മനസ്സറിയാതെ...💙: ഭാഗം 25

എഴുത്തുകാരി: CRAZY GIRL

"ആരാ നിങ്ങൾ " വാളുമായി തനിക് നേരെ നടക്കുന്നവരോട് ദൈര്യം സ്തംഭരിച്ചു സഞ്ജു ചോദിച്ചു.... എന്നാൽ മറുപടി പറയുന്നതിന് പകരം ഒരുവൻ വാൾ വീശിയതും അവൻ സൈഡിലേക്ക് ചാഞ്ഞു... ബൈക്കിൽ നിന്നു നിലത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണവൻ എല്ലാവരേം പകപ്പോടെ നോക്കി... "എന്താ നിങ്ങൾക് വേണ്ടേ... ആരാ നിങ്ങൾ "സഞ്ജു വേഗം എണീറ്റു കൊണ്ട് നേരിയ ഭയത്തോടെ ചോദിച്ചു.... "നിനക്കൊക്കെ ഞങ്ങളെ സാറിനിട്ട് തന്നെ പണിയണം അല്ലേടാ... ക്യാമറ തൂകി നടക്കുന്ന ഈ കൈ എനിക്ക് സഞ്ജയ്‌ യോകേഷിന് വേണ്ടാ...." ഒരുവൻ പറഞ്ഞതും സഞ്ജു ഭയത്തോടെ പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി... എന്നാൽ അവനു ചുറ്റും ആറോളം ഗുണ്ടകൾ വലയം വെച്ചതും അവൻ എന്ത് ചെയ്യണം അറിയാതെ നിന്നു.... എങ്കിലും സ്വയം നീട്ടി ശ്വാസമെടുത്തു വിട്ടുകൊണ്ടവൻ ഫുൾ സ്ലീവ് ബെന്യന്റെ കൈകൾ മുട്ടിനു മേലെ കേറ്റി വെച്ചു കൊണ്ട് തനിക് നേരെ നടന്നു വന്നവന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി... അയാൾ വീണപ്പോഴേക്കും ബാക്കിയുള്ളവർ അവനു നേരെ ചീറി എത്തിയിരുന്നു കൈകൾ കൊണ്ട് എല്ലാവരേം തടഞ്ഞു നിർത്താൻ ശ്രേമിച്ചെങ്കിലും അവനു ഒറ്റക്ക് സാധിച്ചില്ല....

ആരുടെയോ വാളിന്റെ അറ്റം അവന്റെ ബെന്യാന് പുറകിൽ വരഞ്ഞതും പുറം വശം കീറി പോയിരുന്നു....... തന്നെ കൊണ്ട് ഒറ്റക്ക് ആവില്ലെന്ന് മനസ്സിലായതും അവൻ വേഗം പുറകിലുള്ളവനെ തള്ളി ഓടി... അവനു പുറകെ അവരും.... ഇവയുടെ ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്നും അതികം ദൂരെ എത്താത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നിൽ എത്തിയതും അവൻ കിതച്ചു പോയിരുന്നു... അവന്റെ കാലുകൾ തളർന്നു നിന്നതും അവനു ചുറ്റും വട്ടം കൂടി അവരും എത്തിയിരുന്നു.... സഞ്ജു കൈകലുകൾ കൊണ്ട് അവരെ അടിച്ചിടാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ഒറ്റക്ക് അവനെ കൊണ്ട് സാധിച്ചില്ല.... ഫ്ലാറ്റിലെ സെക്യൂരിറ്റി കാണെ അയാൾ ടോർച്ചുമായി വന്നതും അയാളെ അവർ തള്ളി മാറ്റിയിരുന്നു.... ബാൽക്കണിയിൽ വന്നു നിന്ന ഇവയുടെ കണ്ണുകൾ ഒരുമാത്ര ഗേറ്റിനു സമീപം ചെന്നതും അവൾ പകപ്പോടെ ഇറങ്ങി താഴേക്ക് ഓടിയിരുന്നു.... ഗേറ്റിനു സമീപം എത്തിയതും സഞ്ജുവിന്റെ ഇരുകൈകളിലും പിടിച്ചു വെച്ചു അവനു നേരെ വാളുമായി നടക്കുന്നവനെ കാണെ അവളുടെ ചോര തിളച്ചു പുകഞ്ഞിരുന്നു ... "ഡാ..."

സഞ്ജുവിന് നേരെ വാൾ ഉയർത്തിയതും അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു നിന്നതും പെട്ടെന്ന് ഇവയുടെ ശബ്ദം കേട്ടവൻ ഞെട്ടലോടെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു മുന്നിലേക്ക് നോക്കി.... ദൂരേക്ക് റോട്ടിൽ പുറമടിച്ചു ശക്തിയോടെ വീണവൻ വേദനയോടെ പിടഞ്ഞു... ഇവാ സഞ്ജുവിനെ പിടിച്ചു വെച്ചവരുടെ കണ്ണുകളിൽ തീഷ്ണമായി നോക്കിയതും അവരുടെ കൈകൾ അവർ പോലും അറിയാതെ അയഞ്ഞു പോയിരുന്നു... എങ്കിലും അവനെ വെട്ടാതെ പോകരുത് എന്ന നിർദ്ദേശം ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ അവർ ഇവയെയും അടിച്ചിടാനായി മുന്നിലേക്ക് വന്നു... എന്നാൽ കാലുകളും കൈകളും ഉയർത്തി അടിച്ചു വീഴ്ത്തുന്നവളെ കാണെ സെക്യൂരിറ്റിയുടെ കണ്ണുകൾ പോലും മിഴിഞ്ഞു വന്നിരുന്നു... ഇവയെ പുറകിൽ നിന്ന് വെട്ടാനായി വന്നവനെ സഞ്ജു പിന്നിൽ നിന്ന് പിടിച്ചു വെച്ചു.... കൈ മുട്ടുകൊണ്ടവൻ സഞ്ജുവിന്റെ വയറ്റിൽ ആഞ്ഞു കുത്തിയതും സഞ്ജു വേദനയോടെ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി പോയിരുന്നു... വീഴാനായി നിന്നവൻ ആരുടെയോ നെഞ്ചിൽ പുറം തട്ടി നിന്നതും അടിക്കാനായി കൈകൾ ഉയർത്തി പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു...

എന്നാൽ ജീവയെ കാണെ അവൻ ഉയർത്തിയ കൈകൾ താഴ്ത്തിയിരുന്നു... ജീവയുടെ കണ്ണുകൾ സഞ്ജുവിന്റെ മുഖമാകെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി.... അടി കിട്ടിയ പാടുകൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സഞ്ജുവിന്റെ ചുവന്ന മുഖം കാണെ ജീവയുടെ കണ്ണുകൾ കുറുകി വന്നു.... ജീവയുടെ കൈകൾ സഞ്ജുവിന്റ കവിളിൽ ചേർത്തു വെച്ചു.... സഞ്ജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ജീവയിൽ ഉറ്റുനോക്കി നിന്നു.... പെട്ടെന്നാണ് പുറകിലെ ശബ്ദം കേട്ട് സഞ്ജു ഞെട്ടിയത്.... "ഇവാ "ജീവയുടെ കൈകൾ തട്ടി മാറ്റിയവൻ ഇവയ്ക്കടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു... അവളേ കൂട്ടമായി വലഞ്ഞിരിക്കുന്നവരെ തള്ളി മാറ്റിയവൻ അടിക്കാൻ വരുന്നവരെ ശക്തിയോടെ നേരിട്ട്.. ജീവയും കൂടിയതും മൂവരും പൊരുതി കൊണ്ടിരുന്നു... സഞ്ജു ഇവയെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു നിന്നു.... ജീവയെ അവൻ ഓർത്തതെ ഇല്ല... "പോലീസ് "സെക്യൂരിറ്റി വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും ഗുണ്ടകൾ നാല് ഭാഗം പഞ്ഞിരുന്നു.... "ഇവ... നീ... നിനക്ക് ഒന്നുമില്ലല്ലോ "സഞ്ജു ഇവയുടെ മുഖമൊത്തം നോക്കി ചോദിച്ചു... കൈകളിലും മുഖത്തും മുറിവുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും അവൾ അവനു നേരെ ഒന്നുമില്ലെന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി... സഞ്ജു അവളെ ഇറുക്കെ പുണർന്നു... അവൻ ഭയന്ന് പോയിരുന്നു.... "അയാളാണ് ഇവ... സന്ദീപ് പണിക്കർ.. അയാളാണ്... സൂക്ഷിക്കണം... എല്ലാവരും സൂക്ഷിക്കണം "അവളെ പുണർന്നുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു....

ഇവ അവന്റെ പുറത്ത് തലോടി... അവളിലെ അഗ്നി കത്തിജ്വലിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾ ക്ഷമയോടെ നിന്നു... അപ്പോഴാണ് റോഡിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയ ജീവയെ അവളുടെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്... "ജീവ "സഞ്ജുവിനെ അടർത്തി മാറ്റിയവൾ ജീവക്ക് അടുത്തേക്ക് നടന്നു.... അവൾ റോഡിൽ മുട്ടി കുത്തി ഇരുന്നു... സഞ്ജു പകപ്പോടെ അവർക്കടുത്തേക്ക് വന്നു.... "ജീവ... Are you okay " ഇവ അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചതും അവൻ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കി... അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു നിറഞ്ഞിരുന്നു... സഞ്ജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.... അവൻ പകപ്പോടെ അവനെ നോക്കി... ശേഷം അവന്റെ ദേഹത്തേക്കും... കറുത്ത ഷർട്ടിലെ കറ കാണെ സഞ്ജു നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു... ഉയർന്ന നെഞ്ചിടിപ്പോടെ സഞ്ജുവിന്റെ കൈകൾ ജീവയുടെ നെഞ്ചിനു നടുവിലായി തൊട്ടു... ചൂട് തോന്നി അവനു... വിറയുന്ന കൈകളോടെ അവൻ കൈകളിലേക്ക് നോക്കിയതും കൈകളിലെ രക്തം കാണെ അവന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു പോയിരുന്നു.... തൊണ്ടകുഴിയിൽ എന്തോ കുടുങ്ങിയത് പോലെ.... ഹൃദയം പിടഞ്ഞത് പോലെ... സഞ്ജുവിൽ മാറി വരുന്ന ഭാവങ്ങൾ ജീവ ചുവന്നു നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നോക്കി.... വേദനയിലും അവനിൽ നേരിയ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.... "ഇവാ... ജീവ...അവർ ജീവയെ..."സഞ്ജു വാക്കുകൾ പുറത്ത് വരാതെ പിടഞ്ഞു.... താൻ ശ്രേദ്ധിച്ചില്ല....

ഇവയെ രക്ഷിക്കാനുള്ള തന്ത്രപ്പാഡിൽ ജീവയെ നോക്കിയില്ല... അയാളെ വട്ടം വെച്ചപ്പോൾ പോലും താൻ അവിടേക്ക് ചെന്നില്ല.... സഞ്ജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.... ജീവ അവനു പാകം പുഞ്ചിരിച്ചു... അവന്റെ കണ്ണുകൾ മാടി അടയുന്നത് വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ സഞ്ജു നോക്കി നിന്നു.... ******************* അടുത്തുള്ള ഗവണ്മെന്റ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ യാശ്വിൻ ദൃതിയോടെ നടന്നു.... സഞ്ജു വിളിച്ചു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ... യാശ്വിന്റെ കണ്ണുകൾ പകപ്പോടെ നാല് ഭാഗം തിരഞ്ഞു.... കേസുവാളിറ്റിക്ക് മുന്നിൽ അവൻ നിന്നതും കാറ്റ് പോലെ സഞ്ജു അവനെ ഇറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചിരുന്നു.... യാശ്വിൻ വേവലാതിയോടെ അവനു പുറം തലോടി...... "എന്താടാ...... പറഞ്ഞതല്ലേ ഒറ്റക്ക് യാത്ര ചെയ്യരുത് എന്ന്..." ദേഷ്യം കലർന്നാണ് ചോദിച്ചതെങ്കിലും യാശ്വിന്റെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു.... സഞ്ജു അവനിൽ നിന്ന് അകന്നു നിന്നു... കണ്ണുകൾ ചുവന്നു ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്ത അവന്റെ താടിയിലും ചുണ്ടിലും അടി കിട്ടിയതിന്റെ പാടുകൾ കാണെ യാശ്വിന്റെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ചിരുന്നു.... "ഏട്ടാ ജീവ.... ജീവ ഞാൻ കാരണം..."സഞ്ജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു... "എവിടെ..." "I C U.... ഒരുപാട് രക്തം പോയി... ഇവ ബ്ലഡ്‌ കൊടുക്കുവാ.... ഞാൻ... ഞാൻ ശ്രേദ്ധിച്ചില്ല ഏട്ടാ ... എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടിയാ...."സഞ്ജുവിന്റെ വാക്കുകൾ ഇടറി...

ജീവയെ കണ്ടാൽ മുഖം വീർപ്പിക്കുന്നവൻ... അവനു മുന്നിൽ തർക്കുത്തരം മാത്രം പറയുന്നവൻ.... ഇന്നിതാ അവനു വേണ്ടി കരയുന്നു... യാശ്വിനു വല്ലാതെ തോന്നി.... "ഒന്നുമില്ലെടാ... അവൻ വരും.... ഈ ചെയ്തതിനുള്ള ശിക്ഷ നൽകാൻ അവൻ വരും..." സഞ്ജുവിന്റെ തോളിൽ കരം അമർത്തി യാശ്വിൻ ഉറച്ച വാക്കോടെ പറഞ്ഞു.... ജീവക്ക് ബ്ലഡ്‌ നൽകി... ഇവ ഐസിയു വിനു പുറത്ത് വന്നു അവിടെയുള്ള ചെയറിൽ ചാരി ഇരുന്നു.... അടി കിട്ടിയതിന്റെ ക്ഷീണത്താൽ സഞ്ജുവിനെ റൂം എടുതു അവന്റെ അടി കിട്ടിയ പാടില്ല മരുന്ന് വെച്ചു അവിടെ കിടത്തിയിട്ട് യാശ്വിൻ വന്നതും പുറത്തെ ചെയറിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്ന ഇവയെ കാണെ അവൻ അവൾക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു.... അവനെ കണ്ടതും അവൾ ഒന്ന് നോക്കിയതേ ഉള്ളു.... അവൾക്കടുത്തായി യാശ്വിൻ ഇരുന്നു.... "ഞാൻ കാരണമാ.... എന്നെ ഭയപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടിയാ.... അവർ സഞ്ജുവിന് നേരെ.... ദേഷ്യം തോന്നുന്നുണ്ടാകും അല്ലെ.... അനിയന് നേരെ ഇങ്ങനെ ഒരു ആക്രമണം... എനിക്കൊപ്പം കൂടിയതിനു ശേഷം അവനെപ്പോഴും ആക്രമണം.... അകറ്റി നിർത്താൻ ശ്രേമിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ അവനെ .... പക്ഷെ സാധിക്കുന്നില്ല.."

ഇവ യാശ്വിനെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.... "നീ ഇട്ടിട്ടു പോയാലും അവൻ പോകുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ "യാശ്വിൻ അവളെ മുഖത്തേക്ക് തല ചെരിച്ചു നോക്കി.... അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവളും.... "ഇത് റിസ്ക്കുള്ള ജോബ് ആണ് അഗ്നി... അതറിഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അവനെ മാറ്റി നിർത്താതിരുന്നത് നീ പറഞ്ഞത് പോലെ നാളെ ഞാൻ ഇല്ലാത്ത നേരം അവനു സ്വയം പൊരുതാനുള്ള കഴിവിനു വേണ്ടിയാണ്....ഇതൊരിക്കലും നിനക്ക് നേരെ ഉള്ള ആക്രമണം അല്ലാ... നമുക്ക് നേരെ ഉള്ളതാണ്.... സത്യത്തിനു നേരെ ഉള്ളത്.... തോറ്റു പിന്മാറരുത്... പൊരുതണം ജയം കൈവരിക്കുന്നത് വരെ പൊരുതണം..." യാശ്വിൻ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു.... ഇവയുടെ കണ്ണുകൾ അവനിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു.... മനസ്സിൽ ഇന്ന് വരെ തോന്നാതെന്തോ.... അവൾ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകൾ മാറ്റി.... വേണ്ടാ.. ഇവ.... വേണ്ട.... അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മേലെ മൊഴിഞ്ഞു.... യാശ്വിൻ നെറ്റിച്ചുളിച്ചവളെ നോക്കി.... അവളിലെ മാറി വരുന്ന ഭാവങ്ങൾ... ചിലനേരം അവളിലെ ദേഷ്യം... എല്ലാം അവനിൽ സംശയങ്ങൾ നിറച്ചിരുന്നു.... *******************

പാതി ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് സഞ്ജു ഞെട്ടി.... അവൻ ഞെട്ടലോടെ ബെഡിൽ നിന്ന് എണീറ്റു... ദേഹത്തെ തരിപ്പ് മാറി വേദന തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു.... അതൊന്നും വക വെക്കാതെ അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.... Icu വിനു പുറത്ത് സീറ്റിൽ ചാരി മയങ്ങുന്നവരെ കാണെ അവൻ ഒന്ന് നോക്കി നിന്നു.... പക്ഷെ അവന്റെ മനസ്സിൽ അതൊന്നും തോന്നിയില്ല... പകരം ജീവ നിറഞ്ഞു നിന്നു... വേദനയിലും തനിക്ക് നേരെ പുഞ്ചിരി വരുത്തിയവനെ.... അവനു വല്ലാതെ ഹൃദയം വെമ്പുന്നത് പോലെ തോന്നി.... സഞ്ജു ഒന്നും നോക്കാതെ icu വിന് ഡോർ തുറന്നു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.... നെഞ്ചിലെ മുറിവ് കെട്ടി വെച്ചു കയ്യിൽ ബ്ലഡ്‌ കയറ്റാൻ കുത്തിവെച്ചു മയങ്ങുന്ന ജീവയെ കാണെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.... തന്റെ കവിളിൽ കൈകൾ ചേർത്തു വെച്ച നിമിഷം... ആ കണ്ണുകളിൽ വേദന ആയിരുന്നോ.... എന്തിന്.... പക്ഷെ താൻ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് ഇവക്കടുത്തേക്ക് ചെന്നു.... ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി വന്നവനെ ഞാൻ നോക്കിയില്ല.... അല്ലാ ഇവയിൽ മാത്രം ശ്രെദ്ധ പുലർത്തിയപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒരാളെ ഓർത്തില്ല...... ഞാൻ കാരണം...താൻ ഒന്ന് നോക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്നീ അവസ്ഥയിൽ... സഞ്ജുവിന് വേദന തോന്നി.... വല്ലാതെ വേദന തോന്നി.... ഒരിറ്റു കണ്ണുനീർ തുളുമ്പി ജീവയുടെ കൈകളിൽ ഉറ്റി...

 " i am sorry.... Really sorry "സഞ്ജു മുഖം താഴ്ത്തി പതിയെ പറഞ്ഞു...... അവന്റെ കൈകൾ ജീവയുടെ നെറ്റിയിൽ നിന്നു മുടികളിലേക്ക് തലോടി.... "ആരാ തന്നെ അകത്തേക്ക് കയറ്റിയത്...24മണിക്കൂർ കഴിയാതെ പേഷിയെന്റിനെ കാണാൻ പാടില്ല... അയാളെ എഫക്ട് ചെയ്യും... പ്ലീസ് sir ഇറങ്ങണം..." നേഴ്സ് വന്നു നേരിയ ചൂടിൽ പറഞ്ഞതും സഞ്ജു ഒന്നൂടെ ജീവയെ നോക്കി... "വേഗം എണീക്ക്.... നമുക്ക്... അടിച്ചിടണം.... അയാൾക്കെതിരെ ഇതിലും വലിയ പണി നൽകണം.... എന്നെ.. എന്നെ വഴക്ക് പറയാൻ താൻ വേണം.... വേഗം... വേഗം എണീക്ക്... കാത്തിരിക്കും...." സഞ്ജു ഉറങ്ങുന്ന ജീവയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇടറലോടെ പറഞ്ഞു... "Sir പ്ലീസ് "നേഴ്സ് വീണ്ടും പറഞ്ഞു... "ആ പോകുവാ "സഞ്ജു കനപ്പിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജീവയെ ഒന്നൂടെ നോക്കി നഴ്സിനെ കനപ്പിച്ചു നോക്കി പുറത്തേക്ക് നടന്നു..... സഞ്ജു അകന്നു പോയതും ജീവയുടെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുറന്നു.... "കുരുത്തംകെട്ടവൻ "നേരിയ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ മൊഴിഞ്ഞു..........................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...