♡മന്ദാരം♡ ഭാഗം 22

എഴുത്തുകാരി: THASAL

"എല്ലാം സേറയോട് പറഞ്ഞിട്ട് പോരായിരുന്നോ.... " എബിയുടെയും ജെറിയുടെയും കൊളിക് മായ ചോദിച്ചതും ജെറിയും എബിയും ഒരുപോലെ പുഞ്ചിരിച്ചു.... വേദന ഏറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി... "ലൈഫിൽ തന്നെ അവൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവൾ സങ്കടപ്പെട്ടു കണ്ടത് എപ്പോഴാണ് എന്ന് അറിയോ മായക്ക്.... " എബിയുടെ ചോദ്യത്തിന് മായ ഒന്ന് മൗനമായി... "ഞങ്ങൾ അവളെ കളിപ്പിക്കാൻ എന്ന പോലെ ഒരിക്കൽ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞു.... കുറച്ചു കാലം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്ന് പേരും മൂന്ന് വഴിക്ക് ആകും എന്ന്..... അന്ന് അന്നാണ് അവൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കരഞ്ഞത്.... തമാശയാണ് എന്നോ....എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവളുടെ സങ്കടം തീരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.... ഒരു ദിവസം മുഴുവൻ കരഞ്ഞു അവൾക്ക് പനി പിടിച്ചു....ഞങ്ങളെ നഷ്ടപ്പെടും എന്ന് തോന്നിയാൽ അവൾക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല മായ... അത് ഞങ്ങൾക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടതാ.... ആ അവളോട്‌ എങ്ങനെ പറയാൻ ആണ്.... " അവൻ ഒന്ന് നിർത്തി...

"അവളോടുള്ള സ്നേഹകൂടുതൽ എന്നും ഞങ്ങളുടെ വീക്ക് പോയിന്റ് ആയിരുന്നു .. ജോബ് ഓർഡർ വന്നത് പെട്ടെന്ന് ആയിരുന്നു... കണ്ടപ്പോൾ വരണ്ട എന്ന് തന്നെ ആയിരുന്നു എന്റെ തീരുമാനം... ഇവൻ പോയാലും അവളോടൊപ്പം ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ എന്നൊരു ആശ്വാസം... എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നു അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ...... പക്ഷെ... ജേക്കബ് അങ്കിൾ..... അദ്ദേഹം അറിഞ്ഞതോടെ.... സേറക്ക് വേണ്ടി ജോബ് വേണ്ടെന്നു വെക്കുന്നു എന്ന് തോന്നി കാണും.... ഞങ്ങളെ നിർബന്ധിച്ചു.... മോള് കാരണം ഞങ്ങളുടെ ലൈഫ് തകരരുത് എന്ന് കരുതിയിട്ടുണ്ടാകും.... അവളോട്‌ പറയണം എന്ന് ഉള്ളു കൊണ്ട് ആഗ്രഹിച്ചു... പക്ഷെ.... അവളുടെ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോൾ.... കഴിഞ്ഞില്ല.... " അവൻ ഒന്ന് നിർത്തിയതും എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയം ഒരുപോലെ പിടഞ്ഞു... "അവളോട്‌ പറയാൻ തോന്നിയില്ല....

അവളുടെ സങ്കടം കാണാൻ ഉള്ള ത്രാണി ഞങ്ങൾക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു.... എല്ലാം പതിയെ ശരിയാകും എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിലാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്...ജേക്കബ് അങ്കിളും അതാണ്‌ ചിന്തിച്ചത്... പക്ഷെ അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിൽ നിൽക്കുന്ന ഒന്ന് ആയിരുന്നില്ല....ഞങ്ങൾക്കും തെറ്റി... അന്ന് അവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടു പപ്പ ഞങ്ങളെ വിളിച്ചിരുന്നു.... ആരോടും മിണ്ടാതെ റൂമിൽ തന്നെ കഴിച്ചു കൂട്ടുന്നവളെ പറ്റി പറയാൻ.... എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു പോകാൻ ആണ് ആദ്യം തോന്നിയത്.... അപ്പോഴേക്കും ഇവിടെ അഗ്രിമെന്റ് sighn ചെയ്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.... അവളെ പല തവണ വിളിച്ചു നോക്കി.... എടുത്തില്ല.......പക്ഷെ ഒന്നിലും ബ്ലോക്ക്‌ ലിസ്റ്റിൽ പെട്ടില്ല എങ്കിലും ഞങ്ങൾ വിളിച്ചാൽ അവൾ എടുക്കില്ല... വേറൊരു കോൺടാക്ടിൽ നിന്നുമുള്ള വിളി ആണെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ കട്ട്‌ ചെയ്യും..... ഒരുപാട് മെസ്സേജ് അയച്ചു നോക്കി... ഇപ്പോഴും അയക്കുന്നു... കാണുന്നുണ്ട് എങ്കിലും റിപ്ലൈ ഇല്ല...

