നീയും ഞാനും.. 🧡 ഭാഗം 64

രചന: ശംസീന

നഗ്നമായ അവളുടെ പുറം മേനിയിൽ തലവെച്ചുറങ്ങുകയാണ് ജിത്തു... നേരം പുലരാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ഇരുവരും ഉറങ്ങിയത്... അതുകൊണ്ടെണീക്കാനും വൈകിയിരുന്നു... വല്ലാത്ത ദാഹം തോന്നിയപ്പോൾ പാറു പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു... തലയുയർത്തി ചുറ്റും നോക്കിയെങ്കിലും ശരീരം അനങ്ങുന്നില്ലായിരുന്നു കൂടെ ഭയങ്കര വേദനയും... അവൾ തലയെ പിറകിലേക്ക് ചെരിച്ചു നോക്കി... തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ജിത്തുവിനെ കാണെ രാത്രിയിലെ കാര്യങ്ങൾ അവളുടെ ഓർമയിലേക്ക് വന്നു... അവളിൽ നാണത്തിന്റെ പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടു..പതിയെ അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടിയതും ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ടവൻ അവളിൽ നിന്നും അകന്നുമാറി ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു... നഗ്നമായ ശരീരത്തിലേക്ക് പുതപ്പ് വാരിച്ചുറ്റി അലസമായി നിലത്ത് ചിതറിക്കിടന്നിരുന്ന വസ്ത്രങ്ങളെടുത്ത് ബിന്നിലേക്കിടാനൊരുങ്ങി... അപ്പോഴാണ് രാത്രിയിൽ ജിത്തു അഴിച്ചിട്ട ഷർട്ട്‌ അവളുടെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്... അതെടുത്ത് നാസികയോട് അടുപ്പിച്ചു... അവന്റെ വശ്യമായ ഗന്ധം അതിൽ തങ്ങി നിൽപ്പുണ്ടെന്നവൾക്ക് തോന്നി...

അതുമായി നേരെ ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു...ഫ്രഷായി അവന്റെ ഷർട്ട്‌ ധരിച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി... മുട്ടിനു മേലെ വരെയേ ഷർട്ടിന്റെ നീളമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... കൈപ്പതി മറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സ്ലീവ്സ് മുകളിലേക്ക് കയറ്റിവെച്ചു... അലങ്കോലമായി കിടക്കുന്ന മുടിയെ വരിച്ചുറ്റി നെറുകിലേക്ക് അമ്മച്ചിക്കെട്ട് കെട്ടിവെച്ചു താഴേക്ക്‌ ചെന്നു...നേരം പത്തു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു അത് കൊണ്ട് കാര്യമായൊന്നും ഉണ്ടാക്കാൻ നിന്നില്ല..പാലൊഴിച്ചു രണ്ട് കാപ്പിയിട്ടു കൂടെ ബ്രെഡും ന്യൂടെല്ലയുമെടുത്ത് പാത്രത്തിലേക്ക് വെച്ചു... എല്ലാം റെഡിയാക്കി ഹാളിലേക്ക് പോവാനൊരുങ്ങുമ്പോഴാണ് ജിത്തു പിന്നിലൂടെ വന്നവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചത്... "ഗുഡ് മോർണിംഗ് പാറൂസേ... " ജിത്തു അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ മുഖമിട്ടുരസി.. "അടങ്ങിയിരുന്നേ ജിത്തേട്ടാ... " "Thank You. You Made Me Feel Truly Special.." കാതോരം ചേർന്ന് നിന്നവൻ വശ്യമായി പറയവേ അവൾ വിറച്ചു പോയി.. പതിയെ അവൻ അവളെ തനിക്കഭിമുഖമായി തിരിച്ചു നിർത്തി ചുവപ്പാർന്ന അധരങ്ങളെ കടിച്ചെടുത്തു നുണഞ്ഞു...

