💓സഖാവ് 💓: ഭാഗം 67 || അവസാനിച്ചു

രചന: റഫീന മുജീബ്

പാത്തു ദേഷ്യത്തോടെ അവർക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു. അരുണിന്റെ അടുത്തെത്തിയതും അവൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് അടിമുടി വിറച്ചു. അവനെ ഒന്നു നോക്കിയ ശേഷം തന്റെ കൈവീശി അവന്റെ ഇരുകവിളിലും അവൾ ആഞ്ഞടിച്ചു. അവളുടെ ആ നീക്കം ആരും പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല. അരുൺ അടികിട്ടിയ കവിളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കിനിന്നു. എന്ത് നേടിയെടാ നീ... ഞങ്ങളുടെ ജീവന്റെ ജീവനെ ഇല്ലാതാക്കിയിട്ട് എന്ത് നേട്ടമാണ് നിനക്ക് ഉണ്ടായത്. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. നിന്റെ ദേഹത്ത് ഞാൻ കൈ വെക്കില്ല നിന്നെ തൊട്ടാൽ എന്റെ കൈ മൊത്തം നാറും, ശ്യാം ഏട്ടാ എന്നല്ലേ വിളിച്ചിട്ടുള്ളു, സ്വന്തം സഹോദരങ്ങളെക്കാൾ നിങ്ങൾക്ക് വില കൽപ്പിച്ചതല്ലേ ഉള്ളൂ ഞാൻ, എന്നിട്ടും എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയവന്റെ കൂടെ ചേർന്ന് കളഞ്ഞല്ലോ..?

അവനു വേണ്ട ഒത്താശ ഒക്കെ ചെയ്തു കൊടുത്തല്ലോ...? ഇക്കായ്ക്ക് നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഏറ്റവും വാത്സല്യമുണ്ടായിരുന്നത് നിങ്ങളോടാണ്, അത് എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം, അതു മനസ്സിലാക്കാത്ത നിങ്ങൾ ഒരു വിഡ്ഢിയാണ്, ഒരുപക്ഷേ കൊല്ലാൻ കത്തിയുമായി വന്നത് നീയാണെന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ ഇക്കാ നെഞ്ചുവിരിച്ച് നിനക്ക് മുന്നിൽ നിന്നേനെ, അത്രയ്ക്കും പ്രിയമായിരുന്നു ഇക്കാക് നമ്മളോട്. ഇതൊന്നും മനസ്സിലാക്കാതെ സ്വന്തം സ്വാർത്ഥ താൽപര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി നീയൊക്കെ ഇല്ലാതാക്കിയത് ഒരു കുടുംബത്തിലെ മുഴുവൻ പ്രതീക്ഷയാണ്, തച്ചുടച്ച് കളഞ്ഞത് ഞങ്ങളിലെ വസന്തത്തെ യാണ്. നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അരുണിനെ നോക്കി. ഒരു പെണ്ണിന്റെ മനസ്സ് ബലംപ്രയോഗിച്ച് പിടിച്ചു വാങ്ങേണ്ട തല്ല. തട്ടിപ്പറിച്ച് എടുക്കേണ്ടതല്ല ഒരു പ്രണയവും, മറ്റൊരാളുടെ കണ്ണീര് വീഴ്ത്തിനേടുന്നത് ഒന്നും ഒരിക്കലും ശാശ്വതം ആവില്ല. മറ്റൊരാളെ ഇല്ലാതാക്കി നീ നേടിയെടുത്ത നിന്റെ എംഎൽഎ സ്ഥാനം നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ നീ തളക്കപ്പെടുമ്പോൾ ഒരിക്കലും രക്ഷക്കെത്തില്ല,

ഇനി അതുകൊണ്ട് നിനക്ക് ഒരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടാവില്ല. ഇതൊക്കെയല്ലേ നീ ഇക്കായെ കൊന്നതു കൊണ്ട് നേടിയെടുത്തത്. നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും രക്ഷപ്പെടില്ല ഈ കോടതിയില്നിന്ന് അല്ലെങ്കിൽ ദൈവത്തിന്റെ കോടതിയിൽ നാളെ ഇതിന് കണക്ക് പറയേണ്ടിവരും. പാത്തു സങ്കടത്തോടെ കരഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് അവസാനിപ്പിച്ചത്. ഷാഹുൽ സാർ അവളുടെ അടുത്ത് വന്ന് അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു സമാധാനിപ്പിച്ചു. അത് കണ്ടതും അരുണിന്റെ കണ്ണിൽ പകയുടെ കനലുകൾ ആളിക്കത്തി. ഡാ.. നീ ജയിച്ചു എന്ന് വിചാരിക്കണ്ട, ഞാൻ വരും പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ഇവളെ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കും അതിനു നിന്നെ കൊല്ലേണ്ടി വന്നാൽ അതും ചെയ്യാൻ ഞാൻ മടിക്കില്ല. അരുൺ സാറിനെ നോക്കി അലറി. സാറ് തന്റെ വലം കാലുയർത്തി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി നീ വാടാ നിന്നെ കാത്ത് ഞാൻ പുറത്ത് ഉണ്ടാവും, നിന്നെ ഒരു നിയമത്തിനും വിട്ടുകൊടുക്കാൻ എനിക്കും താല്പര്യമില്ല,

