🌸വാകപൂത്ത വഴിയോരം🌸 : ഭാഗം 19

രചന: അനാർക്കലി

"നീ സഖാവിനെ നോക്കി നില്കുവാണോ??"കുഞ്ഞുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അച്ചു അവളെ തല ചെരിച്ചു നോക്കി.. അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. പകരം ഗേറ്റിലേക് ദൃഷ്‌ടി പായിച്ചു.. "അവളമാർ ഇതേവിടെ പോയി കിടക്കുവാ എന്തോ??" കുഞ്ഞു ഫോണിൽ നോക്കി നിന്നു.. "ഇന്നലെ ഐറ എന്തോ സർപ്രൈസ് ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ..അതെന്താ എന്നു നിനക്ക് വല്ലപിടിയും ഉണ്ടോ??" സംശയത്തോടെ അച്ചു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് കുഞ്ഞു ചുണ്ടു ചുളുക്കി ഇല്ലാ എന്നു തലയാട്ടി.. "എന്താണ് രണ്ടും കൂടെ ഒരു ചർച്ച??" പുറകിൽ നിന്നും അഖിലിന്റെ ചോദ്യം.. അവർ അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു..അച്ചു അപ്പോഴും അശ്വിയെ പ്രതിക്ഷിച്ചു അഖിൽ വന്ന വഴിയേ നോക്കി.. അവളുടെ നോട്ടം മനസിലാക്കിയിട്ടും അഖിൽ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.. "അല്ലാ അശ്വിക്‌ വന്നില്ലെ??" അച്ചുന് വേണ്ടി കുഞ്ഞു ചോദിച്ചു.. അച്ചു അവളെ നോക്കി..

അഖിൽ ഇല്ലായിരുന്നങ്കിൽ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു തന്റെ സന്തോഷം അച്ചു അറിയിച്ചേനെ എന്ന രീതിയിൽ ആണ് നോക്കിയത്.. അഖിൽ ഇല്ല എന്ന് രീതിയിൽ തലയാട്ടി.. "അവൻ നാട്ടിൽ ഇല്ലാ..കസിന്റെ മാരേജ്..." അച്ചുന്റെ മുഖം വാടി.. തന്നോട് ഒന്നു പറയാമായിരുന്നു എന്നു ചിന്തിച്ചു.. 'പറയാൻ അവൻ നിന്റെ ആരാ..അവന് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞോ??' തന്റെ മനസ്സ് ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് അവൾ കണ്ണകോണിൽ നിറഞ്ഞു വന്ന മിഴിനീർ തുള്ളിയെ അടക്കി വെച്ചു.. "നാട്ടിൽ ഇല്ലാ എന്നു വെച്ചാൽ..എവിടെയാ അപ്പൊ??"കുഞ്ഞു "വാരണാസി" ചെറുചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു... അച്ചു ഒന്നും മിണ്ടാതെ അഖിൽ പറയുന്നത് ചെവിയോർത്ത നിന്നു.. "ദേ അവരും വന്ന.. എന്ന ഞങ്ങൾ അങ്ങോ പോകുവാ" കുഞ്ഞു മുന്നേ നടന്നു.. അച്ചു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങാവെ അഖിലിനെ നോക്കി തലയാട്ടി.. അവളുടെ മുഖത്തു നിഴലിച്ചു ദുഃഖം അവൻ കണ്ടിരുന്നു.. അവൻ പോകാൻ എന്നപോലെ തലയാട്ടി.. ✦✦✦ ആകാംഷയോടെ ആറും ഐറയെ വളഞ്ഞു.. "നീ ഇങ്ങനെ സർപ്രൈസ് എന്നു പറഞ്ഞിട്ട്..

ഒന്നും പറയാതെ ഇരിക്കാതെ.."അനു "അതാ.. നീ ഒറ്റോരുത്തി കാരണം എനിക്ക് എക്സാം നല്ലപോലെ എഴുതാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. കോപ്പിലെ ഒരു സർപ്രൈസ്" റിയ നെടുവീർപ്പിട്ടു.. ഐറ അതെല്ലാം കേട്ട് ബാഗിൽ നിന്നും ഫോണ് എടുത്തു അതിൽ എന്തോ തിരഞ്ഞു.. അന്വോഷിച്ചത് കിട്ടിയതിന്റെ സംതൃപ്തിയിൽ അവൾ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ അവർക് നേരെ ഫോണ് നീട്ടി.. ഒന്നും മനസിലാകാതെ അവർ അവളെ മിഴിച്ചു നോക്കി.. "ഇതാരാ??"ദീപുന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ നാണത്താൽ കലര്ന്ന പുഞ്ചിരി നൽകി.. അതു കണ്ട അവരുടെ ഉള്ളിൽ സംശയം നിഴലിച്ചു.. "നീ നിന്നു നാണികാതെ വാ തുറന്ന പറ" അച്ചു ഫോണിലേക്ക് നോക്കി.. "എല്ലാം പെട്ടെന്ന് ആയിരുന്നു.." "Means!!" അനു "എന്നെ കെട്ടാൻ പോകുന്ന ചെക്കനാ" അവൾ പറഞ്ഞതും ആറും ഷോക്ക് അടിച്ച പോലെ അവളെ നോക്കി നിന്നു..

