🌸വാകപൂത്ത വഴിയോരം🌸 : ഭാഗം 7

രചന: അനാർക്കലി

"ഇന്ന് അല്ലേ പിള്ളേർ ഒക്കെ വരുന്നത്..." അനു ചോദിക്കുന്ന കേട്ട് അച്ചു അവളെ നോക്കി "ആണെന്ന് ആണല്ലോ പറഞ്ഞേ.. എന്നിട് എന്തേ ആവോ..."അച്ചു നഖം കടിച്ചു.. "അല്ലേൽ നിന്നെ കൊല്ലും"കുഞ്ഞു നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി ഇന്ന് കോളേജിൽ എന്തോ പ്രോഗ്രാമിന്റെ ഭാഗം ആയിട്ട് പലകോളജിൽ നിന്നും പിള്ളർ വരും എന്നറിഞ്ഞപ്പോ തുടങ്ങിയ ഇരുത്തം ആണ്..വായിനോക്കാൻ .. അല്പം കഴിഞ്ഞു പരിചയം ഉള്ള രീഹോ ഒരു കുട്ടിയോട് തിരക്കിയപ്പോയാണ് അവർ അറിഞ്ഞത്.. അടുത്ത കോളേജിൽ നിന്നും പെണ്കുട്ടികള് മാത്രമേ വരു എന്നു.. "എന്തൊക്കെ ആയിരുന്നു... കണ്ണിന് കുളിർമ...ഞാൻ നോക്കുന്നതിനെ നീ നോക്കരുത്... എല്ലാം കൂടെ വെള്ളത്തിൽ വരച്ച വര ആയി..." ഐറ അത് പറഞ്ഞതും എല്ലാരും അച്ചുനേ നോക്കി "ഞാൻ... ഇഇഇ..."അവൾ പല്ലിളിച്ചു "കിണിക്കുന്നോടി നാറി..

ഇനി ഇവിടെ ഉള്ളതിനെ തന്നെ നോക്കാം..വാ,, സഖാവിനെ നോക്കാം..."സന "ഇല്ലാ..." അച്ചു അവൾ തടഞ്ഞു.. "അഹ് എങ്കിൽ നീ വരണ്ടാ ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം" എന്നും പറഞ്ഞു ദീപു ആദ്യം ഇറങ്ങി. പിന്നെ അവൾക്കും അവിടെ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... അവരെ കണ്ടു അശ്വി ചിരിച്ചു എന്നല്ലാതെ ഒന്നും നടന്നില്ല... "നാളെ എങ്ങനാ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം സെറ്റ് അല്ലേ...നീ നേരത്തെ വരുമല്ലോ അല്ലേ" അച്ചു അനുനോട് ചോദിച്ചു "അഹ്..ഞാൻ നേരത്തെ വരാം..എന്നിട് പോയി cake വാങ്ങാം..രാവിലെ മുറിക്കാം ഒകെ..വണ്ടി ഒക്കെ സെറ്റ് ആക്കി വെക്കണേ..."അതും പറഞ്ഞു അവൾ ഫോൺ മാറ്റി വെച്ചു.. "ഡി!!" വാതിൽക്കൽ കിച്ചുന്റെ സൗണ്ട് കേട്ട് അവൾ അവനെ നോക്കി.. "മ്മ്?? എന്തേ??" "എന്റെ earphone" അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ ടേബിളിൽ നിന്നും earphone എടുത്തു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങാവെ അച്ചു അവനെ നടഞ്ഞു.. കിച്ചു അവളെ നോക്കി നെറ്റിചുളിച്ചു.. "നിനക്ക് എങ്ങനെ അശ്വികിനെ അറിയാം??" അവളുടെ ചോദ്യം കെട്ട് അവൻ വലിയഭാവ വ്യത്യാസമില്ലാതെ നിന്നു..

