അറിയാതെ: ഭാഗം 13

രചന: THASAL

"ഇനി ഞാൻ കരയത്തില്ല....അച്ചേട്ടൻ ഇവിടെ കിടന്നോ..." കൊച്ച് കുഞ്ഞിനെ പോലുള്ള അവളുടെ സംസാരം കേട്ടു അവന് ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... അടുപ്പമുള്ളവരോട് മാത്രം അവൾ കാണിക്കുന്ന കുഞ്ഞ് കുഞ്ഞ് ചേഷ്ടകൾ... "അതും പറഞ്ഞോണ്ട് പിന്നേം കരയല്ലേ ന്റെ കൊച്ചേ... " അവൻ പിന്നെ കൂടുതൽ എതിർപ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കാതെ നിലത്തേക്ക് ഷീറ്റ് വിരിച്ചതും അവൾ അവനോട് പോലും അനുവാദം ചോദിക്കാതെ അതിലേക്കു ഇറങ്ങി കിടന്നു... "ഈ കൊച്ചിത്....എനിക്ക് ഉറങ്ങണ്ടെ... !!" അവൻ ഊരയിൽ കയ്യൂന്നി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവൾ തലയണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി.... "ഇത്രേം ദിവസം നിലത്ത് അല്ലേ കിടന്നേ... അച്ചേട്ടൻ നി കട്ടിലിൽ കിടന്നാൽ മതി..."

അവൾ അത് മാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ചു... അവളോട്‌ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ല എന്ന് അവനും നന്നായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അധികം എതിർക്കാതെ അവൻ ബെഡിൽ കിടന്നിരുന്ന പുതപ്പ് എടുത്തു അവളുടെ മേലേക്ക് ഇട്ടു കൊണ്ട് നിലത്ത് അവളിൽ നിന്നും കുറച്ചു അകലെ നിലത്ത് മലർന്നു കിടന്നു.... "തണുപ്പടിക്കും... അച്ചേട്ടൻ മോളിൽ കിടന്നോ... " അവളിൽ ഒരു പരിഭ്രമം ആയിരുന്നു... അവൻ തല ചെരിച്ചു ഒന്ന് ചിരിച്ചു... "ന്റെ സ്ഥലത്താ നീ കിടക്കണേ എന്ന് ഓർത്താൽ മതി... കണ്ണടച്ച് ഉറങ്ങാൻ നോക്കടി... തൊട്ടാവാടി...." അവൻ കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞതും അവളിൽ ഒരു വെപ്രാളം ആയിരുന്നു... അവൾ വേഗം തന്നെ അവനിൽ നിന്നും തല ചെരിച്ചു കിടന്നു....

തൊട്ടു പിന്നിൽ കിടക്കുന്നത് തന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടിയവൻ ആണെന്ന ബോധം അവളെ നന്നായി പിടിച്ചുലക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... ഹർഷന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ പറ്റിയ മുടികൾക്കിടയിൽ കാണുന്ന താൻ ചാർത്തിയ താലിയിൽ ആയിരുന്നു..... "കൊച്ചേ പേടിക്കണ്ട.... " മറുവശത്ത് പിടച്ചിലോടെ കിടക്കുന്ന നിലയെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അവന്റെ വാക്കുകൾ ആർദ്രമായി... "നിക്ക് ഈ ലോകത്ത് ന്റെ അമ്മയെയും അച്ഛയെയും കഴിഞ്ഞു ആകെ വിശ്വാസം ഉള്ളത് അച്ചേട്ടനെയാ.... അതോണ്ട് നിക്ക് പേടിയില്ല അച്ചേട്ടാ.... " അവളിൽ പേടി അല്ലായിരുന്നു... അവൾക്ക് അവനെ വിശ്വാസവും ആയിരുന്നു... അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ വാക്കുകൾ അവന് ആശ്വാസമേകി....

അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ മുകളിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി... ▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶ "ഇനി എന്തെങ്കിലും വേണോ... !!?" അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് ബധിൽ എന്ന പോൽ അവൾ ഒന്ന് നിഷേധത്തിൽ തലയാട്ടി... അവളുടെ കണ്ണുകൾ കൊതിയോടെ ചുറ്റും പരതുന്നത് അവൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവന്റെ ചുണ്ടിൽ കുഞ്ഞ് പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു... "ഇത് കൂടി പാക്ക് ചെയ്തോ... " ഒരു നീല കളർ ചുരിദാറിലേക്ക് വിരൽ നീട്ടി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു... നില കണ്ണുകൾ വിടർത്തി കൊണ്ട് അവനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... "നിക്ക്.... " "വേണ്ടാന്ന് അല്ലേ.... സാരല്യ... അമ്മ ഇട്ടോളും... " അവൻ തമാശ പോലെ പറഞ്ഞത് ആയിരുന്നു എങ്കിലും അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത്ഭുതത്തോടെ വിടർന്നു... "അമ്മ ചുരിദാർ ഇടോ...!!?"

"അപ്പൊ ഇത് വരെ നീ കണ്ടിട്ടില്ലേ.... " അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ അവൾ ഇല്ല എന്ന പോലെ തലയാട്ടി... "മ്മ്മ്ഹും.... " അവളുടെ ഭാവം കണ്ടു അവന് തന്നെ ചിരി പൊട്ടിയിരുന്നു... അവൻ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ ആണ് കളിപ്പിച്ചത് ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായത്.... അവൾ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ടൊരു നോട്ടം അവനിലേക്ക് പായിച്ചതും അവൻ അവളുടെ തലയിൽ ഒന്ന് മേടി.... "വാടി കൊച്ചേ.... " നടക്കുന്നതിനിടെ അവൻ പറഞ്ഞതും അവളും ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു.... "ആട.... നീ അവിടന്ന് മാറരുത്... അവന്മാര് വല്ല കണ്ണം തിരിവും കാണിക്കുന്നുണ്ടോന്ന് നോക്കണം.... ഏയ്‌... തല്ലാൻ പോവാൻ നീ ആരാടാ.... ഗുണ്ടയോ...

അടങ്ങി ഒതുങ്ങി നിന്നോണം അവിടെ... ഞാൻ വരണത് വരെ ഒറ്റ ഒരുത്തനും അവിടുന്ന് പോകരുത്... കേട്ടല്ലോ... " ഹർഷൻ കുറച്ചു മാറി നിന്ന് ഫോണിൽ സംസാരിക്കുമ്പോൾ ആണ് തന്റെ പിന്നിൽ ആരുടെയോ സാമിബ്യം അറിഞ്ഞത്... അയാൾ തന്റെ ഷിർട്ടിന് പിന്നിൽ തെരുത്തു പിടിച്ചത് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ സംശയത്തോടെ നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി... കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി അല്പം വിറയോടെ നിൽക്കുന്ന നിലയെ കണ്ടു അവന്റെ ഉള്ളിൽ സംശയം ഉയർന്നു പൊങ്ങുകയായിരുന്നു... "എടാ... ഞാൻ തിരിച്ചു വിളിക്കാം.... " അത് മാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്തു പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു.... "ന്താ നിലകൊച്ചേ.... "

അവളുടെ ഉയരാത്ത കണ്ണുകൾ കണ്ടു അവൻ ചോദിച്ചതും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു...അവന് കാര്യം എന്താണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല എങ്കിലും ഇഷ്ടമില്ലാത്തത് എന്തോ കാണുകയോ കേൾക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്ന് അവന് വ്യക്തമായിരുന്നു.... "ഹർഷ... " ആരുടേയോ ശബ്ദം കേട്ടു അവൻ അവൾക്ക് മുകളിലൂടെ ഒന്ന് മുന്നിലേക്ക് നോക്കിയതും അവർക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്ന അരുണിനെയും ഏതോ ഒരു പെണ്ണിനേയും കണ്ടു അവന് കാര്യങ്ങൾക്കു ഏകദേശം രൂപം കിട്ടിയിരുന്നു.... അവൻ മുഖം താഴ്ത്തി കൊണ്ട് നിലയെ നോക്കി... കണ്ണുകൾ എന്തിനോ വേണ്ടി നിലത്തേക്ക് ഊന്നി നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൾ...

