നാഥാർജുനം: ഭാഗം 5

എഴുത്തുകാരി: അനു രാജീവ്

വാമിയെ തൂക്കി എടുത്ത് കുളത്തിലേക്കെറിഞ്ഞു... "ഡാാാാ............. " പുറകെ നിന്നുള്ള അലർച്ച കേട്ട് അർജുൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. കുളത്തിലേക്ക് അവരെ പറഞ്ഞു വിട്ടെങ്കിലും ആരും ഉണ്ടാവില്ല കൂടെ പോവാമായിരുന്നു എന്ന് ശ്രീനാഥിന് തോന്നിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. ആലോചിച്ചു നിൽക്കാതെ അപ്പോൾ തന്നെ അവൻ കുളം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു... കുളത്തിലേക്കുള്ള വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുന്നത് കണ്ട് എന്തോ ഒരു പന്തികേട് തോന്നി.. അവൻ പതിയെ അകത്തു കയറി.. കണ്ട കാഴ്ച്ച അവനെ ഞെട്ടിച്ചു.. 'വാമിയെ കയ്യിൽ എടുത്ത് നിൽക്കുന്ന അർജുൻ... ' പെട്ടെന്ന് അവളെ കുളത്തിലേക്കിട്ടു... ആ ഞെട്ടൽ ദേഷ്യമായി മാറി.. "ഡാാാാ...." അർജുൻ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. എല്ലാം കണ്ട് ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു നിൽക്കുന്ന ശ്രീനാഥിനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചു പടികൾ കേറി.. അപ്പോഴേക്കും വാമിയും കുളത്തിൽ നിന്നും നീന്തി കരക്കടുത്തു... അർജുൻ ശ്രീയുടെ മുന്നിൽ എത്തിയതും നെഞ്ച് നോക്കി അവൻ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി.. പ്രതീക്ഷിക്കാത്തത് ആയത്കൊണ്ട് അവൻ പുറകിലോട്ട് മറിഞ്ഞു..

അത് കണ്ട് വാമി അന്തംവിട്ടു നോക്കി നിന്നു.. പിന്നെ എന്തോ ഓർമയിൽ ഓടി പോയി ശ്രീയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.. "വേണ്ട ശ്രീയേട്ടാ പോവാം..." വീണുകിടന്ന അർജുൻ എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത് ശ്രീയുടെ കയ്യിൽ രണ്ടു കയ്യും ചേർത്ത് നിൽക്കുന്ന വാമിയെ ആണ്.. അവന്റെ ദേഷ്യം ഇരട്ടിച്ചു.. അർജുൻ മുന്നിലേക്ക് വന്ന് മുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടി ശ്രീയുടെ മുഖത്ത് ആഞ്ഞിടിച്ചു.. മൂക്കിലൂടെ രക്തം വന്നു.. പുറകിലെക്ക് വേച്ചു പോയെങ്കിലും ശ്രീ മുന്നോട്ട് നിന്ന് അർജുനിന്റെ മുഖത്തേക്കും ഇടിച്ചു.. അവന്റെ ചുണ്ട് പൊട്ടി... അർജുൻ കണ്ണടച്ച് പിടിച്ച് നിന്നു.. അവനെ അടിക്കാനായി കയ്യുയർത്തി വന്ന ശ്രീയുടെ കയ്യെ ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്ത് അവന്റെ നെറ്റി കൊണ്ട് ശ്രീയുടെ നെറ്റിയിൽ ആഞ്ഞിടിച്ചു.. അവന്റെ നെറ്റി മുറിഞ്ഞ് ചെറുതായി ചോര പൊടിഞ്ഞു.. ശ്രീ കയ്യിൽ കിടന്ന ഇടിവള വിരലുകൾക്കിടയിൽ വച്ച് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് അടിച്ചു.. അത് നെറ്റിയിൽ കൊണ്ട് മുറിഞ്ഞ് രക്‌തമൊഴുകി... അർജുൻ ദേഷ്യത്തോടെ കൈ വീശി അവനടുത്തേക്ക് നടന്നതും ഉറക്കെയുള്ള കരച്ചിൽ അവന്റെ കാതിൽ വീണു..

