💙ജീവിതസഖി💙 ഭാഗം 15

രചന: സാന്ദ്ര വിജയൻ

 " കേൾക്കണംന്ന് ഉണ്ടെനിക്ക് പക്ഷെ മുറ്റത്ത് നിന്ന് തന്നെ വേണംന്നില്ല ആരെങ്കിലും കാണും. വന്നിട്ട് കുറച്ച് നേരായില്ലേ അമ്മായി അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടാകും. " " അതൊന്നും സാരമില്ല. കുറെ നാളായ് അത് പറയാതെ വീർപ്പുമുട്ടി നടക്കുന്നു ഇന്ന് തന്നെ പറയാം." " എന്നാ പറ നന്ദേട്ടാ ഞാൻ കേൾക്കട്ടെ " " ഈ കാണുന്ന പ്രകൃതിയെ സാക്ഷിയാക്കി ഞാൻ പറയുന്നു നന്ദന്റെ ഓരോ ശ്വാസത്തിലും ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന പേര് നിന്റേതാണ്. എന്നും കൺമുന്നിൽ വേണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന മുഖം നിന്റേതാണ്. കേൾക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന ശബ്ദം അതും നിന്റേതാണ്. അതിന് ഒരേയൊരു കാരണമേയുള്ളൂ. നിന്നോടുള്ള "ഗാഢമായ പ്രണയം". ഇനിയെന്നും നീ ഉണ്ടാകണം എന്റെ കൂടെ എന്റെ "ജീവിതസഖിയായ്". (നന്ദനത് പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ പാറുവിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും അടർന്നു വീണു.) "ഈ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ പാടില്ലൊരിക്കലും ഞാനതിന് സമ്മതിക്കില്ല. " " ഇത് സന്തോഷം കൊണ്ടാ നന്ദേട്ടാ. വർഷങ്ങളായി ഞാൻ കേൾക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന വാക്കുകളല്ലേ ഇപ്പൊ കേട്ടത്. "

" ഉം. വാ ഇനി അകത്തോട്ട് കേറാം അമ്മ തിരക്കുന്നുണ്ടാവും." (പിന്നീടങ്ങോട്ട് നന്ദനെയും പാറുവിനെയും ഊട്ടുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു ദേവഗോപാലും രേവതിയും .) "മോളെ ഞാനിനി എങ്ങോട്ടും വിടില്ല. സത്യത്തില് നീയില്ലാതെ ഉറങ്ങിക്കിടക്കായിരുന്നു ഈ വീട് ഇന്നാ ഒന്ന് ഉഷാറായത്."(അമ്മായി) " ഞാനിനി എങ്ങോട്ടും പോണില്ല അമ്മായി. ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകും അമ്മായിടെ കൂടെ തന്നെ." "അല്ല മോളെ അപ്പൊ നിന്റെ ജോലിയോ " (അമ്മാവൻ) " ഞാൻ അത് റിസൈൻ ചെയ്യാന്ന് തീരുമാനിച്ചു." "അത് വേണ്ട പാറു നിന്റെ ആഗ്രഹങ്ങളൊന്നും വേണ്ടാന്ന് വയ്ക്കരുത്." " ആഗ്രഹങ്ങളൊന്നും വേണ്ടാന്ന് വയ്ക്കുന്നില്ല നന്ദേട്ടാ ഇതും എന്റെ മറ്റൊരു ആഗ്രഹത്തിനു വേണ്ടിയാ. എനിക്ക് തിരക്കുപിടിച്ച ഒരു സിറ്റിയിലെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതിനേക്കാളിഷ്ടം ഈ കൊച്ചു ഗ്രാമത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതാ. ഈ നാട്ടിലാണെങ്കിൽ അത്യാവശ്യത്തിനൊരു ഹോസ്പിറ്റലില്ല. അതിന് തന്നെ ഒരു പാട് ദൂരം പോണം. അതോണ്ട് ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഇരുന്ന് ജോലി ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു. "

" മോളുടെ ഇഷ്ടം എന്താണോ അത് തന്നെയാ ഞങ്ങളുടെയും ഇഷ്ടം. " ************* "എന്താ നന്ദേട്ടാ റൂമിലോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞെ ?" "നിന്നോട് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ പറയാനുള്ളതോണ്ട്. വാ ഇവിടെ വന്നിരിക്ക്." "ഇതിപ്പൊ നല്ല കഥ . ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് സമയം കുറെയായല്ലോ എന്റെ മുഖത്തോട്ട് നോക്കിയിരിക്കുന്നു. അതിനു മാത്രം എന്താ എന്റെ മുഖത്തുള്ളത്." " ഞാൻ ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒന്ന്. ഈ വെള്ളക്കൽ ." " നന്ദേട്ടനല്ലേ പറഞ്ഞത് ഞാൻ മൂക്കുകുത്തിയത് ഇഷ്ടായില്ലെന്ന്. " " ഞാനോ.....എപ്പോ ......" "നന്ദേട്ടൻ മറന്ന് കാണും ഞാൻ മറന്നിട്ടൊന്നുമില്ല അന്നെന്നെ ചൂരലെടുത്ത് തല്ലാൻ വന്നതല്ലേ." "അത് ഞാൻ നിന്നെ ദേഷ്യപ്പെടുത്താൻ പറഞ്ഞതല്ലേ .ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നീ മൂക്കും തുളച്ച് വന്നതു കൊണ്ടല്ലേ." "ഉം. നന്ദേട്ടാ നേരത്തെ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞില്ലെ അതിനെപ്പറ്റി എന്താ അഭിപ്രായം. " " അത് തന്നെയാ നല്ലതെന്ന് എനിക്കും തോന്നുന്നു. എനിക്കിവിടെ സ്കൂളിലെ ജോലി വിട്ട് എങ്ങോട്ടും പോകാൻ പറ്റില്ല. നിന്നെ കാണാൻ വന്നത് തന്നെ ഒരാഴ്ച ലീവെടുത്തിട്ടാ.

നീ അവിടെയും ഞാൻ ഇവിടെയും എനിക്ക് വയ്യ ഇനി നിന്നെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാനൊന്നും . " "എനിക്കും വയ്യ ഇനി നന്ദേട്ടനെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ അതോണ്ടാ ഇങ്ങിനെ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തേ" "പിന്നെ നിന്റെ ശാരദേടത്തിയെ എപ്പഴാ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടു വരണ്ടെ . " " നന്ദേട്ടനെങ്ങിനെ അറിഞ്ഞു എന്റെ മനസിൽ അങ്ങിനെയൊരു പ്ലാനുണ്ടെന്ന്. " " എനിക്കറിയില്ലേ നിന്നെ. ഇത്രയും നാളും നിന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കിയത് ശാരദേടത്തിയല്ലേ. അപ്പൊ നീ എന്ത് തീരുമാനമെടുക്കൂന്ന് എനിക്കറിയില്ലേ." "സത്യം പറ നന്ദേട്ടാ നിങ്ങള് തന്നെയാണോ ആദിയെ എന്റെ മുന്നിലേക്ക് പറഞ്ഞ് വിട്ട പോലെ ശാരദേടത്തിയെയും എന്റെടുത്തേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടത്. " (അതിന് മറുപടിയായി നന്ദനൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.) " പറ നന്ദേട്ടാ..." "എന്റെ പെണ്ണിനെ അങ്ങിനെ ഒറ്റയ്ക്ക് വിടാൻ എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റോ അതാ ഞാൻ. ആരുമില്ലാത്ത ശാരദേടത്തിയ്ക്ക് ഈ ചെറിയൊരു സഹായം ഉപകാരമാകുമെന്ന് കരുതി."

" നന്ദേട്ടാ ദിവസം തോറും എനിക്ക് ഇഷ്ടം കൂടി വരികയാണല്ലോ..." " പാറൂ .....നിന്നോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ ഞാൻ വിട്ടു. നീ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും അസ്ഥിതറയുടെ അടുത്ത് പോയില്ലേ." " ഇല്ല നന്ദേട്ടാ വന്നപ്പൊ സമയം ഒരുപാട് ആയില്ലേ പിന്നെ...." "നിന്റെ മനസിൽ ഇനിയും സംശയങ്ങൾ ബാക്കി നിൽക്കാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. എല്ലാം ഞാൻ നാളത്തോടെ തീർത്തു തരാം. നീ ചെല്ല് പോയി കിടന്നോ . ഒരുപാട് നാളായില്ലേ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ട് പോയി സുഖമായിട്ടൊന്നുറങ്ങ്." **************** കളഞ്ഞു പോയ സന്തോഷവും കരുതലുമെല്ലാം തിരികെ കിട്ടിയ ദിവസമായിരുന്നു പിറ്റേന്ന്. "അമ്മേ.... പാറു എവിടെ എഴുന്നേറ്റില്ലേ." " അവള് ആ പഴയ പൊട്ടി പാറുവൊന്നുമല്ല. അവള് രാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ച് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി. കാലം കുറെ ആയില്ലേ ഇവിടത്തെ അമ്പലത്തിലൊക്കെ ഒന്നു പോയിട്ട്." " അവൾക്കെന്നെ കൂടി വിളിക്കായിരുന്നു." " അവള് സമാധാനത്തോടെ ഒന്ന് തൊഴുത് വരട്ടേടാ." "അല്ല അച്ഛനെന്തേയ്?" "ചുമ്മാ ഒന്ന് നടക്കാനിറങ്ങിയതാ അല്ലെങ്കിലും കവല വരെയുള്ള നടത്തം എന്നും പതിവുള്ളതല്ലേ. നീ വേഗം പോയി കുളിച്ച് ഫ്രഷാവാൻ നോക്ക്. "

" ഓക്കെ" *************** "അമ്മേ നാരായണ .... ദേവി നാരായണ ലക്ഷ്മീ നാരായണ .... ഭദ്രേ നാരായണ അമ്മേ നാരായണ ..... ദേവി നാരായണ ലക്ഷ്മി നാരായണ..... ഭദ്രേ നാരായണ " ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നുള്ള പാട്ട് അകലെ നിന്നെ കേൾക്കാം. കുറെ നാളായി അമ്പലത്തിലേക്കൊക്കെ ഒന്ന് കാലുകുത്തിയിട്ട്. ഭഗവതിയുടെ മുമ്പിൽ നിന്ന് ഉള്ളു തുറന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കണം എനിക്ക്. സർവ്വാഭരണ വിദൂഷിണിയായി ഇരിക്കുന്ന ദേവിയെ കൺനിറയെ ആവാഹിച്ച് തൊഴുതു നിന്നു. "ഇനി ഒരിക്കലും എന്റെ നന്ദേട്ടനെ എന്നിൽ നിന്നും അകറ്റരുതേ. ആയിരം ജന്മമെടുത്താലും എന്റെ നന്ദേട്ടനെ എനിക്കു തന്നെ തരണേ."

എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും സന്തോഷങ്ങളും ദൈവത്തിനു മുന്നിൽ സമർപ്പിച്ച് നന്ദേട്ടന്റെ പേരിൽ വഴിപാടും കഴിപ്പിച്ച് പുറത്തിറങ്ങി. കുറച്ചു നേരം ആൽത്തറയിൽ പോയി ഇരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ മേൽ ഒരു കല്ല് വന്ന് പതിച്ചത്. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോ കണ്ടത് ഒരു മൂന്ന് മൂന്നര വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു ആൺകുട്ടിയാണ്. ഞാൻ നേരെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. " വാവ എന്തിനാ എന്നെ കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞേ ? ചീത്ത കുട്ടികളാ അങ്ങിനെയൊക്കെ ചെയ്യാ മോന്റെ പേരെന്താ?" "എന്റെ പേര് സഞ്ജു ഞാൻ ആന്റീനെ കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞത എന്റെ അമ്മയും ആന്റിയും പറഞ്ഞിട്ടാ." " മോന്റെ അമ്മയും ആന്റിയും പറഞ്ഞിട്ടോ....എന്നിട്ടവിടെ ?" " ദേ ...." (കുറച്ചു നീങ്ങി നിൽക്കുന്ന 2 സ്ത്രീകളെ ചൂണ്ടികാട്ടി ആ കൊച്ചു മിടുക്കൻ പറഞ്ഞു. ) "സൂര്യ..... എടി രൂപേ...." (തന്നെ തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്ന സൂര്യയുടെയും രൂപശ്രീയുടെയും അടുത്തേക്ക് അവൾ ഓടിച്ചെന്നു.).. .കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...