യാതൊരു വിധ കോൺടാക്ടും ഇല്ലാത്ത ഒരു വർഷ കാലം.... " "പിന്നീട് നാട്ടിലേക്ക്‌ പോയില്ലേ.... " മായയുടെ ചോദ്യത്തിന് ജെറി മെല്ലെ ഒന്ന് തലയാട്ടി... "അവസാനം എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു നാട്ടിലേക്ക്‌ തന്നെ മടങ്ങി.... എല്ലാം പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി അവളെ പഴയ baby boo വായി തിരിച്ചു കൊണ്ട് വരാൻ..... But.... പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെയല്ല അവിടെ നടന്നത്.... അന്ന് ഞങ്ങൾ കണ്ടത് ഇന്ന് വരെ കാണാത്ത ഒരു baby boo വിനെ ആയിരുന്നു.... ഞങ്ങളെ കണ്ടു റൂമിലേക്ക് കടന്ന അവൾ പിന്നെ തിരികെ ഇറങ്ങിയില്ല.... ഞാനും ഇവനും പപ്പയും എല്ലാം തുടരെ വിളിച്ചിട്ടും ഒരു ശബ്ദം പോലും ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി നൽകിയില്ല.....അവസാനം ഇനിയും ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നാൽ അവൾക്ക് അതൊരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആകും... അവളുടെ ജീവന് പോലും ആപത്തു ആകും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ തിരികെ വന്നു.....

But still beleave ഒരു ദിവസം അവൾക്ക് ഞങ്ങളെ മനസ്സിലാകും.... Becouse അവൾ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ വളർന്നവൾ അല്ലേ.... " ജെറിയുടെ സംസാരത്തിൽ ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു.... എബി ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവന്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു പിടിച്ചു.... അവർക്കിടയിൽ ഒരാളുടെ കുറവ് നന്നായി അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ "Welcome home.... " വീട്ടിലേക്ക് കയറിയ ഉടനെ കേൾക്കുന്നത് തോമസിന്റെ ശബ്ദം ആണ്.... അവൾ അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഷൂ ഊരി മാറ്റി ക്യാപും ബാഗും അവിടെ തന്നെ ഹാങ്ങ്‌ ചെയ്തു കൊണ്ട് ടേബിളിൽ ഫുഡ്‌ കഴിക്കുന്ന അപ്പൻമാരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.... "ഇപ്പോൾ എന്നെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാതെ തട്ടലും തുടങ്ങിയോ.... " ചിക്കനിൽ നിന്നും ഒരു പീസ് എടുത്തു കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചതും ജേക്കബ് അവളുടെ കയ്യിൽ ഒന്ന് തട്ടി.... "കൈ വാഷ് ചെയ്യാതെ എടുക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേഡി.... " അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ട് വേഗം തന്നെ വാഷിംഗ്‌ ഏരിയയിലേക്ക് പോയി കയ്യും മുഖവും കഴുകി വന്നിരുന്നു....

"ഞങ്ങൾ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യാൻ പോകുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.... നീ എന്താ ലേറ്റ് ആയത്..." പ്ലേറ്റിലേക്ക് റൊട്ടി ഇടും ഇടുന്ന സേറയെ നോക്കി വർഗീസ് ചോദിച്ചു... "കോളേജ് ടീമിൽ ലാസ്റ്റ് ഡേ അല്ലേ.... അത് കൊണ്ട് കുറച്ചു ഫോര്മാലിറ്റിസ് ഉണ്ടായിരുന്നു... നാളെ ക്ലബ്ബിൽ ട്രെയിനിങ്ങിൽ ജോയിൻ ചെയ്യണം.... അതിന്റെതായ തിരക്കും... " അവൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടെ പറഞ്ഞു... "നിന്റെ കൂടെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ... " "മ്മ്മ്... ജെനി... എന്റെ കൂടെ കണ്ടിട്ടില്ലേ... ആ ചുരുണ്ട മുടിയുള്ള പെണ്ണ്... ആഹ്... ആ കോട്ടയംകാരി.... " അവർക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടതും അവൾ വീണ്ടും വിശദമാക്കിയതും അവർ ഒന്ന് തലയാട്ടി... "ആഹ്.... ഇപ്പോ മനസ്സിലായി.... അന്ന് ജെറിയുടെ മാച്ചിന്റെ അന്ന് നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നതല്ലേ.... " ജേക്കബ് ചോദിച്ചതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ അത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന പുഞ്ചിരി എന്നെന്നേക്കുമായി പോയിരുന്നു..

