നിന്നിലൂടെ പെണ്ണെ: ഭാഗം 27
എഴുത്തുകാരി: സജന സാജു
ഗൗരിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ താഴെക്ക് ഊർന്ന് വീണു....... ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയെ കണ്ടതും മുത്തശ്ശി പെട്ടെന്ന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.. " എന്താ ഗൗരി... എന്ത്‌ പറ്റി.. ഏഹ്ഹ്... " മുത്തശ്ശി പരിഭ്രാന്തിയോടെ ചോദിച്ചതും. ഗൗരിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകൻ തുടങ്ങി... പക്ഷെ അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവം... അത്.. അതെന്താണെന്നു വായിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥാ.. " എന്താ നീ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ ആരാ വിളിച്ചത്... ഏഹ്ഹ്... " " അത്... ആക്‌സിഡന്റ്..... ആശുപത്രിയിൽ ആണെന്ന്..... ഇപ്പൊ വരാമെന്നു പറഞ്ഞു.... എന്നിട്ട്... " അവൾ പരസ്പര ബന്ധം ഇല്ലാതെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു... പെട്ടെന്നാണ് തറവാട്ടിലേ ലാൻഡ് ലൈൻ നിൽ കാൾ വന്നത്... രമണി ആയിരുന്നു എടുത്തത്.... " അയ്യോ..... അമ്മേ.... " രമണിയുടെ ഉറക്കെയുള്ള കരച്ചിൽ കേട്ട് മുത്തശ്ശി അകത്തേക്ക് കയറി... " എന്തിനാ രമണി കരയുന്നത്.... എന്താ... " " അമ്മേ... അമ്മേ അത് ഹരി.. അവനു ആക്‌സിഡന്റ് ആയെന്നു.... ഭാരതി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്.... സീരിയസ് ആണെന്ന്.... "
" എന്റെ ദേവി.... " മുത്തശ്ശി നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു താഴെക്കിരുന്നു..... " ശങ്കരാ.... " കാര്യസ്ഥനെ വിളിക്കാനായി രമണി ഓടി... എല്ലാരും ICU വിന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുകയാണ്.. ഇപ്പോഴും ഗൗരിയിൽ നിർവികരത മാത്രം... അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നതല്ലാതെ പറയാത്തക്ക മാറ്റമൊന്നും അവൾക്കില്ല..... " വല്യേടത്തമേ ഹരിയുടെ അച്ഛനെയൊക്കെ വിവരം അറിയിക്കണ്ടേ.... " ശങ്കാരന്റെ ആ ചോദ്യത്തിനു മുത്തശ്ശി ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു........ " മോളേ ഗൗരി... നീ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാതെ എനിക്ക്... എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു നിന്റെ ഇ ഇരുപ്പ് കണ്ടിട്ട്... " രമണി ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞു.. അത് കേട്ടോട്ടും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എണീറ്റു icu വിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി... തന്റെ പ്രാണൻ.... അവൻ മരണത്തോട് മല്ലടിച്ചു കിടക്കുകയാണ്..... ഇ നിമിഷo ഹരിയേട്ടന് ഓർമയുണ്ടെങ്കിൽ അത്... അത് എന്റെ മുഖമായിരിക്കും.... ഒരിക്കലും എന്നെ തനിച്ചാക്കില്ലെന്ന് എനിക്ക് ഏട്ടൻ ഉറപ്പ് തന്നിട്ടുണ്ട്.... പിന്നെന്തിനു ഞാൻ കരയണം... ഹരിയേട്ടൻ തിരികെ വരും... എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്....... ഇനി... ഇനി... അങ്ങനെ അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഏട്ടൻ ഇല്ലാത്ത ഇ ലോകത്ത് ഞാൻ കാണില്ല.... അതെനിക്ക് ഉറപ്പ് പറയാൻ പറ്റും..... " ഗൗരി ആലോചനയിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു....
