🌸വാകപൂത്ത വഴിയോരം🌸 : ഭാഗം 29

രചന: അനാർക്കലി

ഓരോ വരികൾ വായിക്കുമ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി..ഉള്ളം പിടഞ്ഞു.. ഇന്നും അവൾ തനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.. സ്നേഹിക്കുന്നു.. തന്നോട് വെറുപ്പാകും എന്നു അവൻ നിനച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ അതെല്ലാം അവന്റെ ദുശ്ചിന്തയായിരുന്നു എന്നു അവനിന്നു മനസിലായി... മടിച്ചു വെക്കാതെ അവൾ സ്വന്തം പ്രണയം,,വിദൂരതയിലേക്ക് മാഞ്ഞു പോയ പ്രണയം,,ലോകം കേൾക്കെ തുറന്ന് പറഞ്ഞു.. എന്നാൽ താൻ എല്ലാം മറച്ചു പിടിച്ചു.. എന്തിന്?? അവളെ കുറിച്ച അറിയാൻ കൂടെ ശ്രേമിച്ചില്ലാ.. ഓർക്കും തോറും ഉള്ള വിങ്ങിപ്പൊട്ടി.. ധാരയായി ഒഴുകുന്ന മിഴിനീരിനെ പിടിച്ചു കെട്ടാൻ അവൻ തുനിഞ്ഞില്ല.. സ്വയം പുച്ഛവും ദേഷ്യവും ആയിരുന്നു.. ഓരോ പേജിലും അവൾ കൊടുക്കുന്ന ഇന്റർവ്യൂ..അവനെ കുറിച്ചുള്ള വാക്കുകൾ എല്ലാം അവനെ പിടിച്ചു കുലുക്കി.. "ഈ കാത്തിരിപ്പ് വെറുതെയാകുമോ..

സഖാവിനെ പ്രണയിച്ച ഈ വാക നെഞ്ചോട് അണക്കാൻ സഖാവ് വരും എന്ന് പ്രതീക്ഷയുണ്ടോ??" അതിലെ ഒരു ചോദ്യം.. "സഖാവ് എനിക്,,,എന്നിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങിയ മഞ്ഞുതുള്ളിയാണ്..വസന്തമാണ്.. വർഷമാണ്.. ഇവയെല്ലാം മാറിമറിഞ്ഞു വരുന്നില്ലേ..ഒരിക്കൽ സഖാവും വരും എന്നെ തേടി എനിക്കായി കാത്തു വെച്ചിരുന്ന പ്രണയവുമായി.. സൂര്യൻ അസ്തമിക്കുന്നു അതു പോലെ തന്നെ ഉണർവ് ഏകി വീണ്ടും ഉതിക്കുന്നുമുണ്ട്.. എന്നാൽ എന്റെ പ്രതീക്ഷ.. അതൊരിക്കലും അസ്തമിച്ചിട്ടില്ല" വായിക്കുമ്പോ അവന്റെ കയ്യികൾ ഇടറി.. "എന്തേ..കുറ്റബോധം കൂടിയോ??" പരിഹാസം നിറഞ്ഞ ചിരിയാൽ അഖിൽ ചോദിച്ചു.. "ശെരിക്കും എനിക് നിന്നെ തല്ലിക്കൊല്ലാൻ ഉള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ട് അശ്വി.." അഖി പല്ലഞ്ചേരിച്ചമർത്തി.. അശ്വി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളുടെ ചിത്രത്തിലേക് നോക്കി നിന്നു.. 🎶ഏതോ മഴയിൽ നനവോടെ നാമൊന്നു കണ്ടു , തീരാ മൊഴിയിൽ മൗനങ്ങളായലിഞ്ഞു , ഈറൻ കാറ്റിൽ മെല്ലെ , മായും മഞ്ഞിന്റെ ഉള്ളിൽ , ഈറൻ കാറ്റിൽ മെല്ലെ ,

മായും മഞ്ഞിന്റെ ഉള്ളിൽ ,പുലരും പൂക്കളായിത , പകലുകൾ തീരാതെ പുതുമഴ തോരാതെ , ഇരിച്ചിറകറിയാതെ ഒന്നാകുന്നെ , പലനിറമകലുന്നെ പുതുനിറമുണരുന്നേ , ഒരു സ്വരമുയരുന്നേ നെഞ്ചിൽ താനേ ,🎶 സജിനേ!🎶 ചിത്രത്തിലേക് നോക്കി നിൽക്കെ അവന്റെ കാത്തുകളിലേക് ഒഴുകി എത്തിയ ഗാനം അവന്റെ ശ്രേദ്ധ പിടിച്ചുപറ്റി.. അഖി അവന്റെ മുന്നിലേക് തന്റെ ഫോണ് നീട്ടി..ഓപ്പൺ സ്റ്റേജിൽ പിങ്ക് ഓഫ് ഷോള്ഡർ ഗൗണ് ഇട്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ചു താളത്തെ കൂട്ടപിടിച്ചു ഗാനം ആലപിക്കുന്ന അച്ചുവിനെ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.. പൂർണമായും പാട്ടിനൊപ്പം അലിഞ്ഞു ചേര്ന്ന് കൊണ്ട് അവളുടെ മധുരമോറും സ്വരം അവൻ ആവാഹിച്ചു..ഓര്മകളിലെക് കടന്നു ചെന്നു കൊണ്ടു അവാർഡ് ഷോയുടെ ഇടയിൽ അവൾ പാടിയ ഗാനം.. 🎶ആദ്യമായെന്നപ്പോൽ അത്രമേൽ ഓമലായ്, നോക്കി നോക്കി നിന്നു... മാരിവിൽ മാഞ്ഞതും, രാവുകൾ പോയതും നാമറിഞ്ഞതില്ല... പതിവായി ചാരെ നിന്നതും , പറയാതെ തമ്മിൽ കണ്ടതും, പതിവായി ചാരെ നിന്നതും, പറയാതെ തമ്മിൽ കണ്ടതും,

ഏതേതോ തേരേറി പോയോ... ഒന്നൊന്നും മിണ്ടാതെ പോയോ.. പകലുകൾ തീരാതെ പുതുമഴ തോരാതെ , ഇരിച്ചിറകറിയാതെ ഒന്നാകുന്നെ , പലനിറമകലുന്നെ പുതുനിറമുണരുന്നേ , ഒരു സ്വരമുയരുന്നേ നെഞ്ചിൽ താനേ (2)🎶 നനവാർന്ന അവളുടെ കുഞ്ഞികണ്ണുകൾ കണ്ടു അവന്റെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു.. സദസിൽ കൂടിയിരിക്കുന്നവർക് എല്ലാർക്കും നന്ദി പറഞ്ഞു തിരിയവേ ഹോസ്റ്റ് ചെയ്ത കൊണ്ടിരുന്നവർ അവളെ തിരികെ വിളിച്ചു.. "പാടിയത് ആർക് വേണ്ടിയാണെന്ന് കൂടെ പറഞ്ഞിട്ട് പോയാൽ പോരെ.." കള്ളച്ചിരിയോടെ ഹോസ്റ്റ് ചെയ്ത കൊണ്ടിരുന്ന പെണ്കുട്ടി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് അവളൊരു ഇളം പുഞ്ചിരി നൽകി.. ക്യാമറ കണ്ണുകൾ അവളെ ഒപ്പിയെടുക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു.. "എന്തു ചോദ്യമാണ് ഋതു,,ലോകമെമ്പാടും ഉള്ള ജനങ്ങൾക് ഇന്നു അറിയാമല്ലോ ആർക് വേണ്ടിയാകും ഈ ഗാനം ആലപിച്ചത് എന്നു" അവളെ കളിയാക്കി മെയിൽ ഹോസ്റ്റായ കരൺ പറയുന്നത് കേട്ട് അച്ചു നാണത്താൽ കലർന്നൊരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു..

ഇതെല്ലാം ക്യാമറ വ്യക്തമായും ഒപ്പിയെടുത്ത് കൊണ്ടു തന്റെ കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന ഫോണിൽ അശ്വി കണ്ടു..അവൻ മന്ദഹസിച്ചു.. അപ്പോഴാണ് അവൻ അവളുടെ കയ്യിതണ്ടയിലേക് ശ്രേദ്ധിച്ചത്.. COMRADE എന്നു ഇംഗ്ലീഷിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നത് കണ്ട അവന്റെ ചൊടിയിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.. അതിനോടൊപ്പം തന്നെ ഒരു കുഞ്ഞുവാക പൂവും.. പിന്നെയും അവനിരുന്നു അവളുടെ ഓരോ പാട്ടുകൾ കേൾക്കുകയും അവൾ നൽകിയ ഇന്റർവ്യൂ എല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇൻസ്റ്റയിൽ അവളുടെ അക്കൊണ്ടിൽ കയറി..ഒരുപാട് ഫോട്ടോസിൽ അവന്റെ കണ്ണിൽ ഉണ്ടാക്കിയത് അവൾ കോളജിലെ വാകമരച്ചോട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന ഒരു പിക്കിലാണ്.. നിമിഷസൂചികൾ മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു..അവളെ കുറിച്ചുള്ള അപ്ഡേറ്റസ് അന്വേഷിച്ചു അറിയുന്ന തിരക്കിൽ അവൻ പലതും മറന്നു പോയിരുന്നു.. "കഴിഞ്ഞില്ലേ??"

അഖിൽ വന്നപ്പോഴാണ് അവനൊന്നു ഫോണിൽ നിന്നും കണ്ണെടുത്തത് തന്നെ.. "അവളിൽ ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടായത് പോലെ" "നിന്നോട് ഉള്ള സ്നേഹം ഒഴികെ.." അഖിൽ അവനോടൊപ്പം ഇരുന്നു.. "കിച്ചു വിളിച്ചിരുന്നു..നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടിയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു" "ഞാൻ ഫോണ് എടുക്കാത്തെയ പോന്നെ..എന്ത് പറഞ്ഞു.." അശ്വി അഖിലിനെ നേരെ ഇരുന്നു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.. "നാളെ കാണാം എന്നു പറഞ്ഞു.. കമ്പനിയിൽ എന്തോ തിരക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു അവന് അതാ..അഹ് നീ വാ വല്ലതും കഴിക്കാം.. വന്നപ്പോ മുതൽ ഇതും പിടിച്ചിരിക്കുവല്ലേ.. വാ" അഖിൽ അവനെ കൊണ്ട് താഴേക് ചെന്നു.. ❃❃❃ "എഴുന്നേൽകട പട്ടി" ആരുടെയോ ചവിട്ട് കിട്ടിയാണ് കിച്ചു ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്.. നടുവും തടവി ഉറക്ക ചേവിടിൽ കലിപ്പോടെ ബെഡിന്റെ ഒരു സൈഡിൽ നിന്നും അവൻ തല ഉയർത്തി നോക്കി.. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അശ്വിയെ കണ്ടതും കിച്ചു തലയൊന്നും കുടഞ്ഞു.. പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തപോലെ കാറ്റുപോലെ അവന്റെ അരികിലേകെ ചെന്നു ബെഡിലേക് തള്ളി ഇട്ടു..

അശ്വി എന്താ നടക്കുന്നത് എന്നൊരു പിടിയില്ലാതെ കണ്ണുമിഴിച്ച കിടന്നു.. "പന്ന ##$$#* മോനെ.. നിന്നെ ഉണ്ടല്ലോ...#$$$@@.." വായിൽ തോന്നിയ തെറിയെല്ലാം വിളിച്ചു കൊണ്ടു കിച്ചു അവന്റെ മുകളിലെക് കയറി തലങ്ങും വിലങ്ങും ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. "അയ്യേ.....!!!" കുളിച്ച ഇറങ്ങി വന്നു അവരെ ഇരുവരെയും അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ദീപുനെ കണ്ടു മനസിൽ തോന്നിയ കുസൃതിയിൽ അഖിൽ കണ്ണുപൊതി കൂവി.. ദീപു ഇപ്പോഴും അതേ നിർത്താം നിൽക്കുവാണ്.. "എന്തുവാട നീയൊക്കെ കൂടെ കാണിക്കുന്നെ..നീ ഒക്കെ അതായിരുന്നോ..എന്റെ ഈശ്വരാ.. ഒന്നൂല്ലേലും നീ ഒന്ന് കെട്ടിയതല്ലേ.. ദീപു എങ്ങാനും കണ്ടാൽ...യ്യോ ദീപു..!!" സ്വയം തലക് അടിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ദീപു നിന്നിടത്തേക് നോക്കി അഖിൽ നാക്ക് കടിച്ചു.. അവൾ ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന അശ്വിയെയും കിച്ചുനേയും മാറിമാറി നോക്കി..