. അവൾ കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇടം കണ്ണിട്ട് ഒരു നോട്ടം അദ്ദേഹത്തിലേക്ക് നീട്ടി കൊണ്ട് വീണ്ടും തല താഴ്ത്തി... "ആഹ്.... " അവരെ കൂടി വേദനിപ്പിക്കണ്ടാ എന്ന് കരുതി അവൾ അത് മാത്രം പറഞ്ഞു... അപ്പോഴേക്കും വർഗീസിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തിരുന്നു...അയാൾ അത് ചിരിയോടെ അറ്റന്റ് ചെയ്തു... അവൾക്കും അറിയാമായിരുന്നു അത് ആരാണെന്ന്.... അവൾ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോണിൽ എടുത്തു കൊണ്ട് മെല്ലെ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു... "നീ കഴിക്കുന്നില്ലേ.... " അവൾ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് കണ്ടതും തോമസ് ചോദിച്ചു... "എനിക്ക്... ഒരാളെ... വരുണിനെ അർജെന്റ് ആയി കാൾ ചെയ്യാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.... നിങ്ങള് കഴിച്ചോ... ഞാൻ വന്നോളാം... " അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്ന പോലെ പറഞ്ഞതും ജേക്കബ് അവളെ ഒന്ന് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി... "ഇത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ ഈ അർജെന്റ് ഒന്നും... കഴിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി... " ജേക്കബും അല്പം ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു...

അത് വരെ ഫോണിൽ എബിയുമായി സംസാരിക്കുകയായിരുന്ന വർഗീസ് പോലും ഒരുനിമിഷം അവരെ നോക്കി പോയി... "അപ്പക്ക് ഇപ്പോൾ എന്താ വേണ്ടത്.... ഞാൻ ഇത് കഴിക്കണം... ഓക്കേ ഫൈൻ... കഴിക്കാം.... " അവൾക്ക് നിസ്സഹായതയിൽ നിന്നും ഉടലെടുത്ത ദേഷ്യം ആരോടെന്നില്ലാതെ തോന്നിയിരുന്നു... അതിൽ അവളുടെ ശബ്ദവും ഉയർന്നു... "പറയുന്നത് കേട്ടാൽ കഴിക്കുന്നത് എനിക്ക് വേണ്ടിയാണ് എന്ന് തോന്നുമല്ലോ.... " ജേക്കബിന്റെ സംസാരം കേട്ടു തോമസ് അയാളുടെ കയ്യിൽ ഒന്ന് തട്ടി... "ജേക്കബെ.... " "തോമാച്ചൻ എന്തിനാ തടയുന്നത്... പറയട്ടെ... എന്നോട് വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കണം എന്നാണെങ്കിൽ ഉണ്ടാക്കട്ടെ.... ഇത് വരെ സേറ ജീവിച്ചത് ബാക്കി ഉള്ളവർക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ആയിരുന്നല്ലോ... എല്ലാവരുടെയും ഇഷ്ടങ്ങൾ അറിഞ്ഞു... അവരുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി... എല്ലാവരുടെയും ആവശ്യം കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ വെറും വേസ്റ്റ്... ഇപ്പോൾ അപ്പനും അങ്ങനെ തോന്നി കാണും...

