♡മന്ദാരം♡ ഭാഗം 26

എഴുത്തുകാരി: THASAL

"ഡാ... സീൻ ആവോ...ആ പെണ്ണും പിള്ള... നല്ല പോലെ എരിവ് കയറ്റുന്ന സാധനം ആണ്.... അതിനിടയിൽ ഇത് കൂടി.... " ക്യാമ്പസിൽ പടിക്കെട്ടിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് സേറ ചോദിച്ചതും അവൾക്ക് അരികെ ഇരിക്കുന്നവർക്കിടയിൽ നിന്നും വരുൺ ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി... "സീൻ ആകട്ടെടി... അവന്മാർക്ക് ഒരു സസ്പെൻഷൻ കിട്ടുന്നത് അത്യാവശ്യം ആണ്...ഇവിടെ വന്നു ഷോ ഇറക്കിയതല്ലേ... നമ്മൾ മൈന്റ് ചെയ്യാൻ പോകണ്ട... " അവന്റെ മറുപടി കേട്ടു ഇച്ചിരി ടെൻഷൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ കൂടി അവൾ ശരിയാണ് എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.... "They are a nuisance....വല്ലാത്തൊരു ശല്യമാണ്..... ഇനി കുറച്ചു കാലത്തേക്ക് അതൊന്നു നില്ക്കുമല്ലോ... " "അവസാനം എല്ലാം കൂടി നമ്മുടെ തലയിൽ ആകാഞ്ഞാൽ മതി... അവരുടെ നാടാ.... വല്ല കൊങ്കണിയും വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ കൊലകുറ്റം വരെ നമ്മൾ തലയും ആട്ടി സമ്മതിക്കെണ്ടി വരും.... " ജെനിയും അല്പം കാര്യമായി പറഞ്ഞതും എല്ലാവരും ചിരിച്ചു പോയിരുന്നു...

"Hey.... " പെട്ടെന്ന് ആരുടെയോ വിളി കേട്ടു എല്ലാവരും ഒരുപോലെ അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കിയതും തങ്ങൾക്കു നേരെ പുഞ്ചിരിയോടെ നടന്നു വരുന്ന കോച്ചിനെ കണ്ടു സേറ ചാടി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു... "Coach.... " അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അതിലുപരി സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവരെ ഒന്ന് ഹഗ് ചെയ്തു മാറി നിന്നതും അവൾക്ക് പിന്നാലെ തന്നെയായി വന്ന ജെനിയും അവരെ ഒന്ന് ഹഗ് ചെയ്തിരുന്നു... "Wts up..... എങ്ങനെ പോകുന്നു ട്രെയിനിങ് ഒക്കെ.... " "All good coach.... " സേറയുടെ മറുപടിക്ക് അവർ ഒന്ന് ചിരിച്ചു... "Mr fernandas... അല്ലേ coach... എനിക്കറിയാം അദ്ദേഹത്തെ... നിങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയത് നല്ലൊരു ഓപ്പർചുനിറ്റിയാണ്... Dont miss it... Ok.... " "Ok coach... And thankyou.." സേറക്ക് ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ടായിരുന്നു അവരോട്... അവളെ നല്ലൊരു പ്ലയെർ ആയി ഉയർത്താൻ ഒരുപാട് സഹായിച്ചത് അവർ തന്നെ ആയിരുന്നു.....

അവരോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഇടക്ക് അവരുടെ കണ്ണുകൾ പിന്നിലേക്ക് പോകുന്നത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു... "Hey... What a pleasent surprice.... " അവർ പിന്നിലേക്ക് കൈ പൊക്കി കൊണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ പറയുന്നത് കേട്ടു അവൾ സംശയത്തോടെ നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും കണ്ടു തങ്ങൾക്കു നേരെ പുഞ്ചിരിയോടെ നടന്നു വരുന്ന ജെറിയെയും എബിനെയും.... അവളുടെ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മെല്ലെ മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു.... അവൾ മെല്ലെ കോച്ച് പിടിച്ച അവളുടെ കൈ വേർപെടുത്തി... അപ്പോഴേക്കും അവർ വീണ്ടും അവളുടെ കയ്യിൽ പിടി മുറുക്കിയിരുന്നു...അവൾക്ക് അവിടെ നിന്നും മാറാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും കോച്ചിന് മുന്നിൽ നിന്നും അവൾക്ക് ഒളിച്ചോട്ടം സാധ്യമല്ലായിരുന്നു... സേറ മെല്ലെ നെറ്റി ചൊറിഞ്ഞു കൊണ്ട് താഴേക്ക് നോക്കി നിന്നു... അവളെ ഇടം കണ്ണിട്ട് നോക്കി കൊണ്ട് ജെറി അവൾക്ക് അരികിൽ വന്നു നിന്നതും അവൾ അവിടെ നിന്ന് കുറച്ചു നീങ്ങി നിന്നു...

