💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 73

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

" എന്ത് നീ ഈ എന്തൊക്കെയാ അപ്പു ഈ പറയുന്നേ " ഗായു അപ്പു പറയുന്നത് കേട്ട് അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു. "അതെ ഗായു ഞാൻ എൻ്റെ ഈ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് കണ്ടതാണ് " " അപ്പു ചില കാര്യങ്ങൾ നമ്മൾ നേരിട്ട് കണ്ടത് സത്യം ആവണം എന്നില്ല." " നീ എന്താ ഗായു ഈ പറയുന്നേ " "അതെ അപ്പു നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ നന്ദുവിൻ്റെ ഹൃദയം അല്ല എട്ടൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കാനുള്ള കാരണം.എട്ടൻ ഈ സത്യങ്ങൾ അറിയുന്നതിന് മുൻപേ തന്നെ എട്ടന് നിന്നെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു അപ്പു " " നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണോ ഗായു " നിറകണ്ണുകളോടെ ആണ് അപ്പു അത് ചോദിച്ചത്. ഗായത്രി രുദ്രൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അപ്പുവിനോടായി പറഞ്ഞു. " അപ്പോൾ രുദ്രൻ എന്നേ " അപ്പുവിന് വാക്കുകൾ പോലും പുറത്തേക്ക് വന്നിരുന്നില്ല. "ഞാൻ എനിക്ക് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ രുദ്രനെ കാണണം" അപ്പു കണ്ണുകൾ തുടച്ച് കൊണ്ട് ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റതും ഗായത്രി അവളെ തടഞ്ഞു. " നീ എങ്ങോട്ടാ അപ്പു'' "എനിക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ രുദ്രനെ കാണണം" " എട്ടൻ ഓഫീസിൽ പോയിരിക്കാ .നീ ഇപ്പോ വീട്ടിൽ പോയിട്ട് കാര്യം ഇല്ല."

''അത് സാരി ല്ല്യാ .ഞാൻ ഓഫീസിൽ പോയി കാണാo " " നീ ഇങ്ങനെ കിടന്ന് തിരക്ക് കൂട്ടാതെ പെണ്ണേ. നമ്മുക്ക് നാളെ എട്ടന് ഒരു സർപ്രെയ്സ് കൊടുക്കാം " "എന്ത് സർ പ്രെയ്സ്" അപ്പു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു " "നാളെ എട്ടൻ്റെ ബെർത്ത് ഡേ ആണ്. നമ്മുക്ക് എട്ടന് ഒരു സർപ്രെയ്സ് കൊടുക്കാം " " ആ ഓക്കെ " " എന്നാ ഞാൻ പോവാ അപ്പു " "ഗായു " ഗായത്രിയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് അപ്പു വിളിച്ചു. "എന്താ അപ്പു " "ഞാൻ വന്നപ്പോൾ മുതൽ ശ്രദ്ധിക്കാ എന്താ മുഖത്ത് ഒരു സങ്കടം" "ഒന്നുമില്ല. അമ്മ എന്നേ നോക്കി ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവും. ഞാൻ പോവാ " " എന്താ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോയാൽ മതി നീ. എന്തേ ആളുമായി ഉടക്ക് ആണോ" "അതൊന്നും ശരിയാവില്ല അപ്പു. ഞാൻ അത് മറക്കാൻ ശ്രമിക്കാ" "എന്താ ഗായു നീ ഈ പറയുന്നേ. മറക്കേ " "അതെ അപ്പു. ഇന്നലെ ചെറിയ ഒരു വഴക്ക് ഉണ്ടായി. അതിൽ പിന്നെ ഈ നേരം വരെ വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുക്കുന്നില്ല." "എന്തിനാ നിങ്ങൾ വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കിയെ" "അതൊന്നും പറയാതെ ഇരിക്കുന്നതാ നല്ലത്. സാർ നന്ദുവിൻ്റെ ബ്രദർ ആണ്. "

