💐നീർമിഴിപൂക്കൾ💐: ഭാഗം 32

രചന: ദേവ ശ്രീ

കുഞ്ഞേച്ചി നീ എന്തിനാ എപ്പോഴും ഈ മുറിക്കുള്ളിൽ തന്നെ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്... വന്നെ... ആദി അവിയുടെ കൈകൾ പിടിച്ചു വലിച്ചു... ഇല്ല മോളെ... ചേച്ചി കുറച്ചു ഇവിടെ ഇരുന്നോളാം... ആദിയുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു... അവിക്ക് അരികിലേക്ക് ഇരുന്നു ആദിയുടെ കൈകൾക്ക് മുകളിൽ വെച്ചിരുന്ന അവിയുടെ കയ്യിൽ ഒന്നുകൂടി അമർത്തി പിടിച്ചു ആദി ചോദിച്ചു... ആരെ പേടിച്ചാണ് കുഞ്ഞേച്ചി ഈ റൂമിൽ തന്നെ ഒതുങ്ങി ഇരിക്കുന്നത്? അവിക ആദിയെ നോക്കി... ഞങ്ങളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാനാണോ നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട്... നോക്ക് കുഞ്ഞേച്ചി... അമ്മ നിന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടായിട്ടല്ല അങ്ങനെ ഓക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞതും... നിന്നെ ഉപദ്രവിച്ചതും.. നിനക്ക് അത് മനസിലാവും എന്ന് കരുതി ഞാൻ... അവി വീണ്ടും കരഞ്ഞു... കുഞ്ഞേച്ചി ഇങ്ങനെ ഇരുന്നു കരയല്ലേ... നീയൊരു തെറ്റും അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെയ്യുമെന്ന് ഞാനും അമ്മയും കരുതുന്നില്ല... നോക്ക്... ആദി അവളുടെ കുനിഞ്ഞിരുന്ന മുഖം വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഉയർത്തി..

നീ ഇങ്ങനെയിരുന്നു കരഞ്ഞു തളരരുത്... ഇച്ചേച്ചിയല്ലേ നമ്മുടെ റോൾ മോഡൽ... ഏതു പ്രതിസന്ധിയിലും തളരാതെ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ചേച്ചിയേ കണ്ടല്ലേ നമ്മൾ വളർന്നത്... തളരാൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ആദ്യം തളരേണ്ടത് ഇച്ചേച്ചിയല്ലേ... ആ പാവം അനുഭവിച്ചപോലെയൊക്കെ നമ്മളാണ് അനുഭവിച്ചതെങ്കിൽ ഒരുനിമിഷം പോലും നമുക്ക് ജീവിതത്തിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നോ... എന്നിട്ടും പൊരുതിയില്ലേ... ഇച്ചേച്ചി എപ്പോഴും പറയാറില്ലേ... ജീവിക്കാൻ നമ്മളെ എപ്പോഴും പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഒന്ന് നമുക്ക് ചുറ്റും കാണും... അത്‌ കണ്ടെത്തി ജീവിക്കണം എന്ന്.... നിന്റെ വയറ്റിൽ കിടക്കുന്ന ഒരു ജീവനില്ലേ കുഞ്ഞേച്ചി നിനക്ക്... അതിന് വേണ്ടി ജീവിക്കണ്ടേ.... ആദ്യം നിന്റെ മനസൊന്നു ശാന്തമാക്കു ചേച്ചി... ആദി അവിയെയും കൂട്ടി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.. തൊടിയിലൂടെ ഓക്കേ കൊണ്ട് നടന്നു... അവിക്ക് നിധിമോളുടെ ഓരോ വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയായിരുന്നു... ചേച്ചിയുടെ കുഞ്ഞാണെങ്കിലും നിധിമോളെ എല്ലാവരും സ്വന്തം മോളായി തന്നെയായിരുന്നു കണ്ടിരുന്നത്...