അവന്റെ മനസ്സ് അന്നത്തെ ദിവസത്തേക്ക് ചേക്കേറി.. ❁❁❁ "നീ എങ്ങോട്ടേക്ക് പോകുവാ കിച്ചു??" കയ്യിൽ കീ ഇട്ടുകറക്കി കൊണ്ടു പുറത്തേക് ഇറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങാവെ ശാന്തിയുടെ ചോദ്യം.. "നിർമൽ വിളിച്ചു..ഞാൻ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാം" "തിരിച്ചു വരുമ്പോ"അവർ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കെ അവൻ ഇടക് കയറി "എന്റെ അമ്മേ..ഞാൻ വരാൻ late ആകും..എന്തേലും വാങ്ങാൻ ഉണ്ടേൽ അച്ഛനോട് പറ.. അല്ല അച്ചു എന്നു വരും എന്ന് പറഞ്ഞോ??" "സേതു അവളെ അവിടെ പിടിച്ചു നിർത്തിയെക്കുവാല്ലേ..ആർക് അറിയാം എന്നു വരും എന്ന്" അവർ കയ്യ് മലർത്തി "അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല..നാളെയോ മറ്റെന്നാളോ അവളെ ഇങ്ങു കൊണ്ടുവിടാൻ പറഞ്ഞേക്.. അല്ലേൽ ഞാൻ പോയി പിക് ചെയ്തോളാം" അവൻ ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു "ഓഹ് നേരിൽ കണ്ടാൽ കീരിയും പാമ്പും.. അവളെ ചൊറിയതെ ഇരുന്നിട്ട് പറ്റുന്നില്ല അല്ലെ" അവർ അവനെ കളിയാക്കി.. അവൻ അത് കാര്യമാക്കാതെ ബൈക്കിൽ കയറി പാഞ്ഞു.. ശാന്തിയുടെ അനിയത്തിയുടെ വീട്ടിൽ ഓണമാവധിക്ക് പോയതാണ് അച്ചു..എത്രയൊക്കെ അടിപിടി കൂടും എന്നുപറഞ്ഞാൽ പോലും അച്ചുവില്ലാതെ കിച്ചുനേ പറ്റില്ല.. ഇത് തന്നെ അവനെ എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു ആണ് അച്ചു അവിടെ നിൽക്കുന്നത്.. ✦✦✦

ബൈക്കു റോഡിസൈഡിലേക് ഒതുക്കി ഫോണിലൂടെ കാര്യം പറയുവായിരുന്നു കിച്ചു.. "എടി കുട്ടിപിശാശ്ശേ.. നീ ഫോൺ വെച്ച.. എനിക്ക് വേറെ പണിയുണ്ട്" വാതോരാതെ എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിന്ന അച്ചുനോട് അവൻ പറഞ്ഞു "ഹും.. നീ പോടാ" അവൾ പിണങ്ങി ഫോൺ വെച്ചു.. 'ഈ പെണ്ണ്' അവൻ സ്വയം തലക് അടിച്ചു ഫോൺ പോക്കറ്റിലേക് ഇട്ടു.. പെട്ടന്നൊരു ചവിട്ടേറ്റ് അവൻ തെറിച്ചു വീണു..ഓർക്കാപ്പുറത്ത് കിട്ടിയത് കൊണ്ടു അവൻ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ബൈക്കും കൊണ്ടാണ് വീണ്.. കയ്യിമുട്ട ഉരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..എഴുന്നേൽക്കാൻ പ്രയാസം പോലെ.. അവൻ സഹായത്തിന് കണ്ണോടിച്ചു.. മുണ്ടും മടക്കി കുത്തി കലിപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന അശ്വിയെയാണ് അവൻ കണ്ടത്.. അവൻ കാര്യം പിടികിട്ടിയിണ്ടായിരുന്നില്ല.. "ഡാ!!" അശ്വിയുടെ കണ്ണിൽ കിച്ചുനോട് ഉള്ള ദേഷ്യം ആളിക്കത്തി കൊണ്ടിരുന്നു..

കൊടുംകാറ്റ് പോലെ കിച്ചുനേ പിടിച്ചു പൊക്കി ഒരു ദയയില്ലാതെ തല്ലാൻ തുടങ്ങി.. പിടിച്ചുമാറ്റാൻ നിന്നവരെ എല്ലാം തള്ളിമാറ്റി കിച്ചു അശ്വിയുടെ മുഖത്തുനോക്കി ഒന്നു കൊടുത്തു.. പാതിമടങ്ങായി അവൻ തിരിച്ചു കിച്ചുന്റെ നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടി.. "അശ്വി...!!"അഖിൽ അശ്വിയുടെ അരികിലേക് ഓടി വന്നു. "നിനക്ക് വഴങ്ങി തന്നില്ലേ നീ അവളുടെ മാനം ഇല്ലാതാകും അല്ലെടാ!!" അശ്വി ഗർജിച്ചു... കിച്ചു തിരിച്ചു എന്തേലും പറയും മുൻപേ അശ്വി അവനെ തടഞ്ഞു കൊണ്ടു വായിൽ തോന്നുന്നത് എല്ലാം പറഞ്ഞു ഇടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. തിരിച്ചു തടയുന്നതിന്റെ ഇടയിലും കൊടുക്കുന്നതിൽ ഇടയിലും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. കിച്ചുന്റെ ശരീരം ആകെ ക്ഷീണിച്ചു പോയിരുന്നു..അതിന്റെ ഭലമായി അവൻ നിലത്തേക് വീണതും അശ്വി അവനെ ചാവിട്ടൻ കാൽ പൊക്കി.. "അശ്വി!!" അഖിൽ അവനെ പിടിച്ചു തെള്ളി.. "മാറിനിൽക് അഖി.. ഈ പന്നിടെ മോൻ മനുന്റെ പെങ്ങളോട്.." "അത് ഇവനല്ല!!" അഖിൽ അശ്വി പറഞ്ഞു മുഴുവൻ അകാൻ സമ്മധികാതെ ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു. അശ്വി തറച്ചു നിന്നുപോയി.. "അക്ഷയ്??"

