💐നീർമിഴിപൂക്കൾ💐: ഭാഗം 9

രചന: ദേവ ശ്രീ

വീട്ടിൽ എത്തിയ വിഷ്ണുവിന്റെ മനസ് അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു... അവൻ ഡയറിയിൽ സൂക്ഷിച്ച അനുവിന്റെയൊരു ഫോട്ടോ കയ്യിൽ എടുത്തു... കണ്ടന്ന് മുതൽ ഇടനെഞ്ചിൽ കുടിയിരുന്നവൾ... ഓരോ വാക്കിലും നോക്കിലും എന്റെ പ്രണയം ഞാൻ പറയാതെ പറഞ്ഞു... എന്നിട്ടും നീ എന്നെ മനസിലാക്കിയില്ല... നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും തീർക്കാൻ എനിക്കാവില്ല അനു... എന്നാലും ഒരിക്കലും നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കാതെ സ്നേഹമാത്രം നൽകി എന്റെ മാത്രം രാജകുമാരിയാക്കാൻ ഞാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.... നിന്നെ ഞാൻ അത്രമേൽ പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ട്... നീ വിവിയെ സ്നേഹിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് അസൂയതോന്നിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴും നിന്റെ മനസ്സിൽ അവനു സ്ഥാനമുണ്ടെന്നോർക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് അതിശയമായിരുന്നു... നിന്നിലെ സ്ത്രീ അവനോട് പൊറുത്താലും നിന്നിലെ അമ്മ എങ്ങനെ അവനോടു ക്ഷമിക്കുന്നു... സ്ത്രീ ഒരു അത്ഭുതമാകുന്നത് അവിടെയാണ്.... ഒരുപെണ്ണിനെ ഇഞ്ചിഞ്ചായി ദ്രോഹിച്ചിട്ടും സ്നേഹിക്കാൻ നിനക്ക് എങ്ങനെ കഴിയുന്നു..

അവൻ അവളുടെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി നോക്കി രണ്ടായി കീറികളഞ്ഞു ബെഡിലേക്ക് വീണു... അവളുടെ ഓർമകളിൽ അവൻ നീറി... 💙💙💙💙💙💙💙💙💙 ഗേറ്റ് തുറന്നു വരുന്നു ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദംകേട്ട് കാറിന്റെ ഡിക്കിയിൽ ബാഗ് വെക്കുവായിരുന്ന അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി... ഹാ നീയോ... ബൈക്കിൽ വരുന്ന ആളെ കണ്ടവൻ ചോദിച്ചു... ഇതെന്താ മോനെ പെട്ടിയും കിടക്കയും ഓക്കെയായി നാടുവിടുകയാണോ.. നൈസ് ജോക്ക്... നീയറിഞ്ഞോ... ഇവിടുത്തെ താമസം മതിയാക്കി പാർവതി തമ്പുരാട്ടിയും ജാനകി തമ്പുരാട്ടിയും വീണ്ടും അവിടേക്ക് തന്നെ വന്നോളാൻ ഉത്തരവിട്ടിട്ടുണ്ട്... അതോണ്ട് ഇന്നു തൊട്ടു ജയിൽ വാസം അവസാനിപ്പിക്കാം... അതും പറഞ്ഞു സാധനങ്ങൾ എടുത്തു വെച്ചു അവൻ ഡിക്കിയടച്ചു. ഇനി ഇവിടേക്ക് ഒരു തിരിച്ചുവരവില്ല... അവിടെ എന്നെ തളക്കാൻ ഉള്ള പരിപാടിയാണ് അമ്മയും മോളും... മകന്റെ കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതത്തിന് വിരാമം കുറിക്കാൻ പാർവതി തമ്പുരാട്ടി കണ്ടുപിടിച്ചത് ഒരു അയ്യോ പാവം പെണ്ണിനെ... കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഭർത്താവ് മരിച്ചേന്നോ സെപ്റെറ്റ് ആണെന്നോ എന്തോ പറഞ്ഞു...

