💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 05

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

"എന്താ മോളേ എന്താ മുഖം ഒക്കെ വാടി ഇരിക്കുന്നത് " വീട്ടിലേക്ക് കയറി വന്ന അപർണ്ണയോട് അമ്മ ആവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു. ''എയ് ഒന്നുമില്ല അമ്മ " അവൾ വേഗം അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. മുറിയിൽ കയറി അപർണ്ണ വാതിൽ അടച്ചു. ബാഗ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ച് നേരെ കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു. "മോളേ വാതില് തുറക്ക് " രാത്രി അമ്മ വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് അപർണ്ണ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്. "ദാ വരുന്നു അമ്മേ " അവൾ ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് മുഖം കഴുകി ഒന്ന് ഫ്രഷായതിനു ശേഷം താഴേക്ക് ചെന്നു. താഴെ അവളെയും കാത്ത് ഡെയ്നിങ്ങ് ടേബിളിൽ അച്ഛനും ,അമ്മയും ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപർണ വന്നതും അമ്മ ഭക്ഷണം വിളമ്പി. സാധാരണ ദിവസങ്ങളിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ അപ്പു കോളേജിലെ വിശേഷങ്ങൾ എല്ലാം അച്ഛനോടും ,അമ്മയോടും പറയാറുള്ളതാണ്. എന്നാൽ ഇന്ന് പതിവിന് വിപരീതമായി അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. "എന്താ മോളേ എന്താ പറ്റിയേ " " എയ് ഒന്നും ഇല്ല അച്ഛാ " "പിന്നെന്താ മോൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നേ "

"ഒന്നു മില്ല അച്ഛാ. ചെറിയ ഒരു തലവേദന " അവൾ വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ച് എഴുന്നേറ്റു.കൈ കഴുകി തിരിച്ച് അവൾ റൂമിലേക്ക് തന്നെ പോയി. രുദ്രൻ .ആ പേര് തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഇത്രമേൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയതെങ്ങനെ. ഞാൻ അയാളെ രുദ്ര എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണിലെ ആ തിളക്കം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ എന്തിന്. എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല. അവൾ വീണ്ടും ബെഡിലേക്ക് തന്നെ കടന്നു. ** തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തിയ രുദ്രൻ്റെ മനസ് വളരെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. ജോലിയിൽ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു അവസ്ഥ . സാധാരണ താൻ വീട്ടിലെത്തുന്ന സമയത്ത് പവി ഓടി വരുന്നതാണ് ഇന്ന് അവളെ കാണുന്നില്ല. " ലളിതാമ്മേ .ലളിതാമ്മേ " ലളിതാമ്മ ഒരു പ്ലേറ്റിൽ കഞ്ഞിയുമായി അടുക്കളയിൽ നിന്നും വന്നു. ''പവി മോൾ എവിടെ " "പവിമോൾക്ക് ചെറിയ ഒരു പനി.ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് അവളെ സ്കൂളിൽ നിന്നും കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നു. മോനേ ഫോണിൽ കുറേ ഞാനും, ഗായത്രി മോളും മാറി മാറി വിളിച്ചിരുന്നു." " ഫോൺ സൈലൻ്റിൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല."

ഫോണിലേക്ക് നോക്കി രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. കോണി പടികൾ കയറി രുദ്രൻ വേഗം അവൻ്റെ റൂമിലെത്തി.പവി ഉറങ്ങുകയാണ്. അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തുണി നനച്ചിട്ടിട്ടുണ്ട്. "മോളേ പവി എഴുന്നേറ്റ് ഈ കഞ്ഞി കുടിക്ക്." "എനിച്ച് ബേണ്ടാ ലളിതാമ്മേ "പവി ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഇങ്ങ് താ ഞാൻ കൊടുക്കാം " രുദ്രൻ ലളിതാമ്മയുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നും കഞ്ഞി വാങ്ങി.പവിയെ നിർബന്ധിപ്പിച്ച് രുദ്രൻ അത് കുടിപ്പിച്ചു. പവിയെ തൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് രുദ്രൻ ഉറക്കാൻ തുടങ്ങി. " അച്ചേ " "എന്താടാ പൊന്നാ " " നന്ദു അമ്മ എന്നാ വരാ" "വേഗം വരും ട്ടോ. മോള് ഉറങ്ങിക്കോ" "നിച്ച് ഉറക്കം വരുന്നില്ല അച്ചേ .എനിച്ച് നന്ദു അമ്മടെ പാട്ട് വച്ചു തരോ " " അതിനെന്താ അച്ച വച്ച് തരാട്ടോ " രുദ്രൻ ഫോൺ എടുത്ത് സോങ്ങ് പ്ലേ ചെയ്യ്തു. ഏതോ വാർ‍മുകിലിൻ കിനാവിലെ മുത്തായ് നീ വന്നൂ ഓമലേ .. ജീവനിൽ അമൃതേകാനായ് വീണ്ടും എന്നിൽ ഏതോ ഓർമ്മകളായ് നിലാവിൻ മുത്തേ നീ വന്നു ഏതോ വാർ‍മുകിലിൻ കിനാവിലെ മുത്തായ് നീ വന്നൂ നീയുലാവുമ്പോൾ സ്വർഗ്ഗം മണ്ണിലുണരുമ്പോൾ നീയുലാവുമ്പോൾ സ്വർഗ്ഗം മണ്ണിലുണരുമ്പോൾ മാഞ്ഞുപോയൊരു പൂത്താരം പോലും കൈനിറഞ്ഞൂ വാസന്തം പോലെ തെളിയും എൻ ജന്മപുണ്യം പോൽ ..