"എന്നാലും?" കുഞ്ഞു നഖം കടിച്ചു കൊണ്ടു ആലോചിച്ചു.. ഐറയുടെ ബന്ധത്തിൽ തന്നെ ഉള്ള ആരുടെയോ റിലേറ്റിവ് ആണ് ചെക്കൻ.. ഇസാൻ നദീൽ ആളൊരു ഡോക്ടറാണ്.. അവൾ എല്ലാം വിഷാധികരിച്ചു കൊടുത്തു.. ✦✦✦ "വേറെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ??"അശ്വി ആകാംക്ഷയോടെ തിരക്കി "എന്തു പറയാൻ.. നീ ഇവിടെ ഇല്ലാ എന്നു കേട്ടപ്പോ തന്നെ അവളുടെ മുഖം വാടി.. അറ്റലീസ്റ് പോകുന്ന കാര്യം അല്ലേൽ വേണ്ട നീ അവിടെ ആണെന്ന് അറിയിച്ചു എന്തേലും മെസ്സേജ് ഇടാമായിരുന്നു.." കേറുവോട് അഖിൽ പറഞ്ഞു.. അശ്വി തിരിച്ചു മറുപടി നൽകാതെ തന്റെ മുന്നിൽ കാണുന്ന ഗംഗ നദിയുടെ സന്ധ്യമയങ്ങും ഭംഗിയിലേക് പറന്നിറങ്ങി.. നടന്നു ചെന്നു പടികെട്ടിൽ ഇരുന്നു..ഛായം പൂശിയ മാനത്തേക് നോക്കി.. ഒഴികി വരുന്ന നദിയുടെ രാഗങ്ങൾ അവൻ കാതോർത്തു.. കൂടുപിടിക്കാൻ പറന്നു അകലുന്നു കിളികളുടെ ശബ്‌ദം അവന്റെ കാതുകളിലെക് ചേക്കേറി..

"ടാ.. അശ്വി" മറുപടി ഒന്നും കിട്ടാഞ്ഞിട്ട അഖിൽ വിളിച്ചു.. അശ്വി ഒന്നു മൂളി..അഖി എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു..അവസാനം അശ്വി അതൊന്നും ശ്രേവികുന്നില്ല എന്നു മനസിലാക്കി നാല് തെറിയും വിളിച്ചു ഫോൺ കട്ട് ആക്കി.. 🎶ആരോ വിരല്‍ മീ..ട്ടി മനസ്സിന്‍.. മണ്‍വീണയില്‍.... ഏതോ മിഴിനീരിന്‍ ശ്രുതി മീ..ട്ടുന്നു മൂ..കം... തളരും.. തനുവോടെ.. ഇടറും.. മനമോടെ.. വിടവാ..ങ്ങുന്ന സന്ധ്യേ.. വിരഹാര്‍ദ്രയായ സന്ധ്യേ... ഇന്നാ..രോ വിരല്‍ മീട്ടി മനസ്സിന്‍.. മണ്‍വീണയില്‍.......🎶 ഫോണിൽ നിന്നും ഒഴുകി എത്തുന്ന ഗാനത്തിൽ ലയിച്ചു അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.. 'അവൾക് ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചാലോ??' ഹൃദയം വെമ്പൽ കൊണ്ടു.. ആരോ പിന്നേക് വലിക്കും പോലെ അവൻ അത് വേണ്ട എന്നു വെച്ചു.. ഇൻസ്റ്റ എടുത്തു ഗംഗയുടെ ഭംഗി ഫോണിലേക്കു പകർത്തി സ്റ്റോറി ഇട്ടു.. കൂടെ വാട്സ്ആപ്പിലും.. ✦✦✦

