ഹേമന്തം 💛: ഭാഗം 56

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

"ആനി മോളെ... നീ ഇങ്ങനെ ഉറക്കം തൂങ്ങാതെ ചെന്നു കിടക്കാൻ നോക്ക്.. അവൻ വന്നോളും... അവന്റെ തിരക്ക് നിനക്ക് അറിയുന്നതല്ലേ മോളെ...." പതിവ് പോലെ ആര്യനെ കാത്തിരിക്കുന്ന ആനിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു... "നീ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ മോളെ... പീരിയഡ്സ്‌ ടൈമല്ലേ...." അവർ അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... ആനി ഉറക്കം തഴുകുന്ന കണ്ണുകൾ വാശിയോടെ വലിച്ചു തുറന്നു... "സാരമില്ല ലക്ഷ്മിയമ്മേ..ഞാൻ ആര്യൻ വന്നിട്ട് കഴിച്ചോളാം.... ഇപ്പൊ വരുമായിരിക്കും. അമ്മ പോയി കിടന്നോ..." അവൾ പുറത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.. "നീ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എങ്ങനെയാ കുഞ്ഞേ സമാധാനത്തോടെ കിടക്കുന്നത്....

വന്ന് ഹാളിലേക്ക് ഇരിക്ക്... അല്ലേൽ റൂമിൽ ചെന്നു വെയിറ്റ് ചെയ്യൂ.... നേരം പന്ത്രണ്ട് മണിയോട് അടുത്തു...." "മ്മ്മ്.... എന്നാ ഹാളിൽ ഇരിക്കാം...." അവൾ പറഞ്ഞു... "ഹരിക്ക് ലേറ്റ് ആയാൽ വീട്ടിൽ വിളിച്ചു പറയുന്ന ശീലമൊന്നുമില്ല.... അവന്റെ ജോലിയെ കുറിച്ചും തിരക്കുകളെ കുറിച്ചും നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ.. എന്തെങ്കിലും കാരണമില്ലാതെ അവൻ ലേറ്റ് ആവില്ല...അവനോട് ഉള്ള വിശ്വാസം കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറയാൻ ഞാൻ നിർബന്ധിക്കാറില്ല... അവന്റെ തിരക്കുകൾ കഴിഞ്ഞു വരട്ടെ എന്ന് കരുതും ഞാൻ....."

ലക്ഷ്മി അവളോട് പറഞ്ഞു നിർത്തി... ആനി അത് ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു.... "പക്ഷേ.,. അത് ഞാനും അവനും മാത്രം ഉള്ളപ്പോൾ ഉള്ള കാര്യമാണ്....ഇപ്പൊ നീയുണ്ടല്ലോ.... നിനക്ക് പറയാം ലേറ്റ് ആവുമ്പോൾ വിളിച്ചു പറയാൻ...അറ്റ്ലീസ്റ്റ് ഒരു മെസ്സേജ് ഇടാൻ.... നിന്റെ ഭർത്താവ് അല്ലെ... എപ്പോ വരും.... പോവും എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചറിയണം.... കാരണം ഹരി ഇടക്ക് ബിസിനെസ്സ് ടൂർ എന്ന് പറഞ്ഞു പോകാറുണ്ട്.... അത് ചിലപ്പോൾ ഓഫിസിൽ നിന്ന് നേരെ പോകും.... അവിടെ എത്തിയിട്ട് ആവും അവൻ എന്നോട് വിളിച്ചു പറയുക...

എനിക്ക് അതൊരു പ്രശ്നമല്ല...പക്ഷേ മോൾക്ക് ചിലപ്പോൾ അത് ഹെർട്ട് ആകും.. എനിക്ക് അറിയാം ഞാനും ഒരു ഭാര്യആയിരുന്നല്ലോ...ഇതൊക്കെ നിനക്ക് അവനോട് ചോദിച്ചറിയാം...പറയണം അവനോട് ലേറ്റ് ആവുമ്പോൾ വിളിച്ചു പറയാൻ... കേട്ടോ...." "മ്മ്....." അവൾ ചിരിയോടെ തലയാട്ടി.... കുറച്ചു നേരം കൂടെ രണ്ട്പേരും കൂടെ അവനെ കാത്തിരുന്നു...ഇത് ആദ്യമായാണ് ആര്യൻ ഇത്രയും ലേറ്റ് ആകുന്നത്.... ഉറങ്ങുന്ന ടൈം തെറ്റിയതും കൂടെ പീരീഡ്സിന്റെ അസ്വസ്ഥതയും... അവൾക്ക് തലവേദനിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു....ഒപ്പം അസഹനീയമായ വയറുവേദനയും... "മോള് റൂമിൽ ചെന്നു കിടക്ക്..... ഞാൻ പോയി വയറുവേദനക്ക് ഉലുവ വെള്ളം ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് തരാം.. ചെല്ല്... ചെന്നു...

