🌸വാകപൂത്ത വഴിയോരം🌸 : ഭാഗം 11

രചന: അനാർക്കലി

 "ടാ.. അടുത്തത് പൊട്ടൻ ഷാനുന്റെ ഡാൻസ് ആണ്... വാ നമ്മക് പോയി കാണാം" അച്ചു കൂടെ നിൽക്കുന്ന അൻവറിനോടും അഭിജിതിനോടും പറഞ്ഞതും അവർ അവളോട്ട് ഒക്കെ പറഞ്ഞു മുന്നേ നടന്നു.. സന മാഹിയും ആയിട്ട് സൊള്ളാൻ പോയതാണ്.. കുഞ്ഞുവും അത് തന്നെ.. ഐറ അവളുടെ അനിയത്തിയുടെ അടുത്ത പോയി.. ബാക്കി മൂന്നു ഏതു വഴിക്ക് പോയത് എന്നു ആർക്കും അറിയില്ല.. "എടി അവളമാർ മൂന്ന് എണ്ണം എന്തേ?? അനു, ദീപു, റിയ??" അഭി "എവിടേലും വായിനോക്കി ഇരിപ്പമുണ്ടാകും.."അച്ചു അതും പറഞ്ഞു മുന്നോട്ട് നടന്നു.. "നമ്മക് ഇവിടുന്നു അപ്പുറത്തോട്ട് ചാടാം.. ബാക്കിൽ കൂടെ പോയ അവിടെ പെട്ടു പോകും.. എല്ലാരും അവിടെ നിന്നു തുള്ളുവ" അൻവർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവർ രണ്ടും സമ്മതിച്ചു.. ചെറുതായി താഴ്‌ത്തി കെട്ടിയ കമ്പിയുടെ പുറത്തോടെ അവർ ചാടി പ്രോഗ്രാം നടക്കുന്നിടത്തേക് വലിഞ്ഞു കയറി.. അവരുടെ കൂടെ പ്രോഗ്രാം കണ്ടു ആസ്വദിക്കുമ്പോ അവൾക് ആരോ തന്നെ വാച്ച് ചെയ്യുന്നത് പോലെ തോന്നി...

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും പിന്നിൽ അവളെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അശ്വികിനെ കണ്ടു കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.. "നമ്മക്ക് പോകാം.." അൻവർ അവൾ നോട്ട വെട്ടിച്ചു അവൾ തലയാട്ടി കൊടുത്തു.. അശ്വിക്കിന്‌ ഉള്ളിൽ എന്തോ എരിഞ്ഞു കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു....മുഷ്ട്ടി ചുരട്ടിപിടിച്ചു അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്നു.. ✷✷✷ ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയി..🍂 കലോത്സവം ആയതിനാൽ അതിന്റെ തിരക്കിലാണ് പലരും.. "അക്ഷിത" കോളേജ് ഗേറ്റിൽ നിന്നു ഫോണിൽ തൊണ്ടുവായിരുന്നു അച്ചു... പെട്ടന്നാരോ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി.. തനിക്ക് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അശ്വികിനെ കണ്ടു അവളൊന്നു പതറി.. കൂടെ കോളേജിൽ പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുള്ള മറ്റൊരു വ്യക്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.. "താൻ സംസ്കൃതം കവിതചൊല്ലൽലിനു ഇല്ലേ??" അവന്റെ ചോദ്യം കെട്ട് അച്ചു ഒന്നു തലയാട്ടി.. "മറ്റന്നാൾ അല്ലെ പ്രോഗ്രാം... പ്രിപേർഡ് ആണോ??" അവന്റെ ചുണ്ടിൽ തത്തി കളിക്കുന്ന പുഞ്ചിരി കണ്ടു അതേ പുഞ്ചിരിയോട് മറുപടി നൽകി..

