നിഴലായ് നിൻകൂടെ: ഭാഗം 20

എഴുത്തുകാരി: ജിച്ചന്റെ കാവു

കമഴ്ന്നുകിടന്നുറങ്ങുന്ന രുദ്രന്റെ നഗ്നമായ പുറത്ത് കവിളിൽ ചേർത്തുകൊണ്ട് നിവി അവനെ പുണർന്നു... ഉറക്കത്തിനേറ്റ ഭംഗം പോൽ അവനൊന്നു അനങ്ങി.. പിന്നെയും ഉറക്കത്തിലേക്കാഴ്ന്നു.. നിവിപെണ്ണവന്റെ അരികിൽ ചേർന്നുകിടന്നുകൊണ്ട് നെറ്റിയിലൊന്നു മുത്തി... കവിളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു... കട്ടിയായ മീശത്തുമ്പിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു... മതിവരാത്ത പോലെ പിന്നെയും അധരങ്ങൾ കണ്ണുകളിലും കവിളിലും താടിത്തുമ്പിലും പതിഞ്ഞു... പ്രയാസ്സപ്പെട്ട് കണ്ണുകൾ തുറന്നുകൊണ്ടവൻ പെണ്ണിനെ നോക്കുമ്പോൾ പിന്നെയും അവനെ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു പെണ്ണ്.. വല്ലാത്തൊരു ആവേശമായിരുന്നു അവളിൽ... തോളിൽ പിടിച്ചുപെണ്ണിനെ കിടക്കയിൽ അമർത്തികിടത്തിക്കൊണ്ട് രുദ്രൻ അവളുടെ ദേഹത്തേക്കമരുമ്പോൾ അവനിൽനിന്നും കുറതിമാറിക്കൊണ്ട് നീങ്ങാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു പെണ്ണ്... " വിട് രുദ്രേട്ടാ... മേത്തു കിടക്കല്ലേ.. വേദനിക്കുന്നു... " രുദ്രനെ അടർത്തിമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പെണ്ണ് പറയുമ്പോൾ അവൻ അവളിൽ ചായ്ഞ്ഞുകൊണ്ട് മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ കടിച്ചു.. "ആഹ്.." " ന്തേടി കാ‍ന്താരി... ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കില്ലേ നീയ്??... ഏഹ്??.. ന്റെ കൊച്ചിന് രാവിലെ തന്നെ എന്താണ് ഒരു ഇളക്കം??.. " കൂർപ്പിച്ചുനോക്കിക്കൊണ്ട് മൂക്കിൽ തടവി കിടക്കുന്ന നിവിപെണ്ണിന്റെ കയ്പിടിച്ചുമാറ്റി അവിടെയൊന്ന് മുത്തിക്കൊണ്ട് രുദ്രൻ ചോദിച്ചിരുന്നു.. മറുപടിയേതും പറയാതെ നാണതാൽ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ മീശയിൽ പിടിച്ചു കുറുമ്പുകാട്ടികിടക്കുകയായിരുന്നു നിവിപെണ്ണ്.. " പറയെടി പെണ്ണെ... ഞാനൊരു ലീവ് എടുത്ത് കുറച്ച് നേരം ഉറങ്ങാന്നു വിചാരിച്ചപ്പോഴേക്കും ഇമ്മാതിരി ചുംബിച്ചുണർത്തീത് ന്തായാലും ചുമ്മാതാവില്ല... ന്താണ്...