കിടക്ക്...." ലക്ഷ്മി അവളുടെ അവസ്ഥ മനസിലാക്കി നിർബന്ധിച്ച് റൂമിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു.... അൽപ്പം കഴിഞ്ഞതും ആര്യൻ വന്നു.... ആരെയും ഹാളിൽ കാണാതെ വന്നപ്പോൾ റൂമിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി.... "ഹരി...." സ്റ്റയറിലേക്ക് കാലെടുത്ത് വെച്ചതും.... ലക്ഷ്മിയുടെ വിളി കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... "അമ്മ ഉറങ്ങിയില്ലേ...??" അവൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു അവരുടെ കൈയിലെ ഗ്ലാസിലേക്ക് നോക്കി നെറ്റി ചുളിച്ചു... "ആനിക്ക് പീരീഡ്സ്‌ ആണ്... ദേ ഇത് കൊണ്ട് പോയി അവൾക്ക് കൊടുക്ക് നീ...." കയ്യിലെ ഗ്ലാസ്‌ അവന് നേരെ നീട്ടി അവന് നേരെ നീട്ടി അവർ പറഞ്ഞു... ആര്യൻ ഒന്ന് തലയാട്ടി കൊണ്ട് അത് വാങ്ങി.. അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ ഒന്ന് മുത്തി റൂമിലേക്ക് ഓടി...

ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു ആനിയപ്പോൾ അവൻ അവളെയൊന്ന് നോക്കി കയ്യിലുള്ള കവർ ടേബിളിന് പുറത്ത് വെച്ച് ബ്ലേസർ ഊരി മാറ്റി അവൾക്ക് അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു.. "ആനി......" അവളുടെ മേനിയിലേക്ക് മെല്ലെയൊന്ന് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ വിളിച്ചു.... അവനിൽ നിന്ന് ഉയർന്ന പെർഫ്യൂമിന്റെ വശ്യമായ ഗന്ധം അവളുടെ നാസികയിലേക്ക് ഇരച്ചു കയറി... "ആര്യൻ......" അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു...അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.... ചെവിക്ക് താഴെ ഒരു ചുംബനം നൽകിയവൻ അവളെ പതിയെ പിടിച്ച് എഴുനേൽപ്പിച്ചു.... അവൾ ഹെഡ് ബോഡിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു... ടേബിളിന് പുറത്ത് ഇരുന്ന ഉലുവവെള്ളം അവൻ അവൾക്ക് അടുത്ത് വന്നിരുന്നു....

ഗ്ലാസ് മെല്ലെ അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് മുട്ടിച്ചു.... അവൾ മുഖം ചുളിച്ചു... "ബ്ളാഹ്... ഇതെന്താ ആര്യൻ...." "വയറു വേദനക്ക് നല്ലതാ...." കവിളിൽ മെല്ലെ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറയുമ്പോഴും അവന്റെ കൈ അവളുടെ ടോപിനിടയിലൂടെ മെല്ലെ തഴുകി.... അവന്റെ ഉള്ളം കയ്യുടെ ചൂട് അറിഞ്ഞതും അവൾ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു... "കുടിക്ക് ആനി...." അവൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.... അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അത് വാങ്ങി കുടിച്ചു... "Good girl...." വലത് നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് അമർത്തി അവൻ ഫ്രഷ് ആകാൻ പോയി.... ആനി ചിരിയോടെ അവൻ പോകുന്നത് നോക്കി ഇരുന്നു.... അവൻ ഫ്രഷ് ആയി വന്നു.... ആനി ഉറങ്ങാൻ തയ്യാറെടുത്തിരുന്നു.....

