🌻സൂര്യകാന്തി 🌻: ഭാഗം 6

രചന: മിഴി

കൈയൊഴിഞ്ഞിട്ടില്ല... സങ്കടപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല... തനിച്ചാക്കിയിട്ടില്ല... എല്ലാം അവൾക്കായി നൽകി... സ്വന്തം ജീവിതം... സന്തോഷം... ഈ ഡിവോഴ്സ് പോലും അവളുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടിയാണല്ലോയെന്നോർക്കുമ്പോൾ സൂര്യന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിഷാദത്താൽ ഒന്നു കോടി.. എല്ലാം അവൾക്കായി നൽകി... ഒന്നൊഴിച്ചു തന്റെ റിച്ചുമോൾ.. കാരണം ഈ സൂര്യനു മാത്രം മതി നഷ്ടങ്ങൾ..... എന്റെ മോളൊരിക്കലും വിഷമിക്കാനിടവരരുത്.. കണ്ണടച്ചൊഴുക്കിവിട്ട നീർതുള്ളികൾക്കൊപ്പം ഓർമകളെയും ഒഴുക്കിക്കളയാനായെങ്കില്ലെന്നവനൊരുവേള ആശിച്ചു.. മോനേ... അമ്മയ്ക്കറിയാം എന്റെ കുഞ്ഞ് ഒരുപാട് അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്.... നിങ്ങൾക്കിടയിലെ പ്രശ്നം എന്താണെന്ന് ചോദിക്കുന്നില്ല... വിദ്യയെ എനിക്ക് കുഞ്ഞിലേ അറിയാം.. അവളെയും വെറുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല... നിങ്ങൾക്കൊരബദ്ധം പറ്റി.. അതുമറക്കാം.. ഇനിയും വൈകിയിട്ടിയില്ല.. ഈ കുഞ്ഞിനെയൊർതെങ്കിലും നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നുകൂടി ഒരുമിച്ചൂടെ... ഞാനിനി എത്ര കാലമാണെന്ന് വെച്ചാണ്..

ഈ മോളുടെ നല്ലഭാവിയോർതെങ്കിലും എന്റെ മോൻ അമ്മ പറയുന്നത് കേൾക്കണം.. ഓർമയിൽ മുഴുകിനിന്നിരുന്ന സൂര്യന്റെ ചുമലിൽ ഒന്നാമർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് രുഗ്മിണി പറഞ്ഞു.. നല്ല ഭാവിയോർത്താണ്... എന്റെ മോളെ മാത്രം കരുതിയാണ് കൂടെ കൂട്ടിയത്... കടമയുടെയും കടപ്പാടിന്റെയും പേരിൽ നിങ്ങൾക്കെല്ലാം വേണ്ടി സമർപ്പിച്ചിട്ടേയുള്ളു ഈ ജീവിതം.. അമ്മ പറഞ്ഞതുപോലെ അനുസരിച്ചിട്ടേയുള്ളു.. എല്ലാം എന്റെയുള്ളിൽ നിധിപോലെ മൂടിവെച്ചിരിക്കുന്നത് മരിച്ചു തലയ്ക്കു മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന ചിലരോടുള്ള കടപ്പാടിൻ പുറത്താണ്.. ഇനിയും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അമ്മ കൂടി എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കരുത്... വയ്യമ്മേ... ഇനിയൊന്നും സഹിക്കാനും.. ക്ഷമിക്കാനും.. രുഗ്മിണിയുടെ കൈകൾ തന്റെ ചുമലിൽ നിന്നും ചേർത്തുപിടിച്ചാ കൈകളിലേക്ക് മുഖമമർത്തിയവൻ തേങ്ങി.. എന്നും തലയുയർത്തിനിന്നിരുന്ന തന്റെ മകൻ ഇങ്ങനെ നെഞ്ചുരുക്കണമെങ്കിൽ എന്തോ വലിയ രഹസ്യം തന്നെ അവർക്കിടയിലുണ്ടെന്നവർക്കി തോന്നി. ഒരുപക്ഷേ...

