നാഥാർജുനം: ഭാഗം 15

എഴുത്തുകാരി: അനു രാജീവ്

ജെനിവ വാതിൽ തുറക്കുമ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച്ച വാമിയുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തുന്ന അർജുനെയാണ്.. കയ്യിലിരുന്ന ഗ്ലാസുകൾ വീണുടഞ്ഞതിനേക്കാൾ ആക്കത്തിൽ അവളുടെ ഹൃദയം വീണു ചിതറിയിരുന്നു.. Lശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞ അർജുൻ കണ്ടത് അന്തം വിട്ട് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജെനിവയെ ആണ്.. ആദ്യം ഒരു ചമ്മൽ തോന്നിയെങ്കിലും അവൻ എഴുന്നേറ്റ് ബെഡിന് സൈഡ് വച്ചിരുന്ന ഷർട്ട്‌ എടുത്ത് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ഇട്ടു.. ആ സമയം ജെനിവ കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ വാമിയേ തന്നെ നോക്കി നിന്നു... വാമി ആണെങ്കിൽ കിട്ടിയ അവസരം മുതലെടുത്ത് ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് നാണം കൊണ്ട് ഒന്ന് നഖം കടിച്ച്, ഡ്രസ്സ് ശരിയാക്കി അവളെ തന്നെ നോക്കി ചുണ്ട് കടിച്ച് പിടിച്ച് നിന്നു... വാമിയുടെ കാട്ടിക്കൂട്ടൽ കണ്ട് ജനിവയുടെ മുഖം ഭാവം മാറി ഒരുതരം നിരാശ പടർന്നു... അത് കണ്ടതും വാമിയുടെ മുഖവും മാറി.. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ജെനിയെ നോക്കി.. കൈ കൊണ്ട് ഇവൻ എന്റെയാ എന്ന് ആക്ഷൻ കാണിച്ചു..

അത് വീണ്ടും ജെനിയിൽ ദേഷ്യമുണ്ടാക്കി... അപ്പോഴേക്കും അർജുൻ ഷർട്ട് ഇട്ടു കഴിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞിരുന്നു... രണ്ടുപേരും മുഖഭാവം എല്ലാം മാറ്റി അർജുനെ നോക്കി... "ഇത് ആരാ അർജുൻ??" ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെയുള്ള വാമിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അർജുൻ അന്തം വിട്ടു.... കുറച്ചുനേരത്തെ അവളോട് ഇത് ആരാണെന്ന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തതല്ലേ എന്ന് ആലോചിച്ചു എന്നാലും അവൻ അത് പുറത്തുകാണിക്കാതെ ജെനിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് പറഞ്ഞു "ഇത് എന്റെ അങ്കിളിന്റെ മോളാണ്..എന്റെ കുഞ്ഞ് പെങ്ങൾ..." ഇതുകേട്ട് ജനിയുടെ തകർന്ന ഹൃദയം വീണ്ടും തരിപ്പണമായി... വാമിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു വിജയചിരി പടർന്നു... "എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുക്കുന്നില്ലേ അജു...?" വീണ്ടും വാമിയുടെ ചോദ്യം... ജനിക്ക് ഇപ്പോൾതന്നെ എല്ലാംകൊണ്ടും മതിയായിരുന്നു... എന്നാലും അർജുനിന്റെ ഉത്തരം കേൾക്കാനായി അവൾ ആകാംഷയോടെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. "ജെനി.. ഇത് വാമിക... എന്റെ.. എന്റെ എല്ലാമാണ്.. ഒരു വാക്കിൽ പറഞ്ഞ് തരാൻ കഴിയില്ല..."

വാമിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി തന്നെയായിരുന്നു അർജുൻ അത് പറഞ്ഞത്... ജെനിക്കു പൊട്ടിക്കരയാൻ തോന്നിയെങ്കിലും അത് അടക്കി പിടിച്ച് അർജുനെ നോക്കി ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി.. ശേഷം പതിയെ അവൻ തോളിൽ വച്ച കൈമാറ്റി അവൾ താഴേക്കിറങ്ങി... ഹാളിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഡൈനിംഗ് ടേബിളിൽ വന്നിരുന്ന് കൈകൾ തലയിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ച് തലതാഴ്ത്തി ഇരുന്നു... "എന്തു പറ്റി മോളേ..." തലയുയർത്തി നോക്കുമ്പോൾ ത്രേസ്യമ്മച്ചി ആയിരുന്നു... "ഒന്നുമില്ല വല്യമ്മച്ചി..." "അല്ലല്ലോ... എന്റെ കുഞ്ഞു വന്ന സന്തോഷം ഒന്നും ഇപ്പൊ കാണാനില്ല... എന്നാ പറ്റിയെടി കൊച്ചേ??" "അത്... അപ്പോഴേക്കും അർജുനും വാമിയും താഴേക്ക് വന്നു.. രണ്ടാളും കൂടി നടന്നുവരുന്നത് കണ്ടതും ത്രേസ്യയുടെ മുഖം തിളങ്ങി... അർജുനു വേണ്ടി ജനിച്ചതു പോലെയുണ്ട് വാമി എന്ന് അവർക്ക് ഒരുവേള തോന്നിപ്പോയി.. പക്ഷേ തന്റെ കൊച്ചു മകളുടെ മുഖം ഒക്കെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയാണ് ചിന്തിക്കുന്നത് എന്ന് ആലോചിച്ച് അവർ ചിന്തകളെ മാറ്റിനിർത്തി..

കറുപ്പ് പട്ട് ചേലയിൽ അത്രയേറെ ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു വാമിയെ കാണാൻ... അപ്പോഴേക്കും ജെസ്സി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വന്നു.. "വാമി മോളേ... ആന്റി കണ്ടില്ലല്ലോ മോള് വന്നത്..." "ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് കയറിയപ്പോൾ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല ആന്റി.. അടുക്കളയിൽ ആയിരുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു.. അതാണ് ഞാൻ നേരെ അജുവിനെ കാണാൻ പോയത്..." അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി കൊടുത്തു.. "ഉത്സവം ഒക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു... രാവിലെ വിളക്ക് എടുത്തായിരുന്നോ???" "എടുത്തിരുന്നു ആന്റി.. പൊങ്കാല ഉണ്ടാകുമ്പോൾ വെയിൽ കൂടി എന്നുപറഞ്ഞ് എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് അയച്ചതാ ഭാമമ്മായി..". ജെസ്സി അവളുടെ ചേട്ടനെയും അമ്മച്ചിയയുമെ ല്ലാം വാമികക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു... അവർക്കെല്ലാം വാമിയേ വളരെയധികം ഇഷ്ടമായി... അത്രയും സൗമ്യതയോടെ ആയിരുന്നു അവളുടെ പെരുമാറ്റം.... കാനഡയിൽ നിന്ന് വന്നതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെയെല്ലാം മനസ്സിൽ ഒരു ചെറിയ അഹങ്കാരി കൊച്ച് എന്നൊരു ചിന്ത ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്....

പക്ഷേ നമ്മുടെ കുട്ടികളേക്കാൾ വിനയവും അച്ചടക്കവും ഉണ്ട് അവളുടെ സംസാരത്തിൽ ഇന്ന് അവർക്ക് തോന്നി... ഒരുപാട് സമയം അവിടെ നിൽക്കാതെ എല്ലാവരോടും പിന്നെ വരാം എന്നു പറഞ്ഞ് അർജുനോടും കണ്ണുകൊണ്ട് യാത്ര ചോദിച്ച് അവൾ ശിവശൈലതേക്ക് മടങ്ങി... അവൾ പോയതിനു ശേഷവും എല്ലാവരും അവളെ കുറിച്ച് തന്നെ സംസാരിക്കുന്നത് ജെനിക്ക് അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കി.. ഒരുതരം ദേഷ്യവും വൈരാഗ്യവും അവളുടെ മനസ്സിൽ വളർന്നു.. പക്ഷേ അത് ആരോടും പറയാൻ അവൾ തയ്യാറായില്ല.. ഒരുപക്ഷേ അർജുന് വാമിയോടുള്ള ഇഷ്ടം ഇവർ അറിഞ്ഞാൽ തന്റെ വീട്ടുകാർ തന്നെ അത് നടത്തിക്കൊടുക്കും എന്ന് ജെനിക്ക് തോന്നി.. വാമി നേരെ ശിവശൈലത്തേക്ക് പോയി.. വാതിൽ അകത്തു നിന്നു പൂട്ടി ഇരുന്നു ആരോ ഉണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലായി അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൾ കോളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു.. രണ്ടുമൂന്നു തവണ അടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ശ്രീനാഥ് വന്ന് വാതിൽ തുറന്നത്...

അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ വാതിൽ തുറന്നുകൊടുത്ത് അവൻ മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.. അത് ഒരേസമയം വാമിയിൽ ആശ്ചര്യവും ആശങ്കയും ഉണ്ടാക്കി. ഏഴു ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ തന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന ഒരാളുടെ പ്രവർത്തിയോ പെരുമാറ്റമോ അല്ല അവൻ കാണിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി.. . അവന്റെ മനസ്സിൽ മറ്റെന്തോ ഉണ്ടെന്നും അത് എന്താണെന്ന് അറിയണമെന്നും തോന്നി... പക്ഷേ ഇപ്പോൾ കല്യാണം മുടക്കേണ്ടത് ആണ് ഏറ്റവും പ്രധാനം എന്ന് അവൾക്ക് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് തന്നെ കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാതെ അവളും റൂമിലേക്ക് കയറി പോയി. ശ്രീനാഥ് ആകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു... മനസ്സുനിറയെ ദേവിക നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നതുപോലെ... അവൾക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഇന്ന് അടി ഉണ്ടാക്കിയത്... ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം തന്നെ ഒരുപാട് ഡിസ്റ്റർബ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് എന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കി... ആ കുഞ്ഞിനെ എവിടെയോ കണ്ടപോലെ... ഇത്രകാലം അതിന്റെ മുഖത്തേക്ക് പോലും ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നില്ല... എന്നാലും ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം എന്തോ ഒരു പരിചയം... ദേവിക.... അവൾക്ക് തന്നോട് പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു..

ആ പ്രണയം ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്... വീണ്ടും അവന്റെ മനസ്സ് കോളേജ് കാലഘട്ടത്തിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു... ആദ്യമായി അവൾ തന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കിയ ദിവസം... ലൈബ്രറിയിൽ നിന്നു വരുമ്പോഴായിരുന്നു ഫസ്റ്റ് പിരീഡ് നുള്ള ബെൽ അടിച്ചത്... ഗേറ്റ് കടന്ന് ദൂരെ നിന്നും ഓടി വരുന്ന ദേവികയെ കണ്ട് അവൻ സ്റ്റെപ്പിന് സൈഡ് നിന്നു... ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നു പോലും ഇല്ല എന്ന് അവളുടെ മുഖത്തുനിന്നും വ്യക്തമായിരുന്നു..ആരെയും കൂസാതെ ഓടി ക്ലാസ്സിൽ എത്താനുള്ള പരിഭ്രമം ആയിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത്... ഓടിവന്ന് തന്റെ മുന്നിലെ സ്റ്റപ്പിൽ എത്തിയതും കാലുതെറ്റി വീഴാൻ പുറകിലോട്ട് ആഞ്ഞു. അവളെ പിടിക്കാൻ വേണ്ടി കൈനീട്ടി എങ്കിലും പിടുത്തം കിട്ടിയത് ആ വെളുത്ത കൈകളിൽ മാത്രമായിരുന്നു... അതുകൊണ്ടുതന്നെ തനിക്കും ബാലൻസ് കിട്ടിയില്ല... രണ്ടുപേരുംകൂടി നാലഞ്ചു പടികൾ ഉരുണ്ട് താഴെവീണു.. ക്ലാസ് ടൈം തുടങ്ങിയതുകൊണ്ട് തന്നെ ആരും പുറത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവളെ അത്രയും അടുത്ത് കണ്ടതിന്റെ നിർവൃതിയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ..

ആ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ ഉറ്റു നോക്കിയിരുന്നു.. ആ കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ അതിലെന്തോ കാന്തികശക്തി ഉണ്ടെന്ന് പോലും തോന്നിപ്പോയി... ആ കണ്ണുകളിൽ ചുണ്ട് ചേർക്കാൻ മനസ്സു വിതുമ്പി.. അന്നാദ്യമായി അവളുടെ നോട്ടം എന്റെ മുഖത്തേക്ക് എത്തി.. ഒളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും മാത്രം എന്നെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നവൾ നിന്റെ കണ്ണിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി... ആ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയമായിരുന്നു.. അതെനിക്ക് ഉറപ്പാണ്.. അവളെന്നെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു.. അർജുൻ അവൾക്ക് സഹോദരതുല്യൻ ആയിരുന്നു... അവനോട് എന്തൊക്കെ ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും അവനെ നോക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരിക്കലും പ്രണയം കണ്ടിട്ടില്ല.. ഒരു സഹോദര ബന്ധത്തിനപ്പുറം അവർ തമ്മിൽ ഒന്നുമില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവളുടെ പേരിൽ ഞാൻ അവനോട് യാതൊരു വഴക്കിനും പോവാതിരുന്നത്... പക്ഷേ എന്റെ പ്രതീക്ഷകളെ തകിടം മറിച്ചു കൊണ്ടാണ് ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ മുഴുവൻ അരങ്ങേറിയത്... ഇപ്പോഴും എന്നെക്കൊണ്ട് മുഴുവനായും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല അർജുൻ...

