💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 63

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

കുറേ നേരത്തെ തിരച്ചിലിനൊടുവിൽ എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ട മോഡൽ ലഹങ്ക കിട്ടി.അധികം വർക്കുകൾ ഇല്ലാത്ത എന്നാൽ അത്യവശ്യം സ്റ്റോൺ വർക്കുകൾ ഉള്ള ഒരേ മോഡലിൽ ഉള്ള രണ്ട് ലഹങ്കകൾ അവർ കാണിച്ച് തന്നു . ഒന്ന് റെഡ് കളർ ആയിരുന്നു.പിന്നെ അതേ നിറത്തിലുള്ള സ്കെ ബ്ലൂ കളർ ലഹങ്ക. " രുദ്രാ എനിക്ക് റെഡ് മതി" " വേണ്ട പാറു ബ്ലൂ ആണ് നല്ലത്. " അത് കേട്ടതു അപ്പുവിൻ്റെ മുഖം ഒന്ന് വാടി. പക്ഷേ അവൾ അത് പുറത്ത് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. " ഇത് പാക്ക് ചെയ്യുതോളു '' രുദ്രൻ ബ്ലുകളർ ഡ്രസ് എടുത്ത് നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ നേരെ ബില്ല് പേ ചെയ്യാൻ ബില്ലിങ്ങ് സെക്ഷനിലേക്ക് നടന്നു. "rudr bil ka bhugataan kar sakata hoon " (രുദ്രാ ബിൽ ഞാൻ പേ ചെയ്യാം " ) ഒരു മധ്യവയസ്ക്കൻ അവനെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു . "nahin. mere paas apanee patnee ke lie dres khareedane ke lie paise hain. mujhe doosaron kee madad kee zaroorat nahin hai. " (വേണ്ട. എൻ്റെ ഭാര്യക്ക് ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് കൊടുക്കാനുള്ള പണം എൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ട് .അതിന് മറ്റുള്ളവരുടെ സഹായം ആവശ്യം ഇല്ല.)

രുദ്രൻ ബിൽ പേ ചെയ്യാനായി കാർഡ് നീട്ടി. ബിൽ പേ ചെയ്യ്ത ശേഷം അപ്പുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ ഷോപ്പിന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അപ്പുവിന് എന്തോ ഒരു സങ്കടം തോന്നി. റെഡ് കളർ ഡ്രസ്സ് അവൾക്ക് ഒരു പാട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു. പക്ഷേ രുദ്രൻ.... അവൾ പവിയേയും എടുത്ത് അവന് പിന്നാലെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.അവൾ നേരെ കാറിൽ കയറി പവിയെ മടിയിൽ ഇരുത്തി. " One minute ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം" രുദ്രൻ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പുറത്തേക്ക് പോയി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഒരു കവർ ബാക്ക് സീറ്റിൽ വച്ച ശേഷം അവൻ കാറിൽ കയറി. പിന്നീടുള്ള യാത്രയിൽ അവർ തമ്മിൽ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. മൗനം കുറേ നേരം അവർക്കിടയിൽ തളം കെട്ടി നിന്നു. കാർ നേരെ ചെന്ന് നിന്നത് ഒരു ബീച്ചിൽ ആയിരുന്നു. അപ്പു ഒന്നും മനസിലാവാതെ രുദ്രൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു. "വാ ഇറങ്ങ് " രുദ്രൻ സീറ്റ് ബൽട്ട് അഴിച്ച് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. കടലിൽ സൂര്യൻ അസ്തമിക്കാറായി.ആകാശം നിറയെ അന്തി ചുവപ്പ് പടർന്നിരുന്നു. ഒരു പക്ഷേ സൂര്യൻ്റെ പ്രണയം കടലിനോട് ആയിരിക്കാം .കടലിൽ എന്നും അലിഞ്ഞ് ചേരാനായി ഒരു രാവും ,പകലും സൂര്യൻ കാത്തിരിക്കുന്നു. മഴയുടേയും, പുഴയുടേയും, സൂര്യൻ്റെയും പ്രണയം കടലിനോട് തന്നെ ആയിരുന്നു.

