💕കാണാച്ചരട് 💕: ഭാഗം 78

രചന: RAFEENA MUJEEB

 " സായാഹ്ന സൂര്യൻ പകലിനോട് യാത്ര പറയാൻ ഒരുങ്ങി നിൽക്കുന്നു.. രാത്രി പകലിനെ യാത്രയാക്കി തന്റെ ഊഴത്തിനായി കാത്തു നിൽക്കുന്നു.. പക്ഷികളെല്ലാം കൂടണയാനായി തിടുക്കത്തിൽ പറന്നു പോകുന്നുണ്ട്.. ആകാശം ചുമന്നു തുടുത്തു സുന്ദരിയായി മാറി. ദീപങ്ങൾകൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച ദേവി ക്ഷേത്രം കൂടുതൽ ഭംഗിയോടെ ജ്വലിച്ചു നിന്നു. തനവിനെ കാത്തു ക്ഷേത്രത്തിന് പുറത്ത് നിന്നിരുന്ന ക്ഷമയിപ്പോൾ അക്ഷമയായിട്ടുണ്ട്. അത്രമാത്രം സമയമായി അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി പോയിട്ട്. അവർക്ക് ശേഷം വന്ന എല്ലാവരും തൊഴുതിറങ്ങിയിട്ടും അവനെ മാത്രം കാണുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഏകദേശം നടയടക്കാനുള്ള സമയമായി. ജീൻസിട്ട് അമ്പലത്തിൽ കയറാൻ പാടില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവനെയൊന്നു പോയി നോക്കാനും പറ്റില്ല. അവളാ അമ്പലത്തിനു പുറത്ത് മനസ്സമാധാനമില്ലാതെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഉലാത്താൻ തുടങ്ങി. തനവ് ദേവിയുടെ മുമ്പിൽ തൊഴുകയ്യോടെ നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഒരുപാട് നേരമായി. അതിനിടയിൽ ഒരുപാട് മുഖങ്ങൾ വന്നുപോയെങ്കിലും താൻ പ്രതീക്ഷിച്ച് മുഖം മാത്രം വന്നില്ല.

ഒരുപാട് നേരം കാത്തിരുന്നിട്ടും ആ മുഖം കാണാത്തതുകൊണ്ട് അവന് നിരാശയായി. എന്നിട്ടും അവിടെ നിന്നു പോകാൻ അവന്റെ മനസ്സനുവദിച്ചില്ല അവസാനം തിരുമേനി നടയടച്ചു പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോഴാണ് അവൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്. ദൂരെ നിന്ന് തന്നെ കണ്ടവൻ തന്നേയും നോക്കി ക്ഷമയില്ലാതെ നിൽക്കുന്ന ക്ഷമയെ. "നീ അവിടെ എന്തെടുക്കുകയായിരുന്നു ഇതുവരെ....?" അവനെ കണ്ടതും ദേഷ്യത്തോടെ അവനരികിൽ വന്നിട്ടവൾ ചോദിച്ചു വെറുതെ പ്രാർത്ഥിച്ചു പോവാൻ മനസ്സനുവദിച്ചില്ല. അവിടെനിന്ന് നന്നായി മനമുരുകി തന്നെ പ്രാർത്ഥിച്ചു സമയം പോയതൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല.!!അവളുടെ മുഖത്ത് പോലും നോക്കാതെ മറുപടി പറഞ്ഞവൻ കാറിൽ കയറി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു. അവൾ കുറച്ച് സമയം അവൻ പറഞ്ഞതും ആലോചിച്ചു നിന്ന് പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്ത് പോലെ ഓടി വന്നു കാറിൽ കയറിയിരുന്നു. യാത്രയിലുടനീളം രണ്ടുപേരും പരസ്പരം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. തനവിന്റെ മുഖത്ത് താൻ പ്രതീക്ഷിച്ച ആളെ കാണാത്തതിലുള്ള നിരാശയുണ്ട്.

ഇടയ്ക്കിടെ അവനെ നോക്കുന്ന ക്ഷമയ്ക്ക് എന്തൊക്കെയോ മാറ്റം അവനുള്ളതുപോലെ തോന്നി. അവളും അസ്വസ്ഥതയോടെയാണ് കാറിലിരുന്നത് ************** ആമിയെ ഒരുപാട് പ്രയാസപ്പെട്ടാണ് പ്രസാദും അപ്പുവും കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കിയത്. അവളാദ്യം അവർ പറയുന്നതനുസരിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. അതരവിയാണെങ്കിൽ താൻ പോയി വിളിച്ചു കൊണ്ടുവരും എന്നുള്ള വാശിയായിരുന്നു അവൾക്ക് . അവസാനം അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ അവൾക്ക് അരവിയെ എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെടുമെന്നും ഇവിടെ ക്ഷമയും ബുദ്ധിയുമാണ് ആവശ്യമെന്നും അപ്പു അവളെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി. അവസാനം അവൾ അവര് പറയുന്നത് അനുസരിക്കാമെന്ന് അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും വാക്കുകൊടുത്തു മനസ്സ് കല്ലാക്കി അരവിയെ താൻ ആദ്യമായി കാണുന്നതുപോലെ അവനെ മുൻപരിചയമൊന്നുമില്ലാതെ പെരുമാറാം എന്നും അവൾ അവർക്ക് ഉറപ്പുനൽകി. അങ്ങനെ ആ കടമ്പ കടന്ന ആശ്വാസത്തിലായിരുന്നു അവർ. ഇനിയുള്ളത് അവളുടെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിക്കലാണ് .

ജാനകിയെ എന്തു പറഞ്ഞെങ്കിലും സമ്മതിപ്പിക്കാം പക്ഷേ അതു പോലെ അല്ല രാഘവന്റെ കാര്യം. അവൻ ഒരിക്കലും അത് സമ്മതിക്കാൻ വഴിയില്ല മാമനെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കാനുള്ള ചുമതല കിച്ചുവിനെ തന്നെ എല്ലാവരും കൂടി ഏൽപ്പിച്ചു അങ്ങനെ അവൻ രാഘവനുമായി സംസാരിച്ചു. ആദ്യമൊക്കെ അയാൾ ആ കാര്യത്തെ ശക്തമായി തന്നെ എതിർത്തു.. ഒരുപാട് പരിശ്രമിക്കേണ്ടി വന്നു അദ്ദേഹത്തെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാൻ തന്നെ. ആമിക്ക് ഇപ്പോൾ നമ്മൾ കൊടുക്കേണ്ടത് മാനസിക സംതൃപ്തിയാണെന്നും. അവൾ കുറച്ചു ദിവസമെങ്കിലും എല്ലാം മറന്നു സന്തോഷത്തോടെ കൂട്ടുകാരിയുടെ കൂടെ കഴിയുകയാണെങ്കിൽ അതു നല്ലതല്ലേയെന്നും കിച്ചു രാഘവനോട് ചോദിച്ചു. അവസാനം അവന്റെ നിർബന്ധം ഏറി വന്നപ്പോൾ ഗത്യന്തരമില്ലാതെ രാഘവൻ പാതി മനസ്സോടെ അവരുടെ ആഗ്രഹത്തിന് സമ്മതം മൂളി. രാഘവന്റെ സമ്മതം കൂടിയായപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും പകുതി ആശ്വാസമായി. കാര്യങ്ങളൊക്കെ തങ്ങൾ ഉദ്ദേശിച്ചത് പോലെ തന്നെ മുൻപോട്ടു പോകുന്നുണ്ടെന്ന ആശ്വാസമായിരുന്നു എല്ലാവർക്കും.

അങ്ങനെ ആമി അച്ചുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായി. പിറ്റേദിവസം അച്ചു രാവിലെ തന്നെ അവളെ കൊണ്ടുപോകാനായി വന്നു. ആ സമയത്ത് അപ്പുവും കിച്ചുവും ആദിയുമെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടെ. അരവിയെ കാണുമ്പോൾ നിന്റെ മനസ്സ് കൈവിടരുതെന്ന് അപ്പു അവളെ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. എന്തൊക്കെ നേരിടേണ്ടി വന്നാലും കണ്മുൻപിൽ എന്തൊക്കെ നാടകങ്ങൾ അരങ്ങേറിയാലും അതൊന്നും നിന്നെ ബാധിക്കില്ല എന്ന രൂപത്തിൽ വേണം അവിടെ കഴിയാൻ . എന്ത്‌ കണ്ടാലും പ്രതികരിക്കരുത്. എടുത്തു ചാടി ഒന്നും ചെയ്യരുത് അപ്പു പോകാൻ നേരവും അവളെ ഉപദേശിച്ചു. എല്ലാം അനുസരിക്കാം എന്നവർക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തവൾ അച്ചുവിനോടൊപ്പം ആ വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. പുതിയൊരു ആമിയായി പുതിയൊരു തുടക്കത്തിനായി. ************** തനവ് രാവിലെ പ്രാക്ടീസിന് പോകാനായി ഒരുങ്ങി വന്നപ്പോൾ ചെറിയൊരു ചാറ്റൽമഴ ആ യാത്രയെ തടസ്സപ്പെടുത്തി. എന്തായാലും ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങിയതല്ലേ... മഴമാറിയപ്പോൾ ഋതുവിനെയും വിളിച്ച് ഷട്ടിൽ ബാറ്റും എടുത്തു കളിക്കാനായി മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി. മുറ്റത്തൊരു നെറ്റും വലിച്ചുകെട്ടി കളി തുടങ്ങാനായി നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ക്ഷമയും ഒരു ബാറ്റുമെടുത്ത് അവർക്കിടയിലേക്ക് വന്നത് .

പിന്നെ അവർ മൂന്നുപേരുമായി കളി. ക്ഷമയെ ഋതുവിനത്ര ഇഷ്ടമില്ല . അവളുടെ സ്വഭാവം തന്നെയാണ് അതിന് കാരണം. മറ്റുള്ളവരുമായി അധികം സംസാരിക്കാതെ അഹങ്കാരത്തോടെ അവളിൽ മാത്രമൊതുങ്ങുന്ന ഒരു പ്രത്യേക ക്യാരക്ടറാണ് അവൾ . ക്ഷമ വന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് പിടിച്ചില്ല. എന്നാലും അനിഷ്ടം മറച്ചുവെച്ച് അവൾ അവരോടൊപ്പം കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. നല്ല രീതിയിൽ കളിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും മുറ്റത്തേക്ക് അവരുടെ കളി തടസ്സപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ഒരു കാർ വന്നുനിന്നു. മുറ്റത്ത് ഒരു ബാറ്റും പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന അരവിയെ ദൂരെനിന്നുതന്നെ ആമി കണ്ടിരുന്നു. അവനെ കണ്ടതും അവളുടെ മനസ്സൊന്നു പതറി. നിന്റെ മനസ്സ് കൈവിട്ടു കളയരുത് ആ നിൽക്കുന്നത് നിന്റെ അരവിയല്ല അത് തനവാണ് എന്നുള്ള രീതിയിൽ തന്നെ നീ പുറത്തേക്കിറങ്ങണം. അവനിൽ നിന്ന് എങ്ങനെയൊക്കെ പ്രതികരണം വന്നാലും നിന്റെ മനസ്സ് കൈ വിട്ടു പോകരുത്. എല്ലാം നിനക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഇറങ്ങാൻ നേരം അച്ചു അവളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി. ആമി കണ്ണടച്ച് കുറച്ചുസമയം മൗനമായിരുന്നു. ഇവിടെ തനിക്കു മുൻപിൽ വലിയൊരു മറയുണ്ട്. അതു മാറി സത്യം എന്താണെന്ന് കാണിച്ചുതരണം അതിനുവേണ്ടി ദേവി എന്റെ കൂടെ നിൽക്കണം

അവൾ കണ്ണുകളടച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു വലതുകാല് വച്ചുതന്നെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അവളെ കണ്ട മാത്രയിൽ തനവ് അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. താൻ ഇതുവരെ തേടിയിരുന്ന അതേ മുഖം തന്നെ തേടി ഇവിടെ എത്തിയിരിക്കുന്നു. അവനു തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല. "ഇതാരാ അച്ചു ചേച്ചി..? "ഹൃദു അവളെ കണ്ടതും അച്ചുവിനോടായി ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു. "ഇത് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരിയാണ് ഇനി കുറച്ചു ദിവസം ഇവിടെ കാണും ആമിയെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തുനിർത്തി കൊണ്ട് അച്ചു പറഞ്ഞു. ഇത് എന്റെ മാമന്റെ മകൾ ഹൃദിക അത് എന്റെ മാമന്റെ മോൻ തനവ് തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ളത് അവൻ കല്ല്യാണം കഴിക്കാൻ പോകുന്ന പെണ്ണ് ക്ഷമ.അച്ചു അവരെയെല്ലാം ആമിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു. തനവിനെ നോക്കുമ്പോഴും ക്ഷമ അവന്റെ അരികിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു കടലിരമ്പുന്നുണ്ടെങ്കിലും മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം പ്രകടിപ്പിച്ചവൾ ശാന്തമായി നിന്നു. അവിടെയുള്ള ജോലിക്കാരി യോട് ആമിയുടെ ബാഗ് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞ് അച്ചു ആമിയേpയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.

"നീ ഇതെന്താ വായും പൊളിച്ചു നോക്കിനിൽക്കുന്നത്...? "അവർ പോയ വഴിയെ നോക്കി അത്ഭുതത്തോടെ നിൽക്കുന്ന തനവിനെ നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ ക്ഷമ ചോദിച്ചു. " നല്ല ഭംഗിയുള്ള ചേച്ചി.. അതാവും ചാച്ചു ആ കുട്ടിയെ തന്നെ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത്". ഋതു ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അതുകൂടി കേട്ടപ്പോൾ ക്ഷമയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. "അങ്ങനെ കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളെ നോക്കി നടക്കുന്ന ഒരാളല്ല എന്റെ തനു. അവൻ എന്റെയാ അവൻ എന്നെ മാത്രമേ നോക്കുകയുള്ളൂ.. അവന്റെ കൈയും പിടിച്ച് അവനോട് ചേർന്ന് നിന്ന് ഹൃദുവിനോട് ദേഷ്യത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു. " ഉവ്വ്!! ചാച്ചുന് നോക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ പോലും നീ സമ്മതിച്ചിട്ട് വേണ്ടേ...ഒന്നു തിരിയാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ നീ വാലുപോലെ ഉണ്ടാവുമല്ലോ കൂടെ പിന്നെ എങ്ങനെ നോക്കാനാണ് ഋതു പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പോയി. ക്ഷമ ദേഷ്യത്തോടെ തനവിനെ ഒന്ന് നോക്കി ചാടിത്തുള്ളി റൂമിലേക്ക് പോയി. തനവിന്റെ മനസ്സിൽ ആ മുഖം മാത്രമായിരുന്നു തന്റെ മുൻപിൽ അവർ ഇത്രയൊക്കെ സംസാരിച്ചിട്ടും അവൻ അതൊന്നും കേട്ടില്ല.

ആമിയുടെ മുഖവും കണ്ണുകളും മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ. ആമി അധികം പുറത്തേക്കിറങ്ങാതെ കുഞ്ഞുമായി മുറിയിൽ തന്നെ കൂടി. എല്ലാവരേയും പരിചയപ്പെട്ടു എന്നല്ലാതെ കൂടുതൽ ആരുമായും സംസാരിച്ചില്ല. ഇതിനിടയിൽ രണ്ടു മൂന്നു തവണ അരവിയെ കണ്ടെങ്കിലുംഅവൻ തന്നെ കാണാതെ അവൾ ഒഴിഞ്ഞുമാറി. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ സമയവും താൻ കാണാതെ തന്നെ നോക്കുന്ന അരവിയെ അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ആ നോട്ടത്തിൽ അവൾക്കറിയാത്ത മറ്റെന്തൊക്കെയോ അർത്ഥമുള്ളത് പോലെ തോന്നി. രാത്രി ഏറെ വൈകിയെങ്കിലും ചിന്തകൊണ്ട് വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയ മനസ്സുമായി അവൾ ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. വീടുമാറിയത് കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവൾക്കുറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ജനാലയ്ക്കരികിൽ വന്നു നിന്നു. അവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാൽ താഴെ കുളം കാണാം. പൂർണ്ണചന്ദ്രൻ ആ വെള്ളത്തിൽ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച്ച വളരെ മനോഹരമാണ്. അവൾ ആ മനോഹര കാഴ്ച്ചയും നോക്കി ഒരുപാട് സമയം നിന്നു. ഉറക്കം കണ്ണുകളെ പതിയെ തലോടിയപ്പോൾ അവൾ ബെഡിൽ വന്നു കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു..... തുടരും..

നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...