💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 59

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

രാവിലത്തെ ജോഗിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് വിയർത്ത് വരുന്ന രുദ്രൻ മുറിയിൽ എത്തിയതും മുറിയി ഹെഡ് ബോർഡിൽ തല വച്ച് ഇരിക്കുന്ന പവിയും തൊട്ടടുത്ത് ഇരുന്ന് അവൾക്ക് കഞ്ഞി സ്പൂണിൽ കോരി കൊടുക്കുന്ന അപ്പുവിനേയും ആണ്. "അച്ഛൻ്റെ പൊന്നുസിൻ്റ പനി ഒക്കെ മാറിയോ " അപ്പുവിൻ്റെ അരികിൽ വന്ന് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് രുദ്രൻ പവിയോട് ചോദിച്ചു. "മാറി അച്ചേ " ''നമ്മൾ ഇന്ന് ഒരു സ്ഥലം വരെ പോവുന്നുണ്ടല്ലോ " അപ്പുവിൻ്റെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ട് കൊണ്ട് പവിയെ നോക്കി രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. " എവടക്കാ അച്ചേ " പവി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു. "അതൊക്കെ ഉണ്ട്. സർപ്രെയ്സ് ആണ്" " ആണോ അമ്മേ " '' ഉം." അപ്പു ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തലയാട്ടി. " പോയി കുളിച്ചേ.നാറിട്ട് വയ്യാ " അപ്പു തോളിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന രുദ്രൻ്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " ഓഹ് " രുദ്രൻ ബെഡിൽ നിന്നു എഴുന്നേറ്റ് ടവലുമെടുത്ത് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. * വൈകുന്നേരത്തോട് കൂടി അപ്പു മുബൈക്ക് പോവാനായി ബാഗ് പാക്ക് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

അവളെ അടുത്തിരുന്ന് ഗായത്രിയും സഹായിക്കുന്നുണ്ട്. ''അപ്പു നിനക്ക് പേടി ഉണ്ടോ " " എന്തിന് " ഡ്രസ്സ് മടക്കി വക്കുന്നതിനിടയിൽ അപ്പു ചോദിച്ചു. "അല്ല അവിടെ മുഴുവൻ ഹിന്ദിക്കാരല്ലേ. നിനക്ക് ആണെങ്കിൽ ഹിന്ദി അറിയുകയും ഇല്ല" " അതിന് ഇപ്പോ എന്താ നിൻ്റെ എട്ടന് ഹിന്ദി അറിയാലോ " " എന്നാലും ചിലപ്പോ എവിടെ എങ്കിലും വച്ച് നീ ഒറ്റപ്പെട്ട് പോയാൽ നീ എങ്ങനെ വീട്ടിലേത്തും " " നീ വെറുതെ മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിക്കാതെ പെണ്ണേ " അപ്പു പേടിയോടെ പറഞ്ഞു. " ഞാൻ പേടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതൊന്നും അല്ല അപ്പു. അവിടെ ഉള്ളവരിൽ ചിലർ ബ്ലാക്ക് മാജിക്കിൻ്റെ ആളുകളാണ്. ഹിന്ദി അറിയാത്ത നീ " മുഴുവനാകാതെ ഗായത്രി ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റു പുറത്തേക്ക് നടന്നു. എൻ്റെ മഹാദേവാ ഗായു പറഞ്ഞത് ഇനി ശരിയായിരിക്കോ.ഹിന്ദിയും അറിയില്ലല്ലോ എൻ്റെ ഭഗവാനെ. അപ്പുവിന് ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് പേടിയാവാൻ തുടങ്ങി. മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് പോയ ഗായു പുറത്ത് നിന്നും തലയിട്ട് അപ്പുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി. അവൾ ശരിക്കും പേടിച്ചിട്ടുണ്ട്.