"ആഹാ... നിങ്ങൾ എന്നാ ദില്ലിയിൽ നിന്ന് വന്നത്.... " "Two days ആയി.... " "ഓഹോ... എന്നിട്ട് സേറയെന്താ പറയാതിരുന്നത്..... " അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ച കോച്ചിന് മുന്നിൽ അവൾ ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു... അപ്പോഴേക്കും ജെറി അവളുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു പിടിച്ചിരുന്നു... അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി കൊണ്ട് മെല്ലെ തല ചെരിച്ചു അവനെ ഒന്ന് നോക്കി...കാലങ്ങൾ ഏറെ ആയത് കൊണ്ടാകാം അവൾക്ക് എന്തോ unconfert തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... അവൾ അവനിൽ നിന്നും വിട്ട് നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും ആരുടേ മുന്നിലും തന്റെ ഇഷ്ടകേടു കാണിക്കാൻ അവൾക്ക് ആകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... എബിയും അല്പം പേടിയോടെ അവർ രണ്ട് പേരിലേക്കും നോക്കുകയായിരുന്നു... "ഞങ്ങൾ വന്നപ്പോൾ തൊട്ടു ഇവൾ exitment ൽ ആയിരുന്നു... അത് കൊണ്ട് വിട്ട് പോയതാകും... അല്ലേടി... " അവളുടെ തലയിൽ ഒന്ന് മേടി കൊണ്ട് ജെറി ചോദിച്ചതും അവൾ കോച്ചിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി....

"എന്നിട്ട് എങ്ങനെയുണ്ട് ജോബ്...... താൻ ബാസ്കറ്റ് ബോൾ വിട്ടോ... " കോച്ച് ചോദിച്ചു... "കോച്ച്... എനിക്ക് ക്ലാസിൽ കയറാൻ ഉണ്ട്... ഞാൻ പോകട്ടെ.... !!?" ജെറിയുടെ കൈ എടുത്തു മാറ്റി ദേഷ്യം കടിച്ചു പിടിച്ചു ആയിരുന്നു അവൾ ചോദിച്ചത്... "Oh... Sure.... You may go... പ്രാക്ടീസ് മുടക്കരുത്.... അതിനെ പറ്റിയെല്ലാം ഞാൻ ഇവരോട് പറഞ്ഞോളാം... ഇവർ സൗകര്യം പോലെ തനിക്ക് പറഞ്ഞു തരും... " "Thankyou coach.... " അവൾ അസ്വസ്ഥത നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം അവർക്ക് സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും വേഗം തന്നെ കയറി ഓടി... അവൾക്ക് പിന്നാലെ തന്നെയായി വരുണും ജെനിയും കയറി പോയിരുന്നു.... വരുൺ അവളെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും അവൾ എല്ലാ ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ കൈ തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് വേഗത്തിൽ തന്നെ അവിടെ നിന്നും ഓടി... അതെല്ലാം ഉള്ളിൽ ഒരു വിങ്ങലോടെ കാണുകയായിരുന്നു എബി.... അവന് നോക്കി നിൽക്കാനേ സാധിച്ചുള്ളൂ... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

"ഇവിടെ ഒരുപാട് മാറി പോയല്ലേ... " കോളേജ് വരാന്തയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ എബി ചോദിച്ചതും ജെറി കുഞ്ഞ് ചിരി വിരിയിച്ചു കൊണ്ട് ഒന്ന് തലയാട്ടി... "വർഷം രണ്ട് കഴിഞ്ഞില്ലേഡാ..... അതിന്റേതായ മാറ്റം ഉണ്ടാകും.... " അവർ അധികം സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല.... രണ്ട് പേരുടെയും കണ്ണിൽ വരാന്തയിലൂടെ സേറയുടെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു നടക്കുന്ന ജെറിയും അവളെ ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു തല്ലു കൂടുന്ന എബിയും തെളിഞ്ഞു വന്നു..... രണ്ട് പേരുടെയും ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.... ഒരു ക്ലാസിന് മുന്നിൽ എത്തിയതും കേട്ടു പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള സേറയുടെ ശബ്ദം.... രണ്ട് പേരുടെയും കണ്ണുകൾ ഒരുപോലെ ഉള്ളിലേക്ക് നീങ്ങി....ഉള്ളിൽ സേറയും ഫ്രണ്ട്സും എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിയിൽ ആണ്.... സേറ പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ വരുണിന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.... ജെറിക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു വേദന അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു.... അവൻ സ്വയം മുഷ്ടി ചുരുട്ടി അതിനെ നിയന്ത്രിച്ചു....

അവളുടെ പുഞ്ചിരി പോലും എന്തോ അവരിൽ വേദനയാണ് നിറക്കുന്നത്.... തങ്ങൾക്ക് അവളുടെ ലൈഫിൽ ഒരു റോളും ഇല്ലാത്ത പോലെ.... "ജെറി.... വാ...." എബിന്റെ വിളി കേട്ടാണ് അവൻ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്... അവൻ ഒന്ന് തലയാട്ടി കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു... അപ്പോഴും കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ കളിചിരികൾ.... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ "Baby boo.... " തുറന്ന് വെച്ച ഡോറിൽ ഒന്ന് തട്ടി കൊണ്ട് ജെറി വിളിച്ചതും ബെഡിന്റെ ഹെഡ് ബോർഡിൽ ചാരി ഇരുന്നു ഫോണിൽ കളിക്കുകയായിരുന്ന സേറ ഒരു നിമിഷം തല ഉയർത്തി നോക്കി എങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടെ മുഖം താഴ്ത്തി.... "May i coming... " "No..... !!" അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ തന്നെ അവൾ മറുപടി നൽകിയതും അവൻ അത് കേട്ടു ചെറു ചിരിയോടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതും അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു ഇഷ്ടകേടോടെ അവനെ നോക്കി....

"തന്നോട് അല്ലേ കയറെണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞത്... " അവൾ നല്ല പോലെ ഒന്ന് ഇരുന്നു കൊണ്ട് അലറി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവൻ അതൊന്നും വലിയ കാര്യം അല്ല എന്ന പോലെ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു.... "താൻ എന്താടോ ചെയ്യുന്നത്.... ഡോർ തുറക്കഡോ.... തുറക്കാൻ.... " അവൾ ബെഡിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു ഡോറിനരികിലേക്ക് ഓടി ഡോർ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൻ ലോക്കിൽ തന്നെ കൈ വെച്ച് ഡോറിൽ ചാരി നിന്നു...തികച്ചും അപരിചിതരോട് എന്ന പോലുള്ള അവളുടെ പെരുമാറ്റം ഉള്ളിൽ ചെറു നീറ്റൽ സമ്മാനിച്ചിരുന്നു... അവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല എന്ന് മനസ്സിലായതും കണ്ണ് രണ്ടും ഉരുട്ടി തന്റെ ദേഷ്യം അവന് മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവൾ അധികം ബലപ്രയോഗത്തിന് നിൽക്കാതെ ബെഡിൽ തന്നെ പോയി ഇരുന്നതും അവനും ചെറു ചിരിയോടെ അവൾക്ക് ചാരെ ചെന്നിരുന്നു.... "Baby boo.... " "Just getout.... "

