നാഥാർജുനം: ഭാഗം 14

Natharjunam

എഴുത്തുകാരി: അനു രാജീവ്

വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും ആ പെൺകുട്ടി ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു... അപ്പോഴേക്കും വാമിയുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങി മറിഞ്ഞിരുന്നു... പക്ഷെ കട്ടിലിലേക്ക് നോക്കിയ അവൾക്ക് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഉള്ളിൽ എരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ നെരിപ്പോട് വെള്ളമൊഴിച്ച് അണച്ച് പോലെ തോന്നി... അർജുൻ ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു... അങ്ങനെയൊരു സംഭവം നടന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞില്ല എന്നത് വലിയ ആശ്വാസമായി തോന്നി... പെട്ടെന്നുതന്നെ വാമിയുടെ മുഖഭാവം മാറി.. ദേഷ്യം കൊണ്ട് ആ കുഞ്ഞ് മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു.. ആ പെൺകുട്ടിയുടെ മുഖത്ത് ആണെങ്കിൽ ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്ത ഒരു ഭാവമായിരുന്നു പ്ഡോ ⚡️⚡️⚡️ 🔹🔸🔹🔹🔸🔹🔹🔹🔹🔸🔹 അമ്പലത്തിൽ നിന്നു നേരെ അർജുൻ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ പോയി... കുറച്ചു നേരം വെയിറ്റ് ചെയ്യുമ്പോഴേക്കും ട്രെയിൻ വന്നിരുന്നു... അതിൽനിന്നും ത്രേസ്യാമ്മച്ചിയും ജെസ്സിയുടെ ചേട്ടൻ ജോൺ വർഗീസും ഭാര്യ സിസിലി ഒരേ ഒരു മകൾ ജനീവ എന്നിവർ ഇറങ്ങി.. അവരെ കാണേ അർജുന്റെ മുഖത്ത് സന്തോഷം നിറഞ്ഞു നിന്നു...

അർജുനെ കണ്ടതും ജോൺ വേഗം വന്ന് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു.. അവരെ പിക്ക് ചെയ്തു നേരെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.... അപ്പോഴെല്ലാം ജനീവയുടെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ മുഖത്ത് തന്നെയാണെന്ന് അർജുൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലായിരുന്നു.. രാത്രി മുഴുവൻ ഉറങ്ങാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ നല്ല ക്ഷീണം തോന്നി അവൻ കുറച്ചു നേരം കിടക്കാം എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി... അവന്റെ പോക്കും നോക്കി മുകളിലേക്ക് കണ്ണ് നട്ടിരിക്കുന്ന ജനീവയെ കണ്ട ത്രേസ്യാമ്മ അർത്ഥം വെച്ച് ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് ജെസ്സിയോട് പറഞ്ഞു "ഇനി എത്രയെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാടി അജു മോനെ ഇങ്ങനെ നിർത്തുന്നത്.. പ്രായം പത്തിരുപത്തേഴ്‌ ആയില്ലേ.. ഇനി എപ്പോഴാ ഡീ കൊച്ചേ അവന്റെ കല്യാണം നടത്തുന്നെ..." "നടത്തണം അമ്മച്ചി.. ചെക്കൻ അമ്പിനും വില്ലിനും അടുക്കുന്നില്ലന്നെ... ജോലിയും കൂലിയും ഇല്ലാത്തവന് ആര് പെണ്ണുകൊടുക്കാനാ..?? പണിക്ക് പോവാൻ പറഞ്ഞാൽ അവന് ബിസിനസ്‌ മതിയെന്ന്... അതിന് ലോണിന് വേണ്ടി ബാങ്ക് മുഴുവൻ കയറി ഇറങ്ങലാ ഇപ്പൊ പണി..."

