🔥എന്റെ മാത്രം : ഭാഗം 24

എഴുത്തുകാരി: അല്ലി

രാധമ്മ ഇവിടെയുണ്ടായിരുനെങ്കിലുള്ള അവസ്ഥയേ... ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു. ഹോ..... ശ്രീധരനും സുമതിയമ്മയും വന്ന വിശേഷം പറയുകയായിരുന്നു ഭദ്ര. രാധമ്മ എല്ലാം ചിരിയോടെ കേട്ട് നിന്നതേയുള്ളൂ ഒരായിരം മുറിവുകൾ കുത്തി നോവിക്കുമ്പിഴും ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി.. ശീലമായി പോയ്‌... മോന് ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയിക്കാണും അല്ലേ ഭദ്ര മോളെ..... രാധമ്മ കൗതകത്തോടെ ചോദിച്ചു. അത് പിന്നെ പറയണോ രാധമ്മേ എന്തൊരു സന്തോഷം ആണെന്നോ.... അവരൊക്കെ ജീവനാണെന്ന് ആ മുഖം കാണുമ്പോൾ അറിയാം.... സൂര്യനെ പോലെ തെളിച്ചമായിരുന്നു..... ഹ്മ്മ്... അവന് വല്യച്ചനെന്ന് വെച്ചാൽ ജീവനാ. ഞാൻ കാരണമാണല്ലോ രണ്ടാളും രണ്ട് വഴിക്കായത്.... രാധമ്മയുടെ മുഖം ഇരുണ്ടു.... അതിനിപ്പോൾ അവർ ഒന്നായില്ലേ.... പിന്നെന്താ.... രാധമ്മ ഇനി അതും പറഞ്ഞ് കരയാൻ നിൽക്കണ്ടാട്ടോ..... അവൾ കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞു.... ഇരുണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ അയാൾ ആലോചനയിൽ മുഴുകി. എവിടെയെങ്കിലും തനിക് പിഴച്ചോ ? ശിവന്റെ തന്തയേയും തള്ളയേയും കൊന്നപ്പോൾ അവനെ ബാക്കിയാക്കി. അത് വല്യ തെറ്റായി പോയ്‌... അയാൾ വെറുപ്പോടെ പറഞ്ഞു. ഇല്ല.... അവൻ കാരണം എല്ലാം ഇരട്ടിച്ചതേയുള്ളൂ. തന്തയേ പോലെ അധ്വാനിയല്ലേ..... അയാൾ പുച്ഛിച്ചു..... പക്ഷെ അത് അനുഭവിക്കാൻ നിനക്ക് ആയുസ്സ് കുറവാണ് മോനെ..... പെട്ടെന്ന് കൊല്ലില്ല... സമയവും സന്ദർഭവും എനിക്ക് അനുകൂല മാക്കി നിന്റെയെല്ലാം എന്റെ ഈ കൈകളിലാക്കി നിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞായിക്കും.

"അതിന് മുന്നേ ഒരു തിരിച്ചടി നിനക്ക് ഞാൻ തന്നിരിക്കും" ആ പിന്നെ നീ ഒറ്റയ്ക്കല്ല പോണേ..രാധ അവളെയും ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ പറഞ്ഞായിക്കും... അവിടെ.. പരലോകത്ത്.... അത്രയും പറഞ്ഞ് അയാൾ ആർത്തു ചിരിച്ചു. ഇന്നാ ചായ കുടിക്ക് കൊച്ചേ.... ആശുപത്രിയിൽ പോയി വരുന്ന വഴിയിൽ മൂന്നാളും കടയിൽ കേറി. ഭാമയുടെ നെഞ്ചിൽ കിടക്കുകയാണ് പൊന്നു മോള്.. വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും അവന്റെ നിർബന്ധംകൊണ്ടാണ് അവൾ കടയിൽ വന്നത്.. അത് ജോയ്ക്ക് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തു. നീ കുടിച്ചാ വേഗം പോകാം.. അല്ലെങ്കിൽ... ജോയ് അവളുടെ ഇരുത്ത കണ്ട് പറഞ്ഞതും ഭാമ ഒന്ന് ചിരിച്ച് ചായ ചുണ്ടോട് ചേർത്തു. കഴിക്കാൻ എന്നതാ വേണ്ടത് ഉഴുന്ന് വട പറയട്ടെ... നിനക്ക് പണ്ടേ ഇഷ്ടമല്ലേ ...... ചേട്ടാ ഒരു ഉഴുന്ന് വടാ............. ജോയ് വിളിച്ചു കൂവി... ഭാമ അന്തം വിട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ നോട്ടം കണ്ട് ജോയ് കൈ വീശി.... എന്നതാ കൊച്ചേ.... ഇങ്ങനെ നോക്കണേ....... ജോയ്ക്ക് എങനെയറിയാം എനിക്ക് വട ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന്.???? അതോ പണ്ട് സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ നീ അടുത്തുള്ള കടയിൽ സ്ഥിരം വട കഴിക്കുന്നത് ഞാൻ എത്ര തവണ കണ്ടിട്ടുണ്ട്..... ജോയ്ക്ക് വല്ലാത്ത ഓർമ്മയാണല്ലോ... ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവനും ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയിൽ പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു... ജോയ്ടെ പ്രണയം......  വേദനയുണ്ടോ മോനെ..... ഉമ്മറത്തിരുന്ന ശിവന്റെയടുത്ത് ചെന്ന് രാധമ്മ ചോദിച്ചതും അവൻ അവരെ ഒന്ന് നോക്കി. അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ..????