പൊട്ടത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാം വിശ്വാസിച്ചു. ഗായു ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി. * "പാറു .നീ റെഡിയായി കഴിഞ്ഞില്ലേ.ഫ്ലയിറ്റിന് സമയമായി " രുദ്രൻ തിരക്ക് കൂട്ടി. "ദാ കഴിഞ്ഞു " പൊട്ട് നെറ്റിയിൽ വച്ച് കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു. താഴേ അവരെ യാത്രയാക്കാനായി അച്ഛനും, അമ്മയും ഗായുവും ഹാളിൽ തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. അപ്പു പവിയെ എടുത്ത് കൊണ്ട് മുൻപിൽ വരുന്നുണ്ട്. അവളുടെ പിന്നിൽ ബാഗുമായി രുദ്രനും വന്നു. "മോളേ സൂക്ഷിച്ച് പോണം. പവി കുറുമ്പ് ഒന്നും കാണിക്കരുത് " അമ്മ വാത്സല്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. പവി ഗായുവിനും അമ്മക്കും അച്ഛനും ഉമ്മ കൊടുത്ത് രുദ്രനൊപ്പം കാറിൽ കയറി. " അപ്പു നിന്നെ ഞാൻ ഒന്ന് നേരിൽ കണ്ടോട്ടെ. ഇനി ചിലപ്പോൾ കാണാൻ പറ്റിയില്ല എങ്കിലോ " ഗായു പതിയെ അപ്പുവിനോടായി പറഞ്ഞു. അപ്പു ഗായുവിനെ ഒന്ന് കണ്ണ് ഉരുട്ടി നോക്കി കൊണ്ട് കാറിൽ കയറി.ശേഷം അവരുടെ കാർ എയർപോട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. എയർപോർട്ടിൽ എത്തി അവർ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഡ്രെയ് വറെ പറഞ്ഞ് വിട്ട് അവർ അകത്തേക്ക് കയറി.

" രുദ്രാ " പിന്നിൽ നിന്നുള്ള വിളി കേട്ട് രുദ്രനും, അപ്പുവും തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. ''അളിയാ നീ എന്താടാ ഇവിടെ " അയാളുടെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ട് രുദ്രൻ ചോദിച്ചു. " ഞാൻ വൈഫിൻ്റെ അച്ഛനെ പിക്കപ്പ് ചെയ്യാൻ വന്നതാ. പക്ഷേ ഫ്ലയ്റ്റ് ലെയ്റ്റ് ആണ്". " നീ എവിടേക്കാ" അയാൾ രുദ്ര നോടായി ചോദിച്ചു. ''ഞങ്ങൾ മുബൈക്ക് ആണ്. " "ഇതല്ലേ നിൻ്റെ വർഷങ്ങളുടെ പ്രണയം നന്ദു" അയാൾ അപ്പുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. രുദ്രൻ എന്ത് ഉത്തരം പറയണം എന്നറിയാതെ അപ്പുവിനെ നോക്കി. " പവി സുഖല്ലേ " അയാൾ പവിയുടെ കവിളിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. പവി മറുപടിയായി തല കുലുക്കി. " പെങ്ങൾക്ക് എന്നേ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുക്ക് രുദ്രാ " അയാൾ മിഴിച്ച് നിൽക്കുന്ന രുദ്ര നേ നോക്കി പറഞ്ഞു. " ഇത് എൻ്റെ കോളേജ് ഫ്രണ്ട് ആൻ്റ് ബിസിനസ് ഫ്രണ്ട് ആണ്. അക്ഷയ് " " നീ എന്താടാ നിന്ന് ഇങ്ങനെ വിയർക്കുന്നേ " അയാൾ രുദ്രനേ നോക്കി കളിയാക്കി ചോദിച്ചു. " പെങ്ങളെ നീ ഇത് കേൾക്കണം .ഞങ്ങൾ കോളേജിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഇവന് പിന്നാലെ എത്ര പെൺപിള്ളേരാ നടന്നിരുന്നത് എന്ന് അറിയോ.