"അശ്വി പോയോ എന്നു പോയി??" ശാന്തിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ തല പൊക്കി.. "രണ്ട് ദിവസമായി അമ്മേ..കുറച്ചു മുമ്പേ വിളിച്ചിരുന്നു.. നാല് മാസം കഴിഞ്ഞേ ഇനി അവൻ ഇങ്ങോട്ടേക് ഉള്ളു എന്ന പോലും.." കിച്ചു അതും പറഞ്ഞു അച്ചുന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു.. അവൾ മൈൻഡ് ചെയ്യുന്നില്ല എന്നു കണ്ടതും അവൻ അവളുടെ കെട്ടി വെച്ചിരുന്ന മുടി അഴിച്ചു.. അച്ചു മുഖം വീർപ്പിച്ചു അവൻ നേരെ തിരിഞ്ഞു.. "അത് എന്താടാ നാല് മാസം??" തന്റെ അച്ഛന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അച്ചു നേരെ ഇരുന്നു അജയനെ നോക്കി.. "അവന്റെ വല്യച്ഛൻ കുവൈറ്റ് പോകുന്നു.. അപ്പൊ അത് വരെ അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കി നടത്താൻ കൂടെ ആണ് അവൻ പോയത്.. കൂട്ടത്തിൽ അവന്റെ കസിന് വേണിയുടെ മാരേജ് കൂടാൻ" കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന ആപ്പിൾ കടിച്ചു അവൻ അച്ചുന് നേരെ നീട്ടി.. അവൾ നിഷേധിച്ചു കൊണ്ടു അവിടുന്നു എഴുന്നേറ്റു റൂമിലേക് കയറി.. വാട്‌സ്ആപ്പിൽ അവന്റെ സ്റ്റാറ്റസ് ഇതിപ്പോ പത്താമത്തെ പ്രാവിശ്യമാണ് അവൾ കാണുന്നത്.. രണ്ടും കല്പിച്ചു അവൾ അവനു മെസ്സേജ് ഇട്ടു..

തിരിച്ച റിപ്ലൈ തരും എന്നു അവൾക്കൊരു പ്രതീക്ഷയില്ലായിരുന്നു.. എന്നാൽ അതിനെ മറികടന്നു അവൻ അവൾക് റിപ്ലൈ ചെയ്തു.. തന്നോട് പറയാതെ പോയതിനോ..ഇത് വരെ പറയാത്തതിനോ അവൾ പരിഭവം കാണിച്ചില്ല.. മറിച്ചു അവനോടു കൂടുതൽ അടുത്തുകൊണ്ടു ചാറ്റിംഗ് തുടർന്നു.. തങ്ങളുടെ ഇഷ്ട്ടം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി അവർ സൗഹൃദം എന്ന വലയത്തിലൂടെ ഒന്നുടെ അടുത്തു.. ✭✭✭ നാളുകൾ പടിയിറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒരിടത്ത് തന്റെ ഉറ്റസുഹൃത്തിന്റെ വിവാഹത്തിൽ അച്ചു ആഹ്ലാദിച്ചു.. മറ്റൊരിടത്ത് അശ്വിയും അതേ പോലെ തന്റെ സഹോദരിയുടെ വിവാഹ കാര്യങ്ങളിൽ ഏർപെട്ട് സമയം തള്ളി നീക്കി... എല്ലാം തകൃതിയായി നടന്നു.. "ഏയ്‌..അക്ഷിത" ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വീട്ടിലേക് നടക്കവേ പിൻവിളി.. അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. അവളെനോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ഓടി വരുന്ന ദരണിനെ കണ്ടു അച്ചു അവൻ നേരെ തിരിഞ്ഞു.. "ദരണേട്ടൻ എന്താ ഇവിടെ??" "എഹ്..ക്ഷേത്രത്തിൽ എന്തിനാ എല്ലാരും വരാർ.." അവൾ ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു..

"താൻ ഒറ്റകെ ഉള്ളോ??" അവളോടൊപ്പം നടന്നു കൊണ്ടു അവൻ ചോദിച്ചു.. അവൾ തലയാട്ടി.. "അമ്മ കിച്ചുവെട്ടന്റെ കൂടെ ചെറിയമ്മയുടെ വീട്ടിൽ പോയി" പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തപോലെ അവൾ അവൻ നേരെ പ്രസാദം നീട്ടി.. അവൻ നിറഞ്ഞ മനസോടെ അത് സ്വീകരിച്ചു.. ഓരോന്നു മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും അവർ പെട്ടെന്ന് തന്നെ കൂട്ടായി.. "ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ??" അവൾ മുഖവാരയോടെ ചോദിച്ചു.. അവന്റെ സമ്മതം ഒരു ചിരി ആയിരുന്നു.. "അന്ന് എന്തിനാ അശ്വിയും ആയി തല്ല് ഉണ്ടായത്??" അവൾ ചോദിക്കും എന്നു പ്രതീക്ഷിച്ച ചോദ്യം ആയിരുന്നു അത്.. അത്കൊണ്ട് ഞെട്ടലിനും പകരം അശ്വിയോട് ഉള്ള ദേഷ്യം ഉള്ളിൽ ആളിക്കത്തി.. തനിക് അവനോടുള്ള കൊപം പുറത്ത് എടുത്താൽ അതിപ്പോ അച്ചുവിന്റെ മുന്നിൽ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ ഇമേജിനെ ബാധിക്കും എന്നു മനസിലാക്കി അവൾക് നേരെ തിരിഞ്ഞു..

"അതിന് അന്ന് അശ്വിയും ആയിട്ട് അല്ലായിരുന്നല്ലോ അടി.. മനുവും ആയിട്ട് ആയിരുന്നു... അശ്വി ഇടക്ക് കയറി എന്നെ ഉള്ളു അല്ലാതെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ യാതൊരു പ്രശ്നവുമില്ലാ" തെല്ലും മടിക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞു.. അവളൊന്നു ആശ്വസിച്ചു.. പിന്നീട് അവർ എന്തൊക്കയോ സംസാരിച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു.. "അച്ചു.. തന്റെ നമ്പർ?? ബുദ്ധിമുട്ട് ആണേൽ വേണ്ട" അവൻ ചിരിച്ചു അച്ചു പെട്ടെന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു..അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളിൽ തന്നെ ഉടക്കി നിന്നു.. "ദരണേട്ടനെ.. ഞാൻ എന്റെ കിച്ചുവെട്ടന്റെ സ്ഥാനത്താണ് കാണുന്നെ..അപ്പൊ പിന്നെ നമ്പർ തരുന്നതിൽ എനിക്ക് എന്ത് പ്രശ്നം" അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ ഫോണ് വാങ്ങി സ്വയം അവളുടെ നമ്പർ സേവ് ആക്കി.. "ഒരു സെൽഫി ആയാലോ??"അവൻ ചോദിച്ചു.. അവൾ തലയാട്ടി.. "എനിക്ക് സെന്റിയെക്കണേ" രണ്ടായി പിരിയുന്ന വഴിയിൽ ഒന്നിലൂടെ അവൾ നടന്നു നീങ്ങി..

ദരണ് തന്റെ ഫോണിലേക്കു നോക്കി പിന്നീട് നടന്ന അകലുന്ന അവളിലും കണ്ണുകൾ പായിച്ചു.. ✦✦✦ ബാല്കണയിൽ ലാപ്പിൽ അവന്റെ വല്യച്ഛന്റെ കമ്പനിയുടെ എന്തോ വർക് ചെയ്യുവായിരുന്നു അശ്വി.. "ഇത് വരെ കഴിഞ്ഞില്ലേ" അങ്ങോട്ടെ കയറി വന്നു സുഭദ്ര ചോദിച്ചു.. അവൻ തലച്ചേരിച്ചു അവരെ നോക്കി കണ്ണുചിമ്മി കാണിച്ചു.. "നീ ഇങ്ങു വന്നേ.." അവന്റെ തോളിൽ തട്ടി അവർ ചെന്നു ആട്ടുകട്ടിലിൽ ഇരുന്നു.. അവൻ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ലാപ് സൈഡ് ടേബിളിൽ വെച്ചു അവര്ക് നേരെ നടന്നു ചെന്നു.. സുഭദ്ര തന്റെ മടിയിൽ ഒന്നു തട്ടി കാണിച്ചതിൻ അവനൊരു കൊച്ചുകുട്ടിയെ പോലെ അവരുടെ മടിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു.. അവർക്ക് ഒരു മകൻ ഇല്ല എന്ന് കുറവ് പണ്ട് മുതലേ അശ്വിയാണ് നികത്തി കൊടുത്തത്.. അവർ വാത്സല്യത്തോടെ അവന്റെ നെറുകയിൽ തലോടി.. "നിനക്ക് മടുത്തോടെ??" അവർ ആരാഞ്ഞു അശ്വി അവരെ നോക്കി നെറ്റിചുളിച്ചു.. "രാകേഷേട്ടൻ ഇല്ലാ എന്നുള്ള ഒരു കുറവ് പോലും നീ കമ്പനിയിൽ കാണിച്ചിട്ടില്ല.. അത്രക് നീ കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്നീ വല്യമ്മക് അറിയാം.."