പൊൻ പുലരിയിൽ വീണ്ടുമൊരു പ്രണയകാവ്യം രചിക്കാനായി അവരുടെ ഹൃദങ്ങളും ഉടലുകളും ഒരു പോലെ വ്യഗ്രത പൂണ്ടു.... അവളെ പൊക്കിയെടുത്തു മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ നാണത്താൽ ചുവന്ന മുഖം അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്കൊളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പരവശയായവൾ കിടന്നു... ***** രണ്ടാഴ്ചകൾ അതിവേഗത്തിൽ കടന്നുപോയി... ജിത്തുവിന്റെ പ്രണയം യാതൊരു ഉപാധികളുമില്ലാതെ അവളുടെ ഹൃദയത്തിലേക്കും ശരീരത്തിലേക്കും പടർന്നൊഴുകി....നാളെ തിരിച്ചു പോകുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കുമ്പോൾ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഇരുവരുടേയും മനസ്സ് വിരഹവേദനയാൽ പിടഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.. "കഴിഞ്ഞില്ലേ കുഞ്ഞാ ഒരുക്കം... " ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു സാരിയും പൊക്കിപ്പിടിച്ചു മുറിയിലേക്ക് കയറിയതാണ് പാറു.. മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും അവളെ പുറത്തേക്ക് കാണാതിരുന്നപ്പോഴാണ് ജിത്തു മുറിയിലേക്ക്‌ വന്നത്... "ഇതുടുത്തിട്ട് ശെരിയാവുന്നില്ല ജിത്തേട്ടാ... " വാരിചുറ്റിയ സാരി ദേഹത്ത് നിന്നും വലിച്ചു മാറ്റിക്കൊണ്ടവൾ താളം ചവിട്ടി..

.ഇരുവരുടേയും വിവാഹത്തിന് സാരിയുടുത്തത്തിൽ പിന്നെ സാരിയങ്ങനെ ഉടുത്തിട്ടില്ല..അമ്പലത്തിലേക്ക് പോവുമ്പോൾ ഇടക്ക് ടീച്ചറുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം സെറ്റ് സാരിയുടുക്കും.. അതും മിക്കപ്പോഴും ടീച്ചർ തന്നെയായിരിക്കും ഉടുപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്... "പോത്ത് പോലെ വളർന്നു എന്നിട്ടും ഒരു സാരിയുടുക്കാൻ അറിയില്ലെന്ന് വെച്ചാ.. " ജിത്തു അടുത്തേക്ക് വന്നു സാരി അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങിച്ച് ഉടുപ്പിച്ചു തുടങ്ങി.. "ജിത്തേട്ടനല്ലായിരുന്നോ നിർബന്ധം സാരിയുടുക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ സെൽവർ മതിയെന്ന്... " അവൾ പരിഭവത്തോടെ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു.. "വിവാഹത്തിന് പോവുമ്പോൾ എന്റെ കൂടെനടക്കുന്ന നിന്നെ കാണുന്ന ആളുകൾ പറയരുതല്ലോ എന്റെ പെണ്ണൊരു കൊച്ചു പെണ്ണാണെന്ന്.. അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ അതിന്റെ കുറച്ചിൽ എനിക്കല്ലേ..." സാരിയുടെ മുന്താണി നല്ല വൃത്തിയിൽ മടക്കി തോളിലേക്ക് പിൻ ചെയ്തു കൊടുക്കുന്നതിനിടയിലവൻ പറഞ്ഞു... "ഓഹോ എന്നിട്ട് രാത്രിയിൽ എന്റെ കെട്ടിയോന് ഞാൻ കൊച്ചു കുട്ടിയാണെന്ന ബോധമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ... "

അവൾ കുറുമ്പൊളിപ്പിച്ചു കൊണ്ടവനെ നോക്കി... "അക്കാര്യത്തിൽ ഞാനാണ് കൊച്ചു കുഞ്ഞ്... നിനക്ക് എന്നേക്കാൾ അക്കാര്യത്തിൽ ശുഷ്‌കാന്തിയുണ്ടെന്ന വിവരം ഞാൻ വൈകിയാണറിഞ്ഞത്.." "അയ്യടാ ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞ്.. കാപാലികൻ..." ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചവൻ പറയവേ പാറു അവന്റെ പുറത്ത് നഖങ്ങളാഴ്ത്തി... "സ്സ്.. നോവിക്കാതെടി... " പ്ലീറ്റ്സ് ഞൊറിഞ്ഞുടുത്ത് അടിവയറിലേക്ക് തെരുത്തു വെച്ചു കൊണ്ട് നിവർന്നു നിന്നു.. "കഴിഞ്ഞു... " "ഇത് നേരത്തേ ചെയ്താൽ പോരായിരുന്നോ.. വെറുതെ സമയം കളഞ്ഞു... " പാറു അവനെ നോക്കി കെർവിച്ച് മുടി അഴിച്ചു പിന്നിയിട്ടു... ജിത്തു അവളുടെ ഒരുക്കം കഴിയുന്നത് വരെ മൊബൈലിൽ നോക്കി ബെഡിലേക്കിരുന്നു... ഡാർക്ക് ഗ്രീനിന്റെ കൂടെ ഓഫ്‌ വൈറ്റ് കൂടി വരുന്ന സിമ്പിൾ പാർട്ടി വെയർ സാരിയായിരുന്നു അവളുടുത്തത്...നെറ്റിയിൽ സാരിക്ക് മച്ചായ പൊട്ടും നെറുകിൽ സിന്ദൂരവുമണിഞ്ഞു...സാരിക്കിടയിൽ മറഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന താലിയെടുത്ത് പുറത്തേക്കിട്ടു കഴുത്തിൽ സിംപിളായിട്ടുള്ള ഒരു നെക്‌ലെസും അതിനോട് മാച്ചിങ്ങായ കമ്മലുമണിഞ്ഞു...

കയ്യിൽ സ്റ്റോൺ വെച്ച ഓരോ വളകളുമണിഞ്ഞു ജിത്തുവിനെ നോക്കി... "കഴിഞ്ഞു ജിത്തേട്ടാ.. " അവൻ ഫോണിൽ നിന്നും തലയുയർത്തി.. "മ്മ് നന്നായിട്ടുണ്ട്... " അടുത്തേക്ക് വന്നവളെ ദേഹത്തേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി പ്രണയാർദ്രമായവൻ പറഞ്ഞു.. "വിട്ടേ വിട്ടേ... സാരി ഉലഞ്ഞാൽ ജിത്തേട്ടന് തന്നെ പണിയാവും... " പാറു പറയവേ ജിത്തു അവളുടെ കവിളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അകന്നു മാറി... "ഇനിയൊന്നുമില്ലല്ലോ,, വേഗം ഇറങ്ങാം ഇപ്പോൾ തന്നെ സമയം വൈകി..." ജിത്തു തിരക്ക് കൂട്ടി... "ഇറങ്ങാം.. " പാറു ബെഡിൽ കിടന്നിരുന്ന മൊബൈലെടുത്ത് ബാഗിലേക്ക് വെച്ചവന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി... ജിത്തു പോർച്ചിൽ നിന്നും കാറെടുക്കുന്ന സമയം കൊണ്ട് പാറു വാതിലും പൂട്ടി പഠിപ്പുരയുടെ പുറത്തേക്ക് നിന്നു...ജിത്തു കാറുമായി വന്നതും ഗേറ്റ് അടച്ച് കാറിലേക്ക് കയറി... ഇവിടെ നിന്നും ഒരു മണിക്കൂർ ഡ്രൈവുണ്ട് റിസപ്ഷൻ നടക്കുന്ന ഓഡിറ്റോറിയത്തിലേക്ക്.. കുറച്ച് കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ റോഡിൽ ഭയകര ബ്ലോക്കായിരിക്കും അതുകൊണ്ടവൻ കാറിന്റെ സ്പീഡ് പരമാവധി കൂട്ടി...

സ്റ്റീരിയോയിൽ നിന്നും മുഴങ്ങിക്കേൾക്കുന്ന പാട്ടിന്റെയൊപ്പം പാറുവിന്റെ അധരങ്ങളും വെറുതെ മൂളി.. 🧡Neeyum naanum anbae Kangal korthukondu Vaazhvin yellai sendru Ondraaga vaazhalaam Aayul kaalam yaavum Anbae neeyae podhum Imaigal naangum porthi Idhamaai naam thoongalam...🧡 ഓരോ വരികളും തീർക്കുന്ന മായാജാലത്തിൽ അവൾ മിഴികൾ പൂട്ടി സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞു...ജിത്തു തലചെരിച്ചു പാറുവിനെ നോക്കി... ചെറുചിരിയോടെ മടിയിലിരുന്നിരുന്ന അവളുടെ കയ്യെടുത്ത് തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ചു... പാറു മിഴികൾ തുറന്നവനെ നോക്കി മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു... ജിത്തു അവളെ നോക്കി ഇമ ചിമ്മി... ഏറെ ദൂരം സഞ്ചരിച്ചതും ജിത്തു വലിയൊരു ഓഡിറ്റോറിയത്തിലേക്ക് കാർ തിരിച്ചു.. "ഇറങ്ങ്.. " പാറു സീറ്റ് ബെൽറ്റൂരി കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി... ബാക്ക് ഡോർ തുറന്ന് ഗിഫ്റ്റെടുത്ത് കയ്യിൽ പിടിച്ചു... ജിത്തു കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്തു വന്നതും ഇരുവരും ഒരുമിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു... ജിത്തുവിനെ കണ്ടത് കൊണ്ടാവണം ചിലരുടെ മുഖം മങ്ങുകയും ചിലർ അവരെ നോക്കി ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു...പരിഭ്രമത്തോടെ പാറു ജിത്തുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിമുറുക്കിയതും അവൻ അവളേയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു.........കാത്തിരിക്കൂ......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...