" ഇ ഹരിയുടെ ബന്ധുക്കൾ.... " icu വിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് വന്ന് ചോദിച്ചു.... അത് കേട്ടതും ശങ്കരൻ മാമയുo രമണിയും അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു... " ഞങ്ങൾ.... അവന്റെ....'" " ഓക്കേ... ആളുടെ കണ്ടിഷൻ കുറച്ച് ക്രിട്ടികൽ ആണ്.... ആക്‌സിഡന്റിൽ തലക്ക് നല്ല ക്ഷതo ഏറ്റിട്ടുണ്ട്... പക്ഷെ.... " ഡോക്ടർ ഒന്ന് നിർത്തിയതും എല്ലാരും ഡോക്ടറിനെ തന്നേ നോക്കി.. " എന്താ.... പറയു ഡോക്ടർ... " " ആക്‌സിഡന്റിൽ ഉണ്ടായ ക്ഷതo അത്ര കുഴപ്പമില്ലാത്തതാണ്.... ബട്ട്‌ ഈ കണ്ടിഷനു കാരണം ഈ ഇരുമ്പ് വടിപോലെ എന്തോ കൊണ്ട് തലക്ക് പിറകിൽ നല്ല രീതിയിൽ അടികിട്ടിയതാണ്... " അതുവരെ ഹരിയിൽ തന്നെ കാന്നുടക്കിയിരുന്ന ഗൗരിയുടെ കണ്ണുകൾ അവനിൽ നിന്നും മാറി ഡോക്ടരുടെ വാക്കുകളിലേക്ക് അവൾ കാത് കൂർപ്പിച്ചു.... " സാറെ... സാർ എന്താ ഈ പറയണത്... അപ്പൊ എന്റെ കുട്ടിയെ ആരോ അപ്പൊ മനപ്പൂർവം... " മുത്തശ്ശിയുടെ വാക്കുകൾ ഇടറി... " നോക്കമ്മേ.. ഞാൻ എന്റെ ഒരു സംശയമാണ് പറഞ്ഞത്... പോലീസിനെ ഇതിനെ പറ്റി കറക്റ്റ് ആയി ഒരു ഉത്തരം തരാൻ സാധിക്കു..... ഞാൻ അവരെ അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്... അവർ ഉടനെ തന്നെ എത്തും ഹരിയുടെ സ്റ്റേറ്റ്മെന്റ് എടുക്കാൻ... " " അപ്പൊ അവനു... അല്ല ഹരിയേട്ടന് ബോധം ഉണ്ടോ.... "
കാത്തു ആയിരുന്നു അത് ചോദിച്ചത്... അപ്പോഴേക്കും എല്ലാരുടെയും ദൃഷ്ടി അവളിലേക്ക് പതിഞ്ഞു... താൻ ചോദിച്ചത് അബദ്ധം ആയോ എന്നുള്ള രീതിയിൽ ആയിരുന്നു അവളുടെ നിൽപ്പ്..... " ഇപ്പൊ ബോധം എന്ന് പറയാൻ ഇല്ല.... ഇടക്ക് ഇടക്ക് വരുന്നുണ്ട്... ആൻഡ് patient നു സെടഷൻ കൊടുത്തിരിക്കുകയാണ്...... പോലീസ് വരുമ്പോ നോകാം.... " അത് കേട്ടതും കാത്തുവിന്റെ മുഖത്ത് നേരിയ ഒരു ആശ്വാസം വിരിഞ്ഞു.. എല്ലാരും പതിയെ അങ്ങങ്ങായി ഇരുന്നപ്പോ ഗൗരി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ കത്തുവിൽ തന്നെ ഉടക്കി നിന്നു...... " ഇവിടെ നിൽക്കുന്ന ആർക്കും ഇല്ലാത്ത ഒരു പരവേശവും ഭയവും അവളുടെ മുഖത്തുണ്ട് എന്നാൽ വിഷമം... അത് അവളുടെ രോമകൂപത്തിൽ പോലുമില്ലെന്ന് ഗൗരി മനസ്സിലാക്കി....... " എന്റെ ഹരിയേട്ടന് എന്തേലും സംഭവിച്ചാൽ പിന്നെ... ...... ഏട്ടന്റെ ഈ അവസ്ഥാക്ക് കാരണക്കാരെ ആരെയും ഈ ഗൗരി വെറുതെ വിടില്ല... " അവൾ മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് ഡോക്ടറിന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..... " ഗൗരി... എങ്ങോട്ടാ നീ പെണ്ണെ .... " ആ ശബ്ദം അത് .. അതെന്റെ ഹരിയേട്ടന്റെ അല്ലെ...... അതെ അവൾ വേഗം തിരിഞ്ഞ് icu വിലേക്ക് കയറാൻ ഭവിച്ചതും.... " ടോ എങ്ങോട്ടേക്ക..... ഐസുവിൽ ആരെയും കേറ്റില്ല..... പുറത്തേക്ക് പൊയെ " അവിടെ നിന്ന നഴ്സ് അവളോട് കുറച്ചു ഉഛത്തിൽ പറഞ്ഞു..
" അല്ല... എന്നെ വിളിച്ചു... ഹരിയേട്ടൻ... എനിക്കൊന്ന് കാണണം സിസ്റ്ററെ..... എന്നെ കാണാൻ ഹരിയേട്ടൻ കൊതിക്കുന്നുണ്ടാവും... ഞാൻ കാലുപിടിക്കാം ഒന്ന് കാണിച്ചു തരാമോ.... ഏട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചു... " അവൾ ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ എന്തൊക്കെയോ അലറിക്കൊണ്ട് നിന്നു..... " ആര് വിളിചെന്ന കുട്ടി പറയുന്നത്... ഇവിടെ ആരും വിളിച്ചില്ല... കുട്ടി ഞങ്ങളെ മെനക്കെടുത്തതെ പോയെ..... അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ചവാൻ കിടക്കുന്ന ആളല്ലേ വിളിക്കാൻ പോകുന്നത്... " നേഴ്സ് അവസാനം പതുക്കെ പറഞ്ഞാ ആ വാക്കുകൾ അവളുടെ കാതുകളിൽ ഉച്ചത്തിൽ അലയടിച്ചു.... " ഡി... നീ.. നീ എന്താ പറഞ്ഞത്... ഏഹ്ഹ്... " അവളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഭവമാറ്റം കണ്ട് അവിടെ നിന്നിരുന്ന എല്ലാ നേഴ്സും പേടിച്ചു.... " മോളേ.. എന്താ ഇവിടെ... വന്നേ... വരാൻ... " ശങ്കരൻ അവളെ ഒരു വിധത്തിൽ അവിടെ നിന്നും പിടിച്ചു വലിച് വെളിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.... " എന്താ ഗൗരി... എന്തൊക്കെയാ മോളേ നീ ഈ കാട്ടിക്ക്കൂട്ടുന്നത്... "
മുത്തശ്ശിയുടെ വാക്കുകൾ അവളിലേക്കെത്തിയേകിലും അവളുടെ കാതുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നത് ഹരിയുടെ ശബ്ദം മാത്രമാണ്.... " എന്നെ വിളിച്ചതാ... ഞാൻ കേട്ടു... " പറഞ്ഞത് തന്നെ വീണ്ടും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഗൗരിയെ കണ്ട് മുത്തശ്ശി നേരിയത്തിന്റെ തുമ്പാൽ വായ മൂടി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളിൽ നിന്നും മാറി..... ഗൗരിയെ തറയിൽ നിന്നും എണീപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു രമണി.... " എന്താ... എന്താ ഇവിടെ പ്രശ്നം... ഇത് icu ആണ്..... ഇവിടെ ശബ്ദം ഉയർത്തിയാൽ... " ഒരു ശാസനയോടെ ഡോക്ടർ അത് പറഞ്ഞതും... ഡോക്ടറെ കണ്ട മാത്രയിൽ അവൽ പെട്ടെന്നേണീറ്റ് അയാളുടെ അടുത്തെക്ക് ഓടി... " ഡോക്ടറെ.. ഞാൻ ഒന്ന് കണ്ടോട്ടെ.... ഇല്ലെങ്കി ചങ്ക് പൊട്ടി ചത്തുപോകും ഞാൻ..... ഞാൻ കാലുപിടിക്കാം.. എനിക്കൊന്നു കാണണം.... " അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഡോക്ടറിന്റ കാലിലെക്ക് വീണു..... " ഹും... അവളുടെ അഭിനയം കണ്ടില്ലേ... ഇവളാ. ഇവളാ ഹരിയേട്ടനെ ഇങ്ങനെ ആക്കിയത്.... " കാത്തുവിന്റെ ശബ്ദം ഒരു ഇടി പോലെ എവിടെയാകെ നിറഞ്ഞു............ തുടരും.......................
