പ്രണയശ്രാവണാസുരം: ഭാഗം 23

എഴുത്തുകാരി: അമീന

സ്ഥിരം സന്ദർശകയായി തന്റെ സ്വപ്നത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെയാണ് ഡെവി ഉറക്കിൽ നിന്നും ഞെട്ടി എണീറ്റത്.... എണീറ്റ് ചുറ്റുപാടും നോക്കിയപ്പോൾ ബെഡിലായി ബോധംകെട്ടു ഉറങ്ങുന്ന എബിയെ കണ്ട് അവിടെ നിന്നെണീറ്റ് ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങി കതക് തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി.... കൈ ഉയർത്തി മൂരി നിവർന്നു സ്റ്റെയർ ഇറങ്ങി ഹാളിലെ ടേബിളിരുന്ന്..... "ശ്രാവൺ.... കോഫി..... " ന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു അക്ഷമയോടെ ഇരുന്നു ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ ആണ് ഹാളിലായി ചിന്നി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന വൈസ് കണ്ടത്.... അതോടെ അവന്റെ മൈൻഡിലേക്ക് ഇന്നലത്തെ കാര്യങ്ങൾ കടന്ന് വന്നതും.... ഷിറ്റ്.... ന്ന് പറഞ്ഞു ടേബിളിൽ ഇടിച് വെപ്രാളത്തോടെ നേരെ ഗസ്റ്റ് റൂം ലക്ഷ്യം വെച്ച് നടന്ന് കതക് തുറന്നു അകത്തേക്ക് നോക്കി..... അകത്തായി ശിവയെ കാണാതെ.....അതിനുള്ളിലെ ഡ്രസിങ് റൂം കൂടെ തുറന്നു നോക്കിയെങ്കിലും അവിടെയും അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല........ അതോടെ മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ ഭയം ഉരുണ്ടു കൂടിയതും...... അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ റൂമിനു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി സ്റ്റെയർ കയറി അവളുടെ റൂമിലേക്ക് ചെന്ന് കതകു തുറന്നു നോക്കി....... പക്ഷേ അവിടെയും അവളെ കാണാതെ തിരിച്ചു ഇറങ്ങി കിച്ചണിൽ നോക്കി.....

എല്ലായിടവും നോക്കിയിട്ടും അവളെ കാണാതെ വന്നതും..... തല പെരുത്ത് കയറുന്നത് പോലെ തോന്നി അവൻ ഫ്രന്റ് ഡോർ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി....... അവിടെ നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന തന്റെ കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അതിലുള്ള അവളുടെ ബാഗ് കാണാതെ വന്നതും അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഇന്നലെ അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അലയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...... നാളെ.... നാളെ നേരം വെളുത്താൽ ഇവിടെ നിന്ന് പൊക്കോണം നീ....... ഇനിയൊരു വരവ് എന്നെകൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരുത്തരുത്...... ആ വാക്കുകൾ മനസ്സിലേക്ക് കടന്ന് വന്നതും അവൻ ഉറപ്പിച്ചു അവൾ പോയി കാണുമെന്ന്.....അതോടെ അവന് ആസ്വസ്ഥതയോടെ..... "പോകട്ടെ.... എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകട്ടെ.... അവൾ പോയാൽ എനിക്കെന്നാ......" ന്നൊക്കെ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞതും..... അകത്തുനിന്നും എബി പുറത്തോട്ടു വന്നു..... "ഡെവിയെ ആ കൊച്ചിനെ ഇവിടെയൊന്നും കാണാനില്ലല്ലോടാ..... ഞാൻ ആകെ ഒന്ന് നോക്കി.....

നീ പൂട്ടിയിട്ട റൂമിലും കാണാനില്ല..... എവിടെപ്പോയി......." "അവൾ പോയാൽ എന്നോടാണോ ചോദിക്കുന്നെ...... അവൾ എവിടെ പോയാൽ എനിക്കെന്നെ..... എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകട്ടെ നാശം പിടിക്കാൻ..... അവളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞത നേരം വെളുക്കുമ്പോൾ ഇവിടെ കാണരുതെന്ന്..... എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഇറങ്ങി പോയിരിക്കും..... ശല്യം ഒഴിഞ്ഞു കിട്ടിയല്ലോ......." ന്നുള്ള ഡെവിയുടെ സംസാരം കേട്ട് എബി തിരിച്ചെന്തോ പറയാൻ ഒരുങ്ങവേ ഗേറ്റ് കടന്ന് ഹോണടി മുഴങ്ങുന്നത് കേട്ട് അവരുടെ മിഴികൾ അങ്ങോട്ട് പതിഞ്ഞു.......അവരുടെ മുന്നിൽ നിർത്തിയ കാറിൽ നിന്നും ഡെവിയുടെ അപ്പച്ചന് ഇറങ്ങിവന്നു.... ആൾക്ക് പുറകെയായി എബിയുടെ അപ്പച്ചനും വല്യമ്മച്ചിയും ട്രീസന്റിയും റോസ്ലി ആന്റിയും അല്ലുവും കാറിൽ നിന്ന് പുറത്തോട്ടു വന്നതും...... വല്യമ്മച്ചി എബിക്കരികിലായി വന്നു കൊണ്ട്....... "എബി എന്നതാടാ കൊച്ചനെ നീ പെട്ടെന്ന് വിളിച്ചു വരാൻ പറഞ്ഞത്...... എന്നാ ഉണ്ടായി ഇവിടെ......" ന്നുള്ള വല്യമ്മച്ചിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഡെവി എബിയെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.....

അപ്പോഴേക്കും അതും വിളിച് പറഞ്ഞോയെന്നുള്ള രീതിയിലെ നോട്ടം കണ്ട് എബി പെട്ടെന്ന് വല്യമ്മച്ചിയുടെ അടുത്തേക്കായി മാറി ഒതുങ്ങി നിന്നു കൊണ്ട്....... "അത്‌ വല്യമ്മച്ചി...... അങ്ങനെ വലിയതെയൊന്നും ഇല്ല..... ശ്രാവൺ...." ന്ന് എബി പരുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും.... വല്യമ്മച്ചി പെട്ടന്ന്.... " ശ്രാവൺ..... അവനെന്ന പറ്റിയെ......ഹേ.... അവനെവിടെയാ..... " "അത്‌ വല്ല്യമ്മച്ചി....യൂ നോ.....അവൻ അല്ല അവൾ...." ന്ന് എബി പറഞ്ഞതും.... "നീ....നീ എന്നതൊക്കെയട പറയുന്നേ.... ആ കൊച്ചനെവിടെ.....അത്‌ പറയ്‌......" ന്ന് വല്യമ്മച്ചി ചോദിച്ചതും...... ഡെവി കലിയിൽ.... "അവനിവിടില്ല വല്യമ്മച്ചി........ പറഞ്ഞു വീട്ടു... അവന്റെ സേവനം ഇവിടെ മതിയായി....." ന്ന് പറഞ്ഞു അകത്തേക്കു കയറി പോയതും..... അവന്റെ പുറകെ വലിയമ്മച്ചി വേഗത്തിൽ നടന്ന് കൊണ്ട്..... "ഡെവി......" ന്ന് ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചതും സ്റ്റെയർ കയറാൻ നിന്നവൻ ഒന്ന് നിന്ന് തിരിഞ്ഞു.... "നീ എന്നതാടാ പറയുന്നേ..... അവന്റെ സേവനം വേണ്ടന്നോ....അതൊ പോയെന്നോ....എങ്ങട് പോയവൻ......"

"അവനെങ്ങോട്ട് പോയെന്ന് എനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാന......" "നിനക്ക് അറിയില്ലന്നോ....... നീയല്ലേ പറഞ്ഞെ ആ കൊച്ചനെ പറഞ്ഞ് വിട്ടന്ന്..... അങ്ങനെ അങ്ങ് പറഞ്ഞു വിടാൻ പറ്റുവോ..... നീ..... നീ പോയി വിളിച്ചോണ്ട് വാടാ അതിനെ......" "വല്യമ്മച്ചി ഇതെന്തറിഞ്ഞിട്ട..... അവനിനി ഇവിടെ വേണ്ട ....അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇനി അവനിവിടെ വരില്ല...... വരാൻ സമ്മതിക്കുവെല......" "ഡെവി.... അവൻ എങ്ങോട്ട് പോയാലും... ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നേ പറ്റൂ......" "അവനിനി ഇവിടെ വരില്ലന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ വല്യമ്മച്ചി...... എന്തറിഞ്ഞിട്ട അവനെ കുറിച്......ഇത്രയും ദിവസം നമ്മളെയല്ലാം വിഡ്ഢികളാക്കിയ അവനെ തന്നെ വേണോ ഇനിയും......." "നീ എന്നതാ പറഞ്ഞു വരുന്നേ......" "അവൻ ശ്രാവൺ....... അവനൊരു ആണല്ല.... ഹി ഈസ്‌ എ ഗേൾ...... അവനൊരു പെണ്ണാണ്..... ആൺവേഷം കെട്ടി ഇത്രയും ദിവസം നമ്മളെയെല്ലാം വിഡ്ഢികളാകുവായിരുന്നു....." ന്ന് ഉച്ചത്തിൽ ഓറഞ്ഞതും.... അത്‌ കേട്ട് എല്ലാവരും ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിന്നു .....അപ്പോൾ തന്നെ അവനടുക്കലേക്ക് വന്ന ട്രീസാമ്മ... "നീ എന്നതാടാ പറയുന്നേ.... ശ്രാവൺ മോന്....." "മോന് അല്ല..... മോൾ ആണ് ട്രീസമ്മേ......"😌 ന്ന് ഇടയിൽ കയറി എബി പറഞ്ഞതും...... എല്ലാവരും കേട്ടത് വ്ശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ നിന്നതും......വല്ല്യമ്മച്ചി.....

"നീ എന്നതാടാ ആ കൊച്ചിനെ ചെയ്തേ..... ഡെവി.... നീ അതിനെ വേദനിപ്പിച്ചോടാ......." "ആ.... ഇനി അവൾ ഈ പടി ചവിട്ടാനൊന്ന് ഭയക്കും......അതിനുള്ള ഡോസ് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് തന്നെയാ പുറത്താക്കിയേ..... നമ്മളെ ഒക്കെ ചതിച്ച അവളെ പിന്നെ ഞാൻ പൂവിട്ടു പൂജിക്കണോ......ശീ ഈസ്‌ എ ഫ്രോഡ്... കള്ളിയാണവൾ......" ന്ന് പറയലും വല്യമ്മച്ചിയുടെ കൈ ഡെവിയുടെ മുഖത്തു പതിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു..... ഒന്ന് നുള്ളി പോലും നോവിക്കാത്ത വല്ല്യമ്മച്ചിയുടെ കയ്യീന്ന് വീണ അടിയിൽ പകച്ചു നോക്കിയ ഡെവിയോട്.... "ഇനി ഒരക്ഷരം ആ കൊച്ചിനെ കുറിച് പറഞ്ഞാൽ......" ന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞതും..... "വല്യമ്മച്ചി.... അവൾ ശിവ..... അവൾ കാരണം വല്യമ്മച്ചി എന്നെ കൈ വെച്ച്...... അത്രയും പൊള്ളാൻ അവൾ ആരാ.... ന്നെ മാത്രം അല്ല.... ഓൾ ഫാമിലിയെ ആണ് അവൾ വിഡ്ഢിയാക്കിയത്...... സത്യo അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവളെ അടിച്ചു പുറത്താക്കിയ ഞാൻ ആണോ തെറ്റ്‌ക്കാരൻ......." "നിക്കതൊന്നും അറിയണ്ട..... പറയ്‌ ഡെവി അവളെവിടെയാ..... നീ എങ്ങോട്ടാ പറഞ്ഞു വിട്ടേ......" ന്ന് വല്ല്യമ്മച്ചി ഉച്ചത്തിൽ ചോദിച്ചതും..... ട്രീസാമ്മ.... "അമ്മച്ചി...... ഡെവി മോൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ...... അവൾ നമ്മളെ ഒക്കെ ചതിക്കുവായിരുന്നു......

നമ്മളെ മാത്രം അല്ലല്ലോ പള്ളിയിലെ അച്ഛനെയും വിഡ്ഢി ആക്കിയല്ലേ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്..... ഒരു മോനെ പോലെ അല്ലെ നോക്കിയത്..... ആ കൊച്ചിന് എങ്ങനെ നമ്മളെ ചതിക്കാൻ തോന്നി....." ന്ന് പറഞ്ഞതും....ഡെവിയുടെ അപ്പൻ സകരിയ..... "അമ്മച്ചി..... അവൻ... അല്ല..... അവൾ വേഷം കെട്ടി ഇങ്ങോട്ട് വന്നു നമ്മുടെ വിശ്വാസത്തെ മുതലെടുക്കുവാണ് ചെയ്തത്..... അങ്ങനെയുള്ള ഒരാൾക്കും ഈ വീട്ടിൽ സ്ഥാനം ഇല്ല.... ഡെവി ചെയ്തതിനെ തെറ്റ് പറയാൻ പറ്റില്ല......" ന്ന് പറഞ്ഞതും എബിയുടെ അപ്പൻ തരകൻ.... "അമ്മച്ചി സകരിച്ചൻ പറഞ്ഞതാ ശരി.... നമ്മളെ എല്ലാം വിഡ്ഢികളാക്കി ഇത്രയും ദിവസം ഇവിടെ കഴിഞ്ഞില്ലേ....." ന്ന് പറഞ്ഞതും റോസ്‌ലി ആന്റി.... "അവളുടെ സ്ഥാനം പുറത്ത് തന്നെയാ അമ്മച്ചി..... അവൾ തെറ്റ് ചെയ്തതിന് അമ്മച്ചി ഡെവിയെ അടിച്ചത് ശരിയായില്ല..... അവൾ എന്ത് ഉദ്ദേശത്തിൽ ആണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നതെന്ന് പോലും നമ്മൾക്കാർക്കും അറിയില്ലല്ലോ......." "ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ നിങ്ങൾ..... ഇവനെ ഞാൻ ഒന്ന് നുള്ളി നോവിച്ചിട്ടില്ല.... പക്ഷെ ഇന്നിവനെ എനിക്ക് കൈ വെക്കേണ്ടി വന്നത് അവന്റെ പ്രവർത്തി കൊണ്ടാ....." "അതിന് അവനെന്ന അമ്മച്ചി ചെയ്തേ......" ന്ന് ട്രീസാമ്മ ശാന്തമായി ചോദിച്ചതും.....

വല്യമ്മച്ചി ഡെവിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട്..... "നീ ഒന്നും ചെയ്തിലെട ആ കൊച്ചിനെ..... എബി വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ കേട്ടതാ ആ കൊച്ചിന്റെ കരച്ചിൽ... പിന്നെ നിനക്ക് മറ്റുള്ള സ്ത്രികളോടുള്ള മനോഭാവം എനിക്കറിയാം.... എല്ലാവരും ചതിക്കാൻ വന്നവരാണെന്നല്ലേ നിന്റെ വിചാരം......." "അതെ..... അങ്ങനെയാണല്ലോ.... ന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ചത് മുഴുവൻ അങ്ങനെയാ..ണ്.... ഇപ്പൊ വല്യമ്മച്ചി സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത് പറയുന്ന ആ കോപ്പ് പോലും ചതിക്കാൻ വന്നത് തന്നെയല്ലേ.... ഞാൻ ഇപ്പോഴും സത്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞില്ലേൽ അവൾ എന്ന ചെയ്യുമെന്ന് പോലും അറിയില്ല..... ആ അവളെയാണ് വല്യമ്മച്ചി ഇങ്ങനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നത്...... കൂടുതൽ ചതി നേരിട്ടത് ഞങ്ങളെക്കാൾ വല്യമ്മച്ചി തന്നെയാ.... ഇങ്ങളല്ലേ അവളെ ജോലിക്ക് നിയമിച്ചത്.....അഹങ്കാരം തലയ്ക്കു കയറി നടക്കുന്നവളാ..... എല്ലാവരേയും വിഡ്ഢികളാക്കി......" "മതി.... നിർത്ത് ഡെവി.... ഇനിയും ആ കൊച്ചിനെ പറയുന്നത് കേട്ട് നിക്കാൻ എനിക്കാകുവെല.... നിങ്ങൾ ഒക്കെ പറയുന്നത് പോലെ അവളൊരു കള്ളിയല്ല....." ന്ന് പറഞ്ഞതും ഡെവിയുടെ അപ്പൻ വല്യമ്മച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു കൊണ്ട്...

"അമ്മച്ചി.... ഇങ്ങളെന്നതാ ഈ പറയുന്നേ.... ഞങ്ങൾ ഒക്കെ അവളെ കള്ളിയായി മുദ്രകുത്തുമ്പോൾ ഇങ്ങള് മാത്രം.... പറയ്‌ അമ്മച്ചി.... എന്നതാ കാര്യം......." ന്ന് ചോദിച്ചതും.....വല്യമ്മച്ചി സോഫയിലേക്കായി തളർന്നിരുന്ന് കൊണ്ട്.... "ആ കൊച്.... ഇന്ന് ഒത്തിരി വേദനിക്കാൻ കാരണം ഞാൻ മാത്രവ സകരി......." "അമ്മച്ചി എന്നത ഈ പറയുന്നേ......" "ആർക്കുമറിയില്ലേലും നിക്കറിയാമായിരുന്നടാ.... ആ കോച് ശ്രാവൺ അല്ല അവളൊരു പെണ്ണ് ആണെന്നുള്ള സത്യം......." ന്ന് പറഞ്ഞതും...... കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്തത് പോലെ ഡെവി തറഞ്ഞു നിന്നതും ട്രീസ ആന്റി.... "അമ്മച്ചി... അമ്മച്ചിക്ക് അറിയാമായിരുന്നോ... എന്നിട്ട് എന്താ അവളെ അപ്പഴേ പുറത്താക്കാതിരുന്നേ......എന്നിട്ട് ഇത്രയും ദിവസം എന്താ മിണ്ടാതിരുന്നെ....." "ഞാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട ആ കൊച് ഇവിടെ നിന്ന് പോകാതിരുന്നേ..... അന്ന് ജോലിക്ക് വന്ന പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം..... എല്ലാവർക്കുമുള്ള ചായ കൊണ്ട് കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ എനിക്കുള്ളതുമായി വന്ന ആ കൊച് ന്റെ അടുക്കൽ പരുങ്ങി നിക്കുന്നത് കണ്ട് കാര്യം ചോദിച്ചപ്പോൾ ആ കൊച്ചു ന്റെ കാലിൽ വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പറഞ്ഞതാ അവളാരാണെന്നുള്ള സത്യo.......

അവൾ ശ്രാവൺ അല്ലന്നും ശ്രാവണി ആണെന്നും..... അല്ലു പറയാറുള്ള ആ ശിവ ഞാനാണെന്നും ആ കോച് പറഞ്ഞതാ എന്നോട്......" ന്ന് പറഞ്ഞതും അല്ലു ഞെട്ടി കൊണ്ട് എബിയെ നോക്കി പതിയെ തോണ്ടി വിളിച്.... "എബിചായ..... ശ്രാവൺ ശിവേച്ചി ആണോ...... അത്‌ അറിഞ്ഞിട്ട് എന്താ ഇങ്ങക്ക് ഒരു ഞെട്ടൽ ഇല്ലാത്തെ......"😲 "ഒരുവട്ടം നെട്ടിയത...... പിന്നേം പിന്നേം ഞെട്ടാൻ നിക്കെന്താ വട്ടല്ലേ......"😁😁 ന്ന് പറഞ്ഞതിന് അല്ലു ഒന്ന് പുച്ഛിച് വല്യമ്മച്ചിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞതും അവര് സംസാരം തുടർന്നു.... "ആ കൊച് അന്ന് തന്നെ ഇവിടെ നിന്നിറങ്ങിക്കോളാം.....ആരേം ചതിച്ചു ഇവിടെ നിക്കാൻ കഴിയുവെലന്ന് കണ്ണ് നിറച്ചു പറഞ്ഞു..... ഇവിടെ നിന്നിറങ്ങാൻ ഒരേ ഒരു കാര്യം മാത്രം ആണ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്.......ഡെവിയുടെ കയ്യിലെ ആ ചിലങ്ക അത്‌ തിരിച്ചു മേടിച്ചു തന്നാൽ മതിയെന്ന്....... എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നു അതാ കൊച്ചിന് കൊടുക്കാൻ... പക്ഷെ എനിക്കവളെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി..... ആ സത്യസന്ധത.... നിഷ്കളങ്കത......അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവളെ ഇവിടുന്ന് പറഞ്ഞു വിടാൻ തോന്നിയില്ല..... അവൾ ഇവിടെ നിക്കുവാണേൽ എത്രയും പെട്ടന്ന് ഞാൻ ചിലങ്ക എടുത്ത് കൊടുക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു..... അതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് ആ കൊച് ഇവിടെ നിന്നത്......

