💐നീർമിഴിപൂക്കൾ💐: ഭാഗം 4

രചന: ദേവ ശ്രീ

 മേ ഐ കമിംഗ് സാർ... യെസ് വിഷ്ണു. കം ഓൺ... ക്യാബിൻ തുറന്നു വിഷ്ണു അകത്തേക്കു വന്നു.. അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു ഫയലും ഉണ്ടായിരുന്നു... സാർ ഇത് ഇന്ദ്രൻ സാർ സൈൻ ചെയ്യാൻ ഉള്ള ഫയൽ ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞു വിഷ്ണു അവന്റെ കയ്യിലെ ഫയൽ അവന്റെ നേരെ നീട്ടി... അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫയൽ വാങ്ങി മറിച്ചു നോക്കി പല്ലവ് പറഞ്ഞു മ്മം... താൻ ഫയലിന്റെ കാര്യം ഒന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞേക്ക്... ഓക്കേ സാർ... എന്നും പറഞ്ഞു വിഷ്ണു ക്യാബിന്റെ പുറത്ത് ഇറങ്ങി ഫോൺ എടുത്തു എംഡി എന്ന് എഴുതിയ സേവ് ചെയ്ത നമ്പറിലെക്ക് കാൾ ചെയ്തു... കാൾ ഡിസ്കണക്ട് ചെയ്തു അവൻ പല്ലവിന്റെ ക്യാബിനിലെക്ക് കയറി ചെന്നു പറഞ്ഞു.. സാർ ഇന്ദ്രൻ സാർ എയർപോർട്ടിൽ പോകുന്ന വഴി ഇവിടെ കയറി സൈൻ ചെയ്തോളാം എന്ന്... ഓക്കേ യൂ മേ ഗോ... താങ്ക്യു സാർ... വിഷ്ണു പോയതും പല്ലവ് ഡ്രോ തുറന്നു അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മദ്യത്തിന്റെ ബോട്ടിൽ എടുത്തു ഒന്ന് സ്വിപ് ചെയ്തു... വീണ്ടും രണ്ടു മൂന്നു തവണ അവൻ അത് കുടിച്ചു... മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷ ഗന്ധം അനുവിന്റെ മൂക്കിലേക്ക് ഇരച്ചു കയറി...

അവൾക്കു വല്ലാത്ത അസഹനീയതയായിരുന്നു ആ ഗന്ധം... എക്സ്ക്യൂസ്‌ മീ... യെസ്.... പല്ലവ് ഡോറിലെക്ക് നോക്കി... അവിടെ നിൽക്കുന്ന ആളോട് പറഞ്ഞു കയറി വാടാ... ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ.. കാണാൻ നല്ല വെളുത്തു സുന്ദരനായ ഒരു സിനിമ നടനെ പോലെ ഉണ്ട്... പവി... എന്നും വിളിച്ചു അയാൾ പല്ലവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു... യാ മാൻ.... പല്ലവ് തിരിച്ചും കെട്ടിപിടിച്ചു... ഡാ പന്നി സ്വന്തം സ്ഥാപനമാണെങ്കിലും ഇതൊക്കെ ഒന്ന് ഒഴിവാക്കിക്കൂടെ എന്നും ചോദിച്ചു അവനിലെ പിടി വിട്ട് ടേബിളിൽ ഇരുന്ന ബോട്ടിൽ എടുത്തു വേസ്റ്റ്ബിന്നിൽ ഇട്ടു... മതി വന്നേ നമുക്ക് ഒന്ന് പുറത്ത് പോയി വരാം... ഡാ... ഇതു എന്റെ പി എ നന്ദ... അവിടെ റെക്കോർഡ്സ് നോക്കുന്ന നന്ദയെ ചൂണ്ടിയവൻ പറഞ്ഞു... ഹായ്... ചേതൻ... അവൻ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി... പല്ലവിന്റെ ബെസ്റ്റ് ആൻഡ് ചൈൽഡ്ഹൂഡ് ഫ്രണ്ട് ആണ്... ആനന്ദ അവളും പേര് പറഞ്ഞു അവനു നേരെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു...