ഒരിക്കലും താൻ കൂടി അറിഞ്ഞു വിഷമിക്കാൻ ഇടവരാ ത്തയൊന്ന്.. ഇല്ല ജിത്തൂട്ടാ... ഇനിയും അമ്മ ഒന്നും പറയില്ല.. ഇത്രയും ദിവസം ചെറുതായെങ്കിലും ഉള്ളിലൊരു നീറ്റലുണ്ടായിരുന്നു.. എന്റെ മോന്റെ ഭാഗത്തു നിന്നെത്തെങ്കിലും തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയോയെന്ന്.. നിന്നെയെനിക്കറിയാം കുഞ്ഞേ.. എന്നാലും ഉള്ളിലൊരു ആധിയായിരുന്നു.. ഇപ്പോളെനിക്കുറപ്പായി.. നിങ്ങൾക്കിടയിലെ ഈ വേർപിരിയലിനു എന്റെ മോനൊരു കാരണമല്ലെന്ന്.. പക്ഷേ.. ഒരു കാര്യം അമ്മ പറഞ്ഞേക്കാം.. ഈ ജന്മം ഇങ്ങനെ ഉരുകി തീരാനാണ് ഭാവമെങ്കിൽ അതുപോലെ നിന്നെയിതിലേയ്ക്ക് തള്ളിയിട്ട കുറ്റബോധത്തിൽ ഈ അമ്മയും ഉരുകിത്തീരുവാണ്.. ഇനിയും ഒന്നും പറഞ്ഞ് ബുദ്ധിമുട്ടിക്കില്ല... ഈ മനസ്സിന് ചേരുന്ന ഒരു കൂട്ട് സമയമെടുത്താണെലും നീ കണ്ടെത്തണം.. അത്രയും പറഞ്ഞ് പൊട്ടിവന്ന സങ്കടം സാരിതുമ്പാൽ പൊത്തിപ്പിടിച്ചവർ പുറത്തേയ്ക്കു പോയി.. ഒരർത്ഥവുമില്ലാത്ത കാത്തിരിപ്പാണ് തന്റെ ജീവിതമെന്നറിയാം... എങ്കിലും ഇനിയൊരു പരീക്ഷണം വയ്യ...

കാരണം റിച്ചുമോളെക്കൂടി പരീക്ഷണ വസ്തുവാക്കുവാൻ ഒട്ടും വയ്യ... ഇതുമതി... ഇങ്ങനെ റിച്ചുസിന്റെ അച്ഛനായി... അവൻ പതിയെ കുഞ്ഞിനടുത്തായി വന്നു കിടന്നു.. ആ കുഞ്ഞ് നെറ്റിയിൽ നനുത്ത ഒരു സ്നേഹസ്പർശമേകി... 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 വൈകുന്നേരം ഫിസിക്കൽ എഡ്യൂക്കേഷൻ ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കോളേജിൽനിന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ സമയം അഞ്ചുമണികഴിഞ്ഞിരുന്നു.. ഇനി ആഞ്ഞു പിടിച്ചു നടന്നാലേ അഞ്ചരയ്ക്കുമുൻപെങ്കിലും ഹോസ്റ്റലിൽ കയറാൻ കഴിയുള്ളു.. എന്റെ സ്വാതി ഒന്നനങ്ങി നടക്കെടി... ഇന്നലെ ഫുൾ ട്രെയിനിൽ ആർന്നില്ലേ.. പിന്നെ ഇപ്പൊ വൈകുന്നേരം ഈ ഫിസിക്കലിന്റെ ക്ലാസും.. എനിക്കാണേൽ തല വെട്ടിപ്പിളർന്നിട്ടു മേലാ.. അങ്ങെത്തുമ്പോഴേയ്ക്കും ഒരു ചായ പോലും കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.. കാന്തി തലയിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പതിയെ ആടിയാടി നടന്നുവരുന്ന സ്വാതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.. ആഹ്... നീ ചായയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോഴാ ഓർത്തെ.... എനിക്കാണേൽ വിശന്നിട്ടു നടക്കാനും പറ്റണില്ല..

