❣️എന്റെ പ്രാണനായ് ❣️: ഭാഗം 39

രചന: ചിലങ്ക

 അച്ഛനും അമ്മയും പിന്നെ ഇവളും ഞാനും കൂടുന്നത് ആണ് ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം.. പ്രണയവിവാഹം ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടേം കുടുംബക്കാർ ഞങ്ങളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുക പോലും ഇല്ല.😏 പക്ഷെ അതൊന്നും അറിയിക്കാതെ ആണ് അച്ഛനും അമ്മയും ഞങ്ങളെ വളർത്തിയത്. അച്ഛൻ സ്വന്തമായി അധ്വാനിച്ചു തന്നെയാണ് ഞങ്ങളെ നോക്കിയത്.. എന്നാൽ business പറ്റിയ ഒരു തെറ്റു ദാരണ കാരണം ഞങ്ങളുടെ അച്ഛൻ ജയിലിൽ പോകേണ്ടിവന്നു... അവിടെ ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം ആകെ തകിടം മറഞ്ഞു.. കടം കൊണ്ട് അമ്മ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു.. പിന്നെ നാട്ടുകാർ ഞങ്ങളെ ഒരു അനാഥാലയത്തിലേക്ക് മാറ്റി, അവിടെ ഞങ്ങൾ വളർന്നു.. അവർ തന്നെ എന്നെ കോളേജിലേക്ക് ചേർത്തു.. അവിടെ മുതൽ എന്റെ ജീവിതം മാറി.. എനിക്ക് രണ്ട് സുഹൃത്തുക്കളെ കിട്ടി രോഹിത്,ശ്രീജിത്ത്‌, അവരെ ഞാൻ എന്നേക്കാൾ ഏറെ സ്നേഹിച്ചു, വിശ്വസിച്ചു.. അവർ പണത്തിന്റെ ഊക്കിൽ കാണിക്കുന്നതിൽ എല്ലാം ഞാനും ഇടപെട്ടു.. അവർ ചെയ്യുന്ന തെറ്റുകൾ ഒക്കെ ഞാൻ ഏറ്റെടുത്തു, അങ്ങനെ കോളേജിൽ ഞാൻ വില്ലൻ ആയി, എല്ലാവർക്കും വെറുപ്പായി, പക്ഷെ അവിടെയും ഞാൻ തളർന്നില്ല.. അവരെ ഞാൻ അത്രയേറെ വിശ്വസിച്ചു...

ആരോരുമില്ലാത്തവൻ എന്നാ മുദ്ര എനിക്ക് എവിടെ പോയാലും കിട്ടി തുടങ്ങി... അതിനെ ഒക്കെ മറക്കാൻ ഞാൻ രോഹിത് ശ്രീജിത്ത്‌ കയ്യിൽ വെച്ച് തന്ന ഡ്രഗ്സിൽ അടിമയായി, എല്ലാവരോടും വെറുപ്പായി, പകയായി, ലീവിന് പോലും ഇവളെ കാണാൻ ഞാൻ പോകാതെയായി, ഇവളെ പറ്റി അന്വേഷിക്കാതെയായി,.... കോളേജിൽ തല്ല് ഉണ്ടാക്കി ഞാൻ നടന്നു, അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ആണ് നിച്ചുവയുള്ള ഓരോ പ്രശനം നിന്നോട് വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കുമ്പോൾ ആണ് പേടിയോടെ എന്നേ നോക്കുകയും നിന്റെ കൂടെ മാറി പോകുകയും ചെയ്യുന്ന അവൾ പ്രയാക, എന്റെ യാക അവൾ എന്റെ കണ്ണിൽ പെടുന്നത്... നിന്റെ വീക്നെസ് അവൾ ആണെന്ന് മനസിലാക്കി അവളെ വേദനിപ്പിക്കാൻ ആണ് ഞാൻ നോക്കിയത്, പ്രണയിച്ചു അവളെ പറ്റിക്കുക അത്രെയേ വിചാരിചോള്ളു.. എന്നാൽ ഞാൻ അവളുമായി അടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ തടസമായി അവൾക്ക് സംരക്ഷകയായി നീ വന്നു...പിന്നെ അവൾ എന്നേ നോക്കാതെ ആയി,