"താൻ ഈ തലയാട്ടലെ ഉള്ളോ..വാ തുറക്കില്ലേ??" കൂടെ നിന്നിരുന്നവൻ ചോദിച്ചു.. അവൾക് തിരിച്ചു എന്തേലും പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ അശ്വിക് അടുത്ത വരുമ്പോ മാത്രം അവൾക് നാവ് പൊങ്ങില്ലാ.. അതു വരെ ഇല്ലാത്ത ഒരു തരം വെപ്രാളം ആണ്.. "അ... അത്.." "അച്ചു.. ടീ.." എന്തേലും തിരിച്ചു പറയാൻ പരതി കൊണ്ട് നിൽക്കെ.. അനുവിന്റെ വിളി കേട്ട് അവൾ ഒന്നു ആശ്വസിച്ചു.. അശ്വികിനെ ഒന്നു നോക്കിയതും അവൻ പോയിക്കോ എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടുന്നത് കണ്ടു ജീവൻ തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ ഉള്ള ഓട്ടം അവൾ ഓടി... "നീ എന്റെ മുത്താടി.." അനുന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു കൊണ്ടു അച്ചു പറഞ്ഞു.. "ശവം.." കവിൾ തുടച്ചു നീക്കി അവിടെ എന്താ നടന്നത് എന്ന അന്വോഷണം ആയിരുന്നു പിന്നെ അനുന്റെ പണി.. അച്ചു പോകുന്നതും നോക്കി ഉള്ളിലെ സന്തോഷം ചുണ്ടിലേക് വ്യാപിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു നിന്നു.. "അശ്വി" ദരണ് അവന്റെ തോളിൽ കയ്യ് വെച്ചു വിളിച്ചു.. "മ്മ്മ്??"മുഖം ചെരിച്ചു മുഖതെ സന്തോഷം കെടുത്താതെ അവൻ സംശയത്തോടെ മൂളി..

"നീ എന്താ അവളെ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നെ???" ദരണ് ഉള്ളിൽ ഒതുക്കിയ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.. അതിനു അവനൊരു പ്രസന്നമായ പുഞ്ചിരി നൽകി അച്ചുവിനെ ഓർത്തു കൊണ്ടു അവന്റെ തോളിൽ ഒന്നു തട്ടി അശ്വിക് അവിടുന്നു നടന്ന അകന്നു.. ദരണ് എന്തിന് എന്നില്ലാതെ ഉള്ളിൽ ആധി പടർന്നു.. അവൻ കുറച്ചു പിള്ളേരോട് കാര്യം പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അശ്വികിനെ ഒന്നു നോക്കി,, മുകളിൽ കൂട്ടുകാരും ഒത്തു എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന അച്ചുവിൽ എത്തി നിന്നു ആ നോട്ടം.. ✭✭✭ "അപ്പൊ ശേരി,,നീ പോയി പൊളിച്ചെടുക്കിയിട്ട വാ,," അനു "All the Best" ആറും കൂടെ വീഡിയോ കാളിൽ കൂടെ വിളിച്ചു കൂവുന്നത് കേട്ട് അച്ചു ഒന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഫോൺ വെച്ചു.. പതിനൊന്ന് മണിക് തുടങ്ങും എന്നു പറഞ്ഞ പ്രോഗ്രാം 1 മണി ആയപ്പോഴാണ് സ്റ്റാർട്ട് ആകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞത് തന്നെ..

ടെന്ഷന് കാരണം അച്ചു ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല താനും.. അങ്ങും ഇങ്ങും എല്ലാം മത്സരത്തിന് പങ്കെടുക്കാൻ വന്നവരും കാണാൻ വന്നവരും ചുമ്മ വായിനോക്കാൻ വന്നവരും ഉണ്ട്.. എല്ലായിടവും കണ്ണോടിച്ചു.. രണ്ടു കമിതാക്കളെ കണ്ടു അവരെ വിടാതെ നോക്കി നിൽക്കെ പുറകിൽ നിന്നും ആരുടെയോ തൊണ്ടയാനകം കേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു.. "ശേ..ഇങ്ങനെ കണ്ണെടുക്കാതെ അവരേ നോക്കി വെള്ളമിറക്കി നിന്നത് മോശമായി" മൂക്കിൽ കയ്യിൽ വെച്ചു അശ്വി പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ തല ചെരിച്ചു.. 'നാണംകെട്ടു' മനസിൽ മൊഴിഞ്ഞു അവൾ സ്വയം തൽക്കൊരു കിഴുക്കു കൊടുത്തു... "ഹേയ് ഗുൽമോഹർ.." അവൻ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് അവൾ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. "മ്മ്മ്?? എന്തേ?? തന്റെ insta name അല്ലെ അത്... പക്ഷെ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നതിൽ ഒരു രസമില്ല,, " എന്നും പറഞ്ഞു മുഖം ചുളുക്കി ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അവൾ അവനെ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.. "വാക" അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.. "അതിൽ ഒരു രസമുണ്ട്.."

എന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറയുന്നത് കേട്ട് അവളും തിരിച്ചു ചിരിച്ചു കൊടുത്തു.. "തനിക്ക് സംസ്കൃത കവിത ചൊല്ലൽ മാത്രമേ ഉള്ളോ??" അവൾ അല്ലാ എന്നു തലയാട്ടി.. "മലയാളം കവിതപാരായണം ഉണ്ട്.." "അത് നാളെ അല്ലേ?? " അവൾ അതേ എന്നു തലയാട്ടി... "എങ്കിൽ പിന്നെ പോയി വരാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.." അവൾ മുഖം ചുളുക്കികൊണ്ടു തലയാട്ടി.. "പേടികണ്ടാ..ഞാൻ കാണും കൂടെ" അവന്റെ വാക്കുകളിൽ അവൾക് താൻ കൊടുക്കുന്ന സംരക്ഷാസ്നേഹം ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. "മ്മ ചെല്ല next നിങ്ങളുടെ പ്രോഗ്രാം ആണ്" അവൾ തലയാട്ടി അവിടുന്നു നടന്നു.. അവന്റെ വിളിക്ക് കാതോർത്തു ആയിരുന്നു അവളുടെ നടത്തം പ്രീതിക്ഷിച്ചത് പോലെ വിളിച്ചു.. "All the best" കണ്ണുചിമ്മി ചിരിച്ചു.. അവൻ അവിടുന്നു ആരുടെയോ പേര് വിളിച്ചു നടന്ന അകന്നു പോയത് നോക്കി അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു... ✦✦✦

ചെസ്റ് നമ്പർ ഏറ്റുവാങ്ങിയിരിക്കെ ചെറിയ ഒരു ടെന്ഷന് അവളിൽ കടന്നു കൂടി.. തന്റെ ഊഴം എത്തിയത് ഉള്ളിൽ ഉള്ള ഭീതിയെ പുറത്തു കാണിക്കാതെ അവൾ വലത്തെ കാൽ വെച്ചു തന്നെ സ്റ്റേജിലേക് കയറി.. മുന്നോട്ട് നോക്കാൻ എന്തോ ഒരു പേടിയുണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ ആരോ ഉള്ളിൽ ഇരുന്നു മുന്നോട്ട് നോക്ക് എന്നു പറഞ്ഞത് കൊണ്ടു അവൾ മടിച്ചു മുന്നോട്ട നോക്കി.. ആദ്യം അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കിയത് കാണികൾക് ഇടയിൽ ഏറ്റവും അവസാന തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോട് നിൽക്കുന്ന അശ്വികിൽ ആണ്.. അവൾക് എവിടുന്നോ ഒരു ഊർജം കിട്ടിയത് പോലെ തോന്നി.. രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു അവൾ അലപിച്ചു.. കാണികളെ പിടിച്ചു ഇരുത്തം വിധം ആയിരുന്നു അച്ചുന്റെ പെർഫോമൻസ്.. ✦✦✦ മത്സരം കഴിഞ്ഞു.. അവൾ കണ്ണുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞത് അവനെ ആയിരുന്നു.. കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അവളുടെ കൂടെ തന്നെ കോളേജിലെ അവളുടെ റെസ്പോണൈബിലിറ്റി ഏറ്റ ഒരു പയ്യൻ ഉണ്ടായിരുന്നു...