"അക്ഷയ്.. ഇവന്റെ പേര് അതാണ്.. എന്നാൽ നമ്മൾക് വേണ്ട അക്ഷയ് ഇവനല്ല" അഖിൽ ദേഷ്യം അടക്കി പറഞ്ഞു.. കിച്ചുനേ പിടിച്ചു പൊക്കി.. പാതി അടഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ കിച്ചു ഇരുവരെയും നോക്കി.. "നീ ഇവിടുന്നു പോ.." അഖിൽ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.. അശ്വിക്‌ കിച്ചുനേ കാണുംതോറും കുറ്റബോധം കൂടി കൂടി വന്നു.. അവൻ മറുത്തൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ കിച്ചുനേ താങ്ങി പിടിച്ചു അഖിലിനോട് വണ്ടി എടുക്കാൻ പറഞ്ഞു.. ✼✼✼ "ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഉണ്ട്??" കയ്യിലെ മുറിവിലേക് നോക്കി ഇരിക്കുന്ന കിച്ചുനോട് അഖിൽ ചോദിച്ചു.. അവനൊന്നു പറയാതെ തങ്ങളുടെ അടുത്തേക് നടന്നു വരുന്ന അശ്വിയെ കടുപ്പിച്ചു നോക്കി.. "ക്ഷേമികണം.. അവനൊരു അബദ്ധം പറ്റിയതാ.." കിച്ചു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അശ്വി അഖിലിന്റെ കയ്യിൽ വാങ്ങിയ മരുന്നു കൊടുത്തു കിച്ചുനേ നോക്കി..അഖിൽ പതുകെ അവിടുന്നു പുറത്തേക് നടന്നു.. "അക്ഷയ് എന്നും പറഞ്ഞു എനിക്ക് തന്നെ കാണിച്ചു തന്നത് കൊണ്ടാണ്...ക്ഷേമികണം" അവൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കെ കിച്ചു കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി.. "അക്ഷയ് ഞാൻ ആണെന്നും പറഞ്ഞു??" കടുപ്പിച്ചു ചോദിച്ചു..

അശ്വി ഒന്നും മിണ്ടാതെ പറ്റിയ തെറ്റൊർത്ത ഇരിക്കുവായിരുന്നു.. "തനിക്ക് ക്ഷേമിക്കാൻ പറ്റും എങ്കിൽ ക്ഷേമികണം.." അവൻ അത്രെയും പറഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റ് കിച്ചുന് നേരെ കയ്യിനീട്ടി.. അവൻ തല്ലും മടിച്ചു..പിന്നീട് കയ്യ് കൊടുത്തു.. "ഇവനാ നമ്മൾ അന്വോഷിച്ച അക്ഷയ്" അഖിൽ ഒരു ഫോട്ടോ കാണിച്ചു പറഞ്ഞു.. "ഇവനോ???"അശ്വി അഖിലിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ വാങ്ങി അതിലേക് ഉറ്റുനോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.. കിച്ചുന്റെ കണ്ണുകൾ കുറുകി.. "നിനക്ക് അറിയുമോ ഇവനെ??" അഖിൽ കിച്ചുനോടായി ചോദിച്ചു. "എനിക്കറിയാം!!"മറുപടി നൽകിയത് അശ്വി ആയിരുന്നു.. അഖിലും കിച്ചുവും കണ്ണുമിഴിച്ചു അവനെ നോക്കി.. "ഇവനാ നിന്നെ കാണിച്ചു അക്ഷയാണ് എന്നു പറഞ്ഞു തന്നത്" കേട്ടതും കിച്ചുന്റെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി.. "പന്ന $%%##" "നിനക്കും അറിയാമോ ഇവനെ??" അഖിൽ "എന്റെ അനിയത്തിയെ ശല്ല്യം ചെയ്തതിനു ഞാൻ ഒന്ന് പെരുമാറിയത് ഇവനെ..അത്കൊണ്ടായിരിക്കും എന്നെ കാണിച്ചു തന്നു അവൻ രക്ഷപെടാൻ നോക്കിയേ.." "ഓഹ്... എന്തായാലും ഈ പന്നിയുടെ മോനെ ഞാൻ ഇന്ന് വെറുതെവിടില്ല"