എന്നാൽ കടലിൻ്റെ പ്രണയം എന്നും കരയോട് മാത്രമായിരുന്നു. ഓരോ നിമിഷവും കടൽ കരയോടുള്ള തൻ്റെ പ്രണയത്തെ തിരമാലകളുടെ രൂപത്തിൽ കരയെ അറിയിക്കുന്നുണ്ട്. അവൻ രുദ്രന് പിന്നാലെ കടലിനരികിലേക്ക് നടന്നു. കാറ്റാടി മരത്തിനോട് ചേർന്നുള്ള ഒരു കൽ ബെഞ്ചിൽ രുദ്രൻ ഇരുന്നു ഒപ്പം അപ്പുവും. പവി താഴേ മണലിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. "പാറു " രുദ്രൻ കടലിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ വിളിച്ചു . "എന്താ രുദ്രാ " "നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയെ " "ഒന്നും പറ്റിയില്ലലോ " "പിന്നെ എന്താ എൻ്റെ പൊന്നു ഭാര്യടെ മുഖത്തിന് ഒരു വട്ടം" " എയ് ഒന്നൂല്ല.ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം കാറിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുക്കാൻ മറന്നു " അപ്പു കൽ ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എണീറ്റു. " മനസിൽ എന്തെങ്കിലും സങ്കടം ഉണ്ടെങ്കിൽ കൂടെ അതും കാറിൽ വച്ചിട്ട് വന്നാ മതി. തിരിച്ച് പോവുമ്പോൾ നമ്മുക്ക് എടുക്കാം " രുദ്രൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അപ്പുവിൻ്റെ മുഖത്തും ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞു. അപ്പു തിരിച്ച് കാറിനരികിലേക്ക് നടന്നു.

നീ എന്തിനാ അപ്പു ഇങ്ങനെ ചെറിയ കാര്യത്തിനു പോലും സങ്കടപ്പെടുന്നത്. രുദ്രൻ നിന്നെ എത്രത്തോളം നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് നിനക്ക് അറിയാവുന്നത് അല്ലേ. അവൾ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കൊണ്ട് കാറിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്ത് തിരികെ നടന്ന് വന്നു. തിരിച്ച് വരുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് സങ്കടം മാറി ഒരു ചിരി സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു. അവൾ നേരെ വന്ന് രുദ്രൻ്റെ അരികിൽ വന്ന് ഇരുന്നു. " അമ്മേ ,അച്ചേ ബാ നമ്മക്ക് കടലില് കളിച്ചാം " പവി അവരുടെ കൈ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു . "വാ പാറു " രുദ്രൻ അവളെ വിളിച്ചു . " ഞാൻ ഇല്ല നിങ്ങൾ പോയിട്ട് വാ " അപ്പു മടിയോടെ പറഞ്ഞു. " അപ്പോ നീ വരുന്നില്ല ലോ ഉറപ്പല്ലേ " " ഉം ഇല്ല." അപ്പു അത് പറഞ്ഞതും രുദ്രൻ അവളെ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും പൊക്കി എടുത്ത് കടലിനരികിലേക്ക് നടന്നു.ഒപ്പം പവിയും. " എന്നേ താഴേ ഇറക്ക് രുദ്രാ. ആളുകൾ ഒക്കെ ശ്രദ്ധിക്കും. ഞാൻ ഇല്ല എന്നേ താഴേ ഇറക്ക് " രുദ്രൻ്റെ കൈയ്യിൽ കിടന്ന് കൊണ്ട് അപ്പു കുതറി. "ഒന്ന് ഒതുങ്ങി ഇരിക്ക് പെണ്ണേ.ജീവിക്കാനാണെങ്കിലും മരിക്കാൻ ആണെങ്കിലും നീ എൻ്റെ ഒപ്പം ഉണ്ടാവും"

