പുലിവാൽ കല്യാണം❤️: ഭാഗം 12
എഴുത്തുകാരി: സജ്‌ന സജു
മോനെ... എങ്ങനെയെങ്കിലും എന്റെ കുട്ടിയെ രക്ഷിക്കണം.... " തളർന്ന ശരീരത്തിൽ നിന്നും തളർച്ച ബാധിച്ച വാക്കുകൾ.. " അവൾ.. അവൾ എവിടെ പോയന്ന് പറ.... " " അത്‌... അന്ന് നീ കല്ലുമോളെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നാക്കിയ ദിവസം... അവൻ... അവൻ വന്നിരുന്നു..... " " ആര്..." " ഭൈരവൻ " അദ്ദേഹം ആ പേര് പറയുന്നതിന്റെ കൂടെ തന്നെ ആ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് കുറുകി... അതിൽ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു കല്യാണിയുടെ അച്ഛന് അയാളോടുള്ള ഭയവും ദേഷ്യവും പകയുമൊക്കെ.... " ഭൈരവനോ... ആരാ അയാൾ... അയാൾക്കെന്തിനാ കല്യാണി.... എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല..... " ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിലെ അങ്കലാപ്പ് അറിയിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു....... " ലീലയുടെ അനിയനാ അവൻ.... സ്വന്തം മോളേ പോലെ എന്റെ കല്യാണിയെ കാണുന്നതിന് പകരം അവൻ കാമം കലർന്ന കണ്ണുകൊണ്ട അവളെ കണ്ടിരുന്നത്.... കഴിഞ്ഞ ദിവസം നീ അവളെ ഇവിടെ കൊണ്ടാക്കിയ ഉടനെ തന്നെ ലീല അവനെ വിളിച്ചുവരുത്തി........... " അന്നത്തെ ആ സംഭവങ്ങൾ അയാളുടെ കണ്മുന്നിൽ കൂടി ഒന്നുകൂടി പായ്ഞ്ഞു... ഒരു ചിത്രം കണക്കെ.... #! കാശി കല്യാണിയെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു വന്നു ആക്കിയപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ തിരയുകയായിരുന്നു... ഒരു നോട്ടം കൊണ്ടെങ്കിലും തന്നെ അവനിലേക്ക് വിളിക്കുമെന്ന്.. പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല.....
കാശിയുടെ കാർ കണ്മുന്നിൽ നിന്നും മായും വരെ അവൾ ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി നിന്നു.... തന്നെ എന്നെന്നേക്കുമായി ഉപേക്ഷിച്ചു പോകുന്ന പ്രാണനെ കാണാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാകും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കാഴ്ചയെ മറച്ചതും....... ഇതാണ് തനിക്ക് വിധിച്ചിരിക്കുന്ന ജീവിതം.... ഒന്നെങ്കിൽ മരണത്തെ സ്വീകരിക്കുക അല്ലെങ്കിൽ മാനം വിറ്റ് ജീവിക്കുക..... എന്തായാലും മാനം പോയതിന് ശേഷo ജീവിക്കുന്നതിൽ ഒരു അർത്ഥവുമില്ല... പിന്നീടുള്ള വഴി.. അത്‌ മരണം തന്നെ.... പല കണക്കുകൂട്ടലുകൾ മനസ്സിലൂടെ കടന്നുപോക്കൊണ്ടിരുന്നു... പെട്ടെന്ന് ചെവിക്കല്ല് തകരും പോലെയുള്ള വേദന അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോഴാണ് ഓർമയിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്... നോക്കുമ്പോൾ ചെറിയമ്മ.... എനിക്ക് മാത്രം പരിചിതമായിട്ടുള്ള മുഖഭാവം..... ആ കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരിപ്പുണ്ട്..... മുറുക്കാൻ ചവച്ചും പാക്ക് വെച്ചും കരപ്പിടിച്ച പല്ലുകൾ കൊണ്ടവർ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു....... " നീ എന്ത്‌ കരുതി... എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും എന്നെന്നേക്കുമായി രക്ഷപെടാമെന്നോ.... ഹ... ഹ..... " അവരുടെ ഉറച്ച ശബ്ദവും അട്ടഹാസവും അവളെ പിടിച്ചു കുലുക്കി എന്ന് തന്നെ പറയാം... " നീയെന്താ പേടിച്ചുപോയോ.... എന്തിനാ മോളേ നീ പേടിക്കുന്നത്...
ഞാൻ പറയുന്ന പോലെ കേട്ടാൽ നിനക്കും എനിക്കും റാണിമാരായി ജീവിക്കാം... പുതിയ വീട്... ആവശ്യത്തിലധികം പണം... എല്ലാം... എല്ലാം ഉണ്ടാക്കാം നമുക്ക്.... നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതൊന്നും നായിഡു സാർ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല....ഇപ്പൊ വേണങ്കിലും അയാൾ എത്ര രൂപ വേണമെങ്കിലും തരും എന്തെ........ " അവരുടെ അറപ്പുള്ളവാക്കുന്ന വാചകങ്ങൾ കേൾക്കും തോറും തല കറങ്ങും പോലെ തോന്നി കല്യാണിക്ക്...... " എന്താടി അസത്തെ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്.... " ലീല അവളുടെ മുടിക്കുത്തിൽ പിടിച്ചു... വേദന കൊണ്ടു കല്യാണി നിലവിളിച്ചെങ്കിലും അവർ ഒന്നുടെ മുറുക്കി.... " പറ.... എന്നാ.. എന്നാ നമ്മൾ നായിഡു സാറിനെ കാണാൻ പോകുന്നത്... നീ പറയില്ലെന്നറിയാം അതുകൊണ്ട് നാളെ.. നാളെത്തന്നെ നമ്മൾ പോകും..... " കല്യാണിയുടെ മുടിയിൽ നിന്നും കൈകൾ മാറ്റിക്കൊണ്ടവർ പറഞ്ഞു.... " എന്തിനാ ചെറിയമ്മേ എന്നെ... എന്നെ ഇങ്ങനെ ദ്രോഹിക്കുന്നത്.... ഞാൻ എന്ത്‌ തെറ്റാ ചെയ്തത്... എന്തിനാ എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്നത്.... " കല്യാണി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവരുടെ കാൽക്കൽ വീണു... " ഞാൻ കാല് പിടിച്ചപേക്ഷിക്കുവാ.... എന്നെ വെറുതെ... വെറുതെ വിടണം.... എവിടെയെങ്കിലും പോയി ഞാൻ ജീവിച്ചോളാം.... " കല്യാണി കേണപേക്ഷിച്ചു... പക്ഷെ ലീല കാല് കൊണ്ടു അവളുടെ മുഖത്തൊരു ചവിട്ട് കൊടുത്തതും കല്യാണി കുറച്ച് പുറകിലേക്ക് മാറി വീണു.... ചുണ്ട് പൊട്ടി ചോര വരുന്നത് പോലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ വീണ്ടും അവൾ യജനയുമായി അവരുടെ മുന്നിൽ കൈകൾ കൂപ്പി....
. " ചെറിയമേ... നായിഡു പറഞ്ഞത് കന്യക ആയ ഒരു പെണ്ണിനെ വേണമെന്നല്ലേ.... ഞാൻ.. ഞാൻ കന്യക അല്ലല്ലോ.... " സ്വയം രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി അവൾ ലീലയോട് നുണ പറഞ്ഞു.... " നീ... നീയെന്താ ഇപ്പൊ പറഞ്ഞത്.... നീ കന്യക അല്ലെന്നോ.... " വാക്കികളിലുള്ള അമ്പരപ്പ് കാരണം ആ ചുവന്ന കണ്ണുകൾ ഒന്നുകൂടി വികസിച്ചു..... " അല്ല.... " ഒറ്റവാക്കിൽ ഉത്തരം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കല്യാണി തലകുനിച്ചു നിന്നു..... അമ്പരപ്പിൽ നിന്നും ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി വന്നതും കല്യാണി പേടിയോടെ ലീലയെ നോക്കി... " സാരമില്ല പെണ്ണെ... ഇതൊക്കെ ആരറിയാന... ഈ ഞാൻ തന്നെ നിന്റെ തന്തയെ കെട്ടിയ ശേഷം ഒരുപാട് പേരെ പറഞ്ഞ് പറ്റിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ കന്യകയാണെന്നു..... അതിലൊന്നും വലിയ കാര്യമില്ല നിനക്ക് ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ അങ് കിടന്നു കൊടുത്താൽ മതി.... " അത്‌ കേട്ടതും കല്യാണി ലീലയെ അറപ്പോടെ നോക്കി.... " ചി.... നിങ്ങൾ ഒരു സ്ത്രീ തന്നെയാണോ.... നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം മകളല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ മകളുടെ പ്രായം മാത്രെ ഉള്ളു..... " " നാവടക്കെടി ചൂലേ.... നീ ഒരു പെണ്ണായതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് നിന്റെ തള്ള ചത്തിട്ടും നിന്നെ പുറത്താക്കാതെ പകമാകുന്നതുവരെ ഞാൻ കാത്തിരുന്നത്....
നിന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉന്തിയും മുഴച്ചും നിൽക്കുന്ന ഈ കൊഴുപ്പേല്ലാം നിന്റെ തന്തയുടെ കാശുകൊണ്ടല്ല.... ഞാൻ ഇങ്ങനൊക്കെ തന്നെ സമ്പാതിച്ച പണം കൊണ്ട..... അതെനിക്ക് മുതലാക്കണ്ടേ... നാളെ രാവിലെ നായിഡുവിനെ കാണണം നമ്മൾ പോകും ഉറപ്പാ... പിന്നെ നിന്റെ ഭർത്താവുണ്ടല്ലോ... അവൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നു പറഞ്ഞതാ നിന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവരണമെന്ന്... നീ ഇങ്ങനൊക്കെ നാല് കാശുണ്ടാക്കുന്നതിന് അവനുപോലും പ്രശ്നമില്ല...... ഇനി അവൻ നിന്നെ വന്നു രക്ഷിക്കുമെന്ന് നീ ദിവാ സ്വപ്നം കാണേണ്ട..... പിന്നെ മറ്റൊന്നുകൂടി... നിന്റെ തന്തയെ ജീവനോടെ നിനക്ക് കാണണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ പറയുന്നത് നീ കേട്ടെ മതിയാകു..... " അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവർ മുറിയിലേക്ക് കയറി പ്പോയി..... അച്ഛന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടെങ്കിലും അവൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയില്ല... ഒരു തരo മരവിച്ച അവസ്ഥ ആയിരുന്നു അവൾക്ക്... മനസ്സും ശരീരവും മരവിച്ചപോലെ.... എല്ലാം നശിച്ചവളെ പോലെ കല്യാണി മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് ഓടി കയറി........ " അമ്മേ... ഞനും വരുവാ... നിങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക്... " കണ്ണീരുവറ്റിയ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് തിളങ്ങി...........(തുടരും...)
