ശിവാത്മിക: ഭാഗം 20

എഴുത്തുകാരൻ: ലിനിത്ത് സേത്ത് ജോഷി

“അവസാന ആഗ്രഹം എന്തെങ്കിലും..? ഒരു പതിവ് ചോദ്യം ചോദിച്ചു എന്ന് മാത്രം…” അഭിരാമി ശിവയെ നോക്കി ചോദിച്ചുകൊണ്ട് വാളിന്റെ അറ്റം അവളുടെ നെഞ്ചിൽ മെല്ലെ തട്ടിച്ചു. അല്പം മുറിഞ്ഞു ചോര പൊടിഞ്ഞു.. ശിവ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. നിസ്സംഗ ഭാവം ആയിരുന്നു.. പെട്ടെന്നാണ് പ്രിൻസ് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് കാലു വീശി അടിച്ചത്.. സൂര്യയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഗൺ തെറിച്ചു വീണുപോയി.. അവൻ അലർച്ചയോടെ തലവച്ചു അവളുടെ വയറിൽ ഇടിച്ചു ഭിത്തിയിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇടിച്ചു.. അത് കണ്ട് വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ അഭിരാമി വാളിന്റെ പിടി വച്ച് പ്രിൻസിന്റെ തലക്ക് ആഞ്ഞൊരു കുത്തു കൊടുത്തപ്പോൾ അവൻ ബോധം മറഞ്ഞു അലച്ചു വീണു.. “അച്ചായാ…” ശിവയും ആലീസും ഒരുപോലെ വിളിച്ചു.. കരഞ്ഞുകൊണ്ട്.. അഭിരാമി ചെന്ന് ആലീസിന്റെ തലയിലും ആഞ്ഞു അടിച്ചു. അവളും നിലത്തേക്ക് വീണു.. “സൂര്യ..? എവിടെയാണ് നിന്റെ ശ്രദ്ധ..?”

അവൾ സൂര്യയെ നോക്കി അലറി.. സൂര്യ പേടിച്ചു തലതാഴ്ത്തി.. “സോറി മാസ്റ്റർ.. പ്ലീസ് ഫോർഗിവ്…” അവൾ മുട്ടുകാലിൽ നിന്ന് വിറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അഭിരാമി ഒന്ന് മൂളി.. “അവരെ അവിടെ കൊണ്ടുപോയി ഇരുത്ത്.. അവർ കാണണം.. ലെറ്റ് തേം സീ.” അവൾ ആജ്ഞാപിച്ചപ്പോൾ സൂര്യ പ്രിൻസിനെയും ആലീസിന്റയും വലിച്ചു കൊണ്ടുപോയി ഭിത്തിയിൽ ചാരി ഇരുത്തി.. കുറച്ചു വെള്ളം എടുത്തു അവരുടെ തലയിൽ കൂടെ ഒഴിച്ച് ബോധം തെളിച്ചു.. “പ്ലീസ് അഭി.. അവൾ പാവം ആണ്.. പ്ലീസ്..” പ്രിൻസ് മെല്ലെ പറഞ്ഞു.. “എന്റെ നിരഞ്ജൻ പാവം ആയിരുന്നു.. നോ പ്രിൻസ് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന, നീ സ്നേഹിക്കുന്ന ഇവളുടെ ജീവൻ പൊകുന്നത്‌ നീ കാണണം..” അഭിരാമി അത് പറഞ്ഞു വീണ്ടും ശിവയുടെ മുൻപിൽ എത്തി. “ഉണ്ട്.. എനിക്കൊരു അവസാന ആഗ്രഹം ഉണ്ട് അഭിരാമി.. “ ശിവ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അഭിരാമി ഒന്ന് നിന്നു.. അതിന് ശേഷം ചോദ്യ ഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി.. “എന്തായാലും നീയെന്നെ കൊല്ലും. ഓക്കേ. കൊന്നോളൂ. എനിക്ക് പരാതി ഒന്നുമില്ല. പക്ഷെ എന്തിനാണ് കൊല്ലുന്നത്‌ എന്ന് പറഞ്ഞൂടെ നിനക്ക്..?

കം ഓൺ.. സെ ഇറ്റ് റ്റു മൈ ഫേസ്…” ശിവ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ അഭിരാമി ഒന്ന് ആലോചിച്ചു.. ശേഷം ഒരു ചെയർ വലിച്ചിട്ട് അവളുടെ മുൻപിൽ ഇരുന്നു. “നിരഞ്ജൻ.. എന്റെ പേർസണൽ സീക്രെട് ആയിരുന്നു അവൻ.. ആരും ഇല്ലാത്ത എന്റെ എല്ലാം.. അവൻ കോളേജ് പ്രൊഫെസർ ആയിരുന്നത് കൊണ്ടും ഞാൻ സ്റ്റുഡന്റ്‌ ആയിരുന്നത് കൊണ്ടും ആണ് ആ ബന്ധം ആരും അറിയിക്കേണ്ട എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞത്.. അവൻ എന്റെ എല്ലാം സ്വന്തമക്കിയിട്ടുണ്ട്‌.. എല്ലാം.. അവൻ പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ മരിക്കുമായിരുന്നു.. ഹി വാസ് ലോയൽ.. പക്ഷെ ഇവൻ.. ഇവനും അവന്റെ ലവർ അന്ന.. കള്ളക്കഥ ഉണ്ടാക്കി അവന്റെ പേര് കളഞ്ഞു.. ഭീഷണിപ്പെടുത്തി.. കൊല്ലുമെന്ന് പറഞ്ഞു.. അവൻ അത് സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ ഹി കമ്മിറ്റഡ് സൂയിസൈഡ്… “ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അഭിരാമി പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.. “ഇവർ എന്റെ സിബ്ലിങ്ങ്സ്‌ പോലെ ആയിരുന്നു..

എന്നിട്ടും അവർ എന്നോട്.. ശരിയാണ് അവർക്ക് അറിയില്ല എന്റെ എല്ലാം ആയിരുന്നു നിരഞ്ജൻ എന്ന്.. പക്ഷെ.. അവൻ പാവം ആയിരുന്നു.. വെറും പാവം.. ഒരു ഉറുമ്പിനെ പോലും നോവിക്കാത്തവൻ…” അഭിരാമി അത് പറഞ്ഞു തലപൊക്കി നോക്കി.. ശിവ വിശ്വസിക്കാൻ ആകാതെ ഇരുന്നു. “പാവം…! തുഫ്…” പുറകിൽ നിന്നും പ്രിൻസ് പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അഭിരാമി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു.. അവനെ പകച്ചു നോക്കി.. “നിന്റെ നിരഞ്ജൻ.. മാന്യൻ ആയിരുന്നു.. നിന്റെ മുൻപിൽ മാത്രം.. അല്ലാത്ത നിരഞ്ജനെ നിനക്ക് അറിയില്ല അഭി.. എനിക്ക് അറിയുന്ന നിരഞ്ജൻ സുന്ദരികളെ റിപ്പോർട്ട് നോക്കാൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ഒറ്റക്ക് വിളിച്ചു മയക്ക് മരുന്ന് കലർത്തിയ ചോകൊലെറ്റ് കൊടുത്തു ബോധം പോകുന്ന പാവം കുട്ടികളെ റേപ്പ് ചെയ്യുന്നവൻ ആയിരുന്നു.. ഒരു മനുഷ്യ മൃഗം.. “ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അഭിരാമി ഞെട്ടി.. ശിവയും.. “യു…. യു… എന്റെ നിരഞ്ജനെ നീ…? ആം ഗോന്ന ഫക്കിങ് കിൽ യു…!!!!!!!!” ബാധ കയറിയത് പോലെ അഭിരാമി വാൾ വലിച്ചെറിഞ്ഞു പ്രിൻസിനു നേരെ ഓടി.. അവന്റെ ഇരു കവിളിലും മാറി മാറി അടിച്ചു.. അലറി..

അവന്റെ മുടി കുത്തി പിടിച്ചു വീണ്ടും വീണ്ടും അടിച്ചു.. “പറ… അവൻ പാവം ആണെന്ന് പറ… യു….!!!!!” അവൾ അലറി… “നോ അഭി.. അവന്റെ അവസാനത്തെ ഇര.. അങ്ങനെ പറയാൻ പറ്റില്ല എന്നാലും അവൻ അവസാനം നോട്ടം ഇട്ടതു നിന്റെ സഹോദരി ആയിരുന്ന.. എന്റെ ജീവൻ അയിരുന്ന അന്നയെ ആണ്.. നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ഞാൻ നുണ പറയുകയാണ് എന്ന്..? കണ്ണിലേക്ക് നോക്ക്.. എന്റെ കണ്ണിൽ നോക്ക് അഭി…” അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഇടിവെട്ടിയത് പോലെ നിന്നു.. “നോ.. ഇല്ല എന്റെ നിരഞ്ജൻ അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല.. നീ രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി നുണ പറയുന്നു..” അവൾ ചെന്ന് വാൾ എടുത്തു വന്നു.. “നീയെന്നെ കൊന്നോളൂ അഭി.. എന്നെ അഴിച്ചു വിട്ടാൽ പോലും ഞാൻ നിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. അത്രക്ക് സ്നേഹം ആണേടീ നിന്നോട് എനിക്ക്.. മരിച്ചു പോയ അന്നക്കൊച്ചു ആണേ സത്യം..” പ്രിൻസ് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാൾ താഴെ വീണു.. അവൾ പുറകോട്ട് പോയി ഭിത്തിയിൽ തട്ടി നിന്നു.. പൊട്ടി കരഞ്ഞു.. അതിന് ശേഷം താഴേക്ക് ഇരുന്നു. സൂര്യ ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിർവികാരം ആയി നിൽക്കുകയായിരുന്നു..

“എവിടെയാണ് എനിക്ക് പിഴച്ചത്…?” അവൾ പ്രിൻസിനെ നോക്കി.. “പറയാം….” പ്രിൻസ് അവളെ നോക്കി… * അന്ന് ആർട്സ് ഡേയ് ആയിരുന്നു.. പ്രിൻസും അന്നയും അഭിയും തിരക്കിട്ട ജോലികളിൽ ആയിരുന്നു.. “അന്ന? ആ പിള്ളേരുടെ തുണികൾ ക്ലാസ്സിൽ ഉണ്ട്.. ഒന്ന് കൊണ്ടുവാ കൊച്ചെ…” പ്രിൻസ് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അന്ന മുകളിലേക്ക് ഓടി.. ബിഎ ഹിസ്റ്ററി ക്ലാസ്സിൽ എത്തി തുണികൾ ഇരിക്കുന്ന ബാഗ് എടുക്കുമ്പോൾ ആണ് ക്ലാസ്സിന്റെ ഒരു കോണിൽ ഇരുന്നു നിരഞ്ജൻ എന്തോ മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ചു കയറ്റുന്നത് അന്ന കണ്ടത്.. അവൾ ഒന്ന് പകച്ചു നിന്നപ്പോഴേക്കും അയാൾ കണ്ണ് തുറന്ന് അവളെ നോക്കി. “അഹ് അന്ന.. ഞാൻ.. നല്ല തലവേദന.. അതാണ്…” അവൻ ഒന്ന് പതറി മെല്ലെ ഡോറിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ എന്ന എന്തെങ്കിലും ആവട്ടെ എന്ന് കരുതി ബാഗ് തുറന്നു.. പുറകിൽ എന്തോ തടയുന്നത് പോലെ തൊന്നിയ അവൾ നിവർന്നതും പുറകിൽ നിന്നും നിരഞ്ജൻ അവളെ ചുറ്റി പിടിച്ചിരുന്നു.. അവളുടെ വായ അയാൾ പൊത്തി പിടിച്ചു. “അന്ന.. പ്ലീസ്.. അത്രക്ക് ആഗ്രഹിച്ചുപോയി നിന്നെ.. ആരും അറിയില്ല.. പ്ലീസ്..

ഈ കോളേജിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരി നീയാണ്.. “ അവൻ വിറയ്ക്കുന്ന സ്വരത്തോടെ അവളോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ചലനം അറ്റു നിന്നുപോയി… അതൊരു പോസിറ്റീവ് സൈൻ ആയി എടുത്തു അവൻ പിടി ഒന്ന് അയച്ചപ്പോഴേക്കും അവൾ അലറിക്കൊണ്ട് കുതറി ഓടാൻ നോക്കി.. അവൻ അവളുടെ ചുരിദാറിന്റെ മുകളിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ അത് കീറി പോയി.. അവൾ മാറ് പൊത്തി ഓടാൻ ശ്രമിച്ചു.. “നിരഞ്ജൻ ആഗ്രഹിച്ചത് ഒക്കെ നേടിയിട്ടുണ്ട്.. വിടില്ല ഞാൻ..” അവൻ അവളെ പ്രാന്ത് പിടിച്ചത് പോലെ ചുറ്റി പിടിച്ചതും അവൾ മുട്ടുകാൽ പൊക്കി അവന്റെ നാഭിക്ക് ഒരു ഇടി ഇടിച്ചു.. അത് പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നിന്ന അവനെ തട്ടി മാറ്റി അവൾ ഇറങ്ങി ഓടി.. “ഇച്ചായാ……” അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അന്ന ചെന്ന് വീണത് പ്രിൻസിന്റെ നെഞ്ചിൽ ആണ്.. “എന്നാടി കൊച്ചെ.? ആരാ നിന്നെ ഉപദ്രവിച്ചത്..?” പിടക്കുന്ന നെഞ്ചോടെ അവൻ അവളോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ ആ പേര് പറഞ്ഞു. ഉണ്ടായതും പറഞ്ഞു.. നിരഞ്ജൻ അവിടേക്ക് ഓടി വന്നിരുന്നു.. പ്രിൻസ് മുൻപോട്ട് കുതിച്ചു.. നെഞ്ചിൽ തന്നെയാണ് നിരഞ്ജൻ ചവിട്ട് കൊണ്ട് തെറിച്ചു പോയി വീണത്..

“എന്റെ പെണ്ണിനെ തന്നെ വേണം അല്ലേടാ…???” അലറിക്കൊണ്ട് ആയിരുന്നു പ്രിൻസ് അവനെ ഒരു ദയയും ഇല്ലാതെ അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്.. ഇടക്ക് അഭിരാമി കയറി വന്നപ്പോൾ അവൻ അവളെ വലിച്ചു മാറ്റി വീണ്ടും തല്ലി.. അതോടെ സാറുമാർ ഓടിവന്നു.. അവർ പ്രിൻസിനെ പിടിച്ചു മാറ്റി.. ഓഫീസിൽ വച്ചാണ് പ്രിൻസിപ്പാൾ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചത്.. പ്രിൻസും അന്നയും ഉണ്ടായ കാര്യം പറഞ്ഞു.. “ഇല്ല അങ്ങനെ അല്ല… ഇവൾ വിളിച്ചിട്ടാണ് ഞാൻ ചെന്നത്.. എനിക്ക് പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇവൾ ബലമായി എന്നെ പിടിച്ചു.. ധ രാജ് ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ ഇവൾ പ്ലേറ്റ് തിരിച്ചതാണ്‌. സ്വന്തം വസ്ത്രം കീറി ഓടുകയായിരുന്നു..” “ഡാ നായെ…..” അത് കേട്ട് പ്രിൻസ് അവന്റെ കഴുത്തിന് പിടിച്ചു ഉയർത്തി.. നിരഞ്ജൻ കിടന്നു പിടച്ചപ്പോൾ അവർ വീണ്ടും പ്രിൻസിനെ പിടിച്ചു മാറ്റി. “പറ രാജ്..? നിരഞ്ജൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണോ.. “ പ്രിൻസിപ്പാൾ രാജ് എന്ന പ്യൂണിനോട് ചോദിച്ചു. “അതെ സാറേ.. ഈ പെണ്ണ് ബലം പ്രയോഗിച്ചു സാറിനെ ഉമ്മവെക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ കണ്ടതോടെ അവൾ വസ്ത്രം സ്വയം കീറി ഓടിയതാണ്…” പ്രിൻസും അന്നയും ഞെട്ടി..

“ഡാ…” അവൻ അലറിയപ്പോൾ രാജ് പേടിച്ചു പ്രിൻസിയുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു.. പ്രിൻസിപ്പാൾ പ്രിൻസിനെ തടഞ്ഞു.. “യു ആർ ടെംപറേറ്ററി സസ്‌പെൻഡഡ്‌.. ഒരു അദ്ധ്യാപകനെ മർദ്ധിക്കുക.. അതും ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ കെട്ടിച്ചമച്ച കഥ ഉണ്ടാക്കി.. നിന്നെ സസ്‌പെൻഡ് ചെയ്യുക എന്നല്ലാതെ വേറെ ഒരു വഴിയും എനിക്കില്ല… ഇനി ഇവിടെ കിടന്നു ഷോ കാണിച്ചാൽ ഞാൻ പോലീസിനെ വിളിക്കും പിന്നെ ടെംപോററി പെർമനന്റ് ആകും.. “ പ്രിൻസിപ്പാൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ നിരഞ്ജൻ പുച്ഛച്ചിരിയോടെ അന്നയെ നോക്കി.. അവൾ ആകെ തകർന്നു പോയിരുന്നു.. “ഫൈൻ.. ഞാൻ പോകുന്നു.. ഇത്തരം തന്തക്ക് പിറക്കാത്തവർ പഠിപ്പിക്കുന്ന നീതിയും ന്യായവും നോക്കാത്ത കോളേജിൽ എനിക്കും വേണ്ട സീറ്റ്‌.. ഇവളും ഇനി ഇവിടെ പഠിക്കില്ല…, പക്ഷെ നീ പുറത്തേക്ക് വരുമല്ലോ..? കാണാം..” നിരഞ്ജനോട് അത് പറഞ്ഞു അവർ രണ്ടും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.. അപ്പോഴാണ് അഭിരാമി വന്നത്.. “നീയൊക്കെ ഇത്ര ചീപ് ആയിരുന്നോ പ്രിൻസ്…? അന്ന നീയും? അതുപോലെ മാന്യൻ ആയ ഒരാളെ ഇതുപോലെ മോശം ആക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ?

ഐ പിറ്റി യു..” അവൾ കൂടെ അത് പറഞ്ഞു പോയപ്പോൾ പ്രിൻസും അന്നയും അകെ തകർന്നിരുന്നു. “നീ വിഷമിക്കണ്ട…” അവൻ അത് മാത്രം പറഞ്ഞു.. അന്ന് വൈകീട്ട് നിരഞ്ജൻ രാജിനെയും കൂട്ടി ഒഴിഞ്ഞ ഒരു ക്ലാസ്സിലേക്ക് ചെന്നു.. ആർട്സ് തുടരുകയായിരുന്നു.. നിരഞ്ജന് മയക്കു മരുന്ന് എത്തിച്ചു കൊടുക്കുന്നതും റാജ്‌ ആയിരുന്നു. “നീ ആ ബിഎ ഇംഗ്ലീഷ് ഫസ്റ്റ് ഇയർ ആരാധ്യയെ വിളിച്ചുവാ.. ആഗ്രഹിച്ച മുതൽ ആണ് അന്ന.. കിട്ടും എനിക്കവളെ..” അവൻ മുരണ്ടുകൊണ്ടു പറഞ്ഞപ്പോൾ രാജ് വേഗം പോയി.. നിരഞ്ജൻ ഒരു വെളുത്ത പൊടി വല്ലെറ്റിൽ നിന്നും എടുത്തു ഒരു കടലാസിൽ ഇട്ടു അത് ഒരു സ്‌റ്റൗ ഉപയോഗിച്ചു വലിച്ചു കയറ്റി.. രാജ്‌ ആ കുട്ടിയെ കൊണ്ടുവന്നു റൂമിൽ ആക്കി പുറത്തു നിന്നു.. അവന്റെ ഭാവം കണ്ടു അവൾ പേടിച്ചു പോയി. അവൻ അവൾക്ക് ഒരു ഗുളിക എടുത്തു നീട്ടി.. “സർ പ്ലീസ്.. ഇനിയെങ്കിലും എന്നെ ഉപദ്രവിക്കരുത്.. എനിക്ക് മയക്ക് മരുന്ന് വേണ്ട.. പ്ലീസ്.. ആ വീഡിയോ ഡിലീറ്റ് ആക്കണം പ്ലീസ് എന്നെ ഇനിയും ഇങ്ങനെ… വെറുതെ വിടണം..” അവൾ കൈകൂപ്പി പറഞ്ഞു. “ഇന്ന് അന്നയെ കിട്ടിയിരുന്നു എങ്കിൽ നിന്നെ വിടുമായിരുന്നു..

അവളുടെ മുൻപിൽ എന്താടീ നീ..? തുഫ്… എന്തായാലും ഇത് കഴിച്ചിട്ട് ഈ വേഷം ഒക്കെ അഴിച്ചു മാറ്റ്.. നിന്നെ ഒന്ന് കാണട്ടെ ഞാൻ…” അവൻ ആ ഗുളിക അവളുടെ വായിൽ ബലമായി കുത്തി കയറ്റി കൊടുത്തു കഴുത്തു പിടിച്ചു മുഖം മുകളിലേക്ക് ആക്കി പിടിച്ചു.. “സർ പ്ലീസ്..” നിരഞ്ജൻ അവളുടെ ചുരിദാർ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്താൻ നോക്കി.. അപ്പോൾ ഒരു വിസിൽ ശബ്ദം കേട്ടു.. അവർ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. അല്പം തുറന്ന് കിടന്നിരുന്ന വിൻഡോ. അതിന്റെ ഷെയ്ഡ് ഉള്ള ഭാഗത്തു ആലീസ്.. ഒരു ഫോൺ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.. നിരഞ്ജൻ അത് കണ്ടു ഞെട്ടി വിറച്ചു.. “എന്റെ അച്ചായനെയും ഏട്ടത്തിയെയും തൊട്ടാൽ പുറകെ ഞാൻ ഉണ്ടാകുമെന്ന് അറിയാനുള്ള ബുദ്ധി നിനക്ക് ഇല്ലായിരുന്നോടാ സാറേ നിരഞ്ജ..?? ഇതിൽ നിന്റെ കലാപരിപാടികൾ എല്ലാം ഉണ്ട്…” അവൾ അത് പറഞ്ഞതും അവൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഇറങ്ങി ഓടി.. ആലീസ് അപ്പുറത്തുകൂടെ വന്നപ്പോഴേക്കും അവന്റെ ബൈക്ക് ചീറിപ്പാഞ്ഞു പോയിരുന്നു.. ആലീസ് നേരെ പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ അടുത്തേക്ക് ആണ് പോയത്..

അയാൾ അത് കണ്ടു.. ഉടനെ പോലീസിനെ വിളിച്ചു.. പോലീസ് അവനെ തേടിപ്പോയി.. ആർട്സ് ഡേയ് ഉടനെ നിർത്തി വച്ച് എല്ലാവരും മീറ്റിങ് കൂടിയപ്പോൾ ആണ് ആ ന്യൂസ് അവരെ തേടി എത്തിയത്. നിരഞ്ജൻ സൂയിസൈഡ് ചെയ്തു… പുറകെ അവൻ ചെയ്ത കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ന്യൂസിൽ ഒക്കെ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.. രാജ് അടക്കം അകത്തായി. പ്രിൻസും അന്നയും തെറ്റുകാർ അല്ല എന്ന് എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു.. അവർ അഭിരാമിയെ അന്വേഷിച്ചു.. അവളുടെ വീട്ടിൽ പോലും ആരും ഇല്ലായിരുന്നു.. അന്ന് അവരെ തെറ്റിദ്ധരിച്ച വിഷമത്തിൽ അവൾ പോയിരുന്നു എന്നാണ് പ്രിൻസും അന്നയും ആലീസും വിചാരിച്ചിരുന്നത്.. ഇപ്പോൾ വരെ.. ** ഇതൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ അഭിരാമി മുഖം പൊത്തി ഇരുന്നു. “അപ്പോൾ നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ബന്ധങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചു ഉണ്ടാക്കിയ കഥകൾ അല്ലായിരുന്നോ അത്..?” അവൾ മുഖം പൊക്കി.. കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ.. “നോ അഭി.. അവൻ നിന്നെ ഉപയോഗിച്ചു എന്ന് വേണം പറയാൻ.. നീ അതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ല…നിന്റെ ബുദ്ധിപോലും പ്രണയത്തിന് മുൻപിൽ ഇല്ലാതെ ആയി..”

പ്രിൻസ് പറഞ്ഞപ്പോൾ അഭിരാമി തല വെട്ടിച്ചു.. “ഇല്ല.. അവൻ പാവം ആയിരുന്നു.. അന്ന് അവൻ വന്നു കുറെ കരഞ്ഞു. അവനു ബലമായി മയക്കുമരുന്ന് കൊടുത്തു പ്രിൻസും അന്നയും അവനെ കുടുക്കി എന്ന് പറഞ്ഞു എന്റെ മടിയിൽ തലവച്ചാണ് അവൻ കരഞ്ഞത്.. ഇല്ല… അവൻ പാവം ആണ്.. അവന്റെ കണ്ണിൽ ഞാൻ കണ്ടത് ആണ്.. നോ പ്രിൻസ് നീ നുണയൻ ആണ്.. എന്റെ നിരഞ്ജൻ.. അവൻ പാവം ആണ്.. തകർന്ന മനസുകൊണ്ടാണ് അവൻ മരിച്ചത്.. യു കിൽഡ് ഹിം.. യു കിൽഡ് ഹിം.. ആൻഡ് ഐ വിൽ കിൽ യു ആൾ…” അഭിരാമി അലറിക്കൊണ്ട് ഓടിപോയി ആ വാൾ എടുത്തു.. പകയോടെ ശിവയെ നോക്കി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ വല്ലാതെ വെട്ടി.. ഭാവം ആകെ മാറി.. “നീ ആദ്യം മരിക്കും… ആദ്യം നിന്റെ വലത്തേ കൈ എനിക്ക് വേണം… സൂര്യ.. അവളുടെ കൈ വലിച്ചു പിടിക്ക്…” അവൾ അലറിയപ്പോൾ സൂര്യ ശിവയുടെ വലത്തേ കൈയ്യിലെ കെട്ടുകൾ അഴിച്ചു.. അതിന് ശേഷം ഒരു കൈകൊണ്ടു അവളുടെ കൈ വലിച്ചു പിടിച്ചു.. മറ്റേ കയ്യിൽ ഗൺ അവൾ പ്രിൻസിന് നേരെ നീട്ടി… അഭിരാമി തിരിഞ്ഞു ഒന്ന് പ്രിൻസിനെ നോക്കി… അവൻ ആകെ തകർന്ന് ഇരിക്കുന്നു.. ആലീസ് ചോര പോയി അബോധാവസ്ഥയിലേക്ക് ആയിട്ടുണ്ട്.. “ഫോർ നിരഞ്ജൻ.. “

അഭിരാമി വാൾ ഓങ്ങി. പ്രിൻസ് കണ്ണടച്ച് കളഞ്ഞു… കാണാൻ ശക്തി ഇല്ലാതെ.. “സ്റ്റോപ്പ്…” ശിവ അഭിരാമിയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് നിർത്തി അവളെ നോക്കി.. ചോദ്യഭാവത്തിൽ. “സൂര്യ..?” ശിവ പെട്ടെന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ സൂര്യ അവളെ നോക്കി.. “നിനക്ക് നിന്റെ അമ്മയെ കാണണ്ടേ..? അമ്മയുടെ സ്നേഹം വേണ്ടേ..? അതുകൂടാതെ നിനക്ക് ഞാൻ ഉണ്ടാകും.. ഒരു സഹോദരി ആയിട്ട്‌.. ആലീസ് ഉണ്ടാകും.. അച്ചായൻ ഉണ്ടാകും നിന്റെ ഏട്ടൻ ആയിട്ട്.. വേണോ നിനക്ക്.? ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും നിനക്ക് ഉണ്ടാകും.. ഐ പ്രോമിസ് യു സൂര്യ… ഐ പ്രോമിസ് യു…” ശിവ അവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അഭിരാമി ആണ് ഞെട്ടിയത്.. “നോ……” അഭിരാമി അലറിക്കൊണ്ട് ശിവയുടെ വലത്തേ കയ്യിലേക്ക് വാൾ വീശി വെട്ടി… ശിവ അലറിക്കൊണ്ട് കണ്ണടച്ചു.. എന്നാൽ നിശ്ശബ്ദത.. വാൾ തട്ടിയില്ല.. ശിവ പിടയലോടെ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി… വാൾ വീശിയ അഭിരാമിയുടെ കൈ മുറുക്കെ പിടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന സൂര്യ.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരുന്നു.. അഭിരാമി പേടിയോടെ അവളെ നോക്കി.. അവിടെയുള്ള ഭാവം എന്താണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ അഭിരാമിക്കോ ശിവക്കോ കഴിഞ്ഞില്ല...……........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...