ഇവരെ അമ്മ എന്ന് വിളിക്കുന്നില്ല എന്ന് മാത്രം... നിധിയുടെ ഓരോ വിശേഷങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോൾ അവിയുടെ മനസ് തണുക്കുന്ന പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്..... ആദി.... എന്തേച്ചി.... ചേട്ടന് നിധിമോളോട് വല്ല വിരോധവും?..... ഹേയ്.. ഇല്ല ചേച്ചി... നിധി എന്ന് വെച്ചാൽ ഏട്ടന് ജീവനാണ്... ഹോളിഡേക്ക് ഏട്ടൻ തന്നെ പോയി മോളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വന്നു ചേച്ചിക്ക് സർപ്രൈസ് കൊടുത്തു... പിന്നെ കുഞ്ഞേച്ചി, നീ ഡോക്ടർ ആയാൽ അവളെ ഷോപ്പിംഗ്‌ മാള് കാണാൻ കൊണ്ട് പോയി ഒരുപാട് ടോയ്‌സ് വാങ്ങികൊടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ... മ്മ്... അവി ഒന്ന് മൂളി... എന്റെ കുട്ടിടെ വലിയ ഒരാഗ്രഹമാണ് അത്... അവി ദൂരേക്ക് എവിടെയോ നോട്ടമെറിഞ്ഞു പറഞ്ഞു... എങ്കിൽ അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല ചേച്ചി... ഏട്ടൻ അവളെയും കൂട്ടി അവിടെഓക്കെ പോയി... വലിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു അവള്... അവരുടെ സംസാരത്തിനിടയിലാണ് മുറ്റത്തേക്ക് ഒരു വണ്ടിവരുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്? ആരായിരിക്കും ഇപ്പോൾ കാറിലൊക്കെ വരാൻ? തൊടിയിൽ നിന്നാൽ മുറ്റത്തേക്ക് വരുന്ന വാഹനം മാത്രമേ കാണാൻ കഴിയുകയള്ളൂ...

കുഞ്ഞേച്ചി... വന്നത് ഇച്ചേച്ചിയായിരിക്കും... വാ.. നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് പോകാം... അതും പറഞ്ഞു രണ്ടുപേരും തിരികെ നടന്നു... കാളിങ് ബെല്ലിന്റ ശബ്ദം കേട്ടു ഊർമിള ഡോറു തുറന്നു... വന്നത് ആരാണെന്ന് മനസിലായില്ലെങ്കിലും അവർ ആഗതനെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി... കയ്യിലെ ബോക്സ്‌ അവിടെ വെച്ചു ആയാൾ ഉർമിളയുടെ കാല്ത്തൊട്ട് വന്ദിച്ചു... ഹേയ്... എന്തായിത്... എഴുന്നേൽക്കു കുട്ടി... ഊർമിള അവനെ കാലിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു... ഇരിക്കൂ കുട്ടി... നീയാരാ? അമ്മേ... എന്റെ പേര് രാഹുൽ... ഞാൻ... പറഞ്ഞു മുഴുവനാക്കും മുന്നേ അവിയും ആദിയും അവിടേക്കു വന്നു... വന്നത് രാഹുലാണ് എന്നറിഞ്ഞതും അവിയിൽ ഒരു ഞെട്ടലുളവാക്കി... അവിയെ നോക്കാതെ തന്നെ രാഹുൽ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു... ഞാൻ വന്നത് ഇത് ഇവിടെ ഏൽപ്പിക്കാനാണ്.. എന്റെ വീട്ടുകാരുടെ ആവശ്യം അന്യായമാണ് എന്നെനിക്കറിയാം... അത്രയും വലിയ ഒരു ബാധ്യതയേറ്റു ഇവളെ എനിക്ക് കൈപിടിച്ച് തരണ്ടേ... എന്റെ വീട്ടുകാര് ചോദിച്ചതിലും അധികമുണ്ട്... 200 പവനും 50 ലക്ഷം രൂപയും ഉണ്ട്... ഇത് വാങ്ങിക്കണം...