അതിന് ആരെo ചതിക്കാൻ ആവില്ല ഡെവി....... ചതിക്കാൻ ആണേൽ സത്യങ്ങളൊന്നും അറിയിക്കാതിരിക്കാമായിരുന്നു...... ഇപ്പൊ തോനുന്നു ഞാൻ ആ ചെയ്തത് ആ കൊച്ചിനോട് കാണിച്ച വലിയ ക്രൂരതയാണ്.... അതുകൊണ്ടല്ലേ.... ഞാൻ വളർത്തിയ ന്റെ കൊച്ചുമോന്റെ കയ്യീന്ന് അതിന് അത്രയും വേദനിക്കേണ്ടി വന്നത്....." ന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും കേട്ടതൊന്നും വ്ശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ തറഞ്ഞു നിന്ന ഡെവിക്ക് ഇന്നലെ താൻ ചെയ്ത് കൂട്ടിയതും പറഞ്ഞു കളഞ്ഞതുമായ കാര്യങ്ങൽ മൈൻഡ്ലേക്ക് വന്നതും..... അവന്റെ ഉള്ളം പിടഞ്ഞു പോയി...... പറഞ്ഞു കഴിഞ് തലയും കുനിച്ചിരിക്കുന്ന വല്ല്യമ്മച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൊണ്ട് ഡെവി നിലത്ത് ഇരുന്നു ആ കയ്യിൽ പിടിച്ചതും.... അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി കൊണ്ട്.... "ന്നോട് മിണ്ടണ്ട നീ..... ഞാൻ പറയുന്നതല്ലേ നിന്നോട്..... ദേഷ്യം കുറയ്ക്കാൻ...... ആ ദേഷ്യമാണ് നിന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ ആക്കിയേക്കുന്നെ...... പറയാറില്ലേ നിന്റെ ചിന്ത തെറ്റാണെന്ന്..... എല്ലാ സ്ത്രീകളുo ഒരുപോലെ അല്ലെന്നുo....

ഞങ്ങളെ ബഹുമാനിക്കുന്നത് പോലെ മറ്റുള്ളവരേയും ബഹുമാനിക്കാൻ പഠിക്കണം..... അത്‌ എന്റെ മോന് അറിയാന്മേല..... കാണണ്ട എനിക്ക്.... പൊ......." "വല്യമ്മച്ചി......" "വിളിക്കണ്ട ന്നെ അങ്ങനെ..... ആ കൊച്ചിനെ പോയി വിളിച്ചോണ്ട് വന്നിട്ട് നീയെന്നോട് മിണ്ടിയാൽ മതി.... അതുവരേ എനിക്ക് കാണണ്ട നിന്നെ.... പൊ......." "വല്യമ്മച്ചി......." ന്ന് ധയനീയമായി വിളിച്ചതും.... അവന്റെ പോക്കറ്റിലെ ഫോണ് ബെൽ മുഴങ്ങി..... എല്ലാവരുടെയിൻ ശ്രദ്ധ ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്കായതും ഡെവി എണീറ്റ് നിന്ന് തന്റെ പോക്കറ്റിൽ കൈ കടത്തി പുറത്ത് എടുത്തതും....തന്റെ കയ്യിലെ ശിവയുടെ ഫോൺ കണ്ട്.... എബി... "ഡെവി....ഇതേതാ പുതിയ ഫോൺ..... ഹേ....നീ എപ്പഴാടാ സ്വിച് ഫോൺ ഒക്കെ മേടിച്ചേ..... ഇത് പഴയതാണല്ലോ......." ന്ന് പറഞ്ഞതും എല്ലാവരും ഡെവിയെ ഉറ്റു നോക്കിയതും ഡെവി.... "അത്‌.... ഇന്നലെ.... അറിയാതെ .... ശിവയുടെ ഫോൺ......" ന്ന് തപ്പി പിടിച്ചു പറഞ്ഞതും വല്യമ്മച്ചി.... "ശിവ.... ശിവ മോൾടെ ഫോൺ ആണോ.... ഇങ് താ......" ന്ന് പറഞ്ഞു വല്യമ്മച്ചി അവന്റെ കയ്യീന്ന് ഫോൺ മേടിച്ചു അറ്റൻഡ് ചെയ്തു...... അപ്പോൾ തന്നെ എബി വന്ന് വല്യമ്മച്ചി ഫോൺ കാതിൽ വെക്കുo മുന്നേ ലൗഡ് ഓൺ ചെയ്തു ഇളിച്ചതും....

അതിന് വല്യമ്മച്ചി രൂക്ഷമായി നോക്കിയതും...ഇളി കണ്ടിന്യൂ ചെയ്തോണ്ട്... "കേൾക്കാനുള്ള ത്വര കൊണ്ട......."😁 ന്ന് പറഞ്ഞതും... മറുതലെയ്ക്കൽ നിന്നും.... "ശിവേച്ചി......ചേച്ചി....... നമുക്ക് ഇന്ന് നാട്ടിലോട്ടു പോകുവല്ലേ.... രണ്ട് ദിവസം ക്ലാസ് ഇല്ല ചേച്ചി.... അമ്മയെ കാണാൻ കോതി തോന്നുവാ.....പോകാം..... ഹേ.... ചേച്ചി.... ചേച്ചി എന്താ മിണ്ടാതെ......." ന്ന് ചോദിച്ചതുo...... "ഞാൻ ശിവായല്ല കൊച്ചേ ത്രേസ്യ ചാക്കോയാണ്......" ന്ന് പറഞ്ഞതും മറുതലയ്ക്കൽ പെട്ടന്ന് നിശബ്ദമായതും വല്ല്യമ്മച്ചി... പെട്ടന്ന് തന്നെ.... "ഫോൺ വെക്കാതെ കൊച്ചേ..... ശിവ മോൾ അവിടെ ഉണ്ടോ ......" "ഞാൻ.... ശിവ.... അല്ല... ശ്രാവൺ......" "മോൾ പരുങ്ങണ്ട.... ശിവ മോൾ സത്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു..... മോൾ ഇത് പറയ്‌ ശിവ മോൾ അവിടെ ഉണ്ടോ......" "ഇല്ല.....ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിലാണ്.....ഇവിടെ മേട്രന്റെ ഫോൺന്ന വിളിക്കണേ...... കുട്ടികൾ എല്ലാവരും നാട്ടിലോട്ടു പോകുവാ.... ഹോസ്റ്റലിൽ ആരും ഉണ്ടാവില്ല.... അപ്പൊ ചേച്ചിയോട് നാട്ടിലോട്ടു പോകാമെന്നു പറയാൻ.....ചേച്ചി....ന്റെ ചേച്ചിക്ക് കൊഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ......." "ഇല്ല.....ഇല്ല മോളെ..... മോൾ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ഞാൻ എബി മോനെയും അല്ലു മോളെയും അങ്ങ് പറഞ്ഞു വിടാം.... അല്ലു മോളെ അറിയുവോ....."

"ആ.... അറിയാം.... ഞാനും ചേച്ചി പഠിക്കണ കോളേജിൽ തന്നെയാ......" "ഹാ..... മോൾ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്.... നീ ഇങ്ങോട്ട് വാ..... ന്നിട്ട് രണ്ട് പേർക്കും കൂടെ നാട്ടിലേക്ക് പോകാം..... അല്ല മോൾടെ പേര്......" "ആവണി..... വീണ......" ന്റെ കർത്താവേ വീണ..... ശിവയുടെ അനിയത്തി.... ന്റെ ഡ്യൂറ്റ് പാർട്ണർ വീണ..... ന്ന് എബി തിങ്കി കൊണ്ട് ഇളിച്ചു മുഖം ച തിരിച്ചതും പിരികം പൊക്കി കൊണ്ട് നിന്ന അല്ലുവിനെ കണ്ട് ചമ്മിയ ഇളി ഇളിച്ചു മെല്ലെ മുഖം തിരിച്ചു..... "മോളെ മോൾ ബാഗ് ഒക്കെ എടുത്തേര്...ഞാൻ വെക്കുവാ....." ന്ന് പറഞ്ഞു വല്യമ്മച്ചി ഫോൺ ഓഫ്‌ ചെയ്ത്...... എബിയോടായി..... "എബി......" "ന്നതാ അമ്മച്ചി......"😌 നീയും അല്ലുവും പോയി എ വീണ കൊച്ചിനെ വിളിചൊൻഡ് വരണം.... നമ്മടെ കോളേജിൽ അല്ലെ പഠിക്കുന്നെ...... അവിടെ ഹോസ്റ്റലിൽ തന്നെയാകും....... ആ കോച് വരട്ടെ.....ന്റെ കർത്താവെ ശിവ മോൾ.... അവൾ എവിടെ പോയിരിക്കും......എവിടെയെന്ന് കരുതിയ പോയി അന്വേഷിക്ക......" ന്ന് പറഞ്ഞതും ഡെവി... "വല്യമ്മച്ചി....." ന്ന് വിളിച്ചതും അവനെ ഒന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കി മുഖം തിരിച്ചതും...... എബിയും അല്ലുവും വീണയെ കൊണ്ട് വരാനായി ഇറങ്ങി പോയി......

"ഡെവി നീ പോയാ ഷർട്ട് എടുത്തിട്...." ന്ന് ട്രീസാമ്മ പറഞ്ഞതും അവൻ അവിടെ അഴിച്ചുവെച്ച ഷർട്ട് എടുത്തിട്ടു..... വീണയെ കൊണ്ടുവരാൻ പോയവര് തിരിച്ചു വരും വരെ അവിടമാകെ നിഷബദ്ധമായിരുന്നു..... കുറച്ച് സമയങ്ങൾക് ശേഷം വീണയെയും കൊണ്ട് അവര് രണ്ടുപേരും അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു....... അവരുടെ കൂടെ വന്ന വീണ അത്യധികം അദ്ഭുതത്തോടുകൂടി ചുറ്റുമൊന്ന് വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് ഹാളിലേക്കായി പ്രവേശിച്ചു..... അവളെ കണ്ടതും ഹാളിൽ ഉള്ളവരെല്ലാം എണീറ്റ് നിന്നതും..... അവൾ ഒരു ചെറു ഭയത്തോടെ അവരെയെല്ലാം മാറിമാറി നോക്കി അവസാനം നോട്ടം ഡെവിയിൽ പതിഞ്ഞതും അവളുടെ ഉള്ളം ഭയന്നുപോയി.... "ദേവി..... ഡേവിഡ് സാർ വല്ലതും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ....ന്റെ ചേച്ചി..... ചേച്ചി എവിടെ.... കാണുന്നില്ലല്ലോ......" ന്നൊക്കെ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് ഡെവിയിൽ നിന്നും മിഴികൾ ശിവക്ക് വേണ്ടി ചുറ്റുപാടും അലഞ്ഞു..... അവളെ കണ്ട വല്യമ്മച്ചി അവൾക്കരികിലായി വന്നു കൊണ്ട് ആ കൈകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്...... "വീണ കൊചല്ലിയോ....." "അ....അതെ..... ചേച്ചി.... ശിവേച്ചി.... എവിടെയാ......" "മോളിവിടെ ഇരിക്ക്......." ന്ന് പറഞ് അവളെയും കൊണ്ട് സോഫയിലേക്കിരുത്തി അവൾക്കരികിലായി വല്യമ്മച്ചിയും ഇരുന്നുകൊണ്ട് എങ്ങനെ തുടങ്ങണം എന്നറിയാതെ വാക്കുകൾക്കായി പരതവേ.....വീണ തന്നെ സംസാരത്തിന് തുടക്കമിട്ടു.....

" നിക്ക് എന്താ വിളിക്കേണ്ടതന്ന് അറിയില്ല.....നിക്ക് ചേച്ചി.... ചേച്ചിയെ.... വിളിക്കുവോ...... " "കുഞ്ഞേ എങ്ങനെ നിന്നോട് പറയണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല..... വലിയൊരു തെറ്റ് തന്നെയാണ് ഞങ്ങളടുത്തു നിന്നും സംഭവിച്ചത്...... എന്റെ കൊച്ചുമോൻ കാരണം ഇന്ന് അവൾ ഒത്തിരി വേദനിച്ചു....." ന്ന് പറഞ്ഞതും വീണ ഞെട്ടി സോഫയിൽ നിന്നും ചാടി എണീറ്റ് വെപ്രാളത്തോടെ..... "എന്താ....ന്നിട്ട്.....ന്നിട്ട് ന്റെ ശിവേച്ചി എവിടെയാ...... ആരും ഒന്നും എന്താ പറയാത്തത്......ന്റെ ചേച്ചിക്ക് എന്താ പറ്റിയേ........" "അത് മോളെ അവളെക്കുറിച്ചുള്ള സത്യങ്ങൾ എനിക്കു മാത്രമേ അറിയുമായിരുന്നുള്ളൂ......അത് അറിയാതിരുന്ന എന്റെ കൊച്ചുമോൻ അവളെ ഇവിടെ നിന്ന് പുറത്താക്കി...... ഇപ്പോൾ എങ്ങോട്ട് പോയെന്നു അറിയില്ല..... മോളോട് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞത് മോൾക്ക് അവൾ പോകാൻ സാധ്യതയുള്ള സ്ഥലം അറിയുമെങ്കിൽ ഒന്ന് പറഞ്ഞു താ....... സമയം വൈകുoതോറും എനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ ഭയം പോലെ......" ന്ന് പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോഴേക്കും വീണയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നിരുന്നു.... "നിക്ക്....നിക്കറിയില്ല..... ഞങ്ങൾക്ക് ഇവിടെ ആരുമില്ല..... ഞങ്ങൾ ന്റെ പഠിപ്പിന് വേണ്ടി ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.....എന്നെ തനിച്ചാക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാ എന്തെങ്കിലും ജോലി ഈ നാട്ടിൽ നോക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു കൂടെ ചേച്ചിയും വന്നത്......ഇവിടെ എവിടേക്കും പോകാൻ സാധ്യതയില്ല........"

" ഇനി മോളുടെ നാട്ടിലേക്കെങ്ങാനും പോയിട്ട് ഉണ്ടാകുമോ....അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചാൽ......" "അറിയില്ല....ഇനി അവിടെയില്ലേൽ.....നിക്ക് പേടിയാകുവ..... ഞങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ഒത്തിരി അനുഭവിച്ചത ന്റെ ചേച്ചി........" ന്ന് പറഞ്ഞ് കണ്ണു നിറച്ചതും വല്യമ്മച്ചി അവരുടെ കയ്യിലെ ശിവയുടെ ഫോൺ വീണയ്ക്ക് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട്.... "ശിവ മോളുടെ ഫോണാണ് ഇവിടെ മറന്നു വെച്ചത..... ഇതിന്ന് വീട്ടിലോട്ടു വിളിക്കാൻ പറ്റില്ലേ......" ന്ന് പറഞ്ഞതും അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആ ഫോൺ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അതിലേക്ക് നോക്കി എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു..... "അമ്മ.... അമ്മയ്ക്ക് വിളിക്കാം......." ന്ന് പറഞ്ഞ് കോൾ ലിസ്റ്റ് എടുത്ത് അമ്മയ്ക്ക് ഡയൽ ചെയ്തു.... ലൗഡിലിട്ട് കൊണ്ട് കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്യുന്നതിനായി കാത്തിരുന്നു.... കുറച്ചു സമയത്തിനുശേഷം കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തതും മറുതലയ്ക്കൽ നിന്നും..... " ശിവ മോളെ......എവിടെയായിരുന്നു ഇത്രയും ദിവസം..... എന്തേ വിളിക്കാതിരുന്നത്...... ജോലിത്തിരക്കാവും ന്ന് വിചാരിച്ച ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിളിക്കാതിരുന്നത്...... ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഇങ്ങോട്ട് ഒന്ന് വിളിച്ചൂടെ.... എന്താ കുഞ്ഞേ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്.....ഒത്തിരി ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടല്ലേ......" ന്ന് പറയുന്നത് കേട്ട് വീണ കണ്ണു നിറച്ചു കൊണ്ട് പതിയെ.....

"അമ്മ ഞാൻ വീണയാ......." "ഹാ നിയായിരുന്നോ.... ഇന്ന് ക്ലാസ്സ് ഇല്ലേ നിനക്ക്......ഫോൺ വന്നപ്പോ ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ആയിരുന്നു...... ശിവ മോളെന്തേ......" ന്ന് പറയും പറയലും മറുപുറം നിശബ്ദമായി...... അതുകൊണ്ട് തന്നെ വീണ തിരിച്ചു അമ്മേ എന്ന് വിളിക്കാൻ ഒരുങ്ങവേ.....മറുതലയ്ക്കൽ നിന്നും...... "ശിവ മോളെ......" ന്നുള്ള ഉച്ചത്തിലുള്ള വിളി കേട്ട് കൊണ്ട് എല്ലാവരും സ്തംഭിച്ചു നിന്നു...... "ശിവ.......മോളെ നീയെങ്ങനെയാ ഇവിടെ..... എന്താ ന്റെ കുട്ടിക്ക് പറ്റിയെ..... ന്റെ ദേവി മുഖം മുഴുവൻ വീങ്ങിയിരിക്കുന്നല്ലോ...... എന്താ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത്..... എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറയ് നീ...... എന്താ ന്റെ കുട്ടിക്ക് പറ്റിയത്..... കണ്ണ് നിറച്ചു വിതുമ്പാതെ കാര്യം പറയ് പെണ്ണെ....... എന്താ പറ്റിയെ എങ്ങിനെയാ ഇതൊക്കെ.... മുഖമാകെ......" "നിക്ക്... നിക്കൊന്നൂല്ല ചിറ്റേ..... നിക്കൊന്നൂല്ല....." ന്ന് പറഞ്ഞു ശിവ ചിറ്റയുടെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നു കൊണ്ട് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.... അവളുടെ കരച്ചിൽ കേട്ട ഡെവിയുടെ ഉള്ളം പിടഞ്ഞതും പെട്ടന്ന് വീണയുടെ അടുത്തുനിന്നും ഫോൺ മേടിച്ചു കൊണ്ട് അതിലേക്കായി കാതോർത്തിരുന്നു..... " കരയാതെ കാര്യം പറയ്..... ന്റെ ദേവി ന്റെ കുഞ്......" ന്ന് പറഞ്ഞു ചിറ്റ വെപ്രാളപ്പെട്ടതും ശിവ....

"നിക്കൊന്നൂല്ല ചിറ്റേ...... ഞാൻ.... ഒന്ന് വീണതാ..... നിക്ക് അമ്മയെ ഒന്ന് കാണാൻ തോന്നി..... അപ്പൊ ഓടിവന്നതാ......" ന്ന് വിതുമ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും..... ഡെവിയുടെ ഉള്ളമാകെ വേദന നിറഞ്ഞു.... "അതിനാണോ കരയണേ.....കൊച്ചു പിള്ളേരെ കൂട്ട്..... ഇവിടെ ഇരിക്ക് ഞാൻ മരുന്നിട്ട് തരാം..... നെ കൂടെ പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ നിയ്....... നോക്കി നടക്കണ്ടേ.... വീണ മോൾ ഇപ്പൊ വിളിച്ചിരുന്നു.....നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ആ കാര്യം ഞാനങ്‌ മറന്നു....... നീ വരുന്നത് പറയാൻ ആകും അല്ലെ....അവൾ വെച്ചേക്കും..... ന്റെ കുഞ് വല്ലതും കഴിച്ചോ ആകെ ഷീണിച്ചേക്കുവാ....." "ഇല്ല ചിറ്റെ....നിക്ക് വിശക്കുവാ......." ന്ന് പറഞ്ഞു വിതുമ്പിയതും..... "ന്നിട്ടാണോ ഈ ഉമ്മറപ്പാടിയിൽ ഇരിക്കണെ...... കണ്ടില്ലേ കരഞ്ഞു മുഖം ഓക്കേ ഒരുവിധം ആയേക്കുവാ.... ഒന്ന് കുളിച്ചു വാ.... ഞാൻ കഴിക്കാൻ എടുക്കാം.... ഇനിയും ജോലിന്ന് പറഞ്ഞു പോകണ്ട..... രണ്ട് ദിവസം ന്റെ കൂടെ വേണം.... നിന്നെ ചീത്ത വിളിക്കാതെ നിക്ക് ഉറക്കം ഇല്ലാരുന്നു.....മ്മ് ചെല്ല്..... ഒന്ന് മുങ്ങി കുളിച്ചാൽ ഈ വാട്ടം ഒക്കെ അങ്ങട് പോകും......." ന്ന് പറഞ് അകത്തേക്ക് പോകാൻ നിന്ന ചിറ്റയുടെ കയ്യേൽ പിടിച്ചു വെച്ച്... "ചിറ്റേ.....ഞാൻ... ചീത്തയാണോ..... പറയ്‌ ചിറ്റേ.... ഞാൻ കള്ളിയാണോ........"

ന്ന് ചോദിച്ചപ്പോഴേക്കും ശിവ വിതുമ്പി പോയിരുന്നു...... അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ കൂരമ്പ് പോലെ ഡെവിയിൽ വന്ന് പതിഞ്ഞതും.... അവന്റെ മനസ് കുറ്റബോധം കൊണ്ട് വീർപ്പമുട്ടി..... "ന്താ ന്റെ കുഞ്ഞിന് അങ്ങനെ തോന്നാൻ..... അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല..... ഓരോന്ന് ഓർത്ത് മനസ് വിഷമിപ്പിക്കാതെ വന്നു കുളിച്ചേ....." ന്ന് പറഞ്ഞു ചിറ്റ അകത്തേക്ക് പോയതും........വാ പൊത്തി വിതുമ്പൽ അടക്കിയെങ്കിലും.... തേങ്ങലുകളുടെ ചെറു ചീളുകൾ ഫോണിലൂടെ കേട്ട ഡെവിയുടെ ഉള്ളം നീറി പുകഞ്ഞു...... പതിയെ മിഴികൾ ഉയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു..... വീണ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണാൽ വല്യമ്മച്ചിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു..... പതിയെ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റ് കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച് ഡെവിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു കൊണ്ട് ആ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ മേടിച്ച് ഓഫ് ചെയ്ത് ആളോടായി....... "ന്റെ ചേച്ചി ഇത്രയും വേദനിക്കാൻ കാരണം സാർണെന്ന് അറിയാം.......അങ്ങനെ ഒന്നും ന്റെ ചേച്ചി കരയാറില്ല...... അത്രയും മനസ് വേദനിച്ചാലല്ലാതെ....." ന്ന് പറഞ്ഞ് അവനിൽ നിന്നും തിരിഞ്ഞ് എല്ലാവരോടും കൂടെയായി അവൾ തുടർന്നു....

"ഇന്ന് ന്റെ ചേച്ചി ഒത്തിരി വേദനിച്ചിട്ടുണ്ടന്ന് ആ കരച്ചിലിൽ നിന്നും നിക്ക് മനസ്സിലായി....... പക്ഷേ ഒന്നേ നിക്ക് പറയാനുള്ളൂ.....ന്റെ ചേച്ചിക്ക് ആരെയും ചതിക്കാൻ കഴിയില്ല...... അതൊരു പാവമാ.... സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമേ ചേച്ചിക്ക് അറിയുള്ളൂ......" ന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ വല്യമ്മച്ചിയുടെ അരികിലേക്ക് ഇരുന്ന് ആ കൈകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട്....... "വല്യമ്മച്ചി ന്നു വിളികുവ...... ഒന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ..... ഇനിയും ഇവിടെ നിൽക്കുന്നവരിൽ ആരുടെയെങ്കിലും മനസ്സിൽ ന്റെ ചേച്ചിക്ക് എതിരായി തെറ്റായ ഒരു കരട് പോലും ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ലാന്നുള്ളത് കൊണ്ട് പറയുവാ...... ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാൻ ന്റെ ചേച്ചിക്ക് കഴിയില്ല..... ഇങ്ങോട്ട് ആൺ വേഷത്തിൽ വന്നത് പോലും എന്റെ ചേച്ചിക്ക് വിലപ്പെട്ട ചിലങ്കയെടുക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ്...... വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും ഒരു ചിലങ്കയ്ക്ക് വേണ്ടി എന്തിന് ഇത്രയും റിസ്ക് എടുത്ത് വരണമെന്ന്...... വരും.... ഇതിലും വലിയ റിസ്ക് പോലും ചേച്ചി എടുക്കും..... കാരണം അത് ചേച്ചിക്ക് വെറുമൊരു ചിലങ്കയല്ല ജീവനാണ്..... ചേച്ചി അമ്മയുടെ ഓർമ്മയ്ക്കായി കൊണ്ടുനടക്കുന്ന...... ചേച്ചിയുടെ പ്രാണനാണ ചിലങ്ക......" ന്ന് പറഞ്ഞതും ഡെവി.... "എന്നതായി നീ പറഞ്ഞെ....... നിന്റെ ചേച്ചിയുടെ അമ്മ....."

"ഞാൻ പറഞ്ഞതാണ് സത്യം..... നേരത്തെ കേട്ടത് ന്റെ അമ്മയുടെ സംസാരമാണ്...... ചേച്ചിക്ക് 3 വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് ചേച്ചിയുടെ അമ്മ ചേച്ചിയെ വിട്ടുപോകുന്നത്..... പിന്നീട് അച്ഛൻ വേറെ കെട്ടിയതാണ് ന്റെ അമ്മയെ...... ചേച്ചിയുടെ പതിമൂന്നാം വയസ്സിൽ അച്ഛനും വിട്ടുപോയപ്പോൾ അമ്മയെയും എന്നെയും ചേർത്തുനിർത്തി അന്നുമുതൽ ഇന്നുവരെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ന്റെ ചേച്ചി......" ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി പഠനം പോലും ഉപേക്ഷിച്ച് മാന്യമായ ജോലിക്ക് വേണ്ടി ഒത്തിരി കഷ്ടപ്പെട്ടു...... അപ്പോഴും ചേച്ചിയുടെ കൂടെ ആ ചിലങ്കയുണ്ടായിരുന്നു....... ചേച്ചി എപ്പോഴും പറയും അത് നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് വെച്ച് നിന്ന അമ്മ കൂടെയുള്ള പോലെയാണെന്ന്...... ചിലങ്ക ചേച്ചിക്ക് അമ്മ തന്നെയാണ്...... ജീവവായു പോലെ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ചിലങ്ക നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോൾ ചേച്ചിക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു സാഹസം കാണിക്കേണ്ടി വന്നു...... അതിനുവേണ്ടി മാത്രമാണ് ഇങ്ങോട്ട് കയറേണ്ടി വന്നത്...... അല്ലാതെ ആരെയും ചതിക്കാൻ ന്റെ ചേച്ചിക്ക് കഴിയില്ല...... ഒരു അപേക്ഷയെ ഉള്ളു ന്റെ ചേച്ചിയെ വെറുക്കരുത്......." ന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോഴേക്കും അവൾ വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞു പോയിരുന്നു..... ഇതുകേട്ട് ഡി വി യുടെ ഉള്ളം അകാരണമായി പിടിച്ചതും അവനൊന്നും ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയാതെ കൊടുങ്കാറ്റുപോലെ സ്റ്റെയർ കയറി അവന്റെ റൂമിലേക്ക് പ്രവേശിച് കതക് വലിച്ചടച്ചു കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് വീണു......