തന്റെ കാലുകൊണ്ട് വീണുകിടക്കുന്ന അരുണിനെ കഴുത്തിൽ അമർത്തി ചവിട്ടിക്കൊണ്ട് സാർ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും എല്ലാരും വന്നു സാറിനെ അവിടെ നിന്നും പിടിച്ചുമാറ്റി. ഒന്നു വേഗം കൊണ്ടുപോകുമോ ഇവരെ അല്ലെങ്കിൽ നിയന്ത്രണംവിട്ടു ഞാൻ എന്തേലും ചെയ്യും കാർത്തി ദേഷ്യത്തോടെ അച്ചായനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അവരെ അവിടെനിന്നു കൊണ്ടുപോകാൻ അച്ചായൻ മറ്റ് പോലീസുകാരോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. വലിയൊരു പോലീസ് അകമ്പടിയോടെ ആ രണ്ടു കുറ്റവാളികളും പോലീസ് ജീപ്പിൽ കയറി അകന്നു പോകുന്നത് എല്ലാവരും നോക്കി നിന്നു. മുന്നിൽ നടന്ന നാടകീയ രംഗങ്ങൾക്ക് എല്ലാവരും വേദനയോടെ സാക്ഷിയായി. ആളും ബഹളവും ഒഴിഞ്ഞു പാത്തും ശിവയും മാത്രമായി. ശിവ അശ്വിന്റെ അസ്ഥിതറയിലേക്ക് തന്നെ കണ്ണുംനട്ട് നിൽക്കുകയാണ്. തൊട്ടുമുൻപ് നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെയും അത്രത്തോളം വേദനയുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം. താൻ തന്നെയായിരുന്നോ കുറ്റവാളി...?

നീ എവിടെ ചെന്നാലും അവിടെ മുടിഞ്ഞു പോകുകയുള്ളൂ ദോശ ജാതക കാരിയാണ് നീ എന്ന ഓപ്പോളുടെ വാക്കുകൾ അവളുടെ കാതിലേക്ക് ഇരച്ചു വന്നു. മനസ്സിലേക്ക് അവർ നാല് പേരും ചിരിച്ചു കളിച്ചു വരുന്ന രൂപം തെളിഞ്ഞു വന്നു. നമ്മൾ ഇവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഒരിക്കലും വരരുതായിരുന്നു അല്ലേ ശിവ..? പാത്തു വിന്റെ ശബ്ദമാണ് അവളെ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. അതിന് മറുപടിയായി ശിവ അവളെ വേദനയോടെ ഒന്ന് നോക്കി. നമ്മൾ വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷേ ഫോർ ഫൈറ്റേഴ്സ് ഇന്നും അതേ പ്രൗഢിയോടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാത്തിനും കാരണം നമ്മൾ തന്നെയാണ് പാത്തു പറയുന്നത് ശരിയാണെന്ന് ശിവയ്ക്കും തോന്നി. ഓഹോ, എല്ലാ തെറ്റും നിങ്ങളാണ് ചെയ്തതെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് പോകാമായിരുന്നില്ലേ ജയിലിലേക്ക് ഇങ്ങനെ സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ..?

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി അവർക്കടുത്തേക്ക് വന്നു. എന്റെ പാത്തുമ്മ ഇവിടെ നിങ്ങൾ ഒന്നും അല്ല കുറ്റക്കാർ, എല്ലാവരെയും കണ്ണടച്ച് വിശ്വസിച്ചതാണ് നമ്മൾ ചെയ്ത തെറ്റ്, പക്ഷേ അതിന് നമ്മൾ വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു, കാർത്തിയുടെ സ്വരത്തിൽ നിരാശ കലർന്നു. അങ്ങനെ നശിക്കുന്നതല്ല ഫോർ ഫൈറ്റേഴ്സ്, ഇങ്ങോട്ടൊന്നു നോക്കിയേ ഇപ്പോഴും നമ്മൾ ഫോർ ഫൈറ്റേഴ്സ് ആണ്, എന്നും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്. നിരന്നു നിൽക്കുന്ന ആ നാലുപേരെചൂണ്ടി കാർത്തി പറഞ്ഞു. അച്ചായനും ശിവയും പാത്തുവും കാർത്തിയും പരസ്പരം കൈകോർത്ത് പിടിച്ച് അശ്വിന്റെ അസ്ഥിത്തറയ്ക്ക് മുൻപിൽ നിന്നു ആ സമയം അവരെ തഴുകി ഒരു ഇളം കാറ്റ് വീശി. ആ കാറ്റിന് അശ്വിന്റെ മണമുള്ളതുപോലെ ശിവയ്ക്ക് തോന്നി. *********** ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കൊഴിഞ്ഞു പോയി. അർദ്ധരാത്രി പന്ത്രണ്ടു മണിയോടടുത്ത സമയം, ജോലിത്തിരക്ക് കാരണം അച്ചായൻ വൈകിയാണ് വീട്ടിലേക്ക് വന്നത്. കുളിച്ച് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കിടന്നപ്പോഴേക്കും നേരം ഒരുപാട് ആയിട്ടുണ്ട്.