അവൾ എന്നോട് മിണ്ടാതെ ആയി എന്നേ കണ്ടാൽ മാറി പോകും എന്റെ കണ്ണ്വെട്ടത്തു പോലും അവളെ കാണാറില്ല... പക്ഷെ ഞാൻ വിട്ടില്ല എനിക്ക് നിച്ചുവിന്റെ മുന്നിൽ ജയിക്കണം അത്രമാത്രേ ഞാൻ കരുതിയൊള്ളു.. അന്ന് ലൈബ്രറി വെച്ചു പ്രശനം ഉണ്ടായത് രോഹിത് ഒരു കുട്ടിയെ പിടിച്ചപ്പോ അത് എന്റെ പേരിലേക്ക് ആക്കാൻ ആ കുട്ടിയോട് പറയാൻ ആണ്... ആ കുട്ടി മറന്നതും ആ കുട്ടിയുടെ കൈ എന്റെ കയ്യിൽ ആയതുകൊണ്ടും യാക സംശയിച്ചു.. അതാണ് അന്നത്തെ പ്രേശ്നങ്ങൾ, പിന്നെ എല്ലാം കൂടെ ആയപ്പോൾ നിന്നെ നാണം കെടുത്തണം എന്ന് കരുതി.. അതിന് ഒത്തുവന്ന സമയം ആയിരുന്നു കോളേജിന്റെ അഭിമാനവും, കലാതിലകം ഒക്കെ ആയ നിന്റെ നൃത്തത്തിൽ താനെ കയറി പിടിച്ചത്, നിന്നെ കൊല്ലാനും മടിക്കില്ല ആ ഡ്രസ്സ്‌ ഞങ്ങൾക്ക് വേണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ യാക അത് നിരസിച്ചില്ല.. കാരണം അവൾക്ക് നിന്റെ ജീവൻ ആയിരുന്നു പ്രധാനം... നീ മിണ്ടാതെ നടന്നപ്പോൾ അവൾ ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെട്ടു.. നിന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം എന്നോട് close ആയി പെരുമാറണം എന്ന് ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.. അവിടെയും എന്റെ ഭീഷണിക്ക് മുന്നിൽ അവൾ വീണു...

പക്ഷെ അതൊക്കെ കണ്ട് നീ ആകെ വല്ലാതെയായി.. അത് എനിക്ക് ഒരു ഹരം തന്നെ ആയിരുന്നു... പക്ഷെ നിന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി ആണെങ്കിലും അവളോട് അടുത്തിടപഴകിയപ്പോൾ അവളോട് സോഫ്റ്റ്‌ ആയി സംസാരിച്ചപ്പോൾ, എന്റെ മുന്നിൽ പേടിയോടെ കണ്ണ് നിറച്ചുനിന്നവളെ ഞാൻ പ്രണയിച്ചു.. അതെ.. കോളേജിലെ രക്ഷസന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു പെണ്ണ് മാത്രേ കൂടിയിട്ടൊള്ളു അത് അത് പ്രായക മാത്രം ആണ്.. നിന്റെ പാറു എന്റെ യാക..എന്റെമാത്രം യാക.. ഭ്രാന്തമായി പറയുന്നവനെ നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രമേ എനിക്ക് സാധിച്ചൊള്ളു.. നിർവികരിതയായിരുന്നു ഞാൻ.... കാരണം അവൾ അവനോട് close ആയത് എന്റെ ജീവൻ വേണ്ടി ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ സഹിച്ചില്ല... ഞാൻ അവളെ വെറുത്തപ്പോൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നത് എനിക്ക് വേണ്ടി ആണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല... പലപ്പോഴും ഓരോന്നു പറയുമ്പോഴും അത് എനിക്ക് വേണ്ടി ആയിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞില്ല... കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ തൂകിയപ്പോഴും അതൊന്ന് തുടക്കാൻ എനിക്ക് ആയില്ല, ചലിക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല എനിക്ക്.. പക്ഷെ ആ പ്രണയം പറയാതെ ഒരു പാട് തവണ ഞാൻ അവളെ അറിയിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു, അറിഞ്ഞില്ല അവൾ അറിഞ്ഞില്ല...