പക്ഷേ ഇവൻ എല്ലാ പ്രൊപ്പോസലുകളും റിജക്ട് ചെയ്യ്തു. ഇവൻ്റെ മനസിൽ എന്നും നന്ദു നന്ദു എന്ന് മാത്രം ആണ് പെങ്ങൾ എന്തായാലും ലക്കി ആണ്. ഇത്രയും ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിക്കുന്ന ഭർത്താവിനെ തന്നെ കിട്ടിയല്ലോ " അയാൾ പറഞ്ഞതും അപ്പു ഒരു മങ്ങിയ ചിരി ചിരിച്ചു. "എടാ ലെയ്റ്റ് ആയി. നമ്മുക്ക് പിന്നീട് മീറ്റ് ചെയ്യാം " രുദ്രൻ പോവാനായി തിരക്ക് കൂട്ടി ''ആ ഓക്കെ ഡാ. ഞാൻ ഒരു ദിവസം വൈഫിനേയും കൂട്ടാം. നിൻ്റെ കല്യാണത്തിന് വരാൻ കഴിഞ്ഞില്ലലോ " "ഓക്കെ ഡാ ബയ്യ് " രുദ്രൻ തിരക്കിട്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു.ഒപ്പം അപ്പുവും. അയാളിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞ് മാറാനാണ് രുദ്രൻ ധൃതി പിടിച്ച് നടന്നത് എന്ന് അപ്പുവിനും മനസിലായിരുന്നു. * കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നമ്മൾ പ്ലാൻ ചെയ്ത പോലെ തന്നെ മുന്നോട്ട് പോവുന്നുണ്ട്. അവർ ഫ്ലയ്റ്റ് കയറി. ഇനി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നടത്താൻ തുടങ്ങാം. അവരെ വീക്ഷിച്ചിരുന്ന ആ 2 കണ്ണുകൾ ഫോണിൽ ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. * ഒൻപത് മണിയോടെ മുബൈയിൽ ഫ്ലയിറ്റ് ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്തു.

അര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ അവർ എയർപോട്ടിന് പുറത്തേത്തി. അപ്പോഴേക്കും പവി ഉറങ്ങിയിരുന്നു. എയർപോട്ടിന് പുറത്ത് ഇറങ്ങിയതും ഒരു വൈറ്റ് കളർ ഡ്രസ്സും തോപ്പിയും അണിഞ്ഞ് ഒരാൾ രുദ്രനരികിലേക്ക് വന്നു. അയാൾ എന്തോക്കെയോ രുദ്രനോട് ഹിന്ദിയിൽ സംസാരിച്ചു. ശേഷം രുദ്രൻ അപ്പുവിനോട് കാറിൽ കയറാൻ പറഞ്ഞു. ബാഗ് ഡിക്കിയിൽ വച്ച് രുദ്രനും കാറിൽ കയറി.അപ്പുവിൻ്റെ മാറിൽ ചാഞ്ഞ് കൊണ്ട് പവി നല്ല ഉറക്കം ആണ്. അപ്പുവിനും നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്.അത് അവളുടെ മുഖം കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാമായിരുന്നു. അപ്പു മതിയെ രുദ്രൻ്റെ വലത് തോളിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു. രുദ്രൻ വലത് കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി. "പാറു " അവൻ ആർദ്രമായി വിളിച്ചു. " ഉം " അവൾ അവൻ്റെ തോളിൽ ചാരി കിടന്ന് കൊണ്ട് മൂളി. " അക്ഷയ് നന്ദുവിൻ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ ,നന്ദു നീ ആണ് എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചപ്പോൾ നിനക്ക് സങ്കടം ആയിലേ " " എയ് ഇല്ല രുദ്രാ. എനിക്ക് അറിയാം നിങ്ങൾ നന്ദുവിനെയും നന്ദു നിങ്ങളേയും എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്ന്.

അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല" അത് പറയുമ്പോഴും അവളുടെ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു. "എന്തിനാ പാറു നീ വെറുതെ കള്ളം പറയുന്നേ. എനിക്ക് അറിയില്ലേ നിന്നെ. നിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് ഞാൻ ആണെങ്കിലും ഇത് തന്നെയായിരിക്കും എൻ്റെ അവസ്ഥ '' " സാരില്ല്യാന്നേ " അപ്പു മുഖം ഉയർത്തി രുദ്രൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. രുദ്രൻ അവളുടെ നെറ്റിൽ ഒരു മുത്തമിട്ട് അവളെ തൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു. പിന്നീട് കുറച്ച് നേരം അവർ ഇരുവരും നിശബ്ദമായിരുന്നു .പെട്ടെന്ന് കാർ ഒരു ഹംബ് ചാടിയതും ഉറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്ന പവി എഴുന്നേറ്റു. "അമ്മടെ പൊന്നു എണീറ്റോ " പവിയുടെ മുഖത്തേക്ക് പാറി വീണ മുടിയിഴകൾ ഒതുക്കി വച്ചു കൊണ്ട് അപ്പു ചോദിച്ചു. "നമ്മള് വീട്ടില് എത്താറായോ അമ്മേ " " ഇപ്പോ എത്തും ചക്കരെ.ദേ കാറിന് പുറത്തേക്ക് നോക്കിക്കെ " രുദ്രൻ പുറത്തേക്ക് ചുണ്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കാർ നേരെ വലിയ ഒരു വീടിനു മുൻപിൽ ചെന്ന് നിന്നു. കാർ നിർത്തി ഡെയ് വർ ഡോർ തുറന്ന് കൊടുത്തു. കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയ അപ്പു ആ വീടും, വിട്ടുക്കാരെയും കണ്ട് ശരിക്കും ഞെട്ടി.

അത്രയും പേർ ഉണ്ടായിരുന്നു ആ വീട്ടിൽ .കുറഞ്ഞത് ഒരും 30, 40 ആൾക്കാർ എങ്കിലും ഉണ്ടായിരിക്കും. അപ്പു രുദ്രൻ്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു.അപ്പുവിൻ്റെ മുഖത്തെ വെപ്രാളം കണ്ട് രുദ്രൻ അവളെ ഒന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും ഒരു വയസ്സായ മുത്തശ്ശി ആൾകൂട്ടത്തിൽ നിന്നും മുന്നോട്ട് വന്നു. കയ്യിൽ ഒരു താലവുമായി ആണ് അവർ അവിടേക്ക് വന്നത്. അത് വെള്ളിയുടെ താലം ആയിരുന്നു. ആ താലത്തിൽ തന്നെ ചെറിയ 3 കലങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒന്നിൽ സിന്ദൂരവും മറ്റേതിൽ അരിയും പിന്നോന്നിൽ വെള്ളവും ആയിരുന്നു. വെള്ളത്തിൽ ഒരു മാവിലയും ഉണ്ട്. മുത്തശ്ശി ആദ്യം താലം അവരെ ഉഴിഞ്ഞു. അപ്പുവിൻ്റെയും, രുദ്രൻ്റെയും നെറ്റിയിൽ അവർ സിന്ദൂരം തൊട്ടു കൊടുത്തു. " സിന്ദൂരം നെറ്റിയിൽ തൊടുമ്പോൾ വലത് കൈ തലക്ക് പിന്നിൽ വക്കണം" അപ്പുവിൻ്റെ കൈ തലക്ക് പിന്നിൽ വച്ച് കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. അതിന് ശേഷം അരി അവരുടെ തലക്ക് മീതെ ഇട്ടു. ശേഷം വെള്ളം മാവില കൂട്ടി അവരുടെ മേൽ തളിച്ചു.