അവൻ മുണ്ട് മടക്കി കുത്തി കൊണ്ട് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു തനിക്കടുത്തേക്ക് നിർത്തി തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു... പെട്ടെന്ന് ആയതു കൊണ്ട് അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടിയിരുന്നു.... അവൾ കണ്ണും വിടർത്തി കൊണ്ട് അവനെ നോക്കിയതും അവൻ ചിരിയോടെ അവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ ഒന്ന് തട്ടി കൊണ്ട് മുഖം നേരെ ആക്കി.... "ഹർഷ.... നീ എന്താ ഇവിടെ... !!?" അരുൺ ആയിരുന്നു... നിലക്ക് അവനെ നോക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി എങ്കിലും തോളിൽ പതിഞ്ഞ ഹർഷന്റെ കൈ മുറുകിയതും അവളുടെ മുഖം മെല്ലെ ഉയർന്നു... തന്റെ തോളിലെ ഹർഷന്റെ കൈകളിലേക്ക് നോക്കുന്നവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പ്രയാസപ്പെട്ടു കൊണ്ട് ചിരിച്ചു..... "ചെറിയൊരു ഷോപ്പിങ് അതിന് വന്നതാ.... ഇത് ശ്രേയയല്ലെ.... !!?"

അവന്റെ കൂടെ തങ്ങളെ നോക്കി ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി ഹർഷൻ ചോദിച്ചതും അവൾ ഒന്ന് തലയാട്ടി... ഒരു തവണ അരുണിന്റെ കൂടെ നാട്ടിലേക്ക്‌ വന്നപ്പോൾ കണ്ട പരിജയം ഉണ്ട് നിലക്കും ഹർഷനും ആ പെൺകുട്ടിയെ.... "അരുൺ പറഞ്ഞിരുന്നു വിവാഹം ആണെന്ന്... Any way congrats.... എങ്കിലും അന്ന് വന്നപ്പോൾ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ പ്രണയത്തിൽ ആയിരുന്നു എന്ന്.... " ആ പെൺകുട്ടിയുടെ വാക്കുകളിൽ നില ഒന്ന് ഞെട്ടി അരുണിനെ നോക്കി... അരുൺ അവളെ നോക്കാതെ എങ്ങോട്ടോ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.... ഹർഷനിലും ഒരു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടായി എങ്കിലും അവൻ അത് മറച്ചു വെച്ചു... അവന് ഏകദേശം കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പ് മനസ്സിലായിരുന്നു....

"Dont worry.... അരുൺ പറഞ്ഞു....സീക്രെട് റിലേഷൻ ആയിരുന്നു എന്ന്.... ഞങ്ങളും അങ്ങനെയല്ലെ.... അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് മനസ്സിലാകും... " അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അരുണിന്റെ കയ്യിലൂടെ കയ്യിട്ടു പിടിച്ചു.... നിലക്ക് നിന്ന നിൽപ്പിൽ ഭൂമിയിലേക്ക് താഴ്ന്നു പോയിരുന്നു എങ്കിൽ എന്ന് പോലും തോന്നി പോയി.... ചതി.... ആാ ഒരു പേരിട്ടെ അവൻ ചെയ്ത പ്രവർത്തിയെ വിളിക്കാൻ കഴിയൂ....നിലക്ക് ആദ്യമായി അവനോട് വെറുപ്പ് തോന്നി.... തന്റെ കൂടെ ആ പെൺകുട്ടിയെ കൂടി നുണകൾ പറഞ്ഞു ചതിക്കുന്നു.... അവൾ വെറുപ്പോടെ ഒരു നിമിഷം അവനെ നോക്കി... അവൻ അവളെ ഫേസ് ചെയ്യാതെ എങ്ങോട്ടൊ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു...

