💕കാണാച്ചരട് 💕: ഭാഗം 60

രചന: RAFEENA MUJEEB

 " അരുണിമയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് മൂടിയത്പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്. കേട്ട വർത്തകളൊക്കെയും മൂർച്ചയേറിയ വാളുപോലെ അവളുടെ ഹൃദയത്തെ കീറിമുറിക്കുന്നുണ്ട്. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവർ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തനിക്ക് ആരുമല്ലാതായ നിമിഷം കൂട്ടത്തിൽ അവൾക്ക് ഏറെ ദേഷ്യം വന്നത് ആരോഹിയോടാണ്. ഒരുമിച്ചല്ലാതെ ഞങ്ങൾ എവിടെയും പോയിട്ടില്ല, ഒരൊറ്റ സ്വപ്നത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്നവർ ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും വേറിടാതെ കഴിഞ്ഞവർ , വാക്കുകൾകൊണ്ട് നിർവചിച്ചാൽ തോറ്റുപോകും ആ ബന്ധം, എന്നിട്ടിപ്പോ കൂട്ടത്തിൽ ഒന്നിനെ ഇല്ലാതാക്കിയത് ഇവളാണെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ തകർന്നുപോയി. അരുണിമയ്ക്ക് തന്റെ ദേഷ്യം നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ആരോഹിയുടെ നേർക്കടുത്തു . അവളുടെ ഇരുകവിളിലും ആഞ്ഞടിച്ചു. ആദ്യത്തെ രണ്ട് അടിയും ആരോഹി പ്രതികരണമൊന്നുമില്ലാതെ ഏറ്റുവാങ്ങി, എന്നാൽ മൂന്നാമതവൾ അടിക്കാനായി കൈ ഉയർത്തിയതും അരുണിമയുടെ കൈയ്യിൽ കയറി ആരോഹി പിടിച്ചു നിന്റെ രണ്ടടി

ഞാൻ കൊണ്ടത് ഈ അടിക്ക് ഞാൻ അർഹയാണെന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ടാണ്, എന്നാലിനിയടിച്ചാൽ അതുകൊണ്ട് നിൽക്കേണ്ട ആവശ്യമെനിക്കില്ല, നിന്റെ മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നത് ആ പഴയ ആരോഹിയല്ല ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ട് ഇന്നീ കാണുന്ന ആരോഹിക്ക്, ഇന്ന് ഞാൻ കാളിയാർ മഠത്തിന്റെ എം. ഡി യാണ്, നിന്നെ പോലും ഭരിക്കാനുള്ള അവകാശം എനിക്കുണ്ട്. മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിക്ക് നീ , കാളിയാർ മാഡത്തിന്റെ എംഡി പോലും തുഫ്ഫ് , നീ ഒന്ന് ചോദിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഈ കാളിയാർ മഠവും ഇവിടെയുള്ള സകല സ്വത്തുക്കളും നിന്റെ പേരിലാക്കി തന്നേനെ നമ്മുടെ ദേവ, എല്ലാത്തിനും വേണ്ടി നിങ്ങൾ എല്ലാവരും അവളെ കൊന്നുകളഞ്ഞില്ലേ...? എന്തിന് വേണ്ടിയാ നിങ്ങളിതൊക്കെ ചെയ്തത്...?, എത്ര പാവമായിരുന്നു ടീ നമ്മുടെ ദേവ അവൾ നമ്മുടെ ദേവയല്ലേ....? എങ്ങനെ തോന്നി നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും അവളോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്യാൻ , അരുണിമയുടെ കഴുത്തിൽ ശക്തിയായി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ദേവ പറഞ്ഞു. വിട ടീ എന്നെ! ആരു പറഞ്ഞു

ആരോഹി സ്വത്ത് മോഹിച്ചാണ് ഇതെല്ലാം ചെയ്ത് കൂട്ടിയതെന്ന്, എന്തറിഞ്ഞിട്ടാണ് ടീ നീ എന്റെ മുമ്പിൽ ഇങ്ങനെ കുരയ്ക്കുന്നത്....? ഗിരി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ പുച്ഛം ആയിരുന്നല്ലോ ഒരുകാലത്ത്,. എന്തെല്ലാം നിങ്ങൾ ആ മനുഷ്യനെ കുറിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു, അന്നൊക്കെ ആ മനുഷ്യനോട് ബഹുമാനം തോന്നിയതും ആരാധിച്ചിരുന്നതും ഞാനല്ലേ,...? നിഴലുപോലെ നിങ്ങളുടെ കൂടെ നിന്നിട്ട് ആരെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സ് മനസ്സിലാക്കിയോ...,? അന്നേ ഗിരീയേട്ടൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ നൂറു നാവായിരുന്നു എനിക്ക്, ആരാധനയോടെ അല്ലാതെ ഞാൻ ആ പേര് പറഞ്ഞിട്ടില്ല, എന്നിട്ട് എന്റെ ഉള്ളിലെ പ്രണയം ഒരാളെങ്കിലും തിരിച്ചറിഞ്ഞോ..? അവസാനം ദേവയുടെ പ്രണയമറിഞ്ഞപ്പോൾ അയാളൊരു വാടക ഗുണ്ടയാണെന്ന് പോലും ഓർക്കാതെ എല്ലാവരും അവരെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു, അവളുടെ കൂടെ നിന്നു എല്ലാവരും എന്നെ ആരും മനസ്സിലാക്കിയില്ല എന്റെ ഇഷ്ടം ആരും അറിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ ഏറെ സ്നേഹിച്ച ആളോടൊപ്പം അവൾ സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുന്നത് കണ്ടു നിൽക്കാനായില്ല,

ആഗ്രഹിച്ചത് നേടണമെന്ന് ആദ്യമായി തോന്നിയ നിമിഷം, അതിനുവേണ്ടി അവളെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു അതിന് കൂട്ടുനിന്നു, അവളെ ഇല്ലാതാക്കിയതിൽ എനിക്കിപ്പോഴും കുറ്റബോധമില്ല, പക്ഷേ എനിക്ക് എന്റെ ഗിരീയേട്ടനെ എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെട്ടത് സഹിക്കാനാവുന്നില്ല ജീവൻ പോകുന്ന വേദന മഹാപാപി നിനക്ക് എങ്ങനെ തോന്നുന്നെ ടി ഇങ്ങനെ പറയാൻ...?നമ്മുടെ ദേവയല്ലേ അത്...? നമ്മുടെ സ്വന്തം ദേവ, എങ്ങനെ തോന്നി നിങ്ങൾക്കൊക്കെ ഇങ്ങനെ ചെയ്യാൻ അവളെ സ്നേഹിച്ചു കല്യാണം കഴിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞു പുറകെ നടന്നിരുന്നവരല്ലേ നിങ്ങളൊക്കെ...? ഇത്രയൊക്കെ ക്രൂരത ആ കുടുംബത്തോട് ചെയ്യാൻ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ എങ്ങനെ തോന്നി അരുണിമ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ആരും രക്ഷപ്പെട്ടെന്ന് വിചാരിക്കണ്ട ഞാനിത് എല്ലാരോടും പറയും, ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ നിങ്ങൾ അനുഭവിക്കണം, ആരെയും ഞാൻ വെറുതെ വിടാൻ പോകുന്നില്ല അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ മൂന്ന് പേരോടുമായി പറഞ്ഞവിടെ നിന്നും പോകാനൊരുങ്ങിയപ്പോഴേക്കും നകുലൻ അവളുടെ കയ്യിലിരുന്ന കുഞ്ഞിനെ വലിച്ചെടുത്തു കുഞ്ഞിനെ തലകീഴായി പിടിച്ചു.

അത് കണ്ടതും അവൾ ഭാര്യയെന്ന കുഞ്ഞിനെ എടുക്കാനാണ് അവരുടെ അരികിലേക്ക് ഓടിയെത്തും അഖിൽ അവളെ കടന്നുപിടിച്ചു. നകുലേട്ടാ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ... അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടലറി. നീ എന്തു വിചാരിച്ചു അരുണിമാ.. കാര്യങ്ങൾ ഇവിടെ വരെയൊക്കെ എത്തിച്ചിട്ട് എല്ലാം പകുതിവഴിയിൽ അവസാനിപ്പിച്ച് ഞങ്ങൾ വിധിക്കു കീഴടങ്ങുമെന്നോ...?. നീ എല്ലാവരോടും എല്ലാം പറഞ്ഞോട്ടെ എന്നും വിചാരിച്ചു കയ്യുംകെട്ടി നോക്കി നിൽക്കുമെന്നോ ,...? കാര്യങ്ങൾ ഇത്രയൊക്കെ ആയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഇനിയങ്ങോട്ടും ഞങ്ങൾ നിശ്ചയിക്കുന്നത് പോലെ തന്നെ കാര്യങ്ങൾ നടക്കും. എല്ലാം പാതി വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു ജയിലിൽ പോയി കിടക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സില്ല. നീ ഇത് ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ആദ്യം ഇല്ലാതാകുന്നത് നിന്റെ കുഞ്ഞായിരിക്കും, നിന്റെ മുമ്പിലിട്ട് തന്നെ ഇതിനെ ഞാൻ വലിച്ചു കീറും, അത് കണ്ടാവും നീ മരിക്കാ, ഗിരിയുടെ മുമ്പിലിട്ട് ഒരു മനസ്സാക്ഷിക്കുത്തുമില്ലാതെ ദേവയെ അരിഞ്ഞു തള്ളിയതാണ് ഈ നകുലൻ ഞാൻ എന്തൊക്കെ ചെയ്യും എന്ന് എനിക്ക് പോലും അറിയില്ല നിനക്ക് എന്ത് വേണമെങ്കിലും തീരുമാനിക്കാം നമ്മളല്ലാതെ ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യം മറ്റാരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ അന്ന് തീരും നീയും ഈ കുഞ്ഞും .

അരുണിമ തളർന്നുപോയി, ആദ്യമായിട്ടാണ് അവരുടെയൊക്കെ സ്വഭാവം അവർ കാണുന്നത്, തന്റെ കുഞ്ഞിനെ വത്സല്ല്യത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചവരാണ് യാതൊരു ദയയുമില്ലാതെ അതിനെ കൊല്ലും എന്ന് പറയുന്നത് , അതിനെ ചേർത്തുപിടിച്ച് സ്നേഹത്തോടെ പരിചരിച്ചിരുന്ന ആരോഹിയും ആ കാഴ്ച കണ്ടു കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു. അവൾ എല്ലാവരെയും ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി എന്ത് തീരുമാനിച്ചു....? അവിടെ വീണ്ടും നകുലന്റെ ശബ്ദമുയർന്നു. എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് ഞാൻ നിങ്ങൾ പറയുന്നതനുസരിക്കാം. അവൾ മൂന്നുപേരോടുമായി പറഞ്ഞു, പറയുന്നതനുസരിച്ചാൽ നിനക്ക് നല്ലത് അല്ലെങ്കിൽ കോടതിയെ കിടുകിടാ വിറപ്പിച്ച അനിരുദ്ധൻ ഇന്ന് വീൽചെയറിൽ കഴിയുന്നതുപോലെ നിന്നെ ഞങ്ങൾ തളർത്തും ഓർത്തോ അതു പറഞ്ഞ് നകുലൻ അവിടെ നിന്നും പോയി. അവളെ ഒന്നു നോക്കി അഖിലും ആരോഹിയും അവനു പുറകെ പോയി. അരുണിമ തന്റെ കുഞ്ഞിനെയും മാറോടടക്കി പിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവിടെ തന്നെ നിന്നു.... തുടരും..

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...