രണ്ടാളും ചുരുട്ടി പിടിച്ച കൈകൾ അയച്ച് വാമിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. അവൾ പടിയിൽ ഇരുന്ന് മുഖം പൊത്തി കരയുകയായിരുന്നു.. രണ്ടാളും ഒരുമിച്ച് അവൾക്കടുത്തേക്ക് ഓടി.. അർജുൻ അവളുടെ മുഖത്തിന് മറയായി നിന്നിരുന്ന കൈകൾ എടുത്ത് മാറ്റി.. ശ്രീ അവൾക്കരികിലേക്കിരുന്നു.. "എന്തിനാ വാമി കരയുന്നെ.." . ശ്രീ ആർദ്രമായി ചോദിച്ചു.. അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. "വാമി... എന്താടാ..." അവളുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് അർജുനും ചോദിച്ചു.." "വഴക്കിടല്ലേന്ന് എത്ര തവണ പറഞ്ഞു. അത്... അതെന്താ കേൾക്കാതിരുന്നത് ....." രണ്ടാളേം നോക്കി തേങ്ങി തേങ്ങി അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.. അത് കേട്ട് രണ്ടാളുടെയും ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു പക്ഷെ രണ്ടാളും പരസ്പരം നോക്കുന്നത് വരെയെ ആ ചിരിക്ക് ആയുസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. രണ്ടാളും മുഖം കൂർപ്പിച്ചു പരസ്പരം നോക്കുന്നത് കണ്ടതും വാമി വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി.. അത് കണ്ടതും ശ്രീ അവളെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.. "നീ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റ്.. നമ്മുക്ക് പോവാം.." അവൾ തലയാട്ടി.. "നിന്റെ കൂടെ ഒരു സാധനം വന്നില്ലേ അതെവിടെ..??"

ശ്രീ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് വാമിക്ക് പ്രിയയെ കുറിച്ച് ഓർമ വന്നത്... "അത്... ഫോൺ വന്നപ്പോ സംസാരിക്കാൻ പോയതാ..." "ഹ്മ്മ്.. നീ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റ്.. നോക്കി നിക്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് വാടാ.... വാമിയെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അർജുനോട് കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞ് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. അർജുൻ വാമിക്കടുത്തേക്ക് പോയി.. അവളുടെ കരഞ്ഞ കണ്ണുകൾ അവനിൽ വേദനയുണ്ടാക്കി.. ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് ചേർത്തി നിർത്തി ആ ചുവന്ന കണ്ണുകളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.. അവൾക്ക് ഒരു നിമിഷം വേണ്ടി വന്നു നടന്നത് മനസിലാക്കാൻ... അപ്പോഴേക്കും അവന് പടികൾ കടന്ന് പോയിരുന്നു.. അവന്റെ സ്പർഷത്തിന്റെ ചൂട് ഇപ്പോഴും തന്റെ ദേഹത്തുണ്ടെന്ന് തോന്നി പോയി അവൾക്ക്... ശ്രീ ഡോറിന് പുറത്തെന്നെ നിന്നു.. അർജുൻ പതിയെ കുളം ചുറ്റി നടന്നു ഡോറിന് ഓപ്പോസിറ്റ് ആയുള്ള താഴ്ന്ന വയലിലേക്ക് നോക്കി.. അവിടെ അമലിന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു പ്രിയ.. "ടാ.. മതിയട കുറുകിയത്.." ശബ്ദം കേട്ടതും അമലും പ്രിയയും പരസ്പരം അകന്നു മാറി.. "അവസരം കിട്ടിയെന്ന് കരുതി ഒരുപാടങ് മുതലാക്കാൻ നിക്കല്ലേ"

അതിന് അമൽ ഒന്ന് വെളുക്കനെ ചിരിച്ചു.. "മതി ഇളിച്ചത്.. ഉള്ളിൽ നടന്നതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലാലോ...?" "എന്ത് പറ്റി അജുവേട്ടാ..." പ്രിയയാണ് ചോദിച്ചത്.. "ശ്രീ വന്നിട്ടുണ്ട്.." "അയ്യോ ഏട്ടനോ..." പ്രിയ ഞെട്ടി ചാടി വരമ്പിലേക്ക് കേറി.. "നിങ്ങടെ കാര്യമൊന്നും അറിഞ്ഞിട്ടല്ല.. നടന്നത് വേറെയാ..." അർജുൻ നടന്നത് മുഴുവൻ പറഞ്ഞു.. അത് കേട്ട് രണ്ടാളും അന്തം വിട്ട് നോക്കി നിന്നു.. "നിനക്ക് വായും പൊളിച്ചു നോക്കാൻ വേറെ ടൈം തരാ.. ഇപ്പൊ പോവാൻ നോക്ക് നിന്റെ ഏട്ടൻ അവടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്... ഫോൺ ചെയ്യാൻ പോയിന്നാ വാമി പറഞ്ഞത്.. പോയി മാനേജ് ചെയ്യ്..." പ്രിയ തലയാട്ടി വേഗം ഡോർനടുത്തേക്ക് ഓടി.. ശ്രീയും വാമിയും പ്രിയയും വരിവരിയായി വരമ്പിലൂടെ പോകുന്നത് അർജുൻ കൈ കെട്ടി നോക്കി നിന്നു. കുളത്തിലേക്കിറങ്ങി... കയ്യും കാലും മുഖവും കഴുകി... മുഖത്ത് നീറ്റൽ തോന്നിയപ്പോഴാണ്.. ചുണ്ടും നെറ്റിയും മുറിഞ്ഞുന്ന് അറിഞ്ഞത്... ലുങ്കിയുടെ തുമ്പ് കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ച് അവനും വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.... 🔸🔸▫️▫️🔸🔸▫️▫️🔸🔸▫️▫️🔸🔸 നെറ്റിയിൽ മരുന്ന് വച്ച് കൊടുക്കുന്നതിനിടെ അവനെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ഭാമ..

"നിന്നോട് എത്ര തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവനോട് വഴക്കിനു പോകരുതെന്ന്... എത്ര പറഞ്ഞാലും മനസിലാകില്ല... മൂക്കിൽ നിന്നും ചോര വന്നല്ലോ മോനെ.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോ...." "എന്റെ പൊന്നമ്മേ.. എനിക്കൊന്നും ഇല്ല... നെറ്റിയിൽ ഒരു ബാന്റെയ്‌ഡ്‌ ഒട്ടിച്ചാൽ തീരാവുന്നതേ ഉള്ളു.. പിന്നെ, ഇത്ര വിഷമിക്കുവൊന്നും വേണ്ട.. അവനും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് ആവശ്യമുള്ളത്...". "അവന് കൊടുത്തെന്നു വച്ച് നിന്റെ വേദന മാറുമോ... നിനക്ക് എല്ലാരും ഉണ്ട് . അത് പോലെയാണോ അവന്റെ കാര്യം.. വയ്യാത്ത ജെസ്സി എത്ര അവനെ ശ്രദ്ധിക്കും... എന്ത് പറ്റിയാലും ആരോടും ഒന്ന് പറയാൻ പോലും നിക്കില്ല അവൻ... നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ നോക്കാൻ അച്ഛനുണ്ട്,. കൂടപ്പിറപ്പുണ്ട്, ബന്ധുക്കൾ ഉണ്ട്.. അവനോ??? അത് കൊണ്ട് നീ കുറച്ചെങ്കിലും ഒതുങ്ങടാ.. അമ്മടെ അപേക്ഷയാണ്... എല്ലാം കേട്ട് മേശയിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന വാമിക്ക് നേരെയാണ് അവന്റെ നോട്ടം പോയത്.. അവളുടെ മുഖത്ത് എന്തോ വേവലാതി ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി ശ്രീക്ക്.. ഒരു പക്ഷെ തന്റെ നെറ്റിയിലെ മുറിവും ചോരയുമൊക്കെയാവും അവളുടെ അസ്വസ്ഥതയുടെ കാരണം എന്ന് അവൻ കരുതി.. എന്നാൽ അവിടെ കൂടുതൽ നേരം നിക്കാതെ അവൾ വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റി താഴോട്ടിറങ്ങി.. നേരെ ഓടി പടി കടന്ന് അർജുനിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി..

വാതിൽ ചാരിയിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഡൈനിങ് ഏരിയയിൽ നിന്നുമുള്ള റൂമിൽ കയറുമ്പോൾ ജെസ്സി കണ്ണടച്ച് കിടക്കുന്നതാണ് അവൾ കണ്ടത്. ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ എന്ന് കരുതി സ്റ്റെപ്സ് ഓടി കയറി അർജുന്റെ മുറിക്ക് മുന്നിലെത്തി, ഹാൻഡിലിൽ പിടിച്ച് തിരിച്ചതും ഡോർ ഓപ്പൺ ആയി... അർജുൻ ഒരു സ്ലീവ് ലെസ്സ് ടീഷർട്ട് ഇട്ട് ഹെഡ്ബോർഡിൽ ചാരി കണ്ണടച്ച് കിടക്കുന്നു.. വിജാരിച്ച പോലെ തന്നെ നെറ്റിയിലെ മുറിവിൽ ഒരു ബാൻഡ്എയ്ഡ് പോലും ഒട്ടിച്ചിട്ടില്ല.. ചുണ്ടിനു സൈഡായും ഒരു മുറിവുണ്ട്.. അവൾ അവിടെ മുഴുവൻ പരതിയപ്പോൾ ഫസ്റ്റ് എയ്ഡ് ബോക്സ്‌ കിട്ടി.. അതിൽ നിന്നും കോട്ടൺ എടുത്ത് മുട്ട് കുത്തി മുട്ട് കുത്തി ബെഡിലൂടെ നടന്നു അവന്റെ അടുത്തെത്തി... അപ്പോഴും അവൻ കണ്ണ് തുറന്നില്ല.. ഡോറ്റോളിൽ കോട്ടൺ നനച്ച് അവൾ പതുക്കെ നെറ്റിയിലെ മുറിവിലേക്ക് വച്ചതും അവൻ എരിവ് വലിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണ് തുറന്നു.. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന വാമിയെ കണ്ട് അവന് അത്ഭുതം തോന്നി.. അവന്റെ ഭാവത്തെ കണക്കിലെടുക്കാതെ അവൾ വീണ്ടും കോട്ടൺ നെറ്റിയിലേക്ക് ചേർത്തു.. നീറിയെങ്കിലും അവൻ കടിച്ച് പിടിച്ച് അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. ഓയിൻമെന്റ് പുരട്ടാൻ വന്ന കൈകളെ അവൻ തടഞ്ഞു.. എന്നിട്ട് ഹാങ്ങറിൽ തൂക്കിയിരുന്ന ഷർട്ട് എടുത്തിട്ട് പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ ആഞ്ഞു..

അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു.. "ഇവിടെ ഇരിക്ക്.. ഞാൻ ഇത് തേച്ചു തന്നിട്ട് പൊയ്ക്കോളാം...". "എനിക്കിതിന്റെ ആവശ്യമില്ല..." "എനിക്ക് ആവശ്യമുണ്ട്.. ഇവിടെ ഇരിക്കട..." അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് ബെഡിലേക്കിരുത്തി.. അവന്റെ കാലുകൾക്കിടയിൽ കയറിനിന്ന് മുറിവിലേക്ക് മരുന്ന് പുരട്ടി കൊടുത്തു.. അവന്റെ മുഖത്തിന് നേരെയുള്ള അവളുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ മിടിപ്പ് അവനിൽ പലതരം തെറ്റായ ചിന്തകൾ ഉണ്ടാക്കി.. "നീ മാറിക്കെ.. ഞാൻ പുറത്ത് പോട്ടെ..." അവളിൽ നിന്ന് പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. വാമി അവന്റെ ഷർട്ട്‌ കോളറിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു ചേർത്തി, കഴുത്തിലൂടെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് വട്ടം പിടിച്ചു.. മുഖം അവളുടെ മാറിലേക്ക് ചേർത്തി പിടിച്ച് ചുണ്ട് തുടച്ചു കൊടുത്തു.. അവന് അവന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടമാവുന്ന പോലെ തോന്നി.. കൈകൾ അവളെ കെട്ടിപിടിക്കാനായി ഉയർന്നു വന്നു.. അപ്പോഴാണ് അവളുടെ കണ്ണിലെ നനവ് അർജുൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. വേഗം അവൻ എഴുന്നേറ്റു.. അവളുടെ മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ എടുത്തു. "എന്താടാ.. എന്തിനാ കരയുന്നെ...." പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പറ്റി ചേർന്നു.. "ഞാൻ... ഞാൻ ... വരുമെന്ന് അറിയില്ലേ.. എന്തിനാ.. എന്തിനാ.. ചതിച്ചത്.. ആ കുഞ്ഞ്... ആ കുഞ്ഞ്.............."