"ആരോടും പറയാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.....ചില പ്രശ്നങ്ങൾ നില കൊച്ചിന്റെ ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു.....ഇപ്പോൾ എല്ലാം ഓക്കേ ആയി.... വിവാഹം കഴിച്ചു ഇവളെ ഇങ്ങ് നില ഹർഷൻ ആക്കി മാറ്റി..... അല്ലേടി..." നിലയുടെ തലയിൽ ഒന്ന് തട്ടി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ മെല്ലെ ഒന്ന് തലയാട്ടി... എന്ത് കൊണ്ടോ അവളുടെ വിരലുകൾ അവന്റെ ഷിർട്ടിൽ കൊരുത്തു പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.... "നിങ്ങൾ ഷോപ്പിങ്ങിന് ഇറങ്ങിയതാകും അല്ലേ....എന്നാ നിങ്ങൾദ് നടക്കട്ടെ... ഞങ്ങൾ പോട്ടേ.... പാടത്തു ആള്ക്കാര് ഉണ്ട്.... " ഹർഷൻ അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കവർ ബൈക്കിന്റെ ഹാൻഡിലിൽ തൂക്കി കൊണ്ട് ബൈക്കിൽ കയറി ഇരുന്നു... "വന്നു കയറടി... "

എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ഭാവിച്ച് നിൽക്കുന്ന നിലയെ കണ്ടു അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ അവന് പിറകെ തന്നെ കയറി ഇരുന്നു.. അവളുടെ അനുവാദം ഒന്നും വാങ്ങാതെ തന്നെ അവളുടെ കൈ എടുത്തു തോളിൽ പിടിപ്പിച്ചു... അവൾ ഒന്നിനും എതിർത്തില്ല.... ഒരു തരം വേദന... വെറുപ്പ്... ഉള്ളിൽ ചതിക്കപ്പെട്ടു എന്ന തോന്നൽ മാത്രം... പല തവണ ശ്രേയയെ കൂട്ടി വീട്ടിൽ വന്നിട്ടുണ്ട് അരുൺ... അപ്പോഴൊക്കെ തന്നെ ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ സുഹൃത്ത് ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞു പരിജയപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഓർത്തു വീട്ടിൽ അറിയാതിരിക്കാൻ ഉള്ള മറ ആണെന്ന്... പക്ഷെ ഇന്നാണ് ആ പെണ്ണിന് മനസ്സിലായത്.... അത് അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഉള്ള തന്റെ സ്ഥാനം തന്നെ ആയിരുന്നു എന്ന്... അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു വേള ശ്രേയയിലേക്ക് നീണ്ടു....

ഒന്നും അറിയാതെ അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചുറ്റി പിടിച്ചു മറു കയ്യിനാൽ തനിക്ക് നേരെ കൈ വീശി കാണിക്കുന്നവളോട് പാവം തോന്നി..... സഹതാപത്തേക്കാൾ വേദന തോന്നി.... അവളും പ്രയാസപ്പെട്ടു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... മെല്ലെ മുഖം വെട്ടി തിരിച്ചു.... അരുണിനെ നോക്കാൻ പോലും അവൾക്ക് ആകുമായിരുന്നില്ല.... ഉള്ളിൽ ഉള്ളത് മാത്രമേ പുറത്ത് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ അവൾക്ക് ആകൂ.... "നല്ല മാച്ച് ആലെ രണ്ട് പേരും.... " ശ്രേയ അവർ പോയ വഴിയേ നോക്കി തന്നെ പറഞ്ഞു.... അരുൺ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടെ ഫോണിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി... "ഹർഷൻ നിന്നെ പോലെ ഒന്നും അല്ല ഭയങ്കര കേറിങ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.... She is very lucky.... " പുഞ്ചിരിയോടെ പറയുന്നവളെ ഒരു നിമിഷം അവൻ തല ചെരിച്ചു നോക്കി....

"കൃഷി പണിയും എടുത്തു ആ കുഗ്രാമത്തിലും കഴിയുന്ന അവനെ കെട്ടിയതല്ലേ അത്ര വലിയ ലക്കി... " അവനിൽ പുച്ഛം ആയിരുന്നു... ശ്രേയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... "നീ ഒരുപാട് മാറി പോയി അരുൺ....നീയും വന്നത് നീ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞ ആ കുഗ്രാമത്തിൽ നിന്നാണ് എന്ന് ഒന്ന് ഓർക്കുന്നത് നല്ലതാ... " ശ്രേയയുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ അവൻ പതറി... "പിന്നെ.... ഒരാളുടെ ജോബ് എന്താണെന്ന് നോക്കിയിട്ടല്ല അയാൾ ലക്കി ആണോ അല്ലേ എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നത്.... ഹർഷന്റെ കണ്ണിൽ ഉണ്ട് അവന് നിലയെ എത്രമാത്രം ഇഷ്ടം ആണെന്ന്.... നീ പറഞ്ഞ പോലെ കഴിയുന്നത് കുഗ്രാമത്തിൽ ആയിരിക്കാം... നമ്മൾ ഇന്ന് ജീവിക്കുന്ന സൗകര്യം ഇല്ലായിരിക്കാം... പക്ഷെ...

അത് പോലെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞ സ്നേഹം കിട്ടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എന്നേക്കാൾ ഏറെ ലക്കി നില തന്നെയാ..... " ശ്രേയയുടെ വാക്കുകൾ ഉള്ളിൽ ദേഷ്യം നിറക്കുന്നത് അവൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... അവൻ അവളുടെ കൈ എടുത്തു മാറ്റി ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു.... അവൾ അവന് പിറകെയും.... ▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶▶ "എന്താ മോളെ മുഖം എല്ലാം വല്ലാതിരിക്കുന്നത്... വയ്യേ നിനക്ക്.... " ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ കണ്ണുകൾ ഉയർത്താതെ മൗനമായി ചോറിൽ കൈ കുത്തി ഇരിക്കുന്ന നിലയെ കണ്ടു അമ്മ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ കൈ ചേർത്തു കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവൾ അവർക്ക് നേരെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു... "ഒന്നുംല്ല സീതാമ്മേ.... ചെറിയ തല വേദന... ഒന്ന് കിടന്നാൽ ശരിയാകും.... നിങ്ങള് കഴിക്ക്....ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.... " അവൾ എന്തോ ഉള്ളിലെ സങ്കടം ആർക്ക് മുന്നിലും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു...

ഹർഷൻ അവളെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... ഭക്ഷണം മൂടി വെച്ചു കൊണ്ട് കൈ കഴുകി പോകുന്നവളെ അമ്മ ഒരിക്കൽ കൂടി വിളിക്കാൻ ആഞ്ഞതും ഹർഷൻ വേണ്ടാ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.... ഉള്ളിലെ സങ്കടം കെട്ടടങ്ങട്ടെ എന്ന് അവനും കരുതി കാണും... ഹർഷൻ റൂമിലേക്ക്‌ ചെന്നപ്പോൾ കാണുന്നത് ബെഡിൽ ചുരുണ്ടു കൂടി ചുമരിനോട് മുഖം അടുപ്പിച്ച് കിടക്കുന്ന നിലയെയാണ്.... അവൻ മൗനമായി ഒരു നിമിഷം അവളെ നോക്കി നിന്നു.. ശേഷം മെല്ലെ അവളുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു അല്പം ആധിയോടെ നെറ്റിയിലേക്ക് കൈ ചേർത്ത് വെച്ചു നോക്കി ചൂട് ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു..... "നിക്ക് കുഴപ്പമില്ല അച്ചേട്ടാ.... " പാതി അടഞ്ഞ ശബ്ദത്തോടുള്ള നിലയുടെ വാക്കുകൾ...

ഹർഷൻ മൗനമായി അവൾക്കരികിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.... "എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റി പോയിലെ അച്ചേട്ടാ.... " അല്പ നേരത്തെ മൗനത്തിന് ശേഷം പുറത്ത് വന്ന വാക്കുകൾ... വാക്കുകളിൽ പതർച്ചയില്ല... വേദനയില്ല.... കുറ്റബോധം മാത്രം... ഹർഷൻ അവളെ നോക്കാതെ തന്നെ അവളുടെ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടി... "ന്നോട് അന്നേ അച്ചേട്ടനും അച്ഛയും അമ്മയും എല്ലാം പറഞ്ഞതല്ലേ.... ഒന്നും അറിയാനുള്ള പക്വത എനിക്ക് ആയിട്ടില്ലാന്ന്... പക്ഷെ ഞാൻ അന്ന് ആരേം കേട്ടില്ല... അതോണ്ട് ആകും ലെ... ഇങ്ങനെ ഉരുകുന്നത്...." അവനിൽ നിന്നും മറുപടി അവളും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.... ഉള്ളിൽ ഉള്ളത് മുഴുവൻ പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ കേൾവിക്കാരൻ ആയി ഒരാൾ... അത് തന്നെ അവൾക്ക് ആശ്വാസം ആയിരുന്നു.....

"വേദന ഉണ്ടോ കൊച്ചേ... " "മ്മ്മ്ഹും... നിക്ക് അരുണേട്ടനോട് വെറുപ്പ് തോന്നുന്നു അച്ചേട്ടാ.... " ഉള്ളിലെ കുഞ്ഞ് സങ്കടത്തേ അവൾ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ച വിധം അവനിൽ തെല്ലു നോവുണർത്തി... "ന്നോട് ചെയ്തതിന് അല്ല.... ആ കുട്ടിയെ കൂടി പറ്റിക്കുകയല്ലെ.....എന്നേലും സത്യം അറിയുമ്പോൾ ന്നെ പോലെ ആ കുട്ടിയും നീറില്ലേ.... " അത് പറയുമ്പോൾ മാത്രം അവളുടെ ശബ്ദം ഒന്ന് ഇടറി... അത്രമാത്രം വേദനിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് വ്യക്തം.... ഹർഷൻ അവളുടെ മുടി ഇഴകളിലൂടെ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു.... അവളിലെ നോവിനെ മായ്ക്കും വിധം... "ന്നോട് അച്ചേട്ടന് ആദ്ധ്യേ ഇഷ്ടാണ് എന്ന് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ.... ന്ന നിക്ക് ഈ നോവ് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നോ.... " കുഞ്ഞ് പരിഭവവും വേദനയും കലർന്ന അവളുടെ സ്വരം...

ഒരു നിമിഷം തഴുകുന്ന കൈകൾക്ക് ബലം കുറഞ്ഞു എങ്കിലും ഒരു മന്ദഹാസത്തോടെ അവൻ വീണ്ടും തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു.... "നീ അന്ന് പക്വത എത്താത്ത കൊച്ച് പെണ്ണായിരുന്നില്ലേ....." അവന്റെ മറുപടിയിൽ അവളുടെ ചുണ്ട് കൂർത്തു..... "അപ്പൊ ഇപ്പോഴോ.... " "പക്വത എത്താത്ത വലിയ പെണ്ണ്.... " അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു...അവൾക്കും ചിരി വന്നിരുന്നു... എങ്കിലും അവൾ അവനെ അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് ചുമരിനോട് ചാരി കിടന്നു....

"കൊച്ചേ.... ഈ വേദനയെല്ലാം മാറുന്ന സമയം വരും....ഇതെല്ലാം നിന്റെ പ്രായത്തിന്റെ കുഴപ്പ...നിനക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടല്ലോ...." അവൻ അവളെ മനസ്സിലാക്കും രീതിയിൽ പറഞ്ഞു... അവൾ മെല്ലെ ഒന്ന് തലയാട്ടി... "ന്ന പോയി ചോറ് കഴിക്ക്... അത് ഉണ്ടാക്കുന്നവർക്ക് അറിയാം ഓരോ അരി മണിയുടെയും പിന്നിലെ കഷ്ടപ്പാട്... ന്റെ കൊച്ച് അതിനെ നിസാരമാക്കരുത്... ചെല്ല്... " അവൻ അവളുടെ പുറത്ത് തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ യാതൊരു എതിർപ്പും കൂടാതെ എഴുന്നേറ്റു... മുഖം ഒന്ന് അമർത്തി തുടച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നവളെ കാണും തോറും അവന് അരുണിനോടുള്ള ദേഷ്യവും കൂടുകയായിരുന്നു........................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...