ജാനകീരാവണൻ 🖤: ഭാഗം 35

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

അടങ്ങാത്ത പകയോടെ അയാൾ ജാനിയുടെ മുകളിൽ കയറി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ ഷോൾഡറിൽ പിടിച്ചു അവളുടെ ടോപ്പിന്റെ കൈഭാഗം കലിയോടെ വലിച്ചു കീറി എരിഞ്ഞു കയറുന്ന പകയോടെ ടോപ്പ് പൂർണമായും എടുത്തു മാറ്റാൻ കൈ ഉയർത്തിയപ്പോഴാണ് എന്തോ കണ്ട് അയാൾ തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയത് കൈ ഭാഗം കീറിയ ടോപിനിടയിലൂടെ കാണുന്ന ആ പച്ച നിറത്തിലുള്ള പാടിൽ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി അയാൾ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയതും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു തന്റെ ശരീരത്തിലുള്ള അതേ പാട്....! പൊടുന്നനെ അയാൾ അവളിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ഒന്ന് കൂടി ആ പാടിൽ അയാൾ നോക്കി ഉറപ്പ് വരുത്തി....തോളിലെ പാട് കൈയിൽ ഇരുന്ന കർച്ചീഫ് കൊണ്ട് മായ്ച്ചു നോക്കി "ഇല്ലാ.... അത് മായുന്നില്ല.... താൻ തേടി നടന്ന തന്റെ പൊന്നുമോൾ തന്റെ കണ്മുന്നിൽ ഒരു ശത്രുവായി കിടക്കുന്നു....!" അയാളുടെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.... വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ഒരിറ്റ് കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി "അവീ..."

നിലത്തു കിടന്ന ഷാൾ എടുത്ത് അവളുടെ തോളിലൂടെ പുതച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ അവളെ കോരി എടുത്തു ഒക്കെ കണ്ട് മൂർത്തി ഞെട്ടി തരിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ മൂർത്തി ഫോൺ എടുത്ത് ആർക്കോ വിളിച്ചു "Mrs. RK യെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാ ഡീറ്റൈൽസും എനിക്ക് ഉടനെ കിട്ടണം.... അവളുടെ പേരെന്റ്സ് സിബ്ലിങ്ങ്സ് നാട് വീട് അങ്ങനെ എല്ലാം.... Quick....!" മൂർത്തി ഫോണിലൂടെ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ബാലുവിലായിരുന്നു ശത്രുവായി കണ്ട് പിച്ചി ചീന്താൻ പോയ ക്രൂരനിൽ നിന്നും സ്നേഹസമ്പന്നനായ അച്ഛനിലേക്കുള്ള അയാളുടെ മാറ്റം മൂർത്തിയെ അമ്പരപ്പിച്ചു മൂർത്തി ഒരുനിമിഷം സ്വയം ഒന്ന് വിലയിരുത്തി "സ്വന്തം ചോരയിൽ പിറന്ന പെണ്മക്കളെ പിച്ചി ചീന്തുമ്പോഴും മറ്റുള്ളവർക്ക് പങ്ക് വെക്കുമ്പോഴും ഒരിക്കൽ പോലും കൈ വിറച്ചിട്ടില്ല..... ഒരു തുള്ളി സ്നേഹം പോലും മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.... ഭരത്തിനെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും ഇന്ന് വരെ സ്നേഹിച്ചിട്ടുമില്ല...." അയാളുടെ ഉൾമനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു ഇതേസമയം ബാലു ജാനിയെ കാറിലേക്ക് കിടത്തി.....