നല്ല ക്ഷീണം ഉള്ളതുകൊണ്ടാവാം പെട്ടെന്ന് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു. തന്റെ ഫോണിന്റെ നിർത്താതെയുള്ള ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞെട്ടിയുണർന്നത്. ഉറക്കച്ചടവോടെ തന്നെ ഫോൺ എടുത്തു ചെവിയിൽ വെച്ചതും മറുതലക്കൽ നിന്ന് വന്ന വാർത്ത കേട്ടതും അച്ചായൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. എന്ത്..? ഒരിക്കലും സംഭവിച്ചുകൂടാ..? എപ്പോഴായിരുന്നു സംഭവം. ഓക്കെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ അങ്ങോട്ട് വരാം അച്ചായൻ ധൃതിപ്പെട്ട് ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്ത് പെട്ടെന്ന് റെഡി ആവാൻ തുടങ്ങി. ശിവയെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞതും അവൾക്കും കേട്ട കാര്യം വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അവളും കൂടെ വരുന്നുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അച്ചായൻ അവളെ വിളിക്കാനായിപോയി. ************ രാവിലെ ഉറക്കച്ചടവോടെ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് വന്ന ഷാഹുൽ സാർ തന്റെ മോൻ ഇരുന്ന് കളിക്കുന്നത് കണ്ട് കുറച്ചു നേരം അവനെ നോക്കി നിന്നു. ആഹാ.. നീ ഇത്ര നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ് കളി തുടങ്ങിയോ..? സാറ് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

അതെങ്ങനെ വാപ്പയും മോനും ഒറ്റക്കെട്ടല്ലേ ഈ കാര്യത്തിൽ രാത്രി വാപ്പയും എന്നെ ഉറക്കില്ല പകല് മോനും ഉറക്കില്ല പാത്തു ദേഷ്യത്തോടെ രണ്ടിനെയും നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് ശരിയാ ഈ കാര്യത്തിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടും ഒറ്റക്കെട്ടാണ് അല്ലേ മോനേ.. സാറ് അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ കണ്ണടച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു. ആ.. അതെനിക്കറിയാം നിങ്ങൾ രണ്ടും ഒറ്റക്കെട്ടാണ് എന്ന്, ഞാൻ പുറത്തും പാത്തു കെറുവിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതെങ്ങനെ എന്റെ പാത്തുമ്മ പുറത്താവുന്നത്..? നീയല്ലേ ഞങ്ങൾക്കെല്ലാം ഷാഹുൽ സാർ അവളെ ചേർത്തുനിർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ദേ മോൻ നിൽക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല, വിടു മനുഷ്യ വെറുതെ നാട്ടുകാരെ കൊണ്ട് അതുമിതും പറയിപ്പിക്കാതെ പാത്തു സാറിന്റെ പിടിയിൽനിന്നും കുതറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പിന്നെ... നാട്ടുകാർക്ക് ഇവിടേക്ക് നോക്കലല്ലേ പണി, ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യയെ കേറി പിടിക്കുന്നതിന് ആരാ പറയുന്നത് എന്ന് ഞാനൊന്ന് കാണട്ടെ, സാറ് വീണ്ടും അവളെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.

എന്നാ ഇങ്ങനെ പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നോ, വിശക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കുറച്ച് സ്നേഹം വിളമ്പി തരാം പാത്തു സാറെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അപ്പോ നീ ഇന്ന് ഒന്നും ഉണ്ടാക്കിയില്ലേ..? സാർ അവളിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു കൊണ്ട് സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. ഇല്ലല്ലോ ഞാനും ഇപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റതേ ഉള്ളൂ പാത്തു ഒരു ഇളം ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. എന്നാ മോള് പോയി വേഗം ഒരു ചായ ഇട്ടു ഇങ്ങ് കൊണ്ടുവാ, സാർ അവളെ നോക്കി ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അയാൾക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി അകത്തേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് മോന്റെ ശബ്ദം അവൾ കേൾക്കുന്നത്. മാമ, ശ്യാം മാമ ഉമ്മി എന്നോട് മിണ്ടുന്നില്ല.. കയ്യിലുള്ള പത്രം പൊക്കിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പരാതി യോടെ പറഞ്ഞു. അത് കണ്ടതും പാത്തൂവും സാറും അവനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവന്റെ കയ്യിലെ പത്രം വാങ്ങി അതിലേക്ക് ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി. അതിൽ അരുണിന്റെയും ശ്യാമിന്റെയും ചിത്രമുണ്ടായിരുന്നു. അശ്വിൻ വധക്കേസിലെ പ്രതികൾ മരിച്ച നിലയിൽ എന്ന തലക്കെട്ടോടെ കൂടിയായിരുന്നു.

