കൽക്കണ്ടം: ഭാഗം 45

എഴുത്തുകാരി: അശ്വിനി

അമ്മൂ....... " ഋഷിയുടെ അലർച്ച കേട്ട് തിരിയും മുൻപേ വയറിലേക്ക് എന്തോ തുളച്ചു കയറിയതും അവരുടെ കഴുത്തിലുള്ള പിടി വിട്ടു അയഞ്ഞു....... അടുത്ത നിമിഷം അത് പുറത്തേക്ക് വലിച്ചതും പിടച്ചിലോടെ വയറിൽ പൊത്തി പിടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് വേച്ചു പോയി...... ചോര ഇറ്റി വീഴുന്ന കത്തിയും പിടിച്ചു മാധവിയുടെ അടുത്ത് പുച്ഛത്തോടെ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടു വിശ്വാസം വരാതെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു...... അവരെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് വീണു..... "ദീപ്തി....... " "അതേടി..... ഞാൻ തന്നെ..... ഞാൻ മോഹിച്ചതാ നീ തട്ടി എടുത്തത്..... " അവള് പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു....... ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം കിട്ടാതെ കണ്ണിലിരുട്ടു കയറി തുടങ്ങി....... ഒരു തരം വാശിയോടെ കണ്ണ് വലിച്ചു തുറന്നു കുറച്ചപ്പുറം നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു കണ്ണ് നിറച്ചു എന്നെ നോക്കുന്ന ഋഷിയുടെ രൂപം ഉള്ളിൽ നിറച്ചു.....പതിയെ പതിയെ കണ്ണുകൾ പതിയെ അടഞ്ഞു..... 🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤 സൂരജ് "അമ്മൂമ്മൂ.......... " ദേവന്റ അലർച്ച..... !! കൂടെ ഉള്ളവരെ ഒന്ന് നോക്കി സൗണ്ട് കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക്‌ ഓടി.....

അവരും പിന്നാലെ തന്നെ ഉണ്ട്..... അവള് വിളിച്ചു പറഞ്ഞ ഉടനെ ഇറങ്ങിയതാ..... എന്താ കാര്യം എന്ന് പോലും അറിയില്ല..... "സച്ചൂ...... അവിടെ..... " ഉണ്ണി ചൂണ്ടി കാണിച്ച ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കിയതും ഞെട്ടി പോയി..... ഏതോ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കഴുത്തിന് കുത്തി പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ദേവ്.... വേറെ ഒരു സ്ത്രീ നിലത്ത് നിന്ന് എണീക്കാൻ നോക്കുന്നു...... നിലത്ത് കിടന്നു കൊറേ പേർ വേദന കൊണ്ട് പുളയുന്നും ഉണ്ട്........ ഓടി ചെന്ന് അവന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് പിടിച്ചു വലിച്ചു..... പക്ഷേ വല്ലാത്തൊരു കരുത്തായിരുന്നു അപ്പോൾ...... ആ പെണ്ണ് ആണെങ്കിൽ കിടന്നു പിടയുവാ... "ദേവ്..... വിട്...... അവള് ചത്തു പോവും...... " എന്റെ സൗണ്ട് കേട്ടിട്ടോ എന്തോ ദേവ് അവളിലെ പിടി വിട്ടു പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു..... "സൂ.... സൂരജേ... ട്ടാ.... എന്റെ.... എന്റമ്മൂനെ ഈ....... " അവൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിക്കുന്ന മറ്റേ പെണ്ണിന്റെ കഴുത്തിൽ വീണ്ടും പിടി മുറുക്കി..... അമ്മു..... അമ്മൂന് എന്ത് പറ്റിയെന്നാ...... !! "സച്ചൂ...... ഡാ..... സച്ചൂ..... " പെട്ടെന്ന് ഉണ്ണിയുടെയും അരുണിന്റേയും നിലവിളി കേട്ട് ദേവിൽ നിന്ന് ശ്രദ്ധ മാറ്റി അവർക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.....

ചോരയിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന അമ്മു......!! ഒന്നനങ്ങാൻ പോലും കഴിയാതെ തറഞ്ഞു നിന്നു പോയി..... "സൂരജേട്ടാ....... കൊണ്ട് പോ..... അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്ക്.... പെട്ടെന്ന്... " ദേവ് അലറി പറഞ്ഞതും സമനില വീണ്ടെടുത്ത് അമ്മൂനെ കയ്യിൽ വാരിയെടുത്തു..... "ഉണ്ണി..... വണ്ടിയെടുത്തു വാ..... " കേൾക്കാൻ കാത്തു നിന്ന പോലെ അവൻ റോഡിലേക്ക് ഓടി...... ഇപ്പോ ഇട്ടിട്ടു പോയാൽ ദേവ് അവരെ രണ്ടാളെയും കൊല്ലും...... വൈകുംതോറും അമ്മൂന്റെ ജീവന് ആപത്താണ്...... കൂടുതൽ ആലോചിക്കാൻ നിൽക്കാതെ ദേവിനെ ഒന്ന് നോക്കി അവളെയും കൊണ്ട് റോഡിലേക്ക് നടന്നു.... അപ്പോഴേക്കും ഉണ്ണി വണ്ടിയും കൊണ്ട് അങ്ങോട്ട് വന്നു ബാക്ക് ഡോർ തുറന്നു തന്നു...... അവളെ പിന്നിലേക്ക് കിടത്തി....... "അരുണേ..... പെട്ടെന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്ക്....... ചെല്ല്..... പെട്ടെന്ന്..... ഞാൻ അവനെയും കൂട്ടി വരാം........ " അവൾക്കൊന്നും വരുത്തല്ലേ ദൈവമേ...... കാർ കണ്ണിൽ നിന്ന് മായുന്നത് വരെ പ്രാർത്ഥനയോടെ നോക്കി നിന്ന് ദേവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി..... മറ്റേ സ്ത്രീ അവനെ പിടിച്ചു മാറ്റാൻ നോക്കുവാ....

കഴുത്തിൽ നിന്ന് പിടി വിട്ടു അവനവരുടെ ചെവിക്കല്ല് നോക്കി മാറി മാറി അടിച്ചു....... അവര് തളർന്നു നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നതും ഋഷി തിരിഞ്ഞു മറ്റേ അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു അവളുടെ കവിളിൽ കുത്തി പിടിച്ചു...... "പറയെടി....... എന്തിനാടി നീയെന്റെ പെണ്ണിനെ...... " "നീയെന്റെയാ....... നിനക്ക് വേണ്ടിയാ ഞാൻ ഈ നാട്ടിൽ വന്നത് പോലും..... ആ നിന്നെ വേറെ ഒരുത്തിക്കും ഞാൻ വിട്ടു കൊടുക്കില്ല..... കൊല്ലും ഞാൻ...... " അവള് ദേവിന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി വാശിയോടെ പറഞ്ഞതും ദേവ് അവളുടെ മുഖം അടച്ചു കൊടുത്തു...... "........ മോളെ..... നീയെന്ത് വിചാരിച്ചെടി... നിന്റെ തന്ത ആ മഹേഷ്‌ നിന്നെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടാൽ ഞാൻ അറിയില്ലെന്നോ..... അന്ന് നീ എന്റെ പെണ്ണിനെ തള്ളിയിട്ടപ്പോഴേ ഞാൻ അന്വേഷിച്ചതാ നിന്നെ കുറിച്ച്..... അന്നേ നിന്നെ തീർക്കാതെ വിട്ടതാ എന്റെ തെറ്റ്...... ആ തെറ്റ് ഞാൻ അങ്ങ് തിരുത്താൻ പോകുവാ..... " അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ നിലത്തുള്ള കത്തി എടുത്ത് അവൾക്ക് നേരെ ഓങ്ങിയതും ഓടി ചെന്ന് അവനെ വട്ടം പിടിച്ചു നിർത്തി..... "വിട്...... ഈ ...... മക്കളെ ഞാൻ കൊല്ലും...... " അവൻ കിടന്നു കുതറിയെങ്കിലും വിടാതെ പിടിച്ചു വെച്ചു......

പലതും പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും അവന്റെ കലി അടങ്ങിയില്ല...... വന്യമായ ആവേശത്തോടെ അവരെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുവാ..... "വിട്..... വിടാൻ..... " "എന്നാ ചെല്ല്.... ചെന്ന് കൊല്ല്.... എന്നിട്ട് അവൾ എണീറ്റു വരുമ്പോ പറയാം നീ രണ്ടാളെ കൊന്ന് ജയിലിൽ ആണെന്ന്...... ബാക്കി ഉള്ള കാലം അകന്ന് ജീവിച്ചോ രണ്ടും...... " അവനെ പിടിച്ചു അവർക്ക് നേരെ തള്ളി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ദേവ് ഒന്ന് അടങ്ങി....... "ദേഷ്യം കാണിക്കണ്ട സമയം ഇതല്ല...... ജീവിതത്തിനും മരണത്തിലും ഇടയിൽ കിടക്കുവാ നമ്മുടെ അമ്മു..... അവളൊന്ന് ഓകെ ആയാൽ കണക്ക് തീർക്കാൻ ഞാനും വരും നിനക്കൊപ്പം..... ഇപ്പോ അവൾക്കൊപ്പം തന്നെ നീ വേണം ദേവാ..... " അത്രയും പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ദേവ് കത്തി താഴെയിട്ടു എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു..... "ഒരു പോറൽ പോലും പറ്റാതെ നോക്കിക്കോളാം എന്ന് വാക്ക് കൊടുത്തതാ സൂരജേട്ടാ.... എന്നിട്ട് ഞാൻ കാരണം...... " എന്റെ ഷർട്ടിലുള്ള ചോരപ്പാടുകൾ നോക്കി അവൻ വീണ്ടും ചങ്ക് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു..... പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ കണ്ണ് തുടച്ചു മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..... "അമ്മു.... അമ്മു എവിടെ..... " "അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയിട്ടുണ്ട്....." "വാ നമുക്ക് പോവാം..... "

ധൃതിയിൽ മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ ആഞ്ഞതും പിന്നിൽ നിന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... ആ മറ്റേ പെണ്ണ് ദേവ് എറിഞ്ഞ കത്തി കയ്യിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു നിലത്ത് നിന്ന് ആയാസപ്പെട്ട് എണീക്കുന്നു...... ദേവിന്റെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞു മുറുകി...... എന്റെയും...... അവളൊന്ന് ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ച് കത്തിയും കൊണ്ട് ദേവിന് നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു..... പെട്ടെന്ന് എന്തിലോ തട്ടി അവൾ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു മറ്റേ സ്ത്രീയുടെ മേലേക്ക് വീണു..... അവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ആ കത്തി ആഴ്ന്നിറങ്ങി....... -------------- "ഡാ..... അമ്മു....... " കാഷ്വാലിറ്റിലേക്ക് കയറ്റിക്ക്.... ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല..... " ഉണ്ണി അടുത്തേക്ക് വന്നു പറഞ്ഞതും ദേവ് നിർവികാരതയോടെ കാഷ്വാലിറ്റിയുടെ വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി ചുമരിലേക്ക് ചാരി നിന്നു...... അവനെ ഒന്ന് നോക്കി ഉണ്ണിയേയും കൂട്ടി സൈഡിലേക്ക് മാറി നിന്നു...... "ഡാ..... എന്റെ മോള്....." ഇടർച്ചയോടെ ചോദിച്ചതും അവൻ ചുമലിൽ കൈ വെച്ചു..... "സച്ചു.... നീ കൂടി തളർന്നാൽ ദേവിന്റെ അവസ്ഥ പറയാൻ പറ്റില്ല..... പാവം..... " ഇന്നൊരു ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അവർക്ക് മനസ്സിലായതാ ഋഷിയ്ക്ക് അമ്മു എന്ന് വെച്ചാൽ എത്രത്തോളം ജീവൻ ആണെന്ന്..... കല്യാണവീട്ടിൽ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഇരിക്കുമ്പോൾ പോലും അവന്റെ കണ്ണ് അവളുടെ മേലെ ആണ്......

ഇവരൊക്കെ കളിയാക്കിയെങ്കിലും അവനൊന്ന് ചിരിച്ചതേ ഉള്ളൂ...... "സച്ചൂ.... ഡാ എന്തായി അവിടെ...... " അരുൺ അടുത്തേക്ക് വന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..... ഉണ്ണിയും ആകാംക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കി....... കണ്ട കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം രണ്ടാൾക്കും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.... "എന്നിട്ട്..... അവര് ചത്തോ.... " "അവിടെ വെച്ചു തന്നെ തീർന്നു.... ഇത്തിരി ലേറ്റ് ആയാലും കറക്റ്റ് ടൈമിൽ ആണ് നമ്മൾ വിളിച്ച പോലീസുകാർ വന്നത്...... അവരെ കണ്ടിട്ടും ആ പെണ്ണിനൊരു കുലുക്കവും ഇല്ല... പിന്നെയും ഞങ്ങൾക്ക് നേരെ വന്നതാ.... പോലീസുകാർ പിടിച്ചു വെച്ചു..... ഇനി അഥവാ വന്നാലും ഒന്നും ഇല്ല..... ദേവ് അവളെ തീർത്തേനെ..... " "ഏതായാലും പോലീസിനെ വിളിക്കാൻ തോന്നിയത് നന്നായി.... " "മ്മ്...... " കൂടുതൽ സംസാരിക്കാൻ നിൽക്കാതെ ദേവിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..... അവന്റെ നെറ്റിയിൽ നിന്നും കയ്യിൽ നിന്നുമൊക്കെ ചോര വരുന്നുണ്ട്...... അവനതൊന്നും അറിയുന്നു പോലും ഇല്ല........ "ദേവാ..... വാ ഈ മുറിവ് ഒക്കെ ഡ്രസ്സ്‌ ചെയ്യാം... " "എന്തിനാ സൂരജേട്ടാ..... അതിനകത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ പ്രാണൻ അനുഭവിക്കുന്ന അത്ര വേദനയൊന്നും ഇതിനില്ല......"

നിറഞ്ഞു വരുന്ന കണ്ണ് തുടച്ചു അവൻ തലയ്ക്ക് കയ്യും കൊടുത്തു ചെയറിലേക്കിരുന്നു..... ഇനിയെന്ത് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യം ഇല്ലെന്ന് മനസ്സിലായി ഉണ്ണിയ്ക്ക് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.... "നിങ്ങൾ രണ്ടാളും അവളുടെ വീട്ടിൽ പോയി മയത്തിൽ കാര്യം അറിയിച്ചു കൂട്ടി കൊണ്ട് വാ.... തല്ക്കാലം കല്യാണവീട്ടിൽ അറിയിക്കണ്ട..... " "ഓകെ..... " അവരെ പറഞ്ഞു വിട്ടു ദേവിനടുത്തു ചെന്നിരുന്നു..... കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞതും വാതിൽ കടന്നു ഡോക്ടറും നഴ്സും ഇറങ്ങി വന്നു...... അവരെ കണ്ടതും ദേവ് ചാടി എണീറ്റു...... "ഡോക്ടർ..... അമ്മു.... അമ്മൂന് കുഴപ്പം.... " "നിങ്ങളാ കുട്ടിയുടെ....?? " "ഹസ്ബൻഡ് ആണ്.... " "ഓകെ..... മുറിവ് കുറച്ചു ഡീപ് ആണ്... അതോണ്ട് പേഷ്യന്റിനെ ഒ.ടിയിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്യണം..... അതിന് മുൻപ് ഈ പേപ്പേഴ്സിൽ ഒന്ന് സൈൻ ചെയ്തേക്കു.... ബാക്കി ഒക്കെ ഈശ്വരന്റെ കയ്യിൽ..... " അവന്റെ ചുമലിൽ ഒന്ന് തട്ടി ഡോക്ടർ തിരിച്ചു കയറി..... ദേവ് നേഴ്സ് നീട്ടിയ പേപ്പറിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി പകപ്പോടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു അവന്റെ ചുമലിൽ കൈ വെച്ചു..... വിറയ്ക്കുന്ന കയ്യോടെ അവനാ പേപ്പറിൽ സൈൻ ചെയ്ത് അവർക്ക് കൊടുത്തു അവർക്ക് കൊടുത്ത ഓർണമെന്റ്സ് അടങ്ങിയ പൊത്തി നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി നിന്നു....

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഒരു നേഴ്സ് വന്നു ഓപ്പറേഷൻ തിയേറ്ററിന്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്നോളാൻ പറഞ്ഞു..... ദേവിനെയും കൂട്ടി അങ്ങോട്ട് നടന്നു.... പലപ്പോഴും അവന്റെ കാലിടറി..... ചേർത്ത് പിടിച്ചു അതിന് മുന്നിലെ ചെയറിൽ കൊണ്ട് പോയി ഇരുത്തി...... ഒ.ടിയുടെ മുന്നിലെ ചുവന്ന ലൈറ്റിലേക്ക് നോക്കി അവനിരുന്നു..... ചുറ്റുമുള്ളതൊന്നും അറിയാതെ ഒരേ ഇരുപ്പ്...... പ്രാർത്ഥനയോടെ അവനടുത്തിരുന്നു...... സമയം കടന്നു പോവും തോറും വല്ലാത്തൊരു ഭയം അരിച്ചു കയറി..... കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും വാതിൽ തുറന്നു ഒരു നേഴ്സ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു..... വേഗം എണീറ്റു അവർക്കടുത്തേക്ക് ചെന്നു.... "ബ്ലഡ്‌ ബാങ്കിൽ ആ കുട്ടിയുടെ ബ്ലഡ്‌ സ്റ്റോക്ക് ഉള്ളത്ര പോരാ.... അറേഞ്ച് ചെയ്യണം.... പെട്ടെന്ന്.... " ഈശ്വരാ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എവിടെ പോയി ഒപ്പിക്കും..... അവളുടേത് ആണേൽ റെയർ ഗ്രൂപ്പ്‌ ആണ്..... എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ നെറ്റിയിൽ ഉഴിഞ്ഞു..... "ഞാൻ കൊടുക്കാം..... " പിന്നിൽ നിന്ന് പരിചിതമായ ശബ്ദം കേട്ടതും ആശ്ചര്യത്തോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... അച്ചു.... !! കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി അവൾ എനിക്ക് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു..... "സെയിം ബ്ലഡ്‌ ഗ്രൂപ്പ്‌ ആണ്..... ഞാൻ കൊടുത്തോളാം.... " "വരൂ..... " എന്നെയൊന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അവളവർക്ക് പിറകെ ചെന്നു..... അവൾക്കൊപ്പം വന്ന അങ്കിളിനെയും ആന്റിയെയും ഒരു വിധത്തിൽ സമാധാനിപ്പിച്ചു ദേവിന്റെ അടുത്ത് ഇരുത്തിച്ചു പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്നു...... 🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

കാലിന്റെ മുകളിൽ എന്തോ വെയ്റ്റ് ഉള്ളത് കിടക്കുന്ന പോലെ തോന്നിയിട്ടാ മയക്കം വിട്ടത്...... ദേഹം മുഴുവൻ വേദനിക്കുന്നു..... വലത് കൈ അനക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല..... ഇന്നലെ ഇത്ര ഇല്ലായിരുന്നു........ വയറിൽ സ്റ്റിച്ച് വലിയുന്ന പോലെ..... എന്തോ ഭാരം ഒഴിഞ്ഞ പോലൊക്കെ തോന്നുന്നു.... "എണീറ്റോ....... " അച്ചുവോ...... 🙄 ഇവളെന്താ ഇവിടെ എന്നും ഓർത്തു കണ്ണ് തുറന്നു ചുറ്റും നോക്കി..... റൂമിൽ ആണ്.... ഇന്നലെ വരെ റികവറിറൂമിൽ കിടന്നത് ഒക്കെ നല്ല ഓർമ്മയുണ്ട്.... റൂമിലേക്ക് എപ്പോ മാറ്റിയെന്ന് അറിയില്ല....... "ഇപ്പോ എങ്ങനുണ്ട്..... " വീണ്ടും അച്ചു....... സൗണ്ടിൽ പുച്ഛം ഒന്നും ഇല്ല..... കണ്ണൊക്കെ ചുവന്നു മുഖം വല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നു..... ആകെ മൊത്തം ശോകം.... ചേച്ചി ബ്ലഡ്‌ തന്നത് സ്നേഹം ഉള്ള ചേച്ചി ആണെന്നൊക്കെ നേഴ്സ് ചേച്ചി പറഞ്ഞിരുന്നു...... സത്യത്തിൽ കേട്ടപ്പോ ചിരി ആണ് വന്നത്..... ചേച്ചി തന്ന പണി കൊണ്ട് ആണ് ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ എത്തിയെ... അല്ലെങ്കിൽ ഒരു മൂന്നാല് കൊല്ലം ടൈം കിട്ടിയേനെ..... നമ്മക്കല്ലേ അറിയൂ..... 🤭 ഇൻഫെക്ഷൻ ആവും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് ആരെയും കണ്ടില്ല..... ഇതിപ്പോ ഒരു രണ്ടാഴ്ച ആയി കാണും..... അത് പറഞ്ഞപ്പോഴാ ഈ ദിവസത്തിനിടയ്ക്ക് ഒരു വട്ടം പോലും ഋഷി എന്നെ കാണാൻ വന്നിട്ടില്ല....

പക്ഷേ പുറത്ത് തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടെന്നു ചേച്ചി പറഞ്ഞു..... പാവം.... അവൻ കാരണം ആണ് പറ്റിയതെന്ന് ഓർത്തിട്ടു ആവും...... കാണാൻ കൊതിയായിട്ട് വയ്യാ..... "ദേവ് ചേട്ടൻ ഇവിടില്ല..... ഡ്രസ്സ്‌ മാറാൻ വീട്ടിൽ പോയതാ..... " എന്റെ വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്കുള്ള നോട്ടം കണ്ടിട്ടോ എന്തോ അച്ചു പറഞ്ഞു..... അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു..... അവള് പുച്ഛിക്ക പോയിട്ട് തിരിച്ചു ചിരിക്ക പോലും ചെയ്യാതെ അടുത്തേക്ക് വന്നു കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഒറ്റ കരച്ചിൽ...... "സോറി അമ്മു..... ഞാൻ കാരണം നീയൊത്തിരി അനുഭവിച്ചു..... ഒരുപാട് വട്ടം നിന്നെക്കണ്ടു സോറി പറയാൻ വന്നതാ.... നിന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ ഉള്ള യോഗ്യത പോലും എനിക്കില്ല.... " എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു വീണ്ടും കരച്ചിലോട് കരച്ചിൽ..... ഇവള് ഫസ്റ്റ് ടൈം ആവും വലുതായേ പിന്നെ എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചു കരയുന്നത്.... പണ്ട് പറയാൻ വെച്ച രണ്ട് ഡയലോഗ് ഒക്കെ അത് കണ്ടതോടെ ആവിയായി പോയി..... 🤦‍♀️ അവളെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിച്ചു ആ വാട്ടർ ടാങ്ക് അങ്ങ് പൂട്ടിച്ചു..... പിന്നെ കൊറേ നേരം ഇരുന്നു സംസാരിച്ചു....

ഞങ്ങൾ ഇന്ന് വരെ ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരുന്നു കാണില്ല.... അതോണ്ട് തന്നെ എന്തോ ഒരു സന്തോഷം..... പരസ്പരം പുച്ഛിക്കാനും കുറ്റം പറയാനും മാത്രേ ഞങ്ങൾ രണ്ടും വാ തുറക്കൂ...... അതായിരിക്കും ചിലപ്പോ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സംഭവിക്കാനുള്ള കാരണവും....... അച്ഛനും അമ്മയും വീട്ടിൽ പോയതാ.... കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വരുമായിരിക്കും...... സച്ചുവേട്ടനും ഇവിടെ തന്നെ കാണും.... അവള് പറഞ്ഞതാ..... സച്ചുവേട്ടനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോ എന്തോ അവളൊന്നും പറയാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി.... ഞാനും ഒന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല...... അയ്യോ മറന്നു...... "ഡീീ..... നിത്യേടെ കല്യാണം...... " "കഴിഞ്ഞു..... ഫിക്സ് ചെയ്ത അന്ന് തന്നെ.... നിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞില്ല.... പകരം അപ്പൂപ്പന് സുഖമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു...... പിറ്റേന്നാ നീയിവിടെ ആണെന്ന് എല്ലാരും അറിഞ്ഞേ.... അവള് വന്നിരുന്നു..... കാണാൻ പറ്റിയില്ല.... ഇന്ന് വരുമായിരിക്കും...... " ആശ്വാസം..... കല്യാണം കഴിഞ്ഞല്ലോ.... ഞാൻ വിചാരിച്ചു എന്റെ പേരും പറഞ്ഞു അത് മുടങ്ങിയെന്നു..... പിന്നെയും സംസാരിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോഴാ വാതിലിൽ ആരോ തട്ടി വിളിച്ചത്..... അവള് ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു...... അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന ആളെ കണ്ടതും കണ്ണ് നിറഞ്ഞു...... ഋഷി...... മുടിയൊക്കെ ഒതുക്കി വയ്ക്കാതെ കൺപോളയൊക്കെ വീർത്തു ആകെ മൊത്തം കോലം കെട്ട്......

നെറ്റിയിൽ ബാൻഡ് എയ്ഡ്‌ ഒട്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്.......... ഞങ്ങളെ രണ്ടാളെയും ഒന്ന് നോക്കി അച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി വാതിലടച്ചു...... എണീറ്റിരുന്നു അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം അമർത്തിയിരിക്കണം എന്നുണ്ട്..... പക്ഷേ അനങ്ങാൻ വയ്യാ...... രണ്ടാഴ്ച ഞാനേറ്റവും മിസ് ചെയ്തത് ഈ നെഞ്ചിലുള്ള കിടത്തം ആവും......... ഋഷി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു അടുത്തേക്ക് വന്നു.... ആ ചിരിയ്ക്ക് പഴയ അത്ര വോൾടേജ് പോരാ..... എന്റെ നെറ്റി ചുളിച്ചുള്ള നോട്ടം കണ്ടു അവൻ കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിൽ കയ്യിട്ടു താലി പുറത്തേക്ക് എടുത്തു...... കണ്ണിലേക്കു തന്നെ നോക്കി അവനാ താലി കഴുത്തിലേക്കിട്ടു തന്നു മുഖം കാതോട് അടുപ്പിച്ചു.... "ഐ ലവ് യൂ..... " പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു അവന്റെ ചുണ്ട് കാതിൽ അമർന്നു...... ശെരിക്കും വണ്ടർ അടിച്ചു..... ഫസ്റ്റ് ടൈം ആണ് ഋഷി ഐ ലവ് യൂ പറേണെ...... "വായടയ്ക്കെടി..... " ചിരിയോടെ പറയുന്നതിന്റെ കൂടെ തന്നെ അവൻ വായും അടച്ചു തന്നു നെറ്റിയിൽ അമർത്തി മുത്തി അടുത്ത് ചെയർ വലിച്ചിരുന്നു കൈ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു..... "വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ..... " "കുറച്ചു..... നീയെന്താ എന്നെ കാണാൻ വരാതിരുന്നേ...... ഞാനെന്തോരം മിസ്സ്‌ ചെയ്തെന്നോ..... " "ഞാനും...... " കയ്യിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു അവൻ പറഞ്ഞതും ഞാൻ പുരികം ചുളിച്ചു.....

"നിന്നെ കാണാനും അടുത്ത് വരാനും ചേർത്ത് പിടിക്കാനും എനിക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു.... പക്ഷേ വയ്യെടി നീയിങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് കാണാൻ..... അതിലുപരി പേടിയും.... നിനക്ക് ഇൻഫെക്ഷൻ ആവോന്ന്...... കണ്ടില്ലെങ്കിലും മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും പൂർണ ആരോഗ്യത്തോടെ നിന്നെ തിരിച്ചു കിട്ടണം എന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..... എന്നിട്ടും...... " "എന്നിട്ടും.....?? നീയെന്തിനാ കരയുന്നേ.... ഡാ.... ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്..... " കയ്യിൽ മുഖം അമർത്തി കരയുവാ..... എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നില്ല.... "അമ്മേ....... " ആകെ ടെൻഷൻ ആയി അവന്റെ നേരെ ചരിഞ്ഞു കിടന്നതാ..... സ്വർഗം കണ്ടു വേദന കൊണ്ട് അലറി വിളിച്ചു പോയി...... ഋഷി ഞെട്ടി എണീറ്റു മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..... ഞാൻ വേദന കൊണ്ട് പുളയുന്നത് കണ്ടതും അവൻ കണ്ണ് തുടച്ചു വാതിൽക്കലേക്ക് ഓടി..... അച്ചൂനോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ഓടി അടുത്തേക്ക് വന്നു കയ്യിൽ പിടിച്ചു...... "ഒന്നുല്ല..... ഇപ്പോ മാറും..... " "സഹിക്കാൻ വയ്യാ ഋഷി..... ഞാനിപ്പോ ചത്തു പോവും..... " കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു...... ഋഷിയും എന്റെ കൂടെ കരയുന്നത് കണ്ടു അവനെ സങ്കടപ്പെടുത്താതിരിക്കാൻ വേദന കടിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നു.... പറ്റുന്നില്ല.... വയറ് വലിഞ്ഞു മുറുകുന്ന പോലെ...... ബോധം മറയുമ്പോഴും വിടാൻ കൂട്ടാക്കാതെ അവന്റെ കയ്യിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു...............തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...