💕കാണാച്ചരട് 💕: ഭാഗം 61

രചന: RAFEENA MUJEEB

 " കണ്ണീരിന്റെ അകമ്പടിയോടെയാണ് അരുണിമ എല്ലാം പ്രസാദിനോട് പറഞ്ഞു തീർത്തത്. കാര്യങ്ങളെല്ലാം അവൾ പറയുന്നതിനു മുമ്പേ അറിയാമെങ്കിലും അതിൽ മറ്റുള്ളവരും ഇത്രയേറെ വിഷമിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഇപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്, ഒന്നുകൂടി മനസ്സിലായി അരുണിമയും ശ്വേതയും ഇവിടെ നിരപരാധികളാണെന്ന്, എല്ലാം നേരിൽ കാണുന്നതുപോലെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിന്ന ദേവയും തളർന്നു പോയി. ഇനിയും ഇവരുടെയൊന്നും ക്രൂരതകൾ അവസാനിച്ചിട്ടില്ലേ ഈശ്വരാ.. ആരോഹി അവൾ ശരിക്കും തന്നെ ചതിച്ചതു തന്നെയാണോ...? മുൻപൊക്കെ പലപ്രാവശ്യം താൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് ആരോഹിക്കോ ശ്വേതയ്ക്കോ അരുണിമയ്ക്കോ ഈ കാര്യത്തിൽ ഒരു പങ്കുമില്ലാതിരിക്കണമേയെന്ന് , ഈ പാപത്തിന്റെ കറ അവരുടെ കൈകളിൽ പുരാളാതിരിക്കട്ടെയെന്ന് ശ്വേതയും അരുണിമയും ഇതിൽ നിരപരാധികളാണെന്നറിഞ്ഞതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ആരോഹിയുടെ മാറ്റമാണ് ദേവയെ തളർത്തിയത്. എന്റെ കൃഷ്ണാ ഇങ്ങനെയുമുണ്ടാകുമോ മനുഷ്യന്മാർ,....?

സ്വത്തിന് വേണ്ടി അവർ എന്തെല്ലാം ക്രൂരതകളാണ് ചെയ്തുകൂട്ടിയത് പുറകിൽ നിന്ന് ജാനകിയുടെ ശബ്ദമാണ് ദേവയെ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത് . ആമിയും ജാനകിയും ദേവയെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ടവൾ അവർക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി. മോള് വിഷമിക്കേണ്ട,അവർക്കുള്ളതൊക്കെ ഈശ്വരൻ കൊടുത്തോളും , ഇനി മോൾക്ക് ഒന്നും വരാതെ ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം ഇനിയൊന്നും എന്റെ മോൾക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ ഞങ്ങളാരും അനുവദിക്കില്ല ജാനകി ദേവയുടെ കൈകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതിനിനി എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ എന്താണുള്ളത് അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ജാനകിയ നോക്കി ചോദിച്ചു. അവൾക്ക് ഒരു മറുപടി കൊടുക്കാനാവാതെ ജാനകി നിന്നു. അമ്മ ഒന്നോർത്തു നോക്കിക്കേ.. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എന്തെല്ലാം സംഭവിച്ചുവെന്ന്. ഓർമ്മ വച്ച നാൾ മുതൽ എന്റെ കൂടെ എന്റെ ഇടവും വലവും താങ്ങായും തണലായും എന്റെ ഏട്ടന്മാരുണ്ടായിരുന്നു, അവരു തന്നെയായിരുന്നു

എന്റെ ശക്തിയും പെട്ടെന്നൊരു സുപ്രഭാതത്തിൽ സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങിയ എന്റെ മുൻപിലേക്ക് രണ്ട് വെള്ള കെട്ടുകളിൽ പൊതിഞ്ഞ അവരുടെ ശരീരമാണ് വന്നത്, അവിടെ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു എന്റെ നഷ്ടങ്ങൾ. എനിക്ക് എന്തു പ്രശ്നമുണ്ടായാലും അതിൽ എന്നോടൊപ്പം ചേരുകയും എന്നെ ചേർത്തുനിർത്തി ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നവരാണ് എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും, ആ തണൽ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോഴാണ് ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ടത്, എന്റെ സംരക്ഷണ കവചം അവരായിരുന്നു , ആ കവചം എന്നിൽ നിന്നും നഷ്ടമായപ്പോൾ എന്റെ നാശവും ആരംഭിച്ചു. ഈ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഒന്നേ ദൈവത്തിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ ഒന്നേ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ അതെന്റെ ഗിരീയേട്ടനായിരുന്നു അച്ഛനേയും അമ്മയേയും നഷ്ടപ്പെട്ട തനിക്ക് അച്ഛനായും ഭർത്താവായും അമ്മയായും സുഹൃത്തായും ഗിരീയേട്ടൻ മാറി, എന്നെ സ്നേഹം കൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞു . ഇത്രത്തോളം ഭാഗ്യവതിയായിരുന്നോ താൻ എന്നുവരെ ചിന്തിച്ച നിമിഷങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അത്രയ്ക്കും കരുതലും സ്‌നേഹവുമായിരുന്നു എന്റെ ഗിരിയേട്ടന്ന് പക്ഷേ അതിനെല്ലാം നീർകുമിളയുടെ ആയുസ്സ് മാത്രമേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ,

ഈ ഭൂമിയിലേക്ക് ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ ഒരാൾ കൂടി വരുന്നുണ്ട് എന്ന സന്തോഷത്തിലിരിക്കുമ്പോഴാണ് അവർ ഗിരീയേട്ടനെ എന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റിയത് എന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചതിന്റെ പേരിൽ ജീവൻ നഷ്ടമായതാണ് ആ മനുഷ്യന്. സ്വന്തമെന്ന് വിശ്വസിച്ച ആരും എന്റെയല്ല എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങൾ നരകയാതനകൾ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് പിന്നീട്, ഒരു പെണ്ണിന് വിലപ്പെട്ടതെല്ലാം എനിക്ക് നഷ്ടമായി, പലർക്കു മുൻപിലും ഉടുതുണി ഉരിയേണ്ടി വന്നു. ഇനിയെന്താ എന്നിൽ നിന്നും നഷ്ടമാവാൻ . ആകെയുള്ളത് എന്റെ ഈ രണ്ട് മക്കളാണ്, പ്രസവിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ പോലും ആദിമോൻ ഇപ്പോൾ എന്റെ ജീവനാണ്, ഇവർക്കൊന്നും വരാതെ സംരക്ഷിക്കണം അതു മാത്രമാണ് ഇപ്പോഴത്തെ ലക്ഷ്യം. എന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് എന്റെ ഗതി വന്നുകൂടാ, അവരെങ്കിലും നന്നായി ജീവിക്കണം. ദേവയുടെ ഓരോ വാക്കുകളിലും തന്റെ മക്കളെക്കുറിച്ചുള്ള ആവലാതിയും ഭയവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവളോട് ഒരു മറുപടി പോലും പറയാനാവാതെ ആമിയും ജാനകിയും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി. മുന്നിൽ നിന്ന് കരയുന്ന അരുണിമയെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കും എന്ന് അറിയാതെ നിൽക്കുകയാണ് കിച്ചു. താൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ മറ്റുള്ളവർ അറിയുമെന്ന ഭയവും ഉണ്ട് അവൾക്ക്. അവൾക്കൊന്നും സംഭവിക്കില്ലെന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോഴും ശത്രുക്കൾ കറുത്തരാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് അയാളെ വല്ലാതെ അലട്ടി. എന്തിനും ഏതിനും താൻ കൂടെ കാണുമെന്നവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്താണ് അവിടെനിന്നും പ്രസാദ് ഇറങ്ങിയത്. യാത്രയിലുടനീളം അയാളുടെ ഉള്ളിൽ ദേവ മാത്രമായിരുന്നു എങ്ങനെയും അവൾക്ക് നീതി നേടി കൊടുക്കണം ആ പഴയ പ്രതാപത്തോടെ അവൾ ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ജീവിക്കുന്നത് തനിക്ക് കാണണം. അവൾക്കീ ഗതി വരുത്തിയ ഒരാളെയും വെറുതെ വിടാൻ പാടില്ല. ഇഞ്ചിഞ്ചായി തീരണം എല്ലാം അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. ************ സിറ്റൗട്ടിൽ ഒരു പോലീസ് സർജന്റെ ഓർമക്കുറിപ്പുകൾ എന്ന പുസ്തകം വായിച്ചിരിക്കുകയാണ് അനിരുദ്ധൻ,

മനുഷ്യമരണങ്ങളിൽ, കൊലപാതകമോ ആത്മഹത്യയോ നടന്നുകഴിഞ്ഞാണ് സമൂഹവും നീതിപീഠവും അതിന്റെ കാരണമന്വേഷിക്കുന്നത്. ശവശീരത്തിൽനിന്ന് ആ അന്വേഷണം തുടങ്ങുന്നു. കാരണം, ഓരോ മൃതശരീരവും അതിന്റെ മരണകാരണം നിശ്ശബ്ദമായി അന്വേഷകരോട് സംസാരി ക്കുന്നു. അത് വ്യക്തമായെങ്കിൽ മാത്രമേ തുടരന്വേഷണ ത്തിന് അർത്ഥമുണ്ടാകൂ. ഫോറൻസിക് മെഡിസിൻ എന്ന വിജ്ഞാനശാഖയാണ് ഇക്കാര്യത്തിൽ കുറ്റാന്വേഷണത്തിന് അവലംബം. ഈ രംഗത്ത് അഖിലേന്ത്യാ പ്രശസ്ത നായ ഗ്രന്ഥകാരൻ സമൂഹമനഃസാക്ഷിയെ ഞെട്ടിച്ച കുറെ കുപ്രസിദ്ധ കൊലപാതകങ്ങളുടെ ചുരുളഴിച്ചെടുത്ത ഉദ്വേഗജനകമായ അന്വേഷണസംഭവങ്ങൾ വിവരിക്കുന്ന കഥയാണത്, ഡോക്ടർ ബി. ഉമാദത്തൻ എഴുതിയ ഈ അനുഭവ കഥ എത്ര വായിച്ചാലും പുതുമ നഷ്ടപ്പെടാതെ പല ആവർത്തി വായിച്ചു തീർത്തിട്ടുണ്ട് പല പുസ്തകവും ഇങ്ങനെയാണ് വായിക്കുന്തോറും കൗതുകം കൂടി കൂടി വരും ഈയിടെയായി പുസ്തകങ്ങളാണ് തന്റെ കൂട്ടുകാർ,

ഈ വീലചെയറിലേക്ക് താൻ തളക്കപ്പെട്ട അന്നുമുതൽ തന്റെ ഏകാന്തത ഇല്ലാതാക്കുന്നതിൽ ഈ പുസ്തകങ്ങൾ തന്നെയാണ് വലിയ പങ്കുവഹിക്കുന്നത്,. രണ്ടു മക്കളും വിദേശത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് അവരുടെ ഭാര്യമാരോടും മക്കളോടും കൂടി അവിടെ തന്നെയാണ് താമസം. ഇവിടെ തനിക്കും ഭാര്യയ്ക്കും കൂട്ടിന് പുറം പണിക്കും അടുക്കളപ്പണിക്കും വരുന്ന രണ്ട് മൂന്ന് പേരുണ്ട്, വിശേഷദിവസങ്ങളിൽ നാട്ടിലേക്കുള്ള അവരുടെ വരവ് ഒഴിച്ചാൽ പ്രത്യേകിച്ച് സ്നേഹമോ കരുതലോ അവർക്കും ഇല്ല, ഈ ഏകാന്തതയിൽ നിന്നൊക്കെ ഒളിച്ചോടാനാണ് വായനശീലമാക്കിയത് ഇപ്പോൾ അത് ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമായി മാറി. വായനയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോഴാണ് മുറ്റത്തേക്ക് ഒരു കാറ് വന്ന് നിന്നത്. കാറിൽ നിന്നും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പ്രസാദ് ഇറങ്ങിവന്നു. വന്ന അതിഥിയെ മനസ്സിലാവാതെ അനിരുദ്ധൻ അയാളെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ പ്രസാദ് ആ വീടിനകത്തേക്ക് കയറി. ആ വീൽച്ചെയറിൽ ഇരിക്കുന്ന അനിരുദ്ധ് സാറിനെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു നോവ് പടർന്നു.

മുൻപ് നേരിട്ട് രണ്ടുമൂന്നു തവണ ദേവയുടെ വീട്ടിൽ വച്ച് കണ്ടിട്ടുണ്ട്, പക്ഷേ അതിനേക്കാൾ സുപരിചിതമായത് വാർത്തകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന വാക്ചാതുര്യം കൊണ്ട് ഏറ്റെടുത്ത കേസുകളെല്ലാം വിജയിപ്പിച്ച കോടതിയിലെ ഗർജിക്കുന്ന സിംഹം എന്ന നിലയ്ക്കാണ് , അങ്ങനെയുള്ള ആള് ഈ വീൽചെയറിലേക്ക് ഒതുങ്ങിയത് കണ്ടപ്പോൾ വിഷമം തോന്നി. എന്റെ പേര് പ്രസാദ്, നമ്മൾ തമ്മിൽ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അത്ര പരിചയമില്ല , ഞാൻ ദേവയുടെ പ്രൊഫസറായിരുന്നു അനിരുദ്ധന് നേരെ തന്റെ കൈ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പ്രസാദ് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി അനിരുദ്ധനും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾക്ക് നേരെ കൈകൾ നീട്ടി. എനിക്ക് സാറിനോട് കുറച്ച് സംസാരിക്കാനുണ്ട്. പറഞ്ഞോളൂ, പല്ലുപോയ സിംഹം ആണ് ഞാൻ സഹായിക്കാനൊന്നും കഴിയില്ലെങ്കിലും നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നത്തിന് എന്തെങ്കിലും പോംവഴി ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് പറഞ്ഞു തരാം. അനിരുദ്ധൻ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. പോംവഴി തന്നെയാണ് വേണ്ടത് പറയാൻ ഒരുപാടുണ്ട്

പക്ഷെ ഇവിടെവെച്ച് പറയാൻ ഭയമാണ് ചുവരുകൾക്ക് പോലും ചിലപ്പോൾ കേൾവി ശക്തി ഉണ്ടെങ്കിലോ...? പ്രസാദ് ചുറ്റും നോക്കി പറഞ്ഞു. പേടിക്കേണ്ട ഇവിടെ എനിക്ക് എന്നെക്കാൾ വിശ്വാസമുള്ളവർ മാത്രമേയുള്ളൂ ഇവിടെ നിന്നും ഒരു രഹസ്യവും പുറത്തുപോകില്ല അത് ഞാൻ ഉറപ്പു തന്നാൽ പോരെ. അനിരുദ്ധന്റെ വാക്കുകൾക്ക് ഇപ്പോഴും ആ പഴയ ഗാംഭീര്യമുണ്ടെന്ന് പ്രസാദിന് തോന്നി. ദേവ അവളെക്കുറിച്ചാണ് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത്. ദേവയുടെ പേര് കേട്ടതും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖം വാടി. ഇപ്പോഴും അവളുടെ വേർപാട് തീർത്ത നോവ് ആ മനസ്സിലുണ്ടെന്ന് മുഖം വ്യക്തമായി. അവളെക്കുറിച്ച് ഇനി എന്ത് പറയാനാണ്, പോയില്ലേ,....? സംരക്ഷിക്കണമെന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടാണ് ദേവൻ പോയത്, പക്ഷേ എനിക്കതിന് കഴിഞ്ഞില്ല, ഈ അവസ്ഥയിലും ഞാൻ തളർന്നു പോകുന്നത് അവളെക്കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ്,

ഏറ്റവും കരുത്തനായ ഗിരിയുടെ കൈകളിൽ അവളെ ഏൽപ്പിക്കുമ്പോൾ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ എന്റെ കുട്ടി സന്തോഷമായിരിക്കും എന്നാണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്, പക്ഷേ ഒരേ സമയം എനിക്ക് രണ്ട് പേരെയും നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല, എന്റെ ഗിരി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്നെനിക്ക് ഈ അവസ്ഥ വരുമായിരുന്നില്ല, എന്റെ മക്കളെക്കാൾ സ്നേഹിച്ചത് ഞാനവനെയാണ്, ദേവന്റെ മോളായിട്ടല്ല എന്റെ മോൾ ആയിട്ടാണ് ഞാൻ ദേവയെ കണ്ടിട്ടുള്ളത് രണ്ടുപേരും ഞാനിരിക്കെ പോയി അവരുടെ ജീവനറ്റ ശരീരം കാണേണ്ടി വന്ന നിർഭാഗ്യവാനാണ് ഞാൻ അനിരുദ്ധന്റെ ശബ്ദം അതുപറയുമ്പോൾ ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ദേവ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ട്!! പ്രസാദ് സാറിന്റെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടതും അനിരുദ്ധൻ അയാളെ വിശ്വാസം വരാതെ നോക്കി.... തുടരും..

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...