അവർ അവന് തല മസ്സാജ് ചെയ്ത കൊടുത്തു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.. "രണ്ട് ആഴ്ച അതിനുള്ളിൽ രാകേഷ്ട്ടൻ ഇങ്ങു വരും.. എന്നും പറഞ്ഞു നീ പോകണം എന്നല്ല.." അവർ തുടർന്നു.. "നിന്നെ ഈ കമ്പനി അങ്ങു ഏല്പികട്ടോ" അവരുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു.. "യ്യോ സുഭദ്രമ്മേ ചതികല്ലേ..എനിക്ക് നാട്ടിൽ പോയിട്ടി വേറെ ഒരുപാട് പരിപാടി ഉള്ളതാ" അവളെ കയ്യ് കോപ്പിയ്ത് താഴ്ത്തി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.. "നിന്റെ നാട്ടിലെ പരിപാടി എനിക്ക് അറിയാം.. ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.." അവർ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൻ കാര്യം പിടികിട്ടിയെങ്കിലും അറിയാത്ത പോലെ മുഖം ചുളുക്കി.. "മതിയട..നിന്റെ അഭിനയം.. അച്ചു എന്നല്ലേ എന്റെ മോൾടെ പേര്" അവർ അവന്റെ മുഖത്തു തലോടി.. അവൻ ചിരിച്ചു..പിന്നെ ഫോണ് എടുത്തു അച്ചുന്റെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു കൊടുത്തു.. "മൗലി കാണിച്ചിരുന്നു.." 'ഏട്ടൻ തെണ്ടി' അവർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൻ പിറുപിറുത്തു.

. "എല്ലാർക്കും ഇഷ്ട്ടമായി.. ഇനി ചെന്നു ചോദിച്ചു ഇങ്ങു കേട്ടികൊണ്ട് വന്നാൽ മാത്രം മതി" അവർ ഫോണ് അവൻ തിരികെ കൊടുത്തു.. അവൻ എന്തെന്നില്ലാതെ സന്തോഷം വന്നിരുന്നു.. "മ്മ്.. നീ ഒന്നു റെസ്റ്റ് എടുക ഞാൻ കാപ്പിയനത്തി കൊടുത്തു വിടാം" അവന്റെ തലയിൽ തലോടി അവർ താഴേക് പോയി.. കുറെ നേരം അച്ചുനേ ഓർത്തു അവൻ അവളുടെ ഫോണിലേക്കു നോക്കി ഇരുന്നു.. വാട്‌സ്ആപ്പ് എടുത്തു അവളുടെ ചാറ്റ് നോക്കി.. അവളുടേതാണ് അവസാനം മെസ്സേജ്.. അതിന് താൻ റിപ്ലൈ ചെയ്തിട്ടില്ല.. അവൻ സ്വയം തലക്ക് അടിച്ചു അച്ചുന്റെ സ്റ്റാറ്‌സ് എടുത്തു.. ദരണിനോടെ ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന അവളുടെ പിക് കണ്ടതും അത്രെയും നേരം സന്തോഷിച്ചിരുന്നു മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ടു വലിഞ്ഞു മുറുകി.. ഫോണിൽ ഉള്ള അവന്റെ പിടി മുറുകി..തൊട്ട് താഴെ ദരണും അതേ പിക് ഇട്ടിരിക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൻ പെരുവിരൽ മുതൽ എരിഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി..

ദരണിനോടുള്ള ദേഷ്യവും..അച്ചു അവനോടൊപ്പം നിൽക്കുന്നത് കണ്ടുള്ള വിഷമവും എല്ലാം കൂടെ അവന്റെ മനസിനെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. "അശ്വിയേട്ടാ കാപ്പി" വൈഗ അവനുള്ള കാപ്പി നീട്ടി... ഉള്ളിൽ അടക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞ ദേഷ്യകാരണം അവൻ തനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ കാപ്പി കപ്പ് തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു.. വൈഗ പകച്ചു താഴെ വീണു കിടക്കുന്ന കപ്പിലും കോപത്താൽ വലിഞ്ഞു മുറുകിയ അവന്റെ മുഖത്തേകും നോക്കി... "ആഷ്.." "ഗേറ്റ് ഔട്ട്" അവന്റെ തോളിൽ കയ്യ് വെച്ചു വിളിക്കാൻ നിന്ന് അവൾക് നേരെ അവൻ അലറി.. പേടി കൊണ്ടു അവൾ പിന്നേക് മറവേ അവൻ ഫോണിൽ ഉള്ള പികിലേക് നോക്കി നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു.. അശ്വി അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും അവൾ താഴേക് ഓടി.. അവൻ കാണുകൾ അടച്ചു പിടിച്ചു..ക്രോധം കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ ശ്രേമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു....... തുടരും🍃

നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...