നിന്നിലായ്: ഭാഗം 16

എഴുത്തുകാരി: നിഹ

"""സേറാാാാ... !!!!!!""" ഒരലർച്ചയോടെ ജോ അവളിലേക്ക് പാഞ്ഞടുത്തു.. ഓടി ചെന്ന അവൻ ശക്തിയോടെ അവിടെ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു... കൊഴുത്ത രക്തത്തിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന അവളെ ആ ശരീരത്തെ അവൻ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു.. അവളെ തല എടുത്തു മടിയിൽ വെച്ചു.. ""സേറ.. കണ്ണ് തുറക്ക് പെണ്ണെ..ജോയലേ നോക്കി നിൽക്കാതെ വണ്ടി എടുക്കെടാ.. "" ജോയുടെ അലറി ഉള്ള പറച്ചിൽ കേട്ട് ആണ് ജോയൽ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തത്.. അവന് എന്തു ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു.. കാറിന്റെ കീ എവിടെ ആണെന്ന് പോലും അവൻ മറന്നു പോയിരുന്നു.. എന്തു ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജോയലിന്റെ കൈകളിലേക്ക് കെവിൻ വേഗത്തിൽ അവന്റെ കാറിന്റെ കീ വെച്ചു കൊടുത്തു . ""നോക്കി നിൽക്കാതെ ഇതും കൊണ്ട് വേഗം പോടാ.."" പറച്ചിലോടൊപ്പം കെവിന്റെ ശബ്ദവും ഇടറിയിരുന്നു. കയ്യിലെ ചാവിയിലേക്ക് നിറമിഴികളോടെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്ന ജോയൽ തല ഒന്ന് കുടഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞു...

അവൻ ഓടിയ മാത്രയിൽ ജോ സേറയേ ഇരു കൈകളിലും കോരി എടുത്തു കൊണ്ട് തിടുക്കത്തിൽ പുറത്തേക്ക് ഓടി.. പിറകെ തന്നേ സക്കറിയയും കെവിനും.. എന്നാൽ ഡേവിഡ് കണ്ട കാഴ്ച്ചയിൽ നിന്ന് മുക്തയാവാതെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.. അതെല്ലാം നോക്കി നിന്ന ട്രീസ ഞെട്ട് അറ്റ താമരമുട്ട് പോലെ ഡേവിഡിന്റെ കൈകളിലേക്ക് വീണു... ഞെട്ടലോടെ ഡേവിഡ് തന്റെ കൈകളിൽ കിടന്നവളെ ഒന്ന് നോക്കി.. ____❤️ ""ആളെ മെനക്കേടുത്താൻ.. ഇവന്മാർക്ക് ഒക്കെ നേരെ പൊക്കൂടെ.. മനുഷ്യൻമാരുടെ നെഞ്ചത്ത് കൂടേയേ പോവൂ.. നാശം പിടിക്കാൻ... "" അതിവേഗത്തിൽ കുതിച്ചു പായുന്ന അവരെ വാഹനത്തെ നോക്കി പലരും മുഷിപ്പോടെ പിറുപിറുത്തു... എന്നാൽ ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ജോയൽ എവിടുന്നോ കിട്ടിയ ധൈര്യത്തിൽ കൊടും കാറ്റ് പോലെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു... കോ-ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന കെവിൻ ഇടക്കിടക്ക് പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. പിറകിലത്തെ സീറ്റിൽ അവളെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു കൊണ്ട് വെപ്രാളത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന ജോയേ കാണെ അവന്റെ ഉളളം നീറി.. "അറിയില്ലല്ലോ സേറ നിനക്ക് .. നിന്റെ ജോയിച്ചായൻ നിന്നെ ഒരിക്കൽ പോലും വെറുത്തിട്ട് ഇല്ലെന്ന്. ജോ നീ നിർഭാഗ്യവാൻ ആണെടാ.. നിന്നുള്ളിലെ പ്രണയം പുറത്ത് വരും മുന്നേ... "