അശ്വി വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖവും ആയി ആ ഫോട്ടോയിലേക് നോക്കി.. "അവൻ രണ്ട് കൊടുക്കാൻ ആണേൽ ഞാനുമുണ്ട്" കിച്ചു പറയുന്നത് കേട്ട് അശ്വി അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. "അവൻ ഇവിടെ ഇല്ലാ.. തക്കസമയത്ത് തന്നെ നാട് വിട്ടിട്ടുണ്ട്.. പൊങ്ങാതെ ഇരിക്കില്ല.. അപ്പൊ പൊക്കാം" അഖിൽ "എന്റെ ഈശ്വരാ.. ഇത് എന്ന പറ്റിയതാ"ഉമറത്തേക് ഇറങ്ങി വന്നു ശാന്തി നെഞ്ചിൽ കയ്യിവെച്ചു.. "എന്റെ അമ്മേ എനിക്കൊന്നുല്ലാ..അമ്മ ബഹളം വെച്ചു നാട്ടുകാരെ അറിയകത്തെ ഇരിക്കാമോ" കിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറത്തേ പടിയിൽ ഇരുന്നു... കൂടെ തന്നെ അഖിലും അശ്വിയും ഉണ്ട്..അവർ എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.. കിച്ചു ശാന്തിയെ നോക്കി.. അവരുടെ മുഖത്ത് വിഷമവും പരിപ്രാന്തിയും നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. എന്നാൽ അഖിലിന്റെയും അശ്വിയുടെ ഏറ്റുപറച്ചിലും ക്ഷമപണവും ശാന്തിയിൽ അവരോടു ചെറുതോതിൽ പോലും വെറുപ്പ് ഉളവാക്കിയില്ല... "ദേ.. അച്ചു കുറെയായി വിളിക്കുന്നു.. നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് നീ ഫോൺ എടുക്കുന്നില്ല എന്നും പറഞ്ഞു..

അവളെ വിളിച്ചോണ്ട് വരാൻ പോലും.. അവൾ വന്നു നിന്റെയീ കോലം കണ്ടാലും മതി" ശാന്തി നിശ്വാസിച്ചു.. "അവൾ അവിടെ തന്നെ കുറച്ച ദിവസം കൂടി നിൽക്കട്ടെ..അമ്മ ഈ കാര്യം പറയാൻ ഒന്നും നിൽക്കേണ്ട.." അവൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അശ്വിയുടെ പോക്കറ്റിൽ കിടന്ന കിച്ചുന്റെ ഫോണ് റിങ് ചെയ്‌തു.. ACHUZZ💘 calling.. പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോണ് എടുത്തു നോക്കി..നാക്കും നീട്ടിയുള്ള അച്ചുന്റെ പിക് കണ്ടു അശ്വി മുഖം ഉയർത്തി അവനെ നോക്കി.. കിച്ചു ഫോൺ വാങ്ങി.. "ഈ കോപ്പ്..അമ്മടെ പുന്നാര മോളോട് ഞാൻ ഇനിയിപ്പോ എന്താ പറയാനാ" "അഹ് നീ തന്നെ പറഞ്ഞോ.." അവർ അകത്തേക് കയറി പോയി.. "അഷിതയുടെ??" അശ്വി സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.. "എന്റെ one and only കുരിപ്പ് പെങ്ങൾ..നിങ്ങൾക് അവളെ??" അവൻ നിറപുഞ്ചിരി നൽകി കൊണ്ടു ചോദിച്ചു അശ്വി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു കോളേജിലെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു.. "മക്കൾ കയറുന്നില്ലേ??"ഉമറത്തേക് വന്നു കൊണ്ടി ശാന്തി ചോദിച്ചു.. "ഇല്ലാ അമ്മേ പോയിട്ട് കുറച്ചു പണിയുണ്ട്" അഖിലാണ് മറുപടി നല്കിയെ..

