സഖാവ് ❤️: ഭാഗം 37

എഴുത്തുകാരി: പൊന്നൂസ്‌

ഞാൻ തിരിച്ചു വന്നില്ലാരുന്നെകിൽ എന്ത് ചെയ്‌തേനെ സഖാവേ...? അവളുടെ ചോദ്യമുയർന്നതും ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചിരി പൊടുന്നനെ മാഞ്ഞു... തനിക്ക് പോലും നിശ്ചയമില്ലാത്ത കാര്യമാണത്...അങ്ങനെയൊന്ന് ചിന്തിക്കാൻ ഇന്ന് വരെ ധൈര്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല... എന്ത് ചെയ്യുമായിരുന്നു..? സ്വയമൊന്ന് ചോദിച്ചു.. ഇല്ല... ഉത്തരമില്ല... തന്റെ ജീവിതം തന്റെ പെണ്ണില്ലാതെ അപൂർണമാണ്... വീണ്ടും വീണ്ടും ആലോചിച്ചതും ഉള്ളിലൊരു നടുക്കം.. ഉത്തരം നൽകാതെ അവൻ അവളെ ഒന്നുകൂടെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു... അവളും ആ നെഞ്ചോട് ചേർന്ന് അവന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തിയിരുന്നു... ഇരുവരും മൗനത്തെ കൂട്ടു പിടിച്ചു.. രണ്ട് പേരുടെയും മനസ്സ് നിറഞ്ഞിരുന്നു... ദിവസങ്ങൾ എണ്ണി കഴിഞ്ഞിരുന്ന തനിക്കിന്ന് എല്ലാം തിരികെ കിട്ടിയിരിക്കുന്നു...നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് കരുതിയ പലതും... അല്ലെങ്കിലും ജീവിതം ഒരു പ്രഹേളികയാണ്... പല വേഷങ്ങൾ നമ്മെ കെട്ടിയാടിപ്പിക്കും... നിനക്കാതെ പലതും കയ്യിലെത്തിക്കും... പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തിരിച്ചെടുക്കും... ഇരുട്ടിൽ തനിച്ചാക്കും... ഭയപ്പെടുത്തും...

വീണ്ടും നഷ്ടപ്പെട്ടെന്ന് കരുതിയ പലതും കയ്യിലേക്ക് വച്ച് തരും...താൻ നേരിട്ടത് പലതും ഓർമകളിൽ നിറയവേ അവൾ ഒന്നുകൂടെ അവനോട് ചേർന്നിരുന്നു... ഒരിക്കലും.... എന്തിന്റെ പേരിലായാലും വിട്ട് പോവില്ലെന്ന പോലെ.. എത്ര നേരം അങ്ങനെയിരുന്നുവെന്ന് അറിയില്ല...വാതിലിന് പുറത്ത് തട്ടുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ അവളെ തന്നിൽനിന്നടർത്തി മാറ്റി കിച്ചു എഴുന്നേറ്റു... വാതിൽ തുറന്നതും അപ്പു അകത്തേക്ക് പാഞ്ഞു കയറി... കിച്ചുവിനെ തട്ടി മാറ്റി പാറുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് കുതിച്ചു... കുഞ്ഞേച്ചി... ഇപ്പൊ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലേ..? ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ തലയിൽ വല്യതായിട്ട് കെട്ടി വച്ചേക്കണേ... വല്യ മുറിവാണോ...? ഞാൻ തൊട്ട് നോക്കിക്കോട്ടെ...? നിർത്താതെയുള്ള അപ്പുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും പാറുവിന് ചിരിപൊട്ടി. "നീയൊന്ന് ശ്വാസം വിടെന്റെ അപ്പു"... അവന്റെ തലയിൽ പതിയെ തഴുകിയവൾ പറഞ്ഞു. വേറെ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലേ..? അവളുടെ കയ്യും മുഖവും ഒക്കെ പിടിച്ച് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കിക്കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു..

മ്മ്ഹ്ഹ്... ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല.. നീ ഒന്ന് സമാധാനപ്പെട്... പാറു പറഞ്ഞതും അപ്പു ഒന്ന് ചിരിച്ചു. നീ എങ്ങനെയാ വന്നേ..? ഞാനോ.. ഞാൻ അജുവേട്ടന്റെ കൂടെ വന്നു.. ആഹ് മതി.. മതി വാ അവൾ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് എന്നു പറഞ്ഞ് കയറിയതാ... അതും പറഞ്ഞ് കിച്ചു അപ്പുവിനെയും വിളിച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി... വെളിയിലേക്കിറങ്ങവേ കിച്ചു തിരിഞ്ഞ് അവളെ നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി... അത് കണ്ടതും പെണ്ണിന്റെ മുഖം വിടർന്നു. അവൾ അവനെ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് ഉമ്മ നൽകുന്നത് പോലെ കാണിച്ചതും അവൻ കണ്ണുരുട്ടി... അത് കണ്ടതും അവൾ അവനെ നോക്കി നാക്ക് നീട്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ട് തലയിലൂടെ പുതപ്പ് വലിച്ചിട്ട് കിടന്നു... അവനും പുറത്തേക്കിറങ്ങി ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചെറു ചിരിയോടെ... ******************* സഖാവേ.... ഒന്നവിടെ നിന്നെ.. ഞാനും കൂടെ വരട്ടെ... പൂഴി പറന്ന് പൊങ്ങുന്ന ചെറിയ മൺവഴിയിലൂടെ വേഗത്തിൽ നടന്ന് നീങ്ങുന്നവനെ നോക്കിയവൾ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു... അവനത് കേട്ടെങ്കിലും നടപ്പിന്റെ വേഗത കൂടിയെന്നല്ലാതെ ഒരല്പം പോലും കുറഞ്ഞില്ല... കുറെ ദൂരം കൂടി അവന്റെ പിന്നാലെയോടി... അവനൊപ്പമെത്തില്ലെന്നായപ്പോൾ അവൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു... ഓഹ് ഇങ്ങേരെ ഇന്ന് ഞാൻ....

പല്ല് കടിച്ച് നടപ്പിന്റെ വേഗത കൂട്ടിയവൾ അവനെ നോക്കി പിറുപിറുത്തു... ആശുപത്രിയിൽ നിന്ന് വന്നിട്ട് ആഴ്ച രണ്ട് കഴിഞ്ഞു... ആദ്യ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളിൽ മരുന്നിന്റെ ഫലമെന്നപോൽ ശർദിലും തളർച്ചയുമായിരുന്നെങ്കിലും ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും ഉച്ച കഴിഞ്ഞുള്ള പതിവ് സവാരിയും മറ്റും തുടങ്ങി... ഇപ്പോൾ അവൾ പൂർണ ആരോഗ്യവതിയാണ്.... ഇടക്കെവിടെയോ നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ കുറുമ്പും പതിവിലും കൂടുതലായി തിരികെ വന്ന് കഴിഞ്ഞു... നടപ്പിന്റെ വേഗത പതിയെ ഒന്ന് കുറച്ചതും ശരവേഗത്തിൽ പാഞ്ഞു വന്നവൾ അവന് മുന്നിലായി നിന്നു. "ഡോ... മനുഷ്യാ.. എത്ര പ്രാവശ്യം വിളിച്ചു.. തന്റെ ചെവിയെന്താ അടിച്ച് പോയോ... എത്ര നേരായി ഞാൻ വായനശാലയിൽ കാത്ത് നിൽക്കുന്നു... എന്നിട്ട് എന്നെ കണ്ടപ്പോ തിരിഞ്ഞ് പോലും നോക്കാതെ ഒറ്റ പോക്ക്... ഇങ്ങേർക്കെന്താ ഇത്ര തിരക്ക്"...? പെരുവിരലിലൂന്നി അവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ച് തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു... മറുപടിയെന്നോണം അവന്റെ ചുണ്ടിൽ കള്ള ചിരി വിരിഞ്ഞു...

ആ ചിരി കണ്ടതും ഉള്ളിലുള്ള കുഞ്ഞു ദേഷ്യം പോലും അലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്നതവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... പാറുവിനെ മയക്കുന്ന ചിരി...കണ്ണിൽ കുസൃതി നിറച്ച് നോക്കുന്നവനെ കാണെ ഉള്ളം തുടികൊട്ടി... അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കുറുമ്പ് കാണെ കപട ദേഷ്യം നടിച്ചവൾ ചുറ്റും കണ്ണ് പായിച്ചു... തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം അവൻ അവളുമായി വഴിവക്കിലുള്ള ചുറ്റും കാട് പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന മാഞ്ചോട്ടിലേക്ക് മറഞ്ഞു... എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്നറിയാതെ കണ്ണിറുക്കി അടച്ച് നിന്നവൾ ഇടുപ്പിലൂടെ ഇഴയുന്ന കൈകളുടെ തണുപ്പറിഞ്ഞതും ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു.അവൻ ഒന്നുകൂടെ അവളെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചേർന്ന് നിന്നു... എ.. എന്താ ഈ കാണിക്കണേ.. മ.. മാറിയേ.. കിച്ചുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ച് പിന്നിലേക്ക് തള്ളിമാറ്റിക്കൊണ്ടവൾ അകന്ന് പോവാനൊരുങ്ങി..

എന്നാൽ വീണ്ടുമവൻ അവളെ ചുറ്റി പിടിച്ച് തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ചു... അവളുടെ നെഞ്ചിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിണർ പാഞ്ഞു.. എന്തേടി ഉണ്ടപാറു.... നിന്റെ നാവിറങ്ങി പോയോ...? അവളുടെ നെറ്റിയിൽ പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പിനെ പെരുവിരലാൽ തുടച്ച് നീക്കിക്കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു... മറുപടി പറയണമെന്നുണ്ടെങ്കിലും നാവ് ചലിച്ചില്ല... തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്ന പീലിക്കണ്ണുകളെ കാണെ അവൾ ധാവണി ഷാളിൽ പിടിമുറുക്കി...വല്ലാത്തൊരു മാന്ത്രികതയാണാ കണ്ണുകൾക്ക്...ഒരു നോട്ടത്താൽ ഉള്ളുലയ്ക്കുന്ന കണ്ണുകൾ.. അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഹൃദയതാളം മുറുകുന്നതറിഞ്ഞവൾ മിഴികൾ താഴ്ത്തി.. നെറ്റിയിൽ അവന്റെ ചുടു നിശ്വാസം വന്ന് പതിച്ചതും കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു............(തുടരും)........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...