അപ്പുവിനെ വെള്ളത്തിൽ നിർത്തി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. "എനിക്ക് പേടിയാ രുദ്രാ .പ്ലീസ് ഞാൻ ഇല്ല " രുദ്രൻ്റെ കൈകൾ പിടിച്ച് തൂങ്ങി കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു . " ഞാൻ ഉള്ളപ്പോ നീ എന്തിനാ പാറു പേടിക്കണെ" രുദ്രൻ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അപ്പുവിൻ്റെയും മറു കൈ കൊണ്ട് പവിയുടെ കൈയ്യും പിടിച്ച് അവർ കടലിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറേ നേരം വെള്ളത്തിൽ കളിച്ച് ക്ഷീണിച്ചപ്പോൾ അവർ കരയിലെ മണലിൽ വന്ന് ഇരുന്നു. "അച്ചേ ഐസ് ക്രീം " പവി കൊഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും രുദ്രൻ അവൾക്ക് ഐസ് ക്രീം വാങ്ങി കൊടുത്തു. അത് കഴിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ വീണ്ടും മണ്ണിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. " രുദ്രാ " കടലിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്ന രുദ്രൻ്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് കൊണ്ട് അപ്പു പതിയെ വിളിച്ചു. ''എന്താടാ കുഞ്ഞാ " " നിനക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം കുറയുമോ രുദ്രാ " "എന്തിനാ പാറു നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നേ " " നീ എന്നേ വിട്ട് പോവുമോ എന്ന് എനിക്ക് പേടിയാ രുദ്രാ. എനിക്ക് അത് ഒരിക്കലും സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല " അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ സ്വരവും ഇടറിയിരുന്നു.

"എൻ്റെ ജീവശ്വാസം പോലെ എൻ്റെ പ്രാണനിൽ അലിഞ്ഞ് ചേർന്ന പ്രണയമാണ് പെണ്ണേ നീ.ആ നിന്നെ പിരിഞ്ഞ് ഒരു ജീവിതം ഈ രുദ്രന് ഇനി ഉണ്ടാവില്ല. ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിച്ച ഒരാൾ എന്നേ പിരിഞ്ഞു.ആ സങ്കടത്തിൽ എന്നേ ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് എൻ്റെ പവി മാത്രമായിരുന്നു.എന്നാൽ നീ എൻ്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്ന് വന്നപ്പോൾ ആണ് വീണ്ടും ജീവിക്കാൻ ഒരു കൊതി ഉണ്ടായത് പോലും ''അത് പറയുമ്പോൾ രുദ്രൻ്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു ' ' അപ്പോഴേക്കും പവി അപ്പുവിൻ്റെ മടിയിൽ വന്ന് ഇരുന്നിരുന്നു. രുദ്രൻ അവൾ കാണാതെ വേഗം കണ്ണുകൾ തുടച്ചു. ശേഷം സൂര്യൻ അസ്തമിച്ചതും അവർ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു .വീട്ടിലെത്തിയതും അവർ ഒന്ന് അതിശയിച്ചു നിന്നു. പൂക്കൾ കൊണ്ട് വീട് മുഴുവൻ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. കുറേ ആളുകൾ വീട്ടിലേക്ക് വന്നിരിക്കുന്നു. അപ്പുവിനേയും രുദ്രനേയും കണ്ടതും അർച്ചന അവരുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു. ''ചടങ്ങ് തുടങ്ങാൻ സമയം ആയി നിങ്ങൾ വേഗം പോയി റെഡിയായി വരു" അപ്പു പവിയേയും എടുത്ത് നേരെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. രുദ്രൻ കാറിൽ നിന്നും കവറുകൾ എടുത്ത് അവർക്ക് പിന്നാലെ നടന്നു. "വാ പവി. മോളേ അച്ഛ ഒരുക്കാം." കവറുകളിൽ നിന്നും പവിക്കുള്ള ഡ്രസ്സും രുദ്രനും ഉള്ള ഡ്രസ്സും അവൻ എടുത്തു.