നിവികൊച്ചിന് രുദ്രേട്ടന്റെ ചൂട് വേണോ??.. ഏഹ്??.. " മീശത്തുമ്പോന്നു കടിച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് രുദ്രൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറയുമ്പോൾ ചുരുട്ടിപിടിച്ച വലതുകയ്യ് അവനു മുൻപിൽ നാണത്തോടെ പെണ്ണ് തുറന്നു കാട്ടി... അവളുടെ കൈയിലെ പ്രെഗ്നൻസി കിറ്റിലേക്കും അവളുടെ മുഖത്തേക്കും മാറി മാറി നോക്കുമ്പോൾ ചുവപ്പ് വരകളും പെണ്ണിന്റെ കണ്ണിലെ സന്തോഷവും മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ ഉള്ളിൽ പതിഞ്ഞത്... വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ പെണ്ണിന്റെ മുഖം കയ്യ്കുമ്പിൽ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് തുരുതുരെ ചുംബിക്കുമ്പോൾ സന്തോഷംകൊണ്ട് ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞുതുളുമ്പിയിരുന്നു... തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഉദരത്തിലേറ്റുന്ന പെണ്ണിനെ പിന്നെയും പിന്നെയും ഭ്രാന്തമായ ആവേശത്തോടെ അവൻ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഒത്തിരി കൊതിയോടെ പെണ്ണതെല്ലാം നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ഏറ്റു വാങ്ങി.. " മേത്ത്ന്ന് മാറ് ചെക്കാ... ന്റെ മോന് വേദനിക്കുന്നുണ്ടാവും..." കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിവിപെണ്ണ് ദേഹത്തുനിന്നും രുദ്രനെ അടർത്തിമാറ്റുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയാലെ അവനവൾക്കരികിൽ മലർന്നു കിടന്നു... " മോനല്ല പെണ്ണെ മോള്.. ന്റെ നിവിയെപോലൊരു കുഞ്ഞി കാ‍ന്താരി.. " സന്തോഷത്താൽ പറയുന്നവന്റെ നഗ്നമായ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് ചുംബിച്ചു നിവി.. മൃതുവാർന്ന കരങ്ങളാൽ അവനെ തഴുകി.. മുറുക്കെ പുണർന്നു.. " ന്നാലെ.. നിക്ക് ന്റെ രുദ്രേട്ടനെ പോലൊരു മോനെ മതി.. " നെഞ്ചിൽ മുഖംവെച്ചുരസിക്കൊണ്ട് പെണ്ണ് ചിണുങ്ങി..

രുദ്രനവളെ ഇരുകയ്കളാളെയും പൊതിഞ്ഞുപിടിച്ചുകൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു.. ഒത്തിരി വാത്സല്യത്തോടെ... ദാവണി വിടവിലൂടെ അവന്റെ വിരലുകൾ കുഞ്ഞിനെ തലോടി.. വളരെ മൃതുവായി... നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ... പെണ്ണ് പിന്നെയും ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ടവനിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി... ഒരു ബോക്സ്‌ നിറയെ ലഡ്ഡുവുമായി രുദ്രനും നിവിയും വന്നു പറയുമ്പോഴാണ് പ്രകാശനും ദേവിയും തുടങ്ങി ആ വീട്ടിലുള്ള എല്ലാവരും കുഞ്ഞതിഥിയുടെ വരവറിയുന്നത്... നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ പ്രകാശനും ദേവിയും നിവിയെ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് നെറുകിൽ ചുംബിക്കുമ്പോൾ മറ്റൊരു പേരകുഞ്ഞിന്റെ വരവ് അവരും ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു... ജോലിക്ക് പോയ ജീവയെയും വേദിനെയും സന്തോഷവാർത്ത വിളിച്ചറിയിക്കാനും മറ്റും ആ അച്ഛനമ്മമാർ കാണിക്കുന്ന തിടുക്കവും ഉത്സാഹവും കാണുമ്പോൾ നിവിയുടെയും ഉള്ളു നിറയുകയായിരുന്നു... തീർത്ഥയും ലച്ചുവും കൂടി നിവിക്ക് ഇരുവശവും കൂടിയിരുന്നു കളി പറഞ്ഞും വയറിൽ തഴുകിയും സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുമ്പോൾ ദേവൻ രുദ്രനെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അഭിനന്ദിച്ചു... എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തെ സന്തോഷം അതേപോലെ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിലും പടർന്നു... കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചുപിടിച്ചു ആവേശത്തോടെ പെണ്ണ് അവിടെയാകെ മുട്ടിലിഴഞ്ഞു നീങ്ങി... ഇടക്കൊരോ കസേരയിലും ചുമരിലുമെല്ലാം പൊത്തിപിടിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു... പിന്നെയും ആവേശത്തോടെ നീന്തിവന്നുകൊണ്ട് രുദ്രന്റെ കാലുകളിൽ പിടിച്ചെഴുനേറ്റു.. കയ്യിട്ടടിച്ചുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു... രുദ്രൻ ഒത്തിരി വാത്സല്യത്തോടെയവളെ വാരിയെടുത്തു നെഞ്ചോട് ചേർത്തു...