വ്യക്തമല്ലാത്ത രീതിയിൽ അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു നിർത്തി..... കരച്ചിലിനിടയിൽ അവളുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞ് പോയിരുന്നു.. ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസിലായ പോലെ അവൻ അവളിൽ നിന്നുള്ള പിടി വിട്ടു.. അവൾ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി.. "നിനക്ക് എന്നോടെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ നേരിട്ടാവാം... വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം..." "ആ കുഞ്ഞ്... ദേവിക............." അവന്റെ പ്രതികരണമറിയാത്തത് കൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി നിന്നാണ് അവൾ ചോദിച്ചത്... "ഈ ചോദ്യം എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട പലരിൽ നിന്നും ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്.. പറയണ്ട കാര്യമില്ല എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയിരുന്നത്.. അത് ഒരു ചതിയുടെ കഥയാണ്.. ഞാൻ ആരോടും പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തത്.. അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല.. ഇനി ഇതിന്റെ പേരിൽ നീ എന്നോട് സംസാരിക്കാതിരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ അതിനും ഞാൻ എതിരല്ല... ഞാൻ നിന്നെ കൺവിൻസ് ചെയ്യുന്നതിനേക്കാൾ,, I need your trust..." അവളുടെ മനസ്സിൽ നിന്ന് എന്തോ ഒരു ഭാരം ഒഴിഞ്ഞ പോലെ തോന്നി.. അകന്ന് നിൽക്കുന്ന അവനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.. അവന്റെ കയ്യിൽ കൈ കോർത്തു..

""നിനക്കെവിടന്ന് കിട്ടുന്നു ഈ രണ്ടാം ക്ലാസ്സ്‌ പിള്ളാരിന്റെ ട്രൗസർ..???" "ഇത് ട്രൗസർ അല്ല.. ഷോട്ട്സ് ആണ്.. ശ്രീയേട്ടൻ വാങ്ങി തന്നതാ..." കുറുമ്പോടെ അവളെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന മുഖം ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് കടന്നൽ കുത്തിയ പോലെയായി.. "Jealous???" "എന്തിന്???" "അതെനിക്കറിയില്ല.. But you feel jealous...." അവൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. "എന്തിനാ ഇത്രേം കുശുമ്പ്.. ഒരു ഡ്രസ്സ് അല്ലെ വാങ്ങി തന്നുള്ളൂ.. നോക്കിയേ.. It looks very cute na?" അവൻ അവളെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി... അവൾ അവന്റെ കാലിനു മുകളിലേക്ക് കേറി നിന്നു മൂക്കിൽ പതിയെ കടിച്ചു... "ഒരുപാട് കുശുമ്പ് കാട്ടിയാൽ ഇനിയും കടിക്കും... ഇറങ്ങാൻ നിന്ന അവളെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചേർത്തി നിർത്തി.. മറ്റേ കൈ വൈറ്റ് ടീഷർട്ടിനകത്തൂടെ ഇടുപ്പിലേക്ക് കടത്തി അവിടെ അമർത്തി പിടിച്ചു... അവൾ ഒന്ന് ഏങ്ങി ഉയർന്നു പൊങ്ങി... അവൻ ആ ചുണ്ടുകൾ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി... അവൾ അതിനെ സ്വീകരിക്കാനെന്നോളം കണ്ണുകൾ അടച്ചു നിന്നു.. അർജുൻ ആ മുഖത്തിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു... വിടർന്ന പീലികളോട് കൂടിയ കുഞ്ഞ് കണ്ണുകളും, മഞ്ഞു തുള്ളി പോൽ മൃദുലമായ ചുണ്ടുകളും, വെളുത്ത നെറ്റിയിലേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന കുറുനരികളും.. എല്ലാത്തിനേക്കാൾ ഉപരി ഒറ്റ നുണക്കുഴി... കടിച്ച് തിന്നാൻ തോന്നി അവന്..

'പറയാതെ അറിയുന്ന പ്രണയം'... അവൻ പ്രണയർദ്രമായി ആ കണ്ണുകളിൽ ചെറുതായോന്ന് ഊതി.. അവൾ ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു.. "മിഴിച്ചു നിന്ന് മനുഷ്യന്റെ കണ്ട്രോൾ കളയാതെ ഇറങ്ങി പോടീ... 🙏" അവൾ ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ച് ഇറങ്ങി ഓടി... വീടെത്തിയിട്ടും മനസ്സ് മുഴുവൻ അവന്റെ കള്ള ചിരിയും നനുത്ത സ്പർശവും അവളുടെയുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു.. "അവൻ അങ്ങനെയൊരു തെറ്റ് ചെയ്യില്ല... Sure..". അവൾ ഒന്ന് തലയിൽ കൊട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വാഷ്റൂമിലേക്ക് കയറി... 🔸🔸▫️▫️▫️🔸🔸🔸🔸▫️▫️▫️🔸🔸 കാനഡ.. "വേണുവേട്ടാ.. മാധവേട്ടൻ വിളിച്ചിരുന്നോ.." "മ്മ്മ്.. കുട്ടികളുടെ കാര്യം വേഗം നടത്തണം എന്ന് പറഞ്ഞു.. പറ്റിയാൽ ഈ വെക്കേഷന് തന്നെ... അവന്റെ ജാതകത്തിൽ എന്തോ 27 വയസ്സിനപ്പുറം പോവരുതെന്നുണ്ടെന്ന്..." "അപ്പൊ മോൾടെ ക്ലാസ്സോ....?" മഹിമ അവരുടെ സംശയം ഉന്നയിച്ചു.. "ഇനിയിപ്പോ ഒരു വർഷം കൂടിയെല്ലേ ഉള്ളു.. നെക്സ്റ്റ് ഇയർന് അവിടെ അഡ്മിഷൻ ശരിയാക്കാമെന്നാ മാധവേട്ടൻ പറഞ്ഞത്..." "ഹ്മ്മ്.. മോളോട് ചോദിച്ചോ...". "അവളെന്റെ മോളല്ലെടി... എന്റെ സന്തോഷത്തിനപ്പുറം അവൾക്ക് ഒന്നുമില്ല.. പിന്നെ മാധവേട്ടൻ പറഞ്ഞു, അവര് തമ്മിൽ നല്ല അടുപ്പത്തിലാണെന്ന്.. കൂടുതൽ കാലം കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാതെ ഒരുമിച്ചു നിർത്തിയാൽ പണിയാവുമെന്ന്...."

"അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല.. ശ്രീ നല്ല കൊച്ചാ.. നമ്മടെ മോളെക്കാൾ അവനെ എനിക്ക് വിശ്വാസമാ..". അത് കേട്ട് വേണു പുഞ്ചിരിച്ചു... 🔸🔸▫️▫️▫️▫️🔸🔸▫️▫️▫️▫️🔸🔸 "ക്രാ തുഫ്ഫ്.... വന്നോ പിഴച്ചവള്.. എവിടെ നിരങ്ങിയിട്ട് വരുവാടി... എരണം കെട്ടവളെ......." മുറ്റത്തേക്ക് കാർക്കിച്ചു തുപ്പിക്കൊണ്ട് ദേവികയുടെ അമ്മമ്മ അവളോട് ചോദിച്ചു.... ഈ വാക്കുകൾ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ആളുകൾ പറയാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് 2 വർഷത്തിലധികം ആയി.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇപ്പൊ അതൊന്നും തന്നെ ബാധിക്കുന്ന കാര്യമല്ല എന്ന കണക്കെ അവൾ കുട്ടിയേയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കേറി പോയി.. "ഹോ.. ഇത്തിരി തൊലി വെളുപ്പുള്ളതിന്റെ അഹങ്കാരം... അതിനാണല്ലോ എവനോ ഒക്കെത്തൊരു കൊച്ചിനേം തന്ന് മുങ്ങിയത്.. ആദ്യം പറഞ്ഞു ആ നസ്രാണി പെണ്ണിന്റെ മോൻ ആണെന്ന്.. എന്നിട്ട് അവള് തന്നെ പറഞ്ഞു കൊച്ചിന്റെ തന്ത അവനല്ലെന്ന്.. എത്ര പേർക്ക് പായ വിരിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ടായതാണോ ആ വിത്ത്.. ഈ ശീലാവതിക്കെന്നെ ഉറപ്പുണ്ടാവില്ല കൊച്ചിന്റെ തന്തയാരാണെന്ന്...... ഹമ്മേ... എന്റെ തല !!!!!! " പറഞ്ഞു തീരുമ്പോഴേക്കും തേങ്ങയുടെ ചിരട്ട പറന്നു വന്ന് തള്ളയുടെ തലയിൽ വീണു. അവർ തലയുഴിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ദേഷ്യത്തിൽ കയ്യിൽ വേറൊരു ചിരട്ട കൂടി കയ്യിൽ എടുത്ത് നിൽക്കുന്ന ദീപികയെ ആണ്...

ദേവികയുടെ അനിയത്തി.. ഡിഗ്രി സെക്കന്റ്‌ ഇയർ പഠിക്കുന്നു.. അവളെ പഠിപ്പിക്കാൻ ദേവിക അത്യാവശ്യം തയ്യൽ പണി ചെയ്യും, പശു, പാൽ അതൊക്കെയാണ് വരുമാന മാർഗം... ചേച്ചിയുടെ കഷ്ടപ്പാട് കണ്ട് വളർന്നത് കൊണ്ട് സ്നേഹത്തേക്കാളുപരി ബഹുമാനമാനവൾക്ക് "ദേ തള്ളേ.. എന്റെ ചേച്ചിയെ ഇനിയെങ്കിലും പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ നിങ്ങടെ ആ പിഴച്ച നാക്ക് അരിഞ്ഞെടുക്കും ഞാൻ... എന്റെ ചേച്ചിടെ സ്വഭാവം എന്താണെന്ന് നിങ്ങൾ കൂകി നിലവിളിച്ച് പറയണമെന്നില്ല.. എനിക്കറിയാം.. പിന്നെ, നിങ്ങൾ ചിലവിനു തന്നിട്ടല്ലല്ലോ ഞങ്ങൾ ജീവിക്കുന്നത്, ഇപ്പൊ ഈ മുറ്റത്തേക്ക് മുറുക്കി നീട്ടി തുപ്പിയത് പോലും എന്റെ ചേച്ചിടെ വിയർപ്പാ.. അതും വാങ്ങി തിന്നേച്ച് ചേച്ചിടെ മുന്നിലെങ്ങാനും തുപ്പിയാ........." അവൾ വിരൽ നീട്ടി ഭീഷണിപ്പെടുത്തി അകത്തേക്ക് പോയി.. "എന്തിനാ മോളെ വെറുതെ....." "പിന്നെ എല്ലാം കേട്ട്കൊണ്ട് നിക്കണോ... നിനക്കിനി എന്നാടി ചേച്ചി കുറച്ചു ധൈര്യം വരുക.. നിന്റെ മൗനം ആണ് മറ്റുള്ളവർക്ക് കുറ്റം പറയാനുള്ള ലൈസൻസ്..." അവളൊന്ന് മൂളി.. ഓർമ്മകൾ അവളെ ഒരുപാട് കാലം മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോയി................... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...