💐നീർമിഴിപൂക്കൾ💐: ഭാഗം 2

രചന: ദേവ ശ്രീ

അതിരാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റു കുളിക്കാൻ ആയി എല്ലാവരും തൊട്ടടുത്തുള്ള കുളത്തിലെക്ക് പോയി.... വൃശ്ചിക മാസത്തെ തണുപ്പ് വെള്ളത്തിൽ ആകെ പടർന്നിരുന്നു... അതിലൊന്നു മുങ്ങി നിവർന്നപ്പോൾ അവൾക്കു ദേഹം ആകെ കുളിരു കോരുന്ന പോലെ തോന്നി... ബലിതർപ്പണം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അമ്പലത്തിൽ പോയി പ്രാർത്ഥിച്ചു... അമ്മയെയും അനിയത്തിയോടും നിധിമോളോടും പയ്യെ വരാൻ പറഞ്ഞു അവൾ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി.... നേരെ അച്ഛന്റെയും നിധിമോളുടെ അച്ഛന്റെയും അസ്ഥി തറയിൽ പോയി പ്രാർത്ഥിച്ചു അടുക്കളയിൽ കയറി... പിന്നീട് അടുക്കളയിലെ പാത്രങ്ങളുമായി അവൾ ഒരു മൽപിടുത്തം തന്നെയായിരുന്നു... രാവിലെത്തെക്ക് കഴിക്കാൻ ആയി പുട്ടും കടലയും ഉണ്ടാക്കി... ഉച്ചത്തേക്ക് വേണ്ടതും റെഡിയാക്കിയപ്പോഴേക്കും അവൾ നന്നേ വിയർത്തു ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു... അപ്പോഴേക്കും ആദി വന്നു പാത്രങ്ങളിൽ കഴിക്കാൻ വേണ്ടതെല്ലാം റെഡിയാക്കി വെച്ചു.. മൂന്നു പേർക്കും കൊണ്ട് പോകാൻ ഉള്ളത് പാത്രത്തിൽ ആക്കി ആദിയുടെയും നിധിമോളുടെയും ബാഗിൽ എടുത്തു വെച്ചു...

ഒന്ന് കൂടെ മേല് കഴുകി വന്ന അനു വേഗം ഒരു സാരി എടുത്തു ചുറ്റി... സമയം 9 മണി കഴിഞ്ഞു... ദൈവമേ എന്നും വിളിച്ചു അവൾ വേഗം ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി... ആദി ഞാൻ ഇറങ്ങാ മോളെ... നിധി മോളെ നോക്കി കൊണ്ട് പോകണം ട്ടോ... സൂക്ഷിച്ചു പോണേ രണ്ടാളും... മോളെ പിന്നെ അപ്പേച്ചിക്ക് മരുന്ന് കൊടുത്തില്ലാട്ടോ... അവൾ തിരക്ക് പിടിച്ചു പറഞ്ഞു... ഞാൻ കൊടുത്തോളാം ചേച്ചി... -ആദി... അമ്മേ എല്ലാം ഞാൻ ഒരുക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്... ഇനി ഒന്നും ചെയ്യണ്ട... ബാക്കി ആദി കോളേജിൽ നിന്നും വന്നാൽ അവള് ചെയ്തോളും.... ഉമ്മറത്തു ഇരിക്കുന്ന അമ്മയോട് പറഞ്ഞു അവൾ ഇറങ്ങി... അനു മോളെ നീ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ.. എന്തെങ്കിലും കഴിക്കു കുട്ടി... എനിക്കൊന്നും വേണ്ട അമ്മേ ഇനിയും നിന്നാൽ ഇന്ന് ലീവ് എടുക്കേണ്ടി വരും എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ ചെരുപ്പ് ഇട്ടു നടക്കാൻ തുടങ്ങി.. മുറ്റത്തു നിൽക്കുന്ന നിധി മോൾക്ക്‌ ഉമ്മയും കൊടുത്തവൾ സൂക്ഷിച്ചു പോണേ എന്നും പറഞ്ഞവൾ ഓടി... ഓടുന്ന വഴി ബാഗിൽ നിന്നും ക്ലിപ്പ് എടുത്തു മുടിയിൽ പിന്നി...

അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ടവൽ എടുത്തു മുഖം തുടച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കറുത്ത കുഞ്ഞി പോട്ടെടുത്തു വെച്ചു... പൊട്ടും പാക്കറ്റ് ബാഗിൽ വെച്ചു അതിൽ നിന്നും വാച്ച് എടുത്തു കയ്യിൽ കെട്ടി... എന്നും നേരം വൈകുന്ന കാരണം അവൾ അതെല്ലാം ബാഗിൽ തന്നെ വെച്ചിരുന്നു... ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തിയതും ബസ് വന്നു... അനു വേഗം അതിൽ ഓടി കയറി... ഒരു സീറ്റ്‌ കിട്ടിയതും അവൾ അവിടേക്ക് ഇരുന്നു... സ്വസ്ഥമായി ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടു.... അവിടെ നിന്നും കുറച്ചു നേരത്തെ യാത്രക്കൊടുവിൽ അവൾക്ക് ഇറങ്ങേണ്ട സ്റ്റോപ്പ്‌ എത്തി... അവിടെ ഇറങ്ങി കുറച്ചു ദൂരം മുന്നോട്ട് നടന്നപ്പോൾ വലിയ ഒരു കെട്ടിടത്തിനു മുന്നിൽ എത്തി.... അവിടേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഇന്ദ്രപാൽ ഗ്രൂപ്സ് എന്ന് വലിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നു .... അവൾ വേഗം അതിന്റെ ഉള്ളിലേക്കു കയറി... ആരെല്ലാമോ അവളോട് ഗുഡ്മോർണിംഗ് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ മറുപടിയായി ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി അവൾ അവളുടെ ക്യാബിനിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു...

ക്യാബിൻ തുറന്നതും അവളൊന്നു ശ്വാസം വിട്ടു... എം ഡിയുടെ സീറ്റ്‌ കാലിയായിരുന്നു... ഓഹ് വന്നിട്ടില്ല ഭാഗ്യം എന്ന പോലെ അവൾ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു അകത്തേക്കു കയറി അവളുടെ സീറ്റിൽ പോയി ഇരുന്നു.. എന്താടോ ഇന്നും ലേറ്റ് ആയോ.... ക്യാബിൻ തുറന്നു അകത്തേക്കു കയറിയ വിഷ്ണു അവളോട്‌ ചോദിച്ചു... ഒന്നും പറയണ്ട വിച്ചു... ഇന്ന് അച്ഛന്റെയും നിധി മോളുടെ അച്ഛന്റെയും ആണ്ടല്ലേ... ഒരു വിഷമത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു... അതാ... മ്മം... വിഷ്ണു ഒന്ന് മൂളി... അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കളിൽ ഒരാൾ ആണ് വിഷ്ണു... ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുമ്പോൾ തുടങ്ങിയ സൗഹൃദം... അവളുടെ ക്ലാസ്സ്‌മേറ്റ് കൂടിയായിരുന്നു... അവൾക്ക് ഇവിടെ ഇന്ദ്രപാലിന്റെ പി എ ആയി ജോലി വാങ്ങി കൊടുത്തത് അവൻ ആണ്.. ക്യാബിൻ തള്ളി തുറന്നു വരുന്ന ആളെ കണ്ടു അനു ഇരിക്കുന്നിടത്തു നിന്നും എഴുന്നേറ്റു രണ്ടു പേരും അയാളെ നോക്കി ഗുഡ് മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു... ദൈവമേ ഇന്ന് ഈ കാലൻ ആണോ... അനു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു... മ്മം. ഗുഡ് മോർണിംഗ്... താൻ എന്താ ഇവിടെ...

വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു... സാർ.. ഞാൻ ഈ ഫയൽ സൈൻ ചെയ്യിക്കാൻ വേണ്ടി കൊണ്ട് വന്നതാണ്... അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫയൽ വാങ്ങി അവനോട് പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞു അയാൾ അയാളുടെ സീറ്റിൽ പോയി ഇരുന്നു... അനു അവരുടെ പുതിയ പ്രോഗ്രാം ചാർട്ടുമായി അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... സാർ.... മ്മം... അയാൾ അവളെ നോക്കി... സാർ... ഈ മോന്തിലെ പ്രോഗ്രാം ചാർട്ട്... അയാൾക്ക് നേരെ കുറച്ചു പേപ്പർ നീട്ടിയവൾ പറഞ്ഞു... അവൻ അതും വാങ്ങി അവളെ ഒന്ന് നോക്കി... അപ്പോഴാണ് ഇന്ദ്രപാൽ അകത്തേക്കു വന്നത്... അയാളെ കണ്ടതും അനു പറഞ്ഞു... ഗുഡ് മോർണിംഗ് സാർ... ഗുഡ് മോർണിംഗ്... അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു അയാൾ പറഞ്ഞു... ആനന്ദ ഇനി മുതൽ നമ്മുടെ കമ്പനിയുടെ പുതിയ എംഡി എന്റെ മകൻ ആണ്... ഇനി ഞാൻ അല്ല കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നത് ഇവൻ ആണ്... ഇവനുമായി എല്ലാവരും സഹകരിക്കണം.. എന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ മകനെ നോക്കി... എന്നാ ഇന്ദ്രപാലിന്റെ വരവ് ഇഷ്ട്ടപെടാതെ അയാൾ ചെയർ തിരിച്ചു വെച്ചു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു...