നീ എന്തിനാ മോനെ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്നത്...? നിന്നോട് സ്നേഹം ഉള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ..... എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം വേണ്ടെങ്കിലോ??? മുഖം തിരിച്ച് അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് രാധമ്മയുടെ കണ്ണുനിറഞ്ഞു. ഇങ്ങനെ കിടന്ന് കരയാൻ. ഞാൻ ചത്തോ .... മിണ്ടരുത് അസത്തേ....... രാധമ്മയുടെ അലറക്കം കേട്ടതും ശിവൻ ഞെട്ടി അന്തിച്ച് അവരെ നോക്കി. ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ച് നിൽക്കുവാണ്. ഇങ്ങനെയൊരു ഭാവത്തിൽ രാധമ്മേ അവൻ കണ്ടിട്ടേയില്ല. ഇനി ഇങ്ങനെ നീ പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടാൽ..... പിന്നെ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല ശിവാ....... അത്രയും അമർഷത്തോടെ പറയുന്ന രാധമ്മയെ ശിവൻ ഉമിനിർ ഇറക്കി നോക്കിയിരുന്നു. ചത്തെന്ന് പോലും... അത്ര പറഞ്ഞ് അവനെ ഒന്ന് നോക്കി രാധമ്മ അകത്തേക്ക് പോയ്‌ അവർ അകത്തേക്ക് പോയതും ഇതെല്ലാം കേട്ടോണ്ട് നിന്ന ഭദ്ര അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ശിവൻ ഇപ്പോഴും വാ തുറന്നാണ് ഇരുപ്പ്.അത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ചിരി വന്നു... അവന്റെ അടുത്ത് വന്ന് മെല്ലേ അവന്റെ വാ കൈ കൊണ്ട് അടച്ചു. ഒന്ന് ഞെട്ടി ശിവൻ അവളെ കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി. ഇപ്പോഴാ അമരവദിയിലെ ശങ്കരൻ... ശരിക്കും ചങ്കരനായത്....... അതും പറഞ്ഞ് ഭദ്ര അവിടെ നിന്ന് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ദേഷ്യം നന്നായി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവളുടെ ചിരി ഇമ ചിമ്മാതെ അവൻ നോക്കിയിരുന്നു.... ഇതുപോലുള്ള നിമിഷങ്ങളിൽ മാത്രമേ അവളെ ഇങ്ങനെ കാണാൻ പറ്റു....

അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ദേഷ്യമെല്ലാം അവളുടെ ഈ ചിരിയിൽ അലിഞ്ഞു പോകും......  അഹങ്കാരം......ഞാൻ പിന്നെ ആർക്ക് വേണ്ടിയാ ജീവിക്കുന്നത്.? ആർക്ക് വേണ്ടിയാ എന്റെ ജീവിതം കളഞ്ഞത്.? എന്നിട്ട് പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേ.... രാധമ്മ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. തമാശയ്ക്ക് പോലും അങ്ങനെ പറയല്ലേ മോനെ... എനിക്ക് സഹിക്കില്ല....... അത്രയ്ക്ക് ജീവനാ നീ..... അറിയോ??? കണ്ണീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു. - മോൾക്കുള്ള മരുന്നൊക്കെ ഇതിലുണ്ട്. എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് ഇത് കൊടുക്കണം. രാത്രി ആവി പിടിപ്പിക്ക്.... വേഗം സുഖമായിക്കോളും... പൊന്നു മോളെ അകത്ത് കിടത്തി വീടിന് വെളിയിൽ ഇറങ്ങികൊണ്ട് ജോയ് പറഞ്ഞതും ഭാമ തലയാട്ടി.... എന്നാ ഞാൻ പോവാ... ശങ്കരനെ കാണണം..... . ഞാൻ തിരക്കിയെന്ന് പറയണേ ജോയ്. അവൻ പറയാമെന്ന് തലയാട്ടി. അവൻ വണ്ടിയിൽ പോകുന്നതും നോക്കി ഭാമ അവിടെ നിന്നും എന്നാൽ അവളെ നോക്കി പരദൂഷണം പറയുന്ന ദാരിദ്ര്യവാസികളായ അയൽക്കാരെ അവൾ കണ്ടില്ല.... എന്നാലും അവർക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യം കാണിക്കാൻ എങനെ തോന്നി. ഇവരെയൊക്കെ വീട്ടിൽ പിടിച്ചു കേറ്റിയ ഞാൻ വെറും മണ്ടൻ...... ശിവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. മണ്ടനല്ല ....

മരമണ്ടൻ.... കഞ്ഞിയുമായി മുറിയിലേക്ക് വന്ന ഭദ്ര പറയുന്നത് കേട്ട് നടത്ത നിർത്തി അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. മരമണ്ടൻ നിന്റെ..... പൊയ്ക്കോ എന്റെ മുന്നിൽനിന്ന്....... അല്ലെങ്കിൽ ആര് നിൽക്കുന്നു. ഞാനിത് രാൻ വന്നതാ അതും പറഞ്ഞ് അത് അവിടെ വെച്ചിട്ട് അവൾ പോകാനായി നടന്നു ഒന്ന് നിന്നേ........ പ്രതീക്ഷിച്ചു.. വാരി തരാൻ പറയണ്ട . സ്പൂൺ ഉണ്ട്. കോരി കുടിച്ചോ...... തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ ഭദ്ര പറഞ്ഞു.... അ.... അതല്ല.... നിന്റെ പുറകിൽ..... അവൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.... അവന്റെ പറച്ചിലിൽ സംശയം തോന്നി ഭദ്ര പുറം തിരിഞ്ഞു നോക്കി.മാസ മുറയുടെ അടയാളമായി തുണിയിൽ പറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന രക്തക്കറ കണ്ടതും അവൾ അവനെ നോക്കി. അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. വല്ലാത്ത ജാള്യത അവൾക്ക് തോന്നി. ഇന്ന് തുടക്കമായിരുന്നു. അതിന്റെ വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു പക്ഷെ. പെട്ടെന്നവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നും. ശിവനെ നോക്കാൻ അല്പം പ്രയാസം തോന്നി. അതവന് മനസ്സിലായതും മുഖം തിരിച്ച് നിന്നും അവനെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ വേഗം മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.  ഇനിയെന്ത് വേണം ഒരു കുത്ത് കിട്ടിയാലെന്താ നിന്റെ വല്യച്ചന്റെ പിണക്കം മാറിയില്ലേ..... കട്ട്‌ ചെയ്ത ആപ്പിളിന്റെ കഷ്ണം വായിലാക്കി ജോയ് പറഞ്ഞു. ഹ്. ഒരു കണക്കണിന് നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാ...