അവന് ആരെയും ചതിക്കാൻ കഴിയുമെന്നു ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല... എത്രയൊക്കെ ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും അവൻ അങ്ങനൊന്ന് ചെയ്യില്ല എന്നൊരു വിശ്വാസം... പക്ഷേ അവൾ.... എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കാനാണ്? അവൻ അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ആ കുഞ്ഞിന് ഒരു അവകാശി ഉണ്ടല്ലോ? വേണ്ടാ... ഈ ചിന്തകൾ ഒന്നും വേണ്ട.. ഏഴ് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് എന്റെ കല്യാണം. അതിനകം ദേവികയെ മനസ്സിൽ നിന്നും മുഴുവനായും പറിച്ച് എറിയണം... റൂമിൽ എത്തിയ വാമി സാരി മാറ്റി ഫ്രഷായി ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു.. കുറച്ചുമുമ്പ് അർജുനും തനിക്കും ഇടയിൽ നടന്ന സംഭവങ്ങൾ അവളിൽ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി ഉണ്ടാക്കി.. അതിനൊപ്പം തന്നെ ഇനി എന്തൊക്കെ നടക്കാൻ പോകുന്നു എന്ന ആശങ്കയും അവളിൽ നിറഞ്ഞു... എങ്കിലും ടെൻഷനടിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി സ്വയം സമാധാനിച്ച് അർജുനെ മാത്രം ആലോചിച്ച് അവൾ പതിയെ ഉറങ്ങിപ്പോയി... ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് വാമി പിന്നെ ഉറക്കമുണർന്നത്... സമയം നോക്കുമ്പോൾ രണ്ടു മൂന്നു മണിക്കൂറോളം ഉറങ്ങി എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി...

അർജുനിന്റെ കോൾ ആണ് അത് എന്ന് കണ്ടതും വേഗം ചാടി അറ്റൻഡ് ചെയ്തു... കുട്ടി rare ആയെ വിളിക്കുള്ളെ..😌 ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ചെവിയോടു ചേർത്തു... "ഉറക്കമായിരുന്നോടീ???" "അതെലോ... കുറച്ചു ഉറങ്ങി.." "കുറച്ചോ???, ഞാൻ കുറെ നേരമായി വിളിക്കുന്നു... എത്ര മിസ്കോൾ ഉണ്ടെന്ന് നോക്കിയെ...." "ഓ സോറി... ഞാനെ വെയിൽ കൊണ്ടു കൊണ്ട് നല്ല ക്ഷീണം തോന്നി... അതാ..." "അത് സാരമില്ല.. നീ വേണമെങ്കിൽ കുറച്ചു കൂടി ഉറങ്ങിക്കോ ഞാൻ കുറെ കഴിഞ്ഞു വിളിച്ചോളാം..." " വേണ്ട വേണ്ട കാര്യം പറ...." അർജുൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. "നാളെ നിനക്ക് കല്യാണപുടവ എടുക്കാൻ എല്ലാവരും കൂടി പോകും കല്യാണത്തിനോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ട് നീ പോകുന്നില്ല എന്ന് പറയണ്ട ട്ടോ..." "ഞാൻ എന്തിനാ പോകുന്നേ... എനിക്ക് കല്യാണം ഇഷ്ടമില്ല..." "അതെനിക്ക് അറിയാലോ... പക്ഷേ നമ്മുടെ കല്യാണത്തിന് ആണെന്ന് കരുതി നീ പോണം കേട്ടോ..." അവൾ ഒന്നു മൂളി 'ഇതിപ്പോ എന്റെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ എന്നെക്കാൾ മുമ്പ് നീയാണല്ലോ അറിയുന്നെ... ഞാനറിഞ്ഞില്ല ഇങ്ങനെ ഒരു പ്ലാൻ... "