അഖിലിന് ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..സമർഥമായി മറച്ചു പിടിച്ചു അവൻ തെറ്റ് പറ്റിയത് പോലെ മാറി നിന്നു.. ദീപ്‌ന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു.. "ദീപ... ഞാൻ.. നീ..അയ്യേ.." കിച്ചു ചാടി എഴുന്നേറ്റു.. "എന്നാലും നിനക്കൊക്കെ..ചെ.." അഖിൽ മുഖം തിരിച്ചു ഇടകണ്ണിട്ട് അവർ ഇരുവരേയും നോക്കി ആക്കിച്ചിരിച്ചു... അശ്വി അഖിലിനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ടു ദീപുന്റെ അടുത്തേക് നടന്നു..ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി...അവൾ മുഖം തിരിച്ചു.. "നീ ഈ പൊട്ടൻ മന്ത്രി പറഞ്ഞതൊക്കെ വിശ്വാസിച്ചോ??" കിച്ചു അവളുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു.. "അതൊക്കെ ആരു നോക്കുന്നു.."അവൾ മുഖം കൊട്ടി.. അവളുടെ മറുപടി കേട്ട് അവൻ പിന്നെ എന്തിന് എന്നുള്ള രീതിയിൽ മുഖം ചുളിച്ചു.. "എന്റെ അച്ചുനേ കുറെ കരയിച്ചതല്ലേ.." അവൾ കേറുവോടെ അശ്വിയെ നോക്കി.. "അതിനായിരുന്നോ എന്റെ പെങ്ങൾ കുട്ടി മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത്.."

അശ്വി അവളുടെ തലയിൽ ഒരു കിഴുക് കൊടുത്തു.. "എടി പൊട്ടികാളി...അതൊക്കെ ഒരു കുഞ്ഞു രസമല്ലേ..ദേ അവളിങ്ങു വരുമ്പോ എല്ലാം ഒകെ ആകും.." തന്നോട് ഒന്നുടെ ചേർത്ത നിർത്തി കിച്ചു അവളോട് പറഞ്ഞു.. അവൾ അശ്വിയെ നെറ്റിചുളിച്ചു നോക്കി അവൻ കണ്ണുചിമ്മി.. "ഇനിയും അവളെ വേദനിപ്പിക്കില്ലല്ലോ??ഉറപ്പല്ലേ??" അശ്വി അവളുടെ കയ്യിൽ കയ്യവെച്ചു തലയാട്ടി പുഞ്ചിരിച്ചു.. •• "അവൾ നാളെ വരും..മറ്റന്നാൾ കോളേജിൽ എന്തോ ഫങ്കഷൻ ഉണ്ട്.." കിച്ചു അശ്വിയോടായി പറഞ്ഞു.. അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കടലിലേക്ക്‌ നോക്കി...ശാന്തമാണ്..എന്നാലും ഉള്ളിൽ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു തിരമാലകൾ അവളെ കാണാൻ ആർത്തിരമ്പുന്നു.. "ലാസ്റ്റ് ആയിട്ട് അവൾ നാട്ടിലേക് വന്നത് എന്റെ മാരെജിനാ..റിയയുടെ മാരെജിൻ കൂടി അവൾ വന്നില്ല..ഇവിടെ അവൾ പൂര്ണമായും ഒറ്റപ്പെട്ട പോലെയാ.. നിന്നെ കാണാൻ കൊതിച്ചു

അവൾ ഒരുപാട് തവണ ജയിലിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്.."അത്കേട്ടതും അശ്വി തിരിഞ്ഞു നിന്നു കിച്ചുനേ നോക്കി.. "ആദ്യം ഒക്കെ നിന്നെ കാണാൻ ഞാൻ വരുമ്പോ അവളും കാണും കൂടെ പക്ഷെ അകത്തോട്ട് വരില്ലാ പകരം ഫോണിലൂടെ നിന്റെ സംഭാഷണം എല്ലാം ശ്രേവിക്കും.. ഒരിക്കൽ പോലും നീ അവളെ കുറിച്ച അന്വേഷിചില്ല.. പേര് പോലും നീ ഉച്ചരിച്ചിട്ടില്ലാ.. അവൾ ഓരോ തവണ വരുമ്പോഴും ഒരു ചെറു പ്രതീക്ഷയോടെ ആണ് വരാർ.. അവിടുന്ന പോകുമ്പോ അത് ചോർന്നപോകാതെ അവൾ നോക്കും.. നിന്നെ കാണാൻ കൊതിച്ചു ഒരിക്കൽ അവൾ എന്നെ കൂട്ടി വന്നിരുന്നു.. എന്നാൽ അന്ന്.." ✦✦✦ "ടാ നിനക്ക് ഒരു വിസിറ്റർ ഉണ്ട്.." അഴിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നെറ്റി ഉഴിഞ്ഞു.. "ടാ നിന്നോടാ.." അയാൾ കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.. "എനിക്ക് ആരെയും കാണേണ്ട.."അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെ അടച്ചു. "വന്നത് ആരായാലും അയാളോട് പറഞ്ഞേക് എന്നെ കാണാൻ ഇനി ഇങ്ങോ ആരും വരേണ്ട എന്നു" അവൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.. അയാൾ നിർബന്ധിക്കാൻ നിൽക്കാതെ തന്നെ തിരിച്ചു നടന്നു..

"അവൻ കുട്ടിയെ കാണേണ്ട എന്നു" "സർ.. ബട്ട് എനിക്ക്..എനിക്കൊന്നു കാണണമായിരുന്നു" അവൾ ഉള്ളിലേക് നോട്ടം പായിച്ചു.. "ഞങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യാനാ കുട്ടി..അവൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത സ്ഥിതിക് നിർബന്ധിച്ചു പിടിച്ചു കെട്ടാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല.. ഇവിടെ റുൾസ് ആൻഡ് റെഗുലേഷൻസ് ഉണ്ട്.." അയാൾ തന്റെ കർത്തവ്യം നിർവഹിച്ചു കൊണ്ടു പോയി.. 'തന്നെ കാണാൻ അവൻ ആഗ്രഹമില്ലേ?? അപ്പോ ഒരംശം പോലും തന്നോട് ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയില്ല??' ഉള്ളിൽ ഉടലെടുത്ത ചോദ്യങ്ങളും ആയി അവൾ ഒന്നുടെ അവനായി കണ്ണ് നട്ടു.. വിഫലമായി തീർന്ന് അവളുടെ കാത്തിരിപ്പ്.. ഉള്ളം വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു അച്ചുന്റെ.. ആരോ ഹൃദയത്തെ കുതിനോവിക്കുന്നത് പോലെ..പാവ കണക്കെ അവൾ ഓരോ അടിയും നടന്നു തന്നെ കാത്തു നിൽക്കുന്ന കിച്ചുന്റെ അരികിലേക് നടന്നു.. തന്റെ പ്രണയം സ്വീകരിക്കാതെ ഇരുന്നപ്പോ പോലും അവൾക് ഇന്നുണ്ടായ ദുഃഖം ഇല്ലായിരുന്നു.. "അച്ചു മോളെ.." തന്റെ മുന്നിൽ വന്ന നിൽക്കുന്ന കിച്ചുനേ പോലും അവഗണിച്ചു കൊണ്ടു അവൾ കീ കൊടുത്ത പാവയെ പോലെ കാറിന് ഉള്ളിലേക് കയറി... അച്ചുന്റെ മനസ് ആ ജയിലാഴിക് ഉള്ളിൽ എവിടെയോ അവനെ തിരയുക ആയിരുന്നു..

ഒരു നോക്ക് കാണാൻ കഴിയും എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിൽ ചെന്ന് അവൾ തന്റെ മനസിനെ അവിടെ നൽകി തിരിച്ചു പോന്നു.. ✷✷✷ "അതിന് ശേഷം അവൾ ഞങ്ങളോട് ആരോടും മിണ്ടയിട്ടില്ല കുറെ നാൾ അങ്ങനെ ആയിരുന്നു..പിന്നീട് ഞങ്ങളുടെ സന്തോഷം കണക്കിലെടുത്ത് അവൾ കുറെ മാറി.. അങ്ങനെ ഇരിക്കെ അവൾക് അച്ഛന്റെ ഫ്രണ്ട് വഴി ഒരു സിനിമയിൽ പാടാൻ ചാൻസ് കിട്ടിയതോകെ..അത് കേറി ഹിറ്റ് ആകുകയും ചെയ്തു... പാട്ടിൽ അവൾ ഒരുപാട് ആശ്വാസം കണ്ടതിയത് പോലെ തോന്നി.. പിന്നീട് കരിയർ ആകാൻ അവൾ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.." കിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവിടെ തങ്ങളെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു പെണ്കുട്ടിയെ നോക്കി കവിൾ വീർപ്പിച്ചു.. അശ്വി അപ്പോഴും അന്നത്തെ ആ ദിവസത്തിൽ ആയിരുന്നു.. അവളെ കാണാതെ ഇരിക്കാൻ തോന്നിയ ആ നിമിഷതെ തന്റെ തീരുമാനത്തെ പരിചാരി.. "എനിക് അറിയില്ലായിരുനട..അത് അവളായിരുന്നു എന്നു..ഒരു പക്ഷെ അറിഞ്ഞിരുന്നേൽ ഞാൻ.." അവൻ ഹൃദയം കീറി മുറിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി..

അശ്വി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെ അടച്ചു മണ്ണിൽ ഇരുന്നു. "എനിക് തോന്നി.. പിന്നീട് ഒരിക്കലും നീ ഞങ്ങളെ ആരെയും കാണാൻ കൂട്ടാക്കിയതും ഇല്ലല്ലോ..അഹ് അതൊക്കെ വിട.. ഇനി അവൾ വരുമ്പോ നീ എങ്ങനെ എന്തു എന്നുള്ളത് പ്ലാൻ ചെയ്യ്.." കിച്ചു അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് തോളിൽ ഒന്നു തട്ടി.. ❃❃❃ തന്റെ ഫോണിലേക്കു വന്ന മെസ്സേജ് നോക്കി നിൽക്കുവാണ് അശ്വി.. അച്ചുവിന്റെ ഒരു ആണ്സ്‌പെക്ടഡ് പിക്.. അവൾ വന്നിട്ട് കുറച്ച നേരമായി എന്നു കൂടെ കിച്ചു താഴെ എഴുതിയിരുന്നു.. 'നല്ല ബെസ്റ്റ് ചേട്ടൻ' അവന്റെ മനസു കിച്ചുനേ കളിയാക്കി.. ബാഗിൽ നിന്നും തന്റെ ഡ്രെസ്സുകൾ എടുത്തു മാറ്റി വെക്കുന്നത് അച്ചുവിന്റെ ഒരു പിക്..മുഖം നല്ല വ്യക്തമല്ലാ.. എന്നാലും അവന്റെ ചൊടിയിൽ അവളെ കണ്ടതും ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.. നാളെ അവൾക് തങ്ങൾ പഠിച്ച കോളേജിൽ വെച്ചു പ്രോഗ്രാം ഉണ്ട്..കിച്ചു പറഞ്ഞത് അവൻ ഓർത്തു.. ഒന്നു നിശ്വാസിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ ഇരുണ്ട ആകാശത്തിൽ വെളിച്ചെമേകുന്ന നിലാവിനെ നോക്കി റൈലിങ്ങിൽ പിടിമുറുക്കി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെ അടച്ചു........ തുടരും🍃

നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...