💞ജീവാംശമായി 💞: ഭാഗം 11

രചന: ആര്യ പൊന്നൂസ്‌

എന്നെ.... എന്നെ മറന്നില്ലേ....... ഇത്.... എനിക്ക്..... എനിക്ക് ദൈവം തന്ന ശിക്ഷ ആവും..... എന്റെ പിന്നാലെ വന്നിട്ട് തള്ളിപ്പറഞ്ഞതിനുള്ള ശിക്ഷ...... ഏയ്‌.... അങ്ങനെയൊന്നും വിചാരിക്കണ്ട...... എവെരിതിങ് will be ഫൈൻ... അവൾ ക്യാബിനിലേക്ക് നടക്കാനൊരുങ്ങി... ഗുഡ് മോർണിംഗ് ചേട്ടായി.. എബിൻ പറഞ്ഞതും അതാരാണെന്നറിയാൻ പാറു തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... അവന്റെയടുക്കലേക്ക് നടന്നടുക്കുന്ന ആൻവിൻ........ ഇയാളെന്താ ഇവിടെ...... എന്തായിരിക്കും ഉദ്ദേശം....... അവിടുന്ന് തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവളാലോചിച്ചു.... തന്റെ സീറ്റിൽ ചെന്നിരുന്നെങ്കിലും അവളുടെ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ എബിനിലും ആൻവിനിലും ആണ്.... എബീ...... ഈയൊരു വീക് നീയൊന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യണം..... നെക്സ്റ്റ് വീക് മുതൽ ഞാനിവിടെ ഉണ്ടാകും...... അവിടെ നാട്ടിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നിനക്ക് അറിയാലോ...... സോ... its ഓക്കേ..... ഞാൻ നോക്കാം...... ഞാനൊന്ന് പാർവണയോട് സംസാരിക്കട്ടെ.... ഓക്കേ.... ചേട്ടായിക്ക് നന്നായി അറിയുന്ന ആളാണോ അത്....... എബിന്റെ ചോദ്യം വ്യക്തമായി കേട്ട പാറുവിന് ഭൂമി പിളർന്നു താഴ്ന്നുപോയാൽ മതിയെന്നായി...... അതേടാ...... എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം...... ഓഹ്..... പാർവണ.... കം ഹിയർ.... എബിൻ വിളിച്ചതും അവളവിടേക്ക് നടന്നു....

എന്താ സാർ..... ഞാനല്ല ചേട്ടായി ആണ് വിളിച്ചത്.... നിങ്ങള് തമ്മിൽ പരിചയമില്ലേ...... പിന്നേ...... we are ഗുഡ് ഫ്രെണ്ട്സ്.......ആൻവിൻ ഫ്രെണ്ട്സ്.... നെറ്റിച്ചുളിച്ചു എബിൻ ചോദിച്ചതും ആൻവിൻ അവന്റെ കൈ പാറുവിന്റെ ചുമലിലൂടെയിട്ടു അവളുടെ ഷോൾഡറിൽ അമർത്തിപിടിച്ചു....... പാറുവിന് അറപ്പ് തോന്നി... അവളാ കൈ തട്ടിമാറ്റാൻ തുടങ്ങിയതും ആൻവിൻ അവളുടെ ഇരുത്തോളിലുമായി കൈവച്ചു..... പാറു നിസ്സഹായതയോടെ എബിനെ നോക്കിയെങ്കിലും അവനൊരു കുഴപ്പവുമുള്ളതായി തോന്നിയില്ല....... ഫ്രെണ്ട്സ് മീൻസ്.... my ഗേൾ ഫ്രണ്ട്..... നിനക്കറിയാലോ ജോലിയുടെ സ്‌ട്രെസും കാര്യങ്ങളും.... അപ്പോൾ പിന്നെ..... അപ്പോൾ ചേട്ടത്തിയ്ക്ക് അറിയോ..... ഈ ഗേൾ ഫ്രണ്ടിനെ..... എന്റെ പൊന്നുമോനെ സ്നേഹം ഉണ്ടേൽ അവളോടൊന്നും പറയല്ലേ..... എന്നെ കൊന്നുകളയും...... എബിനൊന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്...... ഇച്ചാ....... പതിഞ്ഞസ്വരത്തിൽ അവളവനെ നോക്കി വിളിച്ചു....... അത് കേട്ടെങ്കിലും മനസിലാവാത്ത ഭാവത്തിൽ അവനവളെ തുറിച്ചു നോക്കി...... ചേട്ടായി നിങ്ങള് സംസാരിക്..... ഞാൻ ഒരു ഡിസ്റ്റർബ്ൻസ് ആകുന്നില്ല....എബിൻ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഉരുണ്ടു..... ചുണ്ടുകൾ പതിയെ വിറപൂണ്ടു.......

എബിനവിടുന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും അവള് പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി..... ആൻവിനെ തള്ളിമാറ്റി അവന്റെ ചെകിടടക്കം ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചതും അവനവളുടെ മുടിയ്ക്ക് കുത്തിപിടിച്ചു...... എന്താടി..... നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ തുള്ളുന്നത്...... ഇപ്പോൾ നിന്റെ ഇച്ചൻ തന്നെ നിന്നെ എന്നെ ഏല്പിച്ചില്ലേ......കർത്താവെ നീയെത്ര വലിയവനാ..... അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമായിരുന്നോ.... നീ തന്നെ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്ക്...... ഓർമ്മയുണ്ടോടി നീ പറഞ്ഞത് ഇതെല്ലാം നിന്റെ ഇച്ഛനറിഞ്ഞാൽ അവനെയെന്നെങ്ങു മൂക്കികയറ്റുമെന്ന്..... ഇപ്പൊ നീ കണ്ടില്ലേ അവന്റെ കണ്മുൻപിൽ വച്ചുതന്നെ........ അവനൊരു ചുക്കും ചെയ്യില്ല...... ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അല്ലേ..... എവിടെപ്പോയാലും നിന്റെ പിന്നാലെ ഞാനുണ്ടാകും...... ജീവനാണെന്ന് പറഞ്ഞവന് നിന്നെ ഓർമയില്ല..... അവൻ കഴിഞ്ഞാൽ നീ കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നത് നിന്റെ അനിയനെയല്ലേ..... അവൻ തീരെ കുഞ്ഞായതുകൊണ്ട് അവനെ പൊന്നുപോലെ നോക്കാൻ ഞാനൊരാളെ ഏർപ്പാടാക്കിയിട്ടുണ്ട്....... എന്താ വിശ്വാസം വരുന്നില്ലേ....... അവനപ്പോൾ തന്നെ ഫോണെടുത്ത് ആർക്കോ ഡയൽ ചെയ്തു..... ഹലോ സാർ.... നമ്മുടെ ടാർഗറ്റ് എവിടെ......

ഇപ്പൊ ക്ലാസ്സ്‌ ടൈം ആണ് സാർ.... വേണമെങ്കിൽ ഇപ്പൊ തന്നെ തീർത്തേക്കാം..... ഏയ്‌..... തിരക്കൊന്നുമില്ല....... ഞാൻ പറയാം...... ആൻവിൻ കട്ട്‌ ചെയ്തതും ദയനീയതയോടെ അവളവനെ നോക്കി..... എന്തുപറ്റി..... പാറുമോൾക്ക്..... ഞാൻ എന്ത് ദ്രോഹാ ചെയ്തേ...... എന്തിനാ എന്നോടിങ്ങനെ...... നിങ്ങളെ ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ....... ഞങ്ങളെ വെറുതെ വിട്ടേക്ക്..... ഒരിക്കലും.... ഒരിക്കലും നിങ്ങടെ മുൻപിലേക്ക് വരില്ല......... ഒരിക്കൽ നീയിങ്ങനെ കെഞ്ചിയിട്ട് വിട്ടതല്ലേ.... ഇനി ആ തെറ്റ് ആവർത്തിക്കാൻ എനിക്കൊട്ടും താല്പര്യമില്ല........ ബട്ട്‌..... നിനക്കറിയാലോ എനിക്കൊരാളുടെ സങ്കടം സഹിക്കാനുള്ള കഴിവില്ലെന്ന്..... അതുകൊണ്ട് നിനക്ക് ഞാൻ ഒരവസരം തരാം....... എന്ത്....... എന്താ പറാ........ നാളെ മോർണിംഗ് എന്റെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വരണം..... എനിക്കറിയാം മിന്നുകെട്ടിയെങ്കിലും അവനിതുവരെ നിന്നെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലെന്ന്........ ഇപ്പോഴാണെങ്കിൽ മിന്നുകെട്ടിയത് പോട്ടെ അവനു നീയാരാണെന്നുപോലും അറിയില്ല..... പിന്നെയെന്താ...... ഓക്കേ അല്ലേ.........ഒരാഴ്ച നിനക്ക് സമയം തരും നിനക്ക് സമ്മതമല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് നിന്റെ അനിയന്റെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമെടുക്കാം....... ഓക്കേ അവളുടെ നിറയുന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു........

എബിൻ ക്യാബിനിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നപ്പോൾ അതാണ് കാണുന്നത്...... ഇതെന്താ ഏട്ടായി ഈ കുട്ടി കരയുന്നത്..... എടാ ഞാൻ നാളെ നാട്ടിൽ പോവല്ലേ.... പിന്നെ കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞല്ലേ വരൂ.....അതിന്റെ സങ്കടം..... അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്... ഏട്ടായി നാട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കോ.....ചേട്ടത്തി അറിയാതെ നോക്കിയാൽ പോരെ.... പിന്നെ സീൻ ഇല്ലല്ലോ........ ആൻവിന്റെ വാക്കുകളെക്കാൾ അവളെ കുത്തിനോവിച്ചത് അതായിരുന്നു....... ആ ക്യാബിൻ തുറന്നു അവള് പുറത്തേക്ക് നടന്നു........ നേരെ ജെന്നിയുടെ മുൻപിലാണ് എത്തിയത്..... പാറൂ.... എന്താ..... എബിൻ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ..... അതാണോ....... ഞാൻ എബ്രഹാം സാറിനെ കോൺടാക്ട് ചെയ്തിരുന്നു.... പെർമനെന്റ് മെമ്മറി ലോസ് ഒന്നുമല്ല.... ടെംപററി ആണ്..... പേടിക്കണ്ട....... നിന്നെ അവനു എളുപ്പം മനസിലാവും........ because നിന്നെ സ്നേഹിച്ചതുപോലെ അവൻ മറ്റൊന്നിനെയും സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല........ പാറു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... മറവി അനുഗ്രഹമാണ്..... എന്നാൽ...... അത്..... എനിക്കറിയില്ല എന്താ ഞാൻ പറയേണ്ടതെന്ന്....ബട്ട്‌ ഒരുകാര്യം എനിക്കുറപ്പാ....... എന്നെപോലെ ഒരു പാഴ്ജന്മം ഈ ഭൂമിയിൽ വേറെ ഉണ്ടാവില്ല......... ജീവിക്കാനോ മരിക്കാനോ കഴിയാതെ..... സന്തോഷം എന്താണെന്നറിയാത്ത.......

ഉറങ്ങാനോ ഉണരാനോ കഴിയാതെ......... ചുറ്റും..... ഇരുട്ട് മാത്രം........ ജെന്നി നെറ്റിച്ചുളിച്ചു.... പരസ്പരബന്ധമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ ആയാണ് അവൾക്കതെല്ലാം തോന്നിയത്..... പാറൂ.... are you ഓക്കേ.... എന്താ ഉണ്ടായത്..... nothing...... ഞാൻ കുറച്ചു നേരം നിന്റെ ക്യാബിനിൽ ചെന്നിരിക്കട്ടെ..... sure......... ആൻവിൻ പോയെന്നുറപ്പായതും അവളവിടുന്ന് എണീറ്റു....ക്യാബിനിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴാണ് സ്റ്റീഫൻ വരുന്നത് കാണുന്നത്....... മാഡം....... അവന്റെ വിളികേട്ടതും അവളവിടെനിന്നു..... മാഡം..... സാറ് മാടത്തിനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞോ.... ഒത്തിരി പ്രതീക്ഷയോടെയുള്ള അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും ഒന്നടങ്ങിയ കണ്ണുനീർ പിന്നെയും ഒലിച്ചിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി........... മാഡം..... എന്തുപറ്റി.....സോറി മാഡം.... ഞാൻ കരുതി എന്നെ മനസിലാക്കിയില്ലെങ്കിലും മാഡത്തിനെ....... ഇതെന്റെ വിധിയാണ്..... അത്രമാത്രം പറഞ്ഞു അവള് ക്യാബിനിൽ കയറി....... സിസ്റ്റത്തിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് അങ്ങനെയിരുന്നെന്നെ ഉള്ളൂ.... ഒന്നും ചെയ്യാൻ അവളെക്കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞില്ല...... ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ജെന്നി നിർബന്ധിച്ചിട്ടാണ് ഒപ്പം പോയത്..... എന്നാൽ ഒരുമണി വറ്റു അവൾക്ക് ഇറക്കാൻ സാധിച്ചില്ല..... തൊണ്ടയിൽ എന്തോ കുടുങ്ങികിടക്കുന്നു..... നെഞ്ചിൻ വല്ലാത്തഭാരം.......... പാറു.....

നിനക്ക് പറ്റുന്നില്ലെങ്കിൽ ഹാഫ് ഡേ ലീവ് എടുത്തോ.... വെറുതെ ഇവിടെയിരുന്നു മുഷിയണ്ട..... ഉം........ തീരെ പറ്റാത്തവന്നതും അവള് എബിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി...... സാർ...... യെസ്..... പറയൂ പാർവണ.... i'm not വെൽ...... എനിക്ക് ഹാഫ് ഡേ ലീവ് സാങ്ക്ഷൻ ചെയ്തുതരോ....... റിയലി സോറി...... പാർവണ ഏട്ടായിയുടെ ഗേൾ ഫ്രണ്ട് ഒക്കെ ആയിരിക്കും..... ബട്ട്‌ അതെല്ലാം നിങ്ങളുടെ പേർസണൽ കാര്യങ്ങൾ ആണ്.... ഇത് ഓഫീസ് ആണ്..... and ഇവിടുത്തെ ഹെഡ് ഞാനാണ്..... സോ ...... ഇവിടെ കുറച്ചു റൂൾസ്‌ ഉണ്ട്.... എല്ലാവരും അത് ഫോളോ ചെയ്യണം ആർക്കും സ്പെഷ്യൽ കൺസിഡറേഷൻ തരാൻ സാധിക്കില്ല ........... പാറു മറ്റൊന്നും കേട്ടില്ല.... അവളുടെ കാതിൽ മുഴങ്ങുന്നത് പാർവണ ഏട്ടായിയുടെ ഗേൾ ഫ്രണ്ട് ആണെന്ന് എബിൻ പറഞ്ഞതാണ്.......... തന്റെ നെഞ്ചിൽ അവസാന ആണിയും അടിച്ചുകയറ്റിയെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ആ പാവം പെണ്ണിന്റെ നെഞ്ച് പൊട്ടിപിളർന്നു............ യാതൊരു ചേതോവികാരങ്ങളും ഇല്ലാതെ നിൽക്കുന്നവളെ കണ്ടതും എബിൻ പുരികം ചുളിച്ചു...... പാർവണ..... എസ്ക്യൂസ്‌ മീ..... what ഹാപ്പെൻഡ്....... ആ ശബ്ദം അവളുടെ കർണപടത്തിന്റെ ഏഴയലത്തുപോലും എത്തിയിരുന്നില്ലെന്നതാണ് സത്യം ........ തന്റെ മുൻപിൽ ശിലകണക്കെ നിൽക്കുന്ന പാറുവിനെ നോക്കി അവൻ വിരൽ ഞൊടിച്ചു.....

അതൊന്നും അവളറിഞ്ഞില്ല എന്ന് മനസിലായതും എബിൻ തന്റെ മുൻപിലുള്ള പേപ്പർ വെയിറ്റ് എടുത്തെറിഞ്ഞു...... അതിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവിടുന്ന് അവള് അവനെ നോക്കാതെ തന്റെ ക്യാബിനിൽ കയറി.......... എന്നെ മറക്കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ ഇച്ചൻ...... ആ എന്നെ ഇച്ചൻ മറന്നോ....... എന്നെ.... എന്നെ ഒരു.... ഒരു വൃത്തികെട്ട പെണ്ണായല്ലേ ഇപ്പൊ കാണുന്നത്.......... അത് ഞാൻ എങ്ങനെയാ...... ജീവനോടെയിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ എന്റെ... എന്റെ മരണവും സംഭവിച്ചില്ലേ........ വാവേ..... ഇപ്പോൾ ഞാൻ ശരിക്കും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് നീയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്..... അങ്ങനെയായിരുന്നെങ്കിൽ ഈ നിമിഷം ഞാൻ അവസാനിപ്പിക്കുമായിരുന്നു ഈ നശിച്ച ജീവിതം............ ഒരുപക്ഷെ ഞാനില്ലെങ്കിലും അവൻ വളരില്ലേ...... മദർ അവനെ ഒരിക്കലും തനിച്ചാക്കില്ലല്ലോ......ആരുമില്ലാതെ എത്ര കുട്ടികൾ വളരുന്നുണ്ട് നന്നായി ജീവിക്കുന്നുണ്ട്.... ഇപ്പൊ മറ്റൊരു വിധത്തിൽ നോക്കിയാൽ ഞാനല്ലേ അവന്റെ ജീവന് ആപത്ത്...... ഞാനില്ലെങ്കിൽ അവനെങ്കിലും മരണഭയം ഇല്ലാതെ സന്തോഷത്തോടെയും സമാധാനത്തോടെയും ജീവിക്കാം......

അതേ..... അതാ അതിന്റെ ശരി...... എല്ലാം.... എല്ലാം അവസാനിപ്പിക്കണം........ ഇനിയും എനിക്കിങ്ങനെ വയ്യാ...... എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും നിങ്ങള് പറഞ്ഞതാ എബിച്ചനെയും വാവയെയും തനിച്ചാക്കരുതെന്ന്...... എബിച്ചന്.... എബിച്ചൻ എന്നെ മറന്നു..... അപ്പൊ ഇനി നല്ലൊരു ജീവിതം എബിച്ചന് കിട്ടും....... വാവ... കേട്ടില്ലേ ആ ദുഷ്ടൻ പറഞ്ഞത്..... ഞാൻ പോയില്ലെങ്കിൽ വാവയെ..... അവൻ കുഞ്ഞല്ലേ...... അവനു ഇനിയും ഒരുപാട് ജീവിതം ബാക്കിയുണ്ട്....... ഞാനാ ആ നല്ല ജീവിതത്തിനു തടസം......... അത് വേണ്ടാ..... അതിനി വേണ്ടാ........ ഞാനും വരാ നിങ്ങടെ അടുത്തേക്ക്......എനിക്ക് മതിയായി..... വയ്യാ ഒട്ടും..... എനിക്ക് താങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല ഈ ഭാരം...... എന്റെയൊപ്പം ഇല്ലെങ്കിലും എന്നെ മനസിലാക്കാൻ സ്നേഹിക്കാൻ സംരക്ഷിക്കാൻ ഇച്ഛനുണ്ടാവുമെന്ന് എനിക്കറിയായിരുന്നു..... എന്നാൽ..... ഇപ്പൊ..... ഇപ്പൊ അതില്ല...... അതില്ല.......... ജീവിക്കാൻ ഒരു കാരണംപോലും എനിക്കില്ല.......... അവളോരോന്ന് മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടി നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു....കണ്ണുകൾ അടച്ചു ശക്തിയിൽ ശ്വാസമെടുത്തു ഒരു പുഞ്ചിരി മുഖത്ത് തെളിച്ചു........ വൈകിട്ട് അവിടുന്നിറങ്ങുമ്പോൾ എബിനെ അവള് കൺനിറയെ കണ്ടു....... സാർ....... യെസ്..... nothing...... ടേക്ക് കെയർ...... ബൈ..... അത്രമാത്രം പറഞ്ഞു അവളവിടുന്നിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി..... സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമേ നമുക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കാൻ വിധിച്ചിട്ടില്ല....

ഇനിയൊരു ജന്മം ഉണ്ടെങ്കിൽ കാത്തിരുന്നോളാം...... അവനെ നോക്കി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു അവിടുന്നിറങ്ങി........ പ്രത്വിക്ക് കുറേ സാധനങ്ങളും വാങ്ങി അവന്റെയടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു..... അവളെക്കണ്ടതും അവനു സന്തോഷമായി...... ചേച്ചിയമ്മേ.... ഇതെന്തിനാ ഇത്രയും സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിയെ... ഇതൊക്കെ ഇവിടെയുണ്ട്.... അതൊന്നും സാരല്യ...... മോൻ നന്നായി പഠിക്കണം... ഉഴപ്പരുത്... ചേച്ചിയമ്മയെ വെറുക്കരുത്....... എന്താ ചേച്ചിയമ്മയ്ക്ക് പറ്റിയത്..... എന്തിനാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നേ.... ഏയ്‌.... ഒന്നുല്ല മോനേ...... ഒരിക്കലും സങ്കടപെടരുത്........ എന്നും സന്തോഷത്തോടെയിരിക്കണം....... അവളവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു... കണ്ണ് നിറഞ്ഞുതുടങ്ങിയതും അവൻ കാണാതെ തുടച്ചു..... അന്നവനെ പഠിപ്പിച്ചതും ഭക്ഷണം കഴിപ്പിച്ചതും എല്ലാം പാറുവാണ്..... ഇറങ്ങാൻ നേരം അവന്റെ ഉമ്മകളാൽ മൂടി....... അവന്റെ കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാൻ മദറിനോട് പ്രതേകം പറഞ്ഞു........ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അവിടുന്നിറങ്ങി നേരെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു........ വീടെത്തിയപ്പോൾ മനസ് ശൂന്യമായിരുന്നു......... കതക് തുറന്നു അകത്തുകയറിയപ്പോൾ സെറ്റിയിൽ ഒരു പുരുഷരൂപം ഇരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്........ അവളുടെയുള്ളിലൂടെ ഒരു വിറയൽ കടന്നുപോയി......... ഇതാരാ.....

എങ്ങനെ ഇതിനകത്ത് കയറി..... ആൻവിൻ.... ആൻവിനാണോ...... ഞാനിപ്പോ എന്താ വേണ്ടത്...... അവളൊന്ന് ചുറ്റും പരതി എന്തെങ്കിലും ആയുധത്തിനായി.....നിരാശയായിരുന്നു ഫലം ...അവള് വന്നത് അറിഞ്ഞോണം ആ രൂപം എണീറ്റ് അവൾക്കരുകിലേക്കടുത്തു..... അവള് പിന്നിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി......പെട്ടന്നാ രൂപം അവളെകെട്ടിപിടിച്ചു....... പാറൂ....... സോറി......... ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചെന്നറിയാം....... എന്റെ മുൻപിൽ മറ്റൊരു വഴിയും ഇല്ലായിരുന്നു നിന്റെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ അതാ ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ....... എബിച്ചാ........... അവനെ ഇറുകെപുണർന്ന് വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തോടെയവൾ വിളിച്ചു................. ( തുടരും ✍️ ആര്യ പൊന്നൂസ്..........)

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...