ഏതോ വാർ‍മുകിലിൻ കിനാവിലെ മുത്തായ് നീ വന്നൂ നിന്നിളം ചുണ്ടിൽ അണയും പൊൻമുളംകുഴലിൽ നിന്നിളം ചുണ്ടിൽ അണയും പൊൻമുളംകുഴലിൽ ആർദ്രമാം ഒരു ശ്രീരാഗം കേൾപ്പൂ പദമണിഞ്ഞിടും മോഹങ്ങൾ പോലെ അലിയും എൻ ജീവമന്ത്രം പോൽ . നന്ദുവിൻ്റെ പാട്ടിൻ്റെ രാഗം ആ മുറിയാകെ അലയടിച്ചു. പവിയുടെ കണ്ണുകൾ പതിയെ അടഞ്ഞു.ഒപ്പം അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചിരുന്ന രുദ്രൻ്റെയും. ** ശരീരത്തിൽ ആകമാനം ഒരു വിയർപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ ആണ് അപ്പു ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഞെട്ടി ഉണർന്നത്. അവളുടെ അടുത്തായി അമ്മയും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. " നീ ഞങ്ങളെ പേടിപ്പിച്ചല്ലോ മോളേ " നെറ്റിയിൽ നനച്ച് ഇട്ടിരിക്കുന്ന തുണി എടുത്ത് കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. " ഞാൻ വന്നു നോക്കിയപ്പോ നീ പനിച്ച് വിറച്ച് കിടക്കുന്നു.അതോടൊപ്പം എന്തൊക്കയോ പറയുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു." ''ഒന്നും ഓർമയില്ല അമ്മേ. എന്തോ ഒരു ക്ഷീണം പോലെ വയ്യ "തലയിൽ കയ്യൂന്നി കൊണ്ട് അപർണ്ണ പറഞ്ഞു. " അത് സാരില്ലാ മോളേ എന്തായാലും നാളെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാം. കൂട്ടത്തിൽ ചെക്കപ്പും നടത്താം. മോള് കിടന്നോ " അമ്മ അവളുടെ തലയിൽ തലോടി. " ഈ രുദ്രൻ ആരാ " എന്തോ ഓർമ വന്ന പോലെ അമ്മ ചോദിച്ചു. അടഞ്ഞു വന്ന അപർണ്ണയുടെ മിഴികൾ ആ പേര് കേട്ടതും വലിച്ച് തുറന്നു .

"എന്താ "അപർണ്ണ ഒരു ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു. "അല്ല മോള് ഉറക്കത്തില് രുദ്രൻ എന്ന പേര് പറയുന്നത് കേട്ടു. അതു കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ" " അറിയില്ല അമ്മേ " "ചെലപ്പോ എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയതാവും. മോള് ഉറങ്ങിക്കോ." അപർണ്ണ പതിയെ മിഴികൾ അടച്ചു . പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ അപർണ്ണയും, അച്ഛനും ഹോസ്പ്പിറ്റലിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ചെക്കപ്പ് കഴിഞ്ഞതും അവരെ ഡോക്ടർ കാബിനിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. " ക്ഷീണം ഒക്കെ മാറി ആള് ഉഷാറായിലോ " അപ്പുവിനെ കണ്ടതും ഡോക്ടർ ഒരു പുഞ്ചിരിയാലെ ചോദിച്ചു. ''അതെ ഡോക്ടർ കോളേജിൽ പോവാൻ തുടങ്ങി'' ''ആ അത് നന്നായി. മെഡിസിൻ ഒക്കെ ക്രിത്യമായി കഴിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ " '' ഉണ്ട് ഡോക്ടർ " "ok ഇതോടെ മെഡിസിൻ stop ചെയ്യാം. ഇനി കൊല്ലത്തിൽ ഒരു ദിവസം ചെക്കപ്പ് ചെയ്യണം" "ok സാർ" " എന്നാൽ അപർണ കുറച്ച് നേരം പുറത്ത് ഇരിക്ക് " "ok ഡോക്ടർ "അപർണ്ണ ക്യബിനിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. " ആ കുട്ടി ഇതുവരെ സത്യങ്ങൾ ഒന്നും അറിയിച്ചിട്ടില്ല ലോ"അപർണ പുറത്ത് പോയി എന്ന് ഉറപ്പാക്കിയ ശേഷം ഡോക്ടർ അയാളോടായി ചോദിച്ചു . " ഇല്ല ഡോക്ടർ അതൊന്നും അവളെ അറിയിച്ചിട്ടില്ല."......... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...