അത് കണ്ടതും അവർ പരസ്പരം ഒന്നും മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കി. അശ്വിൻ വധക്കേസിലെ പ്രധാന പ്രതികൾ ജയിലിനുള്ളിൽ മരിച്ച നിലയിൽ കണ്ടെത്തി. കേസിലെ ഒന്നാം പ്രതിയായ എംഎൽഎ ശ്യാം രണ്ടാം പ്രതിയെ കുത്തികൊലപ്പെടുത്തിയ ശേഷം ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയായിരുന്നു എന്നാണ് പ്രാഥമിക നിഗമനം. അതിനായി പ്രതി ആരും കാണാതെ സൂക്ഷിച്ചുവെച്ച കത്തി അവിടെ നിന്നും കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ കൊലയിൽ മറ്റാരെങ്കിലും സഹായിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നുള്ളത് സംശയം ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്. ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ടായിരുന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ അനാസ്ഥ കൊണ്ടാണ് ഈ മരണം സംഭവിച്ചത് എന്നുള്ള കാരണം കൊണ്ട് രണ്ട് ഉദ്യോഗസ്ഥരെ സസ്പെൻഡ് ചെയ്തു. വാർത്ത വായിച്ചതും പാത്തു ഷോക്കടിച്ചത് പോലെ നിന്നുപോയി. എന്തിനെന്നറിയാതെ അവളുടെ ഇരു കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഒഴുകിവന്നു.

അപ്പോഴേക്കും അവിടേക്ക് ചീറിപ്പാഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു കാർ വന്നുനിന്നു. അതിൽനിന്ന് അച്ചായനും കാർത്തിയും ശിവയും ഇറങ്ങി വന്നു. എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് ചെറിയൊരു സങ്കടം നിഴലിച്ചു കാണാം. ഇച്ചായാ എന്താ ഈ കേൾക്കുന്നത് ഒക്കെ... ? പാത്തു അച്ചായനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. അതിനു മറുപടിയായി കൈയ്യിലിരുന്ന ഒരു കത്ത് അച്ചായൻ പാത്തുവിനെ നേരെ നീട്ടി. അവൻ മരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് എനിക്ക് തരാനായി ഏൽപ്പിച്ച കത്താണിത് അതിലേക്ക് സംശയത്തോടെ നോക്കുന്ന പാത്തുവിനെ നോക്കി അച്ചായൻ പറഞ്ഞു. എന്റെ കൂട്ടുകാർക്ക്, ചെയ്ത തെറ്റിന് പ്രായശ്ചിത്തം ഇല്ലെന്ന് അറിയാം, നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഇനി എനിക്ക് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന ഒരു കാര്യം ഞാൻ ചെയ്യുന്നുണ്ട്, നിങ്ങളുടെ സ്വസ്ഥമായ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഇനി ആരും വരില്ല. ഇനിയൊരു ജന്മം തരികയാണെങ്കിൽ മനസ്സിൽ കളങ്കമില്ലാതെ നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരനായി തന്നെ ജനിക്കണം എന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം. മാപ്പില്ല എന്നറിയാം എന്നാലും ആഗ്രഹിച്ചുപോകുന്നു എല്ലാം ക്ഷമിക്കും എന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചോട്ടെ,

എന്ന് നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ശ്യാം... കത്ത് വായിച്ചതും പാത്തു എല്ലാവരെയും ഒന്നു നോക്കി. സാരമില്ല എല്ലാം നല്ലതിനാണ് എന്ന് വിചാരിക്കാം, ചങ്കായി കൊണ്ട് നടന്നത് കൊണ്ടാവാം അവൻ പോയെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഒരു വേദന കാർത്തി സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. കുറച്ചുനേരം ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, ഇങ്ങനെ നോക്കിനിൽക്കാതെ പോയി എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ എടുത്തു വെക്ക് എന്റെ പാത്തുമ്മാ വിശന്നിട്ടു വയ്യ, വിഷയം മാറ്റാൻ എന്നവണ്ണം കാർത്തി പറഞ്ഞു. അയ്യോ അതിനു ഇവളു എന്തെങ്കിലും വെച്ചിട്ട് വേണ്ടേ കഴിക്കാൻ സാർ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. എന്റെ കർത്താവേ നിന്റെ മടി ഇതുവരെ മാറിയില്ലേ ടീ അച്ചായൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു. ഞാൻ വിചാരിച്ചു സാറെ കെട്ടിയപ്പോൾ ഇവൾ നല്ലകുട്ടിയായി കാണുമെന്ന്, കാർത്തി സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു. എവിടുന്ന്, എന്നെക്കൂടി ഇവൾ വെടക്കാക്കി സാർ നിഷ്കളങ്ക ഭാവത്തോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു അത് താണ്ടാ ഈ പാത്തുമ്മ, നമ്മൾ എവിടെ ചെന്നാലും നമ്മുടെ സ്വഭാവം എല്ലാവരെയും പഠിപ്പിക്കും.