ഉള്ളിൽ പറയുകയാണേൽ പോലും കെവിൻ പൂർത്തിയാക്കാതെ കണ്ണ് ചിമ്മി കവിൾ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ചേർത്തു വെച്ചു.. മിനുട്ട്കൾ കൊണ്ട് അവരെ കാർ ഹോസ്പിറ്റൽ കോമ്പൗണ്ട് എത്തിയതും വാഹനം ഒരിരമ്പലോടെ ബ്രേക്ക്‌ ഇട്ടു.. അവരെ വാഹനത്തിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് കൊണ്ട് അവിടെ ഉള്ളവർ ഒക്കെ അങ്ങോട്ട് ദൃഷ്ടി പതിപ്പിച്ചു.. ഡോർ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് ഓടിയ കെവിൻ സ്‌ട്രെച്ചർ വലിച്ചതും കെവിന്റെ മുഖത്തു കണ്ട വെപ്രാളം കണ്ട് അവിടെ ഉള്ള ഒരു male nurse കെവിന്റെ പിറകെ ഓടി വന്നു... കെവിൻ സ്‌ട്രെച്ചർ കൊണ്ട് വന്ന മാത്രയിൽ പുറത്ത് വന്നു നിന്ന ജോയൽ ഓടി ചെന്ന് പിറകിലെ ഡോർ തുറന്നു.. അതിൽ നിന്ന് സൂക്ഷിച്ചു ഇറങ്ങിയ ജോ സേറയേ ഇരുകൈകളിലും ആയി കോരി എടുത്തു.. അവളെ രക്തം പടർന്ന കവിൾ ജോയുടെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നതും അവനിൽ ഒരു സ്ഫോടനം ഉണ്ടായി.. അതൊന്നും അത്ര കാര്യം ആക്കാതെ തന്നേ ജോ സ്‌ട്രെച്ചറിലേക്ക് കിടത്തിയതും അവൻ തന്നിൽ നിന്ന് ഏതോ ഒരു അവയവം പറിച്ചെടുക്കും പോലെ ഒരു നീറ്റൽ അനുഭവപ്പെട്ടു.. സേറയേ കണ്ട മാത്രയിൽ അവിടെ വന്ന നേഴ്‌സ് വേദനയോടെ കണ്ണ് ഇറുക്കി അടച്ചു.. അവളെ കിടത്തിയ മാത്രയിൽ ജോയലും കെവിനും സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്ത ആ നേഴ്സും കൂടേ കാറ്റ് പോലെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു .

അവർ കണ്ണിൽ നിന്നും മറയും വരെ ജോ ആ നിൽപ്പ് തുടർന്നു.. രക്തം പടർന്ന ഷർട്ടും ഭ്രാന്തനെ പോലെ അലസമായി പാറി പറക്കുന്ന താടിയും മുടിയും.. കണ്ണിൽ കണ്ണുനീരിന്റെ നീർത്തിളക്കം കൂടേ നിസ്സഹായതയും തെളിഞ്ഞു കാണാം.. അഴിഞ്ഞു പോയ ഷർട്ട്‌ന്റെ ബട്ടൻസ് ന് ഇടയിലൂടെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന അവന്റെ നെഞ്ചിലെ രോമത്തിൽ പോലും രക്തം കട്ട പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു . തോരുത്ത് വെച്ചിരിക്കുന്ന ഷർട്ട്‌ന്റെ സ്ലീവ്‌ അഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു . കാലിൽ പേരിന് ഒരു ചെരുപ്പ് പോലും ഇല്ല.. കണ്ടാൽ തന്നേ ഭ്രാന്തൻ മാരെ പോലെ.. തല ഒന്ന് കുനിച്ചു ഹോസ്പിറ്റൽ കവാടത്തിൽ നിന്ന ജോ എന്തോ ബോധം വന്ന പോലെ അകത്തേക്ക് ഒരു കുതിപ്പോടെ പാഞ്ഞു.. ____❤️ ""ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല ജോ.. നീ ഇങ്ങനെ nervous ആവതെ. മുകളിൽ എല്ലാം കാണുന്ന ഒരു ദൈവം തമ്പുരാൻ ഉണ്ട്.."" ജോയുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു കെവിൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. പക്ഷെ അവന്റെ ആശ്വാസവാക്കുകൾ ഒന്നും ജോയേ ശമിപ്പിച്ചില്ല.. അവന്റെ കണ്ണുകൾ icu-വിലേക്ക് നീണ്ടു കൊണ്ടിരിന്നു.. അവന് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും പോലെ തോന്നി..

കൈകൾ മുടിയിൽ കൊരുത്തു വലിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ തന്റെ അസ്വസ്ഥത പ്രകടിപ്പിച്ചു... തളർന്നിരിക്കുന്ന ജോയലിനെ ഒന്ന് നോക്കിയ ജോ ഹോസ്പിറ്റൽ ചുവരിൽ തല ചാരി വെച്ചു കൊണ്ട് അവൻ കണ്ണ് ചിമ്മി... ജോയുടെ മിഴികളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ കവിളുകളെ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് ഇറങ്ങി. അന്ന് ആദ്യം ആയി ഏതെൻ ജോൺ കരയുന്നതിന് അവിടെ ഓരോരുത്തരും സാക്ഷി ആവേണ്ടി വന്നു..തന്റെ മാത്രം പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി.. എങ്കിലും ആ ചൊടികളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ട്. നനവാർന്ന പുഞ്ചിരി🥀.. കാതുകളിൽ അലയടിക്കുന്ന സേറയുടെ കുപ്പിവള പോലെത്ത ചിരി.. കൂടേ ജോയിച്ചായ എന്ന വിളിയും..എല്ലാം കൊണ്ടും ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും പോലെ.. അവളെ ചിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിലേ ഉള്ള മുഖം ആദ്യം തെളിഞ്ഞു. ശേഷം അവളെ ഇപ്പോഴത്തെ മുഖം തെളിഞ്ഞതും അവൻ ദീർഘമായി ശ്വസിച്ചു.. സേറയേ icu വിലേക്ക് കയറ്റിയിട്ട് മണിക്കൂറുകൾ ആയി. ഇത് വരെ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല. ഇടക്കിടക്ക് നേഴ്‌സ്മാരും ഡോക്ടർസും പുറത്തേക്ക് ഓടുന്നതും അതെ പോലെ അകത്തേക്ക് ഓടുന്നതും കാണാം.. ആ കാഴ്ച്ച കണ്ട് അവരെ ഒക്കെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി എന്ന് അല്ലാതെ ഒരു ആശ്വാസവും ആയില്ല..

കൈകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചും തമ്മിൽ ഉരസിയും ഇരിക്കുന്ന സക്കറിയയുടെ തോളിൽ തല വെച്ചു നിർവികാരതയോടെ ഇരിക്കുന്ന ലീനയെയും ജോയൽ തല ഉയർത്തി നോക്കി.. ശേഷം ഡേവിഡിന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി വെച്ചു തേങ്ങുന്ന ട്രീസയേ കണ്ട് അവനിൽ നിന്ന് സഹതാപം നിറഞ്ഞ നെടുവീർപ്പ് ഉയർന്നു.. ആ അമ്മ മനസ്സ് എന്തു മാത്രം ഉള്ളിൽ പൊട്ടി കരയുന്നുണ്ടാവും എന്ന് അവൻക്ക് ഊഹിക്കാനെ ഉണ്ടായിരുന്നോള്ളു.. ഒരു ഭാഗത്തു ഇരിക്കുന്ന ജോർജ്നെയും മേരിയെയും കെവിനെയും ജോയൽ നോക്കി.. അവസാനം കണ്ണും അടച്ച് ചുവരിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന ജോയേ നോക്കി.. ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ ഇരിക്കുന്ന ജോയേ കണ്ട് ജോയലിന്റെ ഉളളം നീറി.. ചടഞ്ഞു ഇരുന്നിരുന്ന ജോയൽ ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്ന് പതിയെ എഴുനേൽറ്റു വാഷ്‌റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.. ______❤️ വാഷ്‌റൂമിൽ കയറിയ ജോയൽ ടാപ് തുറന്ന് വെള്ളം മുഖത്തേക്ക് ആഞ്ഞു വീശി.. അൽപ്പസമയം കൊണ്ട് പോലും ചോരയും നീരും വറ്റിയ കണക്ക് ചുവന്നിരിക്കുന്ന മിഴികളിലേക്ക് മുന്നിലെ കണ്ണാടിയിലൂടെ അവൻ ഉറ്റു നോക്കി..

മുഖം ഒന്ന് അമർത്തി തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പോക്കെറ്റിൽ കൈ കടത്തി.. കയ്യിൽ തടഞ്ഞ സിഗരറ്റ് പാക്കറ്റ് വലിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അതിൽ നിന്ന് ഒരു കുറ്റി പുറത്തേക്ക് എടുത്തു.. ആ സിഗരറ്റ് ചുണ്ടുകൾക്ക് ഇടയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് കയ്യിൽ കരുതിയ lighter എടുത്തു കത്തിച്ചു.... ചുവരിലേക്ക് ചാരി നിന്നു കൊണ്ട് കണ്ണ് അടച്ചു പുക ഒന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് ആഞ്ഞു വലിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്ക് ഊതി വിട്ടു.. രണ്ടാമതും വലിക്കാൻ നിന്നതും ആരോ ജോയലിന്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് എടുത്ത് എറിഞ്ഞിരുന്നു.. കണ്ണ് ഒന്ന് വലിച്ചു തുറന്ന ജോയൽ കാണുന്നത് മുന്നിൽ കണ്ണും നിറച്ചു ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്ന മീനുവിനെ.. അവളെ കണ്ട് അവന്റെ മിഴികൾ ഒന്ന് തിളങ്ങി.. ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും നിഷ്ഫലമായിരുന്നു.. അവനിൽ നിന്ന് തൊടുത്തു വിട്ട വേദന നിറഞ്ഞ നോട്ടം മീനുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ തറച്ച പോലെ തോന്നി അവൾക്ക് . ""നീ എപ്പോ വന്നു..? "" അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. ആ വയറുകൾക്ക് ഇടയിൽ ഘടിപ്പിച്ച സേറയേ കാണാൻ ഉള്ള ത്രാണി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..

അതു കൊണ്ട ഇങ്ങോട്ട് അവൻ വന്നത് പോലും.. എന്നാൽ ഇവിടെത്തെ കാഴ്ച കണ്ട് അവളെ ഉളളം നീറി.. ""വിഷമം ഉണ്ടെന്ന് വെച്ച് വലിച്ചു വിടണോ വേണ്ടേ.. "" ചോദ്യത്തിലും അവൾ ഇടറി പോയിരുന്നു.. ""ന്നേ ഒന്ന് കെട്ടിപിടിക്കാവോ..? "" തന്റെ ചോദ്യത്തിനു മറുപടി തന്നില്ല എങ്കിലും ജോയലിന്റെ മറുചോദ്യം കേട്ട് മീനു തറഞ്ഞു നിന്നു.. എന്നാൽ അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ഒരിക്കലും പ്രണയമോ കാമമോ അല്ലായിരുന്നു തികച്ചും നിഷ്കളങ്കത നിറഞ്ഞ വേദനയോടെ ഉള്ളത് ആയിരുന്നു.. ചെറുവിറയലോടെ ആണേലും സമ്മതം എന്നോണം പതിയെ ഇരുകൈകളും ഉയർത്തി കാണിച്ചു.. അവളെ സമ്മതം കിട്ടിയതും ആ വിറയ്ക്കുന്ന പെണ്ണുടലിനെ ഒന്ന് നോക്കിയ ജോയൽ അവളിലേക്ക് ചേർന്നു നിന്നു കൊണ്ട് വരിഞ്ഞു മുറുക്കി.. ശേഷം അവളെ തോളിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി വെച്ചു.. അവന്റെ ഓരോ ചെയ്തികളും അവളെ വിറപ്പിച്ചു.. ഉമിനീർ ഇറക്കി കൊണ്ട് ആണേലും അവൾ അനങ്ങാതെ അങ്ങനെ തന്നേ നിന്നു കൊടുത്തു.. തോളിൽ നനവ് തട്ടുന്നത് അറിഞ്ഞു ജോയൽ കരയുകയാണെന്ന് മീനുവിനു മനസ്സിൽ ആയതും ഒരു ആശ്വാസം എന്നോണം അവന്റെ പുറത്ത് പതിയെ തഴുകി കൊടുത്തു.......(തുടരും...)

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...