ഓക്കേ സീ യൂ എഗൈൻ -ചേതൻ.. പകരം അവനു നേരെ അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... പല്ലവ് പോയതും അനു ഒന്ന് ദീർഘശ്വാസം എടുത്തു... നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന റെക്കോർഡ് എടുത്തു നേരെ ദിവ്യക്കും വിഷ്ണുവിനും അരികിലേക്ക് എത്തി... അവരുടെ സഹായത്തോടെ അവൾ പല്ലവ് വരുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ തീർത്തു അവളുടെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു... അവളുടെ ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ട് അവൾ എടുത്തു നോക്കി... അവി കാളിങ്... അവൾ ആൻസർ ബട്ടൺ പ്രെസ്സ് ചെയ്തു ഫോൺ ചെവിയോട് അടുപ്പിച്ചു... മോളെ.... ഇച്ചേച്ചി... എന്താഡാ ഈ നേരത്ത്... ഇന്ന് എന്താ ലീവ് ആണോ.. ആ ചേച്ചി... ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും മാറുന്ന കാര്യം.. ഇന്ന് ഞങ്ങൾ മഠത്തിലേക്ക് മാറുകയാണ് ചേച്ചി... ഇനി എന്റെ ചേച്ചിക്ക് ഹോസ്റ്റൽഫീ എങ്കിലും മിച്ചം പിടിക്കാം... മോളെ.... അനു സങ്കടത്തോടെ വിളിച്ചു...

ആഹാ ചേച്ചി അടുത്ത രണ്ടാഴ്ച്ച ലീവ് ആണ്... ഞാൻ വീട്ടിലേക്കു വന്നാലോ... എന്താ മോളെ രണ്ടാഴ്ച? ഇവിടെ പ്രൊജക്റ്റ്‌ വർക്ക്‌ ആണ് ചേച്ചി.. എനിക്ക് പ്രൊജക്റ്റിനു പോകാൻ താല്പര്യം ഇല്ല.. അത്രേം നേരം ഇരുന്നു പഠിക്കാലോ.... അനുവിനു അഭിമാനം തോന്നി.. പ്രൊജക്റ്റ്‌ന് പോകാൻ അവൾക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല. അതിനു അമ്പതും അറുപതിനായിരം ഓക്കെ വേണം എന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അറിഞ്ഞു സ്വയം ഒഴിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതാണ്... ചേച്ചി.. അനുവിന്റെ മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ അവൾ വിളിച്ചു... അനു ഒന്ന് മൂളി. ആ മൂളലിൽ അനു അനുഭവിക്കുന്ന വേദന അവിക്ക് മനസിലായി... ചേച്ചി എന്തിനാ വിഷമിക്കണത്.. എനിക്ക് സങ്കടം ഒന്നൂല്യ... പ്രൊജക്റ്റ്‌ന്റെ മാർക്ക് കൂടി ഞാൻ പഠിച്ചു എഴുതി വാങ്ങിക്കും ചേച്ചി... ശരി ചേച്ചി.. ഓഫീസിൽ അല്ലെ... ഞാൻ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നില്ല... ശരിയഡാ... ചേച്ചി പിന്നെ വിളിക്കാം... അനു കാൾ കട്ട്‌ ആക്കി അവളുടെ വർക്ക് തുടർന്നു...

4 മണി ആയപ്പോൾ ആണ് പല്ലവ് തിരിച്ചു വന്നത്... അവൻ അവന്റെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നതും അനു റെക്കോർഡസ് എടുത്തു അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു സാർ എന്ന് വിളിച്ചു... അവൻ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ റെക്കോർഡ് അവനു നേരെ നീട്ടി... അത്‌ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി അവൻ ഒന്ന് നോക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ നേരെ ടേബിളിൽ ഇട്ടു... അവൾ അവളുടെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു... അപ്പോഴാണ് ഇന്ദ്രൻ സാറും വൈഫും കൂടി അവിടേക്ക് വന്നത്... സുഷമയെ പല്ലവിനരികിൽ ഇരുത്തി ഇന്ദ്രൻ ഓഫീസിലെ സ്റ്റാഫിന്റെ അരികിലേക്ക് പോയി... അനു സുഷമയോട് പുഞ്ചിരിച്ചു... എന്നാൽ പല്ലവിന്റെ മുഖത്തെ ഗൗരവം എന്തിനാ എന്ന് അനുവിന് മനസിലായില്ല... അവരുടെ കൈ തട്ടി അറിയാതെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഫയൽസ് തട്ടി വീണതിനു അവൻ അവരോടു വല്ലാതെ ദേഷ്യപെട്ടു... അവർ മറുത്തോരക്ഷരം മിണ്ടാതെ പുറത്തെക്ക് ഇറങ്ങി...

ഇതെല്ലാം കണ്ടു നിയന്ത്രണം വിട്ട അനു പല്ലവിനോട്‌ പറഞ്ഞു... സാർ.. നിങ്ങൾ ഓക്കെ ഒരു മകൻ ആണോ... സ്വന്തം അമ്മയോട് ഒരു മകൻ പെരുമാറുന്നത് ഇങ്ങനെ ഓക്കെയാണോ... നിങ്ങളിൽ നിന്നും ഞാൻ കുറച്ചു കൂടി.... അപ്പോഴേക്കും അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ കുത്തി പിടിച്ചു... നീയാരാഡി എന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ... അഞ്ചു പൈസക്ക് ഗതിയില്ലാത്ത വർഗം... എന്നെ ഭരിക്കാൻ വരണ്ട.. എനിക്ക് അറിയാം എന്ത് ചെയ്യണം എന്ത് ചെയ്യണ്ട എന്ന്... നിനക്ക് ഇത്ര വേദനിക്കാൻ ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയെ അല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത്... മേലിൽ നിനക്ക് ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങളിൽ ചെന്നു ഇടപ്പെട്ടാൽ ജോലിക്ക് വേറെ സ്ഥലം നോക്കികോളണം... എന്നും പറഞ്ഞു അവളുടെ കവിളിലെ പിടിവിട്ട് അവൻ ഡോർ വലിച്ചു തുറന്നു പുറത്ത് പോയി... അന്ന് പിന്നെ അവൻ ഓഫീസിലേക്ക് വന്നില്ല.. അത് അനുവിന് ആശ്വാസമായിരുന്നു... 💚💚💚💚💚💚💚💚💚

വൈകുന്നേരം ഓഫീസ് കഴിഞ്ഞു വരുന്ന അനു കണ്ടത് പുറത്ത് നിധിമോളെയും ആദിയെയും ചേർത്തു കണ്ണീർ വാർക്കുന്ന അമ്മേയെയാണ്... അവൾ ഒരു പിടച്ചിലോടെ അവർക്കരികിലേക്ക് ഓടി... അകത്തെ അവരുടെ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം പുറത്ത് ഇറക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നു... അവൾക്കു കാര്യങ്ങൾ ഏതാണ്ട് മനസിലായിരുന്നു... വാതിലിന്റെ അരികിൽ നിൽക്കുന്ന നാരായണന്റെ അരികിൽ പോയവൾ പറഞ്ഞു... നാരായണൻ ചേട്ടാ... ഒരു അവധികൂടി തന്നിരുന്നെങ്കിൽ.... തന്നിരുന്നു എങ്കിൽ നീ എനിക്ക് പണം മടക്കി തരുമോ കൊച്ചേ... ഇല്ല... നിന്നെ കൊണ്ട് കഴിയില്ല... അതോണ്ട് നാളെ തൊട്ടു പെമ്പറന്നോത്തിയുമായി ഞാൻ ഇങ്ങോട്ടു താമസം മാറ്റുകയാണ്... നിങ്ങൾ വേറെ സ്ഥലം നോക്ക്ക്കോളു... എന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ പോയി.... . ഇനി എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ അനുവും.......കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...