ജാനകീരാവണൻ 🖤: ഭാഗം 27

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

റാവൺ അവരെ കാണാതെ അകത്തേക്ക് അന്വേഷിച്ചു ചെന്നപ്പോൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പരക്കം പായുന്ന ആരവിനെയും കൂട്ടരെയും കണ്ട് അവൻ സംശയിച്ചു നിന്നു "എന്താ... എന്ത് പറ്റി....?" അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും എല്ലാവരും ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി "ഏട്ടാ.... അത്.... ഏട്ടത്തിയെ കാണാനില്ല...."നന്ദു കരച്ചിലിന്റെ വക്കിൽ എത്തിയിരുന്നു "What....? കാണാനില്ലെന്നോ....?" റാവൺ അവളെ അവന് നേരെ തിരിച്ചു നിർത്തി ചോദിച്ചതും അവൾ കണ്ണും നിറച്ചു നിന്നു "നിന്ന് കരയാതെ എന്താ ഉണ്ടായതെന്ന് പറയ് നന്ദു.....!!" അവൻ അവളെ കുലുക്കി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞതും അവളൊന്ന് ഞെട്ടി "അത്.... ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് വന്നപ്പോ.... പ്രി.... പ്രിൻസി ഏട്ടത്തിയെ വിളിച്ചു..... എന്തോ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു ഏട്ടത്തിയെ.... കൂട്ടി പോയി..... ഞാൻ കൊറേ wait ചെയ്തിട്ടും ഏട്ടത്തി വന്നില്ല.... ഇവിടെ ഒന്നും കാണുന്നില്ല...." അവൾ വിതുമ്പലോടെ പറഞ്ഞതും റാവൺ അവളിൽ നിന്ന് കൈ എടുത്തു "ഒറ്റക്ക് എങ്ങും പോകരുതെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ ഞാൻ നിങ്ങളോട്....!"

റാവൺ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവിടെ മുഴുവൻ ഓടി നടന്നു പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അവൻ നിന്നു പാർക്കിങ്ങിൽ കണ്ട വാനും അതിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്നവന്റെ മുഖവും ഒരു നിമിഷം ഓർമയിലേക്ക് വന്നു കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ഡിക്കിയിൽ കുരുങ്ങിക്കിടന്ന ഒരു താലി കണ്ടത് പോലെ അവന് തോന്നി ആ വാനിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്നവന്റെ മുഖത്തെ ഭയവും പരവേശവും ആ താലി മാലയും ആ വാൻ നമ്പറും ഒക്കെ ഓരോന്നായി അവന്റെ ഓർമയിലേക്ക് വന്നതും "Ohh shit....!" അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു പുറത്തേക്ക് ഓടാൻ നിന്നതും ആരോ അവനെ ഒരു ക്ലാസ്സ്‌ റൂമിലേക്ക് പിടിച്ചു തള്ളി അത് ലോക്ക് ചെയ്തു ഓരോരുത്തരായി ഓരോ ഭാഗത്തേക്ക് ജാനിയെ അന്വേഷിച്ചു പോയത് കൊണ്ട് റാവൺ ലോക്ക് ആയത് അവർ അറിഞ്ഞില്ല റാവൺ ദേഷ്യത്തോടെ ഡോർ ചവിട്ടി പൊളിക്കാൻ നോക്കിയതും വിൻഡോയിലൂടെ അവനെ നോക്കി പൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന ജയിംസിനെ കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ കുറുകി മുഷ്ടി ചുരുണ്ടു.... കൈയിലെയും നെറ്റിയിലെയും പേശികൾ വലിഞ്ഞു മുറുകി

"എനിക്കറിയാം നീ വരുമെന്ന്.... അതാ ഇവിടെ കാത്ത് നിന്നത്...."അയാൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞതും റാവൺ അയാളെ പുച്ഛിച്ചു ചിരിച്ചു "ഇപ്പോഴും നിന്റെ ചുണ്ടിലുള്ള ഈ ചിരി കാണുമ്പോ.... Hats off RK..... പക്ഷേ ഈ ചിരി ഇനി അധിക സമയം ഉണ്ടാവില്ല.... Within one hour..... അവൾ എന്റെ ഈ കൈയിൽ ഞെരിഞ്ഞമരാൻ പോകുവാ..... ഞങ്ങളുടെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞാൽ അവളെ നിനക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു തന്നേക്കാം.... ഇപ്പൊ കുറച്ചു തിരക്കുണ്ട്.... ബൈ...."ജയിംസ് അത് പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്ന് പോയതും റാവൺ വാതിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി എന്നിട്ട് വേഗം ഫോൺ എടുത്ത് ആർക്കോ വിളിച്ചു "Maanav.... Just listen carefully.... ഞാൻ ഇപ്പൊ ടെക്സ്റ്റ്‌ ചെയ്ത നമ്പറിലുള്ള വാൻ ഇപ്പൊ എവിടെയാണെന്ന് കണ്ട് പിടിക്കണം.... ജാനിയുടെ ഫോൺ നമ്പർ ഇപ്പൊ ഏത് ടവറിന്റെ പരിധിയിൽ ആണെന്ന് ട്രേസ് ചെയ്യണം.... Quick....."ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് റാവൺ അവന്റെ ഓർമയിലേക്ക് വന്ന ആ വാനിന്റെ നമ്പർ മാനവിന് അയച്ചു കൊടുത്തു എന്നിട്ട് ജാനിയുടെ ഫോണിലേക്ക് തുടരെ തുടരെ വിളിച്ചു.... പക്ഷേ അറ്റൻഡ് ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല അതുകൂടി ആയപ്പോ റാവണിന് നിയന്ത്രണം വിട്ടിരുന്നു അവൻ ഒരു അലർച്ചയോടെ തൊള്‌കൊണ്ട് ശക്തിയായി ആ ഡോറിൽ ഇടിച്ചതും ഡോർ ഇളകി മാറി

"ഇവരെ കൂട്ടി വീട്ടിൽ പോ... ഞാൻ ജാനിയെയും കൊണ്ടേ മടങ്ങി വരൂ...."പുറത്തേക്ക് ഓടുന്നതിനിടയിൽ ഒന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് റാവൺ ആരവിനോട് പറഞ്ഞതും "ഞാനും വരാം...." "വേണ്ട... നീ ഇവരെ കൂട്ടി വീട്ടിൽ പോ...."ആരവിനെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് റാവൺ വേഗം കാർ എടുത്തു വേഗം അവിടെ നിന്ന് പോയി ഇടക്കിടക്ക് റാവൺ ജാനിയുടെ ഫോണിലേക്ക് ട്രൈ ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു •••••••••••••••••••••••••••••••° നിർത്താതെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് പാതി ബോധത്തിൽ ജാനി കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ശരീരത്തിൽ കുത്തി ഇറക്കിയ ലഹരി അവളുടെ ശരീരം തളർത്തി.... കണ്ണുകൾ തുറക്കാനാവുന്നില്ല പാതി ബോധത്തിൽ അവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.... ലഹരിയുടെ വീര്യം അവളുടെ കണ്ണുകളെ തളർത്തിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു കണ്ണുകൾ അടച്ചും തുറന്നും അവൾ ചുറ്റും നോക്കി കണ്ണ് തുറന്നിട്ടും ഒന്നും കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.... ചുറ്റും കൂരാകൂരിരുട്ട് ഡിക്കിയിലെ കിടപ്പ് അവളെ വല്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിരുന്നു ശ്വാസം എടുക്കാൻ പോലും കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല അവൾക്ക്....

ചുറ്റിലെ ഇരുട്ടും ശ്വാസതടസവും അവളെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തി എങ്കിലും ഒന്ന് ഒച്ച വെക്കാനുള്ള ശേഷി പോലും അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ട് അവൾ ഏതോ വെളിപാടിൽ അവൾ കൈ കൊണ്ട് ചുറ്റും പരതി.... കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ അപ്പോഴും അവൾ പ്രയാസപ്പെട്ടിരുന്നു കൈ എത്തി ഫോൺ എടുത്തുകൊണ്ട് അവൾ എങ്ങനെയോ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു "ജാനി...."അറ്റൻഡ് ചെയ്ത ഉടൻ തന്നെ റാവണിന്റെ ആദി നിറഞ്ഞ സ്വരം "ഹ്ഹ്ഹ് ഹ്ഹ്ഹ്...."മറുപടി പറയാൻ അവളുടെ നാവ് പൊങ്ങിയില്ല.... ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയുന്ന അവളുടെ എങ്ങലുകൾ മാത്രമേ അവന് കേൾക്കാനായിരുന്നുള്ളു "ജാനി..... നീ പേടിക്കണ്ട.... Trust me.... നിനക്കൊന്നും സംഭവിക്കില്ല.... ഒന്നും...."അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ ബോധം മറഞ്ഞിരുന്നു "ജാനി.... ജാനി.... ജാനി...."അവൻ തുടരെ തുടരെ അവളെ വിളിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.... പക്ഷേ മറുപടി പറയാൻ അവൾക്ക് ബോധം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല "തൂക്കി എടുക്കടാ അവളെ...."വീണ്ടും അവളെ വിളിക്കാൻ നിന്നപ്പോഴാണ് ആരുടെയോ ശബ്ദം കേട്ടത് അതേസമയം തന്നെ മാനവ് ലോക്കേഷൻ ട്രാക്ക് ചെയ്ത മെസ്സേജ് വന്നിരുന്നു ആ അഡ്ഡ്രസ്സ്‌ നോക്കി ഫോണിൽ പിടി മുറുക്കിക്കൊണ്ട് കാർ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്ക് പാഞ്ഞു •••••••••••••••••••••••••••••••°

"ഇല്ലെടോ..... പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല.... നിങ്ങൾ വേഗം വാ.... ഇല്ല ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകും.... ആഹ് മൂർത്തി ഇങ്ങ് എത്തുമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു.... ശരി...."ജയിംസ് ഫോണിൽ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് നിലത്തു കിടത്തിയിരിക്കുന്ന ജാനിയെ നോക്കി കോട്ടി ചിരിച്ചു ആരെയും ആകർഷിക്കുന്ന അവളുടെ ശരീര വടിവിലേയ്ക്ക് അയാളുടെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ അരിച്ചിറങ്ങി അയാൾ താടി ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി ഇരുന്നു ആർത്തി മൂത്ത ചെന്നായയെ പോലെ അയാൾ നാവ് കൊണ്ട് ചുണ്ടിനെ തഴുകി അവളെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി അവളുടെ ദേഹത്തു നിന്ന് ഷാൾ എടുത്തു മാറ്റി അവളുടെ ആകാരവടിവിലൂടെ കണ്ണുകളോടിച്ചു "ബാലു വരുന്നത് വരെ കാത്തു നിൽക്കാനുള്ള ക്ഷമ എനിക്കില്ല...."അയാൾ ആർത്തിയോടെ അവളുടെ ചുണ്ടിലൂടെ വിരലോടിച്ചതും ജാനിയുടെ പാതി തുറന്ന മിഴികളിലൂടെ കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി കൈ ഒന്ന് ഉയർത്താനോ അയാളെ തടയാനോ അവൾക്കാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല എല്ലാം അവസാനിച്ചെന്ന് അവൾ സ്വയം ഉരുവിടുമ്പോഴേക്കും കാവൽ നിന്ന തടി മാടന്മാരൊക്കെ തെറിച്ചു വീണു ഞെട്ടലോടെ ജെയിംസ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും അവിടെ സകലതും ചുട്ടെരിക്കാനുള്ള വെറിയിൽ നിൽക്കുന്ന റാവണിനെ കണ്ടതും അയാളുടെ കണ്ണിൽ ഭയം നിറഞ്ഞു

ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ റാവൺ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഗൺ ഉപയോഗിച്ച് ഓരോരുത്തരെയായി വെടി വെച്ചു വീഴ്ത്തി ഓടാൻ ശ്രമിച്ച ജയിംസിനെ കാൽ മുട്ടിൽ വെടി വെച്ചു വീഴ്ത്തി അവിടെ അടുക്കി വെച്ചിരുന്ന മദ്യക്കുപ്പികൾ വെടിയേറ്റ് വീണ കിങ്കരന്മാരുടെ ദേഹത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തതും അവരുടെ ഒക്കെ ശരീരത്തിലൂടെ തീ ആളി കത്തി മുട്ടിൽ പിടിച്ചു അലറുന്ന ജെയിംസിനെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി അവളെ എടുത്ത് മടിയിലേക്ക് കിടത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി വിളിച്ചതും അവൾ കണ്ണുകൾ പാതി തുറന്ന് അവശതയോടെ അവനെ നോക്കി "ജാനി..... " അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തുടരെ തുടരെ തട്ടി വിളിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ കൈയിൽ കോരി എടുത്തു അപ്പോഴേക്കും വിക്രമും മാനവും അവിടെ ഓടി എത്തിയിരുന്നു "ഇവനെ കൊല്ലരുത്.... ഞാൻ വരും....."ജെയിംസിനെ നോക്കി അവരോട് അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജാനിയെ താങ്ങി അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി റാവൺ പോയതും മാനവും വിക്രംമും പരസ്പരം നോക്കി ഗൂഢമായി ചിരിച്ചു.... എല്ലാം കൈ വിട്ടു പോയെന്ന് മനസ്സിലായതും ജെയിംസ് അവർ കാണാതെ ബാലുവിന് ഡയൽ ചെയ്തു "ഞങ്ങളെ മനസിലായി കാണില്ല അല്ലെ....?"

വിക്രം ചുണ്ട് കോട്ടി ചോദിച്ചതും അയാൾ വേദന കടിച്ചമർത്തി അവരെ നോക്കി "ഇവനാരാണെന്ന് അറിയുമോ നിനക്ക്..... നീയൊക്കെ കൂടി കൊന്ന് കുറ്റിക്കാട്ടിൽ തള്ളിയ മാനസയെ ഓർമ്മയുണ്ടോ തനിക്ക്.... മൂർത്തി എന്ന ആ മൃഗത്തിന് മഹേശ്വരി എന്ന പാവം സ്ത്രീയിൽ ജനിച്ച മകൾ.... ആ മാനസയുടെ കൂടെപ്പിറപ്പാടോ ഇവൻ.... മാനവ്.... മൂർത്തിയുടെ ചോരയിൽ പിറന്ന അയാളുടെ മകൻ....."വിക്രമിന്റെ വെളുപ്പെടുത്താൽ ജെയിംസിനെ മാത്രമല്ല ഫോണിൽ കൂടി ഒക്കെ കേട്ട ബാലുവിനെയും ഞെട്ടിച്ചു "പിന്നെ RK ആരാണെന്ന് ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ നിങ്ങൾക്കറിയാമല്ലോ.... പിന്നെ ഒരു കാര്യം അറിയണോ തനിക്ക്.... താനൊക്കെ കൂടി ഇല്ലാത്തക്കാൻ നോക്കിയ മാനസ മരിച്ചിട്ടില്ല.... ജീവനോടെ തന്നെ ഉണ്ട്.... Rk യാണ് രക്ഷപ്പെടുത്തിയത്..... ഇപ്പൊ എന്റെ ഏട്ടന്റെ ഭാര്യയാണ് മാനസ...."ഫോണിലൂടെ കേൾക്കുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും ബാലുവിനെ ഞെട്ടിച്ചു "അപ്പൊ അവൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെയാ....."ബാലു മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട് മുഷ്ടി ചുരുട്ടി "പിന്നെ ഈ ഞാൻ.... എന്നെ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു പക്ഷേ ഓർമ കാണില്ല..... നിങ്ങൾ നാല് പേര് കരണം കുടുംബം തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടവനാ ഞാൻ..... തന്റെയൊക്കെ സ്വാർത്ഥതക്ക് എന്റെ പാവം അനിയത്തിയും ബലിയാടായവളാണ്.....

താനൊക്കെ പിച്ചി ചീന്തിയ പെൺകുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ എന്റെ പെങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നെടോ ചെറ്റേ...."അതും പറഞ്ഞു വിക്രം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി "ഒരു കാര്യം കൂടി കേട്ടോ..... നീയൊക്കെ അറിയാത്തതായി ഇനിയും ഒരുപാടുണ്ട്..... അതൊക്കെ നീ അറിയും.... മരണത്തിന് ഒരു നിമിഷം മുന്നേ.... അത് വരെ നീ നരകിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണണം.... മനൂ.... നിനക്ക് കൊടുക്കാനുള്ളതൊക്കെ കൊടുത്ത് തീർക്ക്...."വിക്രം പറയാൻ കാത്ത് നിന്നത് പോലെ മാനവ് കൈയിൽ കരുതിയ കത്തിയുമായി ജെയിംസിന് നേരെ നടന്നു അയാളുടെ കണ്ണിൽ ഭയം നിറഞ്ഞത് കണ്ട് മാനവ് കോട്ടി ചിരിച്ചു ആ കത്തി അവൻ അയാളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ കുത്തി ഇറക്കി.... മുറിവിലെ വേദന കുറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ വിക്രം വീണ്ടും വീണ്ടും മുറിവേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു "ഈ കൈ കൊണ്ടല്ലേ നീ ഞങ്ങടെ പെങ്ങന്മാരെ ദ്രോഹിച്ചത്.... ഏഹ്ഹ്....?"

വിക്രം അവന് നേരെ അലറിക്കൊണ്ട് അയാളുടെ വലത് കൈ പത്തിയിൽ കത്തി കുത്തിയിറക്കി അയാൾ അലറുന്നതിനു മുന്നേ മാനവ് മറ്റേ കൈയിലും കുത്തിയിറക്കി ആ വലിയ ഗോഡൗണിൽ അയാളുടെ അലർച്ച മുഴങ്ങി കേട്ടു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു ••••••••••••••••••••••••••••••° ജാനിയെ അത്യാഹിതവിഭാഗത്തിലേക്ക് കയറ്റിയതും റാവൺ ഭിത്തിയിൽ ചാരി അവിടെ തന്നെ നിന്നു ഒരുനിമിഷത്തെ അവന്റെ അശ്രദ്ധ കാരണം അവൾക്കുണ്ടായ അപകടമോർത്ത് അവൻ സ്വയം പഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതും ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് വന്നു "Doctor....." "ആ കുട്ടിയുടെ ശരീരത്തിൽ ഡ്രഗ്സ് ഇൻജെക്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.... ഞങ്ങൾ അതിനുള്ള ട്രീറ്റ്മെന്റ് കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.... Don't worry....."റാവണിനോട്‌ അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് പോയതും റാവൺ കൈ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ചു അവൻ മാനവിനെ വിളിച്ചു വരുത്തി അവനെ അവിടെ നിർത്തി പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു അഗ്നിപർവതം തന്നെ എരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....!.....തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...