💐നീർമിഴിപൂക്കൾ💐: ഭാഗം 15

രചന: ദേവ ശ്രീ

വൈകാതെ തന്നെ ചേതന്റെ വാക്കുകൾ സത്യമായി.... പിന്നീട് എന്റെ കുട്ടി വല്ലാതെ തളർന്നു... അന്നൊക്കെ ഇടം വലം ഞാനും ലച്ചുവും അവന്റെ കൂടെയിരുന്നു... അങ്ങനെ ലച്ചുന്റെ നിർബന്ധപ്രകാരം അവനെ മറ്റൊരു വിവാഹത്തിന് നിർബന്ധിച്ചു... അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവനും വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചു... രൂപപ്രിയ... മാട്രിമോണിയൽ വഴി കണ്ടുപിടിച്ച ഒരു പെൺകുട്ടി.. പയ്യെ പയ്യെ ഫോൺ വിളിയുമൊക്കെയായി അവർ അടുത്തു... കല്യാണത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ ആകാൻ സമയത്ത് ഒരു ദിവസം അവളുടെ അച്ഛൻ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു... തന്റെ മകൾ മറ്റൊരുവനോപ്പം പോയി എന്ന് പറയാൻ... ഒരു കത്ത് എഴുതി വെച്ചായിരുന്നു പോയത്... അയാൾ കുറെ കരഞ്ഞും മാപ്പ് പറഞ്ഞും ക്ഷമ ചോദിച്ചു... അയാളോട് എന്ത് പറയണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു... അപ്പുവിനെ എന്ത് പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നും... എന്നാൽ ഞങ്ങളെ എല്ലാവരെയും ഞെട്ടിച്ചുക്കൊണ്ട് അപ്പു അയാളുടെ അരികിൽ ചെന്ന് പറഞ്ഞു... ഇപ്പോ അവൾ ചെയ്തതു നന്നായി... കല്യാണം കഴിഞ്ഞോ അല്ലെങ്കിൽ കല്യാണത്തിന് തലേ ദിവസമോ ഒന്നും എന്നെ ഒരു പരിഹാസ കഥാപാത്രമാക്കിയില്ലല്ലോ........ അതിന് നന്ദിയുണ്ട്... സാരമില്ല...

അങ്കിൾ പൊക്കൊളു എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ അയാളെ പറഞ്ഞയച്ചു... പാർവതി ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു... അവിടെ നിന്നും തുടങ്ങുകയായിരുന്നു ഇന്നത്തെ പല്ലവിലേക്കുള്ള മാറ്റം... പിന്നീട് അവനു പെണ്ണെന്നു വച്ചാൽ തന്നെ ഒരു ഉപഭോഗവസ്തുവാണ്... പണത്തിനു പിന്നാലെ പോകുന്ന ഏതൊരു പെണ്ണിനെയും അവന്റെ വരുതിയിൽ ആക്കും അവൻ.... പിന്നീട് മെല്ലെ മെല്ലെ ആൽക്കഹോളിന് അടിമ പെടുകയായിരുന്നു... എത്ര നിയന്ത്രിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും അവനെ നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല... അങ്ങനെ ഒടുവിൽ പൂർണ മനസോടെ അല്ലെങ്കിലും എന്റെ മകന്റെ നല്ലതിന് അല്ലെ എന്ന് കരുതി അമ്മയുടെയും ലച്ചുവിന്റെയും ഷെയർ എടുത്തു കമ്പനി ഏറ്റെടുക്കാൻ ഞാനും അവനെ നിർബന്ധിച്ചു... നിന്റെ വിവാഹലോചനയുമായി മുന്നിലെത്തിയ എന്നെ അവൻ അവഗണിക്കുക തന്നെ ചെയ്യുമെന്ന് കരുതിയ എനിക്ക് തെറ്റി... ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ റിക്വസ്റ്റ് ചെയ്യാതെ തന്നെ അവൻ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചു..... അങ്ങനെയാണ് മോളെ നീയുമായുള്ള കല്യാണം നടന്നത്.... അതിന് പിന്നിൽ അവന്റെ ലക്ഷ്യമെന്താണ് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല... പക്ഷേ മോളോട് അമ്മക്കുള്ളോരു അപേക്ഷയാണ്... എനിക്ക് എന്റെ മകനെ നിന്നിലൂടെ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വരാൻ കഴിയും എന്ന പ്രതീക്ഷയുണ്ട്.

എന്റെ പഴയ അപ്പുവായി എനിക്ക് അവനെ വേണം.... ഇതൊരു അമ്മയുടെ അപേക്ഷയാണ്... അനുവിന്റെ കൈകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചു പാർവതി പറഞ്ഞു... എന്തിനാ അമ്മേ എന്നോട് ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത്... എനിക്ക് അമ്മയോടുള്ള കടപ്പാട് തീർത്താൽ തീരില്ല.. ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തു തന്നാലും എനിക്ക് വേണ്ടി അമ്മ ചെയ്തു തന്നതിന് പകരമാവില്ല എന്നറിയാം. എന്നാലും പല്ലവ് സാറിനെ അമ്മക്ക് അമ്മടെ അപ്പുവായി തിരിച്ചു തരാം ഞാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കും... ഇത് ഈ അമ്മക്ക് വേണ്ടി ആനന്ദ തരുന്ന വാക്കാണ്.... എനിക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസമാണ് മോളെ.... വാ നമുക്ക് പോകാം.. നിനക്ക് അമ്മയെ കാണണ്ടേ.... ഇനി എന്തായാലും അങ്ങോട്ട്‌ പോകണ്ട... നമുക്ക് പിന്നൊരിക്കൽ പോകാം അമ്മേ... ഇപ്പോ നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം... അങ്ങനെയെങ്കിൽ ശരി.... എന്നും പറഞ്ഞു രണ്ടുപേരും കാറിൽ കയറി നടന്നു.... കാറിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും അനുവിന്റെ മനസ് പല്ലവിന്റെ പ്രണയത്തിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുകയായിരുന്നു... ശ്രീമയിയെ കുറിച്ച് അറിയാൻ എന്താ ഒരു വഴി എന്നോർത്ത് അനു ചിന്തയിൽ ആണ്ടു.... ഏറെ നേരത്തെ ആലോചനക്കൊടുവിൽ അവളുടെ മനസിലെക്ക് ചേതന്റെ മുഖം വന്നു... പക്ഷേ ചേതൻ എല്ലാം തുറന്നു പറയാൻ തയ്യാറാകുമോ?

എന്തായാലും ചോദിച്ചു നോക്കാം.... കാർ പെട്ടൊന്ന് നിർത്തിയപ്പോൾ അനു പാർവതിയെ നോക്കി.... വീടെത്തി മോളെ... നീ ഇറങ്ങിക്കോ... അനു പുറത്തേക്കു നോക്കി... ശരിയാ... ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു അവിടെ എത്തിയത് അവൾ അറിഞ്ഞില്ല.... അമ്മ വരുന്നില്ലേ... അവൾ വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു തന്നെ ചോദിച്ചു.. ഇല്ല... നീ പൊക്കോ.... അമ്മേ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ.... മ്മ്... എന്താ.... ഏതൊരു കാര്യത്തിനും ഇരുവശങ്ങൾ ഉണ്ടാകില്ലേ... ഞാൻ അറിഞ്ഞടുത്തോളം ഇന്ദ്രൻ സാറിന് ഇങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല.... അമ്മയെല്ലാം പറഞ്ഞു അല്ലെ.... പാർവതി അവളോട് ചോദിച്ചു... അനു അതെ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ മൂളി... അമ്മേ നമ്മൾ ഓക്കെ അറിയാത്തതായി എന്തോ ഒന്നില്ലേ.... എനിക്ക് അറിയില്ല... ഉണ്ടെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ 25 വർഷം ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഓക്കെ ആയിരുന്നില്ലേ... ഇനിയും ഇങ്ങനെ ഓക്കെ മതി.... അമ്മേ എന്നാലും.... ഞാനും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് മോളെ കേട്ടതൊന്നും സത്യമാവല്ലേ എന്ന്... അങ്ങനെ തന്നെയെന്ന് കരുതിയാ ഞാൻ അറിഞ്ഞ നിമിഷം ഓടി വന്നതും....

പക്ഷേ എന്റെ സ്നേഹത്തിനു ഒരു വില പോലും കല്പ്പിക്കാതെ തട്ടിയെറിഞ്ഞു പോയ ഒരാളുടെ കാല് പിടിക്കാൻ എന്നെ കിട്ടിയില്ല... സോറി അമ്മേ... അമ്മേ ഞാൻ വേദനിപ്പിച്ചു എങ്കിൽ... ഹേയ് ഇല്ലഡാ... അനുവിന്റെ കവിളിൽ തട്ടി പാർവതി പറഞ്ഞു... എങ്കിൽ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെമ്മേ... ശരി മോളെ.... അനു വീട്ടിലേക്ക് കയറുന്നത്വരെ പാർവതി അവിടെ തന്നെ നിന്നു... സിറ്റ്ഔട്ടിൽ കയറിയ അനു പാർവതിക്ക് നേരെ കൈവീശി കാണിച്ചു... ഡോർ തുറന്നു നേരെ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷായി അനു നേരെ കിച്ചണിലേക്ക് പോയി... അവളുടെ മനസ് അവൾ ചെയ്യുന്ന ജോലിയിൽ അല്ലായിരുന്നു... ഇന്ന് പാർവതി ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിൽ ആയിരുന്നു... അവൾ യാന്ത്രികമായി ഓരോന്ന് ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു... സമയം കടന്നു പോകുന്നതൊന്നും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല.... രാത്രി 9 മണിക്ക് ആണ് പല്ലവ് വന്നത്... കാളിങ് ബെൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അനു ഡോർ തുറന്നു... ദേ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു പല്ലവ്... കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരിക്കുന്നു... കണ്ടാൽ തന്നെ മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് മനസിലാക്കാം.... അനു അവനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.... അപ്പോഴതാ കൂടെയൊരു പെണ്ണും.... ഒരു മോഡേൺ വേഷധാരി.... അവനോട് ചേർന്നു നിൽക്കുന്നു... അവളുടെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് പല്ലവ് പറഞ്ഞു..

കം ഓൺ ബേബി..... അവളെ കണ്ടതും അനു ചോദിച്ചു ഇതാരാ?... ഷീ ഇസ് മൈ ഗേൾഫ്രണ്ട്... ഓഹ് ഇത് എത്രാമത്തെ ആണാവോ? നോൺ ഓഫ് യുവർ ബിസിനസ്... നിന്നോടു ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെടാൻ വരരുത് എന്ന്... അനാവശ്യ കാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെട്ടു വെറുതെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കല്ലേ നന്ദ... തനിക്കു അനാവശ്യം കാണിക്കാം... ഞാൻ ചോദിച്ചത് തെറ്റല്ലേ... ഏയ് ബേബി വാട്ട്‌ ഹാപ്പെൻഡ്... ഇതാണ് പറയുന്നത് സർവേന്റ്സിനൊന്നും അതികം ഫ്രീഡം നൽകരുതെന്ന്... എന്ന് പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ അനുവിന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞു... ആരാടി നിന്റെ വേലക്കാരി... അനു കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്ന താലി പുറത്തിട്ട് പറഞ്ഞു... ഇത് ഈ നിൽക്കുന്ന കാമദേവൻ എന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിയതാണ്... അത് ഇവിടെ ഉള്ളിടത്തോളം ഞാൻ അല്ലാതെ ഇനി മറ്റൊരു പെണ്ണും ഇങ്ങേരുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകില്ല.... പല്ലവും അവളും അനുവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അന്തം വിട്ടു നിൽക്കുകയായിരുന്നു... അതിന് ആരാടി നിന്നെ ഭാര്യയായി കണ്ടിരിക്കുന്നത്... ആരും കാണണം എന്നില്ല...

ലീഗലി ഞാൻ mrs.പല്ലവ് ആണ്.... നിന്നെ ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യയായി കണ്ടിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ... .. താൻ എന്നെ ഭാര്യയോ അമ്മയോ അമ്മായിയമ്മയോ വല്യമ്മയോ ആരായിട്ട് വേണമെങ്കിലും കണ്ടാൽ എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല... തത്കാലം നിങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശം ഞാൻ നടത്തില്ല... അപ്പോഴേക്കും അവൾ പല്ലവിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരി ബേബി എന്നും വിളിച്ചു ചേർത്തു പിടിച്ചു അവനെ.... അനു അവനിൽ നിന്നും അവളെ വലിച്ചു മാറ്റി അവൾക്കു നേരെ വീണ്ടും കൈ ഓങ്ങി.... പകുതിയിൽ നിർത്തി പറഞ്ഞു നേരത്തെ കിട്ടിയത് മറന്നിട്ടില്ലല്ലോ... അത് ഇനി വേണ്ടെങ്കിൽ മാറി നിന്നോളണം.... ഇതൊക്കെ പറയാൻ നീ ആരാടി.... എന്റെ ഭാര്യ എന്ന അധികാരം ആണെങ്കിൽ അത് വേണ്ട.... എന്റെ മനസ്സിൽ നീ വെറും ഒരു വേശ്യയാണ്... മാനവും അന്തസ്സ് മില്ലാത്ത എന്ന് പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ പല്ലവിന്റെ കവിളിൽ അനുവിന്റെ കൈകൾ പതിഞ്ഞു.... ദേഷ്യം അവളുടെ ഉച്ചസ്ഥായിയിൽ ആയിരുന്നു... ബഹുമാനിക്കണം എന്നെ എന്ന് ഞാൻ പറയില്ല... പക്ഷേ അപമാനിക്കരുത്... അതും എന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തെ തൊട്ട്....

അനുവിന് നേരെ പല്ലവ് നടന്നു അടുത്തു..... നീ എന്നെ കൈ നീട്ടി അടിച്ചതിന് ആണാണെങ്കിൽ ഞാനും ഒരു സമ്മാനം തരേണ്ട എന്നും പറഞ്ഞു അനുവിനെ വലിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു... ഡോറിനരികിൽ എത്തിയതും അനു പല്ലവിനെ ഒറ്റ തള്ളായിരുന്നു... അനുവിന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള നീക്കമായത് കൊണ്ട് അവനും പകച്ചു... .. ആ നേരം കൊണ്ട് അനു ഡോർ ക്ലോസ് ചെയ്തു ലോക്ക് ഇട്ടു.... നന്ദ ഡോർ തുറക്ക്... പല്ലവ് ഡോറിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു... കിടന്നു കാറണ്ടാ... ഇന്ന് നീ അതിനുള്ളിൽ കിടക്കു... നിന്റെ കാമുകി പുറത്തും കിടക്കും... ഇനിയും ഇതുപോലെ ഉള്ളവരെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നാൽ നിന്റെ അനുഭവം ഇതിലും ഭയാനകം ആയിരിക്കും... ടി... ഞാൻ ഇതിനുള്ളിൽ നിന്നും പുറത്ത് വന്നാൽ നിന്റെ അന്ത്യമായിരിക്കും.... ഓഹ് ആയിക്കോട്ടെ.... അതും പറഞ്ഞു അനു അവളോട് പറഞ്ഞു നിനക്ക് ഈ രാത്രി ഇവിടെ എവിടെങ്കിലും കിടക്കാം... നാളെ നേരം വെളുത്താൽ ഓടിക്കോളണം... അവൾ ശരി എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി...........കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...