"സോറി" അശ്വി പറയുന്നത് കേട്ട് കിച്ചു പുഞ്ചിരിച്ചു.. തന്നോട് ക്ഷേമിച്ചു എന്നു കണ്ടതും അവനു സന്തോഷത്തോടെ യാത്രപറഞ്ഞു ഇറങ്ങി.. ✼✼✼ "കിച്ചു നീ എവിടാ??" കൂട്ടുകാരും ഒത്തു കവലയിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അശ്വിയുടെ കാൾ അവനെ തേടി വന്നത്.. അന്ന് ആ സംഭവത്തിന് ശേഷം അവർ കൂട്ടായിരുന്നു..അച്ചു ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല താനും.. "ഞാൻ ഇവിടെ കവലയിൽ..എന്താടാ.." "മറ്റവൻ ലാൻഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.." കേട്ടതും കിച്ചു കനത്തിൽ മൂളി അവൻ എവിടാ എന്നു തിരക്കികൊണ്ടു വണ്ടി പായിച്ചു.. ❁❁❁ "എന്നിട്ട്??" അച്ചു ഗൗത്തുകത്തോടെ ചോദിച്ചു.. "എന്നിട്ട് എന്താ അവൻ രണ്ട് ആഴ്ച ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നു.."ലാഘവത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.. "എന്നാലും ഇത്രേ ഒക്കെ നടന്നോ.. നല്ല ബെസ്റ്റ് രീതിയിൽ ആണല്ലോ നിങ്ങൾ കൂട്ടയെ" അവൾ വാപൊത്തി ചിരിച്ചു.. അവൻ അവളുടെ തലയിൽ ഒന്നു കൊട്ടി.. പിന്നെ പറയാൻ അശ്വിയെ കുറിച്ച ആയിരുന്നു.. അശ്വിയെ കുറിച്ചു പറയുമ്പോ കിച്ചൂന് നൂർനാവാണ്.. അത്രത്തോളം അശ്വി അവനെ സ്വാധിനിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന അവൾക് മനസിലായി.. ഇനി തനിക്ക് അവനോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം അറിയുമ്പോ ഇങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു അതു നടത്തി തരണേ എന്ന പ്രാർത്ഥന ആയിരുന്നു പിന്നീട് അവളുടെ മനം നിറയെ..

"അഹ് മതി കേട്ടത് പോയി കിടന്ന ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്.." അവളെ ഉന്തി തള്ളി ബെഡിൽ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തി.. അവൻ തിരിച്ചു നടക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും അച്ചു അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിയിട്ടു.. "അന്ന് ഒരുപാട് തല്ലിയോ??" അവളുടെ കണ്ണകൊണിൽ നനവ് അവൻ കണ്ടു.. കുനിഞ്ഞു ചെന്നു നെറ്റിയിൽ വാത്സല്യത്തോടെ ഒരു ചുംബനം നൽകി അവളെ നോക്കി കണ്ണുചിമ്മി കാണിച്ചു... അവളുടെ ചോടിയിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.. ✦✦✦ "എടി പൈസ സെറ്റ് അല്ലേ...."അനു നടക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ചോദിച്ചു.. "എല്ലാം സെറ്റ് ദാ.വാ വേഗം നടക്കു .അവളമാർ വന്നില്ലേ..വേഗം cake വാങ്ങി എല്ലാം സെറ്റ് ആകണം..." അതും പറഞ്ഞ അച്ചു അനുന്റെ കയ്യും പിടിച്ച റോഡ് ക്രോസ്സ് ചെയ്ത cake വാങ്ങാൻ കടയിൽ കേറി... "എടി പണി പാളിയല്ലോ...50 രൂപ കൂടെ വേണം..ഇനി എന്നാ പണ്ണുവേ..." അച്ചു ഒരു വളിച്ച ഇളിയാലെ പറഞ്ഞു "ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് നിന്നെ ഇവിടെ പണിക് നിർത്താം അല്ലാ പിന്നെ..കോപ്പ്..." അവരുടെ സംസാരം കേട്ട് cake pack ചെയുന്ന ചേട്ടൻ ഭയങ്കര ചിരി... "😁 ചേട്ടാ..ഒരു 50 കുറവുണ്ട്.... കുഴപ്പം ഉണ്ടോ..." അച്ചു "Wait... ഇന്നാ ഒരു 20 കൂടെ ഉണ്ട"ബാഗിൽ തെണ്ടി പറക്കി അനു അത് എടുത്തതും ആ ചേട്ടൻ ചിരി കടിച്ച പിടിച്ച നിന്നു.. "അവസ്ഥ ചേട്ടാ അവസ്ഥാ..."അച്ചു മുക്ക് വലിച്ചു..

കടയിൽ നിൽക്കുന്ന ചേട്ടന് മനസലീവ് തോന്നിയത് കാരണം അവർക്ക് ഉള്ള പൈസക് കേക്ക് വാങ്ങാൻ പറ്റി.. "ഞാൻ ദീപു നെ വിളിച്ച അവളമാരെ മാറ്റി നിർത്താൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..എടി...നിന്റെ സഖാവ് വന്നോ ഇന്ന്..."അനു "ഇല്ലടി..കണ്ടില്ലാ..." അവൾ വണ്ടി ഓടിക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച പറഞ്ഞു "എടി നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം നിനക്കു പറഞ്ഞു കൂടെ... reject ചെയ്യും എന്നുള്ള പേടി ആണോ നിനക്...എടി ഒരു പക്ഷെ നമ്മൾ കരുതുന്ന പോലെ അങ്ങേർക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടം ആണല്ലോ..." "ഇനി അല്ലെങ്കിലോ"എടുത്തടിച്ച മറുപടി ചോദ്യം ആയിരുന്നു അവളുടേതെ.. "നാറി..നീ negative അടിക്കാതെ.."അച്ചുന്റെ പുറത്ത അടിച്ച കൊണ്ട് അനു അത് പറഞ്ഞതും പെണ്ണ് ചിരിച്ചു "എടി..അങ്ങേര് അറിയാതെ അങ്ങേരെ ഇങ്ങനെ പ്രണയിക്കാൻ ഒരു പ്രതേക സുഖം ആണ്..അതാകുമ്പോ ആരെയും നോക്കണ്ടല്ലോ..ഏതു..." അവൾ മിർറിലോട് അനുനേ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു "വട്ട്...എടി എത്ര girls ആണ് പുറകിൽ...അങ്ങേരെ ആരേലും കൊതി കൊണ്ട് പോകുമോ..." അനു അവളെ ഇളക്കാൻ എന്നാ പോലെ ചോദിച്ചു

"അങ്ങനെ ഇളകുന്ന മനസ് അല്ലാ മോളെ അത്..." "ഓഹ്.. ആയിക്കോട്ടെ..." പിന്നെ കോളേജിൽ ചെന്ന് surprise ഒക്കെ കൊടുത്ത cake തീറ്റി ആയിരുന്നു.. ഒന്നു കുളിപ്പിച്ചു എടുക്കേണ്ട കോലത്തിൽ ആയിരുന്നു ഏഴും.. പണി കൊടുക്കാൻ ഇരുന്നു തിരിച്ചും പണി വാങ്ങി കൂട്ടി എന്നുപറയാം.. അങ്ങനെ ആ ദിവസം അവർ ഒരുപാട് ആഘോഷിച്ചു... രാവിലെ അനു പറഞ്ഞ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തു കിടക്കുവായിരുന്നു അവൾ... 'ഇനി അവൾ പറഞ്ഞ പോലെ ആരേലും കൊത്തി കൊണ്ട് പോകുമോ... എന്റെ ദേവി ഇത് എന്തൊരു അവസ്ഥയാ..എന്തിനാ അവനെ എന്റെ ഉള്ളിൽ കൊണ്ട് വന്ന് പ്രേധിഷ്ഠിച്ച..വന്ന് വന്ന ഉറക്കം പോലുമില്ലാതെ ആകുവാ... എങ്ങനെ കിടന്ന ഉറങ്ങിയ ഞാനാ..ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ആയി...കാലമാടൻ കാരണം ഉറക്കം ഇല്ലല്ലോ...ഉഫ്... എന്നിരുന്നാലും എനിക് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമാ ആ സഖാവിനെ...എനിക് അറിയാം ആ ചെങ്കൊടി അല്ലാതെ ആ ഹൃദയം ഒരു പെണ്ണും കിഴടക്കിയട്ടില്ലാ എന്ന്... എന്നെങ്കിലും ഒരു നാൾ ഒരു പെണ്ണ് ആ ഹൃദയത്തിൽ വഴുമെങ്കിൽ അത് ഞാനായിരിക്കും സഖാവേ... ഈ വാക🌸'

അത്രെയും പറഞ്ഞു ചെങ്കൊടിയേന്തി നിൽക്കുന്ന സഖാവിന്റെ ഫോട്ടോയിൽ നോക്കി കുറെ നേരം ഇരുന്നു... പിന്നെ എപ്പോഴോ നിദ്രയിലേക് ആണ്ടു... പിന്നീട് ഉള്ള ദിവസങ്ങളിലും അവൾ അവൻ അറിയാതെ അവനെ പ്രണയിച്ച കൊണ്ടേ ഇരുന്നു... ✦✦✦ "എടി..ആർട്‌സ് ഡേയ്ക് dress code കാര്യം എന്തേലും ആകുമോ..എത്രയെണ്ണം നമ്മൾ നോക്കി..എന്തേലും ഒന്ന് സെറ്റ് ആക്ക്ണ്ടേ" കുഞ്ഞു കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചോക്ലേറ്റ് കവർ ചുരുട്ടി കൂട്ടി.. "ആ പിങ്ക് തന്നെ ആകിയലോ... നമ്മൾ അതിന്റെ വില ഒക്കെ ചോദിച്ചത് അല്ലേ..നല്ല ഭംഗി ഉണ്ട്.."സന "അത് തന്നെ മതിയോ??ഒന്നൂടി ഒന്ന് നോക്കാം..എന്തായലും നനഞ്ഞ ഇറങ്ങിയത് അല്ലെ കുളിച്ച കേറാം..." ഐറ ഫോണിൽ നിന്നും തലയുയർത്തി "ശെരി നമ്മക് ഒന്നൂടി നോക്കാം..ചിലപ്പോ നല്ലത് കിട്ടിയാലോ..."ദീപു "നിങ്ങൾ എന്ത് ആലോചിച്ച ഇരിക്കുവാ ഹംകുകളെ..." സന അച്ചുനോടും അനുനോടും ആയി ചോദിച്ചു "ഇവൾ എന്ത് ആലോചിക്കാനാ..ഇന്ന് കണ്ടില്ലല്ലോ സഖാവിനെ അത് ആലോചിക്കുവായിരിക്കും...

ഞാൻ അതല്ലാ ആലോജികുന്നേ..ലൈബ്രറിയിൽ പോയി ഒരു വായിക്കാൻ ബുക്ക് എടുക്കാൻ ഒക്കെ മനസ് പറയുന്നു..പോയി എടുക്കാം അല്ലേ...😁" അനു പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ട് അവർക്ക് വലിയ അൽഭൂതം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലാ എങ്കിലും അവർ വായും തുറന്ന് ഇരുന്നു... "എന്തേ പെട്ടന്ന്..കുറെ നാൾ ആയി ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ഇല്ലാത്തത് ആണല്ലോ..."ദീപു കളിയാക്കി.. "ആവോ..എനിക് അറിയില്ല..വായിക്കാൻ തോന്നുന്നു... ഇഇഇ😁🙈..എന്റെ ഓരോ കാര്യം... നിങ്ങൾക് ഇല്ലാത്ത നല്ല കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ എനിക് എങ്കിലും വേണ്ടേ...🙈" "പഹ്‌ഹാ.." പറഞ്ഞു തീർന്നതും കുഞ്ഞു ഒരു ആട്ടൽ ആയിരുന്നു.. "നീ പൊടി..ഞാൻ പോയ്‌ വായിക്കാൻ പോകുവാ..." എന്നും പറഞ്ഞു അനു ഇറങ്ങി പോയി... അതേ സ്പീഡിൽ തിരിച്ച വരുകയും ചെയ്ത... "മ്മ് എന്തേ??പോയി വായിക്കുന്നില്ലേ"ഐറ "ലൈബ്രറി കാർഡ് എടുത്തില്ല"എന്നും പറഞ്ഞു ബാഗ് ഫുൾ വലിച്ച വാരി ഇട്ട് എന്നിട് ചുണ്ട് ചുളുക്കി എല്ലാരേയും നോക്കാൻ തുടങ്ങി.. "നോക്കണ്ട തരില്ല..." അഞ്ചും ഒരുമിച്ച് പറഞ്ഞു... അപ്പോഴാണ് എവിടുന്നോ ഒരു കാർഡ് ആരോ മുന്നിലോട് നീട്ടിയത്...

"നീ ഒന്നും തരണ്ടാടി കണ്ടോ ന്റെ അച്യുസ് തന്ന എനിക്... " എന്നും പറഞ്ഞ അവൾ മുഖവും കൊട്ടി ചാടി തുള്ളി പോകാൻ ഇറങ്ങിയതും 1st ഇയറിലെ ഒരു കുട്ടി വന്നു.. "അനുത്തയെ ആഹിക്ക വിളിക്കുന്നു" എന്നു ആ കുട്ടി പറഞ്ഞു പോകുന്നത് നോക്കി അവൾ അവർക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.. ആഹി അനുന്റെ മാമയുടെ മകനാണ് Aahil kabir..അശ്വികിനെ ഒപ്പം എം കോം സ്റ്റുഡന്റ്..സഖാവുമാണ് ആൾ❤️ "എന്റെ മുത്തല്ലേ അച്ചുസേ..നീ പോയി pride and prejudice..എന്നാ ബുക്ക് എടുത്ത കൊണ്ട് വരുമോ...ഞാൻ പോയി അവൻ എന്തിനാ വിളിചേ എന്ന് ഒന്ന് നോക്കട്ടെ... പ്ലീച്ഛ്... പ്ലീച്ഛ്... പ്ലീച്ഛ്..." അവളുടെ കൊഞ്ചി ഉള്ള പറച്ചിൽ കേട്ടപ്പോ എല്ലാർക്കും ചിരി വന്നു... കൂടാതെ അച്ചു പോകാം എന്നും സമ്മദിച്ചുകൊണ്ടു ഇറങ്ങി.. ✦✦✦ നിശ്ശബ്ദതമായ ആ അന്തരീക്ഷത്തിൽ അവൾ Jane Austen ന്റെ pride and prejudice എന്ന പുസ്തകം തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. "ഇത് എവിടെ ആണോ ആവോ..പെണ്ണിന് തന്നെ വന്ന് എടുത്ത പോരായിരുന്നോ.. ഓഹ്...അഹ് ദേ ഇരിക്കുന്നു..." എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ അത് എടുക്കാൻ ശ്രെമിച്ചതും അതിൽ എന്തോ പിടി മുറുകിയ പോലെ തോന്നി... "ഇതാ എന്താ വരാതെ...." അപ്പോഴാണ് തന്നെ നോക്കി ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരിയോട് നിൽക്കുന്ന അശ്വിയെ അവൾ കാണുന്നത്...

എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്‌ഥ ആയിരുന്നു അവൾക്... അവൾ പോലും അറിയാതെ കയ്യികൾ അയഞ്ഞു.. അശ്വി നടന്നു അവളുടെ അരികിൽ എത്തിയിട്ടും അവൾ.അതേ നോട്ടം തുടർന്നു.. പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്ത പോലെ അവൾ മുഖം വെട്ടിച്ചു..അപ്പോഴും അശ്വിയുടെ മുഖത്തു ആ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു... "ആ...ആ..അത്... പിന്നെ.."അവൾക് വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ ബാബാബ അടിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൻ ചിരി കടിച്ച പിടിച്ച നിന്നു... "ഇന്നാ ഇത് താൻ തന്നെ വെച്ചോ..." "ഏയ്...വേണ്ട ഞാൻ വേറെ എടുത്തോള്ളാം സഖാവ് ഇത് വെച്ചോളൂ..." അതും പറഞ്ഞു പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൾ അവനെ മറികടന്നു പോയി... 'ഉഫ്... ആ കണ്ണിലോട് മാത്രം നോക്കാൻ പറ്റില്ല ന്റെ ദേവിയെ.. ന്റെ അച്ചു അനുനോട് നീ ഇനി എന്ത് മങ്ങാത്തൊലി പറയും... ഓഹ് dark സീൻ ആണല്ലോ...' അവൾ പിറുപിറത്തു തീരഞ്ഞതും തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ആ രണ്ട് കണ്ണുകളിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി.. "താൻ എന്താടോ പിറുപിറുകുന്നേ... ഞാൻ ആ പുസ്തകം എടുത്തിന് ആണോ.."

"ഏയ്... അതോന്നുമല്ലാ...ഏത് എടുക്കണം എന്ന് ഒരു confusion... അതാ..." അവൾ പെട്ടന്ന് നോട്ടം തെറ്റിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ തിരയുന്നത് പോലെ ഭാവിച്ചു.. "ഇന്നാ..." തനിക്കു നേരെ നീട്ടുന്ന ആ ബുക്കിലേക്കും ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നത അല്ലാതെ അവൾ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. "എന്താടോ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിലിക്കുന്നെ.. എന്തേ..വാങ്ങാൻ ഉദ്ദേശം ഇല്ലേ..." അവൻ ചോദിച്ചു "അഹ്..ഓഹ്..അഹ്.. വാങ്ങി..." എന്തോ ഓർത്ത പോലെ അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ആ പുസ്തകം വാങ്ങി അതിലേക്കൊന്നു നോക്കി അവനെ ഇടകണ്ണാലെ നോക്കി.. അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടില്ല എന്നുനടിച്ചു അവൻ അവിടന്നു തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി തന്റെ കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന പുസ്തകത്തിലേക് ദൃഷ്ടിപായിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ വായിച്ചു.. പ്രണയത്തിന്റെ ഹൃദയ ഭാഷ പോലെ.. കാത്തിരിപ്പിന്റെ മാധുര്യവും വിരഹത്തിന്റെ വേദനയും ഒരുപോലെ ആവിഷ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു എം ടി വാസുദേവൻ നായരുടെ പ്രണയകാവ്യം "മഞ്ഞ്‌" ...... തുടരും🍃

നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...