'അതാണ്.. കാര്യങ്ങളൊക്കെ നീ അറിയുന്നതിനു മുമ്പേ ഞാൻ അറിയും.. എടി പിന്നെ.. Thank u so much... " " for what? " "You made my day baby.." അവളൊന്നു ചിരിച്ചു... "ഉമ്മ തന്നതിന് ആണോ...?" "അതിനു മാത്രമല്ല... ഇന്ന് റൂമിൽ വച്ച്... "ച്ചീ...മിണ്ടാതിരിക്ക്." "അയ്യോ വാമി കൊച്ചിന് നാണം വരുമോ..." "പോട...നിന്റെ ഡേ ബ്യൂട്ടിഫുൾ ആക്കിയതിന് എനിക്കൊരു കാര്യം വേണം..." "എന്തു വേണമെങ്കിലും തരാം... പറ..." " എന്നാ എന്നോട് പറ..... " "എന്ത്???" " ഐ ലവ് യൂ ന്ന്" അതിന് അർജുൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.. "നീയും പറഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ.. നീ ആദ്യം പറ" "പറ്റില്ല പറ്റില്ല... ഞാനാ ആദ്യം ചോദിച്ചത്... നീ പറ..." "No way... നീ പറ..." "Please അജു നീ പറ..." "രണ്ടാളും പറയെടുപ്പ് നിർത്തിയിട്ട് ഒന്ന് താഴേക്ക് വാ വാമി... താഴെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്..." ശബ്ദം കേട്ടതും വാമി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. പ്രിയയെ കണ്ടപ്പോൾ ആശ്വാസത്തോടെ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചു.. "അജു.. താഴെ വിളിക്കുന്നു ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം കേട്ടോ.." രണ്ടാളും താഴോട്ടു പോയി..

നാളെ ഡ്രസ്സ്‌ എടുക്കാനും ഗോൾഡ് എടുക്കാനും പോവണം എന്ന് മാധവൻ പറഞ്ഞു.. വാമി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല വെറുതെ ഒന്ന് തലയാട്ടി.. 🍀🔹🔹🔹🍀🔹🔹🔹🍀🔹🔹🔹🍀 രാത്രി ആകാശത്തു നിലാവും നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് വാമി.. മനസ്സിൽ അർജുൻ മാത്രമേ ഉള്ളു... പൂർണ ചന്ദ്രനിൽ പോലും അർജുനിന്റെ മുഖം തെളിയുന്നത് പോലെ.. നക്ഷത്രങ്ങൾ ഒന്ന് പോലുമില്ല.. ഇടയ്ക്കിടെ ചന്ദ്രനെ കറുത്ത മേഘങ്ങൾ മറക്കുന്നുണ്ട്... ഓരോ മേഘങ്ങളും യാത്ര പോവുകയാണ്... അവരുടെ ഇണയെ തേടി.. പകലിലെ ചൂടിന് വിപരീതമായി നല്ല തണുത്ത കാറ്റ്.. ശരീരത്തിന് മാത്രമല്ല മനസിനും കുളിരു നൽകുന്ന കാറ്റ്... നോട്ടം അർജുനിന്റെ വീട്ടിലേക്കായി.. ലൈറ്റ് എല്ലാം ഓഫ്‌ ആക്കിയിരിക്കുന്നു.. ആ ജെനിയെ തീരെ പിടിച്ചിട്ടില്ല വാമിക്ക്.. അവൾക്ക് എന്തോ ഭയം തോന്നി.. ഇന്ന് താൻ വരാൻ വൈകിയിരുന്നേൽ അവൾ അജുവിനെ കിസ്സ് ചെയ്തേനെ.. ജസ്റ്റ്‌ മിസ്സ്‌ ആണ്... ഇനി രാത്രി എന്തിനെങ്കിലും ട്രൈ ചെയ്താലോ... ച്ചേ... എന്തൊക്കെയാ ചിന്തിക്കുന്നത്.. വാമിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ആധി തോന്നി.. അവൾ വേഗം ഫോൺ എടുത്ത് അവനെ കാൾ ചെയ്തു. ഒന്ന് രണ്ടു തവണ മുഴുവനായും റിങ് ചെയ്തിട്ടും എടുത്തില്ല..

