💞 പെയ്‌തൊഴിയാതെ💞 : ഭാഗം 27

രചന: RAFEENA MUJEEB

 " നീയെന്താ മോളെ ഈ നേരത്ത് കുളത്തിൽ..? വെള്ളത്തിൽ ഈറനോടെ നിൽക്കുന്ന കൃപയെ നോക്കി കൃഷ്ണൻ ചോദിച്ചു. ഇതെന്താ കുട്ട്യേ ഈ സമയത്ത് കുളത്തിൽ കുളിക്കാൻ വന്നതാണോ..? അസമയമാണെന്ന് അറിഞ്ഞുകൂടെ ഈ നേരത്ത് പെൺകുട്ടികൾ ഇങ്ങനെ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ പാടുണ്ടോ...? മനുഷ്യരെ തീ തീറ്റിച്ചല്ലോ നീ, എവിടെയൊക്കെ അന്വേഷിച്ചു നിന്നെ എന്നറിയാവോ...?പുറകെ വന്ന യശോധയും അവളെകണ്ട് ആധിയോടെ പറഞ്ഞു. കുളിക്കാതെ വീട്ടിൽ കയറേണ്ടന്ന് അച്ഛമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു, വയ്യാത്തത് കൊണ്ടാണ് ഇത്രനേരം ഉമ്മറത്തിരുന്നത്, അകത്തേക്ക് കേറാൻ വേണ്ടി കുളിക്കാൻ ഇറങ്ങിയതാ, തന്നെ നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്ന അച്ഛനെയും അമ്മായിയേയും നോക്കിയവൾ പറഞ്ഞു. ഈ അമ്മയ്ക്ക് ഇത് എന്തിന്റെ കേടാ, ഇവൾ ഒരു പെൺകുട്ടിയാണെന്ന് പോലും ഓർക്കാതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞോളും , കൃഷ്ണൻ ദേഷ്യം വന്ന് പിറുപിറുത്തു. നീ ഇങ്ങ് കേറി വാ കുട്ട്യേ , ഈ നേരത്ത് തല നനഞ്ഞ് വല്ല അസുഖവും പിടിക്കും യശോധ അവളെയും വിളിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയി,

കൃഷ്ണൻ ആ പരിസരം ഒന്നുകൂടി കണ്ണോടിച്ച് അവർക്കു പുറകെ നടന്നു. എല്ലാവരും പോയിക്കഴിഞ്ഞെന്നുറപ്പായതോടെ ഋഷി വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് കുതിച്ചു പൊങ്ങി, അതുവരെ ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ച് വെള്ളത്തിൽ ഊളിയിട്ട് നിൽക്കുകയായിരുന്നതിനാൽ അവൻ നന്നായി കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, നന്നായി ശ്വാസംആഞ്ഞു വലിച്ചു കിതപ്പോടെ ആ കുളക്കടവിൽ തന്നെയിരുന്നവൻ . ക്ഷീണം മാറിയെന്നു തോന്നിയതും അവൻ അവിടെ നിന്നും ആരും കാണാതെ പുറത്തുകടന്നു. കൃപയെ കാണാതെ എല്ലാവരും നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അവരുടെയെല്ലാം മുഖത്ത് നിന്നും വ്യക്തമാണ്, ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും കാണിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞ് നല്ലേടത്തമ്മ അവളുടെ ചെവി പിടിച്ചു തിരുമ്മി. അവളാ നിമിഷം വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു. ************* അമ്പലത്തിലേക്കെന്നും പറഞ്ഞിറങ്ങിയ മകൻ നനഞ്ഞു കുളിച്ച് ഈറനോടെ വിറച്ചു വരുന്നത് കണ്ട് ടീച്ചർ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു. ഇതെന്താ ഋഷിക്കുട്ടാ നീ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നത്...? അവർ സംശയത്തോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

വരുന്ന വഴി നല്ല മഴയായിരുന്നമ്മേ... അവൻ മനപൂർവ്വം ടീച്ചറോട് ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു. ഈശ്വരാ ഇവിടെയൊന്നും ഒരു മഴക്കോള് പോലുമില്ല, അതിനു നീ കാറിലല്ലേ പോയത്...? പിന്നെങ്ങനെ ഇങ്ങനെ നനഞ്ഞു അവർ വീണ്ടും അവനെ നോക്കി സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. മഴ കണ്ടപ്പോൾ ഇറങ്ങിയൊന്ന് നനയാൻ തോന്നി എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറേ... ഞാൻ ഇതൊന്നു മാറി വരട്ടെ എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ റൂമിലേക്ക് ഓടി. കൂടുതൽ സമയമൊന്നും കള്ളം പറഞ്ഞ് ടീച്ചറുടെ മുൻപിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവില്ലയെന്നവനറിയാം. റൂമിലെത്തി ആദ്യം കൃപയെ വിളിച്ചു താൻ ഇവിടെ സേഫ് ആയി എത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയിച്ചപ്പോഴാണ് അവൾക്കും ഒരു സമാധാനമായത്, കുളി കഴിഞ്ഞുറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോഴേക്കും ഒരുപാട് സമയമായിരുന്നു. അവളെക്കുറിച്ചുള്ള നല്ല ഓർമ്മകളുമായി അവൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° ചെവി പൊട്ടുമാറുള്ള അലാറം അടിക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഗാഢനിദ്രയിലായിരുന്ന ദത്തൻ ഉറക്കിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റത്. ഉറക്കത്തിന്റെ ആലസ്യത്തിൽ അവൻ അലാറം ഓഫാക്കി വീണ്ടും കിടന്നു. പെട്ടെന്നെന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്നപോലെ എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ചുറ്റും നോക്കി. താനെങ്ങനെ ഇവിടെ വന്നു,

അവൾ കഴിഞ്ഞതൊക്കെ ഒന്ന് ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, വൈഷുവിന്റെ മുൻപിൽ കുടിച്ചു ലക്കുക്കെട്ട് ബോധം മറയുന്നതുവരെ പറഞ്ഞതല്ലാം അവനോർമ്മയുണ്ട് പിന്നെ എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് അവനോർത്തെടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല ഈശ്വരാ ആ പെണ്ണ് എന്നെ താങ്ങി ഇവിടം വരെ വന്നുവോ ..? അപ്പോൾ ചില്ലറക്കാരിയല്ല ല്ലോ അവൾ, അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ സ്വന്തം ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കി. ഈശ്വരാ ഇനി എന്റെ ചാരിത്ര്യമെങ്ങാനും അവള് കവർന്നെടുത്തോ...? അവൻ ബെഡിൽ നിന്നും ചാടിയെഴുന്നേറ്റു, ഹേയ് അവളത്രക്കാരിയൊന്നുമല്ല, അവൻ സ്വയം ആശ്വസിച്ചു. തല നന്നായി വേദനിക്കുന്നുണ്ട്, അവൻശക്തിയായി തലയിൽ അമർത്തിയിരിക്കുമ്പോഴാണ് ദാസൻ വിളിക്കുന്നത്. ഫോണെടുത്തതും കണ്ണ് പൊട്ടുന്ന തെറിയായിരുന്നു അവന്റെ വക, അവൻ പറഞ്ഞാണ് തലേദിവസം നടന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ ദത്തൻ അറിഞ്ഞത്, ജോലിക്ക് പോകാൻ സമയം ആയതുകൊണ്ട് കൂടുതലൊന്നും പറയുന്നില്ല എന്നു പറഞ്ഞവൻ ദേഷ്യത്തിൽ ഫോൺ വെച്ചു.

ഒരു മഴ പെയ്തു തോർന്ന പോലെ തോന്നി ദത്തന്. അവൻ ദൃതിയിൽ കുളിച്ച് റെഡിയായി താഴേക്കിറങ്ങുമ്പോളുണ്ട് കൃപ അവനെ ദേഷ്യത്തിൽ തുറിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുന്നു. അവൻ അവളെ നോക്കി ഒരു അവിഞ്ഞ ചിരി പാസാക്കി സോപ്പിടാനായി അവളുടെ കവിളിൽ പിടിക്കാൻ നിന്നതും അവൾ കൈ തട്ടി മാറ്റി, അച്ചോടാ പിണങ്ങിയോചെറിയച്ഛന്റെ മോള്...?അവൻ സ്നേഹത്തോടെ വീണ്ടും അവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി തിരിഞ്ഞു നിന്നു ഇതെന്താ ചെറിയച്ഛനും മോളും പിണങ്ങിയോ...? അവിടേക്ക് വന്ന കൃഷ്ണൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അയ്യേ അങ്ങനെ എന്റെ കൃപ എന്നോട് പിണങ്ങുമോ...? അതിനൊന്നും അവർക്ക് കഴിയില്ല ദത്തൻ ചിരിച്ചുക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ആരു പറഞ്ഞു കഴിയില്ലെന്ന് നന്നായിട്ട് കഴിയും അവളും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല, രണ്ടാളും ഇനി വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് വഴക്കിടാൻ നോക്ക് , അല്ലെങ്കിൽ കോളേജിൽ പോക്കും ഇന്ന് വൈകും യശോധ അടുക്കളയിൽനിന്ന് അവരെ നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

അയ്യോ ചേച്ചി എനിക്ക് ഒന്നും കഴിക്കാൻ വേണ്ട അത്യാവശ്യമായി ഒരാളെ കാണാനുണ്ട്, കൃപു ഇന്ന് നീ വല്ല ഓട്ടോയും വിളിച്ചു കോളേജിലേക്ക് പോകാൻ നോക്ക് വൈകിട്ട് കൊണ്ടുപോകാൻ ഞാൻ വരാം, അവളെ നോക്കിയവൻ പറഞ്ഞു. അവളതിനു സമ്മതം എന്നുള്ള രീതിയിൽ ഒന്ന് തലയാട്ടി. ഉള്ളിൽ സന്തോഷം മാത്രമേയുള്ളൂ, ഇന്ന് ഋഷിയുടെ കൂടെ കോളേജിലേക്ക് പോകാം, ദത്തൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയതും കൃപ ഋഷിയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു, ഭക്ഷണം കഴിച്ച് അവളും കോളേജിലേക്ക് ഇറങ്ങി. കോളേജിലേക്ക് സ്ഥിരം പോകുന്ന ബസ് കിട്ടാൻ വേണ്ടി പാടവരമ്പിലൂടെ ദൃതിയിൽ നടക്കുകയാണ് വൈഷു. പാടവരമ്പിൽ നിന്നും റോഡിലേക്ക് കയറിയതും അവളുടെ മുൻപിൽ ഒരു കാർ വന്നു നിന്നു. അതിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ ദത്തനെ കണ്ടതും അവൾ സകല ശക്തിയുമെടുത്ത് കണ്ണ് ബുൾസൈ പോലെയാക്കി ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി നിന്നു. ദേ വീണ്ടും നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നോ ഉണ്ടക്കണ്ണി,...? അവളെ നോക്കി അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. അവൾ എന്തെങ്കിലും തിരിച്ചു പറയുന്നതിനുമുന്പേ തൂക്കിയെടുത്ത് അവളെ വണ്ടിയുടെ ഫ്രെണ്ട് സീറ്റിലേക്ക് ഇരുത്തി ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു.

അവൾ കാറിന്റെ ഡോർ തുറക്കാൻ ഒരുപാട് ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്, ശക്തിയായി ഡോറിൽ കൈകൾ കൊണ്ട് അടിക്കുന്നുണ്ട്, അവൾ ചെയ്യുന്നതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ദത്തൻ കാറെടുത്തു സ്പീഡിൽ പറത്തി, അവൾ വായിൽ വന്ന തെറിയൊക്കെ അവനെ വിളിക്കുന്നുണ്ട്, അവൻ അവളിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കുന്നു പോലുമില്ല, ദൂരെ വിജനമായ ഒരു കുന്നിന്റെ മുകളിൽ എത്തിയതും അവൻ കാർ നിർത്തി അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി കുറച്ചു നടന്ന് ആ പരിസരം കൈയുംക്കെട്ടി ശാന്തമായി വീക്ഷിച്ചു നിന്നു. പുറകെ വന്ന വൈഷു ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു. എന്താ തന്റെ ഉദ്ദേശം,...? അവൾ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. ദുരുദ്ദേശം,!! അവൻ എടുത്തടിച്ചത് പോലെ പറഞ്ഞതും അവളൊന്ന് ഞെട്ടി. ചുറ്റുമൊന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. ഒന്നു നിലവിളിച്ചാൽ പോലും ആരും കേൾക്കാനില്ലാത്ത വിജനമായ ഒരു പ്രദേശമാണിത്, അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ധൈര്യമൊക്കെ അവളിൽ നിന്നും ചോർന്നു പോയി. എന്നാലും പേടിയുണ്ടെന്ന് ദത്തനെ അറിയിക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ മാക്സിമം ശ്രമിച്ചു.

അവൾ കാണിക്കുന്നതൊക്കെ കണ്ട് ദത്തന് ചിരിയാണ് വരുന്നത്, അവൻ ചിരിയടക്കിപ്പിടിച്ചു അവളുടെ മുമ്പിൽ ഗൗരവത്തോടെ നിന്നു. മര്യാദയ്ക്ക് എന്നെ കൊണ്ടുവന്ന അവിടെ തന്നെ ഇറക്കി വിടുന്നതാണ് നിനക്ക് നല്ലത്, എനിക്ക് കോളേജിൽ പോകേണ്ടതാണ്, അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു. കോളേജിലൊക്കെ നിന്നെ ഞാൻ കൊണ്ടുവിടാം ആദ്യം എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ അറിയാനുണ്ട് അത് കഴിയട്ടെ. എന്താ തനിക്ക് അറിയേണ്ടത്..? അവൾ സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി. ഡു യു ലൗവ് മി...? അവൻ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു. വാട്ട്...? അവൾ സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. നീ എന്നെ പ്രേമിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന്..? എന്തേ ഞാൻ ചോദിച്ചത് നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ..? തന്നെപ്പോലൊരാളെ ഞാൻ പ്രേമിക്കാനോ നിനക്ക് എന്താ വട്ടുണ്ടോ...? അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനോടു ചോദിച്ചു. സേ യസ് ഓർ നോ...? ചോദിച്ചതിനു മാത്രം ഉത്തരം തന്നാൽ മതി അതിനപ്പുറത്തേക്കൊന്നും വേണ്ട അവൻ ഉച്ചത്തിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു. അവന്റെ ദേഷ്യം കണ്ട് അവളൊന്ന് പേടിച്ചു. എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ അവൾ ഒരു നിമിഷം പകച്ചു നിന്നു. എവിടെ നിന്നോ കിട്ടിയ ധൈര്യത്തിൽ അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി നോ!! അവൾ ഉറക്കെ മറുപടി പറഞ്ഞു.... തുടരും..

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...