ദേഷ്യം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം വളരെ ഒതുക്കി ആരെയും അറിയിക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത പോലെ ആയിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി... അവൻ നിഷേധത്തിൽ ഒന്ന് തലയാട്ടി.... "എനിക്ക് പോകാൻ കഴിയില്ല baby boo.... " "Baby boo.... Baby boo.... Just stop irritating me..... i am sera.... Sera jekab.... Understand... " അവൾ അലറുകയായിരുന്നു.... അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അപ്പോഴും പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു... അവളെ തളർത്താൻ കെൽപ്പുള്ള പുഞ്ചിരി... "No.... ഇനി എത്ര കാലം കഴിഞ്ഞാലും നീ എന്നെ എത്ര വെറുത്തു എന്ന് പറഞ്ഞാലും നീ എനിക്ക് baby boo തന്നെയാണ്.... എബിക്ക് അവന്റെ സിസ്റ്ററും.... " അവളിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി കൊണ്ടായിരുന്നു അവൻ പറഞ്ഞത്.... അവൾ ഉള്ളിലെ സങ്കടം ദേഷ്യം രൂപേണ പുറത്ത് വരുത്തി കൊണ്ട് ബെഡിൽ കൈ കുത്തി താഴേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.... "Please...... " അവളുടെ സ്വരം യാചനയിൽ അടങ്ങിയിരുന്നു... അവന്റെ ഉള്ളം ഒന്ന് നീറി... "അത്രമാത്രം വെറുത്തോ നീ....."

ഒരു ഇടർച്ചയോടുള്ള അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ അവളുടെ ഉള്ളവും വിങ്ങി... അവൾ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ അവൻ കാണാതെ ഒളിച്ചു പിടിച്ചു... "നിന്നോട് ഞങ്ങൾ ചെയ്തത് ഒരിക്കലും ന്യായികരിക്കുന്നില്ല.......പക്ഷെ.....ആ തെറ്റിന്റെ പേരിൽ ഈ രണ്ട് വർഷം ഉരുകി കഴിഞ്ഞില്ലേ ഞങ്ങൾ......മരിച്ചു ജീവിച്ചില്ലേ.....ഇതിൽ കൂടുതൽ എന്ത് ശിക്ഷയാണ് ഞങ്ങൾ അനുഭവിക്കെണ്ടത്......നീ തന്നെ പറ..... " അവന്റെ സ്വരം നന്നേ താഴ്ന്നിരുന്നു... അവളുടെ ഉള്ളിലെ ഗദ്ഗദം അടക്കാൻ അവൾ നന്നേ പാട് പെട്ടിരുന്നു.... "അപ്പോൾ ഞാൻ അനുഭവിച്ചതോ....അത് ഞാൻ ആരോടാ പറയേണ്ടത്.......എന്റേത് ഒന്നും വേദനയല്ല എന്നൊരു തോന്നൽ ഉണ്ടോ.... ഞാനും വേദനിച്ചിട്ടുണ്ട്..... ഒറ്റയ്ക്ക്.... ഒറ്റയ്ക്ക് നീറിയിട്ടുണ്ട്.....അതെല്ലാം ഞാൻ മറക്കണോ.....മറക്കണോ ഞാൻ..... " അവളുടെ സ്വരം ഇടറിയതും അവന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു വന്നു.... "സോറി.... " അവൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞതും അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു....

"I know... നിങ്ങൾക്ക് ആ ഒരു മറുപടിയെ ഉണ്ടാകൂ എന്ന്....let me ask you something.... " തല ചെരിച്ചു അവനെ നോക്കി കൊണ്ടുള്ള അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് മൗനം കൊണ്ട് അവൻ മറുപടി നൽകി.... "ഈ ഒരു സോറി കൊണ്ട് എന്റെ ഉള്ളിലെ മുറിവ് ഉണക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് സാധിക്കുമോ.....ആ ഒരു നിമിഷം.... ഉള്ളിൽ വേദന കൊണ്ട് നീറി.... മരണം തൊട്ടടുത്ത് എത്തി എന്ന് പോലും തോന്നിച്ച ആ ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ഓർമ്മ എന്നിൽ നിന്നും നിങ്ങൾക്ക് ഇല്ലാതാക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് സാധിക്കുമോ..... " അവൻ പതിയെ ഒന്ന് നിർത്തി...അവന് ഒരു മറുപടി ഇല്ലായിരുന്നു.... അവൾ ചുണ്ട് കോട്ടി ഒന്ന് ചിരിച്ചു... "ഇല്ല... കഴിയില്ല.... ഇവിടുന്ന് ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ പോകുമ്പോൾ പോലും ഓർക്കാത്ത എന്റെ വേദന മാറ്റാൻ ആണോ നിങ്ങൾക്ക് നേരം..... ഹും....you both are selfish... പക്ഷെ ഞാൻ അങ്ങനെ ആണ് എന്നൊരു തെറ്റിദ്ധാരണ നിങ്ങളിൽ വന്നു.... എന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് വേണ്ടി നിന്റെ എന്നല്ല ഒരുത്തന്റെയും ലൈഫ് വെച്ച് ഞാൻ കളിക്കില്ല...

Future വഴി മുട്ടുന്ന ഒരു തീരുമാനവും എടുക്കില്ല.... അത് എന്ത് സ്നേഹത്തിന്റെ പേരിൽ ആയാലും... " അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റതും ഉള്ളിലെ സങ്കടത്തിന്റെ ആഗാതത്തിൽ അവൻ അറിയാതെ തന്നെ അവളുടെ അരയിലൂടെ കൈകൾ ചുറ്റി അവളുടെ വയറിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി പോയിരുന്നു... അവൾ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു പോയി... ആദ്യം ഒന്ന് തരിച്ചു നിന്നു എങ്കിലും ബോധത്തിൽ എത്തിയതോടെ അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ പിടിച്ചു മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു... "വിട്.... എന്നെ വിടാൻ.... " അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് പറയുമ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുനീരിന്റെ ചൂട് അവളുടെ ദേഹത്തു പതിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... "നിന്നെ ഞങ്ങൾ ഓർത്തില്ല എന്ന് മാത്രം പറയരുത്....... Baby boo.... എന്നേക്കാൾ എബിയെക്കാൾ കൂടുതൽ ഞങ്ങൾ ചിന്തിച്ചത് നിന്നെ കുറിച്ചാണ്... നിന്റെ സങ്കടം കാണാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ടാണ്.....

.നിന്റെ കണ്ണുനീർ കണ്ടാൽ ഞങ്ങൾക്ക് പോകാൻ കഴിയില്ല എന്ന് പൂർണ ബോധ്യം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ്.......... becouse നീ ഞങ്ങൾക്ക് എന്നും fav ആയിരുന്നു..... നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം കാരണം ആണ് ഞങ്ങൾ.... " അവന്റെ സ്വരത്തിലേ പതറച്ചയിലും ആ വാക്കുകളിലും അവൾ ഒരു നിമിഷം തറഞ്ഞു നിന്നു....അവൾക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ അവസ്ഥ... പക്ഷെ അവളുടെ ഉള്ള് ഒരു തരിമ്പ് പോലും അലിഞ്ഞില്ല.... വേദനയുടെ ചൂടെറ്റ് ആ മനസ്സ് കല്ല് പോലെ ഉറച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.... അവൾ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും കവിളിലേക്ക് ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ അമർത്തി തുടച്ചു അവനെ ബലം പ്രയോഗിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ തന്നിൽ നിന്നും പിടിച്ചു മാറ്റി.... "സ്നേഹം..... ആ ഒരു വാക്ക് നീ മിണ്ടരുത്.... വെറും വേസ്റ്റ്.... നിന്റെ ഉള്ളിൽ അന്നും ഇന്നും ഞാൻ വെറും ബിഗ് സീറോ ആയിരുന്നു..വെറും വട്ടപൂജ്യം..... ഒന്നും ഇല്ലാത്തവൾ.....

അത് മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്ക് ഈ രണ്ട് വർഷം വേണ്ടി വന്നു.....നീ കളിച്ച ആ ചീപ്പ്‌ ഡ്രാമ മനസ്സിലാക്കാൻ.....dont lie..... എനിക്ക് ഒരു നുണയും കേൾക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ല....." അവൻ നിസ്സഹായതയോടെ അവളെ നോക്കി ഇരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവൾ വേഗം തന്നെ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും കണ്ടു ഡോറിന്റെ അരികെ തന്നെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എബിയെ.... വന്ന സമയം മുതൽ തന്നോട് ഒരു വാക്ക് പോലും മിണ്ടിയിട്ടില്ല അവൻ.... ഉള്ളിലെ ഭയം മുഖം കാണാമായിരുന്നു.... അവൾ വേഗം തന്നെ അവനെ മറികടന്നു പുറത്തേക്കു നടന്നു... ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ "ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണോ എന്ന് പോലും മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ലല്ലോ കർത്താവെ.......ആരെയും എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല.... ആരുടേയും വേദന പോലും അറിയാൻ സാധിക്കുന്നില്ല... ആരെയാണ് ഞാൻ വിശ്വസിക്കേണ്ടത്.... അവരെയൊ....