നടത്തതിന്റെ സ്പീഡ് ഒന്നുകൂടി കുറച്ചുകൊണ്ട് സ്വാതി കാന്തിയെ നോക്കി.. ഓഹ്... ഈ പെണ്ണിനെക്കൊണ്ട് തോറ്റു.. ഒരു പായ്ക്കറ്റ് ബിസ്കറ്റ് തിന്നിട്ടിപ്പോ ഒരു മണിക്കൂർ തികച്ചായില്ലല്ലോ? ഇതൊക്കെ എങ്ങോട്ടാടി കൊച്ചേ പോകുന്നത്.. ഈ നടത്തമാണേൽ രാത്രി അത്താഴത്തിനെ ഹോസ്റ്റലിലെത്തുള്ളൂ... കാന്തി സ്വാതിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൂടെ നടത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അയ്യോ... അത്താഴത്തിന്റെ കാര്യമൊന്നുമോർമ്മിപ്പിക്കല്ലേ... പുറത്തൂന് വാങ്ങി വെയ്ക്കണ സ്നാക്സ് കൊണ്ടാ രാത്രി കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നെ... കൊള്ളക്കാശും വാങ്ങി വായിൽവെയ്ക്കാൻ മെനയില്ലാത്ത സാധനങ്ങളാ തിന്നാൻ തരണേ.. പിന്നെ ഒരു ഗതിയുമില്ലാത്തോണ്ട് അങ്ങഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു പോകുന്നെന്നെ ഉള്ളൂ.. സ്വാതി സങ്കടത്തോടെ വയറ്റിൽ തടവിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അതുശരിയാടാ.... പിന്നെന്തുചെയ്യാനാ എങ്ങനേലുമാ ഇവിടെങ്കിലും സ്റ്റേ കിട്ടിയത്... അപ്പോൾ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാനല്ലേ പറ്റുള്ളൂ... ആ... അതുംശരിയാ... നമ്മുടെ മാത്‍സ്സിലെ രമ്യയില്ലേ.. അവളുടെ വീട്ടിൽ ഹോം സ്റ്റേ ഉണ്ട്.. നമ്മുടെ ക്ലാസ്സിലെ മൂന്നാലുപേർ അവിടെ തങ്ങുന്നുണ്ട്...

പക്ഷേ.. ഒരു അരമണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട്... സ്വാതി ആലോചനയോടെ പറഞ്ഞു.. അയ്യോ... അതൊന്നും പറ്റില്ലടാ... ഇവിടെത്തന്നെ അടുത്തയോണ്ടാ നിൽക്കാൻ സമ്മതിച്ചേ... എന്റെയൊരു റിലേറ്റീവ് അടുത്തുണ്ട്... അവിടെ നിൽക്കാൻ വീട്ടിൽ നിർബന്ധിക്കുവാ.. ഈ ദൂരത്തിന്റെ പേരിൽ ഒരുവിധം രക്ഷപ്പെട്ടു നില്ക്കാ... അപ്പോഴാ ഈ കാര്യോം പറഞ്ഞ് അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ.. കാന്തി പരിഭ്രമത്തോടെ സ്വാതിയെ നോക്കി.. എന്നിട്ടാണോടി മണ്ടൂസേ.. നീയ്യ് ഈ ജയിലിൽ കിടന്നു കഷ്ടപ്പെടണേ.. നിന്റെ സ്ഥാനത്‌ ഞാനെങ്ങാനും ആയിരുന്നേൽ എപ്പോൾ അവിടേയ്ക്കു ഷിഫ്റ്റ്‌ ആയിന്നു ചോദിച്ചാൽ മതി... സ്വാതി കാന്തിയെ നോക്കി ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു.. ഒന്നുപോയെടി... എനിക്കതിഷ്ടല്ല... ഇവിടാമ്പോ ഒന്നും പേടിക്കണ്ട... പട്ടിണി കിടന്നാലും വേണ്ടില്ല.. സമാധാനത്തോടെ കഴിയാല്ലോ ? എന്തോ ഓർത്തെന്നപ്പോൾ കാന്തി പറഞ്ഞു.. പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാണ് അതിനെപ്പറ്റി ഓർത്തത്‌.. എന്ത്...? അവിടെപ്പോയാൽ നിനക്കെന്താ സമാധാനത്തിനു കുറവ് ? സ്വാതി സംശയത്തോടെ കാന്തിയെ നോക്കി..