അവളുടെ ദേഹത്തു പുരണ്ട മണ്ണൊക്കെ കൈ കൊണ്ട് തുടച്ചു മാറ്റി.... തന്റെ കോട്ട് ഊരി അവളെ ധരിപ്പിച്ചു അവളുടെ കൈയും കാലും ഒക്കെ പിടിച്ചു കൗതുകത്തോടെ അയാൾ അവളെ നോക്കി മനസ്സിൽ ആ മൂന്ന് വയസ്സുകാരിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു.... പല്ല് കാട്ടി ചിരിച്ചു കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി ഓടുന്നവളുടെ രൂപം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞതും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു "I missed you Aviiii....." അയാളുടെ ശബ്ദം ഇടറി.... മനസ്സിൽ അടക്കി വെച്ച സ്നേഹം പകർന്നു കൊടുക്കാൻ അവളുടെ വിരി നെറ്റിയിൽ അമർത്തി മുത്തി "ബാലു.... ഡീറ്റെയിൽസ് കിട്ടി....!" കൈയിലെ ഫോൺ ബാലുവിന് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് മൂർത്തി പറഞ്ഞതും ബാലു കാറിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു ജാനിയുടെ ബയോ ഡാറ്റയിൽ കണ്ട അച്ഛനമ്മമാരെ കണ്ട് ബാലു ഞെട്ടി "ജനകൻ.....!" അയാൾ അമ്പരപ്പോടെ ഉരുവിട്ടു "നിനക്കറിയുമോ ഇവരെ....?" മൂർത്തി സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി "ഇവരാടാ.... അന്ന് എന്റെ വീട്ടിൽ ജോലിക്ക് നിന്നത്.... ഇവരെയാ.... ഇവരെയാ നന്ദ മോളെ ഏൽപ്പിച്ചത്.... ഇത്.... ഇതെന്റെ അവി തന്നെയാടാ ....!" അയാൾ ഇടർച്ചയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജാനിക്ക് നേരെ നടന്നു അവളെ കൈയിൽ കോരി എടുത്തുകൊണ്ട് അവൾക്ക് ഉമ്മകൾ സമ്മാനിച്ചു....

അയാൾ അവളെ വിട്ട് കളയാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തത് പോലെ അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു നിന്നു "ബാലു...." മൂർത്തിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ബാലു തലയുയർത്തി അയാളെ നോക്കിയത് "ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാ നിന്റെ ഉദ്ദേശം.... ഇവൾ നമ്മുടെ ശത്രുവിന്റെ ഭാര്യയാണ്.... നമ്മളെ കൊല്ലാൻ നടക്കുന്നവന്റെ ഭാര്യ....!" മൂർത്തിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഭയം കലർന്നിരുന്നു "ഇവൾ എന്റെ മകളാടാ..... നഷ്ടപ്പെട്ടെന്ന് കരുതിയ മകളെ തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിലാ മൂർത്തി ഞാൻ.... അത് നശിപ്പിക്കാൻ മാത്രം നീ എന്നോട് പറയരുത്....!" ബാലുവിന്റെ സ്വരത്തിൽ ദൈന്യത നിറഞ്ഞു "നീ ഇത്ര സില്ലി ആവല്ലേ ബാലു.... നിന്റെ സന്തോഷത്തിന് ഇപ്പൊ എന്റെയും നിന്റെയും ജീവന്റെ വിലയുണ്ട്.... RK.... അവനെ തളർത്താൻ നമ്മുടെ മുന്നിൽ ഇവളെ കൊല്ലുക എന്നൊരു ഓപ്ഷൻ മാത്രമേ ഉള്ളു....!" മൂർത്തി അത് പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ ബാലു അയാളുടെ കഴുത്തിനു പിടിച്ചു "എന്റെ കുഞ്ഞിനെ തൊട്ടാൽ കൊന്ന് തള്ളും ഞാൻ....!" ബാലു ദേഷ്യത്തോടെ അയാൾക്ക് നേരെ അലറി "എന്റെ മക്കളെ കൊന്ന് തള്ളിയപ്പോഴൊന്നും നിനക്കീ സങ്കടം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ....!" ബാലുവിന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി മൂർത്തി ചീറി "സ്വന്തം തന്തയായ നിനക്ക് ഇല്ലാത്ത ദണ്ണം എനിക്കെന്തിനാ....

അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ നീ അതിനെയൊക്കെ ഉണ്ടാക്കിയത് സ്നേഹിക്കാൻ അല്ലല്ലോ.... അവന്റെ ഒരു മക്കള്.... ഹ്ഹ്...." ബാലു ദേഷ്യത്തോടെ ചുണ്ട് കോട്ടി.... മൂർത്തിയുടെ വായടഞ്ഞു "ശരി... അതല്ല ഇവിടുത്തെ വിഷയം.... തമ്മിൽ തല്ലി വെറുതെ സമയം കളയണ്ട ബാലു ഇവള് നിന്റെ മകളാണ്.... കൊല്ലാൻ നീ സമ്മതിക്കില്ല.... Fine.... പക്ഷേ ഇവളെ കൂടെ നിർത്തുന്നതും അപകടമാണ് ജയിംസിന് പിന്നാലെ ഐസക്കും പോയി.... അടുത്തത് നീയോ ഞാനോ എന്നറിയില്ല..... അതുകൊണ്ട് നീ അവിയെ തിരിച്ചയക്ക്..... തല്ക്കാലം നമുക്ക് ഒന്ന് മാറി നിൽക്കാം.... പിന്നീട് എന്ത് വേണമെന്ന് ആലോചിക്കാം.....!" മൂർത്തി പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ട് ബാലു അയാളെ തുറിച്ചു നോക്കി "നീയെന്താ പറയുന്നതെന്ന ബോധമുണ്ടോ നിനക്ക്....? ആ RK യ്ക്ക് അറിയാം ഇവൾ എന്റെ അവി ആണെന്ന്..... എനിക്കെതിരെ എന്റെ മകളെ കരുവാക്കാൻ തന്നെയാ അവൻ എന്റെ മോളെ ഭാര്യയാക്കിയത്..... ഒരുപക്ഷെ എന്നെ തോൽപ്പിക്കാൻ എന്റെ മോളെ അവൻ ബലിയാടാക്കും.... അതിന് ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല കൊടുക്കില്ല അവനെന്റെ മോളെ.....!" ബാലു ഉറഞ്ഞു തുള്ളുകയായിരുന്നു "നീ കൊടുക്കണ്ട.... അവൻ വന്ന് കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോളും..... നമ്മളെ പോലെ അല്ലവൻ.... സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക് വേണ്ടി ഏത് അറ്റം വരെയും പോകും.... "

മൂർത്തി പറഞ്ഞു തീർന്നതും ആ ഗോഡൗണിന്റെ കവാടം ഇടിച്ചു പൊളിച്ചുകൊണ്ട് റാവണിന്റെ കാർ അകത്തേക്ക് കടന്നു വന്നു മൂർത്തി ഉമിനീരിറക്കി പിറക് വശം വഴി രക്ഷപ്പെട്ടു റാവണിനെ കണ്ടതും ബാലു ജാനിയെ ഞെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു.... ഒരിക്കലും വിട്ട് കൊടുക്കില്ലെന്ന പോലെ റാവൺ ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങിവരുമ്പോൾ അവന്റെ മുഖത്ത് ശാന്തത നിറഞ്ഞിരുന്നു അവൻ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് ബാലുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി ജാനി റാവണിന്റെ നെഞ്ചിലേക്കും ബാലു നിലത്തേക്കും പോയി വീണതും റാവൺ ജാനിയെ തൂക്കി എടുത്ത് തോളിൽ ഇട്ടു "RK..... നിനക്ക് വേണ്ടത് എന്നെയല്ലേ.... എന്റെ മോളെ വിട്ടേക്ക്.... ഒന്നുമറിയാത്ത അവളെ ഇതിൽ വലിച്ചിഴക്കരുത്.....അവളെ.... അവളെ വേദനിപ്പിക്കരുത്.....!" നിലത്തു നിന്ന് ചാടി എണീറ്റ് ബാലു ചീറിയതും റാവൺ ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു ബാലു കൈയിൽ കിട്ടിയ ഇരുമ്പ് വടിയുമായി റാവണിന് നേരെ വന്നതും കൈയിൽ കരുതിയ ഗൺ ഉപയോഗിച്ചു റാവൺ ബാലുവിന്റെ കാൽ മുട്ടിൽ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തു ബാലു ഒരു അലർച്ചയോടെ നിലത്തു വീണു

"നിന്റെ ആയുസ് തീരാൻ ഇനിയും സമയമുണ്ട് ബാലു.... കൊല്ലാൻ നീയായിട്ട് എന്നെ നിർബന്ധിക്കരുത്....!" അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ ആരെയും കൂസാത്ത ഭാവത്തിൽ ജാനിയെയും കൂട്ടി പോയി ജാനിയെ കാറിൽ ഇരുത്തി അവൾക്ക് സീറ്റ് ബെൽറ്റ്‌ ഇട്ട് അവൻ ഡോർ അടച്ചു "RK.... എത്ര ഒക്കെ ആയാലും അവൾ എന്റെ മകളാണ്.... എന്റെ ചോര.... ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ അവൾ എന്നെ തിരിച്ചറിയും..... അന്ന് നീ എത്ര തടഞ്ഞാലും അവൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരിക്കും.... എന്നന്നേക്കുമായി.....!" ബാലു കാൽമുട്ടിൽ പിടിച്ചു വേദന കടിച്ചമർത്തി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "അതിന് നീ ജീവനോടെ ഉണ്ടായാൽ അല്ലെ....?" ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് റാവൺ കാറിലേക്ക് കയറി കാർ അവിടെ നിന്നും പറപ്പിച്ചു വിട്ടു റാവൺ പോയെന്ന് ഉറപ്പായതും മൂർത്തി അരിച്ചരിച്ചു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു വേദന കൊണ്ട് പുളയുന്ന ബാലുവിനെ ഓടി വന്ന് കോരി എടുത്തു ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി ••••••••••••••••••••••••••••••° ജാനിയെ കിഡ്നാപ്പ് ചെയ്ത വിവരമറിഞ്ഞു നന്ദു വാശി പിടിച്ചു ഡിസ്ചാർജ് വാങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് പോയി ആരും പറയുന്നത് കേൾക്കാതെ അവൾ ജാനിയുടെ മുറിയിൽ ഇരുന്ന് പൊട്ടി കരഞ്ഞു....

ജാനി അവൾക്ക് അത്രയേറെ പ്രീയപ്പെട്ടവളായിരുന്നു കാല് പ്ലാസ്റ്റർ ചെയ്തത് കൊണ്ട് വീൽ ചെയറിന്റെ സഹായത്തോടെയാണ് അവൾ ചലിക്കുന്നത് "എല്ലാത്തിനും കാരണം അയാളാണ്..... അയാൾ ഒറ്റ ഒരുത്തനാണ്....!" അവൾ ആരവിനെ നോക്കി മുരണ്ടു ആരവും വിക്രവും ദയനീയമായി അവളെ നോക്കി അപ്പോഴേക്കും റാവൺ ജാനിയെ കൈയിൽ താങ്ങിപ്പിടിച്ചു മുറിയിലേക്ക് കയറി വരുന്നത് കണ്ട് എല്ലാവരും ഞെട്ടി "ഏട്ടത്തി....!" നന്ദു വേദനയോടെ വിളിച്ചു.... പക്ഷേ അവൾ അപ്പോഴും മയക്കത്തിലായിരുന്നു റാവൺ ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവളെ ബെഡിൽ കൊണ്ട് വന്ന് കിടത്തി.... ബാലു ധരിപ്പിച്ച കോട്ട് ദേഷ്യത്തോടെ വലിച്ചൂരി "ആരവ്.... Call the doctor.... Immediately.....!" റാവൺ പറഞ്ഞയുടൻ തന്നെ ആരവ് ഫോണും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോയി റാവൺ ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചതും അവളുടെ കൈ നന്നായി തണുത്തു മരവിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു റാവൺ ബെഡിൽ അവളുടെ അടുത്തായി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ കൈ രണ്ടും കൂട്ടി തിരുമ്മി ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു ഇതോക്കെ കണ്ട് നന്ദു ദേഷ്യത്തിൽ വീൽ ചെയർ നീക്കി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച റാവണിന്റെ കൈ അവൾ വീറോടെ തട്ടി മാറ്റി റാവൺ നിസ്സംഗമായി അവളെ നോക്കി.....

അവൾ അവനെ നോക്കി ദഹിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു "നിങ്ങൾ കാരണം എന്റെ ഏട്ടത്തിക്ക് എന്നും പ്രശ്നമാണ്.... ഇനിയും ഏട്ടത്തിയുടെ ജീവൻ വെച്ച് പന്താടാൻ നിങ്ങളെ ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല.... ഇനി നിങ്ങളുടെ നിഴൽ വെട്ടം പോലും എന്റെ ഏട്ടത്തിയുടെ മേൽ പതിയാൻ പാടില്ല.... പോ.... ഇറങ്ങിപ്പോകാൻ....!" നന്ദു അവന് നേരെ ഒച്ചയെടുത്തതും റാവൺ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു "ചെറിയമ്മേ.... ആ ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്ന് ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യണം....!" പോകാൻ നേരം ജാനിയുടെ കീറിയ ഡ്രസ്സ്‌ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞതും ശിവദ വേദനയോടെ തല കുലുക്കി അവൻ വിക്രമിനെ കൂട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും ശിവദ ജാനിയുടെ ഡ്രസ്സ്‌ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു അപ്പോഴേക്കും ഡോക്ടറും വന്നു.... ഡോക്ടർ വന്നതും അവർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി •••••••••••••••••••••••••••••••° ഡോക്ടർ വന്ന് അവൾക്കുള്ള ഇൻജെക്ഷനും മെഡിസിനും കൊടുത്ത് പോയതും നന്ദു അവൾക്കരികിൽ കാവലിരുന്നു റാവണിനെ അങ്ങോട്ട് ഒന്ന് എത്തിനോക്കാൻ പോലും അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല വാശിയായിരുന്നു.... ജാനിയോട് അവൻ ചെയ്ത ചതി ഓർത്തുള്ള ദേഷ്യമായിരുന്നു അവൾക്ക് മുഖം മറച്ച ഒരു രൂപം തന്റെ വായ പൊത്തി കഴുത്തിലേക്ക് എന്തോ മരുന്ന് കുത്തി ഇറക്കുന്ന രംഗം ഓർത്തുകൊണ്ടാണ് ജാനി ഞെട്ടിയുണർന്നത് "രാവണാ....!"

അവൾ തലയിൽ കൈയും വെച്ച് കണ്ണും പൂട്ടി അലറിയതും റാവൺ കാറ്റുപോലെ പാഞ്ഞു വന്നു അവളെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒതുങ്ങി കൂടി അവനെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കുന്നവളെ കാണെ നന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൂ എന്തോ അത് കണ്ട് നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ അവൾ വീൽ ചെയർ നീക്കി പുറത്തേക്ക് പോയി ••••••••••••••••••••••••••••••° "നീ അന്ന് കണ്ടത് എന്റെ ചേച്ചിയെയാണ് നന്ദു....!" ദൂരേക്ക് മിഴികൾ പായിച്ചു ബാൽക്കണിയിൽ ഇരിക്കുന്ന നന്ദുവിന്റെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്ന് മനു പറഞ്ഞതും അവൾ ഞെട്ടലോടെ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി അവനെ നോക്കി "നിന്റെ ഏട്ടന്റെ രഹസ്യക്കാരി അല്ല.... എന്റെ ഏട്ടന്റെ ഭാര്യയാണ് അത്.... എന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ.....!" മനുവിന് പിന്നിൽ വന്ന് നിന്ന് വിക്രം പറഞ്ഞതും അവൾ അവനിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു പിന്നീട് മാനസയെ കുറിച്ച് അവർ പറയുന്നത് ഓരോന്നും നിറകണ്ണുകളോടെയാണ് അവൾ കേട്ടിരുന്നത് ......തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...