" ന്നാലും ഞങ്ങളെ വെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ നിവിപെണ്ണേ.. " നിവിയുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് തീർത്ഥ പറയുമ്പോൾ രുദ്രനരികെ നിന്നിരുന്ന ദേവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു.. ചെറിയ തോതിൽ അവളിൽ നിറഞ്ഞ നോവ് ദേവനിലും പടരുകയായിരുന്നു.... കുഞ്ഞിനായുള്ള അവരുടെ കാത്തിരിപ്പ് ഇതുവരെയും ഫലം കാണാത്തതിൽ ഇരുവരുടെയും ഉള്ളം ഒരുപോലെ നൊന്തു... " ആന്നെ.. തീത്തൂന് ഓർമ ഇല്ലേ??.. രുദ്രേട്ടനിട്ട് പണിയുമെന്ന് പറഞ്ഞു പോയതാ പെണ്ണ്.. ന്നിട്ടിപ്പോ പണിപറ്റിച്ചേക്കാ.. " കുനിഞ്ഞു വന്നുകൊണ്ട് നിവിയുടെ വയറിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് ലച്ചു പറയുമ്പോൾ നാണതാൽ നിവി ചിരിച്ചുപോയിയിരുന്നു... " സത്യം പറയാലോ ന്റെ ലച്ചൂസേ.. ഞാനെപ്പോ രുദ്രേട്ടനിട്ട് പണിയാൻ നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ അപ്പൊ ഒക്കെ അങ്ങോരത് പൊളിച്ച് കൈയിൽ തന്നിട്ടുണ്ട്... ന്നിട്ടും ഞങ്ങൾ നിന്റെം കെട്ടിയോന്റേം അത്രേമൊന്നും എത്തീട്ടില്ലാട്ടോ.. അവിടേം ഫസ്റ്റ് ന്റെ ലച്ചൂട്ടൻ തന്നെയാ.. " ലച്ചുവിന്റെ കൈയിൽ പിച്ചി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിവി കുലുങ്ങിചിരിച്ചു... ആ ചിരി എല്ലാവരിലേക്കും പകരുമ്പോൾ ലച്ചുവിനുള്ളിൽ ആ ദിവസങ്ങൾ മിന്നുമാറുകയായിരുന്നു... ചികഞ്ഞുപോവുന്ന ഓർമകളിൽ വേദനയായിരുന്നു... മറക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന രാത്രിയുടെ ഓർമ്മകൾ ഉള്ളിലേക്കിരച്ചുകയറിയതും മുറുക്കെ കണ്ണുകളടച്ചു... കണ്ണിലും ഉള്ളിലും ജിച്ചേട്ടനെ മാത്രം നിറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. ആ മനുഷ്യന്റെ തഴുകലും തലോടലും ചുംബനവും ഏറ്റുവാങ്ങും നിമിഷങ്ങൾ ഓർത്തു.. കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ കിലുക്കാംപ്പെട്ടി ചിരി കേട്ടതും കണ്ണുകൾ തുറന്നവളെ തിരഞ്ഞു..

രുദ്രന്റെ കൈയിലിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ ദേവൻ കളിപ്പിക്കുന്നതും തഴുകുന്നതും ചുംബിക്കുന്നതും കാണെ തളരും പോലെ തോന്നിയവൾക്ക്... ദേവനും തീർത്ഥയും ഇടക്ക് മാത്രം വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇരുവരോടും കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന് അടുപ്പം കുറവായിരുന്നു... അവരിരുവരുടെയും കൈയ്കളിൽ പോകുവാണോ അവരോടൊപ്പം ചേർന്ന് കളിക്കുവാണോ കൂട്ടക്കാതെ വാശിപിടിക്കുന്ന കുഞ്ഞ് പലപ്പോഴും ലച്ചുവിനും ജീവയ്ക്കും ഒരുപോലെ ആശ്വാസമായിരുന്നു... ജീവയും ലച്ചുവും കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വേദിന്റെയോ നിവിയുടെയോ രുദ്രന്റെയോ ഒപ്പം കളിച്ചും ചിരിച്ചും കുസൃതികാണിച്ചും കൂടിയിരുന്ന പെണ്ണ് ദേവനെയും തീർത്തയെയും കാണുമ്പോൾ പലപ്പോഴും അപരിചിതഭാവം കാണിച്ചു പരുങ്ങാറുണ്ട്.. പിന്നാലെ നടന്നുകൊണ്ടവർ കുഞ്ഞുമായി പരിചയപെട്ടു വരുമ്പോഴേക്കും തിരിച്ചു പോവാറായികാണും.. പിന്നെയും വരുമ്പോൾ ഇതുപോലെ തന്നെയാവർത്തിക്കും.. ആ കുഞ്ഞാണ് ഇപ്പോൾ ദേവനോട് കളിചിരിയിലേർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്... രുദ്രന്റെ നെഞ്ചിൽ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണ് മുഖമൊളിപ്പിക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുകയും അവൾ മുഖം പൊക്കി നോക്കുമ്പോൾ രുദ്രന്റെ പുറകിൽ നിന്നും തലയെത്തിച്ചുനോക്കി ചിരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ദേവന്റെ ശബ്ദങ്ങളും അതിനൊപ്പം കുലുങ്ങിച്ചിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റെ ചിരിയൊലികളും അവിടെ മുഴുങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു... അതിനേക്കാൾ ശബ്ദത്തിൽ അവളുടെ അമ്മയുടെ ഹൃദയം പിടയുകയായിരുന്നപ്പോൾ.. ചുറ്റുമുള്ള മറ്റുള്ളവരെയൊന്നും കാണണോ അവരുടെ സംസാരം കേൾക്കണോ പറ്റാത്ത വിധം ആ പെണ്ണിന്റെ മനസ്സ് കുഞ്ഞിൽ തന്നെ തളയ്ക്കപെടുകയായിരുന്നു...

രുദ്രന്റെ കൈയിൽ നിന്നും കുഞ്ഞിനെ വാരിയെടുത്തു ചുംബിക്കുന്ന ദേവനെ കണ്ടതും സർവ്വ നിയന്ത്രണവും വിട്ടുകൊണ്ട് പെണ്ണ് പിന്നാമ്പുറത്തേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു.. ശ്വാസം വിലങ്ങുകയായിരുന്നു അവൾക്ക്.. ഹൃദയം നിലയ്ക്കും പോലെ തോന്നി പെണ്ണിന്... അവന്റെ കൈയ്കളിൽ നിന്നും കുഞ്ഞിനെ പിടിച്ചുവാങ്ങി നെഞ്ചോട് ചേർക്കാൻ ഉള്ളം വെമ്പി.. അവളുടെ കുഞ്ഞാണെന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനെ തട്ടി മാറ്റാൻ തോന്നുകയായിരുന്നു അവൾക്ക്... നിയന്ത്രണമില്ലാതെ പായുന്ന ചിന്തകൾ കുഞ്ഞിനെ ചുറ്റി പറ്റി തുടരുമ്പോൾ സ്വയം നഷ്ടപ്പെടും പോലെ തളർന്നിരുന്നവൾ... നിവി പ്രഗ്നൻറ് ആണെന്നുള്ള സന്തോഷവാർത്ത അറിഞ്ഞതുകൊണ്ട് തന്നെ സ്കൂളിൽ നിന്നും ജീവ വല്ലാത്ത ആവേശത്തോടെയാണ് വീടെത്തിയത്.. ഇരു കയ്യിലും നിറയെ മധുരപലഹാരങ്ങളുടെയും നിവിയ്ക്കായുള്ള സമ്മാനങ്ങളുടെയും കവറുകളുമായി അകത്തേക്ക് കയറി വന്നതും വാടിയ മുഖവുമായിരിക്കുന്ന വീട്ടുകാരെയാണ് കണ്ടത്.. " ഇതെന്താ പറ്റിത് എല്ലാർക്കും??.. ഒക്കേം വാടികരഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്താ.. ഏഹ്??.. " എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തെ സങ്കടം തിരിച്ചറിഞ്ഞു ഓരോരോ മുഖങ്ങളിലും മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ട് തന്നെ ജീവ നിവിയ്ക്കടുത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങി.. കൈയിൽ കരുതിയ മധുര പലഹാരങ്ങളെല്ലാം അവളെ ഏൽപ്പിച്ചു... വാത്സല്ല്യത്തോടെ തലയിൽ തഴുകി.. നെറുകിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു... " ജിച്ചേട്ടന്റെ കുട്ടി ഇനി പഴേപോലെ ഓടിച്ചാടി നടക്കരുത്ട്ടോ.. സൂക്ഷിച്ചോളൂ... വാവേ നന്നായി ശ്രദ്ധിച്ചോളോ ട്ടോ.. " വാത്സല്യത്തോടെയുള്ള തഴുകലിനൊപ്പം സ്നേഹത്തോടെയുള്ള അവന്റെ സ്വരം കേൾക്കെ നിവിപെണ്ണ് പുഞ്ചിരിച്ചു.. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞുവന്നിരുന്നു അവളുടെ...

" കുഞ്ഞാപ്പി.. കുഞ്ഞാപ്പി വീണു ഏട്ടാ.. " ഏന്തലോടെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പെണ്ണ് ജീവയെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു പൊട്ടികരയുമ്പോൾ കേട്ടതെന്തെന്ന് മനസിലാവാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു ജീവ... വെപ്രാളത്തോടെ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട് കൂടിനിന്നവരെ നോക്കുമ്പോൾ പല കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു... ലച്ചുവിനെയും കുഞ്ഞിനേയും തിരഞ്ഞുകൊണ്ട് പായുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾ തലകുമ്പിട്ട് നിൽക്കുന്ന ദേവനിൽ ഉടക്കി നിന്നു... പാഞ്ഞുകയറുന്ന ചിന്തകളുടെ കുത്തൊഴുക്കിൽ കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു... " ന്റെ... ന്റെ..മോൾക്കെന്താ... എവിടെയാ അവള്.. " വാക്കുകൾ ഇടറിപ്പോയി.. ശബ്ദം പോലും പുറത്തുവരാത്ത പോലെ... " മോള്... അവളൊന്നു വീണു മോനെ.. ഉമ്മറത്തു പടീന്ന്... ദേവന്റെ കൂടെ കളിച്ചോണ്ടിരുന്നതാ ഇറയത്തു.. അവന്റെ കണ്ണൊന്നു തെറ്റിപ്പോക്കും കുഞ്ഞ് വീണു... നെറ്റിയിൽ മുറിവുണ്ട്.. രുദ്രൻ കൊണ്ടുപോയി സ്റ്റിച്ച് ഇടീപ്പിച്ചു കൊണ്ടന്നുള്ളൂ... " പതിയെ പറയുന്ന പ്രകാശന്റെ സ്വരം അവന്റെ കാതുകളിൽ ഈയം ഉരുക്കിയൊഴിച്ചതുപോലെയാണ് പതിഞ്ഞത്... ഒരു വേള ശ്വാസം പോലും നിലയ്ക്കുമെന്ന് തോന്നുപോയി.. ശരീരമാകെ തളരും പോലെ... രാവിലെ സ്കൂളിൽ പോകാൻ നേരം കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണ് കെട്ടിപ്പിടിച്ചതും വാശിപ്പിടിച്ചതുമെല്ലാം ഓർമയിൽ തെളിഞ്ഞു... " ഒത്തിരി കരഞ്ഞു ന്റെ കുഞ്ഞ്... എല്ലാരും പേടിച്ചു.. ലച്ചുമോളും.. ഇപ്പൊ ഒന്ന് കരച്ചിലടങ്ങിയുള്ളൂ.. പാല് കൊടുക്കാവും ലച്ചു.. " വേദനയോടെ പറയുന്ന ദേവിയുടെ സ്വരവും ഏതോ അഗാധഗർത്തത്തിലെന്നപോലെ ജീവ കേട്ടിരുന്നു.. നെഞ്ചിൽ മുഖമമർത്തി കരയുന്ന നിവിയെ സോഫയിൽ പിടിച്ചിരുത്തിക്കൊണ്ട് മുകളിൽ മുറിയിലേക്കായവൻ പായുകയായിരുന്നു...

എത്രയും പെട്ടന്ന് കുഞ്ഞിനെ വാരി പുണർന്നില്ലേൽ ഒരുവേള ജീവൻ നിലയ്ക്കുമെന്ന് തോന്നിപോയവന്... കുഞ്ഞിനെ നെഞ്ചോരം ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് പാലൂട്ടുകയായിരുന്നു ലച്ചു.. കണ്ണുകൾ കുഞ്ഞിന്റെ നെറ്റിയിലെ കെട്ടിലും കൈയിലെയും കാലിലെയുമെല്ലാം മുറിവിലൂടെയും പാഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ അവ നിറഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നു... നെഞ്ച് വിങ്ങുകയായിരുന്നു ആ അമ്മയുടെ... ഒരു പോറലും ഏൽപ്പിക്കാതെ കാത്തു സംരക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കുഞ്ഞാണിപ്പോൾ ഇങ്ങനെ... ഒരു നിമിഷം പോലും കൈവിടാതെ ഒറ്റയ്ക്കാകാതെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അമ്മമനമാണ് നൊന്തത്... ദേവന്റെ കൈയിൽ ഇരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ കണ്ടതിന്റെ വേദനയിൽ മാറി നിന്നതാണ് അവൾക്കടുത്തുനിന്നും... അതിങ്ങനെയാവുമെന്ന് കരുതിയില്ല... അവനോടൊപ്പം കുഞ്ഞ് കളിക്കുന്നുണ്ടെന്നു നിവി വന്നു പറയുമ്പോഴും ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിക്കുകയായിരുന്നു... കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ട നിമിഷം ഓർത്തതും ഇരുകണ്ണുകളുമടച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നുപോയവൾ... കഴിഞ്ഞുപോയ നിമിഷങ്ങൾ ഓർക്കാനാവുന്നില്ലായിരുന്നവൾക്ക്... അപ്പോഴും കുഞ്ഞിപെണ്ണ് ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് പാല് നുകരുകയായിരുന്നു.. ഇടയ്ക്കൊന്നു മുഖം പൊക്കി അമ്മയെ നോക്കി വിതുമ്പും.. പിന്നെയും ചിണുങ്ങലോടെ പാല് നുകരും.. കയ്യും കാലും അനക്കിക്കൊണ്ട് പിന്നെയും കരയും... നോവേറുകയായിരുന്നു അമ്മക്ക്.. അതിലേറെ കുഞ്ഞിന്റെ അവസ്ഥക്ക് കാരണക്കാരനായവനോട് ദേഷ്യവും.. മനസ്സിൽ കലരുന്ന സമ്മിശ്ര വികാരങ്ങൾക്കുമേൽ നിയന്ത്രണമേകാനാവാതവൾ വിഷമിച്ചു... മുറിയിലേക്ക് പാഞ്ഞുവരുന്ന ജീവയെ കണ്ടതും പൊട്ടികരഞ്ഞുപോയിരുന്നു പെണ്ണ്...

കാറ്റുപോലെ വന്നു പെണ്ണിന്റെ മാറിൽ ഒട്ടികിടക്കും കുഞ്ഞിനെ തഴുകിയും തലോടിയും നോക്കുമ്പോൾ മുറിപ്പാടുകളും നെറ്റിയിലെ കെട്ടും അവന്റെ ഹൃദയം നുറുക്കുന്നവയായിരുന്നു... കണ്ണീർ തുള്ളികൾ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കുഞ്ഞികവിളിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് വാവയെ വാരി നെഞ്ചോട് ചേർക്കുമ്പോൾ അച്ഛനെ കണ്ടതിന്റെ സന്തോഷവും മുറിവിന്റെ വേദനയുമെല്ലാം ഒരുപോലെ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.. ചുണ്ട് വീർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചിണുങ്ങിയും കരഞ്ഞും കൈയിലെയും നെറ്റിയിലെയും മുറിവ് അച്ഛന് കാട്ടികൊടുക്കുന്ന കുഞ്ഞ് അവന്റെയും ലച്ചുവിന്റെയും ഉള്ളം നോവിച്ചു... "ഒന്നുല്യാടാ... ഒന്നുല്ല്യാ... അച്ഛന്റെ കുഞ്ഞന് ഒന്നൂല്ല്യാട്ടോ... കരയല്ലേ... പൊന്ന് കരയല്ലേടാ.. " അവൾ തൊട്ട് കാണിക്കുന്നിടത്തെല്ലാം നിറഞ്ഞ മിഴിയാലേ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടച്ഛൻ അവളെ നെഞ്ചോരം ചേർത്തു പിടിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.... തലയിൽ തഴുകി... കൈയിവിരൽ തുമ്പിൽ മുത്തി... " നീ എവിടെയായിരുന്നു ലച്ചു??.. " കനമേറിയ അവന്റെ സ്വരം... കൈയ്കൾ അപ്പോഴും കുഞ്ഞിനെ തഴുകുകയായിരുന്നു... ആദ്യമായി കേട്ടാ സ്വരത്തിലെ വ്യത്യാസത്തിൽ പെണ്ണവനെ തന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു... " ചോദിച്ചത് കെട്ടില്ലെടി??... ന്റെ കുഞ്ഞു വീണപ്പോ നീയെവിടെപോയികിടക്കായിരുന്നു ന്ന്..??.. ന്താ നിനക്കിവിടെ പണി??.. ഏഹ്??.. എന്താ പണി ന്ന്??.. പറ ലക്ഷ്മി.. " ദേഷ്യംകൊണ്ട് വിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു ജീവ.. ശബ്ദത്തിലെ ഗാഭീര്യം പോലെ തന്നെ കണ്ണുകളും ചുവന്നു വന്നു...

വിറയ്ക്കുന്ന മൂക്കിൻ തുമ്പ് അവന്റെ ഉള്ളിലെ വേദനയെടുത്തുകാട്ടിയിരുന്നു... " ജിച്ചേട്ടാ... ഞാൻ.. ഞാൻ വാവേടെടുത്ത്... ദേവേട്ടൻ.. എടുത്തോണ്ടുപോയോണ്ടാ.. ഞാൻ... " മുറുകി വരിഞ്ഞ മുഖവുമായി നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ട് എന്ത് പറയണമെന്നോ ചെയ്യണമെന്നോ അറിയാതെ പെണ്ണ് നിന്നു... കട്ടിലിൽ സൂക്ഷ്മതയോടെ കുഞ്ഞിനെയിരുത്തിക്കൊണ്ട് അടുത്തു കിടന്ന പാവയും കൈയിൽ വച്ചുകൊടുത്തു അവൻ നെറ്റിയിൽ മുത്തി... " ആരെടുത്തോണ്ട് പോയാലും നീ കൊടുക്കോ ന്റെ കുഞ്ഞിനെ??..ഏഹ്??.. ന്റെയാ.. ന്റെ മോളാ.. നിന്റെം കുഞ്ഞല്ലെടി?? നിനക്കൊന്നു സൂക്ഷിച്ചാലെന്താ??.. നൊന്തില്ലേ ന്റെ കുഞ്ഞിന്... നിനക്കൊരു ശ്രദ്ധയുണ്ടോടി..?? ന്റെ മോളെ നോക്കാതെ ആർക്ക് വെച്ചുണ്ടാക്കാൻ നടക്കായിരുന്നു നീ??.. പറ ലക്ഷ്മി... ന്റെ മോളെ നീ.. " " നിർത്ത്... " ദേഷ്യംകൊണ്ട് ചുവന്ന കണ്ണുകളുമായി അവൾക്കു മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു കയർക്കുന്ന ജീവയുടെ വാക്കുകൾ ഹൃദയത്തെ മുറിവേൽപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവനെ പറയാനനുവദിക്കാതെ അവളുടെ സ്വരം ഉയർന്നിരുന്നു.. " നിങ്ങളെന്ത് കണ്ടിട്ടാണെന്റെ മെക്കട്ട് കയറുന്നത് ജിച്ചേട്ടാ??.. ഞാൻ അവൾടെ അമ്മയാ.. ന്റെ കുഞ്ഞിന് നൊന്താ നിക്ക് നോവും... ഞാനൊന്നും മനപ്പൂർവ്വം ചെയ്തിട്ടില്ല... ആരുടെലും കുഞ്ഞിനെ കൊടുത്തിട്ടുമില്ല... ജന്മം കൊടുത്തവൻ അല്ലേ... അയാളല്ലേ കൊണ്ടുപോയത്??.. ജീവൻ കൊടുത്തവനല്ലേ ഉരുട്ടിയിട്ടത്... അവൾടെ അച്ഛ" അതിലും ഉയർന്ന സ്വരത്തോടെ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന ലച്ചുവിന്റെ വാക്കുകൾ മുഴുവനാകും മുൻപേ സർവനിയന്ത്രണവും വിട്ടുകൊണ്ടവൻ പെണ്ണിന്റെ കവിളിൽ ആഞ്ഞടിച്ചിരുന്നു...

വേച്ചുപോയ പെണ്ണിനെ പിടിച്ചുവച്ചുകൊണ്ട് മറുകവിളിലും അടിക്കുമ്പോൾ ഹൃദയംപൊട്ടി കരയുകയായിരുന്നവൻ.. " ജാനി ന്റെ മോളാ.. ഈ ജീവേടെ മോള്... അവൾടെ അച്ഛൻ ഞാനാ... അല്ലെന്ന് പറയുന്ന ആരേം.. ആരേം വെറുതെ വിടില്ല ഞാൻ.. ന്റെയാ.. ന്റെ കുഞ്ഞ്... അവളെന്റെ അല്ലെന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടെ.. ഒരിക്കൽ കൂടെ നിന്റെ നാവീന്ന് വീണാൽ... പിന്നെ നീ എന്നെ ജീവനോടെ കാണില്ല ലക്ഷ്മി... ജീവയാ പറയണേ.." അവന്റെ കയ്യ്കളിൽ തളർന്നുകിടക്കുന്ന പെണ്ണിനെ ചുമരിൽ ചേർത്ത് നിർത്തി കവിളിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറയുമ്പോൾ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു സ്വരം... നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുനീരിൽ ഉള്ളിലെ വേദന മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു ലച്ചു.. അറിയാതെ ദേഷ്യത്തിൽ വായിൽ നിന്നും വീണുപോയ വാക്കുകൾ ഓർത്ത് അവൾ സ്വയം പരിതപിച്ചു... ഇരുകണ്ണുകളും മുറുക്കിപ്പൂട്ടി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു ജീവ... അവളുടെ കരച്ചിലിനേക്കാളുറക്കെ കട്ടിലിലിരുന്നു കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണ് കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ദൃതിയിൽ തോളിൽ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് കുഞ്ഞിനെരികെ വന്നിരുന്നു കളിപ്പിച്ചും കൊഞ്ചിച്ചും കരച്ചിൽ മാറ്റിയെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ അമ്മയെയും അച്ഛനെയും മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ടവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു... ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കില്ലെന്നപോലെ കുഞ്ഞിനെ മുറുക്കെ പുണർന്നു ജീവ... കുഞ്ഞിനെറ്റിയിലും ചുണ്ടിലും ചുംബിച്ചുകൊണ്ടച്ഛൻ സ്വന്തം വേദനകൾ കൂടി മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു...അവളുടെ നെറുകയിൽ കണ്ണീർതുള്ളികളെ ഒഴുക്കിവിട്ടു... പിന്നെയും പിന്നെയും ഭ്രാന്തമായാവേശത്തോടെ മുത്തങ്ങൾക്കൊണ്ട് മൂടി... ' ന്റെ മോള്.. ന്റെ കുഞ്ഞ്..' എന്ന് ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു... നിറഞ്ഞിരുന്ന കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊടുത്തു... തോളിലായി ലച്ചുവിന്റെ കൈയ് പതിഞ്ഞതും തട്ടിമാറ്റികൊണ്ട് കുഞ്ഞിനെ കിടക്കയിലിരുത്തി മുറിവിട്ടിറങ്ങിട്ടിരുന്നു അവൻ....................................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...