ഏയ്‌.. ഒന്നുല്ലടാ... എനിക്കവരെയൊന്നുമറിയില്ലല്ലോ.. അറിയാൻ വയ്യാത്ത ആൾക്കാരുടെ കൂടെ നിൽക്കുന്നതിലും നല്ലതല്ലേ എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിനൊപ്പം നിൽക്കുന്നത്.. അതോർത്തു പറഞ്ഞതാ.. അവളെ നോക്കാതെ പതിയെ വിഷയം മാറ്റിക്കൊണ്ട് കാന്തി പറഞ്ഞു.. മ്മ്... ചേച്ചിയൊന്നു നിന്നെ... കാന്തിയുടെ കൈയിൽ വട്ടംചുറ്റി അവളെയൊന്നു പിടിച്ചു തനിക്കഭിമുഖമായി നിർത്തിക്കൊണ്ട് സ്വാതി പറഞ്ഞു.. കള്ളം കണ്ടുപിടിക്കപ്പെട്ടതുപോലെ മുഖമുയർത്താതെ കാന്തി നിലത്തേക്ക് ദൃഷ്ടിയൂന്നി നിന്നു.. ദേ.. ഇങ്ങോട്ടൊന്നു നോക്കിയേ... എനിക്ക് സുഖിപ്പിച്ചത് നന്നായങ്ങു ബോധിച്ചു...... ഇനിയും അഭിനയിച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടണമെന്നില്ല... കാന്തിയുടെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ വിരൽ ഞൊടിച്ചുകൊണ്ട് സ്വാതി പറഞ്ഞു... ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ സംശയഭാവത്തിൽ കാന്തി സ്വാതിയെ നോക്കി.. അന്തംവിട്ടു നോക്കണ്ട... നീയിപ്പോൾ പറഞ്ഞില്ലേ എന്നെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആയിട്ടാണ് കാണുന്നതെന്ന്... ആ അഭിനയവും സുഖിപ്പിക്കലും വേണ്ടന്നാ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്... അവൾ കുറച്ചു ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു..

എപ്പോഴും തമാശയിൽ തന്റെ വാലിൽതൂങ്ങി നടക്കുന്ന സ്വാതീയിൽനിന്നും ഇത്രയും ഗൗരവത്തിൽ ഒരു രൂപമാറ്റം കാന്തി ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.. അതുമല്ല തന്റെ സ്നേഹം അഭിനയമാണെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഉള്ളിലൊരു വിങ്ങലുണ്ടായി.. സ്വാതി.. മോളെ.. നീയെന്തൊക്കെയാടി പറയണത്... ഞാൻ രാവിലെ പറഞ്ഞില്ലേ.. എന്റെ ലൈഫിൽ ഇത്രയും ക്ലോസ് ആയിട്ടിടപഴകിയിട്ടുള്ള കൂട്ടുകാരില്ല.. ആരോടും അഭിനയിക്കാനുമെനിക്കറിയില്ല.. ഒരു സുഹൃത്തിനേക്കാളുപരി എന്റെ ചേച്ചിപ്പെണ്ണിന്റെ സ്ഥാനത്താ ഞാൻ നിന്നെ കാണണേ... അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നു.. റോഡിൽ നിന്നും ഹോസ്റ്റലിലേയ്ക്കുള്ള ഇടവഴിയിലാണ് ഇപ്പോൾ ഇരുവരും നിൽക്കുന്നത്.. സമയം അഞ്ചര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. വിങ്ങിപ്പൊട്ടിയ തന്റെ കൂട്ടുകാരിയെക്കാൻകെ സ്വാതിയുടെ ഉള്ളവും വേദനിച്ചു.. എങ്കിലും അതുപുറത്തുകാട്ടാതെ ഒന്നു ചുറ്റും നോക്കിയ ശേഷം അവൾ കാന്തിയെയും കൂട്ടി വേഗം ഹോസ്റ്റലിലേയ്ക്ക് നടന്നു... വഴിയിലുടനീളം ഇരുവരും നിശബ്ദമായിരുന്നെങ്കിലും ഉള്ളിൽ ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ അലയടിച്ചിരുന്നു... റൂമിലെത്തിയിട്ടാണ് സ്വാതി കാന്തിയുടെ കൈകൾ മോചിപ്പിച്ചത്.. ശേഷം ഡോർ ക്ലോസ് ചെയ്തു

ബാഗ് ടേബിളിലേയ്ക്ക് വെച്ചു.. ഷെൽഫിൽ നിന്നും തോർത്തും മാറാനായി ഡ്രെസ്സുമെടുത്തു പുറത്തേയ്ക്കു ഫ്രഷാവനായി പോയി... ഇത്രയും നേരമായിട്ടും സ്വാതി തന്നോടൊന്നും മിണ്ടാത്തത് കാന്തിയിൽ ദുഃഖം ഇരട്ടിപ്പിച്ചു... ഒരേസമയം ഉള്ളിലെ ദുഃഖമെല്ലാം അവളിലിറക്കിവെയ്ച്ചു ആ തോളിൽ ആശ്വാസം തേടാൻ മനസ്സ് വെമ്പിയെങ്കിലും അതേസമയം തന്നെ ഈ സൗഹൃദം അതറിയുമ്പോൾ നഷ്ടപ്പെടുമോയെന്ന ഭയവും ഉള്ളിൽ പെരുമ്പറകൊട്ടി... മനസിൽ ഇരുചിന്തകളും ഒരു വടംവലിതന്നെ നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു... ഇല്ല.. ആദ്യമായിക്കിട്ടിയ സ്നേഹിതയാണ്.. തനിക്കായി ചൊരിയുന്ന സൗഹൃദമാണ്.. അത് നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ തനിക്കാവില്ല... ഈ നഷ്ടപ്പെടുമോയെന്ന ആവലാതിയാണ് ഇതുവരെയും എല്ലാം രഹസ്യമാക്കാൻ തന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.. ഇപ്പോഴും ആ സ്വാർത്ഥത തന്നെ തമ്ബ് ഭരിക്കുന്നുവെന്നോർക്കേ കാന്തിയിൽ തന്നോടുതന്നെ അമർഷം നിറഞ്ഞു..

ഫ്രഷായിവന്ന സ്വാതി കാണുന്നത് വന്നപോലെത്തന്നെ ബെഡിൽ ശിലപോലെയിരിക്കുന്ന കാന്തിയെയാണ്... പതിയെ കാന്തിയുടെയടുത്തേയ്ക്ക് വന്നിരുന്നവളുടെ തോളിൽ അമർത്തിത്തട്ടി.. സ്വാതി... ഞാൻ... നീയെന്നോട് മിണ്ടാതിരിക്കാണോ ? വാക്കുകൾ പെറുക്കിക്കൂട്ടി വിറയാർന്ന ചുണ്ടോടെയവൾ തിരക്കി.. ഏയ്... ഞാൻ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് പറഞ്ഞതാടാ.. ഞാനും കണ്ട അന്നുമുതൽ നിന്നെയെന്റെ കുഞ്ഞ് പെങ്ങളായിട്ടുതന്നാ കാണുന്നത്.. പക്ഷേ... നിന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആണെന്ന് അഹങ്കരിച്ച ഈ എന്നോട് നീ പലതും മറയ്ക്കുന്നുവെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ സഹിച്ചില്ലെടാ.. അതാ ദേഷ്യമായി പുറത്തുവന്നത്.. നിനക്കറിയാല്ലോ എല്ലാം എക്സ്ട്രീം ആണെനിക്ക്... യൂ നോ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്‌സ് ഒന്നും ഒളിക്കാറില്ല... അവസാന വാചകം കുറച്ചു ഊന്നിയാണ് സ്വാതി പറഞ്ഞത്...

ഇനിയുമൊന്നും തനിക്ക് സ്വാതിയോട് മറയ്ക്കാനാകില്ലെന്നറിയേ ഉള്ളിലെ സങ്കടക്കടൽ മണൽത്തിട്ടതകർത്തു പുറത്തേയ്ക്കൊഴുകി... സ്വാതിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എങ്ങലടക്കി തന്റെ സങ്കടം കാന്തി തുറന്നുപറഞ്ഞു.. പക്ഷേ... അതിൽ രവിയാണവളുടെ ദുഖമെന്നും അയാൾ തന്നെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ടുള്ള കാര്യവും മറച്ചുവെച്ചു... സ്വന്തം കുടുംബത്തിൽനിന്നും സ്വയം സംരക്ഷിക്കാൻ പാടുപെടുന്ന കൂട്ടുകാരിയുടെ ഹൃദയവ്യഥ നടുക്കത്തോടെയാണ് സ്വാതി കേട്ടിരുന്നത്... പോകേപ്പൊക്കെ അതൊരു കനലായി അവളുടെ ഉള്ളം ജ്വലിപ്പിച്ചു... തന്റെ ചുമൽനനച്ചിറങ്ങുന്ന കൂട്ടുകാരിയുടെ മിഴിനീർക്കണങ്ങൾ ചുടുചോരയായി തന്റെ നെഞ്ചിൽ കളം തീർക്കുന്നതാറിയെ കൈകൾ പതിയെ കാന്തിയുടെ നെറുകിൽ തഴുകി ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. നിഴലായി കൂട്ടുണ്ടാകുമെന്നപോലെ....... കാത്തിരിക്കുക...💕

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക