ശിവാത്മിക: ഭാഗം 15

എഴുത്തുകാരൻ: ലിനിത്ത് സേത്ത് ജോഷി

ശിവ വീട്ടിൽ പോയിട്ടില്ലേ..? അപ്പോൾ അവൾ എവിടേക്ക് പോയി..? “അച്ചായാ…?” ആലീസ് അവനെ വിളിച്ചു.. ആകുലതയോടെ.. പ്രിൻസ് നിസ്സഹായതയോടെ അവളെ നോക്കി.. ഉത്തരം ഇല്ലാതെ.. “ഒന്ന് വിളിക്കുമോ അക്കയെ.. “ വൈഷ്ണവി വീണ്ടും ചോദിച്ചപ്പോൾ പ്രിൻസ് അവളെ നോക്കി.. “അവൾ കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഇവിടെ നിന്നും പോയിരുന്നു.. ഇപ്പോൾ ഞാനും ആലീസും അവളെ കാണാൻ നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ ഇരുന്നതാണ്.. “ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞതുകേട്ടപ്പോൾ വൈഷ്‌ണവി വിശ്വസിക്കാൻ ആകാതെ അവനെ നോക്കി.. തിരിഞ്ഞു അപ്പയെ നോക്കി.. അയാൾ പതറി നിൽക്കുന്നു.. അയാൾ അവരെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.. “നോക്കു.. ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് തോന്നും ഞങ്ങൾ അവളെ എന്തോ ചെയ്തെന്ന്.. പക്ഷെ സത്യം അതല്ല..” ആലീസ് ഉടനെ അകത്തേക്ക് പോയി.. തിരികെ വന്നു അവൾ പോകുന്നു എന്നെഴുതി വച്ച കൊച്ചു കടലാസ്സ് എടുത്തു വൈഷ്ണവിയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.. അവൾ അത് വായിച്ചു നോക്കി.. അക്കയുടെ എഴുത്ത് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. “പറയാതെ ആണോ പോയത്?? എന്തെങ്കിലും ഇഷ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നോ..?”

അവൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ മറുപടി പറയാൻ ആലീസ് വിഷമിച്ചു.. “പറ.. എന്തേലും ഇഷ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നോ..?” അപ്പയാണ് ഈ തവണ ചോദിച്ചത്.. “ഇഷ്യൂ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.. പ്രിൻസ് അവളോട് പോകുന്നില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചു. ആ കുട്ടിക്ക് ഇവിടെ നിൽക്കാൻ ആയിരുന്നു ഇഷ്ട്ടം.. ഞങ്ങൾക്കും അത് വിഷയം ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ കുട്ടിക്ക് അത് ഉൾക്കൊളളാൻ ആയില്ല..” സാം ആണ് മറുപടി കൊടുത്തത്.. അത് കേട്ടതോടെ അവളുടെ അപ്പ ഉമ്മറത്ത് ഇരുന്നു.. നെഞ്ച് തടവി.. “വിശ്വസിച്ചു ഏല്പിച്ചത് അല്ലെ..? അവൾക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും.. എന്തിനാ അവളെ പോകാൻ അനുവദിച്ചത്..? ആ കുട്ടിയോട് ഞങ്ങളും കാണിച്ചത് ചതി ആണ്.. അവളുടെ അമ്മയുടെ ആത്മാവ് ഇപ്പോൾ എന്നെ ശപിക്കുന്നുണ്ടാകും..” അയാൾ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പ്രിൻസ് തലതാഴ്ത്തി.. അവന്റെ തെറ്റ് ആണ് എന്ന് അവന്റെ മനസ് തന്നെ അവനോടു പറഞ്ഞു. “പോലീസിൽ അറിയിച്ചാലോ..? അക്ക അവൾ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയിട്ടില്ല.. ഞങ്ങൾക്ക് പരിചയം ഉണ്ട് പോലീസിൽ..” വൈഷ്ണവി പ്രിൻസിനെ നോക്കി..

അവർ എന്തായാലും നിങ്ങൾ അവളെ അപായപ്പെടുത്തി എന്ന് പറയാതിരുന്നത് പ്രിൻസിന് ആശ്വാസം ആയിരുന്നു. “ജയനെ പോലെയുള്ള പോലീസ് ആണെങ്കിൽ വേണ്ട..” സാം ആണ് അത് പറഞ്ഞത്.. അപ്പക്കും വൈഷ്ണവിക്കും അത് മനസിലായില്ല.. അവർ ജയനോട് പറയാം എന്ന് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചിരുന്നു. “എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഉണ്ട്.. അവനോടു പറയാം..” പ്രിൻസ് ഉടനെ ഫോൺ എടുത്തു അവന്റെ സിഐ ഫ്രണ്ടിനെ വിളിച്ചു.. ഉടനെ കാര്യം പറഞ്ഞു.. “അച്ചായാ..?” അവൻ മാറി നിന്നപ്പോൾ ആലീസ് അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു.. “ഞാൻ കാരണം ആണല്ലേ..? “ അവന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു.. അവൾക്കും ഉത്തരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. “എവിടെപോയാണ്‌ അന്വേഷിക്കുക മോളെ ഞാൻ അവളെ..?” അലിസിന് ഉത്തരം ഇല്ലായിരുന്നു.. അവൾ വൈഷ്ണവിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു.. “ശിവക്ക് കുഴപ്പം ഉണ്ടാകില്ല.. നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോളൂ.. വാക്ക് തരുന്നു. അവളെ കണ്ടു പിടിച്ചു കൊണ്ടുവരും.. ഉറപ്പ്..വിശ്വസിക്കാം.. എന്നാലും അവളുടെ കൂട്ടുകാരുടെ വീടുകൾ ഫാമിലി എല്ലാം നിങ്ങൾ ഒന്ന് അന്വേഷിക്കണം.. പ്ലീസ്.. ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ഒരുമിച്ചു നിൽക്കണം വൈഷ്‌ണു..”

അത് കേട്ടപ്പോൾ വൈഷ്‌ണവി തലകുലുക്കി.. “പോകുന്നില്ല.. ഞങ്ങൾ ഇവിടെ നിൽക്കാം…” അപ്പ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. പ്രിൻസ് വീണ്ടും കുറച്ചു കാളുകൾ ചെയ്തു.. ആലീസും.. “ഇപ്പോൾ വരാം..” ആലീസ് അവളുടെ വണ്ടിയിൽ കയറി അത് കുതിച്ചുപാഞ്ഞു മുൻപോട്ട് പോയി.. പ്രിൻസ് നേരെ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ആണ് പോയത്.. സിഐ അവനെയും കൂട്ടി cctv ചെക്ക് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.. അവൾ പോയ ദിവസത്തിന്റെ തലേ ദിവസം രാത്രി മുതൽ അവർ നോക്കി.. പല cctv ഫുറ്റേജ് നോക്കി.. അവസാനം ഒരെണ്ണത്തിൽ നോക്കിയപ്പോൾ നേരം വെളുക്കാൻ ആയപ്പോൾ അവൾ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ വന്നു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. അവളെ കണ്ടപ്പോൾ പ്രിൻസിന്റെ നെഞ്ച് വല്ലാതെ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അപ്പോഴാണ് ഒരു ബസ് വന്നത്.. അവൾ കണ്ടക്റ്ററോട് എന്തോ ചോദിച്ചു.. അയാൾ എന്തോ മറുപടി കൊടുത്തപ്പോൾ അവൾ പുറകിലേക്ക് മാറി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു.. അപ്പോൾ ആണ് ഒരു കറുത്ത എസ്‌യുവി വന്നു അവളുടെ മുൻപിൽ നിന്നത്.. Mercedes ആണ്. പ്രിൻസ് ആകാംഷയോടെ നോക്കി. വശത്തു നിന്നും ഉള്ള കാഴ്ച ആയതുകൊണ്ട് അതിൽ ആരാണെന്നു കാണുന്നില്ലായിരുന്നു..

എന്നാലും അതിൽ നിന്നും ആരോ ശിവയോട് സംസാരിച്ചു.. ഏകദേശം അഞ്ചു മിനിറ്റോളം.. അതിന് ശേഷം അവൾ എന്തോ ആലോചിച്ചു നിൽക്കുന്നു.. പിന്നെ കാറിന്റെ മുൻവശത്തുകൂടെ ചെന്ന് കോ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് കയറുന്നു.. വണ്ടി മുൻപോട്ട് പോകുന്നു.. “വാട്ട്.? അവൾ പരിചയമില്ലാത്ത വണ്ടിയിൽ കയറിപ്പോയല്ലോ..?” സിഐ പ്രിൻസിനെ നോക്കി.. അവൻ അകെ ആശയകുഴപ്പത്തിൽ ആണെന്ന് തോന്നി.. “ആ നമ്പർ.. കർണാടകം രെജിസ്ട്രേഷൻ.. അതൊന്നു നോക്കാൻ പറയാം..” സിഐ ഉടനെ അവനോടു പറഞ്ഞു.. അവൻ തലകുലുക്കി.. പുറത്തേക്ക് നിന്നു.. ആരായിരിക്കും ആ കാറിൽ..? ശിവ പരിചയമില്ലാത്ത ഒരാളുടെ ഒപ്പം അങ്ങനെ പോകുമോ..? അതും ആ സമയത്ത്? അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും ആപത്തു പറ്റിയിട്ടുണ്ടാകുമോ.. അവന്റെ നെഞ്ച് നീറി.. “ഡാ.. ആ അഡ്രസ് കർണാടകയിൽ മൈസൂർ ആണ്.. പോയി നോക്കിയാലോ.? ഒരു രാജമന്നവൻ..” സിഐ പുറകിൽ നിന്നും അവനോടു ചോദിച്ചു.. അവൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു.. “ഞാൻ പോകാം. നീ ഇതിന് വേണ്ടി ടൈം കളയണ്ട.. ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം..”

അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ സിഐ സമ്മതിച്ചു.. അവൻ വണ്ടിയിൽ കയറി ആലീസിനെ വിളിച്ചു.. “നീ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകണം ആലീസ്.. ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം അവളെ.. എവിടെ ഉണ്ടെന്ന് അറിയാൻ ഒരു മാർഗം കിട്ടി.. പോയിട്ട് വരാം.. നേരെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുക.” “അച്ചായാ ഞാൻ…” “വേണ്ട മോളെ.. നീ വീട്ടിൽ ചെല്ല്.. അവർ അവിടെ ഉണ്ടല്ലോ.. ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം.. “ “ശരി അച്ചായാ..” അവൾ സമ്മതിച്ചു.. പ്രിൻസ് ജീപ്പ് കോമ്പസ് കർണാടകം ബോർഡർ ലക്ഷ്യം ആക്കി പറപ്പിച്ചു വിട്ടു.. അവന് വല്ലാത്തൊരു ആവേശം തോന്നി.. പണ്ട് അന്നയെ കാണാൻ പോകുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു ആവേശം.. എന്നാലും എത്ര പെട്ടെന്ന്.. ? “കാണട്ടെ.. രണ്ടു വർത്തമാനം പറയണം.. ഇറങ്ങി പോകുന്നു.. കണ്ടവന്റെ വണ്ടിയിൽ കയറി പോകാൻ പോലും മടിയില്ല..” അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ആക്സിലറേറ്റർ ഞെരിച്ചു.. ഹമ്പുകൾ വരെ നോക്കാതെ വണ്ടി എടുത്തു ചാടിച്ചു.. ഗുണ്ടൽപേട്ട് എത്തി.. ഇനി നിരന്ന റോഡ് ആണ്.. അവൻ വണ്ടി സ്പീഡിൽ വിട്ടു.. മൈസൂർ എത്തി അല്പം കൂടെ ബാംഗ്ലൂർ റോഡിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു അവൻ ഒരു ഇടവഴിയിലേക്ക് കയറി.. അഡ്രസ് നോക്കി വീട് കണ്ടുപിടിച്ചു..

വണ്ടി അതിന് മുൻപിൽ എത്തി. ഒരു ഇരുനില വീട്. വീടിന്റെ ഗേറ്റ് തുറന്ന് കിടന്നിരുന്നു. അവൻ ഗേറ്റിന് പുറത്തു വണ്ടി നിർത്തി ഇറങ്ങി.. അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് വിടർന്നു.. പാർക്കിങ്ങിൽ കറുത്ത മെഴ്‌സിഡസ് എസ്‌യുവി.. അതിൽ ആണ് ശിവ കയറിയത്.. അവൻ അതൊന്നു നോക്കി.. ശിവ തൊട്ടടുത്ത് ഉണ്ടെന്ന് തോന്നി.. അവൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു കാളിങ് ബെല്ലിൽ വിരൽ അമർത്തി.. എനിഗ്മ സാഡ്നെസ് എന്ന മ്യൂസിക് ട്രാക്ക് അകത്തു മുഴങ്ങി.. വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് പകച്ചു.. അതി സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണ്.. യുവതി.. ബനിയന്റെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ശരീരം. വിടർത്തിയിട്ട മുടി. നെറ്റിയിൽ ചുവന്ന പൊട്ട്. “യാര്..?” അവൾ തമിഴിൽ ആണ് ചോദിച്ചത്.. “ഈ കാർ..? അതാരുടെ ആണ്..?” അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ സംശയത്തിൽ അവനെ നോക്കി.. “ഞാൻ പ്രിൻസ്.. സുൽത്താൻ ബത്തേരിയിൽ നിന്നും ഈ വണ്ടിയിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി കയറിയിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച…?” അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ.. അവൾ എന്തോ ആലോചിച്ചു.. “മലയാളി ആണ് അല്ലെ? കാർ എന്റെ ആണ്.. പെൺകുട്ടി..?

ഓ.. യെസ്.. ഒരു ക്യൂട്ട് ആയ കുട്ടി. എന്താ അവളുടെ പേര്…?” അവൾ ആലോചനയോടെ തല ചൊറിഞ്ഞു.. “ശിവ.. ശിവാത്മീക… അതാണ് അവളുടെ പേര്.. അവളെ പറ്റി അറിയാൻ ആണ്..” “നീങ്ക യാര്..? സോറി.. നിങ്ങൾ ആരാ അവളുടെ.. ?” അവൾ തിരികെ ചോദിച്ചു.. “വേണ്ടപ്പെട്ട ആൾ ആണ്.. പിണങ്ങി വന്നതാണ്. പ്ലീസ്… ഒന്ന് പറയുമോ..?” അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് നോക്കി.. “അവൾ ലിഫ്റ്റ് ചോദിച്ചു. ഞാൻ വഴി ചോദിച്ചത് ആണ്.. സൊ ഞാൻ അവളെ ഇവിടെ ഉള്ള ഒരു ഓർഫനേജിൽ ഇറക്കി.. അവൾ അവിടെ ഉണ്ടാകും. അഡ്രസ് തരാം.. പോരെ..?” പ്രിൻസ് ആശ്വാസത്തോടെ അവളെ നോക്കി.. “ഹോ സമാധാനം.. താങ്ക് യു..” അവൻ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചു മറുപടി കൊടുത്തു.. “അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട മിസ്റ്റർ പ്രിൻസ്.. ഞാനും വരാം.. അവളെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി.. നല്ലൊരു കുട്ടിയാണ്.. നിങ്ങൾക്ക് ചേരും.. വണ്ടി അകത്തേക്ക് ഇട്ടോളൂ.. എന്റെ കാറിൽ പോകാം.. ബി മൈ ഗസ്റ്റ്..” അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ പ്രിൻസ് ഒന്ന് സംശയിച്ചു.. പിന്നെ കൂടുതൽ ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ വണ്ടി അകത്തേക്ക് പാർക്ക് ചെയ്തു.

അപ്പോഴേക്കും അവൾ തൂവെള്ള സാരി ഉടുത്തു വന്നിരുന്നു. വയറിലെ വലിയ പൊക്കിൾ കുഴിയുടെ അടിയിൽ ഒരു സൂര്യന്റെ ചിത്രം ടാറ്റൂ ചെയ്തിരിക്കുന്നു.. “കം ഓൺ പ്രിൻസ്…” അവൾ ആ കറുത്ത വണ്ടിയിൽ കയറി.. അവനും മുൻപിൽ കയറി.. വണ്ടി മുൻപോട്ട് പോയപ്പോൾ പിന്നിൽ ഗേറ്റ് തനിയെ അടഞ്ഞു… “ദൂരം ഉണ്ടോ.?” “നോ അടുത്താണ്.. “ അവൾ മറുപടി കൊടുത്തു. പ്രിൻസ് അക്ഷമയോടെ ഇരുന്നു. വണ്ടി ഏതൊക്കെയോ വഴികളിൽ കൂടെ സഞ്ചരിച്ചു.. അവസാനം ഒരു മണ്ണിട്ട റോഡിൽ കയറി.. ഒരു കൊച്ചു മലയുടെ അരികിൽ ചെന്നു നിന്നു.. അവൾ ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങി.. “വരൂ പ്രിൻസ്.. “ അവൾ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൻ സംശയത്തോടെ ഇറങ്ങി ചുറ്റും നോക്കി.. ആരും ഇല്ല.. ഒരു കാട് പോലെ.. “ഇതെന്താ ഇവിടെ..?” അവൻ അവളെ നോക്കി.. അവൾ കാറിന്റെ ബൂട്ട് തുറന്ന് ഒരു പൂക്കൾ നിറച്ച ബൊക്ക കൈയിൽ എടുത്തു പ്രിൻസിന്റെ മുൻപിൽ വന്നു.. “ഇത് നിനക്കാണ്.. “ അവൾ അത് അവന്റെ നേരെ നീട്ടി.. അവൻ അകെ ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ആയി.. “നീ തമാശ കളിക്കുകയാണോ..?” അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു..

അവൾ മെല്ലെ ചിരിച്ചു.. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നുവന്നു.. “നോ ഹണി.. ആം നോട്ട്. ഇത് നിനക്കാണ്.. എന്റെ സ്നേഹം നിന്നെ അറിയിക്കണം എന്ന് തോന്നി. ഇതാ വാങ്ങു..” അവൾ അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ബൊക്ക അവന്റെ വയറ്റിലേക്ക് ശക്തിക്ക് കുത്തി. “ആഹ്ഹ്ഹ്…..” വയറ്റിൽ മിന്നൽ അടിച്ചതുപോലെ ആണ് പ്രിൻസിന് തോന്നിയത്.. ഇടി ഏറ്റതുപോലെ.. അവൾ ചിരിക്കുന്നു.. അവൻ താഴേക്ക് നോക്കി.. ബൊക്ക വയറിൽ തട്ടി ഇരിക്കുന്നു.. അവൾ അത് മെല്ലെയൊന്ന് തിരിച്ചു.. പൂക്കൾ ചിതറി.. ഒപ്പം അവന്റെ ചോരത്തുള്ളികളും.. അവൻ മുട്ടുകുത്തി നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നുപോയി.. അവൾ ബൊക്ക വലിച്ചെടുത്തു.. പൂക്കളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു നീളൻ കത്തി.. അതിൽ പ്രിൻസിന്റെ ചോര പുരണ്ടിരുന്നു.. അവന് കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറും പോലെ തോന്നി.. “ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ..?” അത് ചോദിച്ച ഉടനെ അവൾ വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു വേഗത്തിൽ കാറിന്റെ ബാക്കിൽ നിന്നും ഒരു ഹോക്കി സ്റ്റിക് വലിച്ചെടുത്തു വീശി ഒരു അടി അടിച്ചു.. തടുക്കാൻ ആയില്ല. പ്രിൻസിന്റെ തലയുടെ ഒരു വശത്താണ് അടി കൊണ്ടത്.. അവൻ ബോധം മറഞ്ഞു താഴേക്ക് വീണു..

അവൾ സ്റ്റിക് വണ്ടിയുടെ പുറകിൽ തന്നെ ഇട്ടു.. അതിന് ശേഷം നിലത്ത് ഇരുന്ന് അവന്റെ ചോര വിരലിൽ മുക്കി നാവിൽ വച്ച് നോക്കി.. അവൻ അനക്കം ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നു.. ചോര കുത്തി ഒഴുകുന്നു. “അഹ് ടേസ്റ്റി…” അവൾ നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്ന പ്രിൻസിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. അതിന് ശേഷം അവളുടെ സാരി വലിച്ചു അഴിച്ചു.. അത് വച്ച് അവന്റെ വയർ വരിഞ്ഞു കെട്ടി.. അവനെ വലിച്ചു പൊക്കി അവൾ കാറിന്റെ പുറകിൽ കിടത്തി.. ഒരു ചിരിയോടെ പുറകിലെ ഡോർ അടച്ചു മുൻപിൽ കയറി വണ്ടി മുൻപോട്ട് വിട്ടു.. അതൊരു ഹോസ്പിറ്റലിലെ എമെർജൻസിയിൽ ആണ് എത്തിയത്.. അറ്റൻഡർമാർ ഓടിവന്നു.. “ആക്സിഡന്റ്…” അവൾ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു.. അവർ അവനെ സ്‌ട്രെച്ചറിൽ കിടത്തി അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ അവൾ പാവാടയും ബ്ലൊസും മാത്രം ധരിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി.. ആളുകൾ ചോര പുരണ്ട അവളുടെ കടഞ്ഞെടുത്ത ശരീരം കണ്ടു അതിശയിച്ചു നിന്ന് നോക്കി.. അവൾ ആരെയും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.. “ഇപ്പോൾ കൊണ്ടുപോയ ആൾക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകരുത്.. “ അത് പറഞ്ഞു കയ്യിൽ ഇരുന്ന രണ്ടായിരത്തിന്റെ നോട്ടിന്റെ കെട്ട്‌ എടുത്തു അവരുടെ മുൻപിലേക്ക് ഇട്ടുകൊടുത്തു അവൾ തിരിഞ്ഞു വണ്ടിയിൽ കയറി. ഡോർ അടഞ്ഞു…

അത് കുതിച്ചു പാഞ്ഞു.. “This is my December… This is my time of the year…. This is my December….” അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ ലിങ്കിൻ പാർക്കിന്റെ ഒരു പാട്ടു മൂളിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. ആ വണ്ടി അവളുടെ വീട്ടിൽ എത്തി.. ഗേറ്റ് തനിയെ തുറന്നു.. വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്‌ത് അവൾ അകത്തേക്ക് നടന്നു.. ഒരു റൂമിൽ ചെന്ന് താഴേക്ക് ഉള്ള കോവണി ഇറങ്ങി.. ഒരു കൊച്ചു റൂം തുറന്നു ലൈറ്റ് ഇട്ടു.. അതിൽ ഒരു കസേരയിൽ കൈകാലുകൾ കെട്ടിയ നിലയിൽ ശിവ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അടി കിട്ടി തിണിർത്ത മുഖം.. അവൾ ശിവയുടെ മുൻപിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നു അവളുടെ വായിലെ പ്ലാസ്റ്റർ വലിച്ചു എടുത്തു.. “വിട് എന്നെ…! ലെറ്റ് മീ ഗോ….!!!!” ശിവ അലറി.. അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.. “ഇത് നിന്റെ പ്രിൻസിന്റെ ചോരയാണ്..” അവൾ ദേഹത്ത് പുരണ്ട ചോര നാക്കിൽ തൊടുവിച്ചു.. ഞെട്ടി വിറച്ച ശിവയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി.. “എന്തിനാ..? പ്ലീസ്.. യു സൈക്കോപാത്‌…..” ശിവ അവൾക്ക് നേരെ അലറി.. കുതറി കെട്ടുകൾ അഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. അത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി.. പിന്നെ പുഞ്ചിരിച്ചു.. കണ്ണുകൾ ചുവന്നുവന്നു.. “ഒരു സൈക്കോപാത്തിനോട് നീയൊരു സൈക്കോപാത്‌ ആണെന്ന് പറയരുത് എന്നറിഞ്ഞുകൂടേ…?” അവൾ വളരെ ശാന്തമായി ചോദിച്ചു.. ശിവ കുതറുന്നത് നിർത്തി അവളെ നോക്കി.

“അതെന്നെ അപ്സെറ്റ് ആക്കി… അപ്സെറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ.. നിന്റെ രഹസ്യ ഭാഗങ്ങളിലെ രോമങ്ങൾ ഓരോന്നായി പറിച്ചു എടുക്കാനും. നിന്റെ നഖങ്ങൾ വലിച്ചു പറിച്ചെടുക്കാനും.. നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ സൂചി കുത്തി കയറ്റാനും.. നിന്റെ മുലഞെട്ടുകൾ തീയിൽ പഴുപ്പിച്ച കത്തികൊണ്ട് മുറിച്ചെടുക്കാനും തോന്നുന്ന ഒരുതരം അപ്സെറ്റ്.. “ അവൾ ഉന്മാദിനിയെപോലെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.. ശിവ വിറച്ചുപോയി.. അവൾക്ക് ഇറങ്ങി ഓടാൻ തോന്നി.. ശബ്ദമില്ലാതെ കരഞ്ഞു.. “ഇതൊക്കെ ചെയ്യുമ്പോൾ നീ അലറി കരയും.. ആ കരച്ചിൽ.. എനിക്ക് രോമാഞ്ചം തരും.. ലുക്ക്.. ലുക്ക് ശിവ.. ലുക്ക്…” അവൾ രോമങ്ങൾ പൊങ്ങിയ അവളുടെ കൈകൾ കാണിച്ചുകൊടുത്തു.. വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ.. പുഞ്ചിരിയോടെ.. “പ്ലീസ്… ഒന്നും ചെയ്യരുത്…” ശിവ കരഞ്ഞു… അവൾ വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു.. “നോ.. ഒന്നും ചെയ്യില്ല…നിന്നെ നോവിക്കില്ല ഞാൻ..” അവൾ എഴുന്നേറ്റ് പോയി ഒരു നീളൻ കത്തി എടുത്തു. ആ കത്തി അവിടെ മേശയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ഗ്യാസ് സ്റ്റോവ് കത്തിച്ചു അതിന് മുകളിൽ വച്ച് ചൂടാക്കിക്കൊണ്ടു ശിവയെ നോക്കി.. വല്ലാത്തൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ.. അത് കണ്ട് ശിവ അലറി കരഞ്ഞു……........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...