അതിന്റെ ഒരു അഹങ്കാരം എനിക്കില്ല പാത്തു ഷോൾഡർ ഒന്ന് പൊക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അത് പിന്നെ പ്രത്യേകം പറയണം ഞങ്ങളുടെ പാത്തുമ്മ ഒരു സംഭവമാണ്. കാർത്തി അവളുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അതു പറഞ്ഞിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ..? വിശപ്പിനു വല്ലതും വേണ്ടേ, കാർത്തി നിരാശയോടെ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അതോർത്തു നിങ്ങൾ വിഷമിക്കേണ്ട, ഞങ്ങൾ രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ ഒരുപിടി പിടിച്ചാൽ അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ രുചിയൂറും വിഭവങ്ങൾ തയ്യാർ അല്ലേ ശിവ, പാത്തു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ശിവ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. നിങ്ങൾ ഇരിക് ഞങ്ങൾ പോയി ഭക്ഷണം റെഡി ആക്കട്ടെ പാത്തു ശിവയെയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി. നിൽക്ക് പാചകം ഇന്ന് നമ്മൾക്ക് ഒരുമിച്ച് തയ്യാറാക്കാം, കൂട്ടത്തിൽ വാചകവും നടത്താലോ കാർത്തി പറഞ്ഞതിനോട് എല്ലാവരും യോജിച്ചു. പുഞ്ചിരിയോടെ എല്ലാവരും അടുക്കള ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ************ (ലെങ്ത് പ്രോബ്ലം കൊണ്ട് രണ്ട് ഭാഗങ്ങൾ ആയാണ് പോസ്റ്റുന്നത് )

കുറച്ചു മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷമുള്ള ഒരു പ്രഭാതം.., ഒന്നു വേഗം റെഡിയാവ്‌ എന്റെ പാത്തു, ഇങ്ങനെ പോയാൽ കെട്ടു കഴിഞ്ഞേ നമ്മൾ അവിടെ എത്തൂ, കണ്ണാടിക്കു മുൻപിൽ ഫാഷൻ പരേഡ് നടത്തുന്ന പാത്തുവിനെ നോക്കി ഷാഹുൽ സാർ പറഞ്ഞു. എന്റെ ഇക്കാ ഞാനൊന്നു റെഡി ആകട്ടെ, ചെറുക്കന്റെ പെങ്ങളാണ് മോശം പറയരുതല്ലോ ആരും, അതിന്റെ കുറചിൽ എന്റെ ഇക്കാക്കാണ്, ഒളി കണ്ണാലെ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ വീണ്ടും റെഡി ആവാൻ തുടങ്ങി. ഒരു പെങ്ങൾ വന്നിരിക്കുന്നു, പെങ്ങൾ കയറിച്ചെല്ലുന്ന നേരം, അവരുടെ വായിൽ നിന്ന് വല്ലതും കേട്ടാൽ വാങ്ങി വെച്ചേക്ക്, എല്ലാത്തിനും മുന്നിൽ നിൽക്കേണ്ട വരാ എന്നിട്ട് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയിട്ട് പോലുമില്ല സാർ തെല്ല് പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ തോന്നും നമ്മൾ ഇപ്പോഴാ അവിടേക്ക് പോകുന്നതെന്ന്, നമ്മൾ ഇപ്പോൾ അല്ലേ അവിടെ നിന്ന് വന്നത് ഇന്നലെ തൊട്ട് അവിടെ തന്നെയല്ലേ...? പാത്തൂ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. നിന്ന് കൊഞ്ചാതെ വേഗം ഒന്ന് വാ സാറ് മോനെയും എടുത്ത് മുന്നിൽ നടന്നു.

പാത്തു ധൃതിപ്പെട്ട് അവർക്കൊപ്പം വച്ചുപിടിച്ചു. മംഗല്യ പല്ലക്ക് ആ നാട്ടിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ഓഡിറ്റോറിയത്തിനു മുൻപിൽ അവരുടെ കാർ വന്നുനിന്നു. പാത്തു അതിൽനിന്ന് ധൃതിപ്പെട്ട് ഇറങ്ങി ഓഡിറ്റോറിയത്തിലേക്ക് ഓടി. ഒരുപാട് അതിഥികൾ വന്നിട്ടുണ്ട്, നാട്ടിലെ പ്രമുഖരെല്ലാം എത്തിയിട്ടുണ്ട്. എല്ലാവരെയും സ്വാഗതം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അച്ചായനും കാർത്തിയും മുന്നിൽ തന്നെയുണ്ട്. രണ്ടുപേരും വെള്ളമുണ്ടും വെള്ള ഷർട്ടുമാണ് വേഷം. പാത്തു അവരെ സസൂഷ്മം ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു. ഇതിപ്പോ കണ്ടാൽ വരനെ മാറി പോകുമല്ലോ..? ഇതിൽ ആരാണപ്പാ കല്യാണച്ചെക്കൻ പാത്തു താടിക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത് സംശയത്തോടെ നിന്നു. നിനക്കല്ലേ മാറു കെട്ടുന്ന പെണ്ണിനു യാതൊരു സംശയവുമില്ല കാർത്തി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു നീ അകത്തേക്ക് ചെല്ല് അവിടെ പെണ്ണിനെ ഒരുക്കാൻ സഹായിക്, അച്ചായൻ പറഞ്ഞതും അവർക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി പാത്തു അകത്തേക്കോടി. ഷാഹുൽ സാറിനെയും ചേർത്തുപിടിച്ച് അവർ മണ്ഡപത്തിന് അരികിലേക്ക് നടന്നു.

മുഹൂർത്തമായി വധുവിനെയും വരനെയും വിളിച്ചോളൂ പൂജാരി പറയുന്നത് കേട്ട് കാർത്തിയും അച്ചായനും മണ്ഡപത്തിലേക്ക് കയറി, അവിടെ കാർത്തിയെ ഇരുത്തിയതിനുശേഷം ഞാൻ പെണ്ണിനെ വിളിച്ചു വരാം എന്നും പറഞ്ഞു അച്ചായൻ അകത്തേക്ക് പോയി. അപ്പോഴെക്കും വധുവിനെയും കൊണ്ട് ശിവയും പാത്തുവും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അശ്വിനി വധുവിന്റെ വേഷത്തിൽ ഏറെ സുന്ദരിയായി അച്ചായന് തോന്നി. അനുമോൾ ചേച്ചിയുടെ കൂടെ തന്നെയുണ്ട്. മകളെ ആ വേഷത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ നിർമ്മലയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. മുതിർന്നവരുടെ കാലു തൊട്ട് അനുഗ്രഹം വാങ്ങിക്കോളൂ, കൂട്ടത്തിൽ പ്രായം ചെന്ന ഒരാൾ പറയുന്നത് കേട്ട് അശ്വിനി അച്ചായന് നേരെ നടന്നു. എന്റെ അച്ഛനും ഏട്ടനും ഒക്കെ ഇപ്പോ എന്റെ ഇച്ചായൻ ആണ്, ഇവിടെ നിന്നാണ് എനിക്ക് ആദ്യം അനുഗ്രഹം വാങ്ങേണ്ടത് എന്നുപറഞ്ഞ് അവർ അച്ചായന്റെ കാൽ തൊട്ടു വന്ദിച്ചു. അയ്യോ എന്റെ മോളെ, എന്റെ അനുഗ്രഹം എന്നും നിനക്ക് ഉണ്ടാവും നീ അമ്മയുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി. അച്ചായൻ അവളെ സ്നേഹത്തോടെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

നിർമ്മല യുടെയും അമ്മച്ചിയുടെയും കാലു തൊട്ടു വന്ദിച്ചു അവൾ ശിവക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു. എനിക്ക് എന്റെ ഏട്ടത്തി അമ്മയുടെ അനുഗ്രഹം കൂടി വേണം അവൾ ശിവയുടെ കാലുതൊട്ട് വന്ദിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ശിവ അവളെ സ്നേഹത്തോടെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു മൂർദ്ധാവിൽ ഒരു ഉമ്മ നൽകി. അച്ചായൻ അവളെ മണ്ഡപത്തിൽ കൊണ്ട് പോയി കാർത്തിക്ക് സമീപം ഇരുത്തി. കാർത്തി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവളെ ഒന്നു നോക്കി. അത് കണ്ടതും അവൾ നാണത്തോടെ തലതാഴ്ത്തി. മന്ത്രോച്ചാരണങ്ങൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങി, തന്ത്രികൾ നീട്ടിയ താലി മനസ്സിൽ ഭഗവാനേ ഓർത്ത് കാർത്തി അശ്വിനി യുടെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തി. തൊഴുകൈകളോടെ അശ്വിനി താലി ഏറ്റുവാങ്ങി. സീമന്തരേഖയിൽ കുങ്കുമം തൊട്ടപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സും ശരീരവും കുളിരണിഞ്ഞു. എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ ആ മുഹൂർത്തങ്ങൾക്ക് സാക്ഷിയായി. ഇനി നമ്മുടെ മക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ കൂടി ഒരു തീരുമാനം ആയാൽ ഈ ജന്മം സഫലമായി, നിർമ്മല നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് അമ്മച്ചിയോട് പറഞ്ഞു.

