💙ജീവിതസഖി💙 ഭാഗം 12

രചന: സാന്ദ്ര വിജയൻ

" എന്താണ് ചെക്കാ ഇന്ന് നല്ല ഉഷാറിലാണല്ലോ. അല്ല എങ്ങോട്ട് പോവാ ഇത്ര രാവിലെ തന്നെ? ഒരുക്കവും മട്ടും ഭാവവുമൊക്കെ കണ്ടിട്ട് ഇപ്പൊ തന്നെ അവളെ കെട്ടാൻ പോവാന്നാ തോന്നുന്നെ." (ചരൺ) "എന്താന്നറിയില്ല ഇന്ന് എഴുന്നേറ്റപ്പൊ തൊട്ടേ മനസിനൊരു സന്തോഷം എന്റെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ പോവല്ലേ. മനസിലുള്ള ഇഷ്ടം അവൾക്കു മുന്നിൽ തുറന്നു പറയണം ഇനി ഒരിക്കലും വിട്ട് കളയില്ലെന്ന് പറയണം"(നന്ദൻ) "നീ വിചാരിച്ച പോലെ കാര്യം അത്ര എളുപ്പമാവൂന്ന് തോന്നുന്നില്ല. പാർവ്വതിയ്ക്ക് നല്ല ദേഷ്യം കാണും നിന്നോട്." "എനിക്കറിയാം. അവഗണന അവളെന്തായാലും കാണിക്കും. എന്തും നേരിടാൻ തയ്യാറായി തന്നെയാ ഞാൻ നിൽക്കുന്നത്." " എന്നാ ഓക്കെ ഞാനിപ്പൊ ഫ്രഷായിട്ട് വരാം." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "നമ്മൾ അവൾടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയാണോ മീറ്റെയുന്നത്" " എന്തായാലും അങ്ങോട്ട് പോകണ്ട വല്ല പ്രശ്നവും ആയ ആൾക്കാര് മൊത്തം അറിയും." "പിന്നെ എന്താ ചെയ്യാ...?" " ഞാനൊരു വഴികണ്ടിട്ടുണ്ട്. തൽക്കാലം മോൻ ഇവിടെ നിക്ക്. ഞാനവളെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് ഇങ്ങോട്ട് കൂട്ടി കൊണ്ടു വരാം."

(നന്ദനെ ആളൊഴിഞ്ഞ ഒരു കുന്നിൻ ചരിവിലിറക്കി ചരൺ പാറുവിനടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു.) * * * * * * * * * * * * * * " പാറൂ... ഞാൻ നിന്നെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നെന്ന് ഈ കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിലെല്ലാം മനസിലാക്കി. നീ ഇല്ലാത്ത ഓരോ നിമിഷവും എന്നിൽ എത്രമാത്രം വേദനയാണുണ്ടായതെന്ന് എനിക്കറിയാം. ഇനിയും നിന്നെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ കഴിയില്ലെനിക്ക്. പൊറുത്തൂടെ നിനക്ക് നിന്റെ നന്ദേട്ടനോട്." " നന്ദേട്ടൻ എന്നോട് മാപ്പ് പറയേ...എന്തായിത് എനിക്കറിയാം എന്റെ നന്ദേട്ടനെ. ഒരിക്കലും വെറുക്കാനാവില്ലെനിക്ക്. കാത്തിരിക്കായിരുന്നു ഈ നാളിത്രയും. എതു കാെണ്ടാ വരാൻ ഇത്ര വൈകിയേ?" (ദേഷ്യഭാവത്തിലുള്ള അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് അവൻ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.) ഇളം തെന്നൽ കടന്നുപോയപ്പോഴാണ് താൻ ഇത്ര നേരം മറ്റേതോ ലോകത്തായിരുന്നെന്ന് നന്ദനോർത്തത്. "ഇവനിതെവിടെ പോയി കിടക്കാ അവളെയും കൂട്ടി വരാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് സമയമിതെത്രയായി." (നന്ദനത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും കുന്നിൽ ചരിവിൽ ഒരു വണ്ടി വന്നു നിന്നു.

ലൈറ്റ് പിങ്ക് കളർ സാരിയിൽ അവൾ നന്ദന്റെ സ്വന്തം പാറു. പണ്ടത്തെപ്പോലെ വാലിട്ടെഴുതിയ കണ്ണുകളല്ല. അകലെ നിന്നും നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു നന്ദൻ അവന്റെ പാറുവിനെ. ) * * * * * * * * * * * * * * " ചരൺ ചേട്ടൻ എന്തു പറയാനാ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നത്. എന്തായാലും വേഗം പറയണേ എനിക്ക് പോയിട്ട് തിരക്കുണ്ട്."(പാറു) " പറയാനല്ല ഉള്ളത് കാണിക്കാനാ. നീ മുകളിലേക്ക് കയറി നോക്ക് നിനക്കൊരു സർപ്രെയ്സ് ഉണ്ട്."( ചരൺ) ( ചരൺ പറഞ്ഞതും മറുത്തൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ പാറു കുന്നിൽ മുകളിലേക്ക് കയറി. പലനിറത്തിലുള്ള പൂക്കൾ കൊണ്ടും ചെടികൾ കൊണ്ടും മനോഹരമായിരുന്നു അവിടം. അപ്പോഴാണ് വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ആളെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്.) "ഇതായിരിക്കോ ചരണേട്ടൻ പറഞ്ഞ സർപ്രെയ്സ് എങ്കിൽ ആരായിരിക്കും അത് ?" (പാറു കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു. തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ സാമീപ്യം അറിഞ്ഞിട്ടെന്ന പോലെ അവളുടെ നെഞ്ച് ക്രമാതീതമായി മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. കാലുകൾ ചലിക്കാതെ നിശ്ചലമായി. ആ വ്യക്തി തിരിഞ്ഞു നിന്നതും അവളുട ചുണ്ടുകൾ ആ പേര് മൊഴിഞ്ഞു.)

" നന്ദേട്ടൻ" (അവളുടെ നാവിൽ നിന്നും വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം വീണ്ടും ആ വിളി കേട്ടപ്പോ നന്ദന്റെ മനസ് നിറഞ്ഞു.) " പാറൂ ...." (നന്ദൻ ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ വിളിച്ചു.) " മറന്നിട്ടില്ലല്ലേ ആ പേര് ഞാൻ കരുതി നന്ദേട്ടൻ അതൊക്കെ മറന്നു കാണുമെന്ന്." " പാറൂ ഞാൻ" "വേണ്ട നന്ദേട്ടാ പറഞ്ഞ് ബുട്ടിമുട്ടണമെന്നില്ല. ഇപ്പൊ എന്താ ഇവിടെ ? വല്ല ജോലി ആവശ്യത്തിനും വന്നതാണോ ?" "പാറൂ ഞാൻ നിന്നെ കൊണ്ടുപോകാൻ വന്നതാ." " എന്നെ കൊണ്ടുപോകാനോ.എന്നെ കൊണ്ടുപോകാൻ മാത്രം എന്ത് അവകാശമാ നന്ദേട്ടനുള്ളത്" " നിന്നിൽ മറ്റാരേക്കാളും അവകാശം എനിക്കുണ്ട് കാരണം നീ എന്റെ പ്രണയമാണ്." "പ്രണയമോ നന്ദേട്ടന് എന്നോടോ എപ്പൊ മുതൽ." " ഇഷ്ടമായിരുന്നു ഒരുപാട് ഒരുപക്ഷേ നിന്നെക്കാൾ മുന്നേ ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയതാണ്. നിന്നിൽ നിന്നും അതൊക്കെ മറച്ച് വെച്ച് നടന്നതാ ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റ്."

" എന്നെ ഇഷ്ടമായിരുന്നെങ്കിൽ എന്തുകൊണ്ട് ഇത്രയും നാളും എന്നെ തേടി വന്നില്ല. ഞാൻ ജീവിച്ചിരുപ്പുണ്ടോ ഉണ്ടെങ്കിൽ എങ്ങിനെ ജീവിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ അന്വേഷിച്ചിട്ടുണ്ടോ. എന്നിട്ട് പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം വന്ന് ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞാ ഞാൻ വരുമെന്ന് കരുതിയോ.ഞാൻ വരില്ല നന്ദേട്ടാ.....ഇനി ഒരിക്കലും എനിക്ക് നന്ദേട്ടന്റെ പഴയ പാറു ആകാൻ സാധിക്കില്ല." "നീ വരും പാറൂ എനിക്കറിയാം നിന്റെ മനസിൽ ഇപ്പോഴും ഞാനുണ്ടെന്ന്" " ഇല്ല നന്ദേട്ടാ അത് നന്ദേട്ടന്റെ തോന്നലാണ് എന്റെ മനസിൽ നന്ദേട്ടനില്ല. ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നത് ആദിയെയാണ്." (അത്രയും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോൾ പാറുവിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ പെയ്യുകയായിരുന്നു. ) "ഡാ നീ പാറു പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ എന്നിട്ട് നിനക്കെന്താ ഒരു കുലുക്കവും ഇല്ലാത്തത്." " ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ പറയാനുള്ളതെല്ലാം അവള് പറഞ്ഞില്ലേ. നീ വാ നമുക്ക് തിരിച്ച് പ്ലാറ്റിലേക്ക് പോവാം.