ശേഷം അവൾക്ക് മുൻപിൽ അരി നിറച്ച ഒരു സ്വർണ്ണ നിറത്തിലുള്ള ചെറിയ ഒരു കുടം കൊണ്ട് വന്ന് വച്ചു. "yah hamaare uttar bhaarateeyon ka ghar vaapasee samaaroh hai. navavivaahitaen bartan se takaraatee hain aur pahalee baar doolhe ke ghar mein pravesh karatee hain." (ഇത് ഞങ്ങൾ നോർത്ത് ഇന്ത്യക്കാരുെടെ ഗ്യഹ പ്രേവേശന ചടങ്ങ് ആണ്.നവ വധു ഈ കുടം തട്ടിയാണ് ആദ്യമായി വരന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ ) "പാറു ഇത് നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ " രുദ്രൻ പറയുന്നതിനു മുൻപേ അവൾ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞ് കൈ ഉയർത്തി. "എനിക്ക് അറിയാം ട്ടോ. ഞാൻ ഹിന്ദി സീരിയലിൽ ഒക്കെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ദാ ഈ സാദനം തട്ടാൻ അല്ലേ " അരി നിറച്ച കുടം നോക്കി അപ്പു അഹങ്കാരത്തോടെ പറഞ്ഞു . "Oh really . ഇനി ഇപ്പോ ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞ് തരണ്ടല്ലോ " " വേണ്ട എനിക്ക് അറിയാ" അപ്പു രുദ്രനോട് പറഞ്ഞ് ജയിക്കാനായി പറഞ്ഞു. ശേഷം അരി നിറച്ച കുടം അപ്പു വലതുകാലിലെ തള്ള വിരലിനാൽ തട്ടി.

മുത്തശ്ശി അപ്പുവിനേയും പവിയേയും രുദ്രനേയും അകത്തേക്ക് സ്വീകരിച്ചു. "tumhaara naam kya hai?"മുത്തശ്ശി അപ്പുവിൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "mera naam aparna hai " എന്തോ വലിയക്കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോലെ അപ്പു രുദ്രനെ നോക്കി. നിൻ്റെ അഹങ്കാരം എത്രത്തോളം പോവും എന്ന് ഞാൻ നോക്കട്ടെ ( രുദ്രൻ ആത്മ) aparna ka arth hai paarvatee. rudran ka arth hai mahaadevan. mahaadevan ne unhen aatma ke roop mein dekha. paarvatee ne unhen aatma ke roop mein dekha. aap ek doosare ke saath aadha rah sakate hain. yah lambe aur sundar ho sakata hai (അപർണ്ണ എന്നാൽ പാർവ്വതി. രുദ്രൻ എന്നാൽ മഹാദേവൻ. തൻ പാതിയെ പ്രാണനായ് കണ്ടവൻ മഹാദേവൻ .തൻ്റെ പാതിയെ ആത്മാവായ് കണ്ടവൾ പാർവ്വതി. നിങ്ങൾക്കും അതുപോലെ തന്നെ പരസ്പരം പാതിയായ് ജീവിക്കാൻ കഴിയട്ടെ. ദീർഘ സുമംഗലിയായ് ഇരിക്കട്ടെ)

അവർ പറഞ്ഞതൊന്നും മനസിലാവതെ അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുകയാണ് അപ്പു. അവൾ രുദ്രനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. പക്ഷേ രുദ്രൻ അവളെ മെൻഡ് ചെയ്യാതെ തന്നെ നിന്നു. അവൾ മുത്തശ്ശിയെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ച് തലയാട്ടി. മുത്തശ്ശി അവളുടെ തലയിൽ തലോടി ശേഷം അകത്തേക്ക് പോയി. "അവർ എന്താ പറഞ്ഞെ " അവർ പോയതും അപ്പു രുദ്രനോട് ചോദിച്ചു. "നിനക്ക് എല്ലാം അറിയാ എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ. നീ സ്വയം കണ്ട് പിടിക്ക് " "എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല ഒന്ന് പറഞ്ഞ് താ" "NO" രുദ്രൻ ബാഗു എടുത്ത് പവിയെ എടുത്ത് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. " എന്നാലും എന്താ അവർ പറഞ്ഞേ. ഇനി ചീത്ത വല്ലതും പറഞ്ഞതാണോ " അപ്പു ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് രുദ്രന് പിന്നാലെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.....തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...