അവൾക്ക് ടെൻഷനായി. വീണ്ടും വിളിച്ചപ്പോൾ കാൾ അറ്റൻഡ് ആയി.. "വാ....മി മോളേ.... " അവന്റെ വിളി കേട്ടതും അവൾ തലയിൽ കൈ വച്ചു.. ആള് ഫുൾ ഫിറ്റ്‌ ആണെന്ന് മനസിലായി... "നീ എവിടെയാ അജു??" കുറച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ വാമി ചോദിച്ചു.. "വാമിടെ അജു ഉറങ്ങുവാ..." അവന്റെ സംസാരം കേട്ട് അവൾക്ക് ചിരി വന്നെങ്കിലും അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ സംസാരിച്ചു.. "ഇത്ര നേരം എന്താ ഫോൺ എടുത്തില്ല...???" "ഞാൻ .. ഞാൻ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ നോക്കുവായിരുന്നു..." "എന്തിനാടാ ഇത്ര ബോധം പോവുന്ന പോലെ കുടിക്കുന്നെ...? തെണ്ടി പട്ടി നാറി ചെറ്റേ..." "എടി.. നീ കാനഡയാണ് കോപ്പാണ് പറഞ്ഞിട്ട്.. ഇത്ര കൂറയായിരുന്നോ നിന്റെ ഭാഷ..." "ഇതിനേക്കാൾ കൂറയായിട്ട് സംസാരിക്കാൻ എനിക്കറിയാം... മൂക്കറ്റം കുടിക്കാൻ നിന്റെ ആരെങ്കിലും ചത്തോ ടാ..." "No ടി.. ഇത് അമൽ കൊണ്ട് വന്ന സ്പെഷ്യൽ ഐറ്റം ആണ്.. Grey goose... കുറച്ചേ കുടിച്ചുള്ളൂ.. കണ്ണ് തുറക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല..." "എത്ര ഫിറ്റ്‌ ആണെങ്കിലും സാധനത്തിന്റെ പേര് മറന്നില്ല ലോ.. സന്തോഷം.. ടാ... " "മ്മ്മ്..." "നീയേ.." "മ്മ്മ്.." "വാതിലടച്ചിട്ടുണ്ടോ??"" "കള്ളി.. ഇങ്ങോട്ട് വരാനാണോ.. അടച്ചിട്ടില്ല.. കേറി പോരെ..". "ഓഹ്.. നിന്റെ റൂമിന്റെ ഡോർ അടച്ചിട്ടുണ്ടോന്ന്..."

"ആവോ.. ഞാൻ ഒന്നും അടച്ചില്ല.. ആ അമൽ പോവുമ്പോ അടക്കാൻ പറഞ്ഞാരുന്നു.. എനിക്ക് വയ്യടി.. ഞാൻ ഉറങ്ങട്ടെ.. ഗുഡ് നൈറ്റ്‌.." "ഹലോ.. ഹലോ... ടാ.. അജു.. ഹലോ.. അയ്യോ.. ഉള്ള സമാധാനവും പോയല്ലോ.. എന്ത് ചെയ്യും?? രാത്രി എല്ലാരും ഉറങ്ങിയതിനു ശേഷം ജെനി പതിയെ അർജുനിന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി.. അവൻ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.. അവൾ പതിയെ അവനടുത്തേക്കിരുന്നു. ഉറക്കത്തിലും അവൻ വാമി വാമി എന്ന് ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു... അത് ജെനിയിൽ ഈർഷ്യയുണ്ടാക്കി.. അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.. അപ്പോഴും അവൻ വാമി വാമി എന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... കണ്ണ് വലിച്ചു തുറക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... ജെനി അവനിലേക്ക് ചേർന്ന് കിടന്നു.. വാമിയാണെന്ന ബോധത്തിൽ അർജുൻ അവളെ ഇടുപ്പിലൂടെ കയ്യിട്ട് കഴുത്തിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു... ജെനി ഞെരുങ്ങി കൊണ്ട് അവന് വിധേയയായി കിടന്നു.. അവൻ അവളുടെ ടോപ്പിനുള്ളിലൂടെ കൈ കടത്തി.. അവളുടെ ചുണ്ടിൽ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു..