അതും പറഞ്ഞു അവൻ ഊർമിളക്ക് നേരെ കയ്യിലെ പെട്ടി നീട്ടി... അത് മോനെ.... മടിക്കേണ്ട അമ്മേ... വാങ്ങിച്ചോളൂ... അങ്ങനെയെങ്കിലും തെറ്റുകൾക്കുള്ള പ്രായിശ്ചിത്യം ആകട്ടെ... അവി ഒരു തരം പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു... എന്നാലും മോളെ അനു അറിഞ്ഞാൽ? ഇച്ചേച്ചിയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം... ഇങ്ങനെയൊന്നു സംഭവിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ വിവാഹത്തിന്‌ ഇത്രേം ചിലവ് വരില്ലായിരുന്നു... അത് മാത്രമല്ല എനിക്ക് ഒരു ജോലി ആയിട്ടേ ഞാൻ ഒരു ജീവിതത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കുക കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നള്ളൂ... അമ്മ അത് വാങ്ങികൊണ്ട് വെക്കൂ... അവിയുടെ വാക്കുകളിലെ ദൃഡത അവരെ അത് വാങ്ങാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു... എന്നാൽ ശരി... ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ... തികച്ചും ക്വാഷുൽ സംസാരം മാത്രമേ അവർക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നള്ളൂ... ഇത് വരെ വന്നു ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം പോലും കുടിക്കാതെ? -ഊർമിള അത് സാരമില്ല... പിന്നെ ആകാം... അതും പറഞ്ഞു ദയനീയമായി അവൻ അവിയെ ഒന്ന് നോക്കി... അപ്പോഴും അവൻ കണ്ടത് അവിയുടെ കണ്ണുകളിൽ വെറുപ്പും വിദ്വേഷവുമാത്രമായിരുന്നു...

അത്‌ കാണെ അവന്റെ ഉള്ളം നീറി... അവൻ അവളോട് തലയാട്ടി കാറിൽ കയറി... കണ്ണിൽ നിന്നും മറയുംവരെ മിററിലൂടെ അവിയെ നോക്കി... വണ്ടി കുറച്ചു ദൂരം പോയതും രാഹുൽ വണ്ടിയൊരു സ്ഥലത്തു പാർക്ക് ചെയ്തു തല സ്റ്റെയറിങ്ങിൽ വെച്ചു കിടന്നു... അവന്റെ മനസ് ഓർമകളിൽ മുഴുകി... ഡാ രാഹുലെ നീയിങ്ങനെ നടന്നോ... ആ ശരത് നിന്റെ അവികയേ നോട്ടമിട്ടിട്ടുണ്ട്... അവന്റെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ ഒരാളായ അഖിൽ പറഞ്ഞു... ആര് വേണമെങ്കിലും നോട്ടമിട്ടോട്ടെ... പക്ഷേ അവിക, അവളീ രാഹുലിന്റെ പെണ്ണാണ്... കോഴ്സ് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്ത്തിട്ട് പ്ലേസ്മെന്റയിട്ട് വേണം ഡോക്ടർ രാഹുലിന്റെ പാതിയായി ഡോക്ടർ അവികയെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാൻ... എല്ലാം തികച്ചും ഒഫീഷ്യൽ... ഓഹ്... ഭയങ്കര പ്ലാനിങ്... പക്ഷേ അവസാനം കാത്തുസൂക്ഷിച്ചകസ്തൂരിമാമ്പഴം കാക്ക കൊണ്ട് പോകാതെ നോക്കിക്കോ... .ദേ പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല കണ്ടില്ലേ അവൻ അവികക്ക് പിന്നാലെ നടക്കുന്നത്... അഖിൽ അവനെ എരിപിരി കേറ്റി... അവിക അവന്റെ അരികിൽ നിന്നും പോയപ്പോൾ രാഹുലും അഖിലും കൂടി ശരത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി...

എന്താഡാ ശരത്തെ അവളുമായി -അഖിൽ ഹേയ്... ഞാൻ ഒന്ന് പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തതാണ്... പക്ഷെ വീണില്ല... രാഹുലിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു സംതൃപ്തിയുടെ ചിരി വിരിഞ്ഞു... പക്ഷേ വീട്ടിൽ വന്ന് ആലോചിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞു... -ശരത് അത് കേട്ടതും രാഹുലിന്റെ സന്തോഷം കാറ്റഴിച്ചുവിട്ട ബലൂൺ പോലെ ആയി... അതും പറഞ്ഞു ശരത് അവിടെ നിന്നും പോയി... എടാ... അഖിലേ അവൻ പറഞ്ഞത് നീ കേട്ടില്ലേ... അവിക എന്നോട് പോലും അങ്ങനെയൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല... അപ്പൊ അവനെ അവൾക്ക് ഇഷ്ടമാണോ? എടാ എനിക്ക് അവളില്ലാതെ.... നീ വിഷമിക്കണ്ട... എല്ലാത്തിനും ഒരു വഴി കാണാം... അഖിൽ അവന്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു... നീ വാ അവളെ നമുക്ക് നിന്റെ വഴിക്ക് വരുത്താം... എങ്ങനെ? അതൊക്കെ ഉണ്ടല്ലോ... നീ അവളെ എന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ കൊണ്ട് വരണം... എന്തിന്? എടാ നീ എങ്ങനെയെങ്കിലും വെള്ളത്തിൽ കുറച്ചു ഉറക്കഗുളിക പൊടിച്ചു അവളെ മയക്കി വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വരണം.. വന്നിട്ട് അവളെ നിന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തികിടത്തി കുറച്ചു പിക് എടുക്ക് ...

പിന്നെ അവളൊരിക്കലും നിന്നെ വിട്ട് പോകില്ല... എന്നാലും അഖിലേ അതൊക്കെ മോശമല്ലേ... അവി എന്നെ തെറ്റ് ധരിക്കില്ലെടാ... ഓഹ്... കുറച്ചു കാലം ഇത്തിരി വെറുപ്പ് സഹിച്ചാലും സാരമില്ല... അവൾ നിനക്ക് സ്വന്തമായാൽ പോരേ... പിന്നെ നീ ഇത്ര മടിച്ചു നിൽക്കാൻ നിന്നോട് അവളെ കേറി പീഡിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല.. രാഹുൽ കുറേ സമയം ആലോചനയിൽ മുഴുകി... ---------------------------------------- എടാ അഖിലേ ഒന്ന് കൂടി ആലോചിച്ചിട്ട് പോരേ... ഓഹ് എങ്ങനെയൊരു മരങ്ങോടൻ... ഇതാ ഹൗസിന്റെ കീ... ഇതാ കുടിക്കാനുള്ള വെള്ളം... എല്ലാം കൊടുത്തു രാഹുലിനെ അവിക്കരികിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു... അവർ പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ പ്ലാൻ വർക്ക്‌ ഔട്ട്‌ ആയി... അവിയെ അഖിലിന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ കൊണ്ട് എത്തിച്ചു... അവളെ റൂമിൽ കിടത്തി അവളുടെ തെന്നിമാറിയ ഡ്രെസ്സെല്ലാം റെഡിയാക്കി അവൻ അവളെ നോക്കി... സോറി മോളെ... ഒരിക്കലും ഇതൊന്നും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതല്ലാ... പക്ഷേ നിന്നെ നഷ്ട്ടപെടുത്താൻ എനിക്ക്... എനിക്ക് കഴിയില്ല...

നീ പൊറുക്കണം... അവളുടെ അരികിലേക്കു കിടന്നു ഒന്ന് രണ്ടു സെൽഫി എടുത്തു അവൻ എഴുന്നേറ്റു... അത്രയും പ്രണയത്തോടെ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു... ഒരു മാപ്പ് പറച്ചിലെന്ന പോലെ അവളുടെ കരം ഗ്രഹിച്ചു... അവനിൽ അപ്പോൾ നിറഞ്ഞ സ്നേഹ വാത്സല്യം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നള്ളൂ... അവളെ ഒന്ന് കൂടി നോക്കി ഫുഡ്‌ വാങ്ങിക്കാനായി അവൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി... വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്തു അവൻ കാറുമായി പുറത്തേക്ക് പോയി... ഭക്ഷണം വാങ്ങി തിരികെ എത്തിയ രാഹുൽ വാതിൽ തുറന്നു... ഭക്ഷണം ടേബിളിൽ വെച്ചു അവി കിടക്കുന്ന റൂമിലേക്ക് നടന്നു... റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നപ്പോഴുള്ള കാഴ്ച കണ്ടു അവന് നിന്നനിൽപ്പിൽ ഭൂമി പിളർന്നു പോയെങ്കിൽ എന്നാഗ്രഹിച്ചു... വിവസ്ത്രയായി അവിക... അവളുടെ അരികെ തളർന്നു കിടക്കുന്ന അഖിലും... അവളുടെ നഗ്ന ശരീരത്തെ കാർന്നു തിന്ന് ശരത്തും.... ഡാ.... രാഹുലിന്റെ അലർച്ച ആ വീടിനെ പിടിച്ചു കുലുക്കി.............കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...