"ഫുഡ്‌ കഴിച്ചില്ലല്ലോ ആനി.... കഴിച്ചിട്ട് ഉറങ്ങിയാൽ മതീ...ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് എടുക്കാം...." അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ മറുപടിക്ക് കാത്ത് നിൽക്കാതെ ആര്യൻ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി..... ആനി അവൻ പോകുന്നത് കണ്ടു ചിരിച്ചു... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവൻ രണ്ട് പ്ലേറ്റിൽ ചോറും കറിയുമെല്ലാം എടുത്ത് കയറി വന്നു.... "എനിക്ക് വിശക്കുന്നില്ല ആര്യൻ..." അവനെ അവൾ ദയനീയ മായി പറഞ്ഞു... അത് മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ അവൻ പ്ലേറ്റുകൾ ടേബിളിൽ വെച്ചു.... എന്നിട്ട് കൊണ്ട് വന്ന കവറിൽ നിന്ന് എന്തോ പുറത്തേക്ക് എടുത്തു... ചിക്കൻ ഫ്രൈയുടെ ഗന്ധം അവളുടെ മൂക്കിലേക്ക് വന്നലച്ചു... നാവിൽ കൊതിയൂറി... "ചിക്കനാണോ ആര്യൻ... " അവൾ കൊതിയോടെ ചോദിച്ചു... "മ്മ്... എന്തെ വേണ്ടേ... മ്മ്..."

അവൻ പുരികം ഉയർത്തി ചോദിച്ചു.... "വേണം... എത്രനാളായി... വയറു വേദനിക്കുന്നുണ്ട് എന്നാലും സാരമില്ല....." അവൾ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു ആര്യൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചിക്കൻ പ്ലേറ്റിലേക്ക് ഇട്ട് അവൾക്ക് കൊടുത്തു.... "ഞാൻ വാരി തരണോ...??" അവൻ അവൾക്ക് അടുത്ത് ഇരുന്നു ചോദിച്ചു.... അവൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഒന്ന് മുത്തി... "വേണ്ട ഞാൻ കഴിച്ചോളാം ആര്യൻ... നീ കഴിക്ക് ഓഫിസിൽ നിന്ന് വന്നിട്ട് ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ..." അവൾ സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചു.... ആര്യൻ ചിരിച്ചു... ആര്യനും പ്ലേറ്റിലെ ചോറ് എടുത്തു... രണ്ട് പേരും ഒരുമിച്ച് കഴിച്ചു....കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ആര്യൻ പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് കിച്ചണിലേക്ക് പോയി... ആനി ഫ്രഷ് ആയി വന്നപ്പോൾ ആര്യൻ വന്നിരുന്നു...

"ആര്യൻ...." അവന്റെ നെഞ്ചോരം ചേർന്ന് കിടന്നവൾ വിളിച്ചു... "മ്മ്.... " മെല്ലെ മൂളി കൊണ്ട് അവളുടെ അണിവയറിലൂടെ മെല്ലെ തഴുകി... "ഇനി നേരം വൈകുമ്പോൾ വിളിച്ചു പറയണേ....??" അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൻ മുഖം ചുളിച്ചു.... "അല്ല ആര്യൻ....ലേറ്റ് ആവുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഒരു ടെൻഷൻ ആണ്.... എവിടെയാണ്... എന്താണ് കാരണം എന്നൊക്കെ അറിഞ്ഞാൽ വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന എനിക്ക് ഒരു സമാധാനം ഉണ്ടാകും അത് കൊണ്ടാ...." മെല്ലെ അവന്റെ കവിളിൽ കൈ ചേർത്തവൾ പറഞ്ഞു.....

ആര്യൻ ചിരിയോടെ തലയാട്ടി.. നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി... "ഇനി ലേറ്റ് ആവുമ്പോൾ ഞാൻ വിളിച്ചു പറയാം.... പ്രോമിസ്....." അവൻ അവളെ ഇറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു... ആനി അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് കിടന്നു... "മ്മ്...." മറുപടിയായി മൂളുമ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ മനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.... "നിനക്ക് ഇനിയും അവളെ മറക്കാനായില്ലേ അദ്രി...." അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് അവന് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.... ആ മടിയിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് അങ്ങനെ കിടന്നു.... അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരുപിടി ട്യൂലിപ് പൂക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു..... കലാമെത്രാ കഴിഞ്ഞലാണ് അവളുടെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് തനിക്ക് മുക്തനാകാൻ കഴിയുക.... മറക്കണം എന്നില്ല....