" നീയെന്തിനാ ഡീ കൊച്ചേ അവന് വേറെ പെണ്ണും, ബിസിനസ്സും നോക്കുന്നേ... നമ്മുടെ ജനി മോളില്ലയോ.. അറക്കലെ ബിസിനസ് നോക്കാൻ ആളും ഇല്ല.. ഈ ജോണിച്ചനെ കൊണ്ട് ഇനി എത്ര കാലം കൂടി കൂട്ടിയാ കൂടുമെന്നാ.. ഇതാവുമ്പോ രണ്ടും നടക്കും. നീ എന്നാ ജോണേ പറയുന്നേ... " അമ്മച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ജനിയുടെ മുഖം വിടർന്നു അത് ജെസ്സി ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു... എന്നാൽ ജോൺ എന്താണ് പറയാൻ പോകുന്നത് എന്ന ആശയത്തിൽ അവൾ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് ശ്രദ്ധതിരിച്ചു... " എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല അമ്മച്ചി... മറ്റാർക്കെങ്കിലും കൊടുക്കുന്നതിനേക്കാൾ നമ്മുടെ കൊച്ചിന് തന്നെ മോളെ ഏൽപ്പിക്കുന്നതിൽ സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ... നമ്മുടെ ബിസിനസ് എന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞ് ഏതെങ്കിലും ഒരു വീട്ടുകാർ അനുഭവിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നമ്മുടെ കുട്ടി തന്നെ അനുഭവിച്ചാൽ അതും സന്തോഷമുള്ള കാര്യം അല്ലേ... ജെസ്സി എന്തു പറയുന്നു" എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ ജെസ്സിയിലേക്കായി... "എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും പറയാനില്ല ചേട്ടായി....

അർജുൻ ആണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത്... ഞാൻ അവന്റെ ഒരു കാര്യത്തിലും ഇടപെടാറില്ല... അത് അവന് ഇഷ്ടവുമല്ല .. അജുവിന് ഇഷ്ടക്കുറവൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് വേറെ എതിർപ്പൊന്നുമില്ല... നമ്മുടെ കുട്ടിയല്ലേ ജനി" ഇത് കേട്ട് അവിടെനിന്ന് എല്ലാവരുടെയും മുഖം വിടർന്നു... എല്ലാവരിലും സന്തോഷം നിറഞ്ഞു നിന്നു... അവർ സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ജനിവ പതിയെ അർജുന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോവാൻ സ്റ്റെയർ കയറി... പതിയെ ഡോർ തുറന്ന് തലയിട്ട് അകത്തേക്ക് നോക്കി അപ്പോൾ കണ്ടത് കമിഴ്ന്നു കിടന്നു സുഖമായി ഉറങ്ങുന്ന അർജുനെ ആണ്... അവൾ പതിയെ അകത്തേക്ക് കയറി... ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ഡോർ ചാരി അവനടുത്തേക്ക് വന്നു പതിയെ ബെഡിൽ ഇരുന്ന് അവനെ പ്രണയപൂർവ്വം നോക്കി... ഏകദേശം മൂന്നു വർഷമായി അർജുനോടുള്ള പ്രണയം മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്... പക്ഷെ അവനിൽ നിന്ന് അത്തരം ഒരു നോട്ടം കിട്ടിയിട്ടില്ല ഇതുവരെ... എല്ലാവരോടും സംസാരിക്കുന്ന അതേ രീതിയിൽ തന്നെ തന്നോടും സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളൂ എന്ന് അവൾ വേദനയോടെ ഓർത്തു...

അവൾ എഴുന്നേറ്റ് റൂമിന് ചുറ്റും നോക്കി.. എല്ലാം പഴയതുപോലെ തന്നെ ഒരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ല... കഴിഞ്ഞവർഷം ഉത്സവം കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ തന്റെ ഇഷ്ടം അറിയിക്കാൻ തോന്നിയിരുന്നു... പക്ഷേ സാധിച്ചില്ല... ഇത്തവണ പറഞ്ഞേ തീരൂ എന്ന വാശിയിലാണ് ഇറങ്ങിയത്.. അപ്പോഴേക്കും വല്യമ്മച്ചി ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യം കൊണ്ട് ഇടും എന്ന് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല... ജെസ്സി ആന്റി സമ്മതിച്ചപ്പോൾ ഇനി മറ്റൊന്നും വേണ്ട എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.. അത്രയും സന്തോഷം... ഈ റൂമിന് മാറ്റമില്ലാത്ത പോലെ തന്നെ ഒരിക്കലും അർജുന്റെ മനസ്സിനും മാറ്റം വന്നു കാണില്ല എന്ന വിശ്വാസത്തോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി നിന്നു... ഷർട്ട് ഇടാത്തത് കൊണ്ട് അവന്റെ ദൃഢമായ ശരീരം അവൾ മതിമറന്നു നോക്കി നിന്നു... പെട്ടെന്ന് അവൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.. അവൾ ഒന്ന് പതറിയെങ്കിലും ഒരു കുസൃതി തോന്നി പതിയെ ബെഡിനടുത്തേക്ക് വന്ന് മുട്ടുകുത്തി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി... നെറ്റിയിൽ മൃദുവായി ഒന്ന് ചുംബിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹത്തോടെ കഴുത്തിന് ഇരുവശവും കൈവച്ച് അവനിലേക്ക് ചുണ്ട് ചേർക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും പെട്ടെന്ന് വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി...

തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയുടെ മുഖഭാവം ദേഷ്യം ആണെന്നൊഴിച്ച് അവൾ ആരാണെന്നോ ഏതാണെന്നോ ജനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല... അതുകൊണ്ട് തന്നെ പതിയെ അവനിൽനിന്ന് അടർന്നുമാറി... അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു ആ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് മുറുകുന്നതും അർജുനെ കണ്ടതിനു ശേഷം ചെറിയൊരു ആശ്വാസം വിടരുന്നതും അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കിനിന്നു.. പക്ഷേ പെട്ടെന്നായിരുന്നു പ്ഡോ ⚡️⚡️⚡️ ശബ്ദം കേട്ട് അർജുൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു ജനിക്ക് ചെവിയിൽ നിന്നും മൂളക്കം മാത്രം കേട്ടു.. വാമി കൈ കുടഞ്ഞു.. വലതു കൈ കുടയുന്ന വാമിയെയും, ഇടതു കവിളിൽ കൈ വച്ച് നിൽക്കുന്ന ജനിവയെയും അർജുൻ മാറി മാറി നോക്കി... ജനിവ കണ്ണ് നിറച്ച് കൊണ്ട് അർജുനെ നോക്കി... അവനാണെങ്കിൽ ആരാ ഇപ്പൊ പടക്കം പൊട്ടിച്ചേ എന്ന എക്സ്പ്രഷൻ ഇട്ടു നിൽക്കുന്നു... ജനിവ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഓടി പോയി.. വാമി അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.. "ഷർട്ടും ഇടാണ്ട് നടക്കുവാ കാമദേവൻ..." അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അടുത്ത് വരുന്നത് കണ്ട് അവൻ രണ്ടടി പുറകോട്ട് നീങ്ങി ഇരുന്നു..

അത് കണ്ട് ചിരി വന്നെങ്കിലും കടിച്ചുപിടിച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു... ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവന്റെ മാറിൽ ചാരി ഇരുന്നു... കാര്യം മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അർജുൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു... "എന്താടി പറ്റിയെ... അവൾ എന്തിനാ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പോയത്???" "അതാരാ??" അത് അങ്കിളിന്റെ മോള്... അമ്മയുടെ ചേട്ടന്റെ... " "ഓഹ്..നിന്റെ മുറപ്പെണ്ണ്.." വാമി അല്പം കെറുവോടെ പറഞ്ഞു... "അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല... അവളെനിക്ക് പെങ്ങളെ പോലെയാ.." "ശരിക്കും??🤨" "നിനക്ക് എന്തിനാ സംശയം??? എനിക്ക് അവൾ പെങ്ങളെ പോലെ തന്നെയാ.." "പക്ഷേ അവൾക്ക് അങ്ങനെയല്ല..." "അതെന്താ നിനക്ക് അങ്ങനെ തോന്നാൻ...??" എന്തുകൊണ്ടോ കണ്ട കാഴ്ച അവനോട് പറയാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല... അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഒന്നുമില്ല എന്നപോലെ തലയാട്ടി അവന്റെ മേലേക്ക് കിടന്നു... അവന്റെ നഗ്നമായ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത് കുറച്ചുനേരം കിടന്നപ്പോൾ തന്നെ വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം തോന്നി... അവൻ അവളെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു.. "ഏത് കാനഡ പ്രോഡക്റ്റ് ആണെങ്കിലും കുശുമ്പ് കേരളത്തിലെ തന്നെയാല്ലെടി.." "ആരു പറഞ്ഞു ഇത് ക്യാനഡ പ്രോഡക്റ്റ് ആണെന്ന്...

ഞാനെ ജനിച്ചത് കേരളത്തിൽ... ഓർമ വയ്ക്കുന്നത് വരെ വളർന്നതും കേരളത്തിൽ.. ആദ്യക്ഷരം പഠിച്ചതും കേരളത്തിൽ... ഇനി ജീവിക്കാൻ പോകുന്നതും കേരളത്തിൽ.... അപ്പൊ അത്യാവശ്യം കുശുമ്പൊക്കെ ആവാം..." അവളുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.. അവന്റെ ചിരി കണ്ട് എല്ലാം മറന്ന് അവൾ അതിൽ ലയിച്ചു നിന്നു.. പതിയെ ചിരി നിർത്തി വാമിയെ നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാം മറന്ന് അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന കണ്ണുകളെ ആണ് കണ്ടത്.. അവനും ആ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കി... എന്നിട്ടും അവൾ ആ നോട്ടം മാറ്റാൻ തയ്യാറായില്ല... പെട്ടെന്ന് തോന്നിയ കുറുമ്പിന് അവളെ എടുത്തു ചേർത്ത് അവൻ മറിഞ്ഞു കിടന്നു... ഇപ്പോൾ വാമി താഴെയും അവൻ അവളുടെ മുകളിലും... എന്നിട്ടും വാമി അവന്റെ കണ്ണുകളിൽനിന്ന് നോട്ടം മാറ്റിയില്ല... അത്രയും പ്രണയത്തോടെ... അത്രയും വശ്യമായി... അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ അവൻ ഉമിനീരിറക്കി... അവന് തന്റെ ചിന്തകൾ കൈ വിട്ടു പോകുന്നുണ്ടോ എന്ന് ചെറിയൊരു അസ്വസ്ഥത തോന്നി അവൻ അവളിൽനിന്ന് അടർന്നുമാറി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു...

അപ്പോഴും വാമി അവനെ നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു.. അവന്റെ നോട്ടം അവളുടെ വയറ്റിൽ നിന്ന് തെന്നിമാറിയ സാരിയിലേക്കായി... നോക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും കണ്ണുകൾ ചതിച്ചു... കാരണം,, കറുത്ത സാരിയിൽ ജ്വലിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു ആ വെളുത്ത വയർ... നോക്കല്ലേ നോക്കല്ലേ എന്ന് എത്ര തവണ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞിട്ടും കണ്ണുകൾ അനുസരിച്ചില്ല... എന്നാൽ ഇതെല്ലാം വാമി ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.. അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ച് മനസ്സിനെ കണ്ട്രോൾ ചെയ്യുന്നത് അവളിൽ ചിരിയുണർത്തി... അവൾ ചുരുട്ടി പിടിച്ച അവന്റെ കൈകളിൽ പിടുത്തമിട്ടു... അവൾ മനസ്സിലാക്കി എന്ന് അറിഞ്ഞതുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പതിയെ ചുണ്ടനക്കി അവളോട് സോറി പറഞ്ഞു... പക്ഷേ അവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവന്റെ കൈകളിൽ അവൾ അവളുടെ വയറിലേക്ക് ചേർത്തുവെച്ചു... വെളുത്ത പഞ്ഞിക്കെട്ടുപോലത്തെ വയറിൽ സ്പർശിച്ചതും അവന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മിന്നൽപിണർ പാഞ്ഞപോലെ തോന്നി..