എനിക്ക് കുറച്ചുനേരം കിടക്കണം" * * * * * * * * * * * * * * "ശ്രീ നീയെന്തിനാ നന്ദനോട് അങ്ങിനെയൊക്കെ പറയാൻ പോയത് നിന്റെ മനസിലിപ്പോഴും നന്ദനല്ലേ."( ആദി) "ശരിയാ ആദി നീ പറഞ്ഞത്. എന്റെ മനസിൽ നന്ദേട്ടൻ തന്നെയാ. ഞാൻ മരിക്കുവോളം അതങ്ങിനെ തന്നെയായിരിക്കും പക്ഷേ ഇനിയെനിക്ക് പഴയ പാറുവാകാൻ കഴിയില്ല." "നീ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണ് ശ്രീ. നന്ദൻ നിന്റെ സ്നേഹം തിരിച്ചറിയുന്ന നിമിഷത്തിനു വേണ്ടിയല്ലേ നീ ഇത്ര നാൾ കാത്തിരുന്നത്. എന്നിട്ടിപ്പൊ..." "നീയെത്ര ന്യായീകരിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും കാര്യമില്ല നീ ഇപ്പോ ചെല്ല് ഇനിയെനിക്കൊന്നും സംസാരിക്കാനില്ല." "ശരി ഞാൻ പോവാ പിന്നെ നാളെ കഴിഞ്ഞാൽ മായേടെ എങ്കേജ്മെന്റാ നീ ചെല്ലാന്ന് അവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തതാ അത് മറക്കണ്ട. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - " നന്ദാ നീ എങ്ങോട്ട് പോവാ." " അവൾടെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് എനിക്കൊന്ന് കാണണം. ചിലത് പറയാനുണ്ട് അവളോട്." "നിക്ക് ഞാനും കൂടി വരാം." "വേണ്ട ഞാൻ തനിച്ച് പൊക്കോളാം നിന്റ ബൈക്ക് ഞാനെടുക്കുന്നുണ്ടേ."

"ഡോക്ടർ ശ്രീപാർവ്വതിയുടെ ക്യാബിനെവിടെയാ ?" " 2nd floor ല് റൈറ്റ് സൈഡിലെ 1 st റൂം." " താങ്ക്‌യൂ സിസ്റ്റർ " " May I coming " " yes" (നന്ദനെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത മട്ടിലിരിക്കുന്ന പാറു) "പാറു എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കണം. " " എനിക്കൊന്നും സംസാരിക്കാനില്ല. ഞാൻ കുറച്ച് തിരക്കിലാണ് നന്ദേട്ടൻ ചെല്ല്." " ഇല്ല എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞിട്ടേ ഞാൻ പോകൂ." "ഉം ശരി എന്താ നന്ദേട്ടന് പറയാനുള്ളത്. " " ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു . മറ്റെന്തിനെക്കാളും നിന്റെ ഓർമകളി ലാണ് ഇത്രയും നാളും ജീവിച്ചത് പോലും ജീവിതാസാനം വരെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരേയൊരു പെണ്ണേ ഉണ്ടാവൂ. അത് നീ മാത്രം ആയിരിക്കും.

കൂടതലൊന്നും നിന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്താനല്ല ഞാൻ വന്നത്. മറ്റനാൾ വൈകുന്നേരത്തെ ടെയിനിന് ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് പോകും. ട്രെയിൻ ആ സ്റ്റേഷൻ വിട്ട് പോകുന്നതു വരെ ഞാൻ നിന്നെ കാത്തു നിൽക്കും. നീ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ. നിനക്ക് വരാം വരാതിരിക്കാം അതൊക്കെ നിന്റെ ഇഷ്ടം. ഒരു വാക്ക് തരാം ഇനി ഒരിക്കലും ശല്യപ്പെടുത്താൻ വരില്ല ഞാൻ." (അത്രയും പറഞ്ഞ് നന്ദൻ ഇറങ്ങി പോയതും പെയ്യാനിരുന്ന കണ്ണീരെല്ലാം മഴയായി ചെയ്തിറങ്ങി.) "എനിക്ക് വരണമെന്നുണ്ട് നന്ദേട്ടാ നിങ്ങളുടെ കൂടെ പക്ഷെ ഞാൻ വരില്ല. അതിന് ചില കാരണങ്ങളുണ്ട്." .... .കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...