ആ ഒരു കൊച്ചുണ്ട്... എന്തായാലും എനിക്ക് എന്താ... അതൊന്നും എന്നെ ബാധിക്കില്ല... ഞാൻ ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും... എനിക്കുള്ള ചങ്ങലയുമായാണ് അമ്മ അവളെ കൊണ്ടുവരുന്നത് എന്നെനിക്കറിയാം.. അങ്ങനെ ഈ ജീവിതത്തിലെ ലാസ്റ്റ് ബാച്ചിലർ ഡേ ആണ് ഇന്നു... നമുക്ക് ഒന്നു ആഘോഷിക്കണ്ടെ... എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം... ഈ പെണ്ണിന്റെ കൂടി കണ്ണുനീർ കാണാനോ... കുടിച്ചു ബോധമില്ലാതെ ആ പി എ കൊച്ചിനെയും പിച്ചിചീന്തി ഒരു നാണമില്ലാതെ ഓക്കേ ലഹരി പുറത്ത് എന്നും പറഞ്ഞവൻ കൈമലർത്തി... എന്നിട്ട് ഇപ്പോ വീണ്ടും... ഇതോടെ നീ നന്നാവും... ഇല്ലെങ്കിൽ ഉണ്ടല്ലോ... .. പല്ലവ് ചിരിച്ചു... ദേ പവി കാര്യം പറയുമ്പോൾ നിന്റെ ഒരു കോപ്പിലെ ചിരി ഉണ്ടല്ലോ... ഒറ്റ വീക്ക്‌ വെച്ച് തരും ഞാൻ... ഓക്കേ ചേതൻ... കൂൾ മാൻ... കൂൾ... സോറി... സോറി... അവൻ കൈകൾ രണ്ടും നേരെ നീട്ടിപിടിച്ചു മാനത്ത്‌ നിന്നും ഇറ്റുവീഴുന്ന കുഞ്ഞു മഴ മഴതുള്ളികളെ കയ്യിലേക്ക് സ്വീകരിച്ചു ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു... പ്രിയപ്പെട്ട പേരറിയാത്ത, നാടറിയാത്ത പെണ്ണെ.. നിന്റെ ഭർത്താവ്...

ചേ... നാളെ നിന്റെ ഭർത്താവാകാൻ പോകുന്ന പല്ലവ് ഇനിയെന്നും നല്ല കുട്ടിയായിരിക്കും... എന്റെ ചേതന് വേണ്ടി മാത്രം... ചേതനെ നോക്കി പവി ഒരു കണ്ണിറുക്കി... അതുക്കേട്ടു ചേതൻ പൊട്ടിചിരിച്ചു.. എന്നാലും ചേതാ എനിക്ക് അവളെ മാത്രം പിടിക്കിട്ടിയില്ല... ആ ആനന്ദയെ... ഈ അഞ്ചുകൊല്ലം പല പെണ്ണുങ്ങളും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നുപോയിട്ടുണ്ട്... അത്‌ ഞാൻ വലിയ പണം ഓഫർ ചെയ്തിട്ടും അല്ലെങ്കിൽ അവർ ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുമാണ്... ഇതൊരു പെണ്ണ് ഒരു രാത്രി അവൾ അറിയാതെയാണെങ്കിലും കൂടെ കിടന്നിട്ട് പണം നൽകിയപ്പോൾ അതും മുഖത്തെക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു കരണം പുകഞ്ഞോരടിയും... പല്ലവ് കവിളിൽ തലോടി... അതിന്റെ കുറവ് നിനക്ക് നല്ലം ഉണ്ട് പവി... പിന്നെ അവൾ ആണടാ പെണ്ണ്... നല്ല അന്തസുള്ള പെണ്ണ്... അവളുടെ പുരാണം പറയാതെ നീ വരുന്നുണ്ടോ.... ഞാൻ വന്നു... ആയമ്മ പോയോടാ... ആയമ്മയെ ഇന്നലെ തന്നെ പോയി... എങ്കിൽ നമുക്ക് പോകാം.... ദീർഘ ദൂരത്തെ യാത്രക്കൊടുവിൽ കാർ ചെന്നു വലിയ ഒരു മുറ്റത്തു നിന്നു. കൊട്ടാര സദൃശ്യമായ ഒരു വീട്...

വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് പാർവതി അകത്തുനിന്നും ഇറങ്ങി വന്നു.. ഒപ്പം ജാനകിയും... വന്നോ അപ്പു നീയ്.... അവനെ കണ്ടു ജാനകി ചോദിച്ചു... യെസ്... ജാൻ.... ബാക്ക് ടൂ മീ.... കയറി വാ എന്റെ അപ്പു.. നിന്നെ കണ്ടിട്ട് എത്രയായി... എന്റെ കുട്ടിയെ ഒന്ന് നേരെ കാണട്ടെ ഞാൻ.... ഓഹ്... പറച്ചിൽ കേട്ടാൽ തോന്നും ഞാൻ ഇവിടുന്നു എന്റെ ഇഷ്ട്ടത്തിനു പോയതാണ് എന്ന്... നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കൂടി എന്നെ നിർബന്ധിച്ചു പറഞ്ഞയച്ചതല്ലേ... അവൻ അകത്തു കയറുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു... പിന്നെ അവിടെ ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആശ്വാസം ആയമ്മയാണ്... അവിടെ അടുക്കളയിൽ ഉണ്ട്... നീ വന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.... പാർവതി പറഞ്ഞു... ഞാൻ ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആവട്ടെ... നീയും പോരെ ചേതാ... ചേതനെയും കൂട്ടി പല്ലവ് അകത്തേക്ക് നടന്നു... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ അന്ന് രാത്രി അനുവിനു കിടന്നിട്ടുറക്കം വന്നില്ല... നാളെ തന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് പുതിയൊരാൾ... ഒരിക്കൽ പോലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരാളെ.. എന്ത് ധൈര്യത്തിൽ ആണ് ഞാൻ ഇതിനെല്ലാം സമ്മതിച്ചത് ... അതൊർക്കേ അനുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരാളലായിരുന്നു...

അപ്പോഴാണ് അനുവിന് അന്ന് ഡോക്ടർ കയ്യിൽ വെച്ചുതന്ന കവറിനെ കുറിച്ച് ഓർമ വന്നത്.. അവൾ അലമാര തുറന്നു അതെടുത്തു തുറന്നു നോക്കി.... അതിൽ ഒരു ഫയലും ഓർണമെന്റ്സ് ബോക്സും ഉണ്ടായിരുന്നു... ഫയൽ എടുത്തു നോക്കി... അവരുടെ വീടിന്റെയും പറമ്പിന്റെയും ആധാരമായിരുന്നു അത്‌... പിന്നെ അൻപതുലക്ഷം രൂപയുടെ ഒരു ചെക്ക് ലീഫ്.. പിന്നെ അർപ്പണയുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ ഡീറ്റെയിൽസും... വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ ഉടൻ ചേച്ചിയെ പ്രതീക്ഷഭവനിൽ നിന്നും ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് മാറ്റണം... അനു ചിന്തിച്ചു... ജുവ്വൽ ബോക്സ്‌ അവൾക്കു തുറക്കാൻ തോന്നിയില്ല... അവൾ എല്ലാം കൂടി ഒതുക്കിവെച്ചവൾ നിധിമോൾക്ക്‌ അരികിൽ കിടന്നു... അവളെയും മാറോടക്കി ഒഴുകി വന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ചു.... വിവിയോടുള്ള സ്നേഹം അവളുടെ ഉള്ളിൽ അലയടിക്കുമ്പോൾ നിലക്കാതെ ഒരു കുഞ്ഞികരച്ചിൽ കാതിൽ വന്നു മുഴങ്ങി... ആ നിമിഷം തന്നെ അനുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ജ്വലിക്കുകയും മുഖത്തു ദേഷ്യം വലിഞ്ഞു മുറുകയും ചെയ്തു... എല്ലാം ക്ഷമിച്ചും പൊറുത്തും ജീവിക്കാൻ പഠിച്ച ആനന്ദ ഇനി മുതൽ പലർക്കും മുന്നിലും അഭിനയിക്കാൻ കൂടി പഠിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...

നാളെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ എല്ലാം അയാളോട് തുറന്നു സംസാരിക്കണം... വിവിയെ കുറിച്ചും പല്ലവ് സാറിന്റെ ക്രൂരതയിൽ ഇരയായതും... ഒടുവിൽ എല്ലാത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കാൻ വന്ന പാർവതി ഡോക്ടറുടെ ആവശ്യവും... ഓരോന്ന് കണക്ക് കൂട്ടി അനു കിടന്നു... 💚💚💚💚💚💚💚💚💚 അനുവും ആദിയും നിധിമോളും അനുവിന്റെ അമ്മാവനും കൂടി രജിസ്റ്റർ ഓഫീസിലേക്ക് പോയി.... അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ഡോക്ടറും കുടുംബവും എത്തിയിരുന്നില്ല... ഒരു ടിഷ്യൂ സെറ്റ് സാരിയും കഴുത്തിൽ ഒരു ചെറിയ ചെയിനും ഒഴിഞ്ഞ കയ്യിൽ ഒന്നിൽ ഒരു വാച്ചും കാതിൽ ഒരു മുത്ത്‌ കമ്മലും മുടി പിന്നിയിട്ട് മുഖത്ത് ഒരു കുഞ്ഞു പൊട്ടും അല്ലാതെ യാതൊരു ചമയങ്ങളും ഇല്ലാതെ ആയിരുന്നു അനു... പുറത്ത് വന്ന വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് എല്ലാവരും അവിടേക്ക് നോക്കി... ബാക്ക് ഡോർ തുറന്നു പാർവതി ഇറങ്ങി... അവരെ കണ്ടതും ആദി പറഞ്ഞു... അവരാണ് ചേച്ചി വന്നത്... അനു ഒന്ന് മൂളി.... ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ചേതനെ കണ്ടു അനു ഒന്നമ്പരന്നു... അവൾ വല്ലാതെയായി... പല്ലവ് സാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് അല്ലേ അത്... ഈശ്വരാ... ഇയ്യാൾ ആണോ ഡോക്ടറുടെ മകൻ.... അപ്പോഴാണ് കോ-ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ നിന്നിറങ്ങുന്ന പല്ലവിനെ കണ്ടത്... അനു വെട്ടിവിയർത്തു...

അവളുടെ ശരീരമാകെ ഒരു തരിപ്പും വിറയലും വന്നു.... എന്ത് പരീക്ഷണമാണ് ഭഗവാനെ.... ഇതിൽ ആരാണ് ഡോക്ടറുടെ മകൻ... ആകാംഷകൾക്കൊടുവിൽ ഡോക്ടർ പാർവതി... പല്ലവിന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു വാ മോനെ എന്നും പറഞ്ഞു നടന്നു... നടക്കുന്നത് എന്താണ് എന്നറിയാതെ ആകെ അങ്കലാപ്പിലായി അനുവും... അപ്പൊ പല്ലവ് സാർ ആണോ ഡോക്ടറുടെ മകൻ... ഡോക്ടർ പാർവതിയുടെ മകൻ ആണ് പല്ലവ് എങ്കിൽ അപ്പൊ ഇന്ദ്രപാൽ സാറും സുഷമ മേഡവും ആര്? അനുവിന് ഒന്നുംമനസിലായില്ല... പല്ലവിന്റെ കാൽ ചുവട്ടിൽ ആണോ ഇനിയുള്ള അവളുടെ ജീവിതം എന്നോർത്ത് വല്ലാത്ത പെരുപ്പ് തോന്നി... ശരീരം ആകെ തണുപ്പ് പടരുന്നപോലെ...... എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു അനുവിന് ഓടി പോകാൻ തോന്നി.... അനുവിനെ വധുവിന്റെ വേഷത്തിൽ കണ്ട ചേതനും പല്ലവും ഒന്ന് ഞെട്ടി... ഇവളാണോ വധു എന്ന് രണ്ടുപേരും പരസ്പരം ഒന്ന് മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി... അനുവിനെ ആ വേഷത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ ചേതന് വലിയ സന്തോഷമായി എങ്കിലും... പല്ലവിന്റെ മനസ് നിറയെ പുച്ഛമായിരുന്നു... അകത്തേക്കു കയറുന്നതിനിടയിൽ ചേതന്റെ ചെവിയിൽ പല്ലവ് പറഞ്ഞു... ഇന്നലത്തെ നിന്റെ വാക്ക് കേട്ട് ഈ തൊട്ട് നിമിഷംവരെ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛമ്മക്കും ശേഷം ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിനെ മാനിച്ചിരുന്നു..

ആഹാ അവളാണ് എന്റെ അമ്മയെ ഭീഷണിപെടുത്തി ഇപ്പോ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരുന്നത്... ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേടാ... ഇവറ്റകളെന്നും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ല.... പക്ഷേ ഇവൾ വല്ലാത്ത സാധനമാണ്... അല്ലെങ്കിൽ ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ...... അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇനി അവൾ സന്തോഷം എന്താണ് അറിയില്ല... എനിക്ക് പറ്റിയ ഒരു അബദ്ധത്തിന് അവൾക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നു രാജകുമാരിയായി വാഴിക്കാം ഞാൻ അവളെ.... പവി... ചേതൻ അവനെ വിളിച്ചു.... വേണ്ടടാ... എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്നറിയാതെ... ഇതിൽ കൂടുതൽ എന്തറിയാനാണ്... അപ്പോഴേക്കും അവർ അനുവിന്റെ അരികിൽ എത്തിയിരിന്നു.... അനു മുഖം പൊക്കിയില്ല.... ഒരു തരം ജാള്യതയായിരുന്നു അവൾക്കു... ഒരിക്കലും പല്ലവിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരണം എന്നവൾ സ്വപ്‌നത്തിൽ പോലും കരുതിയില്ല... മോനെ ഇത് ആനന്ദ.....

ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ അവളെ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർത്തി... മോളെ ഇത് എന്റെ മകൻ പല്ലവ്.... രണ്ടുപേരും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി... അവൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... അവളും തിരിച്ചു ചിരിച്ചേന്ന് വരുത്തി.... സമയമായി... രെജിസ്റ്റർക്ക് തിരക്ക് ഉണ്ട്... വേഗം..... രജിസ്റ്റർക്ക് മുന്നിൽ രണ്ടുപേരും ചെന്ന് നിന്നു... പേപ്പർസ് എല്ലാം ശരിയല്ലേ എന്ന് നോക്കി വരൻ ഒപ്പ് വെച്ചോളൂ.... എല്ലാം ഒന്ന് നോക്കി പല്ലവ് സൈൻ ചെയ്തു... പേന അനുവിന് നേരെ നീട്ടി.... പേന വാങ്ങാൻ നീട്ടിയ അനുവിന്റെ കൈകൾ വിറച്ചു.... അവൾ വല്ലാത്ത വിറയലോടെ സൈൻ ചെയ്തു.... അവന്റെ മുഖഭാവം അവളെ ചിന്തകൾ കൊണ്ടുലച്ചു.... ഒരു ഗൂഢ മന്ദസ്മിതം അവന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു..... അവൻ മനസ്സിൽ ഉരവിട്ടു... "The Beginning Real War"..........കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...