കാരണം അവൾക്ക് എന്നേ പേടിയായിരുന്നു മറ്റൊരു വികാരവും എനിക്കായ് അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഇല്ലായിരുന്നു 😊 അന്ന് കംപ്ലയിന്റ് ചെയ്യരുത് എന്ന് പറഞ്ഞത് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട അവൾ വന്നത്, രോഹിത്തിനെയും ശ്രീജിത്തിനെയും രക്ഷിക്കാൻ, പക്ഷെ.. നീ അത് കേട്ടില്ല... എന്നെപോലും അറിയിക്കാതെ അവർ നിന്നെ നാണം കെടുത്തി.. സത്യമായിട്ടും അത് എനിക്ക് അറിയില്ല.. യാക അത് അറിഞ്ഞിട്ട് പോലും ഇല്ല.. അവൾ എന്നേ ഒരുപാട് കുറ്റപ്പെടുത്തി,തല്ലി, ആ ദേഷ്യം മുഴുവൻ ഞാൻ തീർത്തത് ശ്രീജിത്തിലും, രോഹിതിലും ആണ്.. കാരണം ഒരിക്കലും ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം മുഴുവനായി തകർക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല കാരണം ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു പെങ്ങൾ എനിക്ക് ഉണ്ടെന്ന ബോദ്യം എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.. അന്ന് ആ വഴക്കിനു ശേഷം തെറ്റു ധാരണകൾ മാറി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവളോട് എന്റെ പ്രണയം തുറന്നുപറഞ്ഞു... നിന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി ഫോണിൽ വിളിച്ചതും കൂടെ നടന്നതും അഭിനയിച്ചതും ഒക്കെ ഒക്കെ എന്നേ അവളിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുകയായിരുന്നു..എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു... എന്നാൽ അവൾ എന്നേ തല്ലി കൊണ്ടായിരുന്നു മറുപടി നൽകിയത്.. ഞാൻ അത് കാര്യമാക്കിയില്ല കാരണം തെറ്റ് എന്റെ ഭാഗത്തു ആയിരുന്നു, അർഹിക്കാത്തത് ആഗ്രഹിചതിന്... അന്ന് രാത്രി ഞാൻ അവളെ കൊണ്ടുപോയാക്കി പിജിയിൽ ..

എന്നാൽ ഗേറ്റ് കടന്നു പോകുമ്പോൾ പോലും അവൾ എന്നേ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.. അത് എനിക്ക് അർഹിച്ചത് ആണെന്ന് കരുതി ഞാൻ അത് അവഗണിച്ചു.. പക്ഷെ ഞാൻ ഹോസ്റ്റൽ എത്തുന്നതിനു മൂൻപ് അവളുടെ call എനിക്ക് വന്നു... അപ്പൊ അവളും എന്നോട് പറഞ്ഞു ആർക്കും എന്നേ വേണ്ട.. നിച്ചു അവൾ എന്നേ വെറുത്തു... എന്റെ വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ എനിക്ക് നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല, കാരണം ഞാൻ അവളുടെ ജീവിതം പോലും തകർത്തോ എന്ന് എനിക്ക് ഭയം ഉണ്ട്.. എന്റെ സ്വാർത്ഥതക്ക് വേണ്ടി അല്ലെ.. രോഹിത്നേം ശ്രീജിത്തിനെ ഞാൻ കാണിച്ചു കൊടുക്കാത്തത് സ്വയം ഞാൻ ആണ് അത് ചെയ്തത് എന്ന് എല്ലാരും പറഞ്ഞിട്ടും അത് തടുക്കാഞ്ഞത്.... എത്രയൊക്കെ ഞാൻ തെറ്റുകാരി അല്ല പറഞ്ഞാലും ഞെൻ തെറ്റ് ചെയ്തു.. എന്നൊക്കെ അന്ന് അവളെ ഞാൻ ഒരുപാട് ആശ്വസിപ്പിച്ചു... ആ സമയം അവൾ പോലും അറിയാതെ അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു അവൾക്കും എന്നേ ഇഷ്ടം ആണെന്ന്.. അത് മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്... എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ച ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷം അറിയാൻ... എന്നാൽ അതിന് അധികം ആയുസ്സിലായിരുന്നു.. ദൈവം ഞങ്ങളെ അവിടെ തോൽപ്പിച്ചു ഞങ്ങളോട് ദയ കാണിച്ചില്ല...