വധുവരന്മാർക്കു നേരെ പുഞ്ചിരിയോടെ പൂക്കൾ എറിയുന്ന ശിവയെയും അച്ചായനെയും ഒന്നു നോക്കി അമ്മച്ചി നെടുവീർപ്പിട്ടു. ചടങ്ങുകൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോയി. ഫോട്ടോ എടുക്കലും മറ്റുമായി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഭംഗിയായി തീർന്നു. രാഹു കാലത്തിനു മുമ്പ് ഗൃഹപ്രവേശം നടത്തേണ്ടതാണ്, ചെക്കനും പെണ്ണും ഇറങ്ങാൻ നേരം ആയെങ്കിൽ ഇറങ്ങിക്കോളു, കൂട്ടത്തിൽ മുതിർന്നയാൾ പറയുന്നത് കേട്ട് അശ്വിനി വേദനയോടെ എല്ലാവരെയും നോക്കി. എന്റെ കഴുത്തിലെ മംഗല്യ താലിയും സീമന്തരേഖയിലെ ഈ സിന്ദൂരവും അണിഞ്ഞു എന്നെ ആദ്യം കാണേണ്ടത് എന്റെ ഏട്ടൻ അല്ലേ,? അവിടെ പോയിട്ട് പോകാം നമുക്ക് കാർത്തിയേട്ടാ അശ്വിനി യാചന യോടെ കാർത്തിയേ നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് എന്തായാലും അവിടെ പോയിട്ടേ നമ്മൾ പോകുന്നുള്ളൂ കാർത്തി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. കാർത്തിയും അശ്വിനിയും ഒരു കാറിലും അവർക്ക് പിറകിൽ ശിവയും അച്ചായനും പാത്തുവും സാറും മറ്റൊരു കാറിലും അങ്ങോട്ടു തിരിച്ചു.

അശ്വിന്റെ അസ്ഥി തറയ്ക്കു മുമ്പിൽ അശ്വിനി നിറകണ്ണുകളോടെ നിന്നു. നിന്റെ പെങ്ങളെ അന്തപ്പൻ എന്റെ തലയിൽ കെട്ടിവെച്ചു, എന്റെ മരണം വരെ ഇവളുടെ കണ്ണ് നിറയാതെ ഞാൻ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളാം, ഇത് ഞാൻ നിനക്കു തരുന്ന വാക്കാണ് അശ്വനിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തി പറഞ്ഞു. ഇതാ നിനക്ക് എന്റെ വക ഒരു വിവാഹ സമ്മാനം അവന് നേരെ ഒരു ലെറ്റർ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ശിവ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അവൻ അതിലേക്ക് സംശയത്തോടെ നോക്കി. എന്റെ പി എ ജോസഫ് ചേട്ടൻ നാളെ വിരമിക്കുകയാണ് ആ പോസ്റ്റിലേക്ക് ന്യൂ അപ്പോയിൻ മെന്റ് ഒരാഴ്ചത്തെ പുതുമോടി കഴിഞ്ഞ് താങ്കൾ അങ്ങ് എത്തിയേക്കണം ശിവ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. ഇനി ഇത് സാറ് പിടിക്ക്, സാറിന് നേരെ മറ്റൊരു ലിറ്റർ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ശിവ പറഞ്ഞു. സാർ നല്ലൊരു അധ്യാപകനാണ്, ഒരുപാട് കുട്ടികൾക്ക് സാറിന്റെ സേവനം ഇനിയും ആവശ്യമുണ്ട്, ദയവു ചെയ്തു ഇത് തള്ളിക്കളയരുത്, സാർ റീ ജോയിൻ ചെയ്യണം ശിവ അപേക്ഷയോടെ പറഞ്ഞു.

ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഷാഹുൽ സാർ അതിനു സമ്മതംമൂളി. എനിക്ക് വിവാഹസമ്മാനം ഒന്നുമില്ലേ ചേച്ചി അശ്വിനി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. എന്റെ മോൾക്ക് എന്ത് സമ്മാനമാണ് ഞാൻ തരേണ്ടത് എന്ത് ചോദിച്ചാലും ഞാൻ തരാം അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് തരേണ്ട സമ്മാനം നിങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വിവാഹമാണ്, രണ്ടുപേരെയും നോക്കി അശ്വിനി പറഞ്ഞു. ശിവ മറുപടി പറയാനാവാതെ തലതാഴ്ത്തി നിന്നു, അവൾ ദയനീയമായി എല്ലാവരെയും ഒന്നു നോക്കി. വേണ്ട മോളെ, ഒരിക്കലും ഒരു വിവാഹത്തിൽ തീർക്കേണ്ട ബന്ധമല്ല ഞങ്ങളുടേത്, അങ്ങനെ തീർത്താൽശ്യാമും ഞാനും തമ്മിൽ വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ ആവും. അച്ചു എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചു പോയതാണ് ഇവളെ, ഞാനിവളെ സംരക്ഷിക്കും എന്റെ ജീവൻ പോകുന്നതുവരെ, അതിനൊരു താലിയുടെ പിൻബലം ആവശ്യമില്ല. എന്നും ശിവ യോടൊപ്പം ഞാൻ ഉണ്ടാവും, ആ ബന്ധം ഒരു താലിയിൽ യോജിപ്പിക്കണം എന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും തോന്നുന്നുവോ അന്നു മാത്രം

ഞങ്ങൾ അതിനെ പറ്റി ചിന്തിക്കും, അച്ചായൻ പറയുന്നത് കേട്ടു ശിവ നിറമിഴിയോടെ അവനെ നോക്കി. ഇച്ചായൻ തനിക്കെന്നും ഒരു അത്ഭുതമാണ്, അവൾ മനസ്സിൽ ഓർത്തു. ഞാൻ പൂർണ്ണമനസ്സോടെ തന്നെയാണ് ഇത് പറഞ്ഞത്, നിങ്ങൾ ആരും ഞങ്ങളെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട, ഞങ്ങൾ സന്തുഷ്ടരാണ് തങ്ങളെ വേദനയോടെ നോക്കുന്നവരെ നോക്കി അച്ചായൻ പറഞ്ഞു. സമയം വൈകിക്കേണ്ട നിങ്ങൾ ഇറങ്ങിക്കോളൂ കാർത്തിയെയും അശ്വിനി യേയും നോക്കി അച്ചായൻ പറഞ്ഞു. അവരോട് എല്ലാം യാത്ര പറഞ്ഞ് അവർ അവിടെ നിന്നും പോയി. നമുക്കും പോകാം ഷാഹുൽ സാർ എല്ലാവരെയും നോക്കി പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ നടന്നോളു ഞങ്ങൾ വരാം അച്ചായൻ പാത്തുവിനെ യും സാറെയും നോക്കി പറഞ്ഞു. അവര് തങ്ങളിൽ നിന്ന് നടന്നകലുന്നതും നോക്കി ശിവയും അച്ചായനും കുറച്ചുനേരം അവിടെ തന്നെ നിന്നു പോകേണ്ടേ ശിവയെ നോക്കി അച്ചായൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തന്റെ കൈനീട്ടി. ശിവ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവന്റെ കൈപിടിച്ച് നടന്നു. അവർക്ക് കൂട്ടായി ഒരു ചാറ്റൽ മഴയും ഉണ്ടായിരുന്നു ദൂരെ എവിടെ നിന്നോ ശിവ യുടെ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പാടിയ ഗാനം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. " നാളെയീ നേർത്ത പുഷ്പങ്ങൾ പൊഴിഞ്ഞിടും പ്രാണനിൽ നിന്നെ തിരഞ്ഞിടുന്നു,.

കൊല്ലപ്പരീക്ഷയെത്താറായ് സഖാവേ കൊല്ലം മുഴുക്കെ ജയിലിലാണോ.... അവസാനിച്ചു.... ഹായ് മുത്തുമണിസ്, ഒരുപാട് വേദനയോടെ സഖാവിനെ മനസ്സിൽ നിന്നും ഇറക്കി വിടുകയാണ്, ഒത്തിരിപ്പേർ സങ്കടം പറഞ്ഞതാണ് സഖാവ് തീർക്കല്ലേ എന്ന്, എല്ലാവരോടും എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് വലിച്ചു നീട്ടി അതിന്റെ ഭംഗി കളയുന്നത് എന്തിനാ, എന്റെ ഫസ്റ്റ് സ്റ്റോറി മുതൽ സപ്പോർട്ട് തന്നെ വരും സഖാവ് തുടങ്ങിയതുമുതൽ കൂടെ നിന്നവരും പകുതിവെച്ച് കൂടെ നിന്നവരും ഇന്നലെ ഇതിലേക്ക് വന്നവരും എല്ലാവർക്കും ഒരുപാട് നന്ദി. സഖാവ് ഇത്ര വലിയ വിജയമാക്കി തന്നത് നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരും ആണ്, എനിക്കു മനസ്സിലാകും നിങ്ങൾക്ക് ഈ സ്റ്റോറി യോടുള്ള അടുപ്പം. അച്ചായനെ നെഞ്ചിലേറ്റിയ എല്ലാവർക്കും നന്ദി, കാർത്തിയും ശിവയും പാത്തുവും ഒന്നും നിങ്ങൾക്ക് വെറും കഥാപാത്രങ്ങൾ ആയിരുന്നില്ല എന്ന് എനിക്ക് നല്ലവണ്ണം അറിയാം, എല്ലാത്തിനും ഒരുപാട് നന്ദി. എല്ലാവർക്കും ഒത്തിരി ഒത്തിരി നന്ദി. എന്റെ സഖാവിനെ വിജയത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചതിന്,... തുടരും 

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക