🌻സൂര്യകാന്തി 🌻: ഭാഗം 68

രചന: മിഴി

പ്രണയവും പ്രതികാരവും... രണ്ടു പരസ്പര വിരുദ്ധമായ പദങ്ങൾ... പക്ഷേ... ഇന്ന് നമ്മുടെ സമൂഹത്തിൽ പ്രണയത്തിനൊപ്പം പലപ്പോഴും ചേർത്തു കേൾക്കുന്ന വാക്ക് പ്രതികാരമാണ്.. സ്നേഹിക്കുന്നവരെ വേദനിപ്പിക്കാനാകുമോ...? എനിക്ക് കിട്ടാത്തത് നിനക്കും വേണ്ടെന്നു ചിന്തിക്കാനാകുമോ..? അതിനായി തന്റെ പ്രാണനെ വേദനിപ്പിക്കാനാകുമോ....? ഇല്ല... പ്രാണന്റെ അംശമായ പ്രണയത്തെ ഒരു മുള്ളു കൊണ്ടുപോലും നോവിക്കാൻ കഴിയില്ല... എവിടെയായാലും ആ സന്തോഷം മാത്രം മതിയാകും... ഇതാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം.. അതെ... നേടിയെടുക്കുമ്പോൾ മാത്രമല്ല.. വിട്ടുകൊടുക്കുമ്പോഴും പ്രണയം തന്നെയാണ് ജയിക്കുന്നത്.. ഓരോവാക്കുകൾക്കൊപ്പവും കണ്ണുകൾ തന്റെ പ്രാണനിൽ വിലയം പ്രാപിച്ചിരുന്നു.. ഇരു ജോഡി മിഴിയിലും ഒരേ നീർതിളക്കം.. കോളേജിൽ സെമിനാർ ഹാളിൽ അധ്യാപക വിദ്യാർത്ഥികൾക്കൊപ്പം ആണ് സൂര്യൻ.. സപ്തദിന കമ്മ്യൂണിറ്റി ക്യാമ്പ് ആണ്... നേരം സന്ധ്യയായിരിക്കുന്നു.. ഈവെനിംഗ് സെക്ഷനിൽ പരസ്പരം സംവദിക്കാനുള്ള വേദിയായിരുന്നു..

ഒരു ബോക്സിൽ വിവിധ വിഷയങ്ങൾ എഴുതി ലോട്ട് ആയി ഇട്ടിരിക്കുന്നു. ഓരോരുത്തരായി അതിൽ നിന്നുമൊരു ലോട്ട് എടുത്തു ആ വിഷയത്തിൽ രണ്ടു വാക്ക് സംസാരിക്കുകയാണ്. ആദ്യം സൂര്യന്റെ ഊഴമായിരുന്നു.. അവിടൊരു കസേരയിലായി കാന്തിയും ഇരിപ്പുണ്ട്.. ഇനി ഇപ്പൊ നിങ്ങൾ തുടർന്നോളൂ.. ഞാൻ രാവിലെ എത്താം.. പിന്നേ നാളത്തെ സ്നേഹതീരം വിസിറ്റ് മറക്കണ്ട.. ഒന്നുകൂടി എല്ലാപേരെയും ഓർമിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ഇറങ്ങി.. സ്വാതിയും കാന്തിയും ഇപ്പോൾ പിജി അവസാന വർഷമാണ്.. ഒരുമിച്ചു ഒരു കോളേജിൽ.. വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ എത്തിയ ശേഷം വന്നതാണ് സൂര്യനടുത്തേയ്ക്ക്.. അമ്മാ..... നമ്മളെപ്പോഴാ പോന്നേ..? കാന്തിയ്ക്കു അടുത്തായി കസേരയിലിരുന്നു അവളുടെ മടിയിലേയ്ക്കായി ചാഞ്ഞു കിടന്നാണ് ആശാട്ടിയുടെ ചോദ്യം.. അഞ്ചു വയസാകാറായിരിക്കുന്നു ആൾക്ക്.. ഇപ്പോൾ അങ്കണവാടിയിൽ പോയി തുടങ്ങി.. പോകാം.. മുത്തേ.. അച്ഛാ വരട്ടെ.. അവൾ കുഞ്ഞിന്റെ നെറുകിലൂടെ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ടു കവിളിൽ തലോടി.

എത്ര നേരമായി അമ്മേ അച്ഛയെ കാത്തിരിക്കുന്നു.. നമുക്ക് പച്ച ഉടുപ്പ് എടുക്കാൻ പോകേണ്ടേ.. റിച്ചു കെറുവോടെ ചിണുങ്ങി.. അച്ഛൻ ഇപ്പൊ വരും മുത്തേ.. ഒത്തിരി തിരക്കയോണ്ടല്ലേ.. അമ്മേടെ കുഞ്ഞിന് സൂപ്പർ കുപ്പായം തന്നെ അച്ഛാ മേടിച്ചു തരൂല്ലോ.. കാന്തി കുഞ്ഞിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. അങ്കണവാടിയിൽ പ്രോഗ്രാമിന് പച്ച ഫ്രോക്ക് ഇടണമെന്ന് ടീച്ചർ പറഞ്ഞിരുന്നു.. ഇന്ന് വൈകുന്നേരം പോയി മേടിക്കാമെന്നു അച്ഛൻ വാക്കും കൊടുത്തതാണ്.. അതാണ് രണ്ടാളും ഇവിടെ കാത്തിരിക്കുന്നത്.. സെമിനാർ ഹാളിന് പുറത്ത് നിന്നു കൈകാട്ടി വിളിക്കുന്നവനെ കണ്ടു കാന്തി മോളുമായി പുറത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു.. ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്തു പുറത്തുന്നു ഫുഡ്‌ കഴിച്ചാണ് മൂന്നുപേരും വീട്ടിലെത്തുന്നത്. അപ്പോഴേയ്ക്കും നേരം വൈകിയിരുന്നു.. റിച്ചുമോൾ ഉറക്കവും പിടിച്ചു.. ഡോർ തുറന്നുകൊടുത്ത് വിദ്യയാണ്.. രാഗിണി ഇപ്പോൾ നേരത്തെ മരുന്നൊക്കെയെടുത്തു കിടക്കും. വിദ്യ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഒട്ടും പേടിക്കേണ്ട.. ആഹാ.. ഡ്രസ്സ്‌ മേടിക്കാൻ പോയ ആള് ഉറങ്ങിയോ..?

ടിവി ഓഫ്‌ ചെയ്തുകൊണ്ട് വിദ്യ റിച്ചുവിന്റെ കവിളിലൊന്നു പിച്ചി.. ആ ചേച്ചി... ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്തു ഓരോ മസാല ദോശയും കഴിച്ചപ്പോൾ ആള് തളർന്നു.. കാന്തി കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ടു അകത്തേയ്ക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു.. ദാ മോളേ ഇതിൽ നിങ്ങള്ക്ക് ഉള്ള പാഴ്സലാ... ചൂട് പോകും മുന്നേ കഴിക്ക്.. ഒരു കവർ വിദ്യയ്ക്ക് കൈയിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് സൂര്യൻ ഡെയിനിങ് ടേബിളിനരികിലേയ്ക്ക് പോയി മഗിൽ നിന്നും വെള്ളമൊഴിച്ചു കുടിച്ചു.. ഒപ്പം ഒരു ഗ്ലാസ്‌ കാന്തിയ്ക്കും കൊണ്ടു വന്നു.. കുഞ്ഞിരിക്കുന്നതിനാൽ ഗ്ലാസ്‌ ചുണ്ടോടു ചേർത്തുകൊടുത്തു.. ചൂടുള്ള പൊതിയും കൈയിൽ വെച്ചു നിൽക്കുമ്പോഴും വിദ്യയ്ക്കുള്ളിൽ ഇപ്പോഴും തങ്ങളെ ഒട്ടും കുറയാതെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയുന്ന ജിത്തേട്ടന്റെ മനസ്സായിരുന്നു.. പോയി കഴിക്ക് കുഞ്ഞി... നിങ്ങള്ക്ക് രണ്ടാൾക്കും ഉണ്ട്.. വിദ്യയുടെ മനസ്സ് എവിടെ ഉടക്കി നിൽക്കുവാണെന്നു അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് തന്നെ സൂര്യൻ പറഞ്ഞു.. അപ്പോഴേയ്ക്കും കാന്തി കുഞ്ഞുമായി മുകളിൽ റൂമിലേയ്ക്ക് നടന്നു.. കുഞ്ഞിയുടെ സന്തോഷമാണ് ജിത്തേട്ടന് വലുത്...