ബെഡിലായി കിടന്നു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചങ്കിലും അവന്റെ കാതിലായി ശിവയുടെ തേങ്ങൽ ഉയർന്നു വന്നു........അതോടൊപ്പം തന്നെ കഴിഞ്ഞ രാത്രി കരഞ്ഞു കൊണ്ട്...... ഇച്ചായ വേണ്ട..... ന്നുള്ള വാക്കുകളാലും അകാരണമായ വേദന അവന്റെ ഉള്ളം കീഴടക്കവെ..... ആസ്വസ്ഥതയോടെ ബെഡിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് അവനോടുള്ള ദേഷ്യം മുഴുവൻ റൂമിലുള്ള വസ്തുക്കളെല്ലാം എറിഞ്ഞുടച് തീർത്തുകൊണ്ടിരുന്നു......... ഡോർ തുറന്ന് വന്ന എബി ഇത് കണ്ട് ഓടി ചെന്ന് അവനെ പിടിച്ചു വെച്ച്..... "ഡെവിയെ.... എന്നതാടാ ഈ ചെയ്യുന്നേ..... നിനക്കെന്താ പ്രാന്ത് പിടിച്ചോ......" "ആ.... പ്രാന്ത് പിടിക്കും എനിക്ക്..... ഒന്നും... ഒന്നും എനിക്ക് മനസിലാവുന്നില്ല....... ഞാൻ എന്നതാടാ ചെയ്യണ്ടേ.... തല പെരുത്ത് കയറുവാ......ശിവ.... അവളോട് എനിക്ക് ദേഷ്യമാണ്...... പക്ഷെ അവളുടെ വേദന എന്റെ ഉള്ളിൽ എന്നതിനാ വേദന നിറക്കുന്നെ...... ഈ കൈ കൊണ്ട് അടിക്കുമ്പോൾ പോലും ന്റെ ഉള്ളം വേദനിച്ചത് എന്നാത്തിനാ എബി....എനിക്ക് അറിയില്ല... എന്റെ ഉള്ളിൽ എന്നതൊക്കെയാ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്...... നിനക്കറിയോട പുല്ലേ.... നേരത്തെ ഫോണിലൂടെ കേട്ട കരച്ചിൽ ഉണ്ടല്ലോ കൊണ്ടത് ന്റെ നെഞ്ചിലാടാ..... എന്നതാ ഇതിനൊക്കെ അർത്ഥം.......

എനിക്ക് അറിയില്ല എനിക്ക് അവളോടുള്ള ഫീലിംഗ്സ് എന്നതാണെന്ന്..... ആലോചിചിട്ട് പ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നത് പോലെ......വാട്ട്‌ ദി ഹെൽ ഈസ്‌ ദിസ്‌ damnt....." ന്ന് ആക്രോശിച്ചു കൊണ്ട് നിലത്ത് ചിന്നിതിതരു കിടക്കുന്നതെല്ലാം കാലിനാൽ തട്ടി മാറ്റി നിലത്തായി ഇരുന്നു ചുമരിലേക്കായി ചാരി മുഷ്ടി ചുരുട്ടി തലയും കുനിച്ചിരുന്നതും...... ഡെവിയുടെ ഈ അവസ്ഥ കണ്ട് ചെറു നോവ് എബിയിൽ ഉയർന്നുവെങ്കിലും..... അവന്റെ ചൊടിയിലായി പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞതോടൊപ്പം തന്റെ പോക്കറ്റിലെ ഫോണടുത്ത് അവനരികിലായി ഇരുന്നു കൊണ്ട്...... "ഡെവിയെ.... നിന്റെ മനസ് ഉത്തര കിട്ടാത്ത ചോദ്യം പോലെ കിടന്ന് ഉഴറുവാണെന്ന് അറിയാം...... ഇപ്പോ ഇത് കാണ് നീ...... നിനക്കുള്ള..... നിന്റെ മനസിനുള്ള ഉത്തരം ഇതിലുണ്ട്......." ന്ന് പറഞ്ഞു അവന്റെ ഫോണിലായുള്ള വീഡിയോ പ്ലെ ചെയ്ത് ഡെവിയുടെ കയ്യിലേക്കായി വെച്ച് അവനെയൊന്ന് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കതക് തുറന്ന് പുറത്തോട്ടിറങ്ങി.......

അകത്തു ഡെവി തന്റെ കണ്മുന്നിൽ പ്ലേ ആയികൊണ്ടിരുന്ന വീഡിയോ ദൃശ്യം വിശ്വാസം വരാതെ കണ്ണിമ ചിമ്മാൻ പോലും മറന്ന് കൊണ്ട് അതിലേക്ക് മിഴികൾ കൊരുത്തിരുന്നു..... ശ്രാവൺ ആണെന്ന് കരുതി ബാംഗ്ലൂരിലെ തന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ... ആ രാത്രിയിൽ ആൽകഹോൾ എഫക്ടിൽ താൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ ഓരോ കാര്യങ്ങളും തന്റെ കണ്മുന്നിൽ കണ്ടു തറഞ്ഞിരുന്നു പോയി..... കേട്ടതൊന്നും വിശ്വാസം വരാതെ നിലചലമായി നിന്ന ഡെവിയുടെ ഉള്ളിൽ..... അവന്റെ തന്നെ വായിൽ നിന്നു വീണ അവസാന വാക്കിൽ ഉടക്കി നിന്നു...... * അവളുടെ ആ വാശിയിൽ ആ ഉശിരിൽ ഡേവിഡെങ്ങാൻ വീണു പോയാൽ......അവളെയങ്ങ് പ്രണയിച്ചു പോയാൽ.....പിന്നെ നീയെന്നല്ല..... അവൾക്ക് പോലും കഴിയില്ല തടയാൻ.... ന്റെ കയ്യാൽ ഒരു മിന്നങ്ങ് കെട്ടി കൂടെ പൊറുപ്പിക്കും ഞാൻ.....ഈ ഡേവിഡ് കളത്തി പറമ്പന്റെ പെണ്ണായി.......*.................... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...