സ്വയം വരം: ഭാഗം 18

എഴുത്തുകാരി: റിയ രവീന്ദ്രൻ

രുദ്രൻ ക്ലാസ്സിൽ വന്നതും ശ്രുതി ശിവദയെ കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങി... അവളുടെ കവിൾ തടങ്ങൾ രക്തവർണ്ണമാകുന്നതെല്ലാം ആ പെണ്ണ് നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു... "എന്റെ ശിവദ .. ഇപ്പൊ നിന്റെ കവിളിൽ ഒന്ന് തട്ടിയാൽ ചോര തെറിക്കുമല്ലോ പെണ്ണെ... " ശ്രുതി ശിവദയുടെ ചെവിയോരം ചെന്ന് പറഞ്ഞതും നന്ദ അവളുടെ കൈയിൽ പതിയെ ഒന്ന് പിച്ചി.... "ആഹ്ഹ... വേദനിച്ചെടി... " ശ്രുതി ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചതും നന്ദ അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി.. "ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്ക് ശ്രുതി.... വെറുതെ സാർന്റെ വായിൽ നിന്ന് കേൾക്കേണ്ട നീ... " ശിവദ പറഞ്ഞതും പിന്നെ ശ്രുതി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.... രുദ്രന്റെ കണ്ണുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ അവന്റെ പെണ്ണിൽ ചെന്ന് പതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...

അത് കാണവേ നന്ദയുടെ കവിൾ തടങ്ങൾ ചുവപ്പണിയാൻ തുടങ്ങും... അവളുടെ പിടയ്ക്കുന്ന നേത്രഗോളങ്ങൾ രുദ്രൻ ആവേശത്തോടെ നോക്കി നിന്നു... ബുക്കിൽ ശ്രദ്ധപതിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കും തോറും രുദ്രന്റെ മിഴികൾ വീണ്ടും അതിന്റെ പാതിയെ തിരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കും.... രുദ്രന്റെ ഓരോ നോട്ടത്തിലും പ്രണയത്താൽ പൂത്തുലയുന്ന പെണ്ണിനെ അവൻ അത്രമേൽ പ്രണയത്തോടെ നോക്കി നിന്നു ... ഇരുവരുടെയും മുഖാഭിനയം ഒക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശ്രുതി ശിവദയെ ഒന്നാക്കി ചിരിച്ചു..... അത് കണ്ടതും നന്ദ രുദ്രനിൽ നിന്നുമുള്ള നോട്ടം മാറ്റി........ ആ ഹൗർ കഴിഞ്ഞതും രുദ്രൻ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി... പോകുംമുൻപേ പ്രിയപ്പെട്ടവൾക്കായി ഒരു നോട്ടം സമ്മാനിക്കാനും അവൻ മറന്നില്ല....

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 "ഡാ വിഷ്ണു.. എന്നാലും നിന്റെ പ്ലാൻ എന്താ .. ഇത്രയും ഡേയ്‌സ് ആയി നീ അവനെയോ അവളെയോ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല... എന്നും അവരുടെ പിറകെ പോകും എന്നല്ലാതെ നീ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ... " കാർത്തിക് കൈയിലെ ജ്യൂസ് ടേബിളിൽ വച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതും വിഷ്ണു കൈയിലെ സിഗരറ്റ് ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.... ശേഷം പുക കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഊതി..... "ഡാ.... പന്ന... @%@$.വെറുതെ മനുഷ്യനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കല്ലേ... അവന്റെ ഒരു സിനിമസ്റ്റൈൽ.... നീ വാ തുറന്ന് വല്ലതും പറയുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പറ.. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ ഒന്നിനും ഉണ്ടാവില്ല.. പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട... "