പക്ഷേ ഓർക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിലൊരു വിങ്ങൽ അവശേഷിപ്പിക്കാതെ അവൾ ഒരു രാത്രിയിലും വിട പറയാറില്ല...... അവളിപ്പോ ഒരുപാട് സന്തോഷത്തിലാണ് പ്രണയിച്ച ആളെ തന്നെ സ്വന്തമാക്കി.... എന്നിട്ടും എന്തിനാണ് അവൾക്ക് ഹൃദയമിടിക്കുന്നത് എന്ന് അവന് മനസിലായില്ല... "ഹരി...." "എന്താ അമ്മ....." ആര്യൻ മുഖം ഉയർത്തി അവരെ നോക്കി... "ആനിയെ കൂട്ടി പുറത്ത് പോകാമായിരുന്നില്ലേ നിനക്ക് ഫ്രീ ടൈം കിട്ടുമ്പോഴല്ലേ പുറത്ത് പോകാൻ പറ്റൂ....". ലക്ഷ്മി അവന്റെ മുടിയിഴയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.... "മ്മ്....വൈകീട്ട് പോകുന്നുണ്ട്...ഞാനും വിചാരിച്ചതാ...അടുത്ത ആഴ്ചമുതൽ അവൾക്ക് ക്ലാസ്സിന് പോകാലോ..." "എന്നാൽ അവൾക്ക് വേണ്ട ഡ്രസ്സ്‌ കൂടെ എടുത്തേക്ക് ക്ലാസ്സിന് പോകേണ്ടല്ലേ...." "എങ്ങോട്ട് പോകുന്ന കാര്യമാണ് രണ്ട് പേരും പറയുന്നത്...." ആനി രണ്ട് ഗ്ലാസ്‌ ചായയും കൊണ്ട് അവർക്ക് അടുത്തേക്ക് വന്നു...

പിന്നാലെ ഭാനുവമ്മയും ഒരു പ്ലേറ്റിൽ പഴം പൊരിയും കൊണ്ട് വന്നു.. ആര്യൻ മടിയിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നു.... ആനിയെ നോക്കി.... അവൾ എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി... അവൻ അവന്റെ അടുത്ത് വന്നിരിക്കനായി കണ്ണ് കാണിച്ചു.... അവൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി... വീണ്ടും വിളിച്ചു... അവന്റെ കുസൃതി ചിരി കണ്ടപ്പോൾ അവൾ അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു.... അവളുടെ ചെറുവിരലിൽ അവൾ വിരൽ കോർത്തു വലിച്ചു..... ആനി ഒരു പിടച്ചിലോടെ അവനെ നോക്കി.... പുറത്ത് ഒരു കാർ വന്ന് നിന്നു.... "ദീപുമോളാണ്....." ഭാനുവമ്മ സന്തോഷത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ട് ആനി ആര്യനെ നോക്കി... അവന്റെ മുഖത്തും സന്തോഷമായിരുന്നു... ദീപു അവർക്ക് അടുത്തേക്ക് വന്നു...

അവൾ ഓടി ചെന്ന് ലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്ന് അവരെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.. "നിന്നെ ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് കാണാറേ ഇല്ലല്ലോ....." ലക്ഷ്മി അവളോട് ചോദിച്ചു. "ഓരോരോ തിരക്ക് ആയിരുന്നു..ആന്റി . അതാ..." അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആര്യനെ തേടി ചെല്ലുന്നത് ആനീയിൽ അസ്വസ്ഥതയുണ്ടാക്കി.. ആനി ആര്യനോട്‌ ചേർന്ന് ഇരുന്ന് അവന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു... "ആന്റിക്കും അങ്കിളിനും സുഖമല്ലേ ദീപു.... " ആര്യനായിരുന്നു ചോദിച്ചത്... "സുഗാണ് ആര്യൻ..." "What about you....??" "എനിക്കും സുഖം...." അവൾ ഒരു നേർത്ത ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... "കല്യാണം കഴിഞ്ഞതൊക്കെ അറിഞ്ഞു.... ഞങ്ങളെ ഒന്നും അറിയിച്ചില്ലല്ലോ....." ആനിയെ ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു...