രണ്ടാൾക്കും ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ മൃദുത്വം ആദ്യമായി തൊട്ടറിഞ്ഞ അനുഭൂതിയിൽ ആയിരുന്നു അവൻ.. അല്പം വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കഴുത്തും നെറ്റിയും... ആ നെറ്റിയിലേക്ക് വീണുകിടക്കുന്ന കുറു നിരകളും.... അവൻ ആ വയറിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം ആഴ്ത്തി... അവൾ ഒന്ന് ഉയർന്നുപൊങ്ങി.. പെട്ടെന്ന് എന്തോ വീണുടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൻ അവളിൽ നിന്ന് മുഖമുയർത്തി.. 💠💠💠💠⭕️⭕️💠💠💠💠 തല്ലു കൊണ്ട വേദനയെക്കാൾ കൂടുതൽ,, അവൾ ആരാണ്? ഇത്ര അധികാരത്തോടെ അർജുന്റെ റൂമിൽ കയറി വരാൻ അവൾക്ക് ആരാണ് അനുവാദം കൊടുത്തത്, എന്നതാണ് കൂടുതൽ ചൊടിപ്പിച്ചത്.... ആദ്യം അത് അറിയണമെന്ന ചിന്തയോടെ അവൾ വേഗം താഴോട്ടിറങ്ങി വന്നു... ഹാളിൽ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... അതുകൊണ്ടുതന്നെ ജനി കിച്ചൻ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.. "ആരാ ആന്റി അത്???"" അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ട് അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മൂന്നുപേരും തിരിഞ്ഞുനോക്കി...

ജെസ്സി ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ "ആരുടെ കാര്യമാ മോളെ??" എന്ന് ചോദിച്ചു.. "ആന്റി ഒരു പെണ്ണ് കയറിവന്നു.. അജു ചേട്ടന്റെ മുറിയിലേക്ക്.... സാരിയൊക്കെ ഉടുത്ത്....ആരാ അവൾ???""" "അത് വാമി മോൾ ആയിരിക്കും..." ജെസ്സി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.. "വാമിയോ??" എന്നിട്ടും ജനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. "വാമിക... അത് അജുവിന്റെ അച്ഛൻ പെങ്ങളുടെ മോളാണ്... മുതിർന്നവർ തമ്മിൽ ബന്ധമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും, നല്ല മോളാണ്, ഇടയ്ക്കിടക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വരാറുണ്ട്... എന്നോടും അവനോടും നല്ല സ്നേഹമാണ്.. " അവളെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ജെസ്സിയുടെ മുഖത്തുള്ള താല്പര്യം ജനിക്ക് അല്പം ഈർഷ്യ ഉണ്ടാക്കി... പക്ഷേ ത്രേസ്യാമ്മച്ചിയ്യും സിസിലിയും അത് താല്പര്യത്തോടെ കേട്ട് നിൽക്കുന്നത് ജെനി ശ്രദ്ധിച്ചു... എന്തുകൊണ്ടോ അവൾ തല്ലി എന്നുള്ള വിവരം അവരോട് പറയുന്നത് അവൾക്ക് കുറച്ചിലായി തോന്നി ...

അതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ എന്തിനാണ് തല്ലിയത് എന്ന് പറയേണ്ടിവരും... അർജുനെ ചുംബിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്ന് ഇവർ അറിയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന നാണക്കേടോർത്ത് അവൾ ഒന്നും പറയണ്ട എന്ന തീരുമാനത്തിൽ എത്തി... പക്ഷേ അവൾ തല്ലിയതിന് കാരണം അർജുനനോടുള്ള ഇഷ്ടം തന്നെയായിരിക്കും എന്ന് ജനിക്ക് മനസ്സിലായി... അവളും മുറപ്പെണ്ണ് തന്നെയാണല്ലോ എന്നത് അവളിൽ കൂടുതൽ ദേഷ്യം ഉളവാക്കി... അപ്പോഴേക്കും ജെസ്സി ഒരു ഗ്ലാസ് ജ്യൂസ് എടുത്തു കൊടുത്തു... അവൾ അത് കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞതും ഒരു ട്രെയിൽ രണ്ടു ഗ്ലാസ് ജ്യൂസ് കൂടെ എടുത്ത് വെച്ച് അർജുനും വാമി മോൾക്കും കൊടുക്കുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു... അങ്ങോട്ട് പോകാൻ ഒരു കാരണം അന്വേഷിച്ചത് കൊണ്ട് തന്നെ ജനി വേഗം അത് വാങ്ങി കയ്യിൽ പിടിച്ചു.. അവൾ സ്റ്റെപ്പ് കയറി മുകളിലെത്തി... ഡോർ പതിയെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ഗ്ലാസുകൾ ബാലൻസ് ചെയ്ത് ഡോർ തുറന്നു... അവിടെ കണ്ട കാഴ്ചയിൽ ട്രേ കയ്യിൽ നിന്നും ഊർന്നു വീണു.............. തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...

Share this story