നിശാഗന്ധി: ഭാഗം 29

രചന: മഴത്തുള്ളി

വാവച്ചിയെ തൊട്ടിലിൽ കിടത്തി തിരിഞ്ഞ ശ്രീ കാണുന്നത് വാതിലിന് അടുത്ത് എന്തോ ആലോചിച്ചു പേടിച്ചു നിൽക്കുന്ന അച്ചുവിനെ ആണ്. "എന്താടോ അവിടെ നിൽക്കുന്നെ..... ശ്രീ വാവച്ചിയേ പുതപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അപ്പോഴും അച്ചു വേറെ ഏതോ ഒരു ലോകത്ത് ആയിരുന്നു. "എന്താടോ ഇത്ര ആലോചിക്കാൻ..... ശ്രീ അച്ചുവിന്റെ തോളിൽ കൈകൾ ചേർത്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ആരോ ശരീരത്തിൽ തൊടുന്നത് ആയി അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ ആണ് അച്ചു ആലോചനയിൽ നിന്ന് ഞെട്ടി ഉണർന്നത്. "എ.. എന്താ.... ശ്രീയേട്ടാ..... അച്ചു ഞെട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "തനിക്ക് നാളെ എന്തെങ്കിലും പരീക്ഷ ഉണ്ടോ..... ശ്രീ അച്ചുവിനോട് ചോദിച്ചു. "ഇല്ലാ.. എന്താ ശ്രീയേട്ടാ..... "താൻ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷക്ക് പോകുന്ന പിള്ളേർ ടെൻഷൻ അടിച്ചു നിൽക്കുന്ന പോലെ പേടിച്ചു നിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ...... ശ്രീ ഒരു കളിയാക്കൽ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു. അച്ചു അതിനു ഒരു അളിഞ്ഞ ചിരി മറുപടി കൊടുത്തു. "ഇങ്ങനെ നിൽക്കാനാണോ ഉദ്ദേശം കിടക്കണ്ടേ.... അത് പറയുമ്പോൾ ശ്രീയുടെ മുഖത്തു ഒരു കള്ള ചിരി വിരിയുന്നത് അച്ചു കണ്ടു. അത് മനിസിലാക്കി അച്ചു താഴെക്ക്‌ നോക്കി നിന്നു. മോളുടെ കാര്യം ചോദിക്കണം എന്ന് ഉണ്ടെങ്കിലും അച്ചുവിന് ആ സമയം ചോദിക്കാൻ എന്തോ പേടി തോന്നി.

"താൻ വാ... നമുക്ക് കുറച്ചു നേരം ബാൽക്കണിയിൽ ഇരിക്കാം..... ശ്രീ അച്ചുവിന്റെ കൈയും പിടിച്ചു ബാൽകണിയില്ലേക്ക് നടന്നു.രണ്ടുപേരും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ചുരൽ കസേരയിൽ ഇരുന്നു. സമയം കുറച്ചു കടന്നു പോയിട്ടും അവർ രണ്ടുപേരും പരസ്പരം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. അച്ചു ഗാർഡനിലെ നിശാഗന്ധിപൂക്കളെ നോക്കി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അവയുടെ സുഗന്ധം അവളുടെ നാസികയിലേക്ക് തുളച്ചു കയറി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. "എന്തൊരു നല്ല മണമാ അല്ലെ ശ്രീയേട്ടാ ഈ നിശാഗന്ധി പൂക്കൾക്ക്...... അച്ചു കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടി തിരുമ്മി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ശരിയാ..... ഈ നിശാഗന്ധി പൂക്കളുടെ മണം ചിലസമയത്തു നമുക്ക് ഒരു പോസിറ്റീവ് എനർജി തരും...... വാവച്ചി കുഞ്ഞ് ആയിരിക്കുമ്പോൾ രാത്രി ഉറങ്ങാൻ ഭയങ്കര മടി ആയിരുന്നു..... രാത്രി ഞാൻ അവളെയും കൊണ്ട് ഇവിടെ വന്ന് ഇരിക്കും....... ശരിക്കും ആ സമയത്ത് ഒരു ആശ്വാസം കിട്ടാറുണ്ട്..... "എനിക്കും അങ്ങനെയാ ശ്രീയേട്ടാ ...... ചേട്ടനും കൂടി പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീട്ടിൽ ഞാനും അച്ഛനും തനിച്ചു ആയി..... രാത്രി എല്ലാം ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കുമ്പോൾ ഈ സുഗന്ധം എനിക്കും ആശ്വാസം ആകാറുണ്ട്....... ശരിക്കും ഈ നിശാഗന്ധി നമ്മുടെ വേദനകളും സങ്കടങ്ങളും ഒക്കെ മറക്കാൻ ഉള്ള മരുന്ന് ആണെന്ന് എനിക്ക് പലപ്പോഴും തോന്നാറുണ്ട്.....

അതിന് ശ്രീയുടെ പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു അവൾക്കു ഉള്ള മറുപടി. "അച്ചു..... ശ്രീ ആർദ്രമായി വിളിച്ചു. "എന്താ ശ്രീയേട്ടാ..... അച്ചു എഴുനേറ്റു ശ്രീയുടെ അഭിമുഖം ആയി നിന്നു. ശ്രീ ഉടനെ അച്ചുവിനെ പിടിച്ചു തന്റെ മടികളിലേക്ക് ഇരുത്തി. "തനിക്കു ഇനിയും സമയം വേണോ....... ഒന്നായിക്കൂടെ നമുക്ക്....... എന്റെ പ്രണയം നിന്നിലേക്ക് പകരാൻ എനിക്ക് ഇനിയും കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യടോ..... നിന്റെ ഓരോ ഹൃദയമിടിപ്പും എനിക്ക് കേൾക്കണം..... ആ ഓരോ ഹൃദയമിടിപ്പിലും എനിക്ക് എന്റെ പേര് കേൾക്കണം......തന്റെ ശരീരത്തിനും മനസ്സിനും സ്നേഹത്തിനും പ്രണയത്തിനും ദേഷ്യത്തിനും എല്ലാം ഇനി ഞാൻ മാത്രം ആയി കോട്ടെ അവകാശി.... സ്വന്തം ആക്കിക്കോട്ടെ ഞാൻ എന്റെ അച്ചുവിനെ....... ശ്രീയുടെ പ്രണയദ്രമായ ആ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ അച്ചു ഒന്ന് പകച്ചെങ്കിലും അവൾ അത് നേരുത്തേ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. അവന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് നാണത്തിൽ കലർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു മറുപടി. അച്ചു തന്റെ മുഖം ശ്രീയുടെ മാറിലേക്ക് പൂഴ്ത്തി. അവളുടെ ആ പുഞ്ചിരി തനിക്കു ഉള്ള സമ്മതം ആണെന്ന് ശ്രീക്ക് മനിസിലായി.

അവൻ അവളെ തന്റെ കൈകളിൽ കോരി എടുത്തു റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ഇനി കുറച്ചു റൊമാൻസ് നടക്കും എന്ന് ആണ് എന്റെ ഒരു ഇത് റൊമാൻസ് ഇഷ്ടമില്ലാത്തവർ ഗോ ബാക്ക് ...... വായിച്ചിട്ട് ലാസ്റ്റ് എന്നെ കുറ്റം പറയരുത്..... പിന്നെ റൊമാൻസ് എന്ന് പറയുമ്പോൾ ആരും അതിരു കവിഞ്ഞു പ്രതീക്ഷിക്കരുത് .....കാരണം എഴുതുന്നത് ഞാൻ ആണ് പ്രണയം അത് പൂർണ്ണമാകുന്നത് അവരുടെ പരസ്പര ഒത്തു ചേരലിൽ ആണ് എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ആൾ ആണ് ഞാൻ.... ഇത് വായിച്ചു ചൊറിയാൻ താല്പര്യമുള്ളവർ കമന്റ് ബോക്സിൽ തന്നെ കാണണം.... ഞാനും എന്റെ പിള്ളേരും അവിടെ ഉണ്ടാകും ശ്രീയുടെ കൈകളിൽ കിടക്കുമ്പോൾ അച്ചുവിന് ഒരു തരം പേടി ആയിരുന്നു. അവളുടെ ഹൃദയം ഇടിപ്പിന്റെ തോത് പതി മടങ്ങു വർധിക്കുന്നത് അവൾ അറിയിഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്തെ പേടി കണ്ട് ശ്രീക്ക് ചിരി വന്നെങ്കിലും ഈ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ ചിരിക്കുന്നത് ഉചിതം അല്ലെന്ന് അവന് തോന്നി. "പേടിക്കണ്ടാ എന്റെ പെണ്ണെ...... ഞാൻ ഇല്ലേ നിന്റെ കൂടെ...... അതും പറഞ്ഞു അച്ചു അവളെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി.

അവന്റെ കണ്ണുകൾ രണ്ടും അച്ചുവിന്റെ കണ്ണിലേക്കു ആയിരുന്നു. അവന്റെ പ്രണയദ്രമായ നോട്ടത്തിന് മുന്നിൽ അവൾ നാണത്തോടെ മുഖം തിരിച്ചു. ശ്രീയുടെ നോട്ടം തന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ആണെന്ന് മനിസിലാക്കിയ അച്ചു നാണത്തോടെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. ശ്രീ അച്ചുവിനെ തിരിച്ചു അവന് അഭിമുഖം ആയി കിടത്തി. അവൻ അവളുടെ പുറത്ത് തന്റെ കൈകൾ ബെഡിൽ കുത്തി നിന്നു. നൊടി ഇടനേരം കൊണ്ട് ശ്രീ അച്ചുവിന്റെ ചോരചുണ്ടുകൾ കവർന്നു.ആദ്യം അച്ചു ഒന്നു വിറച്ചു എങ്കിലും പതിയെ അവളും ആ അനുഭൂതിയിൽ ലയിച്ചു. പരസ്പരം അവർ തങ്ങളുടെ ചൊടികളെ പുണർന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. എപ്പോഴോ നാക്കുകളും തന്റെ ഇണയെ പുൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു പരസ്പരം ഒന്നാകാനുള്ള വ്യഗ്രതയിൽ അവരുടെ ഉടയാടകൾ എല്ലാം ബെഡിന് ചുറ്റും ചിതറി വീണു . അവന്റെ ചുണ്ടും പല്ലും അവളുടെ കഴുത്തിനു ചുറ്റും സ്നേഹ മുദ്രണം തീർത്തു. കഴുത്തിൽ നിന്ന് ചുണ്ടുകൾ താഴേക്ക് സഞ്ചാരം പാത കണ്ടെത്തി . അവൻ പലവട്ടം അവളുടെ മാതൃത്തൊത്തെ ചുംബിച്ചു. അവിടെയും അവൻ തന്റെ ചുണ്ടുകളും പല്ലുകളും കൊണ്ട് സ്നേഹ മുദ്ര ചാർത്തി. അവന്റെ ഓരോ സ്പർശനത്തിലും രാത്രയിൽ പൂക്കുന്ന നിഷാഗന്ധിയെ പോലെ അവൾ പൂത്തുലഞ്ഞു.

രാത്രിയുടെ ഏതോ യാമത്തിൽ അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു വേദന നൽകി അവൻ അവളിലേക്ക് ആയന്ന് ഇറങ്ങി.അപ്പോഴും അവൻ അവളെ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. അവളുടെ കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ ശ്രീയുടെ ഉള്ളിൽ വേദന ജനിപ്പിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ഒലിച്ചു ഇറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ ശ്രീ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് ഒപ്പി എടുത്തു. പരസ്പരം ഉള്ള ഒത്തുചേരലിൽ ഇരുവരുടെയും സിൽക്കാര ശബ്‌ദം ആ മുറിയിൽ ഒഴുകി നടന്നു. ഇണ ചേരുന്ന നാഗങ്ങളെ പോലെ അവർ ഇരുവരും പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. തന്റെ പ്രണയം മുഴുവൻ അവൻ തന്റെ പാതിയിലേക്ക് ഒഴുക്കി അവസാനം അവൻ അവളുടെ മാറിലേക്ക് തളർന്നു വീണു. ആ തളർച്ചയിലും അവൻ തന്റെ പാതിയെ തന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് ചേർത്തു പിടിക്കാൻ മറന്നില്ല. അച്ചു ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവനോട് പറ്റിച്ചേർന്നു കിടെന്നു. "ഞാൻ ഒത്തിരി വേദനിപ്പിച്ചോടോ തന്നെ.... ശ്രീ അച്ചുവിന്റെ നെറുകയിൽ തലോടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അതിന് മറുപടി എന്നോണം അച്ചു ഒന്നൂടെ പറ്റിച്ചേർന്നു അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി.

അവൻ അവളെ വാത്സല്യത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു. അവളുടെ ഉള്ളിൽ തന്നെ പൂർണ്ണ ആക്കിയവനോടുള്ള സ്നേഹവും വാത്സല്യവും ആയിരുന്നു. അവന്റെ ഉള്ളിലും മറിച്ചു ആയിരുന്നില്ല. പരസ്പരം ഒന്നും ഉരിയാടാതെ അവർ ഇരുവരും തങ്ങളുടെ പ്രണയം കണ്ണുകളിലൂടെ കൈ മാറുക ആയിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ആണ് വാവച്ചിയുടെ കരച്ചിൽ കേൾക്കുന്നത്. "താൻ ഈ പുതപ്പ് നന്നായി പുതച്ചോ..... ഞാൻ വാവച്ചിയേ എടുക്കാം.... അതും പറഞ്ഞു ശ്രീ ഒരു പുതപ്പു എടുത്തു ഉടുത്തു വാവച്ചിയേ എടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും വാവച്ചി അച്ചുവിനെ നോക്കി. അത് മനിസിലാക്കിയ ശ്രീ പതിയെ വാവച്ചിയേ അച്ചുവിന് അരിൽകിൽ കിടത്തി. അമ്മയുടെ ചൂട് അറിയിഞ്ഞത് പോലെ വാവച്ചി അച്ചുവിനോട് പറ്റി ചേർന്ന് കിടെന്നു. "വാവച്ചി ഉറങ്ങിയോ..... ശ്രീ തലപൊക്കി നോക്കികൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു.

"മ്മ് ഉറങ്ങി എന്തേ... അച്ചു തിരിഞ്ഞു കിടെന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "എന്നാൽ വാ നമുക്ക് താഴെ കിടക്കാം..... എനിക്ക് എന്റെ അച്ചുനെ ഒന്നുടെ സ്നേഹിക്കാൻ തോന്നുവാ.... ശ്രീ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. "ഛെ.. പോഅവിടെന്ന് ഒരു നാണവും ഇല്ലാത്ത മനുഷ്യൻ..... "ഞാൻ എന്തിനാ നാണിക്കുന്നെ.... ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യയെ അല്ലെ സ്നേഹിക്കാൻ പോകുന്നത്...... അതും പറഞ്ഞു അവൻ തന്റെ കൈകളിൽ അച്ചുവിനെ കോരി എടുത്തു നിലത്തേക്ക് കിടത്തി. വീണ്ടും അവൻ ഒരു പ്രണയമഴയായി അവളിലേക്ക് പെയ്തു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..... അവന്റെ പ്രണയ ചൂടിൽ അവൾ ആ പ്രണയമഴ നനഞ്ഞു. രാത്രയുടെ ഏതോ യാമത്തിൽ അവർ ഇരുവരും തങ്ങളുടെ നിദ്രയെ പുൽകി..... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...