ശിവൻ അത് ശരി വെച്ചു. എന്നതായാലും ഞാൻ ഇവിടെ ഇല്ലാഞ്ഞത് കാര്യമായി... നിന്റെ വല്യച്ചൻ എന്നെ കണ്ണിന് പിടിക്കുല... എന്നെ കണ്ടാൽ വായിൽ വരുന്നതൊക്കെ പറയു..ജോയ് കെറുവിച്ചു. ശിവൻ ചിരിച്ചു.... ഹ്മ്.. ചിരിച്ചോ ചിരിച്ചോ.... അല്ല നിന്റെ ഭദ്രകൊച്ചെന്തേ....... ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ജോലിയിൽ ആകും.,.. എന്നാ നീ ഒന്ന് വിളിക്ക്.. അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ദിവസമായി വല്ലതും കേട്ടിട്ട്....... ഏയ്യ് അത് വേണ്ടാ അവൾ ജോലിയിലല്ലേ.......നേരത്തെ കാര്യം ഓർത്ത് ശിവൻ പറഞ്ഞു. ഹ ദോ വരുന്നു...... ജോയ് ഭദ്ര വരുന്നതും നോക്കി പറഞ്ഞതും ശിവൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി. കൈയിൽ വൈകിട്ടത്തേക്കുള്ള മരുന്നു മായാണ് വരവ്. ശിവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നേരത്തെ കണ്ട ജാള്യതയൊന്നും ഇപ്പോഴില്ല..... തുണി വൃത്തിയാക്കിക്കാണും. ഇന്നാ ഈ മരുന്ന് കഴിക്ക്.. ഭദ്ര ശിവന് നേരെ മരുന്ന് നീട്ടിയതും അവൻ അത് മേടിച്ച് കഴിച്ചു..... എന്നതാ ഭദ്രകൊച്ചേ നീ ഡോക്ടർ പണിയും തുടങ്ങിയോ.... അതെയല്ലോ .. എന്ത്യേ വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ....?? ഇടുപ്പിൽ കൈ വെച്ചാണ് ചോദ്യം.. എനിക്കെന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട്..നിന്റെ സേവനം ഇവിടെയുള്ളവർക്ക് ആവിശ്യമല്ലേ മോളെ.. അതേ ആവിശ്യം ആണ്... അതെങ്ങനെ നിങ്ങളെപോലെ തോൽവി കൂട്ടുകാരൻ ഇയാൾക്കുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഡോക്ടറുo നേഴ്സും ആകേണ്ടി വരും...

ഈ.... കൊച്ച് പൊയ്ക്കോ........ ജോയ് ഇളിച്ചോണ്ട് മൊഴിഞ്ഞു. അവനെയൊന്ന് ഇരുത്തി നോക്കിയിട്ട് അവൾ പോയ്‌. കിട്ടിയല്ലോ സമാധാനമായല്ലോ.... (ശിവൻ ) അവൻ ആയെന്ന് തലയാട്ടി  തോറ്റു പോയ്‌.... ഇന്ന് ഭദ്ര തോറ്റു പോയ്‌. തെറ്റ് ചെയ്യാതെ എല്ലാരുടെയും മുന്നിൽ തെറ്റുകാരിയായി. എല്ലാരുടെയും മുന്നിൽ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കേണ്ട അവസ്ഥയായി. ഇന്ന് ആദ്യമായി അവളുടെ ധൈര്യം ചോർന്നു...... അവൾ തല ഉയർത്തി നോക്കി..... തങ്ങൾക്ക് ചുറ്റും നാട്ടുകാരണ്.... എല്ലാരുടെയും മുഖത്ത് പുച്ഛം മാത്രം..... അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ തന്റെ അമ്മയുണ്ട്.... സാരി തലപ്പ് കൊണ്ട് വിതുമ്പി കരയുകയാണ് അമ്മ..... അവളുടെ ഹൃദയം വേദന കൊണ്ട് പിളർന്നു....... ഒരമ്മയും സ്വന്തം മോൾക്ക് ഉണ്ടാകരുതെന്ന് കരുതുന്ന അവസ്ഥ.... അമ്മയേ കാണുമ്പോൾ അവളുടെ നെഞ്ചം പൊട്ടി......തനിക്ക് വേണ്ടി കരയുന്ന ഭാമ ചേച്ചിയേ അവൾ കണ്ടു്.. ആ കണ്ണിൽ തനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തത്തിലുള്ള സങ്കടം മാത്രമാണ്... മറു ഭാഗത്ത് ജോയ്ച്ചനുണ്ട്. ആ മനുഷ്യന്റെ മുഖത്തും അതേ നിസ്സഹായ അവസ്ഥ..... ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ അനിലിന്റെ മുഖം അവൾ കണ്ടു.... അവന്റെ മുഖത്ത് പുച്ഛo മാത്രമായിരുന്നു... രാജൻ മാമ്മയും വേദനയോടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്.... നിന്നോട് അവളുടെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടാനാനാണ് പറഞ്ഞത്. ശ്രീധരൻ അവന്റെ നേരെ അലറി. ബാലൻ കൈയിലെ താലിയിൽ പിടിത്തം മുറുക്കി ഭദ്രയേ നോക്കി..... നിസ്സഹായതയാണ് അവളുടെ മുഖത്ത്... മെല്ലേ താലി അവളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടാനായി ബാലൻ ഉയർത്തി.🔥...............................................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...