"എന്ത് "അപ്പു ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു. "അതെ .നന്ദുവിൻ്റെ എട്ടൻ അലോക്ക് .സാർ ഇന്നലെയാണ് ഇത് അറിഞ്ഞത്. അപ്പോൾ മുതൽ സാർ അച്ഛനെ കുറിച്ച് എന്തോക്കെയോ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ എനിക്ക് മനസിലായില്ല.'' " നീ പേടിക്കണ്ട ഗായു .സാറിനോട് ഞാൻ സംസാരിക്കാം" ഗായു പോവുന്നതിനു മുൻപ് അപ്പു ഗായുവിൻ്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും അലോക്കിൻ്റെ നമ്പർ വാങ്ങിച്ചിരുന്നു. വൈകുന്നേരത്തോടു കൂടി ഗായു തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയി. രാത്രി അപ്പു പവിയെ ഉറക്കിയ ശേഷം പതിയെ ഫോൺ എടുത്തു. അതിൽ രുദ്രൻ്റെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി ഒരു പാട് നേരം ഇരുന്നു. എന്തോ രുദ്രനെ കാണാൻ അവളുടെ ഉള്ളം വല്ലാതെ കൊതിച്ചു. അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് രുദ്രനെ വിളിക്കാൻ നിന്നതും പെട്ടെന്ന് ഗായത്രി പറഞ്ഞ കാര്യം അപ്പുവിന് ഓർമ വന്നു അവൾ വേഗം ഫോൺ മേശപ്പുറത്ത് വച്ചു. നാളെ രുദ്രന് എന്ത് ഗിഫ്റ്റാ കൊടുക്കാ: ഒരു സ്പെഷ്യൽ ഗിഫ്റ്റ് തന്നെ കൊടുക്കണം പക്ഷേ എന്ത്. പെട്ടെന്ന് അവൾ എന്തോ ഓർത്ത പോലെ നേരെ കമ്പോഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു.

മുബൈയിൽ പോയപ്പോൾ യാമിനി അമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും കിട്ടിയ ഡയറി അവൾ ബാഗിനുള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേടുത്തു. ശേഷം അതിലെ രുദ്രൻ്റെ ചെറുപ്പത്തിലെ ഫോട്ടോകൾ ഓരോന്നായി നോക്കാൻ തുടങ്ങി. "ഇത് വച്ച് ഒരു ഗിഫ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കാം. നാളെ ഇതു കൊണ്ട് സ്റ്റുഡിയോയിൽ പോവാം. എൻ്റെ ഗിഫ്റ്റ് കണ്ട് രുദ്രൻ ശരിക്കും ഞെട്ടും. അപ്പോൾ ആണ് അപ്പുവിന് പെട്ടെന്ന് അലോക്കിനെ ഓർമ വന്നത്. സമയം പത്ത് മണി കഴിഞ്ഞു. " ഈ സമയത്ത് ഫോൺ വിളിക്കുന്നത് ശരിയാണോ .വേണ്ടാ നാളെ രാവിലെ വിളിക്കാം അപ്പു ഫോൺ തിരിച്ച് മേശ പുറത്ത് തന്നെ കൊണ്ടു പോയി വച്ചു. ശേഷം ഡയറി എടുത്ത് ബെഡിൽ വന്ന് ഇരുന്നു .. " എന്നാലും ഇതിൽ എന്തായിരിക്കും.മറ്റൊരാളുടെ ഡയറി വായിക്കുന്നത് ശരിയല്ല. പക്ഷേ അറിയാൻ ഒരു ആഗ്രഹം. ആരോടാ ഒന്ന് ചോദിക്കാ" പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർമ വന്ന പോലെ അപ്പു മേശ പുറത്തിരിക്കുന്ന ഫോൺ എടുത്തു.hindi to Malayalam transilater അവൾ ഗൂഗിളിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്യ്തു. ശേഷം ഡയറിയിലെ ആദ്യത്തെ 2 sentence ടൈപ്പ് ചെയ്യ്തു.

" ഇന്നെങ്ങാനും result കാണിച്ചു തരുമോ എൻ്റെ ഗൂഗിൾ അമ്മച്ചി " അവൾ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. * എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ചെയ്യ്ത ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റ് എൻ്റെ ഭർത്താവ് ആണ്. ആ തെറ്റിന് ഇപ്പോൾ എൻ്റെ ജീവൻ്റെ വില ഉണ്ട്. സ്നേഹം നടിച്ച് അയാൾ* അത് കണ്ടതും അപ്പു വേഗം ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്തു.ഈ ഗൂഗിൾ ഇത് എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ. കുടുംബം കലക്കാൻ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞോളും " അപ്പു പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് ഫോൺ വീണ്ടും മേശപ്പുറത്ത് വച്ച് പവിയുടെ അരികിൽ വന്ന് കിടന്നു. * രുദ്രൻ ഓഫീസ് വർക്ക് കഴിഞ്ഞ വീട്ടിൽ എത്താൻ നേരം വൈകിയിരുന്നു. വീട്ടിലെത്തി ഫ്രഷായി നേരെ ബെഡിൽ വന്ന് കിടന്നു. നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടെങ്കിലും ഉറക്കം വരുന്നില്ല.അപ്പുവും, പവിയും ഇല്ലാത്ത ആ മുറി അവന് എന്തോ വലിയ ഒരു അസ്വസ്ഥത തോന്നി. അവൻ നേരെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നടന്ന് ചെയറിൽ ഇരുന്നു. "ഗായു പാറുവിനെ കണ്ട് സംസാരിച്ചോ ആവോ.ഓഫീസ് തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ അത് വിളിച്ച് ചോദിക്കാൻ സമയം കിട്ടിയില്ല.

എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു മിസ്സിങ്ങ് ഫീൽ.പവി കൂടി ഇല്ലാത്തതിനാൽ ആകെ ഒരു സങ്കടം മനസിൽ വന്ന് നിറയുന്ന പോലെ. ഒന്ന് വിളിച്ച് നോക്കിയാലോ പാറുവിനെ. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം കാരണം അവൾ ഫോൺ എടുക്കില്ല." അവൻ കുറച്ച് നേരം കണ്ണടച്ച് ഇരുന്നു. അവനെ ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് തലോടി പോയി. ആകാശത്ത് നിറയെ നക്ഷത്രങ്ങൾ ഉണ്ട്.അതിൽ നാല് നക്ഷത്രങ്ങൾ അവനെ കണ്ണ് ചിമ്മി കാട്ടി. ''നന്ദു ,എട്ടാ, എട്ടത്തി നിങ്ങൾ അറിയുന്നുണ്ടോ എൻ്റെ സങ്കടം.പാറുന്നോട് നിങ്ങൾ ഒന്ന് പോയി പറയുമോ എനിക്ക് അവളെ പിരിഞ്ഞ് ഇരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല എന്ന് " രുദ്രൻ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് നാല് നക്ഷത്രങ്ങൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് മിന്നി. ഇതിൽ ഒന്ന് എട്ടൻ ,ഒന്ന് എട്ടത്തി, പിന്നെ ഒന്ന് നന്ദു. അപ്പോ നാലമത്തെ ആൾ ആരാ " അവൻ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി ചോദിച്ചു. അത് തൻ്റെ അമ്മയാണെന്ന് അറിയാതെ * രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ അപ്പു ഒരു 8 മണി ആയതും അലോക്കിനെ വിളിച്ചു. ''ഹലോ " അലോക്കിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വർദ്ധിച്ചു.

സന്തോഷം കൊണ്ട് മനസ് നിറഞ്ഞ പോലെ. " ഹ... ഹലോ " അപ്പു വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു. "ഹലോ. ഇത് ആരാണ് .എന്താ കാര്യം" " ഞാൻ... ഞാൻ ഗായത്രിയുടെ എട്ടത്തി ആണ്. അപർണ .ഗായത്രിയുടെ ഒരു കാര്യം പറയാനാ ഞാൻ വിളിച്ചേ " അപർണ്ണ .ആ പേര് കേട്ടതും അലോക്കിൻ്റെ ഹൃദയമിടിപ്പു വർദ്ധിച്ചു. *നന്ദു *അവൻ്റെ മനസ് അവനോടായി മന്ത്രിച്ചു. പക്ഷേ അപർണ അവൾക്ക് അറിയില്ലലോ സത്യങ്ങൾ. "ഹലോ. ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കുന്നില്ലേ. ഹലോ " അലോക്കിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ഒരു മറുപടിയും ലഭിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ അപ്പു ചോദിച്ചു. " ആ കേൾക്കുന്നുണ്ട് " അലോക്ക് എന്തോ ഓർമ വന്നപ്പോലെ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. " ഞാൻ ഇപ്പോ വിളിച്ചത് ഗായത്രിയുടെ കാര്യം പറയാൻ ആണ്. അവൾ ഒരു പാട് സങ്കടത്തിലാണ്.ഇയാൾ അച്ഛനെ കുറിച്ച് എന്തോ പറഞ്ഞ കാരണം ആണ് അവൾ ആ ദേഷ്യത്തിൽ എന്തോ പറഞ്ഞത്. ഒന്ന് നമ്മുക്ക് നേരിൽ കാണാൻ പറ്റുമോ " നന്ദുവിൻ്റെ എട്ടൻ ആണ് അലോക്ക് എന്ന് അറിഞ്ഞത് മുതൽ അപ്പുവിന് അലോക്കിനെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു.

"സോറി. ഗായത്രിയെ കുറിച്ച് എനിക്ക് ഇനി ഒന്നും കേൾക്കണ്ട. ഒരു കോംപർമെയ്സ് ടോക്കിനു എനിക്ക് താൽപര്യം ഇല്ല. അതു കൊണ്ട് എനിക്ക് വരാൻ കഴിയില്ല'' " ഈ അനിയത്തി വിളിച്ചാൽ എൻ്റെ എട്ടന് വരാൻ കഴിയില്ലേ" അപ്പു പോലും അറിയാതെ ഒരു ഉൾപ്രേരണയിൽ അവളുടെ നാവിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം വന്നത്. അത് കേട്ട് അലോക്ക് ഒന്ന് ഞെട്ടി. " നന്ദു" അലോക്ക് പതിയെ വിളിച്ചു. ആ വിളിയിൽ അവൻ്റെ സ്വരവും ഇടറി യിരുന്നു. " ഞാൻ വരാം നന്ദു'' * അപ്പു രാവിലെ അലോക്കിനെ കാണാനായി പോയി. രുദ്രൻ്റെ ചെറുപ്പത്തിലെ ഫോട്ടോസ് ചേർത്ത് ഒരു ഗിഫ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കാനായി ഡയറിയുമായി സ്റ്റുഡിയോയിൽ കയറണം എന്ന് കരുതിയതാണ് .പക്ഷേ നേരം വൈകിയതിനാൽ അവൾ നേരെ ബീച്ചിലേക്ക് നടന്നു. അപ്പു അവിടെ എത്തുന്നതിന് മുൻപേ തന്നെ അലോക്ക് അവിടെ എത്തിയിരുന്നു. അലോക്ക് ഒരു മരത്തിനു ചുവട്ടിലായി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് അകലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്. " എട്ടാ " അപ്പുവിൻ്റെ വിളി കേട്ടാണ് അലോക്ക് ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്.

അവൾ അലോക്കിനെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അലോക്ക് ഇരുന്ന ബെഞ്ചിൻ്റെ അറ്റത്തായി വന്ന് ഇരുന്നു. കുറച്ച് നേരം അവർ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു. " എട്ടാ ഗായത്രി " നിശബ്ദത ഭേദിച്ച് കൊണ്ട് അപ്പു പറയാൻ തുടങ്ങിയതും അലോക്ക് കൈ ഉയർത്തി കൊണ്ട് തടഞ്ഞു. " അപ്പു എനിക്ക് നിന്നോട് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ ഉണ്ട് അതെല്ലാം കേട്ടിട്ട് നീ തന്നെ തിരുമാനിക്ക് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന്. " അലോക്ക് കടലിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറയാൻ തുടങ്ങി. ഒരു ഒന്നര കൊല്ലം മുൻപ്. അന്ന് ഞാൻ ബാഗ്ലൂരിൽ ഒരു ഗസ്റ്റ് ലച്ചററായി വർക്ക് ചെയ്യുന്ന കാലത്താ നന്ദു എന്നേ വിട്ട് ഈ ലോകത്തിൽ നിന്നും പോയത്. അവൾ മരിക്കുന്നതിനു ഒരു മണിക്കൂർ മുൻപ് അവസാനമായി അവൾ കോൾ ചെയ്യ്തത് എന്നേ ആയിരുന്നു. അതും രുദ്രൻ്റെ അച്ഛനെ കുറിച്ചുള്ള സത്യങ്ങൾ പറയാനായി.അവൾ ആദ്യം തന്നെ അയാളെ കുറിച്ച് ചില സംശയങ്ങൾ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. രുദ്രൻ്റെ എട്ടൻ്റെയും, എട്ടത്തിയുടേയും മരണത്തിൽ അയാൾക്ക് എന്തോ പങ്ക് ഉണ്ട്.

അതിനെ കുറിച്ചുള്ള തെളിവുകൾ എൻ്റെ നന്ദുവിന് കിട്ടിയിരുന്നു. അതിനെ കുറിച്ച് പറയാനായി രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് വരുന്ന വഴിയാണ് എൻ്റെ നന്ദുവിന് ഒരു ആക്സിഡൻറ് ഉണ്ടായതും. അതിനു പിന്നിലും അയാൾ തന്നെയാണ്. " നിർത്ത്. എട്ടൻ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ. അച്ഛൻ... അച്ഛന് അതിനൊന്നും കഴിയില്ല. " അപ്പു ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഇതൊക്കെയാ നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നം. കുറച്ച് ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് ചിന്തിക്കുന്നില്ല. ഈ കാര്യം പറഞ്ഞ് രുദ്രന് പിന്നാലെ ഞാൻ കുറേ നടന്നതാണ്. നന്ദുവിൻ്റെ മുറിയിൽ ഉണ്ട് ആ തെളിവുകൾ .പക്ഷേ രുദ്രൻ സത്യം അംഗീകരിക്കാനോ അന്വേഷിക്കാനോ നിൽക്കുന്നില്ല. "എട്ടൻ ഈ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ സത്യം ആണോ. എനിക്ക് എനിക്ക് ഇതൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല." " നീ വിശ്വസിക്കണം അപ്പു.കാരണം ഇതാണ് സത്യം .ഇത് മാത്രമാണ് സത്യം .'' " അപ്പോ ആ ഡയറി.. . ആ ഡയറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് സത്യം ആണോ" അപ്പു തൻ്റെ ബാഗിൽ നിന്നും വേഗം യാമിനിയുടെ ഡയറി എടുത്ത് അലോക്കിനു നേരെ നീട്ടി.......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...