വഴക്ക് കൂടി ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും പോയാൽ സ്വസ്ഥത ഉണ്ടാകും എന്ന് തോന്നി കാണും..... " "ഏയ്‌... സേറ.... " അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുമ്പോൾ ശബ്ദം ഇടാറുമ്പോൾ തോമസ് അവളെ തട്ടി കൊണ്ട് സമാധാനിപ്പിച്ചു... ജേക്കബ് ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദനായി... അവൾക്ക് ഒരു മാറ്റം ആവശ്യം ആണ്... അതിനുള്ള ഒഴിഞ്ഞു മാറ്റം ആയിരുന്നു എന്ന് അല്പം വൈകിയാണ് അദ്ദേഹത്തിന് മനസ്സിലായത്..... "മോളെ... നീ പോയി കാൾ ചെയ്യ്...." വർഗീസ് പറഞ്ഞതും അവൾ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളെ തുടച്ചു നീക്കി കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി.... ജേക്കബും അല്പം നേരത്തിനു ശേഷം ഉള്ളിലേക്ക് പോയതും വർഗീസിന്റെ നോട്ടം മെല്ലെ ഫോണിലേക്ക് ആയി.... എബി എല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും ഇരിക്കുകയാണ്.... വർഗീസ് കൂടുതൽ ആയി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.... ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

"സേറ..... " ഡോറിന്റെ അരികിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് ജേക്കബ് ഒന്ന് വിളിച്ചതും അത് വരെ തലയിൽ കയ്യൂന്നി ഇരിക്കുകയായിരുന്ന സേറ മെല്ലെ തല ഉയർത്തി നോക്കി.... അപ്പനെ കണ്ടതും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നോക്കി ഇരുന്നതെയൊള്ളു... ജേക്കബ് മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു അവൾക്ക് അരികിൽ ആയി ചെന്നിരുന്നു.... അവളും നിശബ്ദമായി അയാളുടെ തോളിൽ ചാരി... "ഇന്ന് മൂഡ് ഓഫ് ആണോ.... " അയാളുടെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളെ ഒന്ന് തുടച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി... "വരുമ്പോൾ വഴിയിൽ.... എനിക്ക് ഞങ്ങളെ പോലെ തോന്നി...സോറി അപ്പാ... " അവളുടെ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു... അദ്ദേഹം മെല്ലെ അവളുടെ മുടിയിൽ തലോടി... "സാരമില്ല.... പോട്ടേ.... എന്റെ മോളെ ഈ അപ്പനും മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് ആയിരുന്നു....

ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും നല്ല അപ്പൻ ആണ് എന്ന് വീമ്പു പറഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല ഇങ്ങനെ ഒരു വേദന നിന്റെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ട് എന്ന്... അവരും നിന്നോട് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടില്ല മോളെ... അവർക്ക് അവരുടെ future കൂടി നോക്കണ്ടേ... നീ അല്ലേ അവരെ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്.... " അപ്പൻ പറഞ്ഞതും അവൾ വേറൊന്നും മിണ്ടാതെ ബെഡിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു കിടന്നു കൊണ്ട് തലയണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി.... അവളിൽ നിന്നും ഒരു മറുപടിയോ അനുകൂലമായ ഒരു വാക്കോ കിട്ടില്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പായതോടെ അദ്ദേഹം റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു നടന്നു... "എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പറയാമായിരുന്നു..... But they thought അവരുടെ future ന് ഞാനൊരു കരട് ആകും എന്ന്... അവർക്ക് അതെങ്ങനെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.... That time i lose my soulmates.... That time i lose me..... "

ഏങ്ങലടിയുടെ ശബ്ദത്തോടെ അവളുടെ മുറിഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള വാക്കുകൾ കേട്ടു... അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു... അദ്ദേഹം പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ "കഴിഞ്ഞില്ലേ എന്റെ വർക്കിച്ചാ.... " റൂമിൽ നിന്നും പുറത്ത് ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ ഉള്ളി കൊത്തി അറിയുന്ന വർഗീസിനെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചതും അദ്ദേഹം എരിവ് കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ ഒന്ന് തുടച്ചു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു.... "അവൻ അല്ലേ... ഇന്ന് നുറുക്കി എടുക്കാൻ കൊടുത്താൽ നാളെ ആകുമ്പോഴേക്കും കിട്ടും... " അടുക്കളയിൽ നിന്നും ജേക്കബ് പറഞ്ഞു... "എന്നാൽ തന്നത്താനെ അങ്ങ് നുറുക്കി എടുക്ക്... ഒന്ന് സഹായിക്കാം എന്ന് വെച്ചപ്പോൾ എനിക്കിട്ടു ഉണ്ടാക്കുന്നോ.... " കത്തി താഴെ വെച്ച് കൊണ്ട് വർഗീസ് പറഞ്ഞതും ജേക്കബ് സ്റ്റവ്വ്ൽ വെച്ച സൂപ്പ് ഇളക്കുന്നതിനിടയിൽ അറിഞ്ഞു ഒന്ന് തലയാട്ടി... "നീ അത് ചെയ്യാതെ ഒന്ന് വെച്ചു പോയേ.... അപ്പോൾ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം.... "

അതിൽ ഒരു ഭീഷണി ഇല്ലേ.... വർഗീസ് മെല്ലെ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു വീണ്ടും നുറുക്കാൻ തുടങ്ങി... "സേറ നിനക്ക് ഇറങ്ങാൻ സമയം ആയോ.... " "ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങും അപ്പാ.... " അവൾ അത് മാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് റൂമിൽ ഒരു ഭാഗത്ത്‌ വെച്ച കർത്താവിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് മുട്ടിപ്പായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന തോമസിനെ ഒന്ന് നോക്കി... ശേഷം അയാൾക്ക്‌ ചാരെ ആയി മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു കൈകൾ കൂപ്പി പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് കുരിശ് വരച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.... "God bless you my dear.....നിനക്ക് നിന്റെ ഇഷ്ടം അനുസരിച്ച് കളിക്കാൻ സാധിക്കും....കർത്താവ് കൂടെ ഉണ്ടാകും... " ഇറങ്ങാൻ നിന്നതും അവളുടെ മുടിയിൽ ഒന്ന് തലോടി കൊണ്ട് തോമസ് പറഞ്ഞതും അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു അത് സ്വീകരിച്ചു.... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

"Are you afraid.... " അവളുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ജെനി ചോദിച്ചതും അവൾ ആ വലിയ ബിൽഡിങ് നോക്കി കൊണ്ട് തന്നെ ഇല്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.... "But എനിക്ക് പേടിയുണ്ട്ട്ടൊ.... ഇതിൽ ജോയിൻ ചെയ്തു എന്ന് എങ്ങാനും അപ്പൻ അറിഞ്ഞാൽ കയ്യും കാലും തല്ലി ഒടിക്കും.... " അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു സേറ അവളെ കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി കൊണ്ട് അവളെയും വലിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ "Coach....fernandas....." അവളുടെ സംശയത്തോടുള്ള വിളിയിൽ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഒരാൾ പെട്ടെന്ന് അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു... "Yes.... " അയാൾ സ്‌പെക്സ് ഒന്ന് നേരെ വെച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ വല്ലാത്തൊരു പുഞ്ചിരി അയാൾക്ക്‌ നൽകി.... "നമസ്തേ.... " ജെനി രണ്ട് കയ്യും കൂപ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അയാൾക്ക്‌ അതൊരു കൗതുകം ആയിരുന്നു... ആയാലും അത് പോലെ കൈ കൂപ്പി.... "Are you from kerala.... !!"

അയാളുടെ അത്ഭുതത്തോടുള്ള ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ ജെനി ഒരു ഗമയോടെ തലയാട്ടിയതും ആ ഗമ തനിക്ക് കാണിക്കാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ സേറ അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി... അവൾ മെല്ലെ ഒന്ന് പിൻവലിഞ്ഞു... "Goodmorning coach..... I am sera jekab...." "And i am jenny kuryan..." ജെനിയും അയാൾക്ക്‌ നേരെ കൈ നീട്ടി... ആയാളും രണ്ട് പേരെയും പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി തലയാട്ടി... "We are from PPR collage... We got the selection from there .... Yesterday the agreement was all full .... Today we have to go into practice...." സേറ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും എന്തോ ഓർത്ത പോലെ അയാൾ ഒന്ന് തലയാട്ടി.... "Oh.... I remember .... the management informed me ... you go and make preparations for the practice ... Today I intend to do some physical test ... let's see after that...." അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേരും ഒരുപോലെ തലയാട്ടി കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.... "അയാൾ നമ്മളെ ആക്കിയ പോലെ നിനക്ക് തോന്നിയോ.... " ജെനിയുടെ ചോദ്യം വന്നതോടെ അവളുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു അവളുടെ വാ പൊത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് സേറ ഉള്ളിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി............ തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...