ആര്യൻ അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു... "നിങ്ങൾ സംസാരിക്ക്... ഞാനിപ്പോ വരാം..." ലക്ഷ്മി അതും പറഞ്ഞെഴുനേറ്റ് പോയി.... ഹാളിൽ ആനിയും ആര്യനും ദീപുവും മാത്രമായി... "I'm going to get engaged...." നീണ്ട നിശബ്ദതക്ക് ശേഷം ദീപു പറഞ്ഞു... "Really.... Congrats...." ആര്യൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... ദീപു മുഖം ഉയർത്തി അവനെ നോക്കി... "താങ്ക്യൂ ആര്യൻ....കൃഷ്ണപ്രസാദ്... അതാണ്‌ ആളുടെ പേര്... ഒരു കാർഡിയോളജിസ്റ്റ് ആണ്..." അവൾ പറഞ്ഞു... "നീ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ട് തന്നെയല്ലേ....??" ആര്യൻ ചോദിച്ചു... അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു... "മ്മ്.... ഇഷ്ടായി.... ഇനി ഞാൻ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിചിരിക്കണ്ടല്ലോ ആര്യൻ.. അത് കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു.... ആൾക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാണ്... എന്റെ ആ പഴയ ഇഷ്ടം അദ്ദേഹത്തോട് പറഞ്ഞു...

എനിക്ക് എല്ലാം മറക്കാനുള്ള ടൈം എടുത്തോളാൻ പറഞ്ഞു... അദ്ദേഹം കാത്തിരിക്കാമെന്ന്...." ദീപു അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു... ആര്യനും.... "നെക്സ്റ്റ് സൺ‌ഡേ ആണ് എൻഗേജ്മെന്റ്.... നീയും ആനിയും ആന്റിയും ഭാനുവമ്മയും ഒക്കെ വരണം.... നീയെന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് അല്ലെ... എന്തായാലും വരണം..." അവൾ മുന്നോട്ട് വന്ന് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു....ആര്യനും അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.... ആനി അവരെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു..... അത് കണ്ട് ദീപുവിന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ മെല്ലെ തലോടി കൊണ്ട് ആര്യൻ ആനിയെ നോക്കി കണ്ണ്ചിമ്മി കാണിച്ചു.... ആനിയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു....  സന്ധ്യ ആയപ്പോഴാണ് രണ്ട്പേരും പുറത്തേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി വന്നത്....

"ലക്ഷ്മിയമ്മ വരുന്നില്ലേ...." ഏതോ ബുക്ക്‌ വായിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയോട് ആനി ചോദിച്ചു.... "ഞാനോ... നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും കൂടെ അങ്ങോട്ട് പോയാൽ മതി...കുറച്ച് ആയില്ലേ രണ്ട് പേരും പുറത്തൊക്കെ പോയിട്ട്.... അതിനിടക്ക് ഞാൻ വേണ്ട... ചെല്ല്..." ലക്ഷ്മി അവരോടായി പറഞ്ഞു.. "എന്നാ ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് വരാം...." ആര്യൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു... അവർ രണ്ട് പേരെയും സന്തോഷത്തോടെ യാത്രയാക്കി... യാത്രക്ക് ഇടയിലും ആനി അവന്റെ കയ്യിൽ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു... രണ്ട് പേരുടെ ചുണ്ടിലും സംതൃപ്തിയുടെ പുഞ്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.... "നമ്മൾ എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നത്...??" "എങ്ങോട്ടാ പോകേണ്ടത്...?" ആര്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.... ആനി അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരി...

"എങ്ങോട്ടും പോയില്ലേലും സാരല്യ.... എനിക്ക് ഇങ്ങനെ നിന്റെ കൂടെ ഇരുന്നാൽ മതി... നീ അടുത്ത് ഉള്ളപ്പോൾ തന്നെ ഒരു സ്പെഷ്യൽ ഫീലിംങ് ആണ്... അതെനിക്ക് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ അറിയില്ല..." അവൾ പറഞ്ഞത് അവൻ കേട്ട് ഇരുന്നതേ ഒള്ളൂ... കാർ ചെന്ന് നിന്നത് ബീച്ചിലായിരുന്നു... പടിഞ്ഞാറ് ചെഞ്ചുവപ്പ് ചാർത്തി സൂര്യൻ താഴ്ന്നു പോകാൻ ഒരുങ്ങി നിൽപ്പാണ്... കൈകൾ കോർത്തു പിടിച്ഛ് രണ്ട് പേരും അങ്ങോട്ട്‌ നടന്നു... തിരമാലകൾ അലയടിച്ചു പതഞ്ഞ് ഒഴുകുന്നത് നോക്കി അവർ നിന്നു.... കുഞ്ഞ് തിരമാലകൾ അവരുടെ കാലിനെ തഴുകി പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... പറയാൻ ആനിക്ക് ഒരുപാട് ഉണ്ടായിരുന്നു.... പറഞ്ഞത് തന്നെ പറഞ്ഞ് അവൾ അവനൊപ്പം ഇരുന്നു...

ആനി അവൾക്ക് നല്ലൊരു കേൾവിക്കാരനായിരുന്നു... ആര്യൻ അവളുടെ വിരലുകളിൽ മെല്ലെ ചുംബിച്ചു.... പ്രണയപൂർവ്വമുള്ള നിമിഷങ്ങൾക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിച്ച് സാഗരം ഓളങ്ങളുണ്ടാക്കി.... "ആനി.......!!!!" ഷോപ്പിങ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് മാറി നിന്ന് ഫോൺ ചെയ്യുന്ന ആര്യനെ കാത്തു നിൽക്കുകയായിരുന്ന ആനി ആ വിളി കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... "അജയ്....." അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു.. അവനൊരു ചിരിയോടെ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു... "ആനി.... പോകാം....." ഫോൺ കട്ടാക്കി ആര്യൻ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് വന്നു.... അജയ് ആനിയെയും ആര്യനെയും നോക്കി.. "ആര്യൻ.. ഇത് അജ....." "എനിക്ക് അറിയാം... അജയ് ഘോഷ്... Son of അശോക് വർമ്മ....

ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ആദ്യമേ പരിചയമുള്ളവരാ... അല്ലെ അജയ്...." ആര്യൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ അജയ് ഒരു വിളറിയ ചിരി സമ്മാനിച്ചു അവന് .... "ഞാൻ... ഞാൻ ആനിയോട് മാപ്പ് ചോദിക്കാൻ വന്നതാണ്.... സോറി ആനി..." അജയ് ആനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ് നേർത്ത സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.... "എന്നോട് സോറി ഒന്നും പറയണ്ട അജയ്... എനിക്ക് സങ്കടം ഒന്നുമില്ല... ഇപ്പോ ഒരുപാട് സന്തോഷമുണ്ട്... നിന്നോട് ആണ് നന്ദി പറയേണ്ടത് ... നീയല്ലേ ആര്യനെ കാണാൻ എനിക്ക് ആദ്യം വഴിയൊരുക്കിയത്...." ആനി അജയോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആര്യനെ നോക്കി... ആര്യൻ അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഫോണിൽ എന്തോ കാര്യമായി നോക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്...

"പിന്നെ എനിക്ക് ആദ്യം നിന്നോട് നല്ല ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.... പിന്നെ ആര്യനിലേക്ക് എത്താനുള്ള ഒരു വഴി മാത്രാമാണ് നീയെന്ന് ഇപ്പൊ തോന്നുന്നു.... ദേഷ്യമൊക്കെ പോയി..... ആര്യൻ നമുക്ക് പോകാം..." ആനി അത്രയും പറഞ്ഞ് ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.. ആര്യൻ മുഖം ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി... "Yea... Come..." അവൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ഛ് പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് നടന്നു.... പോകുന്ന വഴി അവർ ഡാനിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി... ഡാനിയുടെ അമ്മ വയ്യാതെ കിടക്കുവാണ്...

കാളിംഗ് ബെൽ കേട്ട് ഡോർ തുറന്ന ഡാനി ആര്യനെയും ആനിയേയും കണ്ടു ഞെട്ടി... "താൻ എന്താ ഡാനി ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് വിളിക്കാത്തത്..." ഡാനിയുടെ നിൽപ്പ് കണ്ട് ആര്യൻ ചോദിച്ചു... അപ്പോഴാണ് അവന് ബോധം വന്നത്... "സോറി സർ.. അകത്തേക്ക് വരൂ..." ഡാനി സ്നേഹത്തോടെ അവരെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.... "അമ്മച്ചിക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്.. കുറവുണ്ടോ..??" ആര്യൻ ചോദിച്ചു.. "കുറവുണ്ട്..... സർ വാ..." ഡാനി അവരെ അമ്മ കിടക്കുന്ന റൂമിലേക്ക് വിളിച്ചു.... അവർ അവന്റെ കൂടെ നടന്നു.............................. തുടരും.............

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...