നിന്റെ ഒരു തീരുമാനത്തിനും ഇന്നോളം ഏട്ടൻ എതിര് നിന്നിട്ടില്ല.. സന്തോഷമായാലും സങ്കടമായാലും ഇരു കൈയും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ.. ഇപ്പോൾ നീ ചെയ്യുന്ന നിന്റെ ശരി തന്നെയാണ് അവൾക്ക് നൽകാൻ പറ്റുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ശിക്ഷ.. അല്ലാണ്ട് എണ്ണിയെണ്ണി പകരം ചോദിക്കാൻ ഇത് സിനിമയൊന്നുമല്ലല്ലോ ജീവിതമല്ലേ... ഇവിടെ എല്ലാത്തിനുമുള്ള കണക്ക് പുസ്തകം ദൈവത്തിന്റെ കൈയിൽ ഭദ്രമാണ്.. അതിനുള്ള ഏറ്റവും വലിയ തെളിവ് ഈ മുന്നിൽ തന്നുണ്ടല്ലോ.. വിഷമിക്കരുത്.... തളരരുത്... നീ വീണുപോയാൽ തോൽക്കുന്നത് ഈ ജിത്തേട്ടനാണ്.. ഇത്രേം കൂടെ നിന്നിട്ടും നീയെന്നെ തോൽപ്പിക്കരുത്.. സൂര്യന്റെ വാക്കുകൾ ഇതുവരെയുള്ള തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ നേര്ച്ചിത്രം അവൾക്ക് കാട്ടി.. ആ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ ദുഃഖമെല്ലാം ഓടിയകലുന്നതവളറിഞ്ഞു. ഇല്ല ജിത്തേട്ടാ... ഞാനിപ്പോൾ ഹാപ്പിയാണ്.. ഏട്ടനും വിച്ചുവും ഇടവും വലവുമുള്ളപ്പോൾ ഈ കുഞ്ഞി തോൽക്കില്ല.. ഇപ്പോഴാണ് ഈ ജീവിതത്തിനു അർത്ഥമുണ്ടായത്.. മ്മ്... മോള് ചെല്ല്.. കഴിക്ക്..

കണ്ണീരൊപ്പി തോളിൽ തട്ടി സൂര്യൻ അവളെ അടർത്തി മാറ്റി.. പാഴ്‌സൽ തുറക്കാതെത്തന്നെ ഒരു പ്ലേറ്റ് എടുത്തുകൊണ്ടവൾ മുകളിലേയ്ക്ക് കയറി.. സൂര്യൻ ചെല്ലുമ്പോൾ കാന്തി മോളെ കട്ടിലിൽ കിടത്തി ചെരുപ്പൊക്കെ ഊരിമാറ്റി ഡ്രെസ്സൊക്കെ പതിയെ മാറ്റിക്കൊടുക്കുവായിരുന്നു.. അവരെയൊന്നുനോക്കി തോർത്തുമെടുത്തവൻ ബാത്‌റൂമിലേയ്ക്ക് കയറി.. ഇറങ്ങുമ്പോൾ കാന്തി മുടിയൊക്കെ ക്ലിപ്പ് അഴിച്ചു മുകളിലേയ്ക്ക് ഉയർത്തിക്കെട്ടി ഷാളിന്റെ പിൻ അഴിക്കുവായിരുന്നു.. കണ്ണാടിയിൽ തന്റെ നേരെ നീളുന്ന നോട്ടവും പിയേഴ്‌സ് സോപ്പിന്റെ ഗന്ധവുമൊക്കെ അറിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കാത്തപോലെ ചുണ്ടിൽ ചെറു ചിരിയോടവൾ കൈയിലെ വാച്ച് ഊരി... സ്സ്... സാർ... ടോപ്പിന് ഉള്ളിലൂടെ വയറിലേക്കിഴയുന്ന കൈകളിൽ പിടുത്തമിട്ടുകൊണ്ട് അവളൊന്നു ഉയർന്നു.. മ്മ്... എന്താ... താടി തോളിൽ മുട്ടിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണാടിയിലൂടെ കാന്തിയുടെ മുഖത്തെ ഭാവം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടവൻ തിരക്കി.. ആ നോട്ടത്തിൽ.... മുഖത്തെ മാസ്മരികതയിൽ വാക്കുകൾ നാവിൻതുമ്പിൽ ഉടക്കിപ്പോയിരുന്നു.. മ്മ്... പറയ്‌ കുഞ്ഞേ... കൈകൾ വീണ്ടും വയറിൽ ഇഴയുന്നതിനൊപ്പം ചുണ്ടുകളും കഴുത്തിടുക്കിൽ അമർന്നിരുന്നു.. ആ നിമിഷം തൂവൽ പോലെയുയരുന്ന ദേഹത്തെ തന്റെ പ്രാണന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തിരുന്നു കാന്തി..

അവനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചാ നെഞ്ചിൽ മുഖമൊളിപ്പിച്ചു.. ആ സ്നേഹാചൂടിൽ... പ്രാണന്റെ സംഗീതം ശ്രവിച്ചു അങ്ങനെ നിൽകുമ്പോൾ... എല്ലാം മറന്നിരുന്നവൾ... ഇതുവരെയും ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റുവാങ്ങിയ കയ്പ്പേറിയ അനുഭവങ്ങളെല്ലാം.. കടൽവെള്ളത്തിലെന്നപോലെ ഒഴുക്കി വിട്ടിരുന്നു.. സാർ... ഞാൻ മേല് കഴുകിയെച്ചും വരാംട്ടോ.. ആകെ വിയർത്തിരിക്കാ.. അവനിൽനിന്നടർന്നു മാറാൻ നോക്കിയവൾ പറഞ്ഞു.. എന്നാൽ കൂടുതൽ ശക്തിയിലവളെ ചേർത്തുപിടിക്കുവാണ് ചെയ്തത്.. റിച്ചുമോളുടെ ചിണുക്കം ആണ് ഇരുവരെയും പിന്തിരിപ്പിച്ചത്... പോയി ഫ്രഷ് ആയി വാ.. ഞാൻ മോളെ നോക്കാം.. കാന്തി ഫ്രഷ് ആയി വരുമ്പോൾ മുറിയിൽ സൂര്യനും മോളും ഇല്ല.. റൂമിനു പുറത്ത് ടെറസ്സിലേക്കുള്ള വാതിൽ തുറന്നു കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴേ തോന്നി അവരവിടെ കാണുമെന്ന്.. തെറ്റിയില്ല... മോളെയും മടിയിൽ ചായ്ച്ചു കിടത്തി അവിടെ തിട്ടയിൽ ഇരുപ്പുണ്ട്.. മോളെ ഒന്നുനോക്കി ആ കവിളിലൊന്നു തഴുകി കാന്തിയും കുറച്ചു നേരം അവനടുത്തിരുന്നു.. കിച്ചൻ വിളിച്ചിരുന്നു.. അമ്മയ്ക്ക് സ്കാനിംഗിൽ ചെറിയൊരു ഗ്രൗത് ഉണ്ട്..

യൂട്രെസ്സിൽ.. അത്‌ റിമൂവ് ചെയ്യുന്നതാ നല്ലതെന്നു ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്രേ.. തിങ്കളാഴ്ചത്തെ ഒപിയിൽ സർജറി ഡേറ്റ് ഇടുമെന്ന്.. സൂര്യൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി അവളെ നോക്കി.. അന്നത്തെ കാണലിനു ശേഷം അധികം പോയിട്ടില്ല നാട്ടിൽ.. അച്ഛൻ വന്നപ്പോൾ ഒരു തവണ ഇവിടെ വന്നു കണ്ടുഅളിപ്പോഴും ഒരു ഉത്തരവാദിത്തവുമില്ലാതെ നടപ്പാണ്. മുൻപ് രവിയായിരുന്നു ആകെ പേടി.. ഇപ്പോൾ അതുമില്ലല്ലോ.. രവിയ്ക്ക് ജീവപര്യന്തം ആണ്.. ഉണ്ടായിരുന്ന കട സാവിത്രി നോക്കി നടത്തുന്നു. കിച്ചനും അച്ചുവും സഹായിക്കും. അല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ വേറെ വഴിയില്ലല്ലോ.. കിച്ചൻ പോളിടെക്‌നിക് കഴിഞ്ഞിപ്പോളൊരു പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയിൽ ജോലി നോക്കുന്നു. ഒപ്പം പി എസ് സി കൂടി പഠിക്കുന്നുണ്ട്.. ചേച്ചിയെ തഴഞ്ഞതിന്റെ വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിലും വലിയ മാറ്റമൊന്നുമില്ല.. കൂടുതലും സൂര്യനുമായാണ് സംസാരം..

കിച്ചന്റെ പഠനത്തിനും വീട്ടിലേക്കുമൊക്കെ സൂര്യൻ സഹായിക്കുന്നുണ്ട്.. അത്‌ വേണ്ടെന്നു പറയാൻ ലതികയ്ക്കോ കിച്ചനോ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.. മദ്യപാനവും ദൂർത്തും കഴിഞ്ഞു നാട്ടിൽ ചിലവിനായി ഒന്നും എത്തുന്നില്ലെന്ന വാസ്തവം അവരെ അതിൽനിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു.. പോകുന്നില്ലേ... സൂര്യൻ വലം കൈ കാന്തിയുടെ മടിയിൽ വെച്ചു.. മ്മ്.. പോകാം.. തിങ്കളാഴ്ച ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഞാൻ കൂടി പോകാം.. അതേ കുഞ്ഞേ... എന്തൊക്കെ ചെയ്താലും അമ്മയാണ്.. ഈ ഒരു അവസ്ഥയിൽ നോക്കേണ്ട കടമയുണ്ട്. അല്ല.. അതാണ് ശരിയും.. സൂര്യന് അറിയാമായിരുന്നു ഇതുതന്നെയാകും അവളുടെ തീരുമാനമെന്നും.. അവിടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും റഫറൻസ് വാങ്ങി ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോരട്ടെ സാർ... സർജറി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നേ കുറച്ചു നാൾ ഒരാൾ കൂടെ വേണം.. കിച്ചന് പറ്റില്ലല്ലോ.. സ്ത്രീകൾ തന്നെ വേണമല്ലോ.. ഇവിടെ എവിടേലും സർജറി നടത്താം. അതാമ്പോ മോളെയും കൂടെ നിർത്താം. എന്റെ ക്ലാസും ഇടയ്ക്ക് പോകാം.. കാന്തി മറുപടിക്കെന്നോണം അവനെ നോക്കി.. അതേടോ.. അതുതന്നാ നല്ലത്... മകളെ മനസ്സിലാക്കാതെ പോയ അമ്മയ്ക്ക് അതിനുള്ളൊരു അവസരവും.. അതുപോലെ മധുരമുള്ളൊരു പ്രതികാരവും.. ചുണ്ടിലൂറിയ ചിരിയോടെ സൂര്യൻ ഓർത്തു.. കാലം എല്ലാം കുറിച്ചിട്ടുണ്ട്.. വാ.. അകത്തേയ്ക്ക് പോകാം..

മഞ്ഞു വീണ് തുടങ്ങി.. കുഞ്ഞിനെ തോളിലിട്ടുകൊണ്ട് സൂര്യൻ എഴുന്നേറ്റു.. പുറകെ വന്നവൾ അകത്തേയ്ക്ക് കയറി ടെറസിലെ ഡോർ ചേർത്തടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. തോളിൽ ചാഞ്ഞുറങ്ങുന്ന മോളെ നേരെ കിടത്തി മറുകൈയാൽ കാന്തിയെ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് റൂമിലേയ്ക്ക് നടന്നു.. റൂമിലേയ്ക്ക് കയറും മുൻപേ നോട്ടം തൊട്ടു എതിരെയുള്ള റൂമിലെ തുറന്നുകിടക്കുന്ന വാതിലിലേയ്ക്ക് പാളിവീണു.. മസാലദോശ ചെറു കഷ്ണമാക്കി കഴിപ്പിയ്ക്കുകയാണ് വിദ്യ. ഒപ്പം സ്വയം കഴിയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്.. ഒരുനിമിഷം സൂര്യന്റെ മിഴികൾ കട്ടിലിൽ അൽപ്പം ഉയർത്തി ഇരിക്കുന്ന ആളുടെതുമായി ഉടക്കി.. പതിയെ ചവച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വായ പതിയെ നിശ്ചലമായി.. ഒരു തുള്ളി ആ കവിളിൽ ഇറ്റു. ദൃഷ്ടി സൂര്യൻ ചേർത്തുപിടിച്ചിരിക്കുന്ന കാന്തിയിലേയ്ക്ക് പാളി.. മിഴികൾ ഇറുക്കെയടയ്ക്കുമ്പോൾ നിറഞ്ഞുനിന്ന മിഴിനീർ പുറത്തേയ്ക്ക് ചാടി.. കൈനീട്ടിയൊന്നു തുടയ്ക്കാൻ പോലുമാകാതെ നിസ്സഹായയായിരുന്നു.. ദയാ.. ഈ വെള്ളം കൂടി കുടിയ്ക്ക്.. ഗ്ലാസ്സ് ചുണ്ടോടു അടുപ്പിച്ചു കൊടുത്തുകൊണ്ട് വിദ്യ പറഞ്ഞു..... കാത്തിരിക്കുക...💕

നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക