ശിവാനന്ദം 💞: ഭാഗം 30

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

"പറയുന്ന വാക്കുകൾക്ക് എത്രത്തോളം മൂർച്ചയുണ്ടാവുമെന്നും അത് കേൾക്കുന്നവർക്ക് വേദനിക്കുമെന്നും പറയുന്നവർ നോക്കാറില്ലല്ലോ ....? ഇന്ന് അവളുടെ മനസ്സ് ഒരുപാട് വിഷമിച്ചു ..... അതിന് കാരണം നീ മാത്രമാ ആനന്ദ് നീ ചോദ്യം ചെയ്തത് അവളുടെ ക്യാറക്റ്ററിനെയാണ് നീ പറഞ്ഞല്ലോ അർജുനെ മറന്ന് ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് അവൾ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു എന്ന് അർജുന്റെ പ്രണയം ആത്മാർത്ഥമായിരുന്നോ ആനന്ദ് .....? ചതിയനാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും അവനെ സ്നേഹിക്കണമെന്നാണോ നീ പറയുന്നേ ....? സ്നേഹം അഭിനയിച്ചു അവളെ വഞ്ചിച്ച അവനെ വെറുത്തതിൽ എന്ത് തെറ്റാണുള്ളത് .....?? പിന്നെ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത് .....

അത് നീ ചാർത്തിയ താലിയെ ബഹുമാനിക്കുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ...... ഇതൊക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി എന്നിട്ടും ഭർത്താവായ നിനക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ .....?" അവനെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയുള്ള കാർത്തിയുടെ വാക്കുകൾ അവനെ തളർത്തിക്കളഞ്ഞു കാർത്തിയുടെ മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കാൻ കഴിയാതെ അവൻ തലതാഴ്ത്തി നിന്നതും അവനെ ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തി അവിടെ നിന്നും പോയി മനസ്സിൽ കുറ്റബോധം വന്നു നിറഞ്ഞു ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയണമെന്ന് കരുതിയതല്ല ...... ഇങ്ങനെ ഒന്നും ഇതിനുമുൻപ് ചിന്തിച്ചിട്ടുമില്ല ...... ശിവ ആരാണെന്നും എന്താണെന്നും നന്നായി അറിയാം ....

അതുപോലെ തന്നെ അവളുടെ മനസ്സും പക്ഷെ എന്നെ ഒഴിവാക്കി കാർത്തിക്കൊപ്പം സമയം ചിലവഴിക്കുന്ന അവളെ കാണുമ്പോൾ ദേശ്യം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല ...... അവൾ അന്ന് പറഞ്ഞതുപോലെ എന്നെ മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുവാണോ എന്ന് പോലും തോന്നിയിട്ടുണ്ട് (ശിവ ആനന്ദിന് ബാധ്യതയാണെന്ന് അരുന്ധതി പറഞ്ഞപ്പോൾ ശിവ ആനന്ദിനെ മറക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞത് ) പലപ്പോഴും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ കാർത്തി കടന്നു വരുന്നത് എന്നെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയിരുന്നു ..... ശിവയെ കൈവിട്ട്‌ പോകുമോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു അതിന് പിന്നിൽ ഇന്ന് എന്തോ ആ കാഴ്ച കണ്ട് നില്ക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല .....

അപ്പോഴുണ്ടായ ദേശ്യത്തിലും വിഷമത്തിലും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞുപോയി പറഞ്ഞുപോയ വാക്കുകളുടെ മൂർച്ച എത്രയാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ ശിവയുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കാണേണ്ടി വന്നു ....! അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതല്ലെങ്കിൽ കൂടിയും അത് തെറ്റാണ് ...... അതോർക്കുമ്പോൾ എന്നോട് തന്നെ പുച്ഛം തോന്നുന്നു വാവിട്ട വാക്ക് ഒരിക്കലും തിരിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ ....!! മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ശിവയുടെ മുറിക്ക് പുറത്തു നിസ്സഹായനായി നിന്നു ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• രാത്രി ആയതും ശിവ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി ......

അത്രയും നേരം അവൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തുനിന്ന ആനന്ദ് അവൾക്ക് മുന്നിലായി വന്നു നിന്നു അവൾ അവനെ മറികടന്നു പോകാൻ നിന്നതും അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു ....... കരഞ്ഞു വീർത്ത കണ്പോളകളിലേക്കും ചുവന്ന് തുടുത്ത അവളുടെ കവിളുകളിലേക്കും അവൻ മാറി മാറി നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ ഇരു കൈകളും കൈക്കുള്ളിലാക്കി "പറഞ്ഞതൊക്കെ തെറ്റാണെന്നറിയാം ..... ഞാനതിനെ ന്യായീകരിക്കുന്നുമില്ല ...... അപ്പോഴത്തെ ദേശ്യത്തിൽ പറഞ്ഞുപോയതാ ...... Am really sorry ....." അവളുടെ കൈ രണ്ടും ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് കുറ്റബോധത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞതും അവളവന്റെ കൈകൾ തട്ടിയെറിഞ്ഞു അവനെ അമർഷത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും പോയി പിന്നീട് ആനന്ദ് പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ തന്നെ ശിവ അവനെ അവോയ്ഡ് ചെയ്തു ......

പക്ഷെ അവളെ അങ്ങനെ വിട്ട് കളയാൻ അവന് ഉദ്ദേശമില്ലായിരുന്നു അവൻ അടുത്തേക്ക് വരുമ്പോഴൊക്കെ ഒരു തീക്ഷ്ണമായ നോട്ടത്തോടെ അവൾ അകന്ന് മാറും എന്നാലും അവൻ ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ പിന്നെയും അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകും അങ്ങനെയിരിക്കെ ശിവ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട് ആനന്ദും പിറകെ പോയി മുറിയിൽ കയറി വാതിലടച്ചു ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയതും ഡോറിൽ ചാരി കൈകെട്ടി നിന്ന് അവളെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന ആനന്ദിനെയാണ് കണ്ടത് അവനെ കണ്ടതും അവളുടെ മുഖം മാറി ..... കണ്ണുകളിൽ അമർഷം വന്നു നിറയുന്നത് അവൻ കണ്ടു അത് വക വെക്കാതെ ചുണ്ടിൽ ഒരു കുസൃതിച്ചിരി ഒളിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു

അവളുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ നിന്നതും അവളൊന്ന് തുറിച്ചുനോക്കിക്കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും പോകാൻ തുനിഞ്ഞതും ആനന്ദ് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു അവനോട് ചേർത്ത് നിർത്തി "എങ്ങോട്ടാ നീയീ ഓടുന്നെ .....😅" അവളുടെ കൈ പിന്നിലേക്ക് വളച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചതും അവളവനെ ദേശ്യത്തോടെ നോക്കി "വിട് .....! എന്റെ കൈയീന്ന് വിടാൻ 😡....." പറയുന്നതിനൊപ്പം അവളുടെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി ..... ദേശ്യത്താൽ മൂക്കിന്റെ തുമ്പ് ചുവക്കുന്നത് അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുത്തു "so cute ....☺️" അവളുടെ നാസികത്തുമ്പിൽ വിരലുകൊണ്ട് കൊട്ടി അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ അവനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി ......

ശേഷം അവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് കുതറി "ഒന്ന് അടങ്ങി നിക്ക് പെണ്ണെ 😅 നി എന്താ എന്നെക്കാണുമ്പോൾ ദേ ഈ മുഖം ഇങ്ങനെ വീർപ്പിക്കുന്നെ .....?" അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ പതിയെ കുത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവളാ കൈ തട്ടി മാറ്റി "നിങ്ങളോട് വെറുപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് 😡" എടുത്തടിച്ചപോലെ അവൾ പറഞ്ഞതും ആനന്ദ് അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി ..... പിന്നീട് അവളുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾക്ക് നേരെ കുനിഞ്ഞു "Ohh really ..... അപ്പൊ എന്നോടുണ്ടായിരുന്ന ഇഷ്ടമൊക്കെ പോയോ .....🤨...?" അവൻ അല്പം ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചതും അവൾ അവനിൽ നിന്ന് മുഖം വെട്ടിതിരിച്ചു "ഇഷ്ടം 😏 എന്റെ ഇഷ്ടം നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും അർഹിക്കുന്നില്ല ......

കാരണം നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ നിറയെ ദുഷിച്ച ചിന്തകളാണ് നിങ്ങൾ ഇന്ന് തകർത്തത് എന്റെ മനസ്സാ ..... എന്റെ അഭിമാനമാ ...... എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രണയമാ ഇപ്പൊ ഞാൻ ചത്തുജീവിക്കുന്ന ഒരു ശവം മാത്രമാണ് ...... അങ്ങനെ ആക്കിയത് നിങ്ങളാ ....!! ഇനിയൊരിക്കലും ശിവാനിയുടെ പ്രണയം നിങ്ങളെ തേടി വരില്ല ......" അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനെ തള്ളിമാറ്റി വാതിൽ തുറന്ന് അവൾ പുറത്തേക്ക് പോയി "നിനക്ക് എന്നോടുള്ള പ്രണയം ഒരിക്കലും പറിച്ചെറിയാൻ കഴിയുന്നതല്ല എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം നിന്റെ പ്രണയവും ദേശ്യവും വാശിയും ഒക്കെ എനിക്ക് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടതാണ് ....!! നിന്റെ പ്രണയം നീ തന്നെ എന്നോട് പറയും .....

അതിന് വേണ്ടിയാകും ഈ ആനന്ദിന്റെ ഇനിയുള്ള ജീവിതം ....." അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• റാമും അരുന്ധതിയും ഹാളിലെ സോഫയിലിരുന്ന്എന്തോ സംസാരിച്ചിരിക്കെ ശിവ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു അവൾ അരുന്ധതിയുടെ അടുത്തായി വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് അവരുടെ തോളിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു ...... അരുന്ധതി ചിരിയോടെ അവളുടെ തലയിൽ പതിയെ തലോടിക്കൊടുത്തു ഇതൊക്കെ അസൂയയോടെ നോക്കിയിരിക്കുവായിരുന്നു റാം "അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഇപ്പൊ ചിലർക്ക് അമ്മയെ കിട്ടിയേൽ പിന്നെ അച്ഛനെ ഒരു മൈന്റും ഇല്ല 😒...." റാം പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞതും ശിവ ഒന്ന് തലയുയർത്തി നോക്കി ......

അരുന്ധതി റാമിനെ നോക്കി വായപൊത്തി ചിരിച്ചതും റാം അവരെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി അത് കണ്ടതും ശിവ ഒരു ചിരിയോടെ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റ് അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും നടുവിലായിരുന്നുകൊണ്ട് അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചതും റാം ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ നെറ്റി മുട്ടിച്ചു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും ആനന്ദ് അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു ..... അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കുമൊപ്പം സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന ശിവയെ കണ്ടതും അവനൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി നിന്നു അപ്പോഴാണ് റാമിന് ഒരു കാൾ വന്നത് ..... റാം അവിടെ നിന്നും എണീറ്റ് പോയത് കണ്ടതും ആനന്ദ് അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയി ഇരുന്നു ആനന്ദിനെ കണ്ടതും ശിവ അവനെ ഒന്ന് തുറിച്ചുനോക്കി ......

അരുന്ധതി ഉണ്ടായിരുന്നത്കൊണ്ട് അവൾ ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല അരുന്ധതി ടിവി ഓൺ ചെയ്തു അതിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നതും ആനന്ദ് ഒന്നുകൂടി ശിവയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു ശിവാക്കണേൽ അരുന്ധതി കൈയിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് എണീറ്റ് പോകാനും പറ്റുന്നില്ല അവനോട് ഒന്നും പറയാനും പറ്റുന്നില്ല അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടതും അവൻ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ കൈചുറ്റി അവളോട് ചേർന്നിരുന്നു പെട്ടെന്നുള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ ശിവ ഒന്ന് ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് അരുന്ധതിയെ ഒന്ന് നോക്കി അരുന്ധതി ഇതൊന്നും അറിയാതെ ടിവിയിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ ആനന്ദിനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി

ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവനെ തള്ളി മാറ്റാൻ നോക്കി അത് കണ്ടതും അവൻ കൂടുതൽ അവളോട് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ ചെവിയിൽ പതിയെ കടിച്ചതും അവളൊന്ന് വിറച്ചുകൊണ്ട് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു അവനെ നോക്കി "അരുന്ധതീ ....." പുറത്തു നിന്ന് റാമിന്റെ വിളി കേട്ടതും ആനന്ദ് വേഗം അവളിൽ നിന്ന് വിട്ടിരുന്നു അരുന്ധതി പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ വ്യക്തമായി അത് കണ്ടു ..... അവർ ആനന്ദിനെ നോക്കി ഒരു ആക്കിയ ചുമ ചുമച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും എണീറ്റുപോയതും ആനന്ദ് ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ശിവക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു "നിങ്ങളെന്താ ഈ കാണിച്ചേ 😡....?" അവൾ അവനുനേരെ ചാടിക്കടിച്ചതും അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി സൈറ്റ് അടിച്ചു

അത് കണ്ടതും അവൾ അവിടെ നിന്നും ചവിട്ടി തുള്ളി അകത്തേക്ക് പോയി അത്‌ കണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റ് തിരിഞ്ഞു നടന്നതും മുന്നിൽ അവനെ നോക്കി ഗൗരവത്തോടെ നിൽക്കുന്ന റാമിനും അരുന്ധതിക്കും ഒന്ന് ഇളിച്ചുകാട്ടി അവൻ അവിടെ നിന്നും പയ്യെ വലിഞ്ഞു •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• അന്ന് രാത്രി ശിവ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല ...... അവൾ അരുന്ധതിയെ സോപ്പിട്ട് അരുന്ധതിയുടെ മുറിയിൽ കയറിപ്പറ്റി ശിവ വരുന്നതും നോക്കി ആനന്ദ് മുറിയിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുവായിരുന്നു ഏറെനേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവളെ കാണാതായപ്പോൾ അവൻ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും അരുന്ധതിയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോകുന്ന ശിവയെ കണ്ടു "ഓഹോ ..... മുങ്ങാനാണല്ലേ പ്ലാൻ ..... ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കി തരാം ....."

അതും പറഞ്ഞു അവൻ ഉടുത്തിരുന്ന മുണ്ടും മടക്കി കുത്തി അരുന്ധതിയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി പോയി അവൻ ഡോറിൽ മുട്ടിയതും അരുന്ധതി വന്ന് തുറന്നു കൊടുത്തു ആനന്ദ് അരുന്ധതിയേം മറികടന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി ബെഡിൽ ഇരിക്കുന്ന ശിവയെ തൂക്കിയെടുത്തു തോളിലിട്ട് കൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി ..... അവൾ അവന്റെ തോളിൽ കിടന്ന് കുതറി "ഇതിനെ ഞാൻ ഇങ് എടുക്കുവാ ..... അപ്പ പോയി കിടന്നോ ..... Good night ....."പോകുന്ന പോക്കിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ മുറിയിലേക്ക് കയറുന്നതും നോക്കി അരുന്ധതി പുഞ്ചിരിച്ചു............തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...