പെട്ടെന്ന് ഒരു മീറ്റിംഗ് അറേഞ്ച് ചെയ്യൂ ആനന്ദ.. സീറ്റ്‌ ഹാൻഡ് ഓവർ ചെയ്തു എനിക്ക് പോകണം... അൽപ്പം തിരക്കുണ്ട്... അനു ക്യാബിൻ നിന്ന് ഇറങ്ങി എല്ലാവരോടും മീറ്റിംഗ് ഹാളിലേക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞു... ക്രോഡീകരിച്ച ഹാളിൽ എല്ലാവരും ഓരോ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു.. ഫ്രണ്ട് ചെയറിൽ അവർക്ക് അഭിമുഖമായി ഇന്ദ്രപാലും മകനും വന്നിരുന്നു... ഗുഡ് മോർണിംഗ് ആൾ... ഇന്ദ്രപാൽ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി... പെട്ടെന്ന് ഒരു മീറ്റിംഗ് എന്തിനാ എന്ന് പലർക്കും ചിന്തയുണ്ടാകും അല്ലെ... നിങ്ങളുടെ പുതിയ എംഡിയെ പരിചയപ്പെടുത്തി തരാൻ ആണ്... പലർക്കും അറിയാം ഇവനെ... അയാൾ മകനെ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു... ഇത് പല്ലവ് ഇന്ദ്രപാൽ... ഇന്ന് തൊട്ട് നിങ്ങളുടെ എം ഡി ഇവൻ ആണ്... അവൻ എല്ലാവർക്കും നേരെ നോക്കി ചിരിച്ചു... പല സ്ത്രീ മുഖങ്ങളും അവനും പരിചിതമായിരുന്നു... അവൻ അവരെ നോക്കി ഒറ്റകണ്ണിറുക്കി... മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞു പോകുന്ന പലരുടെയും ഉള്ളിൽ സന്തോഷമായിരുന്നു.. ഇന്ദ്രപാൽ സാറിനെ പോലെ അത്ര കർക്കശക്കാരൻ അല്ല മകൻ...

സാറിന് പകരം എപ്പോഴെങ്കിലും മകൻ വരുമ്പോൾ എല്ലാം ജോലിക്കാരുടെ ഇഷ്ട്ടത്തിനു വിട്ടു കൊടുക്കുകയായിരുന്നു പതിവ്... പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീജനങ്ങൾക്ക്... അവരോടോക്കേ അവനു ഒരു പ്രത്യേക താല്പര്യം ആയിരുന്നു... എല്ലാം അവന്റെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാണ് എന്ന് മാത്രം... ക്യാബിനിലേക്ക് നടന്നടുക്കുത്തോറും അനുവിന്റെ നെഞ്ച് പടപടാ എന്ന് മിടിക്കുകയായിരുന്നു... അവൾ ക്യാബിനിലേക്ക് കയറി അവളുടെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു... അവളുടെ കൈകൾ വിറക്കാതിരിക്കാൻ നന്നേ പാടുപെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. വിഷ്ണു നൽകിയ ഫയൽ നോക്കിയ ശേഷം അവൾ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് സൈൻ ചെയ്യാൻ വേണ്ടി അവൾ നടന്നു... സാർ... അവളെ നോക്കി വശ്യമായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചവൻ ഫയൽ വാങ്ങി... അവൾ തിരിച്ചു പുഞ്ചിരിക്കാത്തത് അവനു നിരാശ തോന്നി... പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു ബോട്ടിൽ എടുത്തവൻ വായയിലേക്ക് കമഴ്ത്തി... ബോട്ടിൽ അടച്ചു അവളോട്‌ പറഞ്ഞു... ലുക്ക്‌ മിസ്സ്‌..... എന്താ പേര്... അവൻ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു... മിസ്സിസ് ആനന്ദ... ഓക്കേ... ലുക്ക്‌ നന്ദ... ആനന്ദ അവൾ തെല്ല് ഇർഷ്യയോടെ പറഞ്ഞു... എന്തെങ്കിലും ആകട്ടെ... ആനന്ദ എന്നൊക്കെ വിളിക്കാൻ പാടാണ്.. നന്ദ അത്‌ മതി... യൂ ലുക്ക്‌ സോ ഹോട്... അവൻ അവളെ ചൂഴ്ന്നു നോക്കി...

അവൾക്കു അവന്റെ നോട്ടം അരോചകമായി തോന്നി... സാർ ഫയൽ സൈൻ ചെയ്യൂ... എനിക്ക് വേറെ പണിയുണ്ട്... ഫയലിൽ ഒപ്പ് വെക്കുന്നതിനിടെ അവൻ പറഞ്ഞു... ഇത്ര നല്ല സുന്ദരമായ മുഖത്തു എന്തിനാ ഇത്രേം ദേഷ്യം.... ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചുടെ.. അതോ ചിരിക്കാൻ അറിയില്ലേ.. ദേ ഇങ്ങനെയാണ് ചിരിക്കുക എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ അവൾക്ക് ഒരു ഡെമോ കാണിച്ചു കൊടുത്തു... അവൻ സൈൻ ചെയ്ത ഫയൽ അവളുടെ ടേബിളിൽ വെച്ചു അവൾ നേരെ വാഷ് റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു... അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു... എവിടെ പോകാൻ... ഈ പല്ലവിന്റെ അടുത്ത് തന്നെ വരും... ക്യാഷ് എറിഞ്ഞാൽ വീഴാത്ത പെണ്ണൊന്നും ഭൂമിയിൽ ഇല്ല... വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒന്ന് ഈ വർഗം ആണ്... ഒന്ന് പുച്ഛത്തോടെ മുഖം കോട്ടി അവൻ ലാപ്പിലേക്ക് നോക്കി... വാഷ് റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകിയ അനു കണ്ണാടിയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി... പല്ലവ് നേരത്തെ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവളുടെ മനസിലേക്ക് തികട്ടി വന്നു... അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു .... ടോ... താൻ ചിരിക്കില്ലേടോ... എന്തിനാ താൻ ഇങ്ങനെ ഈ സുന്ദരമായ മുഖം വീർപ്പിച്ചു വെച്ചേക്കുന്നത്.. ഒന്ന് ചിരിച്ചു നോക്ക്... എന്ത് ക്യൂട്ട് ആകും തന്നെ കാണാൻ.... ആ വാക്കുകൾ വക വെക്കാതെ അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു...

അനു സോറി... സോറി അനു.... സോറി... സോറി... ഇനി ഞാൻ ആവർത്തിക്കില്ല... വിവിയെ നിനക്ക് വിശ്വാസമില്ലേ... വിവിടെ അനുവല്ലേ.... വിവിയോട് പിണങ്ങി എന്റെ അനുവിനു ഇരിക്കാൻ ആവില്ല.... പ്ലീസ്... കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു നിന്നു അനു കുറച്ചു നേരം... ഒഴുകി വന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ചു മാറ്റിയവൾ ക്യാബിനിൽ ചെന്നു... ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ചെന്ന സമയം സ്റ്റാഫ് എല്ലാം സംസാരിക്കുന്നത് പല്ലവിനെ പറ്റിയായിരുന്നു... പലരുടെയും മുഖത്ത് പതിവിലും കവിഞ്ഞ സന്തോഷമായിരുന്നു... അവന്റെ പണത്തിൽ വീണവർ ആണ് പലരും... പണം എറിഞ്ഞു സ്വന്തമാകുന്നതോക്കെയും അവനു വല്ലാത്ത ലഹരിയാണ്... പല തവണ അവന്റെ നോട്ടം അവൾക്കു നേരെ ചെന്നെങ്കിലും അനുവിന്റെ ഒരു നോട്ടം പോലും പല്ലവിന്റെ നേരെ ചെന്നില്ല.... അഞ്ചുമണിക്ക് തന്നെ ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി അവൾ വേഗം നടന്നു... വീട്ടിലെക്ക് എത്തിയാപ്പോൾ തന്നെ അവളെയും കാത്തു നിധിമോള് ഉമ്മറത്തു തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അമ്മേ... അനുവിനെ കണ്ടയുടനെ നിധി അവൾക്കരികിലേക്ക് ഓടി ചെന്നു... അവളെയും കൂട്ടി അകത്തെക്ക് കയറി അനു നേരെ അടുക്കളയിൽ പോയി ഒരു കാപ്പി ഇട്ടു കുടിച്ചു... അടുക്കളയിലെ പണികൾ എല്ലാം ഒതുക്കി മേല് കഴുകി...

ഉമ്മറത്തു അമ്മയും ആദിയും നിധിമോളും കൂടി സന്ധ്യാ നാമം ജപിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവളും കൂടെയിരുന്നു ജപിക്കാൻ തുടങ്ങി... അച്യുതം കേശവം രാമനാരായണം കൃഷ്ണദാമോദരം വാസുദേവം ഹരീം ശ്രീധരം മാധവം ഗോപികാവല്ലഭം ജാനകിനായകം രാമചന്ഡ്രം ഭജെ: അച്യുതം കേശവം സത്യഭാമാധവം മാധവം ശ്രീധരം രാധികാരാധിതം ഇന്ദിരാമന്ദിരം ചേതസാ സുന്ദരം ദേവകി നന്ദനം നന്ദനം സന്ദദേ.... എല്ലാവരും പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.. അനു നിലവിളക്ക് കെടുത്തികൊണ്ട് വിളക്കുമായി അകത്തേക്കു കയറി വിളക്ക് പൂജാമുറിയിൽ വെച്ചു അവൾ നിധി മോളോട് പറഞ്ഞു മോളെ പോയിരുന്നു വായിക്കു... നിധി മോൾ ബുക്ക്‌ എടുത്തു വായിക്കാൻ തുടങ്ങി... പാഠം 40.... നിറങ്ങൾ.... നീലാകാശം, പീലികൾ വിരിയും പച്ചത്തെങ്ങോല തെളിഞ്ഞ മഞ്ഞപ്പൂങ്കിളി, യാകെ ച്ചുവന്ന റോസാപ്പൂ തവിട്ടു പശുവിൻ വെളുത്ത പാല് കുടിച്ചതിൽ പിന്നെ കറുത്ത രാത്രിയിലി നിറമെല്ലാം ഓർത്തു കിടന്നു ഞാൻ... ആ... ആ.... ആഹ്.... ആഹ്... അകത്തെ നിലവിളി കേട്ട് അനു കൈയിലെ പാത്രം അവിടെ വെച്ചു അകത്തേക്കു ഓടി... അടച്ചിട്ട റൂമിൽ മുന്നിലേക്ക് ഓടിചെല്ലുമ്പോൾ അനു ആദിയോട് പറഞ്ഞു... ആദി കുഞ്ഞുമായി അപ്പുറത്തെക്ക് പോ...

വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേക്കു കടന്ന അനു അപ്പേച്ചി എന്നും വിളിച്ചു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു... അനു അവളെ പോയി പിടിച്ചതും തൊടരുത് എന്നെ എന്നും പറഞ്ഞു ഒറ്റതട്ടായിരുന്നു... അനുവിന്റെ തല നേരെ പോയി ചുമരിൽ ഇടിച്ചു... ചേച്ചി.... എന്നും വിളിച്ചു അനു വീണ്ടും അവളെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ ശ്രമിച്ചു... അപ്പോഴേക്കും നിധിമോളെ അമ്മക്ക് അരികിൽ ആക്കി ആദിയും വന്നിരുന്നു... രണ്ടുപേരും കൂടി അവളെ പിടിച്ചു ഒതുക്കി അനു അവളെ മുറുക്കി പിടിച്ചു ആദി അവൾക്കു ഇൻജെക്ഷൻ നൽകി... അപ്പോഴും അനുവിന്റെ കൈകളിൽ അർപ്പണ മുറുക്കി പിടിച്ചിരുന്നു... അവളുടെ കൈകൾ അയയുമ്പോൾ അനുവിന്റെ കയ്യെല്ലാം നീറി പുകയുകയായിരുന്നു... വേദന കൊണ്ടവളുടെ കണ്ണേല്ലാം നിറഞ്ഞു... ഇച്ചേച്ചി വേദനിച്ചോ... ഹേയ് സാരമില്ലഡാ എന്നും പറഞ്ഞു അനു ആദിക്ക് നേരെ കണ്ണുകൾ ചിമ്മി കാണിച്ചു മയങ്ങി കിടക്കുന്ന അർപ്പണക്ക് അരികിൽ ചെന്നിരുന്നു അവളുടെ തലയിൽ തലോടി തലചായ്ച്ചു കിടന്നു......കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...