നീലകണ്ണുള്ള സുൽത്താൻ: ഭാഗം 7

എഴുത്തുകാരി: പൊന്നു (കുഞ്ഞി)

"ഒരുപാട് നാളായി നിന്റെ ശരീരം എന്നെ കൊതിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്. ഇന്നെനിക്കത് സ്വന്തമാകൻ പോകുന്നു. " അയാൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കാമകണ്ണുകളോടെ മിത്രയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ തോളിൽ കൈവെക്കാൻ ആഞ്ഞതും ആരോ അയാളുടെ കൈ പിറകിലേക്ക് വലിച്ചു തിരിച്ചു. വേദന കൊണ്ട് അലറി വിളിക്കാൻ പോയതും കൈ പിടിച്ച് തിരിച്ചവൻ അവന്റെ വായ പൊത്തി പിടിച്ചു. അടുത്തുള്ള ഒരു മരത്തിന്റെ പിറകിലേക്ക് മാറി നിന്നു. മരത്തിന്റെ പുറകിൽ എത്തിയതും അയാളുടെ വായയിൽ പൊത്തിയ കൈ പതിയെ കൈ അയച്ച ശേഷം അയാളുടെ കോളറിൽ ദേഷ്യത്തോടെ കുത്തിപിടിച്ചു. കോളറിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കൈയ്യുടെ അവകാശിയെ നോക്കിയതും അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭയം നിഴലിച്ചു. വിറയലോടെ അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു. " ആദിത് " "അതേടാ പന്നി. ആദിത് തന്നെയാ ആദിത് കൃഷ്ണ, അവളുടെ നീലകണ്ണുള്ള സുൽത്താൻ*" "ആദിത് പ്ലീസ്‌ എന്നെ ഒന്നും..... "

ബാക്കി പറയുന്നതിന് മുന്നേ ആദിത് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തല്ലി. "നിന്നോട് ഞാൻ അന്നേ പറഞ്ഞതാ ഋഷി... എന്റെ പെണ്ണിനെ നിന്റെ ഈ വൃത്തികെട്ട കണ്ണുകൊണ്ട് നോക്കരുതെന്ന്. പെണ്ണിനെ കാണുമ്പോ നിനക്കുണ്ടാകുന്ന ഈ........🤬🤬🤬" ആദിത് ഋഷിയുടെ ആണത്തത്തിന് മുട്ടുകാൽ ഇട്ട് കുത്തി. അവന്റെ വായ പൊത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട് പിന്നെയും പിന്നെയും അവനെ അടിച്ചു.ഒന്ന് അലറി കരയാൻ പോലും ആവാതെ ഋഷി പുളഞ്ഞു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ മിത്ര അവിടെ ഒളിച്ചിരുന്നു. "ആദിത് ഇനി എന്നെ അടിക്കല്ലേ.... പ്ലീസ്.... എന്റെ അമ്മ..... " കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തോടെ ഋഷി പറഞ്ഞതും ആദി അവന്റെ കഴുത്തിൽ പിടി മുറുക്കി. അമ്മ..... ഹും.... അമ്മയുടെ വില മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാണും പെണ്ണിനെ കാമകണ്ണുകൊണ്ട് നോക്കില്ല. നിന്റെ ആ അമ്മയെ ഓർത്തു മാത്രമാ അന്ന് നിന്നെ കൊല്ലാതെ വിട്ടത്. എന്നിട്ടും നീ നന്നായില്ല. നിനക്കുമില്ലെടാ ഇവളെ പോലൊരു പെങ്ങൾ. അവളെയും നീ ഈ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണില്ലെന്ന് എന്താ ഉറപ്പ്.പറയെടാ... 🤬🤬🤬🤬....... "

ഋഷിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരക്ഷരം പോലും പറയാൻ നാവുയർന്നില്ല. അത്രക്കും അടികൊണ്ട് അവശനായിരുന്നു അവൻ. കലി തീരാതെ ആദി പിന്നെയും അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഋഷിയുടെ ബോധം മറയുന്നത് വരെ അവൻ അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ബോധം മറഞ്ഞ അവനെ ആദിത് ഒരു സൈഡിലേക്ക് മാറ്റി കിടത്തി. ദേഷ്യത്തോടെ മിത്രയുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു ചെന്നു.സ്കാർഫ് കൊണ്ട് കണ്ണുമാത്രം കാണാത്തക്ക വിധത്തിൽ മൂടി കെട്ടിയ ശേഷം ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന മിത്രയുടെ കൈയ്യിൽ ദേഷ്യത്തോടെ പിടിച്ചെഴുനേൽപ്പിച്ച് അവന്റെ നേർക്കുനിർത്തി. ഒട്ടും പ്രധീക്ഷിക്കാത്തതായതുകൊണ്ട് കൊണ്ട് തന്നെ മിത്ര പേടിച്ച് അലറാൻ തുടങ്ങും മുൻപേ ആദിത് അവളുടെ വാ പൊത്തി പിടിച്ചു. നീലകണ്ണുകൾ കണ്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷത്താൽ വികസിച്ചു. അവന്റെ നീലകണ്ണുകൾ ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നിരുന്നു.മിത്രയുടെ കൈ പിന്നിലേക്ക് ആക്കികൊണ്ട് അവളെ ആദി അവനിലേക്ക് ചേർത്തു നിർത്തി.

മിത്ര അപ്പോഴും ഏതോ സ്വപ്ന ലോകത്തെന്ന പോലെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു. "ഡീ....😡" ആദിയുടെ അലർച്ചയാണ് അവളെ ബോധമണ്ഡലത്തിലേക്കു കൊണ്ട് വന്നത്. അവന്റെ ആ ഒരു അലർച്ചയിൽ അവന്റെ ദേഷ്യം മുഴുവൻ വെളിവായിരുന്നു. കോപം നിറഞ്ഞ അവന്റെ നീലകണ്ണുകൾ കാണുംതോറും മിത്ര വെട്ടി വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. "നിന്നോട് ഞാൻ മുൻപ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലെടി പുല്ലേ....നേരെ ചൊവ്വേ ശരീരം മറച്ചുനടക്കണമെന്ന്.... പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോഡി..... പറയാൻ......😡" "പ.... പറഞ്ഞി... പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..... " പേടിച്ച് വിക്കി വിക്കി മിത്ര പറഞ്ഞു. "പിന്നെന്തിനാടി നീ ഇതൊക്കെ കാണിച്ചു നടക്കുന്നത്.... പറയെടി..... " മിത്രയുടെ നഗ്നമായ ഇടുപ്പിൽ കൈ അമർത്തികൊണ്ട് അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവളപ്പൊഴാണ് ദാവണിയിലെ പിൻ പൊട്ടി കിടക്കുന്നത് ശ്രെദ്ധിച്ചത്. അവന്റെ പിടിത്തതിന്റെ കാഠിന്യം കൊണ്ടോ അവന്റെ ദേഷ്യം കണ്ടിട്ടോ അവളുടെ കണ്ണുകൾ മാൻമിഴി കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

മിത്രയുടെ നിറഞ്ഞ മിഴികൾ കണ്ടതും അവന്റെ ദേഷ്യം പതിയെ അലിഞ്ഞു പോയി.അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ അമർന്ന കൈ അവൻ അയച്ചു.ദീർഘമായി ഒന്ന് നിശ്വസിച്ച ശേഷം അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.കവിൾ തടങ്ങളിലൂടെ താഴേക്ക്‌ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീർ അവൻ തുടച്ചുമാറ്റി.അവളുടെ മുഖം കൈ കുമ്പിളിൽ എടുത്തുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. "Sorry മിത്ര..... പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യം വന്നപ്പോ..... സ്വന്തം പെണ്ണിന്റെ ശരീരം മറ്റൊരു പുരുഷൻ നോക്കുന്നത് ഒരു ആണിനും സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല. അതാ ഞാൻ..... Sorry... നീ ഈ ദാവണിയും സാരിയും ഒക്കെ ഇടുന്നതാ എനിക്ക് കൂടുതൽ ഇഷ്ട്ടം പക്ഷെ ഞാൻ കാണാനുള്ളതൊന്നും മറ്റൊരാൾ നോക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ല. ഇനിയെങ്കിലും ഇതൊക്കെ നോക്കി മറച്ച് നടക്കണം.... കേട്ടോ.... " "മ്മ്..... " "...ദേവൂ...... "അവൻ പ്രണയർദ്രമായി വിളിച്ചു... സംശയത്തോടെ മിത്ര അവന്റെ നീല കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. "എനിക്ക് നിന്നെ മിത്ര എന്ന് വിളിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഇഷ്ട്ടം ദേവൂ എന്ന് വിളിക്കുന്നതാ....

I love you ദേവൂ.... പ്രണയിക്കുന്നു പെണ്ണെ നിന്നെ ഞാൻ മറ്റെന്തിനെക്കാളും...." അവന്റെ കണ്ണുകളുടെ മാന്ത്രികതയിൽ അവൾ ലയിച്ചിരുന്നു. ഇരുവരുടെയും ദേഹത്തേക്ക് എവിടെ നിന്നോ വാഖ പൂക്കൾ പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. ചുറ്റുമുള്ളതെല്ലാം മറന്നുകൊണ്ട് ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഒരിക്കൽ പറയാൻ കഴിയാതെ പൊലിഞ്ഞു പോയ അവരുടെ പ്രണയം പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ ആദിത് വലത്തെ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ പൊത്തി പിടിച്ചു. അവൻ സ്കാർഫ് മാറ്റിയ ശേഷം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചു. അവന്റെ ചുടു നിശ്വാസം മുഖത്തേക്ക് പതിച്ചതും മിത്രയുടെ ശ്വാസഗതി ഉയർന്നു വന്നു. അവളുടെ കവിളുകളിൽ അവൻ പതിയെ ചുംബിച്ചു.അവളുടെ കാതോരം അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. "ദാവണി നേരെ ഇട്ടിട്ട് വീട്ടിൽ പൊക്കോ.... നിന്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ വരണം എന്ന് വിചാരിച്ചതല്ല.എന്നെ കാണുന്ന നിമിഷമേ... എന്റെ ശബ്ദവും കേൾക്കാൻ പാടുള്ളു എന്ന് വിചാരിച്ചതാ...

പക്ഷെ എല്ലാം കൈ വിട്ടുപോയി. ഇനിയും ഇവിടെ നിന്നാൽ എന്റെ കണ്ട്രോൾ full പോവും. രാത്രി വിളിക്കാം.... Love you ദേവൂ..." അവന്റെ കൈ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും മാറ്റിയതും മിത്ര കണ്ണുകൾ പതിയെ ചിമ്മി തുറന്നു. മുന്നിലേക്ക്‌ നോക്കിയതും അവിടം ശൂന്യ മായിരുന്നു. അപ്പോഴും വാക പൂക്കൾ ദേഹത്തേക്ക് വീണുകൊണ്ടിരുന്നു. പതിയെ അതും നിന്നു. "എന്താപ്പോ ഇവിടെ ഉണ്ടായേ..... ഞാൻ ഇനി വല്ല സ്വപ്നവും കണ്ടതാണോ.... " എന്തോ ഓർത്തപോലെ വേഗം അവൾ ഇടുപ്പിലേക്ക് നോക്കിയതും അവിടെ ആദിത്തിന്റെ കൈ പാട് തെളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. മിത്രയുടെ മുഖം നാണത്താൽ ചുവന്നു വന്നു. "അപ്പൊ സ്വപ്നമല്ല." വേഗം ദാവണി നേരെ കുത്തിയശേഷം പാടവരമ്പത്തുകൂടി വീട്ടിലെ വഴിയിലേക്ക് ഓടി. "ദെ... പോണു ചേച്ചി... മിത്രേച്ചി..... ഇങ്ങോട്ട് വാ...." അകലെ നിന്നും അക്കു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. "ഇന്നിനി ഞാൻ ഇല്ല. നാളെ വരാം...... " ഓടുന്നതിനിടെ മിത്ര വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. വേഗം മുറിയിൽ കയറി വാതിലടച്ചു. .

.......... 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 ............ "ഡീ നീ ഇതുവരെ റെഡി ആയില്ലേ... അവരിപ്പോ എത്തും... " ലച്ചുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് കേറി കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന ലച്ചുവിനോട് അമ്മ പറഞ്ഞു. "അമ്മ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ എനിക്ക് ഇപ്പൊ കല്യാണം വേണ്ടെന്ന്......ഞാൻ ഇപ്പൊ പഠിക്കുവല്ലേ.... " "അതിന്‌ ഇപ്പൊ കല്യാണം നടത്തുന്നില്ലല്ലോ. എൻഗേജ്മെന്റ് നടത്തി വെക്കാം. അതിന്‌ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ... പോയി റെഡി ആവ്.... " "അമ്മ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ശരി ഞാൻ ഇതിനു സമ്മതിക്കില്ല. " "നീ എന്ത് വേണേ ചെയ്തോ... പക്ഷെ ഒന്നോർത്താൽ നല്ലത്. ഈ അച്ഛന്റേം അമ്മേടേം ശവത്തിൽ ചവിട്ടികൊണ്ടേ.... നിനക്ക് നിന്റെ തീരുമാനം നടത്താൻ പറ്റു. " കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ലച്ചുവിന്റെ അമ്മ വെളിയിലേക്ക് പോയി. കുറേ നേരം കരഞ്ഞ ശേഷം കണ്ണീരോടെ അവൾ അവിടെ വെച്ചിരുന്ന പിങ്ക് കളർ സാരി എടുത്തുടുത്തു.

മുല്ലപ്പൂവ് തലയിൽ ചൂടി. വേറെ ഒരു വിധത്തിലുള്ള ചായങ്ങളോ ചമയങ്ങളോ ഇല്ലാതെ കണ്ണീരോടെ താഴേക്ക്‌ ചെന്ന് അടുക്കളയിൽ പോയി നിന്നു. "ദേ അവര് വന്നു. " പുറത്തുനിന്നും ആരോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും അമ്മ വേഗം ക്ലാസ്സുകളിൽ ചായപകർന്നു വച്ചു. "പെണ്ണിനെ വിളിച്ചോളൂ.... " ഒരമ്മാവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും അമ്മ ലച്ചുവിനോട് ചായയും കൊണ്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു. "മോള് ചെല്ല് " ഒട്ടും താല്പര്യമില്ലാതെ ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. മുഖമുയർത്തി നോക്കാതെ തന്നെ ആർക്കോ ചായ കൊണ്ട് നീട്ടി. "അയ്യോ മോളെ ദേ ഇതാ പയ്യൻ ആദ്യം ഇങ്ങോട്ട് കൊടുക്ക്. " ലച്ചുവിന്റെ അച്ഛൻ ഒരാളെ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും മുഖമുയർത്താതെ തന്നെ ചായ കപ്പ് അയാൾക്ക് ബാക്കി ഉള്ളവർക്കും കൊടുത്തു.ഒന്നും മിണ്ടാതെ,ആരുടേയും മുഖത്ത് നോക്കാതെ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി.

ജനലിന്റെ കമ്പികളിൽ പിടി മുറുക്കി കൊണ്ട് കാർത്തിക്കിനെ പറ്റി ആലോചിച്ചു നിന്നപ്പോഴാണ് ലച്ചുവിന്റെ അമ്മ മുറിയിലേക്ക് കേറി വന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞത്. "മോളെ ആ പയ്യന് നിന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്ന്. ഇപ്പൊ വരും. ആഹ്ഹ് മോൻ ഇങ്ങ് വന്നോ.. കേറി സംസാരിച്ചോ... " അയാൾ അകത്തേക്ക് കയറിയതും അമ്മ വാതിൽ ഒന്ന് ചാരിയ ശേഷം താഴേക്ക്‌ പോയി. അവൻ അമ്മ പോയെന്ന് ഉറപ്പാക്കിയതും ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു, തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ലച്ചുവിനെ അടിമുടി നോക്കി കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചിരിയോടെ നടന്നു വന്നു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ കാർത്തിക്കുമായുള്ള നല്ല നാളുകൾ ഓർത്തുകൊണ്ട് അവന്റെ കൂടെയുള്ള ഭാവി ജീവിതം സ്വപ്നം കണ്ടു കൊണ്ട് ജനലഴികളിൽ പിടിമുറുക്കി കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നു. അവൻ അവളുടെ സാരിക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ നഗ്നമായ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് അവനോടടുപ്പിച്ചു. ഇടുപ്പിലൂടെ എന്തോ ഇഴയുന്നതറിഞ്ഞതും ലച്ചു വേഗം തിരിഞ്ഞു അവനെ പിടിച്ച് പിറകിലേക്ക് തള്ളി...... തുടരും .....…

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...