വാമി ചാരി കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്ന ചെയറിൽ നിന്ന് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ് മുറ്റത്തേക്ക് ഉരുണ്ട് വീണു... ഇടുപ്പ് കുത്തി വീണ വേദനയെക്കാൾ കണ്ടത് മുഴുവൻ സ്വപ്നം ആണെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൾ നെഞ്ചിൽ കൈ വച്ച് ശ്വാസം ആഞ്ഞു വിട്ടു.. അവൾ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് ചെയറിൽ തന്നെ ഇരുന്ന് ഉറങ്ങിയിരുന്നു.. പക്ഷെ നടക്കാൻ സാധ്യത ഉള്ളതാണ് താൻ കണ്ടത് എന്നവൾക്ക് തോന്നി.. ഫോൺ എടുത്ത് ഒന്നുകൂടെ അവനെ വിളിച്ചു.. കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തില്ല.. സമാധാനം ഇല്ലാതെ 12 മണിക്ക് അവൾ ഗേറ്റ് ചാടാൻ തീരുമാനിച്ചു.. എല്ലാരും ഉറങ്ങിയതിനു ശേഷം ബുക്ക്‌ വായിക്കാനെന്നും പറഞ് പുറത്ത് വന്നിരുന്നതാണ്.. മഞ്ഞു വീഴുമ്പോഴേക്കും അകത്ത് പോയി കിടക്കണമെന്ന് ഉപദേശിച്ചു ഭാമയും ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ആക്കി കിടക്കാൻ പോയിരുന്നു.. എല്ലാ ലൈറ്റും ഓഫ്‌ ആണ്.. എല്ലാരും നല്ല ഉറക്കത്തിലാവും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ ഫോൺ മാത്രം എടുത്ത് ഗേറ്റ് ചാടി.. നല്ല ഇരുട്ട് ആയത് കൊണ്ട് പേടി തോന്നിയെങ്കിലും ധൈര്യം സംഭരിച്ച് അർജുനിന്റെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തി..

അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ അമൽ പോകുമ്പോൾ വാതിൽ ചാരി വച്ചതായിരുന്നു.. തുറന്ന് ചുറ്റും നോക്കാതെ നേരെ അർജുനിന്റെ റൂമിലേക്ക് ഓടി.. ഡോറിന് മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ സ്വപ്നം കണ്ട പോലെ ഒന്നും കാണരുതേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ച് വാതിൽ തുറന്നു.. അത് വരെ ശിങ്കാരി മേളം കൊട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഹൃദയം പൊടുന്നനെ നോർമലായി.. കൊച്ച് കുഞ്ഞിന്റെ നിഷ്കളങ്കതയോടെ ഉറങ്ങുന്ന അർജുൻ.. അവൾ വാതിൽ കുറ്റിയിട്ട് ഓടി പോയി അവന്റെ അടുത്ത് കിടന്നു.. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വാമി വാമി എന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ ഞെട്ടി അവനെ നോക്കി.. സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ട പോലെ തന്നെ.. അവൾ അവന്റെ കവിളിലേക്ക് കൈ ചേർത്തു.. അവൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവളെ ഒന്നൂടെ ചേർത്തി.. "അയ്യോ.. സ്വപ്നം സ്വപ്നം.... ചിന്തിക്കും മുന്നേ അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി... അവൾ വില്ല് പോലെ വളഞ്ഞു പോയി.. അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുണ്ട് പതിപ്പിച്ചു.. പതിയെ കടിച്ചു.. അവൾ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ ചുരുട്ടി പിടിച്ചു..

"ബോധമില്ലെങ്കിലും റൊമാൻസിനൊന്നും കുറവില്ല.. കാമ ദേവൻ " അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ടോപ്പിനിടയിലൂടെ വെളുത്ത അണിവയറിൽ കുസൃതി കാണിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.. അവൾ പുളഞ്ഞു കൊണ്ട് അവന്റെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു.. "അജു.. എന്താ കാണിക്കുന്നേ.." അവൾ കെഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... "I need you vaami " അവൾ ഞെട്ടി.. "എടാ ദുഷ്ട്ടാ... ഇതായിരുന്നല്ലേ മനസിലിരിപ്പ്.. ഇന്ന് ആ ജെനി മറ്റേ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ.. ഹോ.. ഓർക്കാനെ വയ്യ... ഇന്നത്തോടെ ഈ കുടി ഞാൻ നിർത്തി തരാം.. " പറയുന്നതിനോടൊപ്പം അവനെ ചവിട്ടി തള്ളി നിലത്തേക്കിട്ടു.. അപ്പോഴും അവന്റെ വായിൽ നിന്നും ആ സ്വരം മാത്രമേ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. "വാമി... വാമി...".......... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...