സാഗരം സാക്ഷി...❤️: ഭാഗം 90

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

"ശിഖയെ ഏട്ടൻ എങ്ങനെ ഫേസ് ചെയ്യും.....?" മെറിയുടെ ചോദ്യത്തിൽ ജീവ തറഞ്ഞു നിന്നു..... കൈയിൽ ഇരുന്ന ഡ്രസ്സ്‌ ബെഡിൽ ഇട്ട് കൊണ്ട് അവൻ ഒന്ന് ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു..... ശേഷം പെട്ടെന്ന് മെറിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു..... അവനെ തന്നെ നോക്കി കൈയും കെട്ടി നിൽക്കുന്നവളെ കണ്ട് അവൻ ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ചു..... ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.... "മോനെ ജീവേട്ടാ.... ഇത്രയും കാലം അവളെ ഒഴിവാക്കിയതിന് ഏട്ടൻ കുറേ വെള്ളം കുടിക്കേണ്ടി വരും..... ഏട്ടന്റെ തിരിച്ച് വരവിന് വേണ്ടി എട്ടിന്റെ പണിയും ഒരുക്കി കാത്തിരിക്കുകയാവും അവൾ...." തിരിഞ്ഞു നടക്കവേ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ മനസ്സിലോർത്തു അവൾ പോയിട്ടും എന്തോ ഓർത്ത് ജീവ അതേ നിൽപ്പ് തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ ഓർമകളിലേക്ക് ശിഖ കടന്നുവന്നു..... അവളോട് കാട്ടിയ കുസൃതികളും അവൾക്കൊപ്പം ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങളും അവന്റെ സ്മൃതിമണ്ഡലത്തിലേക്ക് ഓടിയെത്തി..... 6 വർഷങ്ങൾ..... ഒരു ഫോൺ കാൾ പോലും ഇല്ലാതെ ഒരു നോക്ക് കാണാതെ..... നീണ്ട 6 വർഷങ്ങൾ..... അവൾ ഇപ്പൊ എങ്ങനെയാണെന്നോ എങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നു എന്നൊന്നും അറിയില്ല..... അവൻ അറിയാൻ മനഃപൂർവം ശ്രമിച്ചില്ല..... കാരണം ഉള്ളിലെ തീരുമാനങ്ങൾ ഒക്കെ അത്രയേറെ ഉറച്ചതായിരുന്നു..... •••••••••••••••••••••••••••*

"ആഹാ.... ആരിത്..... ഞങ്ങടെ സായൂട്ടിയാണോ.....?" മോളെയും എടുത്ത് അകത്തേക്ക് വരുന്ന സാക്ഷിയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് മോളെ എടുത്തുകൊണ്ടു ജോർജ് കൊഞ്ചലോടെ ചോദിച്ചു സായു വിരല് കടിച്ച് കൊണ്ട് ജോർജിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാട്ടി..... ശബ്ദം കേട്ട് വന്ന സാറ അവരെക്കണ്ട് ധൃതിയിൽ ഓടിയടുത്തു..... അവർ ഓടി വന്ന് സാക്ഷിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു... "നീ അങ്ങ് ക്ഷീണിച്ചു പോയല്ലോ സാക്ഷി...." സാറ പറയുന്നത് കേട്ട് സാക്ഷി നിശ്വസിച്ചു.... "അല്ലേലും വീട് വിട്ട് നിൽക്കുന്ന മക്കൾ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ഇത് അമ്മമാരുടെ സ്ഥിരം ഡയലോഗ് ആണ്...." അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറയുന്നത് കേട്ട് സാറ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സായു മോളെ എടുത്തു.... "നീ എന്താടാ അവിടെ നിൽക്കുന്നെ.... കേറി വാടാ അകത്ത്.... "വാതിൽക്കൽ നിന്ന സാഗറിനെ നോക്കി ജോർജ് വിളിച്ചതും അവൻ ആരെയും കാക്കാതെ സ്റ്റെയർ കയറി മുകളിലേക്ക് പോയി സാഗർ പോകുന്നത് കണ്ട് സായു സാറയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് കുതറി താഴെയിറങ്ങി കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി സാഗറിന് പിന്നാലെ ഓടി.... അത് കണ്ട സാഗർ ഒന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് മോളെ എടുത്ത് തോളിൽ ഇട്ട് മുകളിലേക്ക് പോയി.... അവരെ പോക്ക് കണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സാക്ഷി പപ്പക്കും മമ്മക്കും ഒപ്പം അകത്തേക്ക് പോയി ••••••••••••••••••••••••••••••°

സാഗറും സാക്ഷിയും മോളും തറവാട്ടിലേക്ക് പോയതോടെ ശ്രീയും ജെസിയും ആകെ ഒറ്റപ്പെട്ടു.... ജെസിയുടെ മൂകത കണ്ട ശ്രീ ജെസിയെ കൂട്ടി കുരിശിങ്കലിലോട്ട് പോയി..... അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ ആകെ ഉത്സവമായിരുന്നു..... സായുവിന്റെ കളിചിരികൾ ആ വീട്ടിൽ മുഴങ്ങി.... ആ വീട് ഒരു സ്വർഗമായി മാറി സായുവിന്റെ ചെറിയ വായിലെ വലിയ വർത്താനം കേട്ട് രസം പിടിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അന്നയും ശിഖയും ഓഫീസിൽ നിന്ന് എത്തിയത്..... സാക്ഷിയെ കണ്ടതും അവർ രണ്ടും അവളെയും മോളെയും പൊതിഞ്ഞു..... അപ്പോഴാണ് റോയ് വന്ന് കയറിയത്..... അവനെ കണ്ടതും സായു വന്ന് അവന്റെ മേത്ത് വലിഞ്ഞു കയറി..... മോളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് റോയ് വന്ന് സാക്ഷിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..... "ഞാനൊന്ന് ഫ്രഷ് ആയിട്ട് വരാം.... നീ കുഞ്ഞിനെ പിടിക്ക്....." സായുവിനെ സാക്ഷിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്ത് റോയ് സ്റ്റെയർ കയറി "ജീവയും മെറിയും എപ്പോഴാ വരുന്നേ.....?" ജോർജിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് സ്റ്റെയർ കയറിക്കൊണ്ടിരുന്ന റോയ് ആരോ പിടിച്ചു വെച്ചത് പോലെ നിന്നു..... അവൻ നിന്നെങ്കിലും തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല.....

അവരുടെ സംസാരത്തിനായി കാതോർത്തു.... ശിഖയുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ചല്ലായിരുന്നു..... "നാളെ എത്തുമെന്നാ പറഞ്ഞെ...." ശ്രീയുടെ മറുപടി കേട്ട് റോയ് പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി എല്ലാവരും അവിടെ ചർച്ചയിലാണ്..... റോയിയുടെ മുഖത്ത് അപ്പോഴും ഞെട്ടലായിരുന്നു.... കാരണം അവരുടെ തിരിച്ച് വരവ് അവൻ അപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത്.... അവന് ഞെട്ടലും സന്തോഷവും ഒക്കെ തോന്നി.... ശിഖ കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ സ്വയം നുള്ളി നോക്കി..... സന്തോഷം കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.... ഇതെല്ലാം ശ്രീ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... "എപ്പഴാ ഫ്ലൈറ്റ്....??" സാറ "നാളെ രാവിലെ.... 6:30 ക്ക്....."ജെസിയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്..... അത് കേട്ടതും റോയ് വേഗം സ്റ്റെയർ കയറി മുറിയിലേക്ക് പോയി.... ഇതൊക്കെ സാഗർ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... റോയ് പോയതും അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സോഫയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു..... ••••••••••••••••••••••••••° റോയ് നേരെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു.... അവൻ ബെഡിന് നേരെ നടന്നുകൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് വീണിരുന്നു.... അവനൊന്ന് നീട്ടി ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു..... ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഫോൺ കൈയിൽ എടുത്ത് ഗാലറി ഓപ്പൺ ചെയ്തു.....

ഇൻസ്റ്റയിൽ നിന്ന് പലപ്പോഴായി സേവ് ചെയ്ത് വെച്ച മെറിയുടെ ഫോട്ടോസ് ഓരോന്നായി അവൻ എടുത്ത് നോക്കി.... പതിയെ അവന്റെ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മങ്ങി.... ഓർക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ മനസ്സിലേക്ക് തികട്ടി വന്നതും അവൻ ഫോൺ മാറ്റി വെച്ചു.... ഇരുകൈ കൊണ്ടും നെറ്റി നടവി അവൻ എണീറ്റ് ഫ്രഷ് ആവാൻ പോയി.... ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങിയ ഉടൻ തന്നെ അവൻ താഴേക്ക് പോയി ..... എല്ലാവരും അവിടെ തന്നെ ഉണ്ട്..... "എന്താണ് അളിയോ.... മുഖത്ത് പതിവില്ലാത്ത ഒരു തെളിച്ചം....??" കൈയിൽ ഇരുന്ന ആപ്പിൾ മുകളിലേക്ക് എറിഞ്ഞു ക്യാച്ച് എടുത്ത് റോയ്ക്ക് നേരെ വന്ന സാഗർ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് റോയ് അല്പം ഗൗരവത്തിൽ അവനെ നോക്കി.... "നിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്താണെന്ന് ഇപ്പൊ എന്നേക്കാൾ നന്നായി അറിയുന്ന ആരും ഉണ്ടാവില്ല...." ആ ആപ്പിൾ കടിച്ച് തിന്നുന്നതിനിടയിൽ സാഗർ പറഞ്ഞു.... "What...? 🙄" അവൻ നെറ്റി ചുളിച്ചു അതിന് മറുപടി പറയാതെ ഒരു കള്ളച്ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സാഗർ ആ ആപ്പിൾ റോയ്ക്ക് എറിഞ്ഞു കൊടുത്ത് തിരിഞ്ഞു നടന്നു..... റോയ് ആ ആപ്പിൾ ക്യാച്ച് എടുത്ത് എന്തോ ചിന്തയോടെ നിന്നു •••••••••••••••••••••••••••° രാത്രി എല്ലാവരും ഫുഡ്‌ കഴിച്ച് ഹാളിൽ ഇരിപ്പായി.... അപ്പോഴാണ് ജെസിക്ക് ജീവയുടെ കാൾ വന്നത്.....

ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ട് അടുത്ത് ഇരുന്ന ശിഖ ജെസിയുടെ കൈയിൽ ഇരുന്ന ഫോണിലേക്ക് നോക്കി "Jeeva 🥰" ഡിസ്‌പ്ലെയിൽ തെളിഞ്ഞ പേര് കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി... അത് വാങ്ങി അറ്റൻഡ് ചെയ്യണം എന്ന് ചിന്തിക്കവേ ജെസി ആ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.... അവൾ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ കാത് കൂർപ്പിച്ചു.... "ഹലോ.... മമ്മാ....." അവന്റെ നേർത്ത ശബ്ദം അവളുടെ കാതിലൂടെ ഒഴുകി ഹൃദയത്തിൽ പതിച്ചത് പോലെ.... വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആ ശബ്ദം വീണ്ടും കേട്ടപ്പോൾ മനസ്സ് വല്ലാതെ തുടിക്കുന്നു..... ഒരു നോക്ക് കാണാൻ..... ഒരു വാക്ക് മിണ്ടാൻ.....! എന്തോ അവൾക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാൻ ആവുന്നില്ല.... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു.... കണ്ട് നിന്നവർക്കൊക്കെ അവളോട് അലിവ് തോന്നിപ്പോയി.... സാക്ഷിക്ക് അത് കണ്ടപ്പോൾ ദേഷ്യമാണ് തോന്നിയത്..... അവൾ വേഗം ജെസിയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് ഫോൺ പിടിച്ചു വാങ്ങി.... "ദേ ചേട്ടായി..... ഇത് ഒരൽപ്പം ഓവർ ആണ്.... ഞങ്ങളോട് ആരോടും ഇല്ലാത്ത അകൽച്ച എന്തിന് ശിഖയോട് മാത്രം കാണിക്കുന്നു.....

അവൾ എന്ത് തെറ്റാ നിങ്ങളോട് ചെയ്തത്.... പറ.... വർഷങ്ങൾ കുറേ ആയി..... ഇവൾ നിങ്ങളെ ഓർത്ത് കണ്ണീർ ഒഴുക്കുന്നു.... എന്തിന്.... ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാതെ ഇവൾ എന്തിന് ഇങ്ങനെ ശിക്ഷിക്കപ്പെടണം..... പലയാവർത്തി ചോദിച്ചു മടുത്ത ചോദ്യമാണ്.... ഇതിന് ഉത്തരം ഇനി കിട്ടില്ലെന്നും എനിക്കറിയാം.... നേരിട്ട് കാണുമ്പോൾ ആ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിക്കാൻ കരുതി ഇരിക്കുകയാ ഞാൻ.... ഇപ്പൊ ഞാൻ ശിഖക്ക് ഫോൺ കൊടുക്കും.... അവൾക്ക് സംസാരിക്കണം...." അത്രയും പറഞ്ഞ് സാക്ഷി ശിഖക്ക് ഫോൺ കൊടുത്തു.... ശിഖ ഉത്സാഹത്തോടെ ഫോൺ വാങ്ങി ചെവിയോട് ചേർത്തു "ഹലോ.... ജീവേ..." അവൾ ആവേശത്തോടെ വിളിച്ചു പൂർത്തിയാക്കും മുന്നേ ആ കാൾ ഡിസ്കണക്ടട് ആയി... കണ്ണുകൾ ചുവന്നു നിറഞ്ഞു.... ചുണ്ട് കടിച്ച് പിടിച്ചവൾ വിതുമ്പലടക്കാൻ പാട് പെട്ടു.... കണ്ട് നിന്നവർക്കൊക്കെ വേദന തോന്നി.... അലക്സിനെ അവളുടെ മിഴിനീരുകൾ ചുട്ടു പൊള്ളിക്കുകയായിരുന്നു..... "എല്ലാത്തിനും..... എല്ലാത്തിനും താൻ മാത്രമാണ് കാരണക്കാരൻ....." അവന്റെ ഉൽമനസ്സ് മന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...