അവളെ പിജിയിൽ ഒറ്റക്കാക്കാൻ മനസിലാതേ ഞാൻ അവളെ കൂട്ടി ഹോസ്റ്റൽ ആക്കാൻ വേണ്ടി പിജിയിലേക്ക് പോയി.. എന്നാൽ അപ്പൊ എന്റെ ബൈക്ക് ആക്‌സിഡന്റ് ആയി വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞപ്പോഴും അവളെ മാത്രം ആണ് ഞാൻ ഓർത്തത്.. എന്നേ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് എത്തിച്ചപ്പോൾ പാതി മയക്കത്തിൽ ഞാൻ രോഹിതിനോട് പറഞ്ഞിരുന്നു അവളെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് ആക്കാൻ.. അപ്പോഴേക്കും എന്റെ ബോധം മറഞ്ഞിരുന്നു.. തലക്ക് പരുക്ക് ഉള്ളതിനാൽ ഞാൻ രക്ഷപെടാൻ പോലും സാധ്യത ഇല്ല എന്ന് dr പറഞ്ഞിരുന്നുത്രെ....ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു icu നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ആദ്യം ഞാൻ തിരക്കിയത് അവളെ ആണ്... വൈകി എന്നിലേക്ക് എത്തിയ സൗഭാഗ്യത്തെ... അപ്പോഴേക്കും കൃഷ്ണ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ മറക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.... അവസാനം അവള്ക്ക്കും പറയേണ്ടി വന്നു... യാക എന്റെ യാക... എന്റെ പ്രണാൻ.. അവ..ൾ...😭 പൊട്ടികരച്ചിലോടെ താഴേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു മുട്ടു കുത്തി അവൻ കരഞ്ഞു...

അലറി കരഞ്ഞു... മുടികൾ കയർത്തു വലിച്ചു... നിങ്ങൾക്ക് അറിയോ ഇതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ അവരെ കാണാൻ പോയി രോഹിതിനെ പക്ഷെ അവൻ ഒന്നും അറിയില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അവൻ എന്നേ ഒഴിവാക്കി.. അവരുടെ വീട്ടിലെ പണത്തിന്റെ കൊഴുപ്പിൽ എന്നേ അവർ മയക്കുമരുന്നിന്റെ വിൽപ്പന നടത്തുന്നവർ ആക്കി... ഞാൻ പറഞ്ഞത് ആരും വിശ്വസിച്ചില്ല പൊലിസൊ കോടതിയോ ഒന്നും ഒന്നും എന്നേ വിശ്വസിച്ചില്ല... വർഷങ്ങൾ ആയി ജയിലിൽ.. കിടക്കുന്നു ആർക്കും വേണ്ടാത്തവനെ പോലെ..... ഇടക്ക് കാണാൻ വരുന്ന ഇവൾ മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ ആശ്വാസം.... എന്നേ അവർ കൊല്ലാൻ നോക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു... ജയിലിൻ ഉള്ളിലും എനിക്ക് എതിരെ അക്രമങ്ങൾ... അവസാനം ഒന്നും ഓർമ ഇല്ലാത്തവനെ പോലെ ഞാൻ അഭിനയിച്ചു... പൊട്ടനായി മാറി.. ഒപ്പം ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ച അവരെ വെറുത്തു...........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...