അതോ ഞാൻ അനുഭവിച്ചു തീർത്ത വേദനയെയോ... ആരെയാ.... ഒരു വഴി പറഞ്ഞു താ.... " ഉള്ളിൽ തേങ്ങലോടെ പറയുമ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ രണ്ടും ഒരുപോലെ നിറഞ്ഞു ഒഴുകിയിരുന്നു...... അവൾ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു ഒരിക്കൽ കൂടി കുരിശിൽ കിടക്കുന്ന കർത്താവിനെ ഒന്ന് നോക്കി കുരിശ് വരച്ചു കൊണ്ട് താഴെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.... ചർച്ചിന് പുറത്ത് എത്തിയതും അവിടെ ഉള്ള രൂപകൂട്ടിൽ മെഴുകുതിരി കത്തിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നും നടന്നു... അവളുടെ കാലുകൾക്ക് പതിവിലും വേഗത കുറഞ്ഞിരുന്നു.. അവൾക്ക് എന്തോ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് തിരികെ പോകാൻ തോന്നിയില്ല.... അവൾ വഴിയോരത്ത് ഇട്ടിരിക്കുന്ന സിമന്റ് ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു..... കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടി പിണച്ചു അവൾ പല തരം ചിന്തകളിലേക്ക് പോയിരുന്നു.... കണ്മുന്നിൽ ധൃതിയിൽ ഓടുന്ന മനുഷ്യർ...... നാടു കാണാൻ വന്ന വിദേശികൾ.....സജീവമായ തെരിവോരങ്ങൾ.... കച്ചവടക്കാർ തങ്ങളുടെ കടകളിലേക്ക് ആളുകളെ ആകർഷിക്കാൻ വലിയ രീതിയിൽ തന്നെ ഷോപ്പുകളെ അലങ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്....

ചിലരുടെ കണ്ണുകൾ ഇടക്ക് തന്നിലും പതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവളുടെ ചുണ്ടിൽ കുഞ്ഞ് ചിരി മിന്നി.... എല്ലാം മറന്നു കൊണ്ടുള്ള പുഞ്ചിരി..... പെട്ടെന്ന് അവളുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതും അവൾ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്തു കാതോട് ചേർത്തു .... "ആ..... അപ്പാ.... " "നീ ഇത് എവിടെയാ.... ഈ രാത്രി എവിടെ പോയതാ നീ.... " എടുത്ത പാടെ കേട്ടത് ജേക്കബിന്റെ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു... "ദേഷ്യപെടല്ലേ ജേക്കബ് സാറെ... ഞാൻ ചർച്ച് വരെ ഒന്ന് വന്നതാ....സമയം ആകുമ്പോൾ വീട്ടിൽ കയറിക്കോളാം..... നിങ്ങൾ ഡിന്നർ കഴിച്ചോ.... " അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു ജേക്കബിന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം പോയത് അല്പം മാറി ഇരിക്കുന്ന എബിയുടെയും ജെറിയുടെയും മേലിൽ ആണ്.... അവർ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അദ്ദേഹത്തിനും അറിയാമായിരുന്നു.... "മ്മ്മ്....ഓക്കേ.... അധികം ലേറ്റ് ആകണ്ട.... ആരെങ്കിലും കൂടെ ഉണ്ടോ.... " അദ്ദേഹം ചോദിച്ചതും അവൾ സിമന്റ് ബെഞ്ചിൽ കാലിയായി കിടക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി... ശേഷം ചിരിയോടെ ഇരിപ്പിടത്തിൽ ഒന്ന് തലോടി... "ഉണ്ട് അപ്പാ... ജോവിനും വരുണും വന്നിട്ടുണ്ട്.... അപ്പ ടെൻഷൻ ആകണ്ട... അധികം ലേറ്റ് ആകാതെ വരാം... " എന്തോ നുണ പറയാൻ ആണ് തോന്നിയത്.... ആരും ഇല്ല എന്നറിഞ്ഞാൽ അപ്പന് ടെൻഷൻ ആകും.... കൂടാതെ എബിയും ജെറിയും ഓടി വരും എന്ന് അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.............. തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...