അവൻ വാതോരാതെ അവളുടെ പെർഫോമൻസിനെ പുകഴ്ത്തി നില്കുമ്പോ അവളുടെ ഹൃദയം അവനെ ഒരു നോക്കു കാണാൻ കൊതിച്ചു... "ഇവിടെ നിൽക്കണോ"പെട്ടന്ന് കൂടെയുള്ള പയ്യൻ പറഞ്ഞതും അവൾ അവിടെ ഉള്ളവരിൽ നോട്ടം പായിച്ചു.. ഇനിയും പിള്ളാര് ബാക്കിയാണ് മത്സരിക്കാൻ.. അച്ചുനേ അവിടെ നിൽകണം എന്നില്ലതത് കൊണ്ടു തന്നെ അവർക് അനുവദിച്ച റെസ്റ്റ് റൂമിലേക് പോകാൻ ഒരുങ്ങാവെ അശ്വിക് മുന്നിലേക് വന്നു.. "ഹരി,, നീ പോയിക്കോ" അശ്വിക് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൻ അവിടുന്നു പോയി.. അച്ചു എന്തിനാ എന്നുള്ള മട്ടിൽ അവനെ നെറ്റി ചുളിച്ചു നോക്കി... അത് കണ്ടില്ല എന്നു നടച്ചു അവളുടെ സമ്മതം പോലും ചോദിക്കാതെ അശ്വിക് അവളുടെ കയ്യകളിൽ പിടിയിട്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു... അച്ചു പകച്ചു കൊണ്ടു അവനെയും തന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവന്റെ കയ്യിലേക്കും നോക്കി.. "ഇരിക്ക്" അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ നല്ല കുട്ടിയെ പോലെ അവിടെ ഇരുന്നു.. മൂക്കിലേക് ബിരിയാണിയുടെ മണം അടിച്ചു കയറിയാതും സ്വപ്ന ലോകത് നിന്നു ഉണർന്നത് പോലെ അവൾ മുന്നോട്ട് നോക്കി...

'ദേ മുന്നിലൊരു ബിരിയാണി' അത്രെയും നേരം അടക്കി പിടിച്ചിരുന്ന വിശപ്പ് ഒറ്റനിമിഷം കൊണ്ട് പുറത്തു ചാടി.. വായിലൂടെ ടൈറ്റാനിക് കപ്പൽ ഓടാൻ ഉള്ള വെള്ളം നിറഞ്ഞു.. പക്ഷെ വെപ്രാളം കാണിച്ചാൽ അവന്റെ മുന്നിൽ നാണംകെടും എന്നു തോന്നിയത് കൊണ്ടു അവൾ അടങ്ങി നിന്നു... "നീ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ... വിഷപ്പക്കാണും.. ദേ കഴിക്ക" "എനിക്ക് വിശപ്പില്ലാ.." അവളുടെ മറുപടി കേട്ട് അവൻ ചിരി വന്നു.. "ഇല്ലേ??"കള്ളനോട്ടത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു.. "ഇ..ല്ലാ"വിശന്നിട്ട വയറ്റിൽ നിന്നും ആരോക്കയോ കൂവി വിളിക്കുന്നുണ്ട്... എന്നിട്ടും നുണ പറഞ്ഞു.. "ഇല്ലേ വേണ്ട.. ഞാൻ കഴിച്ചില്ല.. എങ്കിൽ ഇത് ഞാൻ കഴിച്ചോളം"എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ നോക്കി പൊതിയിൽ കയ്യ് ഇട്ടതും അച്ചു ഞൊടിയിടയിൽ അവനു മുൻപേ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി... "വിശപ്പില്ലാ എന്നു പറഞ്ഞിട്ട്"

അവന്റെ ചോദികേട്ട അവൾ വായിൽ ഫുഡ് വച്ചൊരു ചിരി ചിരിച്ചു... അവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.. അവൾ ചോർ ഇറക്കി അവനെ നോക്കി മുഖം വീർപ്പിച്ചു.. അവൻ ചുണ്ടു രണ്ടും കൂട്ടി ചിരി നിർത്താൻ ശ്രേമിച്ചു.. അവൾ അവനെ പുച്ഛിച്ചു വീണ്ടും കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി... അവൻ ഒരു ചിരിയോട് അവളെ നോക്കി ഇരുന്നു.. "മ്മ്മ്??"കഴിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ അവൾ അവനോട് ഇതിൽ നിന്നും കഴിച്ചോളാണ് മൂളി.. അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി... പരപ്സരം സംസാരിക്കാൻ മടിച്ചു നിന്ന അവർ എപ്പോഴോ കൂട്ടായിരുന്നു... അവൾ വാതോരാതെ അവനോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവനെല്ലാം ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ചെവിയോർത്തു ഇരുന്നു..... തുടരും🍃

നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...