കാർത്തിക് ദേഷ്യത്തോടെ വിഷ്‌ണുവിനെ തള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും വിഷ്ണു ഒരു കൈയാൽ കാർത്തികിന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കോർത്തു പിടിച്ചു... "അങ്ങനെ അങ്ങ് പിണങ്ങാതെ... ഞാൻ എല്ലാം പറയാടാം..... അവൻ ഉണ്ടല്ലോ ആ രുദ്രൻ... അവൻ നമ്മൾ വിചാരിക്കും പോലെ അല്ലെന്ന് നിനക്കറിയാലോ... അപ്പൊ അവനെ പൂട്ടാൻ നമ്മുടെ ലോക്കൽ പ്ലാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല... അവനെ മുറിവേൽപ്പിച്ചു വിടാൻ ഒക്കില്ല കാർത്തിക്.. ഒറ്റയടിക്ക് കൊല്ലണം... ഇല്ലേൽ ആപത്ത് നമുക്കായിരിക്കും... ഇത്രയും ദിവസം ഞാൻ അവനെ നിരീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു... അവന്റെ ഓരോ ചലനവും പഠിക്കുകയായിരുന്നു... എല്ലാ കാര്യങ്ങളും മനസിലാക്കിയാൽ മാത്രമേ അവനെതിരെ കരുക്കൾ നീക്കാൻ ഒക്കു.... "

കണ്ണിൽ കത്തുന്ന പകയോടെ വിഷ്ണു പറഞ്ഞതും കാർത്തിക് അവനിൽ നിന്നും വിട്ടു നിന്നു.. "നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണ്.. പക്ഷേ അതിന് നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും.. അങ്ങനെ ഒരു പ്ലാൻ നിന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടോ.. " കാർത്തിക് തിരക്കിയതും വിഷ്ണുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുച്ഛചിരി വിരിഞ്ഞു.. "നിനക്കറിയാലോ ഒന്നും കാണാതെ ഈ വിഷ്ണു ഒന്നിനും ഇറങ്ങി തിരിക്കില്ലയെന്ന്... അവനെ എങ്ങനെ പൂട്ടണം എന്ന് എനിക്കറിയാം... പക്ഷേ കൂടെ അവളും ഉണ്ടാകണം..... നീ കണ്ടോ കാർത്തിക് അവളെ.. പഴയതിലും സുന്ദരി ആണവൾ...

ഒറ്റ നോട്ടം കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ ഹൃദയം പോലും നിശ്ചലമായത് പോലെ... ആ അംഗലാവണ്യം മനസിന്റെ കണ്ട്രോൾ കളയുവാ.... ആ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചെടുക്കുവാൻ തോന്നുവാ... ഒരു രാത്രികൊണ്ടൊന്നും അവളെ ആർക്കും മതിയാവില്ലെടാ... അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണാണവൾ.... " ചുണ്ടുകളിൽ വശ്യമായ പുഞ്ചിരിയോടെ കൈയിലെ സിഗരറ്റിലെ പുക ആഞ്ഞു വലിച്ചുകൊണ്ട് വിഷ്ണു പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ കാർത്തിക് അവനരികിലേക്ക് ചേർന്നു നിന്നു... "അത് എങ്ങനേലും ആവട്ടെ... നിന്റെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞാൽ അവളെ എനിക്കും കൂടെ വച്ചേക്കണേ... അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ കൈയിൽ കിട്ടിയാൽ വിട്ടുകളയുന്നത് മോശം അല്ലെ.. "

കാർത്തിക് വിഷ്ണുവിന്റെ തോളിൽ കൈവച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൻ സമ്മതമെന്നോണം തലയാട്ടി... "അവന്റെ ദിനം എണ്ണപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു കാർത്തിക്... ഇനി ഈ അസുരന്റെ വിളയാട്ടം ആണ്... " അത് പറയുമ്പോൾ വിഷ്ണു മനസ്സിൽ പലതും കണക്കുകൂട്ടിയിരുന്നു.... 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 "എന്റെ രുദ്രേട്ട ഒന്ന് പോയെ.... അമ്മ വല്ലോം ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ ഉണ്ടല്ലോ... കളിക്കാതെ മാറിനിക്ക് രുദ്രേട്ട... " തന്നെ പിറകിൽ നിന്നും പുണർന്നു തോളിൽ താടിവച്ചുരസ്സുന്ന രുദ്രനോടായി നന്ദ കുതറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... "ആരും വരില്ലെടി.. അവരൊക്കെ ഉറങ്ങി കാണും.....സമയം എത്രയായെന്ന. . എനിക്കും ഉറങ്ങണം..." അവളിലെ പിടി മുറുക്കികൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും നന്ദയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടു.. "ഉറക്കം വരുവാണേൽ പോയി കിടക്ക് രുദ്രേട്ട.... ഞാൻ ഈ വെള്ളം എടുത്തിട്ട് വരാം...

" ഊറി വന്ന ചിരി മറച്ചുവച്ചവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും രുദ്രന്റെ ദന്തങ്ങൾ അവളുടെ കാതിൽ ചെറുനോവ് സമ്മാനിച്ചു... "ആഹ്ഹ.... വേദനിച്ചുട്ടോ എനിക്ക്... " രുദ്രനിൽ നിന്നും കുതറിമാറാൻ ശ്രമിച്ചോകൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞതും അവൻ ആ കാതിൽ പതിയെ ചുംബിച്ചു.. "സോറി.......... നീ കൂടെ വരാതെ എനിക്ക് ഉറക്കം വരില്ലെന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ.... പിന്നെ എന്തിനാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞേ..." കൊച്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലെ രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും നന്ദ പതിയെ തിരിഞ്ഞു നിന്നവന്റെ ചുണ്ടിൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു... ഒരു നിമിഷം രുദ്രൻ ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും പതിയെ അവനും ആ ചുംബനത്തിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു...അവൾ തുടങ്ങിയിട്ടത് പതിയെ രുദ്രൻ ഏറ്റെടുത്തു..

ഇരുവരും മത്സരിച്ചുകൊണ്ട് ആ അധരങ്ങൾ നുണഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.... ചുംബനത്തിന്റെ തീവ്രത കൂടിയതും നന്ദയുടെ പാദങ്ങൾ തറയിൽ നിന്നും ഉയർന്നു, അവളുടെ കൈകൾ രുദ്രന്റെ മുടിയിഴകളെ കോർത്തു വലിച്ചു... രുദ്രന്റെ കൈകൾ നന്ദയുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിമുറുക്കി..... ഉമിനീരിൽ രക്തംചുവ കലർന്നിട്ടും ഇരുവരും ചുണ്ടുകളെ മോചിപ്പിച്ചില്ല..... ഒടുവിൽ നന്ദയ്ക്ക് ശ്വാസം എടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ആയതും രുദ്രൻ പതിയെ അവനിൽ നിന്നും അവളുടെ അധരങ്ങൾ സ്വതന്ത്രമാക്കി... ശേഷം തന്റെ ഇരുകൈകളിലും അവളെ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് രുദ്രൻ അവന്റെ റൂം ലക്ഷ്യം വച്ചുകൊണ്ട് നീങ്ങി...

അവളെ ബെഡിൽ കിടത്തി രുദ്രൻ അവൾക്കു മുകളിൽ കിടക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും അവളിൽ ലയിക്കാൻ അവൻ ഒരുങ്ങുകയായിരുന്നു... അവന്റെ പ്രണയച്ചൂടിൽ വിയർത്തൊലിച്ചവൾ മിഴികൾ അടച്ചതും പുറത്ത് നിലാവ് നാണത്താൽ മേഘകൂട്ടത്തിലേക്ക് മറഞ്ഞു... വികാരങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റത്തിനൊടുവിൽ അവളുടെ മാറിലേക്ക് തളർന്നു വീണവനെ ചെറുചിരിയാലെ ചേർത്തുപിടിച്ചവൾ നിദ്രയെ പുൽകി.. രാത്രിയുടെ ഏതോ യാമത്തിൽ അവളെ എടുത്തു നെഞ്ചോട് ചേർത്തുറങ്ങുമ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളിലും പ്രണയം ആയിരുന്നു... അവളോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം... 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും വീണ്ടും കടന്നു പോയി... ഓരോ ദിവസം കഴിയുംതോറും രുദ്രനും നന്ദയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കൂടുതൽ ദൃഡമായികൊണ്ടിരുന്നു.. അവരുടെ പ്രണയം അതിന്റെ എല്ലാ അതിർവരമ്പുകളും കടന്നൊഴുകികൊണ്ടിരുന്നു... ഇണക്കങ്ങളും പിണക്കങ്ങളും നിറഞ്ഞ ആ ദാമ്പത്യം മാധവനിലും സുമിത്രയിലും സമ്മാനിച്ചത് അതിരുകടന്ന സന്തോഷം മാത്രമായിരുന്നു.... എന്നാൽ ഓരോ ദിനം കഴിയുംതോറും രുദ്രന്റെ ജീവനും ജീവിതവും അവന്റെ നന്ദയിൽ മാത്രമായി ഒതുങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു... 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 "എടി നീ ധൈര്യം ആയിട്ട് നോക്ക്..ഇത് അത് തന്നെയായിരിക്കും എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു... ദേ ഇത് പിടി.... എന്നിട്ട് ഈ പോയിന്റിൽ വേണം അതാക്കാൻ കേട്ടല്ലോ.. " രുദ്രൻ നന്ദയെ നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി.. "എന്നാലും എനിക്ക് എന്തോ പേടിപോലെ രുദ്രേട്ടൻ തന്നെ നോക്ക്... എനിക്ക് പറ്റില്ല.. "

നന്ദ നിന്ന് ചിണുങ്ങിയതും രുദ്രൻ ചെയറിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് കൈയിലെ പ്രെഗ്നൻസി ടെസ്റ്റർ ടേബിളിൽ വച്ചു കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അതിൽ തെളിഞ്ഞു വന്ന രണ്ട് പിങ്ക് വരകൾ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.... അവന്റെ മിഴികൾ പതിയെ അരികിൽ നിൽക്കുന്നവളിൽ പതിഞ്ഞു... ഇരുകൈകൾ കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി നിൽക്കുന്ന അവളെ കണ്ടതും അവനൊരേ നിമിഷവും അവളോട് വാത്സല്യവും പ്രണയവും തോന്നി... രുദ്രൻ ചെയറിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് കൊണ്ട് അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ കൂടെ കയ്യിട്ട് തന്നിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു... അവന്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ നന്ദയുടെ കൈകൾ അവളുടെ മുഖത്തു നിന്നും വേർപ്പെട്ടു... അവൾ ഇമചിമ്മാതെ അവനെ നോക്കി..

അവന്റെ ആ ഭാവം അവൾക്കപരിചിതമായിരുന്നു... അവൾ എന്തെന്നർത്ഥത്തിൽ അവനെ നോക്കിയതും രുദ്രൻ തന്റെ കൈയിലെ പ്രെഗ്നനൻസി ടെസ്റ്റർ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.. അതിലെ രണ്ട് വരകൾ കണ്ടതും അവളുടെ മിഴികൾ ഈറനായി... ഇടത്തെ കൈകൊണ്ട് രുദ്രനിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങുമ്പോൾ നന്ദയുടെ വലം കൈ അവളുടെ അണിവയറിൽ തഴുകികൊണ്ടിരുന്നു... "രുദ്രേട്ട.... " അവൾ നിറമിഴിയാലേ അവനെ വിളിച്ചതും രുദ്രൻ അതേയെന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.... നന്ദ നിമിഷനേരം കൊണ്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമൊളിപ്പിച്ചു... അവന്റെ കൈകൾ അത്രമേൽ ഇഷ്ടത്തോടെ അവളെ പുൽകി... "നമുക്കിടയിൽ ഒരാള് കൂടെ വരുവാ അല്ലെ.... നമ്മുടെ കുഞ്ഞ്... "

രുദ്രന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് നന്ദ പറഞ്ഞതും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരിമൊട്ടിട്ടു.. പതിയെ അവളെ തന്നിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുത്തി ആ നെറ്റിയിൽ രുദ്രൻ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിപ്പിച്ചു... മിഴികൾ അടച്ചവൾ അത് സ്വീകരിച്ചതും രുദ്രൻ അവളെ ബെഡിൽ ഇരുത്തി.. ശേഷം അവൾക്ക് മുന്നിൽ നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ വയറിനെ പൊതിഞ്ഞ സാരിത്തുമ്പവൻ കൈകളാൽ വകഞ്ഞു മാറ്റി..... തന്റെ കുഞ്ഞ് മൊട്ടിട്ട ആ ഉദരത്തിൽ അത്രമേൽ മൃദുവായി രുദ്രൻ ചുംബിച്ചു.... ഒരുപാട് ഒരുപാട് തവണ അവന്റെ അധരങ്ങൾ അവിടെ പതിയുമ്പോൾ നന്ദയുടെ കൈകൾ ബെഡ്ഷീറ്റിൽ അമർന്നു... പക്ഷേ രുദ്രന്റെ ഓരോ ചുംബനവും അവന്റെ കുഞ്ഞിന് മാത്രമുള്ളതായിരുന്നു....

അവന്റെ അധരത്തിൽ നിന്നും ഉതിർന്നു വീഴുന്ന ഓരോ ചുംബനത്തിലും ഒരു അച്ഛന്റെ വാത്സല്യവും കരുതലും മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്നു.... പതിയെ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഉദരത്തിൽ തഴുകി... ഓരോ സ്പർശനവും അവന്റെ ഉള്ളിലെ അച്ഛനെ ഉണർത്തി... മതിവരാതെ അവളുടെ അണിവയറിൽ ചുംബിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളിലെ ഭാര്യയെ തേടി..... അവന്റെ കൈകൾ പ്രണയത്തോടെ അവളിൽ ഒഴുകി നടന്നു... പതിയെ എഴുനേറ്റ് അവൾക്കരികിൽ ബെഡിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മിഴികളിൽ പലവികാരങ്ങൾ ആയിരുന്നു .... അവളുടെ ആദരങ്ങളിലേക്കാഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ രുദ്രനെ അത്രമേൽ പ്രണയത്തോടെ അവളും ചേർത്തു പിടിച്ചു..

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 "സന്തോഷായി മക്കളെ.... ഇങ്ങനെ ഒരു ദിവസത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു അമ്മ ... എന്നെ അച്ചമ്മേ എന്ന് വിളിക്കാൻ ഒരാൾ വരുവല്ലേ...." നന്ദയുടെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടികൊണ്ട് സുമിത്ര പറഞ്ഞതും അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... ആ അമ്മ നന്ദയുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു... "ഇനി കുറച്ചു ദിവസം സൂക്ഷിക്കണം മോളെ... അധികം ഇളകാൻ ഒന്നും നിക്കേണ്ട .... സ്റ്റെപ് ഒക്കെ നോക്കി വേണം കയറി ഇറങ്ങാൻ... " സുമിത്ര ഓരോ ഉപദേശങ്ങൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതും നന്ദ അതിനനുസരിച്ചു തലയാട്ടി .... മാധവന്റെ കണ്ണുകൾ ഇതെല്ലാം നിറമനസാലെ ഒപ്പിയെടുത്തു..

ആ അച്ഛന്റെ കരങ്ങൾ നന്ദയുടെ കവിളുകളെ തഴുകികൊണ്ട് രുദ്രന്റെ തലയിൽ തലോടി... "എന്തായാലും രണ്ടാളും കൂടെ നാളെ നമ്മുടെ കുടുംബക്ഷേത്രം വരെ ഒന്ന് പോയിട്ട് വാ... വിവാഹം കഴിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ ആരും അങ്ങോട്ട് പോയിട്ടില്ലല്ലോ... അതുകൊണ്ട് രണ്ടാളും നാളെ തന്നെ പൊക്കോ... എന്തായാലും ഒരു സന്തോഷവാർത്ത കേട്ടതല്ലേ... " സുമിത്ര പറഞ്ഞു നിർത്തിയത് രുദ്രനും നന്ദയും തലയാട്ടി... രുദ്രന്റെ മിഴികൾ പ്രണയത്തോടെ നന്ദയിൽ വട്ടമിട്ടു നിന്നു.... 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

സുമിത്രയോടും മാധവനോടും യാത്ര പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രുദ്രന്റെ കാർ നന്ദയെയും കൊണ്ട് ആ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു.....വരാൻ പോകുന്ന വിധിയുടെ ക്രൂരതയറിയാതെ രുദ്രനും നന്ദയും അവളുടെ ഉദരത്തിലെ കുഞ്ഞു ജീവനും ക്ഷേത്രം ലക്ഷ്യം വച്ചു നീങ്ങി... പിന്നിൽ പതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ശത്രുവിനെയോ മരണത്തിന്റെ നിഴൽ വെട്ടമോ കാറിലെ ആ ജീവനുകൾ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല... വരാൻ ഇരിക്കുന്ന വിധിയുടെ വിളയാട്ടം അറിയാതെ രുദ്രന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു കൈയാൽ തന്റെ ഉദരത്തെയും തഴുകികൊണ്ട് അവൾ ഇരുന്നു... അപ്പോഴും ഒരു വേർപിരിയൽ തിരിച്ചറിയാതെ രുദ്രന്റെ ഇടം കൈ നന്ദയുടെ വലം കൈയിൽ കോർത്തുപിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..........................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...