ശേഷം അവൻ പവിയേയും എടുത്ത് മറ്റൊരു റൂമിലേക്ക് പോയി. അപ്പോഴേക്കും അപ്പുവിനെ ഒരുക്കാനായി അർച്ചനയും വന്നിരുന്നു. അപ്പു ബാത്ത് റൂമിൽ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് ബെഡിനു മുകളിൽ രുദ്രൻ വച്ചിരുന്ന ഡ്രസ്സുകൾ പുറത്ത് എടുത്തു. ആദ്യത്തെ കവറിനുള്ളിലെ ഡ്രസ്സ് പുറത്തെടുത്ത അപ്പു അത് കണ്ട് ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഇത് ആ ലഹങ്ക അല്ലെ.തനിക്ക് ഇഷ്ടമായ റെഡ് കളർ ലഹങ്ക അത് കണ്ടതും അപ്പുവിൻ്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. അവൾ വേഗം മറ്റെ കവർ കൂടി തുറന്ന് നോക്കി അതിൽ രുദ്രൻ സെലക്ട് ചെയ്യ്ത sky blue,, ലഹകയും. ഇതെങ്ങനെ രണ്ടും ഇവിടെ വന്നത് ' അപ്പോഴാണ് രുദ്രൻ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി രണ്ടാമത് ഷോപ്പിൽ പോയത് എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായത്. " ഇതിൽ രണ്ടെണ്ണം ഉണ്ടല്ലോ ഇതിൽ എതാ അപ്പു നീ ഇടുന്നേ " അർച്ചന ഡ്രസ്സുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു. എന്നാൽ അപ്പു അതിന് മറുപടിയായി ഒന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രം ആണ് ചെയ്യ്തത്. പവിയെ റെഡിയാക്കിയതിനു ശേഷം രുദ്രനും റെഡിയായി. അപ്പോഴേക്കും ഒരാൾ വന്ന് രുദ്രനെ ഹാളിലേക്ക് വിളിച്ചിരുന്നു.

അവൻ പവിയേ എടുത്ത് കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. ഹാളിനു നടുവിലായി ഒരു ഉരുളി വച്ചിട്ടുണ്ട് അതിൽ പകുതിയോളം പാലും അതിനു മുകളിലായി റോസാ പൂ ഇതളുകളും ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ഉരുളിയുടെ ഇരു സൈഡിലും പലക കൊണ്ടുള്ള രണ്ട് ഇരിപ്പിടങ്ങളും വച്ചിട്ടുണ്ട്. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും അർച്ചന അപ്പുവിനേയും കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് വന്നു. അപ്പു ധരിച്ചിരുന്ന ഡ്രസ്സ് കണ്ട് രുദ്രൻ ഒരു നിമിഷം അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അർച്ചന അവളെ ഇരിപ്പിടത്തിൽ കൊണ്ട് വന്ന് ഇരുത്തി. എതിർ വശത്തായി രുദ്രനും ഇരുന്നു. രുദ്രൻ അപ്പോഴും കണ്ണെടുക്കാതെ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്.' എനിക്ക് അറിയാം രുദ്രാ നിങ്ങളുടെ ഈ നോട്ടത്തിൻ്റെ അർത്ഥം. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ എൻ്റെ സന്തോഷത്തെക്കാൾ വലുത് നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം തന്നെയാണ് (അപ്പു ആത്മ) ഞാൻ ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല പാറു നീ ഞാൻ സെലക്ട് ചെയ്യ്ത ഈ ഡ്രസ്സ് തന്നെ ഇടും എന്ന്. നിൻ്റെ മുഖത്ത് കണ്ട വിഷമം കാരണം ആണ് ഞാൻ രണ്ടാമത് ചെന്ന് നീ സെലക്ട് ചെയ്യ്ത ഡ്രസ്സ് കൂടി വാങ്ങിയത്.

( രുദ്രൻ ആത്മ) yah shaadee ke baad doolha aur dulhan dvaara kiya jaane vaala ek samaaroh hai. main is angoothee ko is phraing pain mein daaloonga. aap donon mein se jo bhee is angoothee ko dhoondhata hai, use sabase pahale apane phaisale ko jeevan mein adhik mahatvapoorn banaana chaahie. keval itana hee nahin, balki yah vaada ki aap agale saat janmon ke lie mere ho jaoge. (ഇത് കല്യാണം കഴിഞ്ഞ വധു വരൻമാർ ചെയ്യുന്ന ചടങ്ങാണ്.ഈ മോതിരം ഈ ഉരുളിയിൽ ഞാൻ ഇടും. നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരിൽ ആരാണോ ആദ്യം ഈ മോതിരം തിരഞ്ഞു കണ്ടു പിടിക്കുന്നത് അവരുടെ തിരുമാനങ്ങൾക്കായിരിക്കണം ജീവിതത്തിൽ കൂടുതൽ പ്രധാനം നൽകേണ്ടത്. അത് മാത്രമല്ല ഇനിയുള്ള എഴേഴു ജന്മവും നീ എൻ്റെത് മാത്രം ആയിരിക്കും എന്ന വാക്ക് നൽകൽ കൂടി ആണ്.) മുത്തശ്ശി തൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഉള്ള പരമ്പരാഗതമായി കൈമാറി വന്ന മോതിരം ഊരി ഉരുളിയിലെ പാലിൽ ഇട്ടും. രുദ്രനും, അപ്പും ഒരുമിച്ച് മോതിരം തിരയാൻ ആരംഭിച്ചു. അധികം സമയം വൈകാതെ തന്നെ രുദ്രൻ ആ മോതിരം കണ്ടു പിടിച്ചു. ശേഷം ആ റിങ്ങ് അപ്പുവിൻ്റെ മോതിര വിരലിൽ അണിയിക്കുകയും ചെയ്തു. അവരുടെ പല രീതിയിൽ ഉള്ള ആചാരങ്ങളും, മറ്റു ചടങ്ങുകളും തീർന്നപ്പോഴേക്കും സമയം പത്ത് മണി ആയിരുന്നു. ***

9 മണി ആവുമ്പോഴേക്കും പോത്ത് പോലെ കിടന്നുറങ്ങാറുള്ള ഈ ഞാൻ ഇപ്പോ ദാ 10 മണി ആയിട്ടും ഉറക്കം വരാതെ ഇരിക്കുന്നേ." ജനലഴികളിൽ പിടിച്ച് ദൂരേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ഗായത്രി സ്വയം പിറുപിറുത്തു . "ഒരു കാര്യത്തിൽ എന്തായാലും നല്ല സമാധാനം ഉണ്ട്. നാളെ മുതൽ കോളേജിൽ ധൈര്യത്തോടെ തന്നെ പോവാമല്ലോ " അവൾക്ക് രാവിലത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തപ്പോൾ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു. അവൾ ജനലോരം നിന്ന് ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി. ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവളെ തഴുകി പോയി. ഫോണിൻ്റെ റിങ്ങ് കേട്ട് ആണ് അവളെ സ്വബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്. " ഇത് ആരാ ഈ സമയത്ത്. പരിചയം ഇല്ലാത്ത നമ്പർ ആണല്ലേ" ഗായു ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കോൾ അറ്റൻ്റ് ചെയ്യ്തു. "ഹലോ " മറുഭാഗത്ത് നിന്നും ഒരു പ്രതികരണവും ഇല്ല. "ഹലോ " അവൾ കുറച്ച് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. "ഹലോ.... " "ആരാ എന്താ വേണ്ടേ "ഗായത്രി ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ ചോദിച്ചു. "ഹലോ " വീണ്ടും മറുഭാഗത്ത് നിന്നും പറഞ്ഞു. "നിങ്ങൾ എന്താ പാതിരാത്രിക്ക് വിളിച്ച് ആളേ കളിയാക്കുകയാണോ "

ഗായത്രി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. "ഹലോ..." വീണ്ടും മറുഭാഗത്ത് നിന്ന് പറഞ്ഞു. " വച്ചിട്ട് പോടാ പര നാറി " ഗായത്രി അലറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും മറുഭാഗത്ത് നിന്ന് പരിചിതമായ ഒരു ശബ്ദം. "അയ്യോ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യല്ലേ ഇത് ഞാനാ '' " അത് അങ്ങ് ആദ്യമേ പറയാമായിരുന്നില്ലേ. എൻ്റെ ഒരു ചീത്ത വിളി വെറുതെ വേസ്റ്റ് ആയി " "എനിക്ക് ഒക്കെ ഇത് തന്നെ വേണം. കുറച്ച് റൊമാൻ്റിക്ക് ആയി സംസാരിക്കാൻ പാതി രാത്രി ഉറക്കം ഒഴിച്ച് വിളിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ ഒരു വർത്തമാനം നോക്കണേ" " അതിന് എനിക്ക് അറിയോ നിങ്ങളാ വിളിച്ചത് എന്ന്. ഞാൻ കരുതി വല്ല ഞെരമ്പ് രോഗിയും ആയിരിക്കും എന്ന്. അതൊക്കെ പോട്ടെ എൻ്റെ നമ്പർ നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ കിട്ടി " "എനിക്ക് കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന സ്റ്റുഡൻ്റിൻ്റെ നമ്പർ കിട്ടാനാണോ ബുദ്ധിമുട്ട്. അതൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടു പിടിച്ചു " " എന്നിട്ട് സാറ് ഇപ്പോ എന്തിനാ വിളിച്ചേ " "എനിക്ക് നിന്നേ വിളിക്കാൻ പ്രത്യേകിച്ച് കാരണം വല്ലതും വേണോ.മാത്രമല്ല ഇനി നീ പാതി രാത്രി വേറെ വല്ലവൻമാരേയും വിളിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് അറിയണം അല്ലോ " "പോടാ " ഗായത്രി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. "

എയ്ഞ്ചൽ ഇപ്പോ വിളിച്ച് വച്ചതേ ഉള്ളു .അപ്പോ കരുതി നിന്നെ കൂടി ഒന്ന് വിളിക്കാം എന്ന് " അലോക്ക് ഗായത്രിയെ ദേഷ്യപ്പെടുത്താനായി പറഞ്ഞു. " അവൾ എന്തിനാ നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്നേ " "വെറുതെ വിളിച്ചതാണ് സോറി പറയാൻ " " അവളുടെ സോറിയും, കൂറിയും ഒന്നും നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ട. ഇനി അവളോട് നിങ്ങളെ വിളിക്കണ്ട എന്ന് മര്യാദക്ക് പറഞ്ഞോ. ഇനിയും അവൾ വിളിച്ചാ ഈ ഗായത്രിടെ തനി സ്വഭാവം അവൾ അറിയും" " നീ എന്തിനാടി ഇങ്ങനെ കിടന്ന് ദേഷ്യപ്പെടുന്നേ. ആ കുട്ടി ഒരു സോറി പറയാൻ വിളിച്ചതല്ലേ '' "ഓഹ് രാത്രി പത്ത് മണിക്ക് അല്ലേ അവളുടെ സോറി പറച്ചിൽ. ഞാൻ രജിസ്റ്റർ ചെയ്യ്ത് സ്വന്തം ആക്കിയ എൻ്റെ സ്വന്തം പ്രൊപ്പർട്ടിയിൽ വീട് വക്കാൻ ഞാൻ അവളെ സമ്മതിക്കില്ല."ഗായത്രിക്ക് എയ്ഞ്ചലിനോടുള്ള ദേഷ്യം അവളുടെ വാക്കുകളിൽ പ്രകടമായിരുന്നു. "രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുകയോ .നീ ഇത് എന്താ പെണ്ണേ പറയുന്നേ എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല" " ഞാൻ റിങ്ങ് ഇട്ട് രജിസ്റ്റർ ചെയ്യ്ത പ്രൊപ്പർട്ടിയാണ് നിങ്ങൾ.ആ പ്രോപ്പർട്ടിയിൽ അവൾക്ക് ആ പരട്ട എയ്ഞ്ചലിന് ഒരു അവകാശവും ഇല്ല''

"നിന്നെ വിളിച്ച് സ്നേഹത്തോടെ രണ്ട് വാക്ക് കേൾക്കാൻ കൊതിച്ച എന്നോട് നീ ഇത് തന്നെ പറയണം.അവളോടുള്ള ദേഷ്യം എന്തിനാ നീ എന്നോട് തീർക്കുന്നേ പെണ്ണേ " അലോക്ക് കെഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഓഹ് സോറി മൈ ഡിയർ പാർട്ട്ണർ ഞാൻ അവളോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ. സോറി " "ഉം .ഓക്കെ. നീ നാളെ വരില്ലേ. അല്ല ഇനി വന്നിട്ടും കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല. ഇങ്ങനെ അൺ റൊമാൻ്റിക്ക് ആയ ഒരുത്തിയെ പ്രേമിക്കേണ്ട എൻ്റെ ഒരു ഗതികേട് " അലോക്ക് ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. " അൺറൊമാൻ്റിക്കോ ,ഞാനോ. നിങ്ങൾ നോക്കിക്കോ നാളെ മുതൽ ഉള്ള ഈ ഗായത്രിയുടെ റൊമാൻസ് " " ഉം നോക്കാം.ഐം വെയ്റ്റിങ്ങ് " അലോക്ക് പുഛത്തോടെ പറഞ്ഞ് കോൾ കട്ട് ചെയ്യ്തു. ** ഫങ്ങ്ഷൻ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ബെഡിൽ ഷീണിച്ച് ഇരിക്കുകയാണ് അപ്പു. അപ്പോഴാണ് രുദ്രൻ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് വന്നത്. "പാറു വാ ഭക്ഷണം കഴിക്കാം" രുദ്രൻ അപ്പുവിനെ വിളിച്ചു. "എനിക്ക് വേണ്ടാ രുദ്രാ " "അതെന്താ വേണ്ടാത്തെ " "നിനക്ക് കാണാൻ ഇല്ലേ എൻ്റെ രണ്ട് കയ്യിലും മെഹന്തി ഇട്ടിരിക്കുന്നത് "

"അതിനെന്താ. അത് അങ്ങ് കഴുകി കളഞ്ഞാൽ പോരേ " " അത് പറ്റില്ല. അർച്ചന ചേച്ചി പറഞ്ഞു കയ്യിലെ മൈലാഞ്ചി എത്രത്തോളം ചുവക്കുന്നോ അത്രത്തോളം സ്നേഹം ഭർത്താവിന് ഉണ്ടാവും എന്ന്. അതു കൊണ്ട് ഞാൻ ഇത് ഇപ്പോൾ ഒന്നും കഴുകില്ല'' "എന്താ പാറു നീ ഈ പറയുന്നേ. അതൊക്കെ വെറുതെ ഓരോ ഫൂളിഷ്നസ് പറയുന്നതാണ്. ഒരാൾക്ക് ഉള്ള സ്നേഹം തെളിയിക്കേണ്ടത് ഇങ്ങനെ മെഹന്തിയുടെ നിറം നോക്കി ഒന്നും അല്ല. നീ അത് കഴുകി കളഞ്ഞ് വന്ന് കഴിക്കാൻ നോക്ക് '' "എനിക്ക് വേണ്ട രുദ്രാ. നീ പോയി കഴിച്ചോ " "വേണ്ടെകിൽ വേണ്ട .ഞാൻ പോയി കഴിച്ചിട്ട് വരാം " രുദ്രൻ അപ്പുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി. " ഇത് എന്ത് മനുഷ്യനാ ഒരു കണ്ണു ചോര ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞിട്ട് പോവുന്നത് നോക്ക് " അപ്പു രുദ്രൻ പോവുന്ന വഴി നോക്കി പിറുപിറുത്തു......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...